Βορεινός Άνεμος, 13-16.02.2010 [Αρχείο]

Ταξιδευτης

17-03-2011, 17:46

Εδω και πολλα χρονια εχω μια ιεροτελεστια... Καθε που πιανει και χειμωνιαζει κανω ενα μακρυνο ταξιδι...

"Μα καλα εισαι τζαζ παιδακι μου;" Θυμαμαι τα λογια και τα βλεμματα αποριας οσων ανακαλυπταν κατα καιρους αυτη μου την αναγκη να τα παραταω ολα και να παιρνω τους δρομους μες τη μεση του καταχειμωνου.

Οκ, ισως εχω και μια πετρια στο κεφαλι... Ομολογω οτι απο οσο θυμαμαι τον εαυτο μου ενοιωθα να μην με χωραει ο τοπος και απλα να εξαφανιζομαι απο ολους και ολα...

Αυτο ομως το ταξιδι ειναι και κατι παραπανω... Ειναι κατι που χρωσταω σε μερικους ανθρωπους που δεν ειναι πια εκει εξω αλλα τους κουβαλαω παντα μεσα μου...

Και μετα τον τελευταιο καταραμενο μηνα που αλλο ενα αδερφι μου -ενας αληθινος αγγελος- εφυγε οριστικα απο αυτο τον κοσμο, η αναγκη για το ταξιδι αυτο εγινε Διαταγη...

Στις ειδησεις τα νεα μιλουσαν για χειμωνιατικο σκηνικο το Σαββατοκυριακο με σποραδικες καταιγιδες και χιονια στα ορεινα.

Εκλεισα το χαζοκουτο και σηκωθηκα.
Eιχε ερθει παλι η Στιγμη...

Στο ποτηρι μπηκε ενα παλιο malt και στο CD μπηκε μια ζορικη μπλουζια (http://www.liveleak.com/view?i=aa0_1239924354) απο αυτες που γουσταρω ...

Στο τραπεζι ανοιξαν οι παλιοι φθαρμενοι χαρτες που ανοιγουν μονο πριν ενα "εγωιστικο" μου ταξιδι...
"Ολοι οι δρομοι ειναι παλι ανοιχτοι και ξενοι" και εγω χαμογελουσα σαν μικρο παιδι ανημερα των Χριστουγεννων...

Ομως αυτη η φορα θα ηταν λιγο διαφορετικη απο τις αλλες... Πηρα τηλεφωνο τον αδερφο Πανο και του ειπα τι ειχα στο μυαλο μου... Πριν τελειωσω τη φραση μου η απαντηση του δεν χωρουσε αμφιβολιες: "Μεσα ρε κολλητε. Μεσα με χιλια".

Ταξιδευτης

17-03-2011, 17:53

Το σχεδιο ηταν απλο. Ταξιδι με ροτα τον Βορρα, μπολικα χιλιομετρα με διαδρομες απο τα βουνα και συναντηση στη διαδρομη με φιλαρακια που ηθελα πολυ να δω...

Η αφορμη ειχε δωθει απο καιρο με κατι GPS που ειχα να τους δωσω αλλα αυτο ηταν απλα το κερασακι στην τουρτα. Ο πραγματικος λογος ηταν κατι πολυ βαθυτερο... Αυτο που λατρευω στα ταξιδια: τα αληθινα, ζεστα χαμογελα στα προσωπα των φιλων που εχεις καιρο να δεις...

Εριξα μερικα πραγματα στη βαλιτσα και ετοιμασα τα πραγματα για το πρωι και επεσα για υπνο με τη γλυκια ανυπομονησια που συνοδευει καθε ταξιδι...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0001.jpg

Ταξιδευτης

17-03-2011, 17:53

Το πρωι ξυπνησα νωρις και ξεκινησα να ετοιμαζομαι.
Το ραντεβου με τον Πανο ηταν στα ΜcDonald's στην Εθνικη Αθηνων-Λαμιας κατα τις 9.
Κατεβασα τα πραγματα στη μηχανη, εφαγα ενα μισαωρο μεχρι να βεβαιωθω οτι δεν θα μοιραζα ρουχα και σωβρακα στην εθνικη οδο, συνδεσα το GPS, ενας τελευταιος ελεγχος στα χαρτια και φυγαμε!
(Το μεγεθος της μ@λ@κιας μου να μην εχω αξιωθει να βαλω μια σκληρη βαλιτσα στη μηχανη τοσο καιρο θα το καταλαβαινα αργοτερα βεβαια, αλλα τοτε θα ηταν αργα...)

Πηγα απο το βενζιναδικο να γεμισω και να τσεκαρω πιεσεις κλπ. Γεμιζω, ελεγχω λαστιχα, φωτα κλπ, ολα καλα.
Κανω να βαλω μπροστα και... χχχχρρρρρρ! χχχχχρρρρρ! Η μιζα γυριζε αλλα το μοτερ δεν επαιρνε μπροστα!

Ω ρε πστ μου! Κομπλερ! Τον ηπιαμε! Καθομαι μερικα λεπτα και σκεφτομαι τι να κανω. Ο Πανος θα ειναι ηδη καθ'οδον για το ραντεβου και εγω ειμαι με τα δερματα, με τη μηχανη φορτωμενη και ετοιμη για αναχωρηση και τωρα η μιζα μας κανει ναζακια!

Πανω που αρχιζω να φανταζομαι τον εαυτο μου να σπρωχνει 250 κιλα στην ανηφορα για το σπιτι στολιζοντας τον θειο Σοιχιρο και τα γιαπωνεζικα του, δοκιμαζω μια ακομα φορα την τυχη μου.
"ΒΒΒΡΑΑΑΑΟΟΟΥΥΥΥΜΜΜΜ!" Το μοτερ ξυπναει με το χαρακτηριστικο βραχνο του μπασο ηχο και εχω μεινει να κοιταω σαν χαζος! Ρε λες να καταλαβε οτι θα την εκανα πρες παπιε τη ρουφιανα και να αποφασισε να ειναι φρονιμη;

Οπως και να εχει μεσα στα επομενα 5 δευτερολεπτα εχω ηδη καβαλησει και ανεβαινω τον περιφερειακο Υμηττου μαλλιοκουβαρα (παλι), γιατι εχω ηδη αργησει (παλι) και ο Πανος θα ειναι στον δευτερο καφε της ημερας (παλι).

Ενα συντομο τεστ για το αν φευγει η βαλιτσα απο τη μηχανη στα 200+ αργοτερα, και εχω φτασει επιτελους στο ραντεβου...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0002.jpg

galfa

17-03-2011, 17:54

Το βίντεο είναι απαγορευμένο και δεν παίζει:yz

Ταξιδευτης

17-03-2011, 17:54

Ο Πανος αραζε εξω απο το μαγαζι και αν εκρινα απο τη φατσα του τον ειχε ψιλοδαγκωσει να με περιμενει...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0003.jpg

Ευτυχως που περα απο κολλητος ειναι και χρυσο παιδι και δεν με παρεξηγει! http://r17.imgfast.net/users/1712/28/97/30/smiles/292473.gif
- "Χιλια συγνωμη ρε Πανο! Αργησα παλι!"
- "Οχι ρε ενταξει! Μην τρελλαινεσαι! Χαλαρα!"

Καθισαμε 5 λεπτα να τελειωσουμε τον καφε και να βγαλουμε διαδρομη... Προορισμος για τη μερα ειναι τα Τρικαλα. Ο σκοπος ομως ηταν να αποφυγουμε εθνικες οδους γενικοτερα οποτε η χαρτογραφηση βγηκε με τον γνωστο παραδοσιακο τροπο "α-αυτο-μου-φαινεται-ωραιο-ρε-παμε-απο-δω"... http://r17.imgfast.net/users/1712/28/97/30/smiles/616608.gif

Θα βγουμε απο την (ο Αλλαχ να την κανει) Εθνικη στο υψος της Λειβαδιας και θα ανεβουμε προς τα πανω απο Τιθορεα - Αμφικλεια - Μπραλο ( http://r17.imgfast.net/users/1712/28/97/30/smiles/419352.gif ) - Λαμια, θα συνεχισουμε για Δομοκο - Καρδιτσα και τελικα Τρικαλα. 360 χιλιομετρα σχεδον αποκλειστικα απο ορεινους επαρχιακους... Χμμμ... Οχι και ασχημα για αρχη!
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/picture-1.jpg

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:00

Το βίντεο είναι απαγορευμένο και δεν παίζει:yz

Oι γνωστες λαλακιες του συσωλην. :mad: Εφτιαχθη τωρα. :cool:

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:02

Συντομα ξεμπερδεψαμε με το μπαχαλο της Εθνικης και βγηκαμε στο αγαπημενο μου επαρχιακο δικτυο αυτη τη φορα με ροτα προς Λειβαδια...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0005.jpg

Ευτυχως που τα λαμογια του κρατους δεν μπορουν να βαλουν διοδια εκει γιατι θα γινοταν της Αλαμανας!
Παρα τις αρχικες προβλεψεις για βροχες, η ημερα ηταν ηλιολουστη (αν και με μπολικο κρυο και ακομα περισσοτερο αερα) οποτε η συντομη σταση για μερικες φωτογραφιες και ελαφρυ ξεμουδιασμα ηταν απαραιτητη!
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0004.jpg

http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0006.jpg

Η φυση για αλλη μια φορα εδινε ρεστα και τα τσιμεντοπηγμενα ματια μου δεν χορταιναν να ρουφανε τις εικονες...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0009.jpg

galfa

17-03-2011, 18:02

Oι γνωστες λαλακιες του συσωλην. :mad: Εφτιαχθη τωρα. :cool:

:sm8:

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:04

Παροτι ηταν το τελευταιο ΣΚ της αποκριας, περιεργως τα οχηματα στον δρομο ηταν ελαχιστα και ετσι οι ρυθμοι ηταν σβελτοι, αλλα η χαρα της διαδρομης δεν εμελλε να κρατησει πολυ καθως συντομα ενας τρομερος ανεμος αρχισε να μας τραβαει κατι χαστουκια απιστευτα κανοντας τις μηχανες να πηγαινουν οπου να 'ναι και εμας επανω να παλευουμε να τις κρατησουμε μακρυα απο τα χαντακια και τα διερχομενα οχηματα!
Μιλαμε για ΠΟΛΥ ροκ καταστασεις... http://r17.imgfast.net/users/1712/28/97/30/smiles/54147.gif

Περνωντας εξω απο την Χαιρωνεια και την Τιθορεα ομως η θεα του επιβλητικου και χιονισμενου Παρνασσου που παλευε με τα συννεφα μας αποζημειωνε με το παραπανω...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0008.jpg

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:06

Ομως μπροστα μας ειχαμε ακομα αρκετο δρομο και ετσι πιασαμε να ανηφοριζουμε την Αμφικλεια με κατευθυνση τον Μπραλο.
Εδω θα μπορουσα να ελεγα για το πως στριβαμε και διασκεδαζαμε στην (γνωστη και μη εξαιρετεα) "πιστα", μονο που θα ελεγα τεραστια ψεμματα... Οι δυνατες ριπες του ανεμου που ειχαν ξεκινησει εδω και αρκετα χιλιομετρα ολο και δυναμωναν, και καθως ανεβαιναμε και το βουνο ολο και παγωναν επισης!
Η εξωτερικη θερμοκρασια ηταν δεν ηταν 5-6 βαθμους παρα την ηλιοφανεια αλλα εμεις ιδρωναμε προσπαθοντας να παλατζαρουμε τις φορτωμενες μηχανες και να γλυτωσουμε τα φερινγκ απο το να συναψουν στενες σχεσεις με το οδοστρωμα!
Δεν θυμαμαι και εγω ποσες στιγμες "γμτ γμτ πεφτουμε" ειχαμε!

Οι ταχυτητες ειχαν πεσει σε ρυθμους χελωνας (40-50) και η συγκεκριμενη αναβαση προς τον Μπραλο μεσα απο τα στενα ορεινα δρομακια ηταν κυριολεκτικα η χαρα του S&M...
Ισως δεν υπαρχει αλλος ανθρωπος να εχει χαρει ετσι βλεποντας τον φαρδυ επαρχιακο του Μπραλου οπως εγω σε εκεινη τη φαση...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0011.jpg

Η σταση για να συνελθουμε απο την τρομαρα επιβεβλημενη... Καπου εκει μετανοιωσα που δεν ειχα φερει μαζι μου καμια μπουκαλα Ουισκι και καμια ντουζινα πακετα τσιγαρα...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0014.jpg

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:07

Εκει στη διασταυρωση ειχε ενα μικρο εκκλησακι και εγω χωθηκα στο πλαι του μπας να κοψω λιγο τον παγωμενο ανεμο που με εσπρωχνε να με ριξει κατω... (αργοτερα θα μαθαινα για τα 10 Μποφορ που ειχε στην περιοχη!)
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0013.jpg

...Αλλα για μια φορα ακομα το μεγαλειο της Φυσης με εκανε να τα ξεχναω ολα και να σκεφτομαι οτι δεν θα ηθελα να ειμαι ΠΟΥΘΕΝΑ αλλου στον κοσμο τωρα παρα ΕΔΩ... Μεγαλε... Αυτα ειναι!
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0010.jpg

Ξερετε πως ειναι οταν ξεκινας να πας καπου και ολο σκεφτεσαι οτι εχεις ξεχασει κατι ε;
Ε λοιπον, καπου εδω ηταν που εγω ανακαλυψα τι ηταν αυτο που ειχα οντως ξεχασει: το τηλεφωνο του φιλου Χαρη που θα βλεπαμε στα Τρικαλα! http://r17.imgfast.net/users/1712/28/97/30/smiles/975703.gif
Διευθυνση του σπιτιου του δεν ειχα, οποτε αν δεν εβρισκα το τηλεφωνο του μας εβλεπα να τη βγαζουμε σε κανενα παγκακι στα Τρικαλα και ο κοσμος να περναει και να δειχνει 2 τυπους που εχουν κοκκαλωσει απο το κρυο με ενα κινητο στο ενα χερι και ενα χαρτη στο αλλο... http://r17.imgfast.net/users/1712/28/97/30/smiles/604576.gif

Τελικα τη λυση την εδωσε το ...κεντρο επιχειρησεων των φιλων μας στο VFR forum (κατσε καλα λεμε)! http://r17.imgfast.net/users/1712/28/97/30/smiles/903277.gif Ενα τηλεφωνημα σε φιλο μελος και λιγο ψαξιμο αργοτερα στο φορουμ ειχαμε το τηλεφωνο του Χαρη και λιγο αργοτερα το ειχα στα χερια μου! Να που καμια φορα η τεχνολογια αποδεικνυεται χρησιμη!

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:10

Με αλλον αερα πλεον και με τον Μπραλο μπροστα μας ξεκινησαμε παλι την πορεια μας προς το Βορρα...
Βασικα, απο εδω και μετα μην περιμενετε και πολλες φωτογραφιες... Η διαδρομη αυτη ειναι σκετη αμαρτια και αερα ξε-αερα ημασταν αποφασισμενοι να την απολαυσουμε!

Οχι τιποτε αλλο αλλα απο κατω μας περιμενε αυτο...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/00151.jpg

...ενω η Γερμανιδα του Πανου ανυπομονουσε να ξεμουδιασει λιγο και να καταπιει τις στροφες (και οτι αλλο θα ειχε την ατυχια να βρεθει στο διαβα της)!
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0017.jpg

Οχι οτι και η δικια μου πηγαινε πισω βεβαια! http://r17.imgfast.net/users/1712/28/97/30/smiles/542291.gif
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0016.jpg

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:11

Η καταβαση μεχρι τη Λαμια ηταν απολαυστικη αλλα απο εκει και περα τα πραγματα δυσκολευαν κατακορυφα...
Μπροστα μας ειχαμε την αναβαση των παρυφων των θρυλικων Αγραφων για Δομοκο και απο εκει να ανηφορισουμε παλι για Καρδιτσα προτου καταφερουμε να βγουμε πεδινα των Τρικαλων.

Η διαδρομη του επαρχιακου σε αυτο το κομματι δεν ειναι και τοσο εντυπωσιακη απο πλευρας φυσης, αλλα ειναι ολα τα λεφτα απο οδηγικης αποψης!

Η ωρα ομως ειχε ηδη παει 2 το μεσημερι και κατι τα στομαχια μας, κατι ο ανεμος που ειχε επιστρεψει δρυμυτερος (και δυνατοτερος!), κατι οι ουρες απο αυτοκινητα που σερνονταν πισω απο κατι αργοκινητα λεωφορεια που ανεβαιναν σιγα σιγα το στενο ορεινο στροφιλικι, μας εκαναν να θελουμε απλα να φτασουμε συντομα στον προορισμο και να χαλαρωσουμε.

Ο ανεμος ειδικα εφτασε σε τετοιο σημειο που καπου στις ατελειωτες ευθειες εξω απο την Καρδιτσα φτασαμε να προσπαθουμε να παμε ευθεια εχοντας τις μηχανες υπο κλιση 30+ μοιρων (!) και παρολαυτα με δυσκολια καταφερναμε να τις κρατησουμε στο ρευμα μας!
Σε ενα σημειο ο ανεμος εγινε τοσο ισχυρος που μας πηρε και τους 2 και μας αρχισε να μας βγαζει καρφι οχι απλα για το αντιθετο ρευμα αλλα για τα νταμαρια του βουνου εξω απο το δρομο! Βγηκα τερμα εξω δεξια απο τη μηχανη και αρχισα να παλευω να την μαζεψω αλλα το μονο που καταφερα ηταν απλα αν την κρατησω εξω απο τα χαντακια... Κοιταξα στον καθρεφτη μου και ο Πανος εκανε ακριβως τις ιδιες κινησεις προσπαθοντας και αυτος να κρατησει τη Γερμανιδα στο δρομο.

Με τετοιες ωραιες νοτες χαρας και διασκεδασης βρεθηκαμε εξω απο την Καρδιτσα. Ομορφη μικρη πολη, με πολυ καλο φαγητο αλλα αυτη τη φορα ο προορισμος ηταν λιγο πιο περα... Τα Τρικαλα ηταν πλεον μια ευθεια δρομος και δυο γκαζιες αργοτερα ειχαμε φτασει στην πολη...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0018a.jpg

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:12

Καναμε μια σταση διπλα σε μια πανεμορφη παλια εκκλησια να παρουμε μια ανασα και να ενημερωσω τον Χαρη οτι φτασαμε.
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0018.jpg

Μου εδωσε τη διευθυνση και συντομα ειμασταν εκει...
Τακτοποιησαμε τις μηχανες στο παρκινγκ και ανεβηκαμε στο σπιτι οπου ο Χαρης με την γλυκυτατη γυναικα του μας εκαναν να νοιωσουμε σαν στο σπιτι μας και μας περιποιηθηκαν δεοντως με ενα ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ κατσικακι στο φουρνο http://r17.imgfast.net/users/1712/28/97/30/smiles/292473.gif , Τρικαλινο http://r17.imgfast.net/users/1712/28/97/30/smiles/419352.gif τυρι, καλο κοκκινο κρασι και σπεσιαλ τοπικο χαλβα!

Αυτος ο επιλογος αξιζε καθε ταλαιπωρια που ειχαμε περασει!

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:13

Μετα την απογευματινη χαλαρωση τα παιδια μας προτειναν να βγουμε εξω και να δουμε λιγο τα ομορφα Τρικαλα.
Αποκριες γαρ αποφασισαμε να ντυθουμε καταλληλα...

Ο Χαρης ντυθηκε ...σπαμμερ σε μοτοφορουμ! (κακες γλωσσες λενε οτι ηθελε να παρει και το pc μαζι του! http://r17.imgfast.net/users/1712/28/97/30/smiles/903277.gif http://r17.imgfast.net/users/1712/28/97/30/smiles/604576.gif )
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0020.jpg

Η συζυγος του Χαρη ως Μινι Μαους και ο Πανος ως ...Αμερικανος τουριστας...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0022.jpg

...και ο Νικος ως μηχανοβιος Cowboy της συμφορας!
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0021.jpg

Ημασταν ετοιμοι να ξεχυθουμε στους δρομους!
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0024.jpg

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:13

Τα Τρικαλα τελικα αποδειχτηκαν πολυ ομορφα και οντας στο κεντρο, συντομα φτασαμε στον κυριως πεζοδρομο της πολης που εσφυζε απο χαρουμενους μασκαραδες ολων των ηλικιων αλλα και απο θυλικες παρουσιες που επιβεβαιωναν για μια ακομα φορα το οτι οσο πιο βορεια ανεβαινει κανεις τοσο ομορφαινουν οι γυναικες...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0025.jpg

Περπατωντας στον πεζοδρομο ειδαμε πολλα καλαισθητα μαγαζια...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0027.jpg

...αλλα για εμενα η μεγαλη εκπληξη ηταν αυτο το πολυ ομορφα φωτισμενο ποταμι με τους μικρους καταρρακτες του που διεσχιζε την πολη!
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0028.jpg

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:14

Τελικα καταληξαμε σε ενα πανεμορφο μπαρακι και στεκι των παιδιων....
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0026.jpg

...με πολυ ωραιο διακοσμο και εξισου ωραιο κοσμο.
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0030.jpg

Στρατοπεδευσαμε στο πιο σωστο σημειο (aka μπαρα) http://r17.imgfast.net/users/1712/28/97/30/smiles/616608.gif
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0029.jpg

και το παρτυ ξεκινησε!
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0029a.jpg

Στην πορεια της βραδιας, και για καποιο ανεξηγητο λογο, τα αλλα παιδια της παρεας αποφασισαν οτι εγω και ο Πανος ημασταν ...πεδιο βολης για σερπαντινες οποτε το εβαλαν σκοπο να μας σκεπασουν με αυτες!
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0032.jpg

Φιλοι των παιδιων περνουσαν απο το μαγαζι για να χαιρετησουν, ποτα και σφηνακια εδιναν και επαιρναν και το παρτυ ειχε αναψει για τα καλα!
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0034.jpg

Κατα τις 4 τελικα αποφασισαμε να συρουμε τα απομειναρια μας στο σπιτι για να ξεραθουμε μερικες ωρες...
Εγω με τον Πανο κοιμηθηκαμε στο μεγαλο υπνοδωματιο, κατι που αποδειχθηκε τραγικο λαθος γιατι ο Πανος οταν κοιμαται δινει αλλον ορισμο στην εννοια "ροχαλιζω"... Περισσοτερο με αγελη λυσσασμενων αρκουδων που τις κυνηγουν Tanks θα το παρομοιαζες αλλα και παλι δεν αρκει να αποδωσει το νοημα...

Ετσι εγω αναμεσα στα τεστ αντισεισμικοτητας του Πανου προσπαθησα (ματαια) να κλεισω κανενα βλεφαρο γιατι η αυριανη μερα προβλεποταν μεγαλη, με πολλα και δυσκολα χιλιομετρα. Που να ξεραμε τι μας περιμενει ...

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:30

Μετα απο ενα τετραωρο που δεν περνουσε με τιποτα, πηρα την αποφαση και σηκωθηκα. Αφου δεν κοιμομασταν ας καναμε τιποτα αλλο καλυτερα. Ο Χαρης ειχε ηδη ξυπνησει και καθοταν στην πορτα του σπιτιου για ενα πρωινο τσιγαρακι. Ο πρωινος καφες κατεβηκε απολαυστικα και ενοιωσα να συνερχομαι λιγο απο τη βραδυνη κραιπαλη και την αυπνια.

Ειναι πραγματικα υπεροχο οταν βρισκεις τον εαυτο σου σε ενα νεο μερος παρεα με φιλους, και ετσι αυτες οι στιγμες της πρωινης κουβεντουλας και συντροφιας με εκαναν να νοιωθω αλλος ανθρωπος.

Κοιταξα εξω απο το παραθυρο. Ενας αρρωστιαρικος γκριζος ουρανος υψωνοταν πανω τις ταρατσες δεκαδων ασχημων πολυκατοικιων που συνοστιζονταν η μια πανω στην αλλη. Ωραιος καιρος για ταξιδι! Ο Ποσειδωνας για σημερα προεβλεπε ενα τεραστιο μετωπο κακοκαιριας που θα ερχοταν απο τα δυτικα και μεχρι το βραδυ θα καλυπτε ολη την Ελλαδα, αλλα εγω ελπιζα οτι μεχρι το βραδυ θα φτανουμε στον προορισμο μας και θα γλυτωσουμε τα πολλα. Καλα. Η αισιοδοξια του Ηλιθιου.

Συντομα ξυπνησε και ο Πανος φρεσκος φρεσκος και χαμογελαστος! Εμ βεβαια! Τι αναγκη ειχε; Αφου ειχε κατεβασει τα μισα ντουβαρια του σπιτιου απο τους υπνους που ειχε ριξει πως να μην ειναι μες την καλη χαρα;

Η ωρα πηγαινε 11 και η ωρα να πηγαινουμε ερχοταν. Ετοιμασαμε πραγματα και κατεβηκαμε στις μηχανες.
Εριξα μια ματια στην καλη μου που ξεκουραζοταν στο γκαραζ και ξεκινησα να ετοιμαζομαι.

http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0035.jpg

Ουτως η αλλως εξω ειχε ηδη αρχισει να ριχνει βουβα μια παγωμενη βροχη οποτε το γκολ το ειχαμε ηδη φαει απο τα αποδυτηρια...

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:31

Σημερα το προγραμμα της ημερας ειχε ως εξης: προορισμος μας ηταν η Καβαλα και ο φιλος Παναγιωτης Κ.
Επειδη ομως ειπαμε οτι εχω μονιμη βλαβη στον εγκεφαλο, το να παμε καρφι για Λαρισσα και μετα απο την Εθνικη για Θεσσαλονικη και Καβαλα ηταν κατι που δεν με συγκινουσε ιδιαιτερα.

Χαζευοντας τον χαρτη ειδα οτι ακριβως απο πανω μας ειχε πολυ πιο ενδιαφερουσες διαδρομες. Ετσι αποφασισαμε να παμε Καλαμπακα και μετα να ανηφορισουμε για Γρεβενα μεσω Ελευθεροχωριου, να πιασουμε Εγνατια Οδο και απο εκει καρφι για Καβαλα.

http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/picture-2.jpg

Ομολογω οτι αρχικα ειχα σκεφτει να παμε Καλαμπακα και μετα απο Δεσκατη και Σερβια για να δουμε και τη Τεχνητη Λιμνη Σερβιων που υπαρχει εκει, αλλα ο Χαρης μου ειπε οτι απο εκει ενδεχομενως να εχει πιασει εντονη χιονοπτωση και καλο θα ηταν να το αποφυγουμε.

Αν κρινω απο το πως ηταν ο καιρος φευγοντας τωρα απο Τρικαλα, αυτη ηταν μια μαλλον καλη συμβουλη...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2011/03/dsc00186hu1.jpg

http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0036.jpg

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:31

Βγαινοντας σε μια κεντρικη διασταυρωση εξω απο τα Τρικαλα, καπου χαθηκαμε και καταληξαμε να πηγαινουμε προς Λαρισσα -αντιθετα δηλαδη απο εκει που θελαμε να παμε.

Αναστροφη λοιπον και επιστροφη στα Τρικαλα για να παρουμε το σωστο δρομο αυτη τη φορα.
Τουλαχιστον η βροχη και το χειμωνιατικο τοπιο εφτιαχνε μαγικες εικονες...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0038.jpg

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:34

Αρχιζοντας να ανεβαινουμε για Καλαμπακα η βροχη ολο και δυναμωνε ενω το κρυο ειχε γινει πλεον πολυ βαρυ. Τα αδιαβροχα εκαναν υπερωριες κρατωντας τον παγωμενο αερα και τη βροχη μακρυα.

Με τη λογικη τα πραγματα δεν φαινονταν και πολυ ροδινα. Ο καιρος εδειχνε αγριες διαθεσεις, ειχε ηδη μεσημεριασει και μπροστα μας ειχαμε να καλυψουμε πανω απο 400 χιλιομετρα διαδρομης με ορεινους και δευτερευοντες δρομους, αλλα ποιος ειπε οτι οι μηχανοβιοι ειμαστε λογικοι; Το θεμα ζοριζε και εμεις χαιρομασταν! Τελειως Joe Bar κατασταση!
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0040.jpg

Λιγο αργοτερα καθως ανεβαιναμε, ο Πανος ηρθε στο πλαι και μου εδειξε τα αμαξια απο την αντιθετη κατευθυνση:
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0039.jpg

- Ρε συ Νικο! Αυτα εχουν χιονια στα μουτρα τους!
- Ωπ ναι ρε φιλε... Εχεις δικιο!
- Λες να βρουμε χιονι στην διαδρομη;
- Μπααα ρε συ! Αποκλειεται! Να δεις που απο αλλου ερχονται ολα αυτα και οχι απο εκει που παμε εμεις!

Ναι.
Καλα.
Καποτε θα μαθω να μην ειμαι μονιμα τοσο υπεραισιοδοξος αλλα τωρα δεν ηταν η στιγμη που θα το εκανα...

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:35

Ο δρομος ηταν φαρδυς αλλα με τη βροχη τα φορτηγα σηκωναν απιστευτο σπρευ νερου και λασπης με αποτελεσμα να μην μπορουμε να δουμε απολυτως τιποτα.
Η λυση; Καρυδωμα το γκαζι, κεφαλι κατω και παμε! Μπορει και να μην ελυνε το προβλημα αλλα τουλαχιστον θα τελειωνε μια ωρα αρχυτερα!

Τουλαχιστον η κινηση στην εθνικη ηταν ελαχιστη και μπορουσαμε να κινηθουμε σε σβελτους ρυθμους...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0041.jpg

Πλησιαζοντας για Καλαμπακα η βροχη μετατραπηκε σε κατι αναμεσα σε καρεκλοποδαρα και χαλαζι, ενω τα ελαχιστα αυτοκινητα που βλεπαμε πλεον να ερχονται απο απεναντι ειχαν ειτε μισο μετρο χιονι στις οροφες τους ειτε ολοκληρες οικογενειες απο χιονανθρωπους στολισμενους στα καπω.
Πανω που αρχισα να σκεφτομαι κατα ποσο τελικα ηταν εξυπνη ιδεα να παμε απο τα βουνα μια τετοια μερα, η βροχη μετατραπηκε σε χιονονερο και τα επιβλητικα Μετεωρα υψωθηκαν στον οριζοντα...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0042.jpg

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:36

Η Καλαμπακα εμοιαζε να εχει μπει στην καταψυξη και ο παγωμενος αερας πλεον αρχιζε να καταψυχει χερια και ποδια...
Περασαμε στα γρηγορα εξω απο την πολη προς Μουργκανη οπου θα στριβαμε για Γρεβενα.

Απο την εξοδο της πολης μεχρι τη διασταυρωση για Γρεβενα το χιονι ολο και δυναμωνε... Ομορφα!
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0043.jpg

http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0044.jpg

Τα πραγματα σοβαρευαν επικινδυνα...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0046.jpg

Σταματησαμε με τον Πανο στη ακρη του δρομου για να σκεφτουμε τι να κανουμε...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0047.jpg

Ο καιρος ειχε αγριεψει πολυ και αν εριχνε ετσι εδω, τι θα εκανε παραπανω στα Γρεβενα; Απο την αλλη τωρα ημασταν ηδη πανω απο 70 χιλιομετρα απο Τρικαλα και το να γυρισουμε πισω και να παμε απο Λαρισσα σημαινε χασιμο χρονου και επιπλεον ταλαιπωρια, μιας που θα ειχαμε να αντιμετωπισουμε και τις παρακαμψεις των Τεμπων.

Αποφασισαμε να προχωρησουμε και να παμε βλεποντας και κανοντας...

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:37

Μερικα κοψιδια και λιγο κοκκινο κρασι αργοτερα ειχαμε αρχισει να ερχομαστε στα ισα μας και ξεκινησαμε να δουμε τι θα καναμε τωρα.
Οι επιλογες δεν ηταν πολλες δυστυχως. Απο εδω δεν υπηρχε αλλη διαδρομη για Εγνατια γιατι μεσολαβουσαν τα βουνα και με αυτην την κακοκαιρια μαλλον δεν θα τη βγαζαμε καθαρη ουτε με εκχιονιστικο εκει πανω, οποτε επιστροφη για Λαρισσα μεσω Τρικαλων και απο εκει Θεσσαλονικη και Καβαλα μεσω της κλασσικης "Εθνικης" Οδου.
Το GPS ανεφερε οτι αυτο ηταν 437 χιλιομετρα διαδρομης και σε αυτα θα επρεπε να υπολογιζουμε οτι τα 100 θα ηταν στην παρακαμψη των Τεμπων μεσω Αγιας και Στομιου! Και με το κυμα κακοκαιριας να αγριευει συνεχως...

Δεν ειχαμε ομως και πολλες λυσεις. Επρεπε να φτασουμε στον προορισμο μας και θα το καναμε!
Η ωρα ηταν ηδη περασμενες 4 και εξω επαιρνε να νυχτωνει...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0050.jpg

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:37

Καθως σηκωθηκα και αρχισα να ντυνομαι, η παρεα απο το διπλα τραπεζι μας κοιτουσε καλα καλα σαν να ειμαστε εξωγηινοι...
Μια κοπελα μου επιασε την κουβεντα:

- Συγνωμη παιδια, με μηχανες ειστε απο οτι βλεπω;
- Ναι.
- Ναι ε; Μπραβο! Χαρας το κουραγιο σας! Εχετε ερθει απο εδω κοντα;
- Οχι. Αθηνα.
- ΑΘΗΝΑ;;!!; Και φτασατε μεχρι εδω με τις μηχανες;;; http://r17.imgfast.net/users/1712/28/97/30/smiles/829506.gif
- Ναι! Και τωρα παμε Καβαλα.
- ΚΑΒΑΛΑ;;;!;!; http://r17.imgfast.net/users/1712/28/97/30/smiles/829506.gif http://r17.imgfast.net/users/1712/28/97/30/smiles/829506.gif ΣΟΒΑΡΑ; http://r17.imgfast.net/users/1712/28/97/30/smiles/829506.gif http://r17.imgfast.net/users/1712/28/97/30/smiles/829506.gif Και δεν κρυωνετε;;;
- Ε ενταξει, κανει λιγο κρυο αλλα ειναι και αυτο μερος της εμπειριας του να καβαλας μηχανη! Και αμαξι να ειχαμε παλι με μηχανη θα ημασταν εδω!

Καπου εκει η καημενη κοπελα παιζει να επαθε και 2-3 εγκεφαλικα οποτε απλα ψελλισε "καλο δρομο" και εμεινε να μας κοιταζει καθως χαιρετησαμε και φυγαμε...

Εξω το χιονι επεφτε πλεον πυκνο και ηδη σκεπαζε τον δρομο με ενα ασπρο πεπλο... Ωραιο να το βλεπεις αλλα οχι και τοσο οταν πρεπει να περασεις απο πανω του με 2 ροδες...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0053.jpg

Στο μεταξυ οι μηχανες ειχαν αρχισει να γινονται σαν κουραμπιες απο το χιονι. Η χιονοθυελλα ειχε θεριεψει για τα καλα και οσο παραμεναμε εκει τοσο μικραιναν οι πιθανοτητες να φυγουμε σωοι απο εκει...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0051.jpg

http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0052.jpg

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:38

Βγηκαμε στον χιονισμενο πλεον δρομο με 10 την ωρα, αλαρμ αναμμενα και τα ποδια κατω. Ακουμπουσα την μποτα στην ασφαλτο και την ενοιωθα να γλυστραει σαν σε φρεσκοσαπουνισμενο παρκε και με εκοβε κρυος ιδρωτας. Η τουμπα παραμονευε με το παραμικρο...
Ευτυχως πλησιαζοντας την Καλαμπακα το χιονι αρχισε να λιγοστευει και να δινει τη θεση του στην βροχη και τον αερα.
Στα ανοιχτα κομματια το ανοιξαμε οσο μπορουσαμε με τις συγκεκριμενες συνθηκες για να κερδισουμε λιγο χρονο... Προσπαθησα να κρυφτω πισω απο τα φερινγκ της μηχανης μπας και γλυτωσω λιγο απο τον παγωμενο αερα... Η εξωτερικη θερμοκρασια ηταν 3 βαθμοι, αλλα στα 150-160 επεφτε ανετα στους -10...

Μιση ωρα αργοτερα περνουσαμε εξω απο τα Τρικαλα αλλα οι μποτες μου που συνεχιζαν να ειναι γεματες νερα εκαναν τα ποδια μου να πονανε αφορητα απο το κρυο, ενω και τα γαντια παροτι τα καλυτερα χειμωνιατικα της Dainese ειχαν νωτισει απο μεσα ενω απο το νερο ζυγιζαν ευκολα 1-2 κιλα... Σταματησα στο πρωτο βενζιναδικο που ειδα για να μπορεσω να βρω μια λυση. Ειχαμε πανω απο 350 χιλιομετρα ακομα και αν συνεχιζα ετσι δεν θα την εβγαζα καθαρη με τιποτα.
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0054.jpg

Το βενζιναδικο δυστυχως ηταν κλειστο, αλλα εκατσα απ' εξω και εκανα μια προχειρη πατεντα με διπλες καλτσες και κατι σακουλες αναμεσα που ειχα μαζι μου. Δεν ηταν ιδανικη λυση αλλα για τωρα θα επρεπε να αρκεστω σε αυτη.
Ευτυχως τα αδιαβροχα εκαναν καλη δουλεια και κρατουσαν το υπολοιπο σωμα στεγνο!

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:38

Ο δρομος για την Λαρισσα ηταν ερημος... Μεγαλες ευθειες μεχρι εκει που εβλεπε το ματι...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0056.jpg

...ενω στο πλαι μας κυλουσε ο επιβλητικος Πηνειος ποταμος.
Σταματησαμε λιγο στην ακρη του δρομου και απλα σταθηκα ακινητος ρουφωντας αχορταγα αυτες τις υπεροχα μελαγχολικες εικονες...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0057.jpg

6μμ, καθ οδον για Λαρισσα.
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0058.jpg

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:39

Το τελευταιο φως της μερας μας βρηκε να διασχιζουμε τη Λαρισσα ενω η βροχη συνεχιζε να πεφτει ασταματητα.
Βγηκαμε επιτελους στην Εθνικη Οδο αλλα η χαρα μας δεν κρατησε για πολυ... Μερικα χιλιομετρα παραπανω αναγκαστικη παρακαμψη προς παραλια Αγιας και αναθεμα με αν ηξερα που πηγαιναμε.
Το GPS ειχε παθει κλακαζ και επεμενε να κανουμε αναστροφη και να γυρισουμε πανω στην Εθνικη. Καλα κρασια! Αν μπορουσαμε απο εκει θα πηγαιναμε αλλα....

Με πολυ αργους ρυθμους πλεον -και λογω αρκετης κινησης- συνεχισαμε χωρις να ξερουμε ουτε που ακριβως παμε ουτε που ειμαστε μιας που το σκοταδι ειχε πεσει πυκνο και τριγυρω δεν εβλεπες τιποτα. Μετα την Αγια τα πραγματα εγιναν πραγματικα πολυ ασχημα. Ο δρομος εγινε ανηφορικος και στενος με πολυ σφιχτο στροφιλικι και απανωτες φουρκετες. Ημουν σιγουρος οτι υπο αλλες συνθηκες θα ηταν υπεροχη διαδρομη αλλα τωρα ηταν βασανιστηριο. Η δυνατη βροχη εκοβε εντελως την ορατοτητα και η ζελατινα του κρανους δεν ελεγε να ξεθολωσει με τιποτα, ενω το κερασακι στην τουρτα ηταν τα απεναντι οχηματα με τα φωτα τους που εκαναν αντανακλαση στη βρεγμενη ζελατινα και εχανες καθε οπτικη επαφη με το περιβαλλον.
Προσπαθουσα να σηματοδοτω τα ορια του δρομου απο τις γραμμες στην ασφαλτο και πριν διασταυρωθω με καποιο οχημα αποστηθιζα τα επομενα μετρα ωστε να μπορεσω να προχωρησω ακομα και στα τυφλα.

Καποια στιγμη φτασαμε στην Μελιβοια και καναμε μια ακρως απαραιτητη σταση για καυσιμο και ανασυγκροτηση.
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0059.jpg

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:40

Μπηκα στο βενζιναδικο να πληρωσω. Ο αερας μυριζε λαδια και αλκοολ ενω μια μικρη τηλεοραση εδειχνε μπαλα. Το δωματιο ζεσταινοταν απο ενα μεγαλο καλοριφερ και ενοιωσα τη ζεστη να με αγκαλιαζει τοσο γλυκα που δεν ηθελα να βγω εξω.

- Ποσο ακομα εχουμε ρε μαστορα για την Εθνικη;
- Γυρω στα 50 χιλιομετρα.

Δεν ηταν και τα καλυτερα νεα. 50 χιλιομετρα με τις ταχυτητες χελωνας που ειχαμε σημαινε τουλαχιστον αλλη μια ωρα μεχρι να βγουμε στην Εθνικη και απο εκει και περα ειχαμε να περασουμε ακομα τον Πλαταμωνα, την Κατερινη και την Θεσσαλονικη μεχρι να φτασουμε Καβαλα και η ωρα ηταν ηδη 6.30 μμ...

Ενημερωσα σχετικα τον φιλο Παναγιωτη Κ. και βγηκαμε ξανα στο δρομο. Απο εδω και περα δεν ειχα ιδεα ουτε που ημασταν ουτε τι υπηρχε τριγυρω γιατι το πυκνο σκοταδι καλυπτε τα παντα και απλα ακολουθουσαμε τις διασπαρτες πινακιδες που εγραφαν με προχειρα γραμματα "Θεσσαλονικη". Μετα απο αρκετη ωρα βγηκαμε στην παραλια και ακολουθοντας την κινηση ανηφορισαμε αργα προς Ομολιο και την συνδεση με την Εθνικη.

Εδω και ωρα ειχα χασει εντελως την αισθηση των ακρων μου απο το κρυο, ενω τα ποδια ηταν μουσκεμα παλι παρα τις διπλες καλτσες και τις σακουλες. Βγηκαμε στην Εθνικη με τις δυναμεις να μας εγκαταλειπουν. Η βροχη δεν ειχε σταματησει ουτε λεπτο απο το μεσημερι, ημασταν μουσκεμα μεχρι το κοκκαλο και το κρυο ηταν τοσο εντονο που καθε αισθηση σε χερια ποδια και κεφαλι ειχε χαθει.

Σταση ξανα λοιπον, αυτη τη φορα ομως σε ενα ανοιχτο βενζιναδικο. Το μινι-μαρκετ/καφε που ειχε διπλα ηταν ερημο και μονο ο μαγαζατορας καθοταν βαριεστημενα και εβλεπε τηλεοραση.
Ερημια απεραντη αυτη η νυχτα αλλα και τοσο ευπροσδεκτη για την ψυχη μου...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0061.jpg

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:40

Πηραμε 2 αχνιστους καφεδες και βγαλαμε με ανακουφιση τα μουσκεμενα ρουχα μας, ενω οτι ηταν (σχετικα) στεγνο δεν διανοουμασταν να το βγαλουμε ακομα, καθως παλευαμε να ξεπαγωσουμε...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0063.jpg

Πηγα στο μαγαζατορα και του ζητησα αν ειχε καπου να βαλουμε τα μουσκεμενα γαντια, μποτες κλπ για να στεγνωσουν εστω και λιγο. Με κοιταξε αδιαφορα και απαντησε: Οχι.
Εξω απο τις τουαλετες ανακαλυψα ενα μηχανημα που βγαζει καυτο αερα και στεγνωνει τα χερια. Πηρα τις καλτσες και τις εβαλα στο στομιο που εβγαζε καυτο αερα και αρχισα να παταω συνεχως το κουμπι λειτουργιας του στεγνωτηρα. Οι καλτσες αρχισαν να βγαζουν καπνους καθως στεγνωναν και εγω απλα ευχομουν να μην πιασουμε καμια φωτια η να μην καταστρεψουμε το μηχανημα τελειως -τουλαχιστον οχι πριν στεγνωσουμε και τα αλλα πραγματα!

Ο Πανος με περιμενε υπομονετικα να τελειωσω για να παρει και αυτος σειρα στο στεγνωτηρα.
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0062.jpg

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:41

Ο Πανος κοιταξε τη βροχη που συνεχιζε να πεφτει με δυναμη εξω.

- Ποσο εχουμε ακομα ρε φιλαρακι;
Κοιταξα το GPS.
- 270 χλμ Πανουλη.
- 270 χιλιομετρα ακομα;!; Οχι ρε ####το. Νομιζα οτι θα ηταν λιγοτερα μετα απο τοσες ωρες...

Και εγω ρε αδερφε, αλλα η πραγματικοτητα ομως δεν αλλαζε και αν θελαμε να φτασουμε στον προορισμο μας επρεπε να τα καλυψουμε αποψε...
Το τηλεφωνο χτυπησε και ηταν ο Παναγιωτης Κ για να με ενημερωσει οτι θα κατεβαινε με καποια αλλα παιδια σε ενα ταβερνακι στην Μικρη Βολβη, 60 χιλιομετρα δυτικα της Καβαλας.

Δωσαμε ραντεβου για εκει, περασα τις νεες συντεταγμενες στο GPS και κλειδωσαμε γκαζια στα γκριπ.

Η Εθνικη ερημη και παρα τη βροχη οι μεγαλες ευθειες μας επετρεπαν να κραταμε πολυ υψηλοτερες ταχυτητες απο πριν, αλλα τωρα ειχαμε να αντιμετωπισουμε τα σπρευ απο τις νταλικες, τα λεωφορεια και τα λιγα αυτοκινητα που πηγαινανε βορεια. Ειδικα με τα τελευταια πολλες φορες για να τα περασω ωστε να μπορω να δω που πηγαινω αναγκαζομασταν να ανοιγουμε στα 160-170 -ταχυτητες αναξιες λογου για μια ηλιολουστη μερα, αλλα πολυ τρομακτικες οταν οδηγας μεσα στο μαυρο σκοταδι υπο καταρρακτωδη βροχη...

Σιγα σιγα τα χιλιομετρα εφυγαν ομως και επιτελους να η γλυκεια μου Θεσσαλονικη στο βαθος!
Παρακαμψη για τωρα απο περιφερειακη και βουρ για Εγνατια.

Οσο περνουσε η ωρα τοσο πιο δυσκολα ενοιωθα να φευγουν τα χιλιομετρα... Η ωρα ηταν περασμενες 10 το βραδυ και ημασταν στο δρομο ηδη 10 ωρες και η κουραση πλεον ξεχειλιζε απο παντου.

Βρεμμενοι, ξυλιασμενοι, με χερια και ποδια μαγκωμενα απο τις τοσες ωρες σκυμμενοι πανω στη μηχανη... Σκεφτομουν οτι τετοιες στιγμες η μηχανη μοιαζει με σχεδια στα κυμματα και ο αναβατης ναυαγος που απλα κρατιεται επανω προσπαθοντας να πιασει στερια...

Ενα μικρο λαθακι του GPS μας εβγαλε στην εξοδο Ευαγγελισμου της Εγνατιας, μια εξοδο πριν απο την εξοδο της Βολβης, αλλα μικρο το κακο...
Πιασαμε τον επαρχιακο και περνουσαμε μεσα απο κατι μικρα, ερημα χωριουδακια χαμενα στη μεση του πουθενα ωσπου τελικα βρηκαμε τον προορισμο μας! Μικρη Βολβη!
Επιτελους ειχαμε φτασει!

Αφησαμε τις μηχανες διπλα στη λιμνη, οπου εκανε τοσο κρυο που οι παπιες της λιμνης ειχαν βγει εξω και προσπαθουσαν να προστατευτουν απο το κρυο χωνοντας τα κεφαλια τους κατω απο τα φτερα τους...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0064.jpg

...και μπηκαμε μεσα στην ταβερνα οπου ο Παναγιωτης και τα αλλα παιδια μας περιμεναν!
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0065.jpg

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:41

Η ωραια κουβεντουλα, τα ζεστα χαμογελα της παρεας μας και το καλο κρασακι ηταν η καλυερη ανταμοιβη για την κουραση της ημερας!
Καποια απο τα παιδια τα ηξερα απο πριν καποια οχι. Ολοι ομως νοιωθαμε σαν να ειμαστε παλιοι φιλοι που συναντιουνται ξανα μετα απο λιγο καιρο... Ειναι αυτος ο μαγικος δεσμος που ενωνει ολους τους μοτοσυκλετιστες με εναν ανεξηγητο αλλα υπεροχο τροπο...

Ετσι περασε η ωρα ευχαριστα και εμεις ειχαμε συνελθει καπως, ομως δεν ειχαμε τελειωσει.
Εμενα και τον Πανο θα μας φιλοξενουσε στο σπιτι του ο Παναγιωτης στην Καβαλα αλλα μεχρι εκει μας χωριζαν 60 ακομα χιλιομετρα...
Τουλαχιστον θα ηταν πανω στην Εγνατια...

Κανοντας μια τελευταια προσπαθεια βαλαμε απροθυμα τα μουσκεμενα μπουφαν, κρανη και γαντια και ξεκινησαμε. Παροτι συνεχιζε να βρεχει, η Εγνατια ηταν φωτισμενη και αδεια. Εσκυψα πισω απο τα φερινγκ και ανοιξα το γκαζι. Η μηχανη υπακουσε προθυμα με ενα υποκωφο βραχνο μουγκρητο και ορμησε εμπρος.

Οι δυο Παναγιωτηδες πισω μου, ο ενας με τη μηχανη, ο αλλος με αμαξι (για την περισταση) ακολουθουσαν και κρατωντας 180-200 στις ανοιχτες στροφες της Εγνατιας αρχισα να μετραω τις εξοδους που απομενανε. Θα βγαιναμε στην 29 και ειμασταν στην 26... Ωραια!

Οταν ομως φτασαμε στην 28 και πιστευα οτι μας μενει μονο μια εξοδος ακομα, ειδα οτι αρχισε να μετραει ολο το αλφαβητο! Α... Β... Γ...
Ο Πανος με την BMW ειχε πανικοβληθει γιατι εδω και ωρα ηταν στη ρεζερβα και πλεον το trip computer του εδειχνε οτι ειχε 0 χιλιομετρα αυτονομιας μεχρι να μεινει!
Ευτυχως η επομενη ομως σταση ηταν η σωστη και λιγο αργοτερα ειχαμε φτασει στο σπιτι του Παναγιωτη χωρις απροοπτα.

Πεταξαμε ολα τα πραγματα μας -απο μπουφαν μεχρι tank bags- πανω στα καλοριφερ και αφησαμε τον Πανο να κοιμηθει στον κατω οροφο σε ενα αρχοντικο δωματιο με ηχομονωση βαρεως τυπου... (οχι γιατι νομιζε κανεις οτι ειχα ξεχασει τα χθεσινοβραδυνα βασανιστηρια ηταν γελασμενος!)
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0067.jpg

...ενω εμεις ανεβηκαμε επανω οπου ο φιλος Παναγιωτης με σκλαβωσε εχοντας μου ετοιμο δωματιο για υπνο (αν και στην φαση που ημουν τωρα θα κοιμομουν και στο χαλακι της κουζινας ανετα). Ενα καυτο ντουζακι αργοτερα και βρισκομουν ηδη στο 4ο ονειρο...

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:42

Ολη τη νυχτα η διαβολεμενη βροχη δεν σταματησε να πεφτει, αλλα δεν μου καιγοταν καρφι... Μετα απο μια τετοια μερα βεβαια θα κοιμομουν ακομα και με κανονιες, αλλα η ησυχια μετα απο μια ολοκληρη μερα αερα και φασαριας απο το δρομο ηταν βαλσαμο. (σσ. πρεπει να παρω ωτασπιδες αμεσα!)

Σηκωθηκα και εριξα μια ματια τριγυρω... Τα παντα στο σπιτι μαρτυρουσαν ανθρωπο με μερακι και γουστο!
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0068.jpg

Ο καιρος εξω μουντος αλλα η θεα απο το σπιτι απλα πανεμορφη...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0069.jpg

Λιγο αργοτερα σηκωθηκε και ο Πανος οποτε και με τους 2 Παναγιωτηδες πλεον αραξαμε στο σαλονι για το πρωτο καφεδακι της μερας...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0070.jpg

http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0072.jpg

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:42

Καμια ωρα αργοτερα ο Παναγιωτης τηλεφωνησε στα αλλα παιδια της παρεας για να βρεθουμε εξω για καφε. Κατεβηκαμε στο γκαραζ για να ετοιμαστουμε... Ο εξοπλισμος και οι μηχανες μαρτυρουσαν τι ειχαμε περασει την προηγουμενη μερα...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0073.jpg

http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0074.jpg

http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0075.jpg

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:49

Εξω ειχε βγει ενας λαμπρος ηλιος και μιας που ημασταν διπλα απο το κεντρο της Καβαλας ο Παναγιωτης προτεινε να αφησουμε τις καλες μας να ξεκουραστουν και να παμε με το αυτοκινητο του στο ραντεβου. Εγω μη εχοντας τιποτα να φορεσω μιας που ολα τα ρουχα ειχαν μουσκεψει απο την χθεσινη βροχη (το λαθος να μην εχω top case που ελεγα στην αρχη!), εβαλα τα δερματα και φυγαμε για Καβαλα!
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0077.jpg

http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0078.jpg

Ομολογω οτι ημουν λιγο θεαμα με πληρη μηχανοβια εξαρτηση μεσα σε ενα αυτοκινητο, αλλα δεν με πειραζε καθολου!
Συντομα φτασαμε στην πανεμορφη πολη και στην κουκλιστικη καφετερια στην ακρη του λιμανιου...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0082.jpg

Πανεμορφες εικονες παντου, και ετσι εδωσα σιωπηλα στον εαυτο μου μια υποσχεση να ξανανεβω για να δω σε λεπτομερεια ολα αυτα που τωρα ισα που χωρουσαν στο καδρο της φωτογραφικης μου...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0080.jpg

http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0081.jpg

http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0086.jpg

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:49

Συντομα μαζευτηκαν και τα αλλα παιδια και εγω απολαμβανα τις πολυτιμες αυτες στιγμες παρεας και συντροφικοτητας.
Το μεγαλυτερο ταξιδι τελικα ειναι στα χαμογελα των φιλων...

Ο Πανος και ο Γιωργος...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0083.jpg

Η Ελενα και η φιλη της και ο Γιωργος Hornetkav...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0085.jpg

Σημερα ηταν Καθαρη Δευτερα και ολοι ειχαν τη μερα ελευθερη, οποτε προς το μεσημερακι προτειναν να κανουμε μια εκδρομη προς τα ανατολικα για να φαμε σε καποιο ταβερνακι. Γυρισαμε στο σπιτι και πηραμε τις μηχανες για μια ομαδικη βολτα στις εξοχες της Καβαλας...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0088.jpg

http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0089.jpg

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:50

Μετα απο μια ωραια παραλιακη διαδρομη τελικα καταληξαμε στην παραλια της Ασπροβαλτας...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0091.jpg

...οπου και καθισαμε σε μια καλη ψαροταβερνα για το απαραιτητο ξεκοιλιασμα...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0092.jpg

Η παρεα ηταν ολη υπεροχη και αφου με το καλο τελειωσαμε το ριξαμε στις καλλιτεχνικες φωτογραφισεις... Ο Βαγγελης με τον Γιωργο πηγαν στην παραλια οπου και γυρισαν την Ελληνικη εκδοση του Baywatch, ενω εγω παλι προτιμησα μια βολτα στον πεζοδρομο...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0093.jpg

http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0094.jpg

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:50

Καποια στιγμη τελικα αποφασισαμε να βαλουμε πλωρη για Καβαλα.
Η αδεια Εγνατια ηταν μεγαλος πειρασμος και ετσι συντομα εγω και οι δυο Παναγιωτηδες βρεθηκαμε να κινουμαστε με ρυθμους που αν μας σταματουσαν θα μας κλειδωναν στο πιο ανηλιαγο μπουντρουμι και θα πετουσαν το κλειδι στο πατο της θαλασσας...

Με συνοπτικες διαδικασιες λοιπον βρεθηκαμε πισω στη βαση. Καποια απο τα παιδια αποφασισαν να βγουν το βραδυ, αλλα εγω και ο Πανος αποφασισαμε να αραξουμε σπιτι μιας που αυριο η μερα θα ειχε μπολικα χιλιομετρα.

Ο Παναγιωτης προσφερε να βαλουμε τις μηχανες μεσα στο σπιτι και βεβαια εγω δεν εχασα την ευκαιρια...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0095.jpg

Βαλαμε ποτακια και με ωραια κουβεντουλα και μουσικη η βραδια κυλισε με τον καλυτερο τροπο... Χαρισμα τους και τα clubs και ολα....

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:51

Το επομενο πρωι ξυπνησα με αυτο το γλυκοπικρο συναισθημα που εχω παντα οταν ερχεται η ωρα του αποχωρισμου φιλων...
Ετοιμασαμε τα πραγματα, τα φορτωσαμε στις μηχανες και χαιρετησαμε τον Παναγιωτη, δινοντας υποσχεση να ξαναβρεθουμε συντομα...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0097.jpg

Συντομα ειχαμε βγει στην αδεια Εγνατια με τον καιρο να δειχνει με το μερος μας... Το κρυο και ο αερας αρκετος, αλλα μπροστα στις προηγουμενες μερες μας φαινοντας σαν οι ιδανικες συνθηκες...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0098.jpg

http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0099.jpg

Η διαδρομη σημερα ειχε προφανως προορισμο την Αθηνα... Ομως η παρακαμψη των Τεμπων αυτη τη φορα ηταν κατι που επιζητουσαμε, μιας που η βαρετη και αθλια "Εθνικη" δεν ειχε να μας προσφερει τιποτα το ιδιαιτερο...
Θα βγαιναμε στο υψος της Κατερινης και απο τον παλιο επαρχιακο θα πηγαιναμε προς Ελλασωνα και απο εκει Τυρναβο, Λαρισσα και μετα Βολο, Λαμια και Αθηνα.

700 χιλιομετρα. Οχι και ασχημα...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/picture-3.jpg

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:51

Οι ευθειες της Εγνατιας και της εθνικης οδου ηταν ατελειωτες... Κουλουριαστηκα πανω στη μηχανη και ανοιξα το γκαζι σε μια προσπαθεια να διωξω τα βαρετα χιλιομετρα μεχρι την παρακαμψη των Τεμπων.

Περασαμε εξω απο τη Θεσσαλονικη και για λιγο ενοιωσα ασχημα που δεν καταφερα να περασω καθολου απο την αγαπημενη μου πολη και να δω τα φιλαρακια που μενουν εκει, αλλα εκανα αλλη μια υποσχεση για μια επομενη φορα... Ποτε σταματας να υποσχεσαι ομως και αρχιζεις να ζεις τελικα;

Συντομα φτασαμε στην Κατερινη και η παρακαμψη μας οδηγησε μεσα απο την πολη προς την Μηλια περνοντας απο την πισω πλευρα του μεγαλοπρεπους Ολυμπου με κατευθυνση για Ελασσονα...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0104.jpg

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:52

Ο δρομος στενος και βουνισιος οπως μου αρεσει, και η χαραξη σε προκαλουσε σε αμαρτιες...

Ο ουρανος γκριζος και βαρυς αλλα εδενε με το χειμωνιατικο τοπιο ιδανικα και εγω σταματουσα καθε 5 λεπτα για φωτογραφιες... Δεν ειναι δυνατον να μην το κανεις αυτο οταν γυρω σου εχεις τετοια ομορφια...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0102.jpg

http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0101.jpg

http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0100.jpg

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:53

Πλησιαζαμε την Ελασσονα σιγα σιγα και το τοπιο γινοταν ολο και πιο χειμωνιατικο...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0103.jpg

Καπου εδω μας ανταμωσαμε ενα μεγαλο τουρισταδικο BMW με ενα ζευγαρι επανω που μας χαιρετησαν με χαρα... Ηταν η πρωτη μηχανη που εβλεπα εδω και 4 μερες στο δρομο... Που ηταν ολοι οι αλλοι τωρα που με τις ζεστες τους βλεπεις να πλυμμηριζουν τους δρομους και τις καφετεριες;

Κατηφορισαμε το βουνο και σταση για μια φωτογραφια με τον Ολυμπο να δειχνει γιατι ειναι το Μυθικο Βουνο των Θεων...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0105.jpg

http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/01061.jpg

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:54

Λιγο αργοτερα και φτανοντας στην Ελασσονα βρηκαμε τα παιδια με την BMW και κατηφορισαμε παρεα για το χωριο.
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0107.jpg

Η ωρα ηταν περασμενη, ημασταν μουδιασμενοι, πεινασμενοι και παγωμενοι οποτε μια σταση για λιγη ξεκουραση και φαγητο ηταν επιτακτικη...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0109.jpg

Συντομα ομως ανακαλυψαμε οτι τα μεσημερια οι ταβερνιαρηδες απαξιουσαν να δουλεψουν οποτε συμβιβαστηκαμε με μερικα σουβλακια στην ψησταρια στο πλαι του σταθμου των ΚΤΕΛ... Τι ειχαν μεσα δεν ρωτησα και δεν ηθελα να μαθω, αλλα το σιγουρο ηταν οτι εκεινη τη στιγμη μου φαινονταν σαν το καλυτερο εδεσμα του κοσμου...

Πιασαμε την κουβεντα με το ζευγαρι των παιδιων με την BMW... Αθηναιοι που κατεβαιναν απο ενα τριημερο στην Κοζανη, που μαζι τα καλοκαιρια γυρνουσαν την Ευρωπη... Δικοι μας!

Απλωσαμε τους χαρτες του μυαλου, και αρχισαμε τα σχεδια για τις ατελειωτες διαδρομες του καλοκαιριου, ενω χαζευαμε τον κοσμο στο σταθμο του ΚΤΕΛ να συνθετει μια γλυκα μελαγχολικη εικονα...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0108.jpg

Ταξιδευτης

17-03-2011, 18:55

Καποια στιγμη τα παιδια μας χαιρετησαν και κινησαν να φυγουν, οποτε ηταν ωρα και για εμας να πηγαινουμε σιγα σιγα...
Βγαινοντας απο το χωριο βρεθηκαμε σε κατι αθλιες παρακαμψεις που στο τελος οδηγουσαν σε χωματοδρομο και εγω αναρωτιομουν που στο διαολο παμε απο δω...

Λιγο αργοτερα ομως μου εφυγε η απορια καθως βρεθηκαμε μπροστα σε εναν απο τους καλυτερους δρομους που εχω συναντησει στη ζωη μου! Μια τεραστια εθνικη οδο με μεσαιο στηθαιο, οδοστρωμα πιστας και απιστευτη χαραξη! Αυτο θα ηταν το καλυτερο δωρο για την βαρεμαρα ολων των υπολοιπων χιλιομετρων της εθνικης!

Οι ρυθμοι ανεβηκαν κατακορυφα οπως και η ευχαριστηση. Με τον Πανο να ακολουθει στιβοντας την BMW στα κοκκινα κατεβηκαμε τη στριφτερη διαδρομη αεροπορια βαλλεσθε και πριν το καταλαβουμε ημασταν στη Λαρισσα.

Με το τελευταιο φως της ημερας ειχαμε βγει στην γνωστη Εθνικη Οδο για την Αθηνα αλλα εκει ειδα οτι ο Πανος εμενε πολυ πισω. Εκοψα δεξια και στα 100-120 αλλα και παλι ειδα οτι δεν ακολουθουσε ευκολα.
Σταματησα στο επομενο parking και τον περιμενα. Συντομα εφτασε και μου ειπε οτι εδω και πολυ ωρα ηταν με τη ρεζερβα και αν δεν βρισκαμε αμεσα βενζιναδικο θα πηγαιναμε 300 κιλα πατακι...
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0110.jpg

Τη λυση την εδωσε το GPS που σε 5 χιλιομετρα μας εβγαλε απο την εθνικη και μας οδηγησε σε ενα μικρο χωριουδακι κοντα στη Σουρπη οπου ποτισαμε τα Γερμανικα και τα Γιαπωνεζικα αλογα...
Αυτη η σταση ομως ηταν ευκαιρια για ενα δυνατο καφεδακι για να μας κρατησει σε ενγρηγορση για τα τελευταια και δυσκολα λογω κουρασης χιλιομετρα.

Βρηκαμε το τοπικο χλιδο-καφενειο του χωριου και με τους ελαχιστους θαμωνες να μας κοιταζουν λιγο περιεργα κατσαμε και απολαυσαμε τον καφε μας κανοντας εναν απολογισμο του ταξιδιου...

1800 χιλιομετρα με τα περισσοτερα σε ορεινους δρομους και τρομακτικη κακοκαιρια, αλλα αν μας ρωτουσε κανεις αν θα το ξανακαναμε θα λεγαμε ναι διχως δευτερη σκεψη!

Τι ειναι αυτο που κανει μερικους ανθρωπους να διψανε για ατελειωτα χιλιομετρα και να χαιρονται σαν παιδια μεσα στη βροχη, το κρυο, το χαλασμο;
Τι ειναι αυτο που κανει μερικους ανθρωπους να νοιωθουν αδερφια με αλλους που δεν τους εχουν ξαναδει ποτε στη ζωη τους, απλα και μονο γιατι σταματησαν κατω απο την ιδια γεφυρα περιμενοντας να κοπασει η μπορα;
Τι ειναι αραγε αυτο που μας κανει να χαιρετιομαστε με χαρα στο δρομο μονο και μονο γιατι ειμαστε σε 2 ροδες;

Οτι και αν ειναι δεν θα μπορεσω να το εξηγησω ποτε σε ολους αυτους που μας κοιτουσαν σαν παλαβους τις προηγουμενες μερες προτιμοντας τα κλιματιζομενα, ηχομονωμενα, ανετα κουτακια τους...
Το μονο που ξερω ειναι οτι αυτο το ματσο σιδερα και πλαστικα, που στεκοταν εξω τωρα δεν ειναι απλα ενα χομπυ η μια ασχολια... Ειναι η Ζωη η ιδια, το μοναδικο εταιρο ημισι που δεν θα αποχωριστω ποτε...

Ομως το πραγματικο ταξιδι ηταν αυτο που για μια ακομα φορα εκανα στις καρδιες των φιλων που με δεχτηκαν στο σπιτι τους και με φιλοξενησαν σαν να ημουν αδερφος... Και αυτος ειναι ο μεγαλος λογος που ταξιδευω... Για να βρισκω αυτες τις Οασεις μεσα στην καταιγιδα.

Εξω ειχε πιασει παλι να βρεχει και χαμογελασα σαν χαζος... Το Ταξιδι ποτε δεν τελειωνει...

ΤΕΛΟΣ
http://openhorizons.files.wordpress.com/2010/03/0111.jpg

ΥΓ. Αδερφε Πανο... Σε ευχαριστω...

dim orestiada

17-03-2011, 18:57

για αλλη μια φορα μας καθυλοσες...

vaska

17-03-2011, 19:40

Θες ότι έχω καιρό να βγω έξω, θες το καλογραμμένο κείμενο και οι όμορφες φωτο που το συνόδευαν, βράχηκα και πάγωσα κι εγώ μαζί σας, ήμουν έτοιμος να κλωτσήσω τον "ΡΟΧΑΛΗΤΗ", γενικά απόλαυσα κι εγώ μαζί σας την όμορφη βόλτα σας. Άντε και στην επόμενη.

Καλά χλμ και πάντα όρθιοι παίδες.

N4pSt3R

17-03-2011, 19:42

Πολύ καλό και αυτό!!Άντε σιγά σιγά και κατα τον έβρο να σε γνωρίσουμε και να τα πούμε και από κοντά!!!

yns

17-03-2011, 19:49

Απίστευτος ξανά... Εύγε Νικόλα!!

panagiotis.farmer

17-03-2011, 20:07

:sm5:

Magelanos

17-03-2011, 20:36

Για σου ρε Νικολα αδερφε...τι μου θυμησες ρε φιλε!!! Απο τα καλυτερα ταξιδακια που καναμε παρεα. Να εισαι παντα καλα φιλε, και αμα σε τρωει ποτε το χερι σου παρε, τηλ και ειμαι πανετοιμος, για καινουρια ταξιδιωτικη περιπετεια..:):):)

nikos-x

17-03-2011, 21:06

Καθαρά Δευτέρα, κατέβαινε από Έβρο για Πρέβεζα και ο φίλος και μέλος του forum, Panos74.
Πάλευε με τα χιόνια μέχρι το μεσημέρι.
Από εκεί και μετά παλεύαμε με τα τσίπουρα και τις τηγανιές :sm7:

Καλά, περιπετειώδη και μοναδικά ταξίδια Νικόλα.

Θα χαρούμε πολύ να σε γνωρίσουμε κι από κοντά.

SenseiG

17-03-2011, 21:28

:sm8:Μπραβο παιδια ,ηταν σαν να ταξιδευσα και εγω μαζι σας.

pepcr

17-03-2011, 21:33

Από τα καλύτερα κείμενα που έχω διαβάσει!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Eftixis

17-03-2011, 22:08

Καλά ρε Νικόλα καταφέρνεις πάντα να με καθηλώνεις με την τόσο όμορφη γραφή σου, μπαίνεις στην καρδιά μου και με κάνεις να ταξιδεύω κάθε λεπτό μαζί σου, με κάνεις να ζηλεύω . Η ζωή θέλει δράση και περιπέτεια . Να είσαι πάντα καλά να χαίρεσαι την ζωή.
Σου αφιερώνω μια μαντινάδα
Βρήκες καιρό, αρμένιζε, καιρό μην περιμένεις,
γιατί ο καιρός τα πράγματα δεν ξέρεις πως τα φέρνει.
ΚΑΛΑ ΤΑΞΙΔΙΑ

panagiotis.farmer

17-03-2011, 22:16

Καλά ρε Νικόλα καταφέρνεις πάντα να με καθηλώνεις με την τόσο όμορφη γραφή σου, μπαίνεις στην καρδιά μου και με κάνεις να ταξιδεύω κάθε λεπτό μαζί σου, με κάνεις να ζηλεύω . Η ζωή θέλει δράση και περιπέτεια . Να είσαι πάντα καλά να χαίρεσαι την ζωή.

Σου αφιερώνω μια μαντινάδα

Βρήκες καιρό, αρμένιζε, καιρό μην περιμένεις,

γιατί ο καιρός τα πράγματα δεν ξέρεις πως τα φέρνει.

ΚΑΛΑ ΤΑΞΙΔΙΑ

:sm8:

vysee

17-03-2011, 22:39

Αυτά είναι τα ωραία ;););)

ckalfas

17-03-2011, 22:46

Πλήρες και όμορφο ταξιδιωτικό...
Πάντα γερός για όμορφα ταξίδια!

xurxes

17-03-2011, 23:01

εύγε...;)

man gs

17-03-2011, 23:14

μπραβο παλικαρια, να ειστε γεροι και να γραφετε ασφαλη χιλιομετρα.

mario

17-03-2011, 23:23

μπράβο φίλε γιατι ξερεις να ζεις με την μοτοσυκλετα σου και να χαιρεσαι ότι αυτη σου δίνει! πολυ καλη εκδρομή!

bloger73

17-03-2011, 23:51

Μπράβο βρε ταξιδιώτη.Είσαι ωραίος;););)

Jefe

17-03-2011, 23:51

http://cdn.content.sweetim.com/sim/cpie/emoticons/000204AE.gif (http://www.sweetim.com/s.asp?im=gen&lpver=3&ref=10&p={6A81F2AC-1C2B-11E0-A21D-0016E66A7C4E})

Jefe

teo71

18-03-2011, 01:11

Μπράβο Νικόλα..

Μπράβο και στον Πάνο...

Πάντα τέτοια

...

Λιγο αργοτερα ομως μου εφυγε η απορια καθως βρεθηκαμε μπροστα σε εναν απο τους καλυτερους δρομους που εχω συναντησει στη ζωη μου! Μια τεραστια εθνικη οδο με μεσαιο στηθαιο, οδοστρωμα πιστας και απιστευτη χαραξη! Αυτο θα ηταν το καλυτερο δωρο για την βαρεμαρα ολων των υπολοιπων χιλιομετρων της εθνικης!

Οι ρυθμοι ανεβηκαν κατακορυφα οπως και η ευχαριστηση. Με τον Πανο να ακολουθει στιβοντας την BMW στα κοκκινα κατεβηκαμε τη στριφτερη διαδρομη αεροπορια βαλλεσθε και πριν το καταλαβουμε ημασταν στη Λαρισσα.

Το κομμάτι είναι το Ελασσόνα - Τύρναβος..

Το κάνω 2 φορές το μήνα που ανεβαίνω Κοζάνη..

Είναι όπως τα λέει ο Νίκος, απίστευτο κομμάτι, μόνο που δεν έχει στηθαίο στη μέση, αλλά έχει 2 λωρίδες ανά κατεύθυνση...

Αξίζει να σπαταλήσει κάποιος, που πάει Αθήνα - Θεσσαλονίκη, 1 ώρα και να το κάνει...