zitsos
01-07-2010, 19:33
Άψυχα σίδερα!
Όλοι μας έχουμε μία αγάπη, πορωση, αρρώστια, που δεν είναι άλλο από τις μηχανές βέβαια ο καθένας με τον τρόπο του, όπως και με τις γυναίκες, σε άλλους αρέσουν οι κοντές, σε άλλους οι ψιλές, σε άλλους οι χοντρές και πάει λέγοντας ,το ίδιο συμβαίνει και με τις μηχανές ,σε άλλους αρέσουν οι στριτ σε άλλους οι ον-οφ σε άλλους τα εντούρα.!
Μέχρι εδώ όλα καλά , έρχεται όμως η στιγμή που δεν φαντάζεσαι και αυτή δεν είναι άλλη από την είδηση ότι έχασες κάποιον δικό σου με μηχανή ,δεν θα μπω στο τρυπάκι το πώς νιώθουμε για τον φίλο συγγενή η γνωστό αλλά για το τι κάνει το μυαλό με την εξίσωση ΜΗΧΑΝΗ- ΕΓΩ! τότε αρχίζει το μεγάλο παιχνίδι !
Αυτό που αγαπάς πιο πολύ ,Ήτανε αιτία να χάσεις ένα δικό σου πρόσωπο και ταυτόχρονα να αντιμετωπίσεις μια επίθεση που έχει να κάνει με τους γνωστούς άγνωστους φόβους σε σχέση με την μηχανή .¨<< Αυτά τα πράγματα σκοτώνουν, σε λίγο θα έρθει και η σειρά σου, να την πουλήσεις την μηχανή να πάρεις ένας αυτοκίνητο!>>έτσι ο πόνος το μίσος η αγάπη και πολλά ανάμικτα συναισθήματα έρχονται αντιμέτωπα μεταξύ τους, σκέψεις... όπως να την κάψω, να την πουλήσω να την πάρω και να φύγω μακριά ,περνάν από το μυαλό σου και δεν είναι λίγοι αυτοί που μετά από μια τέτοια σύγκρουση δεν ξανά καβάλησαν μηχανή η άλλαξαν τον τρόπο που σκεφτότανε !
Τον πρώτο καιρό, δεν λέω περνάς την κρισάρα σου και είσαι κομμάτια ,παρόλα αυτά όμως η συνήθεια πες, όπως θες έστω και μέσα στο χάος σου χαζεύεις από κανένα ΜΟΤΟ από κανένα GP από κανένα forum για μηχανές στο intrernet!
Έρχεται η στιγμή που το μυαλό ξεθολώνει-λέμε τώρα- και κάθεσαι απέναντι της έχοντας 400 κιλά βάρους μέσα στο στήθος, τα μάτια υγρά και τα χέρια παγωμένα….
Όλα γίνονται σαν μια ιεροτελεστία με αργές κινήσεις κάθεσαι και πατώντας την μίζα αυτό που ακούς είναι διαφορετικό από το συνεχές βουητό που υπήρχε στο κεφάλι σου μετά από τόσες μέρες ,φορώντας το κράνος φοβάσαι τη θα δεις μέσα από αυτό, ,ακουμπάς τα κρίπ και νοιώθεις κάπως για αρχή ,κουμπώνεις την πρώτη, ανοίγεις το γκάζι μαλακά γλιστρώντας στο μυαλό και στην άσφαλτο.
Σαν κάτι το μαγικό μέσα στο χάος του μυαλού σου ξαφνικά γίνεται μια αποφόρτιση --φεύγουν όλα- σαν να μεταφέρονται σ αυτήν και μετά χάνονται στο δρόμο, αυτό που νοιώθεις ποια, έχει να κάνει με ένα συναίσθημα αναγεννήσης που δεν ξέρεις από πού προέρχεται, κάπου κάπου στον καθρέφτη σου νομίζεις ότι βλέπεις θολά έναν μοτοσυκλετιστή που σου φαίνεται γνωστός μα όταν τον ξανακοιτάς δεν υπάρχει.
Το συναίσθημα να οδηγάς να ταξιδεύεις μετά από όλα αυτά που έχεις περάσει θα σε κάνει πάντα να νοιώθεις ότι σε ακολουθεί ένας φίλος που αγαπούσε ότι και εσύ και θα υπάρχει για σένα μέσα από την διαδρομή, μέσα από την στροφή, μέσα από το τοπίο, μέσα από την αυτήν που δεν είναι τίποτα άλλο από ένα κομμάτι άψυχα σίδερα….την μηχανή σου!!
Συναισθήματα που όλοι έχουμε νιώσει αλλά πιστεύω δεν μπορούμε να τα εξωτερικεύσουμε ,όπως και να έχει όμως έπρεπε να τα μοιρασθώ με κάποιους και διάλεξα εσάς, καλό καλοκαίρι καλούς δρόμους και μην ξεχνάτε να κάνετε ταξίδια !
Για τον φίλο μου ΜΙΧΑΛΗ !
Υ.Γ
Μπορεί να το βρείτε λίγο βαρύ και δίκαιο θα έχετε αλλά όπως και να έχει ποιείτε ένα τσιπουράκι στην υγειά τους καλές βόλτες και καλό καλοκαίρι -
Όλοι μας έχουμε μία αγάπη, πορωση, αρρώστια, που δεν είναι άλλο από τις μηχανές βέβαια ο καθένας με τον τρόπο του, όπως και με τις γυναίκες, σε άλλους αρέσουν οι κοντές, σε άλλους οι ψιλές, σε άλλους οι χοντρές και πάει λέγοντας ,το ίδιο συμβαίνει και με τις μηχανές ,σε άλλους αρέσουν οι στριτ σε άλλους οι ον-οφ σε άλλους τα εντούρα.!
Μέχρι εδώ όλα καλά , έρχεται όμως η στιγμή που δεν φαντάζεσαι και αυτή δεν είναι άλλη από την είδηση ότι έχασες κάποιον δικό σου με μηχανή ,δεν θα μπω στο τρυπάκι το πώς νιώθουμε για τον φίλο συγγενή η γνωστό αλλά για το τι κάνει το μυαλό με την εξίσωση ΜΗΧΑΝΗ- ΕΓΩ! τότε αρχίζει το μεγάλο παιχνίδι !
Αυτό που αγαπάς πιο πολύ ,Ήτανε αιτία να χάσεις ένα δικό σου πρόσωπο και ταυτόχρονα να αντιμετωπίσεις μια επίθεση που έχει να κάνει με τους γνωστούς άγνωστους φόβους σε σχέση με την μηχανή .¨<< Αυτά τα πράγματα σκοτώνουν, σε λίγο θα έρθει και η σειρά σου, να την πουλήσεις την μηχανή να πάρεις ένας αυτοκίνητο!>>έτσι ο πόνος το μίσος η αγάπη και πολλά ανάμικτα συναισθήματα έρχονται αντιμέτωπα μεταξύ τους, σκέψεις... όπως να την κάψω, να την πουλήσω να την πάρω και να φύγω μακριά ,περνάν από το μυαλό σου και δεν είναι λίγοι αυτοί που μετά από μια τέτοια σύγκρουση δεν ξανά καβάλησαν μηχανή η άλλαξαν τον τρόπο που σκεφτότανε !
Τον πρώτο καιρό, δεν λέω περνάς την κρισάρα σου και είσαι κομμάτια ,παρόλα αυτά όμως η συνήθεια πες, όπως θες έστω και μέσα στο χάος σου χαζεύεις από κανένα ΜΟΤΟ από κανένα GP από κανένα forum για μηχανές στο intrernet!
Έρχεται η στιγμή που το μυαλό ξεθολώνει-λέμε τώρα- και κάθεσαι απέναντι της έχοντας 400 κιλά βάρους μέσα στο στήθος, τα μάτια υγρά και τα χέρια παγωμένα….
Όλα γίνονται σαν μια ιεροτελεστία με αργές κινήσεις κάθεσαι και πατώντας την μίζα αυτό που ακούς είναι διαφορετικό από το συνεχές βουητό που υπήρχε στο κεφάλι σου μετά από τόσες μέρες ,φορώντας το κράνος φοβάσαι τη θα δεις μέσα από αυτό, ,ακουμπάς τα κρίπ και νοιώθεις κάπως για αρχή ,κουμπώνεις την πρώτη, ανοίγεις το γκάζι μαλακά γλιστρώντας στο μυαλό και στην άσφαλτο.
Σαν κάτι το μαγικό μέσα στο χάος του μυαλού σου ξαφνικά γίνεται μια αποφόρτιση --φεύγουν όλα- σαν να μεταφέρονται σ αυτήν και μετά χάνονται στο δρόμο, αυτό που νοιώθεις ποια, έχει να κάνει με ένα συναίσθημα αναγεννήσης που δεν ξέρεις από πού προέρχεται, κάπου κάπου στον καθρέφτη σου νομίζεις ότι βλέπεις θολά έναν μοτοσυκλετιστή που σου φαίνεται γνωστός μα όταν τον ξανακοιτάς δεν υπάρχει.
Το συναίσθημα να οδηγάς να ταξιδεύεις μετά από όλα αυτά που έχεις περάσει θα σε κάνει πάντα να νοιώθεις ότι σε ακολουθεί ένας φίλος που αγαπούσε ότι και εσύ και θα υπάρχει για σένα μέσα από την διαδρομή, μέσα από την στροφή, μέσα από το τοπίο, μέσα από την αυτήν που δεν είναι τίποτα άλλο από ένα κομμάτι άψυχα σίδερα….την μηχανή σου!!
Συναισθήματα που όλοι έχουμε νιώσει αλλά πιστεύω δεν μπορούμε να τα εξωτερικεύσουμε ,όπως και να έχει όμως έπρεπε να τα μοιρασθώ με κάποιους και διάλεξα εσάς, καλό καλοκαίρι καλούς δρόμους και μην ξεχνάτε να κάνετε ταξίδια !
Για τον φίλο μου ΜΙΧΑΛΗ !
Υ.Γ
Μπορεί να το βρείτε λίγο βαρύ και δίκαιο θα έχετε αλλά όπως και να έχει ποιείτε ένα τσιπουράκι στην υγειά τους καλές βόλτες και καλό καλοκαίρι -