PITS
03-12-2010, 20:32
σαν την σημερινη και αφου μπουχτησα με τα κακα νεα για την χωρα που ερχονταν απο τα καναλια η σιγμιαια εμπνευση χυπησε την πορτα ...βρε δεν παιρνεις τη μηχανη και να πας να εξερευνησεις κανα δρομο να παρει το κεφαλι σου αερα και να ξεχαστεις???
Καθε στιγμιαια αποφαση κρυβει και μια ωραια περιπετεια και μετα απο 15 λεπτα ειχα φαει την πρωτη μου τουμπα ακολουθησαν αλλες 3 και γω μουσκεμα και με τα χερια κοκαλωμενα απο την ενταση να σκεφτομαι ...τωρα αυτο που κανω ειναι καλο ή θα επρεπε να ακολουθησω το plan Β δηλαδη αλλον εναν καφε και μετα φαγητο?? αμεσως το plan B διαγραφηκε και συνεχισα ακαθεκτος να κολαω σε ενα νεροφαγωμα του μισου μετρου βαθους και με τη βοηθεια του σακου μου και του μπουφαν να τραβαω τη μηχανη απο μεσα ...λιγος αυτοσχεδιασμος εξαλου ποτε δεν εβλαψε, συνεχεια σε απιστευτες φλαταδουρες σαν απο καρτ ποσταλ χελωνες στη μεση του δρομου αλογα αγελαδες και ο δρομος να χειροτερευει ο τσοπανης που βρεθηκε μπροστα ειπε να παω οπωσδηποτε δεξια για Μεγαρα και φυσικα πηγα αριστερα στον χωματοδρομο που εβγαζε στις κεραιες ριχνοντας κλεφτες ματιες στον επιβλητικο ογκο τους βρεθηκα να τις χανω και στη θεση τους ενα συννεφο χα!!!! λεω τωρα θα παω οπωσδηποτε εκει ...ετσι κι εγινε σε λιγη ωρα διεσχιζα την ανοιχτη πορτα των ρανταρ και ο αερας πηγε να με ριξει κατω, παρκαρα στη απανεμη πλευρα και εζησα την μαγεια ...συννεφα να ερχονται κατα πανω μου και να χανω απο τα ματια μου τη μηχανη που ηταν στα 3μετρα!!!! ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΟ ΝΑ ΖΕΙΣ ΣΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ στριφογυρισε στο μυαλο μου η φραση και χαζευα ποτε τα Μεγαρα και τη θαλασσα μπροστα τους ποτε τον κορινθιακο και τις απεναντι πλευρες της στερεας ετσι κι αλλιως το μονο που ειχα να κανω ηταν να στριψω τον λαιμο μου....μετα απο λιγο εζησα την δυναμη της φυσης και ενιωσα ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΣ!!! τα λευκα συννεφακια μετατραπηκαν σε συννεφα βροχης και το κρυο εγινε αφορητο, περνουσαν διπλα μου ετοιμα να ριξουν το φορτιο τους στον Σχινο και το Αλεποχωρι και εζησα αυτο που λεμε την στιγμη πριν το κακο ξεσπασει ..... τα υπολοιπα ηταν ευκολα χωθηκα στο δασος και μετα απο 75 χιλιομετρα αφου περασα απο χωρια που δεν ειχα ξαναπερασει ημουν στη παραλια του Λουτρακιου με το αγαπημενο μου βιβλιο να λιαζομαι, και να αφηνω μια αποφαση της στιγμης να μου εχει φτιαξει μια γεματη μερα. Απο αυριο επιστροφη στη δουλεια αλλα θα ξαναπαω εκει ακομη κι απο τον ευκολο δρομο ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ!!!!
Καθε στιγμιαια αποφαση κρυβει και μια ωραια περιπετεια και μετα απο 15 λεπτα ειχα φαει την πρωτη μου τουμπα ακολουθησαν αλλες 3 και γω μουσκεμα και με τα χερια κοκαλωμενα απο την ενταση να σκεφτομαι ...τωρα αυτο που κανω ειναι καλο ή θα επρεπε να ακολουθησω το plan Β δηλαδη αλλον εναν καφε και μετα φαγητο?? αμεσως το plan B διαγραφηκε και συνεχισα ακαθεκτος να κολαω σε ενα νεροφαγωμα του μισου μετρου βαθους και με τη βοηθεια του σακου μου και του μπουφαν να τραβαω τη μηχανη απο μεσα ...λιγος αυτοσχεδιασμος εξαλου ποτε δεν εβλαψε, συνεχεια σε απιστευτες φλαταδουρες σαν απο καρτ ποσταλ χελωνες στη μεση του δρομου αλογα αγελαδες και ο δρομος να χειροτερευει ο τσοπανης που βρεθηκε μπροστα ειπε να παω οπωσδηποτε δεξια για Μεγαρα και φυσικα πηγα αριστερα στον χωματοδρομο που εβγαζε στις κεραιες ριχνοντας κλεφτες ματιες στον επιβλητικο ογκο τους βρεθηκα να τις χανω και στη θεση τους ενα συννεφο χα!!!! λεω τωρα θα παω οπωσδηποτε εκει ...ετσι κι εγινε σε λιγη ωρα διεσχιζα την ανοιχτη πορτα των ρανταρ και ο αερας πηγε να με ριξει κατω, παρκαρα στη απανεμη πλευρα και εζησα την μαγεια ...συννεφα να ερχονται κατα πανω μου και να χανω απο τα ματια μου τη μηχανη που ηταν στα 3μετρα!!!! ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΟ ΝΑ ΖΕΙΣ ΣΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ στριφογυρισε στο μυαλο μου η φραση και χαζευα ποτε τα Μεγαρα και τη θαλασσα μπροστα τους ποτε τον κορινθιακο και τις απεναντι πλευρες της στερεας ετσι κι αλλιως το μονο που ειχα να κανω ηταν να στριψω τον λαιμο μου....μετα απο λιγο εζησα την δυναμη της φυσης και ενιωσα ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΣ!!! τα λευκα συννεφακια μετατραπηκαν σε συννεφα βροχης και το κρυο εγινε αφορητο, περνουσαν διπλα μου ετοιμα να ριξουν το φορτιο τους στον Σχινο και το Αλεποχωρι και εζησα αυτο που λεμε την στιγμη πριν το κακο ξεσπασει ..... τα υπολοιπα ηταν ευκολα χωθηκα στο δασος και μετα απο 75 χιλιομετρα αφου περασα απο χωρια που δεν ειχα ξαναπερασει ημουν στη παραλια του Λουτρακιου με το αγαπημενο μου βιβλιο να λιαζομαι, και να αφηνω μια αποφαση της στιγμης να μου εχει φτιαξει μια γεματη μερα. Απο αυριο επιστροφη στη δουλεια αλλα θα ξαναπαω εκει ακομη κι απο τον ευκολο δρομο ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ!!!!