ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΣ
10-04-2010, 15:26
Η «σκοτεινή ροή» του σύμπαντος
http://sup.kathimerini.gr/kathnews/photos/17-03-10/17-03-10_328808_1.jpg
Οι αστρονόμοι ανακάλυψαν ότι ολόκληρες ομάδες γαλαξιών κινούνται με την μορφή φάλαγγας ή νηοπομπής (κονβόι) προς ένα συγκεκριμένο σημείο στην «άκρη» του σύμπαντος. Αυτή η μυστηριώδης «σκοτεινή ροή» φαίνεται να είναι ξεχωριστή από τη γενικότερη συνεχή επέκταση του σύμπαντος, που έχει αποδοθεί στην - επίσης μυστηριώδη- «σκοτεινή ενέργεια». Ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι κάποια άγνωστη δύναμη πίσω από το ορατό σύμπαν ευθύνεται για αυτό το κοσμικό «κονβόι».
Οι κοσμολόγοι ήδη κάνουν λόγο για τη «σκοτεινή ύλη» στην οποία αποδίδεται η περιστροφή των γαλαξιών και για τη «σκοτεινή ενέργεια» που θεωρείται ότι επιταχύνει τη διαστολή του σύμπαντος. Τώρα, στη «σκοτεινή οικογένεια», έρχεται να προστεθεί, όπως φαίνεται, και η «σκοτεινή ροή».
Η νέα μελέτη, υπό τον Σάσα Κασλίνσκι του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Goddard των ΗΠΑ, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό αστροφυσικής «Astrophysical Journal Letters», σύμφωνα με το «Physics World», ανέλυσε τις διακυμάνσεις στην κοσμική ακτινοβολία μικροκυμάτων, που αποτελεί «απομεινάρι» του αρχικού «Μπιγκ Μπανγκ» της δημιουργίας του σύμπαντος και δείχνει ότι η θερμοκρασία είναι η ίδια όπου κοιτάξει κανείς στον ουρανό (2,7 βαθμοί πάνω από το απόλυτο μηδέν).
Το σκάφος WMAP της NASA όμως έδειξε ότι υπάρχουν μικρής κλίμακας διαφοροποιήσεις σε αυτή την ενιαία θερμοκρασία, της τάξης περίπου του ενός δεκάτου του χιλιοστού του βαθμού Κελσίου. Οι νέες έρευνες υπό τον Κασλίνσκι έδειξαν ότι αυτές οι μικρές διακυμάνσεις της θερμοκρασίας μετακινούνται προς την κατεύθυνση ενός αριθμού ομάδων γαλαξιών, πράγμα που αποτελεί ένδειξη ότι αυτοί γαλαξίες κινούνται σε σχέση με το υπόλοιπο σύμπαν, μια κίνηση που είναι ανεξάρτητη από τη γενικότερη διαστολή του σύμπαντος.
Το συμπέρασμα αυτό είναι σημαντικό, γιατί, καθώς δεν μπορεί να ερμηνευτεί με βάση τη γνωστή κατανομή της ύλης στο ορατό σύμπαν, σημαίνει ότι «κάτι» έξω από το ορατό σύμπαν έλκει τους γαλαξίες ομαδικά προς το μέρος του. Επειδή το φαινόμενο ξεφεύγει από τα μέχρι τώρα γνωστά στην κοσμολογία, οι ερευνητές δυσκολεύτηκαν να το πιστέψουν κι έκαναν ξανά και ξανά τους υπολογισμούς τους, όμως κάθε φορά επιβεβαίωναν ότι το φαινόμενο είναι υπαρκτό και απαιτεί κάποια εξήγηση.
Για πρώτη φορά το φαινόμενο της «σκοτεινής ροής» εντοπίστηκε το 2008 και τώρα η νέα έρευνα, που κράτησε χρόνια, έρχεται να το επιβεβαιώσει. Οι ερευνητές υπολόγισαν το μέγεθος του «κονβόι» των γαλαξιών στα 800 μεγα-παρσέκ ή εκατομμύρια παρσέκ (ένα παρσέκ αντιστοιχεί σε απόσταση περίπου 3.262.000 ετών φωτός), ενώ η προηγούμενη μελέτη είχε κάνει μικρότερη εκτίμηση (στα 300 μεγα-παρσέκ).
Μια πιθανή εξήγηση για τη «σκοτεινή ροή», κατά τον Κασλίνσκι, μπορεί να δοθεί από την «θεωρία του κοσμικού πληθωρισμού», σύμφωνα με την οποία το πολύ πρώιμο σύμπαν (απειροελάχιστα κλάσματα του δευτερολέπτου μετά τη δημιουργία του) ήταν σαν αφρός με «μπουρμπουλήθρες» και μια από αυτές «φούσκωσε» απότομα για να γίνει το σημερινό σύμπαν. Οι γειτονικές αρχέγονες «φυσαλίδες» μπορεί να ευθύνονται για την μυστηριώδη έλξη που ασκούν στους γαλαξίες σήμερα. Σύμφωνα με τον Κασλίνσκι, «αυτό που πιστεύουμε ότι συμβαίνει, είναι ότι καταγράφουμε την επίδραση των τμημάτων του χωροχρόνου που βρίσκονταν εκεί, πριν τον πληθωρισμό του σύμπαντος».
www.kathimerini.gr (http://www.kathimerini.gr)
http://sup.kathimerini.gr/kathnews/photos/17-03-10/17-03-10_328808_1.jpg
Οι αστρονόμοι ανακάλυψαν ότι ολόκληρες ομάδες γαλαξιών κινούνται με την μορφή φάλαγγας ή νηοπομπής (κονβόι) προς ένα συγκεκριμένο σημείο στην «άκρη» του σύμπαντος. Αυτή η μυστηριώδης «σκοτεινή ροή» φαίνεται να είναι ξεχωριστή από τη γενικότερη συνεχή επέκταση του σύμπαντος, που έχει αποδοθεί στην - επίσης μυστηριώδη- «σκοτεινή ενέργεια». Ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι κάποια άγνωστη δύναμη πίσω από το ορατό σύμπαν ευθύνεται για αυτό το κοσμικό «κονβόι».
Οι κοσμολόγοι ήδη κάνουν λόγο για τη «σκοτεινή ύλη» στην οποία αποδίδεται η περιστροφή των γαλαξιών και για τη «σκοτεινή ενέργεια» που θεωρείται ότι επιταχύνει τη διαστολή του σύμπαντος. Τώρα, στη «σκοτεινή οικογένεια», έρχεται να προστεθεί, όπως φαίνεται, και η «σκοτεινή ροή».
Η νέα μελέτη, υπό τον Σάσα Κασλίνσκι του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Goddard των ΗΠΑ, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό αστροφυσικής «Astrophysical Journal Letters», σύμφωνα με το «Physics World», ανέλυσε τις διακυμάνσεις στην κοσμική ακτινοβολία μικροκυμάτων, που αποτελεί «απομεινάρι» του αρχικού «Μπιγκ Μπανγκ» της δημιουργίας του σύμπαντος και δείχνει ότι η θερμοκρασία είναι η ίδια όπου κοιτάξει κανείς στον ουρανό (2,7 βαθμοί πάνω από το απόλυτο μηδέν).
Το σκάφος WMAP της NASA όμως έδειξε ότι υπάρχουν μικρής κλίμακας διαφοροποιήσεις σε αυτή την ενιαία θερμοκρασία, της τάξης περίπου του ενός δεκάτου του χιλιοστού του βαθμού Κελσίου. Οι νέες έρευνες υπό τον Κασλίνσκι έδειξαν ότι αυτές οι μικρές διακυμάνσεις της θερμοκρασίας μετακινούνται προς την κατεύθυνση ενός αριθμού ομάδων γαλαξιών, πράγμα που αποτελεί ένδειξη ότι αυτοί γαλαξίες κινούνται σε σχέση με το υπόλοιπο σύμπαν, μια κίνηση που είναι ανεξάρτητη από τη γενικότερη διαστολή του σύμπαντος.
Το συμπέρασμα αυτό είναι σημαντικό, γιατί, καθώς δεν μπορεί να ερμηνευτεί με βάση τη γνωστή κατανομή της ύλης στο ορατό σύμπαν, σημαίνει ότι «κάτι» έξω από το ορατό σύμπαν έλκει τους γαλαξίες ομαδικά προς το μέρος του. Επειδή το φαινόμενο ξεφεύγει από τα μέχρι τώρα γνωστά στην κοσμολογία, οι ερευνητές δυσκολεύτηκαν να το πιστέψουν κι έκαναν ξανά και ξανά τους υπολογισμούς τους, όμως κάθε φορά επιβεβαίωναν ότι το φαινόμενο είναι υπαρκτό και απαιτεί κάποια εξήγηση.
Για πρώτη φορά το φαινόμενο της «σκοτεινής ροής» εντοπίστηκε το 2008 και τώρα η νέα έρευνα, που κράτησε χρόνια, έρχεται να το επιβεβαιώσει. Οι ερευνητές υπολόγισαν το μέγεθος του «κονβόι» των γαλαξιών στα 800 μεγα-παρσέκ ή εκατομμύρια παρσέκ (ένα παρσέκ αντιστοιχεί σε απόσταση περίπου 3.262.000 ετών φωτός), ενώ η προηγούμενη μελέτη είχε κάνει μικρότερη εκτίμηση (στα 300 μεγα-παρσέκ).
Μια πιθανή εξήγηση για τη «σκοτεινή ροή», κατά τον Κασλίνσκι, μπορεί να δοθεί από την «θεωρία του κοσμικού πληθωρισμού», σύμφωνα με την οποία το πολύ πρώιμο σύμπαν (απειροελάχιστα κλάσματα του δευτερολέπτου μετά τη δημιουργία του) ήταν σαν αφρός με «μπουρμπουλήθρες» και μια από αυτές «φούσκωσε» απότομα για να γίνει το σημερινό σύμπαν. Οι γειτονικές αρχέγονες «φυσαλίδες» μπορεί να ευθύνονται για την μυστηριώδη έλξη που ασκούν στους γαλαξίες σήμερα. Σύμφωνα με τον Κασλίνσκι, «αυτό που πιστεύουμε ότι συμβαίνει, είναι ότι καταγράφουμε την επίδραση των τμημάτων του χωροχρόνου που βρίσκονταν εκεί, πριν τον πληθωρισμό του σύμπαντος».
www.kathimerini.gr (http://www.kathimerini.gr)