MARK
02-11-2010, 19:06
Σενάρια ελεγχόμενης πτώχευσης "γερμανικών προδιαγραφών"
http://www.emea.gr/uploads/1/3266_mevuna0hd.jpg
Μεταξύ "σφύρας και άκμονος" βρίσκεται η κυβέρνηση, καθώς από τη μία συνεχίζει στο "μονόδρομο" των αιματηρών μέτρων του μνημονίου, ενώ από την άλλη προσπαθεί εν όψει εκλογών να ανακρούσει όλο αυτό το κύμα δυσαρέσκειας - ενίοτε και οργής - μίας μεγάλης μερίδας της κοινωνίας, που όχι απλά πλήττεται από τα μέτρα, αλλά βλέπει τον κόσμο της να καταρρέει.
Λίγες ημέρες μετά το προεκλογικό δίλημμα του πρωθυπουργού περί "ψήφου ευθύνης" στις προσεχείς εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης και μία ημέρα μετά το πρωθυπουργικό μήνυμα για το "Μαραθώνιο" που θα πρέπει να τρέξουν οι Έλληνες, η Daily Telegraph επαναφέρει δυναμικά τα σενάρια περί ελεγχόμενης πτώχευσης, αν και η Credit Suisse εκφράζει αντιρρήσεις, ενώ το ΔΝΤ θα προτιμούσε παράταση του μνημονίου στα 8 έτη.
Στον απόηχο της "νίκης" Μέρκελ, η οποία στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής κατάφερε να "τροχοδρομήσει" τις εξελίξεις για την εφαρμογή της ελεγχόμενης πτώχευσης στις αδύναμες δημοσιονομικά χώρες, η βρετανική εφημερίδα προτάσσει αυτήν ως ενδεδειγμένη λύση για την Ελλάδα.
Η ελεγχόμενη πτώχευση, η οποία θα γινόταν ενδεχομένως με εθελοντική αναδιάρθρωση του χρέους και ταυτόχρονη συμφωνία με τους πιστωτές, εξετάζεται ως λύση από μερίδα οικονομολόγων, αναλυτών και αξιωματούχων της Ε.Ε., με το σκεπτικό ότι θα σήμαινε μεταφορά μέρους των "βαρών" από τις πλάτες των φορολογουμένων στις πλάτες των ιδιωτών επενδυτών, οι οποίοι καλούνται να πληρώσουν κι εκείνοι το τίμημα των λάθος επενδυτικών επιλογών τους. Είναι χαρακτηριστικό αυτό που αναφέρει το άρθρο της βρετανικής εφημερίδας, ότι "τα μέτρα αιματηρής λιτότητας στα οποία υπόκεινται οι Έλληνες φορολογούμενοι δεν βγάζουν πουθενά, καθώς το δημόσιο χρέος της χώρας θα φτάσει το 150% του ΑΕΠ, νούμερο που δεν θεωρείται διαχειρίσιμο".
Στο ίδιο περίπου πνεύμα έχει κινηθεί και ο νομπελίστας Nouriel Roubini, ο οποίος επισημαίνει ότι, ακόμη και αν οι Έλληνες υλοποιήσουν το πρόγραμμα περικοπών (κάτι για το οποίο επίσης εκφράζει αμφιβολίες), το χρέος θα παραμείνει αισθητά πάνω από το 100% του ΑΕΠ.
Εν ολίγοις, αυτό που μας λένε τόσο η βρετανική εφημερίδα, όσο και ο νομπελίστας οικονομολόγος είναι ότι η προσπάθεια ανατροπής της κατάστασης μέσω των μέτρων που επιβάλλει το ΔΝΤ είναι μάλλον σισύφεια.
Η Credit Suisse βλέπει τα πράγματα υπό άλλο πρίσμα, καθώς θεωρεί μακρινό το ενδεχόμενο πτώχευσης, βασισμένη στο ότι θα ήταν μία εξέλιξη μη επιθυμητή τόσο από την ελληνική κυβέρνηση, όσο και από τους Ευρωπαίους πολιτικούς. Το "πολιτικό όνειδος" και ο φόβος του φαντάσματος της χρεοκοπίας είναι αυτό που σύμφωνα με τους αναλυτές καθιστά παντελώς ανεπιθύμητη μία τέτοια εξέλιξη.
Το ΔΝΤ φέρεται από την πλευρά του να αντιτάσσει την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου των 110 δισ. ευρώ από 3 σε 8 χρόνια, με αύξηση του επιτοκίου κατά 0,4% έως 0,7%.
Πάντως, το παράδειγμα της ελεγχόμενης χρεοκοπίας της Ουρουγουάης το 2003 κάθε άλλο παρά ως θετικό μπορεί να αποτιμηθεί, δεδομένου ότι η χώρα με τον τρόπο αυτό δεν κατάφερε να λύσει το δημοσιονομικό της πρόβλημα και να μειώσει το χρέος της.
http://www.emea.gr/uploads/1/3266_mevuna0hd.jpg
Μεταξύ "σφύρας και άκμονος" βρίσκεται η κυβέρνηση, καθώς από τη μία συνεχίζει στο "μονόδρομο" των αιματηρών μέτρων του μνημονίου, ενώ από την άλλη προσπαθεί εν όψει εκλογών να ανακρούσει όλο αυτό το κύμα δυσαρέσκειας - ενίοτε και οργής - μίας μεγάλης μερίδας της κοινωνίας, που όχι απλά πλήττεται από τα μέτρα, αλλά βλέπει τον κόσμο της να καταρρέει.
Λίγες ημέρες μετά το προεκλογικό δίλημμα του πρωθυπουργού περί "ψήφου ευθύνης" στις προσεχείς εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης και μία ημέρα μετά το πρωθυπουργικό μήνυμα για το "Μαραθώνιο" που θα πρέπει να τρέξουν οι Έλληνες, η Daily Telegraph επαναφέρει δυναμικά τα σενάρια περί ελεγχόμενης πτώχευσης, αν και η Credit Suisse εκφράζει αντιρρήσεις, ενώ το ΔΝΤ θα προτιμούσε παράταση του μνημονίου στα 8 έτη.
Στον απόηχο της "νίκης" Μέρκελ, η οποία στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής κατάφερε να "τροχοδρομήσει" τις εξελίξεις για την εφαρμογή της ελεγχόμενης πτώχευσης στις αδύναμες δημοσιονομικά χώρες, η βρετανική εφημερίδα προτάσσει αυτήν ως ενδεδειγμένη λύση για την Ελλάδα.
Η ελεγχόμενη πτώχευση, η οποία θα γινόταν ενδεχομένως με εθελοντική αναδιάρθρωση του χρέους και ταυτόχρονη συμφωνία με τους πιστωτές, εξετάζεται ως λύση από μερίδα οικονομολόγων, αναλυτών και αξιωματούχων της Ε.Ε., με το σκεπτικό ότι θα σήμαινε μεταφορά μέρους των "βαρών" από τις πλάτες των φορολογουμένων στις πλάτες των ιδιωτών επενδυτών, οι οποίοι καλούνται να πληρώσουν κι εκείνοι το τίμημα των λάθος επενδυτικών επιλογών τους. Είναι χαρακτηριστικό αυτό που αναφέρει το άρθρο της βρετανικής εφημερίδας, ότι "τα μέτρα αιματηρής λιτότητας στα οποία υπόκεινται οι Έλληνες φορολογούμενοι δεν βγάζουν πουθενά, καθώς το δημόσιο χρέος της χώρας θα φτάσει το 150% του ΑΕΠ, νούμερο που δεν θεωρείται διαχειρίσιμο".
Στο ίδιο περίπου πνεύμα έχει κινηθεί και ο νομπελίστας Nouriel Roubini, ο οποίος επισημαίνει ότι, ακόμη και αν οι Έλληνες υλοποιήσουν το πρόγραμμα περικοπών (κάτι για το οποίο επίσης εκφράζει αμφιβολίες), το χρέος θα παραμείνει αισθητά πάνω από το 100% του ΑΕΠ.
Εν ολίγοις, αυτό που μας λένε τόσο η βρετανική εφημερίδα, όσο και ο νομπελίστας οικονομολόγος είναι ότι η προσπάθεια ανατροπής της κατάστασης μέσω των μέτρων που επιβάλλει το ΔΝΤ είναι μάλλον σισύφεια.
Η Credit Suisse βλέπει τα πράγματα υπό άλλο πρίσμα, καθώς θεωρεί μακρινό το ενδεχόμενο πτώχευσης, βασισμένη στο ότι θα ήταν μία εξέλιξη μη επιθυμητή τόσο από την ελληνική κυβέρνηση, όσο και από τους Ευρωπαίους πολιτικούς. Το "πολιτικό όνειδος" και ο φόβος του φαντάσματος της χρεοκοπίας είναι αυτό που σύμφωνα με τους αναλυτές καθιστά παντελώς ανεπιθύμητη μία τέτοια εξέλιξη.
Το ΔΝΤ φέρεται από την πλευρά του να αντιτάσσει την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου των 110 δισ. ευρώ από 3 σε 8 χρόνια, με αύξηση του επιτοκίου κατά 0,4% έως 0,7%.
Πάντως, το παράδειγμα της ελεγχόμενης χρεοκοπίας της Ουρουγουάης το 2003 κάθε άλλο παρά ως θετικό μπορεί να αποτιμηθεί, δεδομένου ότι η χώρα με τον τρόπο αυτό δεν κατάφερε να λύσει το δημοσιονομικό της πρόβλημα και να μειώσει το χρέος της.