Europe's Playground (Nοrdkapp, στην κορυφή της Ευρώπης)

[Vagelis Gar]

Μετά από παρότρυνση του ARGI αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας το ταξιδιωτικό μου στο Βόρειο Ακρωτήρι που πραγματοποιήθηκε πέρυσι το καλοκαίρι.
Συνολικά το ταξίδι διήρκησε 26 ημέρες, 14.000χλμ, 23 χώρες.

Πρόλογος




Ταξίδι. μια λέξη που μεταφράζεται και ερμηνεύεται από τον καθένα μας χωριστά με χιλιάδες σκέψεις, αναμνήσεις, εικόνες και στιγμές.


Μικρότερο ή μεγαλύτερο, όποια εποχή του χρόνου και αν πραγματοποιηθεί, με όποιο μεταφορικό μέσο και σε οποιαδήποτε περιοχή του κόσμου, το ταξίδι έχει πάντα κάτι ξεχωριστό να μας προσφέρει.



Το κείμενο που ακολουθεί, αφορά ένα τέτοιο ξεχωριστό ταξίδι που πραγματοποίησα τον Ιούλιο του 2010 με την μοτοσυκλέτα μου (HondaAfricaTwin 750cc). Αρχικός προορισμός ήταν το βορειότερο οδικό σημείο της Ευρώπης (Nordkapp, Νορβηγία), στην πορεία όμως αποδείχθηκε πως αυτό ήταν απλά ένας προορισμός ψυχολογίας. Άλλωστε είμαι φανατικός οπαδός της άποψης πως σημασία δεν έχει ο προορισμός αλλά το ταξίδι.



http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7AF-_ahvI/AAAAAAAAA0w/VjmKtNkYKv0/s1600/midnightsun2.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7AF-_ahvI/AAAAAAAAA0w/VjmKtNkYKv0/s1600/midnightsun2.jpg)
NordCapp 71 10 '21'' N



....ήταν ένας στόχος, ένα προσωπικό στοίχημα, ένα όνειρο ζωής το οποίο είχε ξεκινήσει σαν απλή συζήτηση με κάποιον φίλο μου και όσο πέρναγαν οι μέρες, οι μήνες, τα χρόνια, μεγάλωνε στο μυαλό μου και τελικά πήρε την μορφή χιονοστιβάδας.


Έχοντας λοιπόν μπροστά μου έναν όγκο εικόνων, αρωμάτων, ήχων και εμπειριών, θα προσπαθήσω να καταγράψω και όσο καλύτερα να περιγράψω την μικρή μου περιπέτεια.




Την συντροφιά μου στο ταξίδι αποτέλεσαν δύο ταξιδιώτες από την Κέρκυρα (Γιάννης Βλαχόπουλος SuzukiVStrom 650cc και Δημήτρης Μαρκατής MotoGuzziStelvio 1200cc)




http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7EpSvAUCI/AAAAAAAAA00/PDPc_zO3zCI/s1600/midnight-sun_1104.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7EpSvAUCI/AAAAAAAAA00/PDPc_zO3zCI/s1600/midnight-sun_1104.jpg)
Ήλιος του μεσονυχτίου




Στο ταξιδιωτικό που θα διαβάσετε παρακάτω οι ημερομηνίες, οι ώρες, τα χιλιόμετρα και γενικότερα ότι αφορά υπολογισμούς για το ταξίδι είναι κατά κάποιο τρόπο ενδεικτικοί και μπαίνουν εκ των υστέρων μιας και τις περισσότερες ημέρες που βρισκόμουν στο δρόμο το τελευταίο πράγμα που με ενδιέφερε ήταν κατά κύριο λόγο η ημερομηνία, τι μέρα και τι ώρα είναι... Η αλήθεια είναι πως στην αρχή προσπάθησα να καταγράψω κάποια από αυτά τα στοιχεία αλλά στην πορεία του ταξιδιού αλλάζουν τόσο πολύ τα δεδομένα που το ίδιο το ταξίδι με αναγκάσε να αφιερώσω περισσότερο χρόνο σε πράγματα στα οποία μέχρι τότε δεν τους έδωσα την πρέπουσα προσοχή.




http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7FcRpjVqI/AAAAAAAAA04/rHIkSkQeW3I/s1600/lofoten1.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7FcRpjVqI/AAAAAAAAA04/rHIkSkQeW3I/s1600/lofoten1.jpg)
Lofoten

Στην ουσία το ταξίδι ξεκίνησε περίπου τον Οκτώβριο του 2009 όταν και πλέον άρχισα να καταγράφω στο διαδύκτιο διάφορα στοιχεία που θα μου ήταν χρήσιμα πριν και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7F6kKEISI/AAAAAAAAA08/PbykB1LOC3A/s1600/s_lofoten.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7F6kKEISI/AAAAAAAAA08/PbykB1LOC3A/s1600/s_lofoten.jpg)
Norway Islands (Lofoten)

Οι μέρες πέρναγαν και στο γενικό πλάνο που είχα φτιάξει, κάθε μέρα πρόσθετα και κάτι ακόμα. Κάποιοι λένε πως το μισό ταξίδι είναι η προετοιμασία και ο χρόνος αναμονής, κάτι που ίσχυε απόλυτα και στη δική μου περίπτωση. Όσο πλησίαζε ο καιρός τα βράδια πριν αποκοιμηθώ το μυαλό μου σαν με αυτόματο πιλότο με οδηγούσε στα πρώτα χιλιόμετρα της διαδρομής. Σχεδόν πάντα βέβαια έφτανα λίγο πριν ή λίγο μετά τα σύνορα όπου και αποκοιμιόμουν έχοντας ένα πλατύ χαμόγελο σχηματισμένο στο πρόσωπό μου.

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7Ghoh12KI/AAAAAAAAA1A/_kSQ91Waqw0/s1600/DSC00501.JPG (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7Ghoh12KI/AAAAAAAAA1A/_kSQ91Waqw0/s1600/DSC00501.JPG)
Κάπως έπρεπε να χωρέσουν....

http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7HrvabfQI/AAAAAAAAA1I/m0DMdKjI5jg/s320/DSC00564.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7HrvabfQI/AAAAAAAAA1I/m0DMdKjI5jg/s1600/DSC00564.jpg)
...με λίγη προσπάθεια και όλα ήταν έτοιμα.

[Vagelis Gar]

Η προετοιμασία.


http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TGsUBsnrjPI/AAAAAAAAAHk/K7BEa4B4mh0/s320/dsc00501.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TGsUBsnrjPI/AAAAAAAAAHk/K7BEa4B4mh0/s1600/dsc00501.jpg)


2 ημέρες πριν το ταξίδι φορτώνω την μοτοσυκλέτα με όλα τα πράγματα και κάνω μια μικρή διαδρομή για να δω την κατανομή του βάρους και την συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας. Η κατανομή των πραγμάτων είχε γίνει με κύριο γνώμονα πως δεν γίνεται κάθε φορά που θα σταματάω να κουβαλάω 3 βαλίτσες, το tag-bag, και ένα σάκο στο δωμάτιο για τα απαραίτητα.


- Σωστό δίπλωμα των ρούχων (ρολό) και δεν φαντάζεστε πόσα ρούχα θα χωρέσουν.

- Χώρισα τα πράγματα στις βαλίτσες κατά 10ήμερο ώστε να μην χρειάζεται να τις ξεκουμπώνω όλες σε κάθε μου διανυκτέρευση.
- Ο σάκος περιείχε πράγματα πρώτης ανάγκης καθώς επίσης και κάποια εργαλεία, λάδια της μοτοσυκλέτας και το sleeping bag.
- Το tag-bag περιείχε ότι θα χρειαζόμουν κατά τη διάρκεια που θα ήμουν καθ' οδόν (λίγα χρήματα, ταξιδιωτικά έγγραφα, κινητό και όλον μου τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό (laptop, σκληρό δίσκο, κάμερα και φορτιστές)
- Επίσης στην μοτοσυκλέτα είχα συνδέσει με την μπαταρία, φορτιστή (με 3 υποδοχές) ώστε να μπορώ να φορτίζω τις συσκευές μου όσο θα βρισκόμουν στον δρόμο. (πολύ χρήσιμο και δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα στη μοτοσυκλέτα όσο ο κινητήρας είναι σε λειτουργία).

http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7MmNjLSWI/AAAAAAAAA1M/drgQcTcqavM/s320/DSC00568.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7MmNjLSWI/AAAAAAAAA1M/drgQcTcqavM/s1600/DSC00568.jpg)

[Vagelis Gar]

1η Ημέρα (5 Ιουλίου 2010 Trikala - Sofia)



Η ημέρα είχε φτάσει... Σε λίγες ώρες ξεκινούσε το ταξίδι. Λίγος χρόνος παραπάνω αφιερωμένος στα παιδιά μου και τη γυναίκα μου (που μπορεί να μην μου το έλεγε αλλά ένιωθε ένα σφίξιμο στο στομάχι της που είχε να κάνει με την σωματική μου ασφάλεια αλλά και το ότι θα έμενε για σχεδόν ένα μήνα μόνη με τα παιδιά).

Τελευταίο τσεκάρισμα στα πράγματα πριν κλειδώσουν οι βαλίτσες και τις κουμπώσω στη μοτοσυκλέτα, τηλέφωνα το βράδυ σε φίλους και χαλάρωση με ποτό στην βεράντα του σπιτιού μου με τον καιρό να είναι κάτι παραπάνω από ιδανικός. Ελαφρύ αεράκι με ελάχιστα σύννεφα και με τις σκέψεις μου να μπερδεύονται γλυκά με τα αστέρια και το μισοφέγγαρο που έβλεπα στον ουρανό.

Πολύ αργά όταν αποφάσισα πως πρέπει να πάω να ξαπλώσω για να ξεκουραστώ και ήξερα πως θα μου ήταν δύσκολο να κοιμηθώ. Έτσι ακριβώς και έγινε. Την τελευταία φορά που κοίταξα το ρολόϊ οι δείκτες του έδειχναν 04:00.

Μια ώρα αργότερα και τα πάντα ήταν έτοιμα. Η φράση «Όλα είναι δρόμος» πλέον έπαιρνε σάρκα και οστά. Στο άγγιγμα της μοτοσυκλέτας, ένα κύμα ηλεκτρισμού διαπέρασε το κορμί μου και κοιτάζοντάς την ένιωσα σα παιδί που μόλις είχε ξετυλίξει το δώρο που τόσο πολύ περίμενε.

Τελευταία κλεφτή ματιά στο σπίτι και η αμέσως επόμενη σκέψη που ξεπήδησε από το μυαλό μου (και έμεινε εγκλωβισμένη στο υπέροχο σημείο συνάντησης των σκέψεών μου όταν ταξιδεύω με τη μοτοσυκλέτα φορώντας το κράνος μου), ήταν: «Πάμε να ζήσουμε το όνειρο.»

Το ραντεβού με τον Γιάννη και τον Δημήτρη είχε κανονιστεί κοντά στο Μέτσοβο. Ο ήλιος είχε ήδη ανέβει ψηλά όταν πάρκαρα τη μοτοσυκλέτα μου με τις αισθήσεις μου να βρίσκονται σε πρωτόγνωρη ετοιμότητα. Παρατηρώντας την, η ψυχή μου γέμισε μία μοναδική αίσθηση ευτυχίας. Ήταν απίστευτο το γεγονός πως όλη αυτή η αναμονή των τελευταίων μηνών είχε τελειώσει και πλέον η «γριά» μου φορτωμένη και ανυπόμονη και αυτή, στεκόταν πιο όμορφη από ποτέ στην άκρη του δρόμου.

Νιώθω ευλογημένος που κατάφερα και το ένιωσα....


http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TGsUgtdHGUI/AAAAAAAAAHs/G_raW2wLxSk/s320/dsc00575.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TGsUgtdHGUI/AAAAAAAAAHs/G_raW2wLxSk/s1600/dsc00575.jpg)
Μέτσοβο
Σε λίγη ώρα έφτασαν και τα παιδιά με τις δικές τους μοτοσυκλέτες φορτωμένες και έτοιμες για το μεγάλο μας ταξίδι και όταν πλησίασαν κάτι αντίστοιχο παρατήρησα και στα δικά τους πρόσωπα.

Καφές και πρωινό και για εκείνους και λίγη συζήτηση για την πρώτη ημέρα του ταξιδιού μας.


http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TGsUyc7uPaI/AAAAAAAAAH0/VEWMJW2Yf8E/s320/dsc00577.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TGsUyc7uPaI/AAAAAAAAAH0/VEWMJW2Yf8E/s1600/dsc00577.jpg)

Το προηγούμενο βράδυ, φίλος που εργάζεται στη Σόφια (Παναγιώτης Βασιλάκης) μας είχε προσκαλέσει να μας φιλοξενήσει στο σπίτι του. Δεν τον γνωρίζαμε, ούτε μας γνώριζε, τουλάχιστον δεν είχαμε συναντηθεί ποτέ. Η μόνη μας επικοινωνία ήταν η ανταλλαγή κάποιων μηνυμάτων μέσα από το forum του moto.gr. Η ιδέα ήταν πολύ καλή και τα παιδιά συμφώνησαν πως η λύση της φιλοξενίας του Παναγιώτη θα μας γλύτωνε και από χρόνο για την αναζήτηση ξενοδοχείου αλλά και από επιπλέον έξοδα.

http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TGsU9oViicI/AAAAAAAAAH8/m-25qucMluQ/s320/dsc00580.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TGsU9oViicI/AAAAAAAAAH8/m-25qucMluQ/s1600/dsc00580.jpg)


Είναι οι στιγμές που τις κρατάς σφιχτά και τις αποθηκεύεις στο ξεχωριστό μέρος που ο καθένας μας έχει στην καρδιά του.
Είχε έρθει η ώρα να ξεκινήσουμε και έπιασα τον εαυτό μου να βρίσκεται σε μια κατάσταση πολύ περίεργη. Αγωνία, ενθουσιασμός, χαρά, αγαλίαση, χτυποκάρδι. Όλα μαζί ξεχύθηκαν με μιας από μέσα μου και το μυαλό μου προσπαθώντας να τα μετατρέψει σε λέξεις το μόνο που κατάφερε να μου δώσει σαν αποτέλεσμα ήταν η λέξη ΕΥΤΥΧΙΑ. Ναι λοιπόν, η ευτυχία υπάρχει και εκείνη τη στιγμή είχε κατακλύσει όλο μου το «είναι».


http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7ZVA8QCSI/AAAAAAAAA1Q/UbMfHwW44Ig/s320/DSC00578.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7ZVA8QCSI/AAAAAAAAA1Q/UbMfHwW44Ig/s1600/DSC00578.jpg)

Ξεκίνημα λοιπόν κατά τις 10:00 με προορισμό και πρώτη μεγάλη στάση τα Ελληνο-Βουλγαρικά σύνορα με κυρίαρχο προβληματισμό και των τριών τα χιλιόμετρα στις ατελείωτες ευθείες της Εγνατίας οδού μέχρι τη Θεσσαλονίκη. Τι σας λέω τώρα θα σκεφτείτε... με κάπου 12.000 χιλιόμετρα υπολογισμένα στο αρχικό μας πλάνο να μας προβληματίζουν τα 300 χιλιόμετρα της Εγνατίας Οδού. Σκέψεις όμως, που το μυαλό ως πολύπλοκος και παράξενος μηχανισμός, τις επεξεργάζεται, τις αποθηκεύει ή τις διαγράφει και γεννά νέες σε κλάσματα δευτερολέπτου.

Μετά από αρκετές ώρες συνεχόμενης οδήγησης βλέπουμε επιτέλους πινακίδες που μας καθοδηγούσαν προς Σόφια. Ακόμα σε Ελληνικό έδαφος και κάπου κοντά στα σύνορα ο δρόμος λόγω κάποιων έργων στενεύει και μέσω παρακάμψεων μας οδήγησε στο τελωνείο. Φλας πριν μπούμε στη διαδικασία ελέγχου εγγράφων στην Ελληνική πλευρά και στάση λίγων λεπτών για νερό και κάποιες ανάσες.

http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7Z922Zr3I/AAAAAAAAA1U/HVuMgZorZU0/s320/DSC00584.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7Z922Zr3I/AAAAAAAAA1U/HVuMgZorZU0/s1600/DSC00584.jpg)

http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TGsVZppvEwI/AAAAAAAAAIE/k9Y5cwjKQ4U/s320/dsc00583.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TGsVZppvEwI/AAAAAAAAAIE/k9Y5cwjKQ4U/s1600/dsc00583.jpg)

Σύνορα Ελλάδας-Βουλγαρίας.

Είσοδος στην Βουλγαρία με τον έλεγχο και στις δύο πλευρές να είναι σχεδόν μηδαμινός και το μόνο που κάναμε ήταν να βγάλουμε τα κράνη και να δείξουμε τα διαβατήρια.
Ανεφοδιασμός των μοτοσυκλετών αμέσως μετά τα σύνορα (εγώ είχα γυρίσει ήδη στη ρεζέρβα) με τιμή λίτρου κοντά στο1,10? όταν στην Ελλάδα η τιμή «έπαιζε» από 1,45? - 1,50?. Δρόμος διπλής κατεύθυνσης με πάρα πολλά φορτηγά και άσφαλτο που δεν την λες κακή αλλά θέλει προσοχή.





Εντύπωση μου έκαναν οι τεράστιες διαφημιστικές πινακίδες δεξιά και αριστερά του δρόμου για πολλά χιλιόμετρα που διαφήμιζαν κάθε λογής προϊόντα.





Τοπία καταπράσινα σε περιοχές που περνάει ο Στριμώνας ποταμός και ο δρόμος να μας οδηγεί μια αριστερά και μια δεξιά του ποταμού. Ακαλλιέργητες τεράστιες εκτάσεις τράβηξαν την προσοχή μου και με έκαναν να αναρωτηθώ αν είναι τα κατάλοιπα του κο#####στικού καθεστώτος της Βουλγαρίας.



http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7dgqvSijI/AAAAAAAAA1Y/C76nYgxuU34/s320/FILE0003%255B16-45-12%255D.JPG (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7dgqvSijI/AAAAAAAAA1Y/C76nYgxuU34/s1600/FILE0003%255B16-45-12%255D.JPG)
Στο δρόμο προς Σόφια.




Στάση για καφέ περίπου 100 χιλιόμετρα από τη Σόφια, μήνυμα στον Παναγιώτη για το που βρισκόμαστε και απάντησή του ότι θα μας περιμένει με τον Γιώργο και την κοπέλα του κάπου στο κέντρο της πόλης. Ο Γιώργος και η Μαριέττα φίλοι του Παναγιώτη τους οποίους είχε γνωρίσει στο moto.gr που θα συναντούσε πρώτη φορά και θα φιλοξενούσε επίσης. Τα παιδιά έκαναν το γύρο των Βαλκανίων με αρχικό πλάνο τις 15 ημέρες.



http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TGsVvt2DQ6I/AAAAAAAAAIM/BESdhVGYdGw/s320/dsc00588.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TGsVvt2DQ6I/AAAAAAAAAIM/BESdhVGYdGw/s1600/dsc00588.jpg)
Μετά από λίγη ώρα οδήγησης στην πανέμορφη Σόφια βλέπουμε την εκκλησία(Alexander Nevsky) που μας είχε πει ο Παναγιώτης και μπροστά της ο Γιώργος, η Μαριέττα και το ΚΤΜ φορτωμένο όμορφα και περιποιημένα. Γνωριμία με τα παιδιά κάποιες αναμνηστικές φωτογραφίες και φεύγουμε για το σπίτι του Παναγιώτη.



http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7d6KL3q4I/AAAAAAAAA1c/jkMwzGuPCbI/s320/FILE0005%255B16-37-53%255D.JPG (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7d6KL3q4I/AAAAAAAAA1c/jkMwzGuPCbI/s1600/FILE0005%255B16-37-53%255D.JPG)
Δρόμος που χρειάζεται προσοχή λόγω αυξημένης κίνησης.





http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7eRu9w0II/AAAAAAAAA1g/kCbOZecKPxY/s320/FILE0006%255B16-32-28%255D.JPG (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7eRu9w0II/AAAAAAAAA1g/kCbOZecKPxY/s1600/FILE0006%255B16-32-28%255D.JPG)
Μπαίνοντας στη Σόφια με τους πλακόστρωτους δρόμους.




Το πλακόστρωτο εξακολουθούσε να μας ταλαιπωρεί όπως επίσης και τα πολλά φανάρια που σε συνδυασμό με την πολλή ζέστη έκαναν τις στιγμές να μοιάζουν ατελείωτες.





Φτάνουμε στο σπίτι του Παναγιώτη και κατεβάζουμε τις μηχανές στο υπόγειο γκαράζ. Βαλίτσες στο χέρι και ανεβαίνουμε στο σπίτι. Όμορφο με λιτές και σύγχρονες γραμμές με τον Παναγιώτη σαν οικοδεσπότη να μας κάνει να νιώθουμε πολύ άνετα από την πρώτη στιγμή της παρουσίας μας εκεί.







http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7epuJiCpI/AAAAAAAAA1k/63h2O_aYZmo/s320/FILE0006%255B16-33-06%255D.JPG (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7epuJiCpI/AAAAAAAAA1k/63h2O_aYZmo/s1600/FILE0006%255B16-33-06%255D.JPG)

http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7ewYdigPI/AAAAAAAAA1o/CHIPq-iB6Nk/s320/P1010002.JPG (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7ewYdigPI/AAAAAAAAA1o/CHIPq-iB6Nk/s1600/P1010002.JPG)


http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TGsV_OAOWyI/AAAAAAAAAIU/H3MOf1cFUHk/s320/dsc00589.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TGsV_OAOWyI/AAAAAAAAAIU/H3MOf1cFUHk/s1600/dsc00589.jpg)
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TGsWKYsH8CI/AAAAAAAAAIc/P7W250R0F3E/s320/dsc00591.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TGsWKYsH8CI/AAAAAAAAAIc/P7W250R0F3E/s1600/dsc00591.jpg)
Ήδη είχε νυχτώσει όταν τελειώσαμε την τακτοποίηση των πραγμάτων και ήταν η ώρα του φαγητού. Φτάνουμε σε εστιατόριο επιλογή της Μαρίας (κοπέλα του Παναγιώτη) και του Παναγιώτη.

Από την πρώτη στιγμή σε προδιέθετε πως κάτι καλό σερβίρουν εδώ. Βολευόμαστε σε ένα μεγάλο τραπέζι και έρχεται ο σερβιτόρος. Από εκείνη τη στιγμή είδα τον σερβιτόρο περισσότερη ώρα από ότι είδα τους υπόλοιπους στην παρέα. Ο λόγος? Ο Παναγιώτης φρόντισε να παραγγείλει ότι σε φαγώσιμο βρισκόταν στο ψυγείο του μαγαζιού. Όταν ήρθε η ώρα του λογαριασμού απλά δεν ήρθε ποτέ χαρτάκι συνοδευόμενο από σερβιτόρο στο τραπέζι μιας και ο Παναγιώτης και η Μαρία είχαν φροντίσει και για αυτό...

http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7gS6bvI5I/AAAAAAAAA1s/yzF3FSmQjSA/s320/DSC00594.JPG (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TT7gS6bvI5I/AAAAAAAAA1s/yzF3FSmQjSA/s1600/DSC00594.JPG)
Παναγιώτης-Μαρία-Μαριέτα-Γιώργος.


http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TGsWcPN6IOI/AAAAAAAAAIk/0Y1s39CA7Us/s320/dsc00597.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TGsWcPN6IOI/AAAAAAAAAIk/0Y1s39CA7Us/s1600/dsc00597.jpg)
Απίθανα παιδιά και ειλικρινά ενθουσιασμένος και χαρούμενος που τους γνώρισα.

http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TGsWzv0bQpI/AAAAAAAAAIs/3EHJyuQBXkQ/s320/dsc00593.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TGsWzv0bQpI/AAAAAAAAAIs/3EHJyuQBXkQ/s1600/dsc00593.jpg)
Επιστροφή στο σπίτι και μετά από λίγη συζήτηση στο σαλόνι είχε έρθει η ώρα για ύπνο.

Χάρτης 1ης Ημέρας (http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=%CE%95%CE%B3%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1+%CE%9F%CE%B4%CF%8C%CF%82%2FA2%2FE90&daddr=%CE%95%CE%B3%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1+%CE%9F%CE%B4%CF%8C%CF%82%2FA2%2FE90+to:DN56%2FE79&hl=el&geocode=FQ7IXgIdfFNDAQ%3BFfKYbQId9AVfAQ%3BFZ5WdwIdxnlkAQ&mra=mr&sll=42.295596,23.395386&sspn=1.336787,2.469177&ie=UTF8&ll=40.647304,22.571411&spn=2.000541,3.515625&z=8) (1ο κομμάτι)
Χάρτης 1ης Ημέρας (http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=DN56%2FE79&daddr=bul.+Gen.+Mihail+D.+Skobelev%2F%D0%B1%D1%83%D0%BB.+%D0%93%D0%B5%D0%BD.+%D0%9C%D0%B8%D1%85%D0%B0%D0%B8%D0%BB+%D0%94.+%D0%A1%D0%BA%D0%BE%D0%B1%D0%B5%D0%BB%D0%B5%D0%B2&hl=el&geocode=FZ5WdwIdxnlkAQ%3BFep4iwIdRqpjAQ&mra=me&mrcr=0&mrsp=1&sz=8&sll=42.297627,24.224854&sspn=2.673457,4.938354&ie=UTF8&ll=42.293564,24.224854&spn=3.900667,7.03125&z=7) (2ο κομμάτι)

[Vagelis Gar]

2η Ημέρα (6 Ιουλίου 2010 Sofia - Novi Sad)



http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TG2ZkPy8qwI/AAAAAAAAAI0/B8fj8dFqlds/s320/06072010048.jpg

Αφού ευχαριστήσαμε τον Παναγιώτη και του υποσχεθήκαμε για ανταπόδοση της φιλοξενίας, φωτογραφία των τριών και αναχώρηση.

(Παναγιώτη και Γιώργο χάρηκα ειλικρινά που σας γνώρισα και εύχομαι ότι έχετε ονειρευτεί να το ζήσετε με όλη την ένταση της ψυχής σας.)

Ξεκίνημα λοιπόν για τον επόμενο προορισμό μας που ήταν η Σερβία. Το αρχικό μας πλάνο είχε προορισμό το Βελιγράδι (http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CE%B3%CF%81%CE%AC%CE%B4%CE%B9), για την διανυκτέρευσή μας, αλλά ο Παναγιώτης μας πρότεινε ως εναλλακτική λύση το Novi Sad (http://en.wikipedia.org/wiki/Novi_Sad). Δεν είχαμε λόγο να μην ακούσουμε τη συμβουλή του μιας και τα επιχειρήματά του ήταν αρκετά πειστικά (ωραία και ήσυχη πόλη, φθηνή ζωή, με ωραίους ανθρώπους) και φυσικά αφού δεν είχαμε κλείσει κάποιο ξενοδοχείο στο Βελιγράδι στόχος το Novi Sad.

Επεισοδιακή έξοδος από τη Σόφια....500μ αφού είχαμε αναχωρήσει από το σπίτι του Παναγιώτη, φανάρι. Ο Γιάννης με το μπροστά, ο Δημήτρης πιο πίσω και εγώ στην αριστερή πλευρά του Δημήτρη και ελαφρώς πιο πίσω. Ανάβει πράσινο και λόγω του γεγονότος ότι είχα το μοναδικό GPS προσπαθώ να ξεκινήσω πρώτος για να βγω μπροστά από τα παιδιά. Με το που ξεκινάω "βρίσκει" η δεξιά μου πλαϊνή στην αριστερή πλαϊνή του Δημήτρη και το αποτέλεσμα μια μεγαλοπρεπέστατη τούμπα στο κέντρο της Σόφιας. Σηκώνουμε την Africa, γρήγορο τσεκάρισμα, όλα καλά, ξεκινάμε...

Θέλαμε να βγούμε γρήγορα από τη Σόφια ώστε να καλύψουμε χιλιόμετρα και να είμαστε το μεσημέρι στον προορισμό μας. Το GPS δεν συμμερίστηκε τον ενθουσιασμό μας και αφού μας έστειλε 2-3 φορές γύρω από την ίδια διαδρομή τελικά μας οδήγησε σε κάποια στενά της πόλης όπου και υπήρχε υπαίθρια λαϊκή αγορά.

http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAqzske24I/AAAAAAAAA2A/l2o6gP-gg8U/s320/FILE0001_mpeg2video%255B21-27-29%255D.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAqzske24I/AAAAAAAAA2A/l2o6gP-gg8U/s1600/FILE0001_mpeg2video%255B21-27-29%255D.jpg)

http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAq0PNZzMI/AAAAAAAAA2E/nntLoAPsCjE/s320/FILE0001_mpeg2video%255B21-28-23%255D.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAq0PNZzMI/AAAAAAAAA2E/nntLoAPsCjE/s1600/FILE0001_mpeg2video%255B21-28-23%255D.jpg)

Αφού για λίγη ώρα, αγγούρια, ντομάτες, μαϊδανοί, κράνη, cordures, μανάβηδες και οδηγοί γίναμε ένα βγήκαμε στον δρόμο πρός σύνορα (υπάρχουν πινακίδες προς Βελιγράδι, Νις).

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAr6J0hoVI/AAAAAAAAA2I/VpytL0Gd4aE/s320/FILE0001_mpeg2video%255B21-23-07%255D.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAr6J0hoVI/AAAAAAAAA2I/VpytL0Gd4aE/s1600/FILE0001_mpeg2video%255B21-23-07%255D.jpg)


Μοτοσυκλέτες μην περιμένετε να δείτε πολλές στη Βουλγαρία αλλά αυτό που ίσως σας εντυπωσιάσει είναι η ευγένεια των οδηγών απέναντι στους μοτοσυκλετιστές (παραχώρηση προτεραιότητας, χαιρετισμοί). Δεν αντιμετωπίσαμε ΚΑΝΕΝΑ απολύτως πρόβλημα στην πόλη της Σόφιας παρόλο που σε αρκετά σημεία η κίνηση ήταν αρκετά μεγάλη).

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAr65MID8I/AAAAAAAAA2M/uNpyf-ylEfU/s320/FILE0001_mpeg2video%255B21-24-00%255D.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAr65MID8I/AAAAAAAAA2M/uNpyf-ylEfU/s1600/FILE0001_mpeg2video%255B21-24-00%255D.jpg)

Πολύ κουβέντα είχε γίνει πριν ξεκινήσουμε το ταξίδι και για τα μπλόκα στην επικράτεια της Βουλγαρίας. Αρκετοί είναι αυτοί που έχουν ζήσει εμπειρίες με αστυνομικούς να τους σταματάνε για ψύλλου πήδημα και να απαιτούνε το αντίστοιχο λάδωμα για να μην σε γράψουν. Στο ταξίδι μας η αλήθεια είναι πως συναντήσαμε αρκετά μπλόκα αλλά ΠΟΥΘΕΝΑ δεν μας σταμάτησαν για κάποια παράβαση ή έλεγχο. Χώρα που εκσυγχρονίζεται τα τελευταία χρόνια, ίσως να έχουν γίνει βήματα προόδου και σε αυτόν τον τομέα.

http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAttQs3kzI/AAAAAAAAA2Q/uQg3Z8Z93kk/s320/FILE0002+%25282%2529_mpeg2video%255B21-35-29%255D.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAttQs3kzI/AAAAAAAAA2Q/uQg3Z8Z93kk/s1600/FILE0002+%25282%2529_mpeg2video%255B21-35-29%255D.jpg)

Φανάρια με αντίστροφη μέτρηση στο κόκκινο/πράσινο και ηχητική ειδοποίηση για τους πεζούς.

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAuL3J3yyI/AAAAAAAAA2U/GkhMB9MgIGU/s320/FILE0001_mpeg2video%255B21-33-59%255D.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAuL3J3yyI/AAAAAAAAA2U/GkhMB9MgIGU/s1600/FILE0001_mpeg2video%255B21-33-59%255D.jpg)

Εντύπωση στα χωριά που περνάγαμε μου έκανε το γεγονός πως σε κάθε σπίτι υπήρχε μεγάλος κήπος όπου μπορούσαμε να δούμε μια παλέτα χρωμάτων που δημιουργούταν από τα διάφορα προϊόντα που καλλιεργούσαν οι άνθρωποι που κατοικούσαν εκεί. Υποθέτω όχι για εμπορική εκμετάλλευση αλλά για να θρέψουν τους ίδιους και τις οικογένειές τους.

Γλυκιά νοσταλγία και αναμνήσεις στο μυαλό μου (είπαμε και πριν για τον περίπλοκο αυτό μηχανισμό) μιας και για αρκετά χρόνια περνούσα τα καλοκαίρια μου στο χωριό και οι ομοιότητες με αυτό που έβλεπα πολλές.

http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TG2ZwKv8--I/AAAAAAAAAI8/dTVvUkIsD0s/s320/dsc00599.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TG2ZwKv8--I/AAAAAAAAAI8/dTVvUkIsD0s/s1600/dsc00599.jpg)
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TG2Z4SE7YWI/AAAAAAAAAJE/N0z3-E_6l7Q/s320/dsc00598.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TG2Z4SE7YWI/AAAAAAAAAJE/N0z3-E_6l7Q/s1600/dsc00598.jpg)

Αυτό που μου κέντρισε το ενδιαφέρον ήταν το γεγονός ότι σε όλη την διαδρομή στο έδαφος της Σερβίας υπήρχαν δεξιά και αριστερά του δρόμου συνεργεία αυτοκινήτων με μια μεγάλη πινακίδα να γράφει LASTIK SERVIS και σκόρπια λάστιχα.(Οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις πρέπει να γνώρισαν μεγάλη άνθηση την εποχή των YOGO).

http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAi8RO1_sI/AAAAAAAAA1w/npUWvpXjtMo/s320/P1010017.JPG (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAi8RO1_sI/AAAAAAAAA1w/npUWvpXjtMo/s1600/P1010017.JPG)

Σύνορα Βουλγαρίας-Σερβίας με τον έλεγχο στην Βουλγαρική πλευρά απλά τυπικός ενώ από την πλευρά της Σερβίας με μια μικρή καθυστέρηση χωρίς όμως προβλήματα. Πανέμορφο το κομμάτι των 20-25 χιλιόμετρα στο οποίο ο δρόμος σα φίδι μοιάζει να γλιστράει ανάμεσα στα βραχώδη βουνά από τη μία και στο ποτάμι από την άλλη. Η συγκεκριμένη διαδρομή είναι κοντά στο Νις (http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%B9%CF%82).

http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAvBGfBgMI/AAAAAAAAA2Y/YnThA39vQdI/s320/FILE0002_mpeg2video%255B21-45-05%255D.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAvBGfBgMI/AAAAAAAAA2Y/YnThA39vQdI/s1600/FILE0002_mpeg2video%255B21-45-05%255D.jpg)

http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAvcNQNioI/AAAAAAAAA2c/F_eiRbXAHbU/s320/FILE0004_mpeg2video%255B15-07-57%255D.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAvcNQNioI/AAAAAAAAA2c/F_eiRbXAHbU/s1600/FILE0004_mpeg2video%255B15-07-57%255D.jpg)

http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAlqOHCsmI/AAAAAAAAA10/YdFES2eV_io/s320/FILE0006_mpeg2video%255B15-13-57%255D.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAlqOHCsmI/AAAAAAAAA10/YdFES2eV_io/s1600/FILE0006_mpeg2video%255B15-13-57%255D.jpg)

http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAlqmkgKvI/AAAAAAAAA14/NeDdtJD-YG0/s320/FILE0006_mpeg2video%255B15-15-15%255D.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAlqmkgKvI/AAAAAAAAA14/NeDdtJD-YG0/s1600/FILE0006_mpeg2video%255B15-15-15%255D.jpg)

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAlrewhghI/AAAAAAAAA18/VJMhQaggcp0/s320/FILE0006_mpeg2video%255B15-15-41%255D.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAlrewhghI/AAAAAAAAA18/VJMhQaggcp0/s1600/FILE0006_mpeg2video%255B15-15-41%255D.jpg)

Αφήνοντας δεξιά το Βελιγράδι συνεχίσαμε στην κύρια αρτηρία (Ε75) και αμέσως μετά το Βελιγράδι ακολουθήσαμε την Ε70 που θα μας οδηγούσε στο Novi Sad. Φτάνοντας αυτό που παρατηρήσαμε ήταν ότι το Novi Sad είναι μια πόλη που σφύζει στην κυριολεξία από ζωή, που σε αρκετές περιπτώσεις κινείται σε δυτικούς ρυθμούς. (διασκέδαση, εμπορικά, εστιατόρια).

Μετά από κάποιες βόλτες βρεθήκαμε κάτω από το Panorama Hotel ξενοδοχείο το οποίο ανεβαίνεις (αν θυμάμαι καλά) στον 4ο και αφού μιλήσαμε με την receptionist (85? το τρίκλινο + πρωϊνό) κάναμε check-in.

Πολύ φθηνό το κόστος ζωής τουλάχιστον σε ότι αφορά την δική μας εμπειρία που είχε να κάνει με τον καφέ και το φαγητό μας. Καφετέριες και εστιατόρια γεμάτα από ανοιχτόκαρδους ανθρώπους. Το χαμόγελο τους ήταν η απόδειξη για αυτό που γράφω παραπάνω. Ιδανικό περιβάλλον για χαλάρωση.

http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TG2aHoHQ7sI/AAAAAAAAAJM/V0dlnz_XjzE/s320/dsc00607.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TG2aHoHQ7sI/AAAAAAAAAJM/V0dlnz_XjzE/s1600/dsc00607.jpg)

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAyOX2azXI/AAAAAAAAA2g/KfGNbeWOxSk/s320/DSC00606.JPG (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAyOX2azXI/AAAAAAAAA2g/KfGNbeWOxSk/s1600/DSC00606.JPG)
http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TG2aP83YiXI/AAAAAAAAAJU/Oy6KXiQyXsU/s320/dsc00613.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TG2aP83YiXI/AAAAAAAAAJU/Oy6KXiQyXsU/s1600/dsc00613.jpg)
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TG2aaocjIzI/AAAAAAAAAJc/K8UVGmVU9C4/s320/dsc00609.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TG2aaocjIzI/AAAAAAAAAJc/K8UVGmVU9C4/s1600/dsc00609.jpg)

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAypr8XgnI/AAAAAAAAA2k/XMuSFi4YelU/s320/DSC00616.JPG (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAypr8XgnI/AAAAAAAAA2k/XMuSFi4YelU/s1600/DSC00616.JPG)

Στα πλην της σημερινής ημέρας ο τρομερός αέρας που συναντήσαμε στη διαδρομή σε αυτοκινητόδρομο με ατελείωτες ευθείες και το μόνο που έσπαγε κάπως τη μονοτονία της πεδιάδας ήταν τα τεχνητά αναχώματα που ήταν κατασκευασμένα για να δημιουργούνται οι κόμβοι.

http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAzHb2P3VI/AAAAAAAAA2o/phAqxM8mNQQ/s320/P1010027.JPG (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUAzHb2P3VI/AAAAAAAAA2o/phAqxM8mNQQ/s1600/P1010027.JPG)

Βενζίνη και στη Σερβία αρκετά φθηνή 110-115 δηνάρια/λίτρο δηλαδή κάπου στο 1,10-1,15€.

Χάρτης 2ης Ημέρας (http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=bul.+Slivnitsa%2F%D0%B1%D1%83%D0%BB.+%D0%A1%D0%BB%D0%B8%D0%B2%D0%BD%D0%B8%D1%86%D0%B0&daddr=%D0%91%D1%83%D0%BB%D0%B5%D0%B2%D0%B0%D1%80+%D0%9C%D0%B8%D1%85%D0%B0%D1%98%D0%BB%D0%B0+%D0%9F%D1%83%D0%BF%D0%B8%D0%BD%D0%B0&hl=el&geocode=FUSwiwIdtnZjAQ%3BFXSGsgIdLsUuAQ&mra=me&mrcr=0&mrsp=1&sz=7&sll=43.889975,20.808105&sspn=5.209608,9.876709&ie=UTF8&ll=43.882057,20.808105&spn=7.60142,14.0625&z=6)

Video 2ης Ημέρας (http://vimeo.com/20935005)

[Vagelis Gar]

YouTube - ‪ΜοτοΔιαδρομές Europe's Playground Slide Show‬‏

[commander]

Αναμένουμε την συνέχεια εεεεεε μην μας ξεχνάς...!!!:)

[adventure]

:sm8::sm8:

[ARGI]

Βαγγελάρα δώσε....
Διψάει το κοινό σου....
;);)

[Vagelis Gar]

3η Ημέρα (7 Ιουλίου 2010 Novi Sad - Budapest)


3η ημέρα στο δρόμο και πλέον έχουμε ανοίξει για καλά την παρένθεση στη ζωή μας που περικλείει μέσα της όλα αυτά που πριν λίγες μόνο ημέρες αποτελούσαν μόνο σκέψεις και απωθημένα. Είναι πραγματικά απίστευτο πως αφήσαμε πίσω την καθημερινότητα και παρασυρθήκαμε να ακολουθήσουμε τους ρυθμούς του ταξιδιού. Από τις μικρότερες λεπτομέρειες όπως η διατροφή μέχρι τα πιο σημαντικά, που τουλάχιστον στην δική μου περίπτωση, ήταν όλα αυτά που περνούσαν μπροστά από τη ζελατίνα του κράνους και μου καταδείκνυαν με τον καλύτερο τρόπο τα «πρέπει», τα «θέλω», τα «όχι» και τα «ναι».




Προορισμός για σήμερα η Βουδαπέστη.

Όσο ακόμα οδηγούσαμε σε Σέρβικους δρόμους παντού βλέπαμε να γίνονται έργα ασφαλτόστρωσης και ο αέρας συνέχιζε το μαστίγωμά του. Διαδρομή με πολλές διακοπές, μικρή ταχύτητα αλλά και αρκετά ακριβά διόδια.

Στα Ουγγρικά σύνορα έγινε ο πρώτος και τελευταίος (σε όλο το ταξίδι) έλεγχος στις μοτοσυκλέτες μας, όπου γυναίκα τελωνιακός ζήτησε και στους τρεις μας να ανοίξουμε από μία βαλίτσα και μας ρώτησε αν μεταφέρουμε ποτά ή τσιγάρα.

Τελειώνοντας τον έλεγχο, στα γρήγορα επίδειξη διαβατηρίων και λίγο μετά τα σύνορα στάση για συνάλλαγμα αλλά και Viegnete, που πληρώνεις αντί διοδίων. Τα παιδιά πλήρωσαν 5? για Viegnete διάρκειας 4 ημερών και εγώ χωρίς να το ξέρω πλήρωσα 2? αλλά η δικιά μου ήταν για μία ημέρα (έληγε στις 12 το βράδυ της ίδιας ημέρας). Το κατάλαβα αργότερα και ρίσκαρα σε περίπτωση ελέγχου από την αστυνομία.http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBK58Mve3I/AAAAAAAAA2w/eekAkeM9keo/s320/P1010002.JPG (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBK58Mve3I/AAAAAAAAA2w/eekAkeM9keo/s1600/P1010002.JPG)

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBKm1F8soI/AAAAAAAAA2s/W72NlH5tjkc/s320/P1010001.JPG (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBKm1F8soI/AAAAAAAAA2s/W72NlH5tjkc/s1600/P1010001.JPG)

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TG2a-cWQUgI/AAAAAAAAAJs/aTmqvTFnCZo/s320/p1010003.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TG2a-cWQUgI/AAAAAAAAAJs/aTmqvTFnCZo/s1600/p1010003.jpg)

Γρήγορα χιλιόμετρα στους αυτοκινητόδρομους της Ουγγαρίας και άφιξη στη Βουδαπέστη όπου τι άλλο, αναζήτηση ξενοδοχείου (για σκηνή ακόμα δεν είχε γίνει συζήτηση).http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBRwocgmgI/AAAAAAAAA3g/M3c54ppiH3w/s320/FILE0003+%25282%2529_mpeg2video%255B18-44-12%255D.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBRwocgmgI/AAAAAAAAA3g/M3c54ppiH3w/s1600/FILE0003+%25282%2529_mpeg2video%255B18-44-12%255D.jpg)

http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBRxYU0o7I/AAAAAAAAA3k/Wz6UAMM9AJU/s320/FILE0004+%25282%2529_mpeg2video%255B18-46-27%255D.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBRxYU0o7I/AAAAAAAAA3k/Wz6UAMM9AJU/s1600/FILE0004+%25282%2529_mpeg2video%255B18-46-27%255D.jpg)

Η αλήθεια είναι πως μας πήρε αρκετή ώρα να βρούμε ξενοδοχείο μιας και είναι πανάκριβα, τα περισσότερα χωρίς κάποιο parking το οποίο έπρεπε να πληρώσουμε ξεχωριστά σε κάποιο κτίριο πιο μακριά από το ξενοδοχείο.

Τελική μας επιλογή το Alta Moda Hotel από το οποίο είχαμε ξαναπεράσει στην αρχή, είχαμε ρωτήσει αλλά δεν μας είχε πολυαρέσει η τιμή του (105€ τρίκλινο και 25€ για μια θέση parking στο υπόγειο γκαράζ του ξενοδοχείου). Ο όλος χώρος του ξενοδοχείου στην υποδοχή σε προδιαθέτει ευχάριστα αλλά όλα τα υπόλοιπα μας χάλασαν.

Κράτησαν από την Visa του Γιάννη 300€ σαν εγγύηση σε περίπτωση φθορών μάλλον, δεν είχε πρωινό, το δωμάτιο μικρό και στενό και γενικά η αντιμετώπιση από το προσωπικό του ξενοδοχείου όχι αυτή που θα έπρεπε.
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TG2bKfw00MI/AAAAAAAAAJ0/52BXnQr9I7c/s320/dsc00625.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TG2bKfw00MI/AAAAAAAAAJ0/52BXnQr9I7c/s1600/dsc00625.jpg)
Το "γραφείο" μου http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBLdJqWd-I/AAAAAAAAA20/m3Hrw1DUYho/s320/DSC00628.JPG (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBLdJqWd-I/AAAAAAAAA20/m3Hrw1DUYho/s1600/DSC00628.JPG)

Υπέροχος ο Δούναβης αν και το νερό πολύ θολό. Τα κτίρια σε γυρίζουν πίσω και πολλά από αυτά τα κοιτάζεις με δέος από την μεγαλοπρέπεια και την αρχοντιά που αποπνέουν.http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBL8nexgCI/AAAAAAAAA24/L9kFoptgVpw/s320/DSC00618.JPG (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBL8nexgCI/AAAAAAAAA24/L9kFoptgVpw/s1600/DSC00618.JPG)
http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBL_IjmbmI/AAAAAAAAA28/T1lmd9JUVhA/s320/DSC00619.JPG (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBL_IjmbmI/AAAAAAAAA28/T1lmd9JUVhA/s1600/DSC00619.JPG)



http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBMCFF2xUI/AAAAAAAAA3A/boqlDhlo9ZQ/s320/DSC00635.JPG (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBMCFF2xUI/AAAAAAAAA3A/boqlDhlo9ZQ/s1600/DSC00635.JPG)
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBMGaVKqoI/AAAAAAAAA3E/zCRqh6MOYBk/s320/DSC00644.JPG (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBMGaVKqoI/AAAAAAAAA3E/zCRqh6MOYBk/s1600/DSC00644.JPG)

http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBMJgARpJI/AAAAAAAAA3I/xB4-50yvyrU/s320/DSC00647.JPG (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBMJgARpJI/AAAAAAAAA3I/xB4-50yvyrU/s1600/DSC00647.JPG)
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBMMiE5WtI/AAAAAAAAA3M/hkeaq9VTBXA/s320/DSC00651.JPG (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBMMiE5WtI/AAAAAAAAA3M/hkeaq9VTBXA/s1600/DSC00651.JPG)

Στο φαγητό σταθήκαμε λίγο άτυχοι αφού εκεί που είχαμε καθίσει αρχικά εμένα δεν μου άρεσε και πήγαμε σε εστιατόριο απέναντι στο οποίο ο σερβιτόρος μας καλοδέχθηκε στην πόρτα. Φαγητό άνοστο, μερίδες πολύ μικρές και servis από τα χειρότερα που συναντήσαμε. Ατάκα του Γιάννη που συμφώνησα και εγώ με τον Δημήτρη είναι «Να μην πας ποτέ σε μαγαζί που ο σερβιτόρος είναι έξω και περιμένει ή ψαρεύει τον πελάτη».
Πληρώνουμε 55€ για 3 μερίδες ψητό κοτόπουλο, μία σαλάτα και 3 coca cola και την κάνουμε με ελαφρά για βόλτα στην πόλη. Λίγα μέτρα πιο κάτω γωνιακό ψιλικατζίδικο το οποίο είχε τα ΠΑΝΤΑ και ο κόσμος έκανε ουρά μέχρι το πεζοδρόμιο. Επίσκεψη λοιπόν εκεί για το απαραίτητο συμπλήρωμα του βραδινού μας και σκέψη πως με τα 55€ που είχαμε πληρώσει στο εστιατόριο αγοράζαμε ολόκληρο το ψιλικατζίδικο.

Ας είναι, τα παθήματα μαθήματα.

Όσο διήρκεσε η βόλτα μας στην πόλη της Βουδαπέστης εντύπωση μας έκανε ο πλήρης εξοπλισμός των ανθρώπων που οδηγούσαν ποδήλατα. Ανεξαιρέτως φορούσαν κράνος και πάρα πολλοί φορούσαν προστατευτικά για τα γόνατα και τους αγκώνες. Ανεπτυγμένη η ιδέα του ποδηλάτου αλλά φιλική και η πόλη προς το ποδήλατα αφού παντού υπήρχαν ποδηλατόδρομοι και ειδικά φανάρια. Αυτοκίνητα, ποδήλατα, τραμ, λεωφορεία, πεζοί χρησιμοποιούν τους δρόμους σε απόλυτη αρμονία.
Η πόλη σχετικά ήσυχη και δεν αντιμετωπίσαμε κανένα πρόβλημα ως αναβάτες μοτοσυκλέτας με τους οδηγούς των αυτοκινήτων να είναι πολύ προσεκτικοί.
http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TG2beQviBjI/AAAAAAAAAKE/nxy5sG7hNWw/s320/dsc00634.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TG2beQviBjI/AAAAAAAAAKE/nxy5sG7hNWw/s1600/dsc00634.jpg)

http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TG2bstrl0GI/AAAAAAAAAKU/_9NiYNQZPBw/s320/dsc00620.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TG2bstrl0GI/AAAAAAAAAKU/_9NiYNQZPBw/s1600/dsc00620.jpg)
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBMzE07R4I/AAAAAAAAA3Q/AGjaQ0NxEmY/s320/DSC00631.JPG (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBMzE07R4I/AAAAAAAAA3Q/AGjaQ0NxEmY/s1600/DSC00631.JPG)

http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBM2Rfgz3I/AAAAAAAAA3U/sPOSEZ-FRng/s320/P1010006.JPG (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBM2Rfgz3I/AAAAAAAAA3U/sPOSEZ-FRng/s1600/P1010006.JPG)
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBM5tMsDII/AAAAAAAAA3Y/S8wD4w0joho/s320/P1010011.JPG (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBM5tMsDII/AAAAAAAAA3Y/S8wD4w0joho/s1600/P1010011.JPG)

http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBM8efUUMI/AAAAAAAAA3c/H5Cv71fqSLk/s320/P1010020.JPG (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBM8efUUMI/AAAAAAAAA3c/H5Cv71fqSLk/s1600/P1010020.JPG)
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBSHEoBLwI/AAAAAAAAA3o/R9dUjeqNOA4/s320/FILE0005_mpeg2video%255B18-50-29%255D.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUBSHEoBLwI/AAAAAAAAA3o/R9dUjeqNOA4/s1600/FILE0005_mpeg2video%255B18-50-29%255D.jpg)

Χάρτης Διαδρομής (http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=Bulevar+oslobo%C4%91enja%2F%D0%91%D1%83%D0%BB%D0%B5%D0%B2%D0%B0%D1%80+%D0%BE%D1%81%D0%BB%D0%BE%D0%B1%D0%BE%D1%92%D0%B5%D1%9A%D0%B0&daddr=Attila+%C3%BAt&hl=el&geocode=FcSfsgIdfp0uAQ%3BFSi61AIdonYiAQ&mra=me&mrcr=0&mrsp=1,0&sz=7&sll=46.694667,21.071777&sspn=4.958466,9.876709&ie=UTF8&ll=46.694667,21.071777&spn=7.234545,14.0625&z=6)
Video 3ης Ημέρας (http://vimeo.com/20933224)

[Vagelis Gar]

4η Ημέρα (8 Ιουλίου 2010 Budapest - Oswiecim)


Το ξενοδοχείο όπου διανυκτερεύσαμε :)
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHJTV5gexI/AAAAAAAAA5Y/SR5UKm7U7lo/s320/DSC00668.JPG (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHJTV5gexI/AAAAAAAAA5Y/SR5UKm7U7lo/s1600/DSC00668.JPG)

Για σήμερα ο προορισμός μας ήταν η Πολωνία. Δεν είχαμε σχεδιάσει διανυκτέρευση σε κάποια συγκεκριμένη πόλη (άλλωστε κάπως έτσι κύλισε ολόκληρο το ταξίδι), αλλά θα αποφασίζαμε μόλις περνάγαμε τα σύνορα καθώς μεσολαβούσε και το πέρασμά μας από την Σλοβακία. Γρήγορη έξοδος από την Βουδαπέστη χάρη στο GPS το οποίο με μια μικρή παράκαμψη μας πήγε στην Βούδα από την γέφυρα των αλυσίδων (Chain Bridge) και στη συνέχεια από το τούνελ που περνά κάτω από τις καινούριες συνοικίες της πόλης.
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUc6sexAyDI/AAAAAAAAA_g/fdJWlwTThA4/s320/FILE0001_mpeg2video%255B19-11-04%255D.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUc6sexAyDI/AAAAAAAAA_g/fdJWlwTThA4/s1600/FILE0001_mpeg2video%255B19-11-04%255D.jpg)
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUc5tAuE0_I/AAAAAAAAA_Y/u7aOqIjJG7I/s320/FILE0001_mpeg2video%255B19-12-23%255D.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUc5tAuE0_I/AAAAAAAAA_Y/u7aOqIjJG7I/s1600/FILE0001_mpeg2video%255B19-12-23%255D.jpg)

Chain Bridge Βουδαπέστη
http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUc6UfZRbJI/AAAAAAAAA_c/xIjcq79dEZQ/s320/FILE0001_mpeg2video%255B19-11-54%255D.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUc6UfZRbJI/AAAAAAAAA_c/xIjcq79dEZQ/s1600/FILE0001_mpeg2video%255B19-11-54%255D.jpg)

Σύραγγα μέσα στην πόλη που σε οδηγεί στις καινούριες συνοικίες
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUc5LQ59uVI/AAAAAAAAA_U/rhQVdjdQlOI/s320/FILE0001_mpeg2video%255B19-12-55%255D.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUc5LQ59uVI/AAAAAAAAA_U/rhQVdjdQlOI/s1600/FILE0001_mpeg2video%255B19-12-55%255D.jpg)

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUc7D4NkbJI/AAAAAAAAA_k/XnZPfPM3-m0/s320/FILE0001_mpeg2video%255B19-14-49%255D.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUc7D4NkbJI/AAAAAAAAA_k/XnZPfPM3-m0/s1600/FILE0001_mpeg2video%255B19-14-49%255D.jpg)

Φύγαμε από την Βουδαπέστη (http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%B4%CE%B1%CF%80%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%B7)
και την Ουγγαρία γενικότερα με τις καλύτερες των εντυπώσεων. Καθαριότητα και τάξη τα κύρια χαρακτηριστικά που συναντήσαμε στους δρόμους, με την όλη ιστορία των Μαγϋάρων να έχει πολλά να πει στους επισκέπτες.
E77 και για λίγα χιλιόμετρα διαδρομή δίπλα στον Δούναβη, στον δρόμο που οδηγεί στα Ουγγρο-Σλοβάκικα σύνορα.

Ουγγαρία και Σλοβακία έχουν καταργήσει τα σύνορά τους και το μόνο που μαρτυρά πως κάποτε γινόταν έλεγχοι σε αυτό το σημείο κάποια παλιά κτίρια. Εντυπωσιασμένοι από το φυσικό κάλλος της Σλοβακίας ξεκούραστα χιλιόμετρα μέσα από επαρχιακούς δρόμους (δεν υπήρχαν αυτοκινητόδρομοι από το σημείο που επιλέξαμε να πάμε) και φυσικά δεν υπήρχαν και διόδια.
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUc7SaKOCwI/AAAAAAAAA_o/gcEtQ99oGis/s320/FILE0002+%25282%2529_mpeg2video%255B19-17-09%255D.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUc7SaKOCwI/AAAAAAAAA_o/gcEtQ99oGis/s1600/FILE0002+%25282%2529_mpeg2video%255B19-17-09%255D.jpg)

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUc7f02nHXI/AAAAAAAAA_s/Z_YIxmDMsEY/s320/FILE0003_mpeg2video%255B20-55-46%255D.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUc7f02nHXI/AAAAAAAAA_s/Z_YIxmDMsEY/s1600/FILE0003_mpeg2video%255B20-55-46%255D.jpg)
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUc7salmnTI/AAAAAAAAA_w/aY1zXJNZwrU/s320/FILE0003_mpeg2video%255B20-56-53%255D.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUc7salmnTI/AAAAAAAAA_w/aY1zXJNZwrU/s1600/FILE0003_mpeg2video%255B20-56-53%255D.jpg)

Εντυπωσιασμένοι από το φυσικό κάλλος της Σλοβακίας ξεκούραστα χιλιόμετρα μέσα από επαρχιακούς δρόμους (δεν υπήρχαν αυτοκινητόδρομοι από το σημείο που επιλέξαμε να πάμε) και φυσικά δεν υπήρχαν και διόδια.
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUc8Ik8hV-I/AAAAAAAAA_4/qLhNsdOGBXU/s320/FILE0001+%25282%2529_mpeg2video%255B19-21-18%255D.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUc8Ik8hV-I/AAAAAAAAA_4/qLhNsdOGBXU/s1600/FILE0001+%25282%2529_mpeg2video%255B19-21-18%255D.jpg)

http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUc79aQRsyI/AAAAAAAAA_0/rEa2KVdh-gk/s320/FI010001_mpeg2video%255B20-23-01%255D.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUc79aQRsyI/AAAAAAAAA_0/rEa2KVdh-gk/s1600/FI010001_mpeg2video%255B20-23-01%255D.jpg)
http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHMo1mcxuI/AAAAAAAAA7k/sexUD7DnAAw/s320/FILE0001+%25282%2529_mpeg2video%255B20-35-55%255D.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHMo1mcxuI/AAAAAAAAA7k/sexUD7DnAAw/s1600/FILE0001+%25282%2529_mpeg2video%255B20-35-55%255D.jpg)

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHMpbdv0MI/AAAAAAAAA7o/2IzECrCP4KQ/s320/FILE0004+%25282%2529_mpeg2video%255B21-04-08%255D.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHMpbdv0MI/AAAAAAAAA7o/2IzECrCP4KQ/s1600/FILE0004+%25282%2529_mpeg2video%255B21-04-08%255D.jpg)
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHKtIZnyQI/AAAAAAAAA6I/Jb4_l6I0xZQ/s320/DSC00685.JPG (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHKtIZnyQI/AAAAAAAAA6I/Jb4_l6I0xZQ/s1600/DSC00685.JPG)
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHNVC3MyuI/AAAAAAAAA70/zBx3n2XIvN8/s320/FILE0004+%25282%2529_mpeg2video%255B20-57-52%255D.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHNVC3MyuI/AAAAAAAAA70/zBx3n2XIvN8/s1600/FILE0004+%25282%2529_mpeg2video%255B20-57-52%255D.jpg)
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHKvxiYMfI/AAAAAAAAA6M/dVB2xzVvqy8/s320/DSC00692.JPG (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHKvxiYMfI/AAAAAAAAA6M/dVB2xzVvqy8/s1600/DSC00692.JPG)

Τα τσοπεροειδή έχουν την τιμητική τους όσο προχωράμε πιο βόρεια.Από όποια χώρα περάσαμε ο χαιρετισμός ήταν αυτός. Πουθενά δεν μας χαιρέτησαν ανάβοντας τα φώτα ή κορνάροντάς μας. Το συνηθίσαμε στην πορεία...
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHM26MkAvI/AAAAAAAAA7s/zwZGBbb65SY/s320/FILE0002+%25282%2529_mpeg2video%255B20-47-57%255D.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHM26MkAvI/AAAAAAAAA7s/zwZGBbb65SY/s1600/FILE0002+%25282%2529_mpeg2video%255B20-47-57%255D.jpg)

Banska Bystrica (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHDKWwf9OI/AAAAAAAAA4c/_TzlZGRkhNg/s1600/FILE0003+%25282%2529_mpeg2video%255B20-54-22%255D.jpg)
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHNatbal3I/AAAAAAAAA74/O3xdQ4ASxvQ/s320/Banska+Bystrica.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHNatbal3I/AAAAAAAAA74/O3xdQ4ASxvQ/s1600/Banska+Bystrica.jpg)

Στάση για ξεκούραση σε κάποιο χωριό στη Σλοβακία και λίγο πριν παραγγείλουμε κοπέλα που μας άκουσε να μιλάμε Ελληνικά ήρθε για να μας βοηθήσει να μιλώντας άπταιστα την Ελληνική γλώσσα. Όχι Ελληνίδα αλλά νομίζω κάποια σχέση με τις σπουδές της είχε με την Ελλάδα. Την ευχαριστήσαμε για την βοήθειά της και αφού προσφέρθηκε να μας φωτογραφίσει απολαύσαμε το καφεδάκι και τα λοιπά εδέσματα.
http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl2LdJepQI/AAAAAAAAAKk/IUr6t1GKh4U/s320/dsc00669+%28600+x+450%29.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl2LdJepQI/AAAAAAAAAKk/IUr6t1GKh4U/s1600/dsc00669+%28600+x+450%29.jpg)
http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHKeYUp4KI/AAAAAAAAA54/TcX2xwhfo_U/s320/DSC00672.JPG (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHKeYUp4KI/AAAAAAAAA54/TcX2xwhfo_U/s1600/DSC00672.JPG)

Συνεχίζοντας τον δρόμο μας προς τα σύνορα με την Πολωνία το τοπίο μαγικό με τον δρόμο να περνά πάνω από απίθανα βουνά με τις λίμνες και τα ποτάμια να συμπληρώνουν το όλο σκηνικό.
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUc8pyoF7uI/AAAAAAAAA_8/ifQty3UOxfM/s320/FI010001_mpeg2video%255B20-22-13%255D.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUc8pyoF7uI/AAAAAAAAA_8/ifQty3UOxfM/s1600/FI010001_mpeg2video%255B20-22-13%255D.jpg)

Άφιξη στα Σλοβακικό - Πολωνικά σύνορα και η εικόνα που αντικρίζεις είναι η ίδια με αυτή στα σύνορα Ουγγαρίας - Σλοβακίας. Κανένας έλεγχος και μπήκαμε στην Πολωνία. Περνώντας τα σύνορα η επιλογή μας ήταν να οδηγήσουμε στην επαρχία της Πολωνίας κάτι που τελικά μας δικαίωσε μιας και ο δρόμος που ακολουθήσαμε (δυτική Πολωνία) περνούσε μέσα από απίστευτα χωριουδάκια, μια μοναδική παλέτα χρωμάτων και αρωμάτων.
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHKozEuAwI/AAAAAAAAA6E/EA-L-OJZ32Q/s320/DSC00677.JPG (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHKozEuAwI/AAAAAAAAA6E/EA-L-OJZ32Q/s1600/DSC00677.JPG)

Ότι και να γράψω για την επαρχία της Πολωνίας θα είναι λίγο. Πανέμορφα χωριά με παραδοσιακά σπίτια το ένα δίπλα στο άλλο κατά μήκος του δρόμου. Δρόμος όχι πολύ καλός με αρκετά μπαλώματα. Εντύπωση προκαλεί και εδώ η καθαριότητα που επικρατεί παντού καθώς επίσης και πόσο περιποιημένα έχουν τα σπίτια τους και τις αυλές τους οι Πολωνοί.
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHPjen9XVI/AAAAAAAAA8A/UInFMxIcmgA/s320/FILE0004+%25282%2529_mpeg2video%255B20-59-19%255D.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHPjen9XVI/AAAAAAAAA8A/UInFMxIcmgA/s1600/FILE0004+%25282%2529_mpeg2video%255B20-59-19%255D.jpg)

http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHPkWQsx2I/AAAAAAAAA8E/UXl0Ux_PLlE/s320/FILE0004+%25282%2529_mpeg2video%255B20-59-53%255D.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHPkWQsx2I/AAAAAAAAA8E/UXl0Ux_PLlE/s1600/FILE0004+%25282%2529_mpeg2video%255B20-59-53%255D.jpg)

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHPkoXkoeI/AAAAAAAAA8I/RGJh6MBrj1M/s320/FILE0004+%25282%2529_mpeg2video%255B21-05-27%255D.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHPkoXkoeI/AAAAAAAAA8I/RGJh6MBrj1M/s1600/FILE0004+%25282%2529_mpeg2video%255B21-05-27%255D.jpg)
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHPlM3YerI/AAAAAAAAA8M/rNrM9T3cAvk/s320/FILE0004+%25282%2529_mpeg2video%255B21-06-23%255D.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUHPlM3YerI/AAAAAAAAA8M/rNrM9T3cAvk/s1600/FILE0004+%25282%2529_mpeg2video%255B21-06-23%255D.jpg)

http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUc9qMa_TiI/AAAAAAAABAE/blvgbxrhmpo/s320/DSC00673.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUc9qMa_TiI/AAAAAAAABAE/blvgbxrhmpo/s1600/DSC00673.jpg)
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUc9IXM-r1I/AAAAAAAABAA/MgKefLA0oAw/s320/DSC00675.JPG (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUc9IXM-r1I/AAAAAAAABAA/MgKefLA0oAw/s1600/DSC00675.JPG)

Επιθυμία και των τριών η επίσκεψή μας στο Άουσβιτς και έτσι μετά από λίγα χιλιόμετρα βγαίνουμε από την εθνική και στρίβουμε αριστερά όπου μέσα από επαρχιακούς δρόμους θα οδηγούμασταν στο Άουσβιτς.

Μετά από αρκετά χιλιόμετρα τα οποία ήταν κουραστικά άφιξη στο Άουσβιτς και στην κεντρική είσοδο. Λόγω του ότι είχαμε φτάσει σχετικά αργά έπρεπε να βιαστούμε γιατί ο χώρος έκλεινε για τους επισκέπτες στις 21:00.



Παρκάρουμε τις μοτοσυκλέτες δίπλα από την είσοδο σε ειδικό χώρο και περπατάμε λίγα μέτρα ως την είσοδο κάποιου κτιρίου που αποτελεί κάτι σαν εντευκτήριο. Προσπαθούμε να δούμε που πληρώνουν ώστε να προχωρήσουμε πιο μέσα και διαπιστώνουμε πως δεν υπάρχει αντίτιμο για να μπούμε μέσα.


Ο χώρος έχει διατηρηθεί τόσο καλά από τους Πολωνούς ώστε νομίσαμε πως με κάποιο μαγικό τρόπο μεταφερθήκαμε σε εκείνη την εποχή. Δεν έχουν παρέμβει σχεδόν σε τίποτα και οι συνειρμοί του μυαλού αναπόφευκτα μας οδήγησαν στην εποχή που σε αυτό το μέρος εκατοντάδες χιλιάδων ψυχών έζησαν έναν από τους χειρότερους εφιάλτες που γνώρισε ποτέ οι ανθρωπότητα.

Μίσος, οργή, αγανάκτηση ανάβλυσαν από μέσα μου αυθόρμητα όσο έμπαινα στα κτίρια τα οποία το καθένα ξεχωριστά αποτελεί ένα μουσείο μνήμης και θύμησης για το τι τα ζωώδη ένστικτα του ανθρώπου είναι ικανά να τον οδηγήσουν να κάνει.

Φωτογραφίες θυμάτων, προσωπικά αντικείμενα, συνθήκες διαβίωσης, οι θάλαμοι αερίων..



Πίσω στο χώρο που είχαμε αφήσει τις μοτοσυκλέτες και αφού πληρώσαμε 2? ο καθένας για το parking απέναντι ακριβώς από την είσοδο υπάρχει ξενοδοχείο το οποίο για καλή μας τύχη είχε τρίκλινο δωμάτιο με πρωινό. Φαγητό σε εστιατόριο κοντά στο ξενοδοχείο και πίσω στο δωμάτιο χωρίς πολλά λόγια και με τον καθένα μας να έχει βυθιστεί στις δικές του σκέψεις.

Ήδη οι νύχτες είχαν αρχίσει να μικραίνουν και μετά από δικό μου ξύπνημα περίπου στις 04:00 ανοίγοντας τις χοντρές κουρτίνες του δωματίου είδα έξω πως η νύχτα απλά ήταν σούρουπο.

Μετά από 1 ώρα ξύπνησε και ο Δημήτρης και αποφασίσαμε να πάμε μια βόλτα στο πάρκο έξω από το στρατόπεδο αλλά στην ουσία δίπλα ακριβώς μιας και περνάγαμε κολλητά σε κάποια κτίρια. Απόλυτη ησυχία με υγρασία και κάπου-κάπου κάποιο αυτοκίνητο να περνά από τον παρακείμενο δρόμο και να μας θυμίζει την εποχή στην οποία βρισκόμασταν.


Εμπειρία που θα μου μείνει αξέχαστη...

Χάρτης Διαδρομής (http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=Alkot%C3%A1s+utca&daddr=%CE%86%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82+%CE%B4%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82+to:%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AE+527+to:%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AE+59%2FE77+to:%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AE+78+to:Weso%C5%82a+to:W%C5%82adys%C5%82awa+Jagie%C5%82%C5%82y&hl=el&geocode=FcbG1AId_kciAQ%3BFRW73QId7nYmAQ%3BFZLU4QIdWPUkAQ%3BFa6Y5wIdwAMkAQ%3BFdYh8QIdBg0oAQ%3BFSJO9gIddqokAQ%3BFbxK-wIdkDAlAQ&mra=mi&mrcr=5&mrsp=6&sz=9&sll=49.699615,19.311218&sspn=1.168929,3.515625&ie=UTF8&ll=49.15297,19.495239&spn=1.724546,3.515625&z=8)

[Vagelis Gar]

5η Ημέρα (9 Ιουλίου 2010 Oswiecim - Bialystok)



Επιστροφή στο ξενοδοχείο μετά τον πρωϊνό μας περίπατο και αφού ετοιμάσαμε τις βαλίτσες σειρά είχε το πρωϊνό μας. Πολύ πλούσιος ο μπουφές που μπορούσε να ικανοποιήσει τις γαστριμαργικές ανησυχίες και των πιο απαιτητικών αγουροξυπνημένων στομάχων. Αυτό που για ακόμη μια φορά μου χάλασε στιγμιαία τη διάθεση ήταν η έλλειψη των, γνωστών προς εμένα, γεύσεων καφέ.Προσπάθησα είναι η αλήθεια να δοκιμάσω 3 ειδών διαφορετικές γεύσεις καφέμε τον ουρανίσκο μου σε κάθε μια ξεχωριστά να διαμαρτύρεται και να τις απορίπτει. Το σενάριο πλέον γνωστό με τα σύνεργα του frape να έχουν περίοπρη θέση στα "απαραίτητα καθημερινής χρήσης".


Πρωϊνή άποψη της εισόδου του μουσείου του Άουσβιτς
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcNxizhHXI/AAAAAAAAA-w/7-xgQ-9R9Zw/s320/DSC00744.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcNxizhHXI/AAAAAAAAA-w/7-xgQ-9R9Zw/s1600/DSC00744.jpg)

Το πάρκο δίπλα στο μουσείο προσφέρει στιγμές σκέψης και συλλογισμού
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcOSsJ_uLI/AAAAAAAAA-0/jWOTCScaDrM/s320/DSC00745.JPG (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcOSsJ_uLI/AAAAAAAAA-0/jWOTCScaDrM/s1600/DSC00745.JPG)

Hotel Olecki (δίπλα από την είσοδο και καλή επιλογή για διανυκτέρευση αν επιλέξετε να επισκευθείτε το μουσείο του Άουσβιτς)
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcOecsw4tI/AAAAAAAAA-4/Pv9X1TKAzK0/s320/DSC00743.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcOecsw4tI/AAAAAAAAA-4/Pv9X1TKAzK0/s1600/DSC00743.jpg)

Η Πολωνία είναι μια αρκετά μεγάλη σε έκταση χώρα και μια δεύτερη διανυκτέρευση ήταν κάτι παραπάνω από επιβεβλημένη.
Η αρχική μας απόφαση ήταν να κατευθυνθούμε προς την Βαρσοβία. Ακολουθόντας για αρκετά χιλιόμετρα την κατεύθυνση που έδειχνε το GPS βρεθήκαμε ξανά να περιπλανιόμαστε σε επαρχιακούς δρόμους. Ήταν πια ώρα να εμπιστευθούμε την παλιά και δοκιμασμένη μέθοδο ΡΠΣΠ (Ρωτόντας Πας Στην Πόλη) και να ακολουθήσουμε τις πινακίδες που βλέπαμε.
Σε μια από τις πολλές αναγκαίες στάσεις (ο υδράργυρος παρόλο που ανεβαίναμε βορειότερα έδειχνε σταθερά 36-38 βαθμούς C) αποφασίζουμε να προσπεράσουμε την Βαρσοβία και να κατευθυνθούμε προς το Bialystok.
Έξοδος από τους επαρχιακούς δρόμους της Πολωνίας και επιστροφή στον αυτοκινητόδρομο. Άψογη ασφαλτόστρωση αλλα....ΠΟΥΘΕΝΑ ανισόπεδοι κόμβο. Σχεδόν κάθε 200 μέτρα κάποιο αυτοκίνητο έμπαινε στον αυτοκινητόδρομο από μικρούς παρακείμενους παράδρομους. Διαβάσεις πεζών και φανάρια όπου με το πάτημα ενός κουμπιού ο πεζός που ήθελε να διασχίσει το δρόμο διέκοπτε την ροή της κίνησης....
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcFUat5xyI/AAAAAAAAA-M/Hz9rFVNlO1o/s320/FILE0001_mpeg2video%255B20-35-06%255D.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcFUat5xyI/AAAAAAAAA-M/Hz9rFVNlO1o/s1600/FILE0001_mpeg2video%255B20-35-06%255D.jpg)

Επίσης ο δρόμος έχει πάρα μα πάρα πολλές κάμερες οι οποίες ευτυχώς για τις μοτοσυκλέτες φωτογραφίζουν από μπροστά. Μπλόκα επίσης της αστυνομίας πολλά.
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl3T66quLI/AAAAAAAAAK0/tB6B4ZXfnzE/s320/dsc00759+%28600+x+450%29.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl3T66quLI/AAAAAAAAAK0/tB6B4ZXfnzE/s1600/dsc00759+%28600+x+450%29.jpg)
Στο πέρασμά μας από την Βαρσοβία αυτό που θα θυμόμαστε είναι πως αναγκαστικά έπρεπε να οδηγήσουμε επιθετικά μιας και ναι μεν οι οδηγοί των αυτοκινήτων σέβονται τις μοτοσυκλέτες αφήνοντάς μας χώρο να περάσουμε ανάμεσα ή από τα πλάγια αλλά άλλαζαν κατεύθυνση απροειδοποίητα. Μέχρι να βγούμε από τον περιφερειακό που θα μας οδηγούσε στον τελικό για εκείνη την ημέρα προορισμό μας, η κούραση είχε κάνει ήδη εμφανή τα σημάδια της. Ο συνδιασμός ζέστη, μποτιλιάρισμα, άγνωστη πόλη, μοτοσυκλέτα με πλαϊνές βαλίτσες και έργα οδοποιϊας ήταν εφιαλτικός.

Στάση για κάποιες ανάσες με το που βγήκαμε στο δρόμο για Bialystok και αναχώρηση για τα τελευταία χιλιόμετρα.
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl3l88rW2I/AAAAAAAAAK8/dJvWL_nskng/s320/dsc00777+%28550+x+413%29.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl3l88rW2I/AAAAAAAAAK8/dJvWL_nskng/s1600/dsc00777+%28550+x+413%29.jpg)
Φτάνοντας στην πόλη ανακαλύψαμε πως η επιλογή αλλαγής προορισμού δεν ήταν καθόλου κακή ιδέα.

Πόλη ήσυχη, μικρή, βρήκαμε αμέσως ξενοδοχείο κάπου στο κέντρο σε πολύ προσιτή τιμή και με πρωινό(70€). (Hotel Cristal)
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcJoxnaO7I/AAAAAAAAA-Q/xYrOSCjzTo4/s320/DSC00778.JPG (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcJoxnaO7I/AAAAAAAAA-Q/xYrOSCjzTo4/s1600/DSC00778.JPG)

Μπαίνοντας στο ξενοδοχείο αίσθηση μου προκάλεσε ο διάκοσμός του ταξιδεύοντας με κάποιες δεκαετίες πίσω. Έντονα χρώματα στους τοίχους, έπιπλα με βελούδινη επένδυση και επίχρυσα τελειώματα, χοντρές μοκέτες και κουρτίνες και τεράστια φωτιστικά.
Αφού τακτοποιήσαμε τις βαλίτσες μας στο δωμάτιο και τις μοτοσυκλέτες μας στο πίσω μέρος του ξενοδοχείου κατηφορίσαμε προς το κέντρο της πόλης περπατόντας σε όμορφους πεζοδρόμους με κύριο χαρακτηριστικό τους τις πολλές εικαστικές παρεμβάσεις αλλά και τα λογής καταστήματα που φιλοξενούσαν τους κατοίκους αλλά και τους επισκέπτες της πόλης.
http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcMR186r-I/AAAAAAAAA-Y/p-kl5N3r1ek/s320/DSC00790.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcMR186r-I/AAAAAAAAA-Y/p-kl5N3r1ek/s1600/DSC00790.jpg)
https://lh3.googleusercontent.com/-X4OyGf7JTyQ/TW6XOTP3x-I/AAAAAAAABE4/KqzQeg4zeKU/s320/DSC00791.JPG (https://lh3.googleusercontent.com/-X4OyGf7JTyQ/TW6XOTP3x-I/AAAAAAAABE4/KqzQeg4zeKU/s1600/DSC00791.JPG)

https://lh6.googleusercontent.com/-g9TF3u3Iy_I/TW6XTJA7tVI/AAAAAAAABE8/nxADixobUGs/s320/DSC00799.JPG (https://lh6.googleusercontent.com/-g9TF3u3Iy_I/TW6XTJA7tVI/AAAAAAAABE8/nxADixobUGs/s1600/DSC00799.JPG)
https://lh3.googleusercontent.com/-c-9wMd9Lf8c/TW6XXjLKYrI/AAAAAAAABFA/iznuQ5AQAq4/s320/DSC00800.JPG (https://lh3.googleusercontent.com/-c-9wMd9Lf8c/TW6XXjLKYrI/AAAAAAAABFA/iznuQ5AQAq4/s1600/DSC00800.JPG)

https://lh4.googleusercontent.com/-evmvl83J1-A/TW6XcIqh5VI/AAAAAAAABFE/0CxFRBhsR34/s320/DSC00801.JPG (https://lh4.googleusercontent.com/-evmvl83J1-A/TW6XcIqh5VI/AAAAAAAABFE/0CxFRBhsR34/s1600/DSC00801.JPG)

Συνεχίζοντας τη βόλτα μας στο όμορφο Bialystok ο πεζόδρομος κατέληγε σε μια τεράστια πλατεία όπου ήταν συγκεντρωμένος αρκετός κόσμος. Πλησιάζοντας στα αυτιά μας έφτασαν ήχοι παραδοσιακής Πολωνικής μουσικής. Σε μια τεράστια οθόνη που είχε στηθεί στην μια άκρη της πλατείας προβάλονταν σκηνές από διάφορες ταινίες. Ρωτόντας μάθαμε πως επρόκειτο για ένα φεστιβάλ ταινιών τοπικού χαρακτήρα. Πήραμε τις θέσεις μας στα αμφιθεατρικού τύπου διαζώματα της πλατείας, όμως οι ασυνήθιστοι για τα αυτιά μας ήχοι μας ανάγκασαν σύντομα να κατευθυνθούμε προς το π΄ρακο της πόλης. Κύριο χαρακτηριστικό και εδώ (όπως και σε όλη μας την διαδρομή στην Πολωνία) είναι η καθαριότητα και η οργάνωση.
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcKuxWxZxI/AAAAAAAAA-U/PCfKuMhqlkU/s320/DSC00781.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcKuxWxZxI/AAAAAAAAA-U/PCfKuMhqlkU/s1600/DSC00781.jpg)

Ελάχιστη η κίνηση των αυτοκινήτων μέσα στην πόλη, περιποιημένα δημόσια κτίρια, μεγάλα πεζοδρόμια, κολώνες φωτισμού διακοσμημένες με γλάστρες, διαβάσεις πεζών σωστά σηματοδοτημένες και γενικά εικόνα πόλης που κινείται με βασικό άξονα τον πολίτη και την ανθρώπινη διαβίωσή του σε αυτή.
Φτάνοντας στο πάρκο έμεινα άφωνος από την ομορφιά και την ποικιλία της χλωρίδας του. Τεράστια δέντρα, θάμνοι, παρτέρια με λογής λουλούδια, διάδρομοι με πάγκάκια παντού για στιγμές χαλάρωσης...
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl3__0rDxI/AAAAAAAAALE/mfh_CC5_LbY/s320/dsc00807.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl3__0rDxI/AAAAAAAAALE/mfh_CC5_LbY/s1600/dsc00807.jpg)http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl4J9jTlHI/AAAAAAAAALM/B7_msdGOKWg/s320/dsc00808.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl4J9jTlHI/AAAAAAAAALM/B7_msdGOKWg/s1600/dsc00808.jpg)
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcMWcF_qFI/AAAAAAAAA-c/UjfXgzHni5Q/s320/DSC00793.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcMWcF_qFI/AAAAAAAAA-c/UjfXgzHni5Q/s1600/DSC00793.jpg)

http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcMbvOCaDI/AAAAAAAAA-k/m-F6QRJt4zM/s320/DSC00804.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcMbvOCaDI/AAAAAAAAA-k/m-F6QRJt4zM/s1600/DSC00804.jpg)
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcMeSTrpoI/AAAAAAAAA-o/pRW2EZ6eW0M/s320/DSC00809.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcMeSTrpoI/AAAAAAAAA-o/pRW2EZ6eW0M/s1600/DSC00809.jpg)

Μετά από κάποιες ώρες πειήγησης στο πάρκο και αφού απολαύσαμε το φανταστικό Lody (χειροποίητο παγωτό που μπορείτε να αγοράσετε από διάφορους πλανώδιους μέσα στο πάρκο),
https://lh3.googleusercontent.com/-50NeSOBVQMM/TW6agujiXcI/AAAAAAAABFI/qYROBDOKz7M/s320/DSC00810.JPG (https://lh3.googleusercontent.com/-50NeSOBVQMM/TW6agujiXcI/AAAAAAAABFI/qYROBDOKz7M/s1600/DSC00810.JPG)
επιστροφή στο κέντρο της πόλης σε αναζήτηση κάποιου εστιατορίου.
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcMgqehOCI/AAAAAAAAA-s/o5whnstc1Wg/s320/DSC00812.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcMgqehOCI/AAAAAAAAA-s/o5whnstc1Wg/s1600/DSC00812.jpg)

Ίσως ακούγονται υπερβολικά αυτά που γράφω για την συγκεκριμένη πόλη αλλά πιστέψτε με πρόκειται για έναν μικρό επίγειο παράδεισο.....

Χάρτης Διαδρομής (http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AE+933&daddr=Josepha+Conrada+to:Krakowska+to:Marato%C5%84ska+to:Aleje+Jerozolimskie+to:Aleja+Jana+Pawla+II&hl=el&geocode=FcLB-wIdbkglAQ%3BFepN_AIdpMEvAQ%3BFXIZCAMdcHw6AQ%3BFYg3EAMdXExCAQ%3BFYTtHAMdFnZAAQ%3BFQ7TKgMdzLhgAQ&mra=mi&mrcr=4&mrsp=5&sz=8&sll=52.542955,21.824341&sspn=2.198314,4.938354&ie=UTF8&ll=52.542955,21.829834&spn=3.207422,7.03125&z=7)

[Vagelis Gar]

6η Ημέρα (10 Ιουλίου 2010 Bialystok - Siauliai)


Αναχώρηση το πρωί της επόμενης από Bialystok με τα σύνορα προς Λιθουανία πλέον κοντά και ήμασταν έτοιμοι για Kaunas. Ή μήπως όχι?

Ανύπαρκτος και ο συνοριακός σταθμός Πολωνίας – Λιθουανίας και κάνουμε στάση σε ανταλλακτήριο συναλλάγματος όπου του Γιάννη και του Δημήτρη τους αλλάζουν μεν τα Πολωνικά χρήματα (Zloty) σε νόμισμα Λιθουανίας (Litas) αλλά στην συναλλαγή και μετά την απομάκρυνση από το ταμείο ο Δημήτρης ανακαλύπτει πως είναι 20€ μείον.
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcS77nMVXI/AAAAAAAAA_A/YctOr3KiNgs/s320/DSC00820.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcS77nMVXI/AAAAAAAAA_A/YctOr3KiNgs/s1600/DSC00820.jpg)

Εσκεμμένα ή μη η μικρή ζημιά είχε γίνει, αν και τώρα που το ξανασκέφτομαι του Δημήτρη πρέπει να του άρεσε η κοπέλα με το ομολογουμένως βαθύ ντεκολτέ και θεώρησε υποχρέωσή του να αφήσει ένα μικρό φιλοδώρημα.
http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl4aVmGEXI/AAAAAAAAALU/J8eaAnqbOdg/s320/dsc00818.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl4aVmGEXI/AAAAAAAAALU/J8eaAnqbOdg/s1600/dsc00818.jpg)http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcS4t6TUMI/AAAAAAAAA-8/hWiAwqEGoYI/s320/DSC00817.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcS4t6TUMI/AAAAAAAAA-8/hWiAwqEGoYI/s1600/DSC00817.jpg)

Το GPS συνέχιζε την εξερεύνηση νέων περιοχών και μετά από αρκετά χιλιόμετρα χανόμαστε ξανά σε επαρχιακούς δρόμους της Λιθουανίας αυτή τη φορά.
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcS_5bUZ0I/AAAAAAAAA_E/hzit6z6CrR0/s320/DSC00826.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcS_5bUZ0I/AAAAAAAAA_E/hzit6z6CrR0/s1600/DSC00826.jpg)

Κάποια στιγμή καταλήγουμε στο χωριό Sakie και κάνουμε στάση για καφέ και φαγητό. Όμορφο χωριουδάκι, ήσυχο με την πινακίδα να δείχνει Kaunas 62 χλμ.
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl4lG6pRyI/AAAAAAAAALc/p584d6Tf98Y/s320/dsc00823.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl4lG6pRyI/AAAAAAAAALc/p584d6Tf98Y/s1600/dsc00823.jpg)
Μετά από συζήτηση αλλαγή κατεύθυνσης και αποφασίζουμε να προσπεράσουμε την πρωτεύουσα της Λιθουανίας και να ανέβουμε βορειότερα. Μια στάση έπρεπε να γίνει οπωσδήποτε στον Λόφο των σταυρών (Hill of crosses) ο οποίος βρίσκεται κοντά στην πόλη Siauliai.

Μετά από αρκετές ερωτήσεις και ψάξιμο βρήκαμε τον Λόφο των σταυρών όπου από μακριά τίποτα δεν σε προϊδεάζει για αυτό που θα συναντούσαμε. Πλησιάζοντας κοντά είδαμε ένα απίστευτο θέαμα. Εκατοντάδες χιλιάδες σταυροί σε διάφορα μεγέθη, σχήματα, χρώματα, υλικό κατασκευής να είναι τοποθετημένοι διάσπαρτα σε έναν μικρό λόφο.

Μπαίνοντας στην είσοδο και προχωρώντας στους ξύλινους διαδρόμους διαπίστωσα πως σε όλη την περιοχή υπήρχαν σταυροί με ονόματα και ημερομηνίες πάνω τους. Ξεχωριστό θέαμα το οποίο δεν νομίζω να υπάρχει σε άλλο σημείο του κόσμου.

Στην είσοδο του λόφου δεσπόζει τεράστιος μεταλλικός σταυρός με την επιγραφή να λέει “Ευχαριστούμε λαέ της Λιθουανίας για αυτό το λόφο των σταυρών ο οποίος δείχνει στα υπόλοιπα έθνη της Ευρώπης αλλά και του κόσμου ολόκληρου την πίστη των Λιθουανών” με ημερομηνία κατασκευής 7.9.1993.(Hill of Crosses - Wikipedia, the free encyclopedia (http://en.wikipedia.org/wiki/Hill_of_Crosses))
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl4wrrn2xI/AAAAAAAAALk/YNlBZLOdyWM/s320/dsc00842.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl4wrrn2xI/AAAAAAAAALk/YNlBZLOdyWM/s1600/dsc00842.jpg)
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl44ym_w2I/AAAAAAAAALs/Zakpy9RYCbY/s320/dsc00848.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl44ym_w2I/AAAAAAAAALs/Zakpy9RYCbY/s1600/dsc00848.jpg)
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcTFPNF-_I/AAAAAAAAA_I/0_iHy_kmj4Q/s320/DSC00843.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcTFPNF-_I/AAAAAAAAA_I/0_iHy_kmj4Q/s1600/DSC00843.jpg)

Φεύγοντας εντυπωσιασμένοι από το θέαμα (στο οποίο μας προέτρεψε να πάμε ο Παναγιώτης Βασσιλάκης από παλιότερη επίσκεψή του εκεί) βγαίνουμε ξανά στο δρόμο με την ώρα πλέον να έχει περάσει και να σκεφτόμαστε πως ο’τι βρεθεί στο δρόμο για διαμονή να αποτελέσει πρώτη μας επιλογή. Δρόμος με τεράστιες ευθείες και αδιάφορη θέα.

Οι περισσότεροι παράδρομοι της Λιθουανίας χωματόδρομοι και εννοείται πως δεν αποχωριστήκαμε την άσφαλτο για αρκετά χιλιόμετρα μέχρι που περάσαμε μπροστά από κάτι σαν Road Motel. Σταμάτημα λίγα μέτρα πιο κάτω και αποφασίζουμε πως είναι μια καλή επιλογή για να περάσουμε τη βραδιά μας.
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl5HqRUdyI/AAAAAAAAAL0/n7HJGw7Dv0M/s320/dsc00864.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl5HqRUdyI/AAAAAAAAAL0/n7HJGw7Dv0M/s1600/dsc00864.jpg)
Φτάνουμε στο προαύλιο χώρο ο οποίος ήταν μέρος ενός τεράστιου θεματικού πάρκου το οποίο φιλοξενούσε αγροτικά μηχανήματα περασμένων δεκαετιών αλλά και κάποια πολεμικά οχήματα του Α’ παγκοσμίου πολέμου.

Κατεβηκα πρώτος και στην είσοδο κοπέλα με σπαστά Αγγλικά μου λέει πως υπάρχει δωμάτιο για να μείνουμε. Ανεβαίνοντας από εξωτερική ξύλινη σκάλα με οδηγεί στο εσωτερικό του πάνω ορόφου ενός κτιρίου χτισμένου μόνο από ξύλο. Μπαίνοντας μέσα ένιωσα την ατμόσφαιρα τόσο αποπνικτική που είχα αποφασίσει ότι και να μέναμε εδώ εγώ δεν υπήρχε περίπτωση να μείνω μέσα σε αυτό το δωμάτιο που ήταν κάτι σαν σάουνα σε πλήρη λειτουργία. Κατά τα άλλα συμπαθητικό το δωμάτιο με διάκοσμο που έδενε με το όλο περιβάλλον.
http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcUYV1Oz7I/AAAAAAAAA_M/ctVCn-KW-zM/s320/DSC00866.JPG (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcUYV1Oz7I/AAAAAAAAA_M/ctVCn-KW-zM/s1600/DSC00866.JPG)

Ρωτάω για την τιμή και για το αν υπάρχει δυνατότητα να φάμε κάτι στο εστιατόριο που βρισκόταν ακριβώς από κάτω. 50€ μου λέει και ναι προλαβαίνουμε να παραγγείλουμε κάτι μέχρι τις 21:30 που θα έκλεινε.

Κατεβαίνω στα παιδιά τους λέω την τιμή και συμφωνούμε να μείνουμε. Εγώ όπως είπα και πιο πριν δεν υπήρχε περίπτωση να μείνω μέσα σε εκείνο το δωμάτιο και έτσι σε συνεννόηση με την receptionist αλλά και τον φύλακα του πάρκου αποφάσισα να στήσω τη σκηνή μου μέσα στο πάρκο το οποίο ήταν περιφραγμένο. Ο κίνδυνος όμως ήταν από την έξω ή από την μέσα πλευρά?
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl5UiAy6dI/AAAAAAAAAL8/uH6IG0Hn2L8/s320/dsc00883.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl5UiAy6dI/AAAAAAAAAL8/uH6IG0Hn2L8/s1600/dsc00883.jpg)

Παραγγέλνουμε τα φαγητά μας και μέχρι να ετοιμαστούν ο φύλακας με τα λίγα Αγγλικά του προσπαθεί να μας πείσει για την σπουδαιότητα της δουλειάς του εκεί και να μας καθησυχάζει συνέχεια για το μέρος όπου θα διανυκτέρευαν οι μοτοσυκλέτες μας.
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcU0SEUvhI/AAAAAAAAA_Q/ajEIN-qrdbI/s320/DSC00865.JPG (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUcU0SEUvhI/AAAAAAAAA_Q/ajEIN-qrdbI/s1600/DSC00865.JPG)

Στο πίσω μέρος του ξενοδοχείου σε περιφραγμένο χώρο με σκύλο στα πέριξ και με το άγρυπνο μάτι του φύλακα ε δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς. Τακτοποίηση των πραγμάτων για τα παιδιά στο δωμάτιο, στήσιμο σκηνής για μένα κάπου κοντά στο Motel και έτοιμοι για φαγητό.

Κατά τις 22:30 το εστιατόριο είχε κλείσει ο φύλακας είχε αποσυρθεί στο δωματιάκι του στον πάνω όροφο δίπλα στα δωμάτια και εγώ είχα αρχίσει τη μάχη με τα κουνούπια. Φιδάκι έξω από τη σκηνή, αντικουνουπικό παντού και ώρα για ύπνο.

Ώρα 01:00 και ακόμα μπορούσα να δω τις τελευταίες απέλπιδες προσπάθειες του ήλιου να υπερισχύσει της νύχτας. Κάπου εκεί έκλεισαν τα μάτια μου και ένιωθα την υγρασία, ακουμπώντας στα τοιχώματα της σκηνής. Δε με ενδιέφερε τίποτα άλλο εκείνη τη στιγμή απλά να μπορέσω να κοιμηθώ για να ξεκουραστώ.
http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl5t-Z01BI/AAAAAAAAAME/vuOe7AFal88/s320/dsc00869.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl5t-Z01BI/AAAAAAAAAME/vuOe7AFal88/s1600/dsc00869.jpg)

Χάρτης Διαδρομής (http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=Poleska&daddr=Brzostowskiego+to:Utrata+to:%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AE+137&hl=el&geocode=FRrRKgMdciFhAQ%3BFbiHNQMdoM1eAQ%3BFYCdOQMdpvpdAQ%3BFZ6rRAMdDDZiAQ&mra=mi&mrcr=2&mrsp=3&sz=9&sll=54.648413,23.428345&sspn=1.045676,2.469177&ie=UTF8&ll=54.648413,23.428345&spn=1.525629,3.515625&z=8)

[Vagelis Gar]

7η Ημέρα (11 Ιουλίου 2010 Siauliai - Riga)

Ο Γιάννης και ο Δημήτρης είχαν ήδη ξυπνήσει νωρίτερα από εμένα και είχαν κάνει τη βόλτα τους στο πάρκο. Ήρθαν από τη σκηνή όταν είχα αρχίσει να ξυπνάω και εγώ.

-Πήγες βόλτα στο πάρκο? Με ρωτάει ο Γιάννης.
-Όχι, του λέω, θα μαζέψω τα πράγματα για να είναι έτοιμα και θα πάω.
-Εντάξει, μου λέει. Πήγαινε και θα σε περιμένουμε στις μοτοσυκλέτες.

Μετά από γρήγορο μάζεμα της σκηνής και των λοιπών εξαρτημάτων αρχίζω την περιήγησή μου. Διάφορα μονοπάτια πέρναγαν μέσα από ξύλινες κατασκευές, διάσπαρτα διάφορα αγροτικά μηχανήματα, πράσινο παντού και στο βάθος μικρή λιμνούλα.

-Ωραία , βόλτα μέχρι τη λιμνούλα και επιστροφή για να φύγουμε.
Πλησιάζοντας δίπλα στη λίμνη παρατηρώ πως υπάρχει μικρός λόφος περιφραγμένος με ψηλά χοντρά κάγκελα. Πλησιάζοντας πιο κοντά τι να δω…..

Μέσα στην περίφραξη βρισκόταν 3 αρκούδες (1 μεγάλη και 2 μικρές). Η μεγάλη πολύ κοντά στα κάγκελα εμφανώς εκνευρισμένη και οι άλλες 2 μικρότερες να βολτάρουν στην κορυφή του λόφου. Κάτι είχε ψιθυρίσει το πρωί ο Γιάννης για το αν είδα τις αρκούδες αλλά φαντάστηκα πως μίλαγε για ξυλόγλυπτα (υπήρχαν διάσπαρτα στο χώρο με μορφές ανθρώπων και ζώων).

Γρήγορη σκέψη πως κοιμήθηκα στη σκηνή στα 200 μέτρα από τις αρκούδες, κάποιες φωτογραφίες και επιστροφή στη μοτοσυκλέτα.
http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl6D13A_2I/AAAAAAAAAMM/7vw4SsfpMeE/s320/dsc00874.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl6D13A_2I/AAAAAAAAAMM/7vw4SsfpMeE/s1600/dsc00874.jpg)
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl6LbXsM9I/AAAAAAAAAMU/Z9012C6x8iA/s320/dsc00890.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl6LbXsM9I/AAAAAAAAAMU/Z9012C6x8iA/s1600/dsc00890.jpg)

http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl6T_a9cfI/AAAAAAAAAMc/beYfvRbCmzU/s320/dsc00886.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl6T_a9cfI/AAAAAAAAAMc/beYfvRbCmzU/s1600/dsc00886.jpg)

Στο δρόμο ξανά και προορισμός μας η Λετονία και Ρίγα. Ατελείωτες ευθείες και πάλι πράγμα που είχε αρχίζει να με κουράζει μιας και δεν υπήρχαν εναλλαγές εικόνων αλλά και η οδήγηση με 5η 120χλμ/ώρα.

Τελωνιακοί σταθμοί και εδώ πουθενά και μπαίνουμε Λετονία όπου σε κάποιο σημείο της διαδρομής έχω περάσει μπροστά. Κάποια στιγμή κοιτάζω στον καθρέφτη για να δω αν έρχονται τα παιδιά, τίποτα. Κόβω ταχύτητα, περιμένω, πουθενά ο Γιάννης και ο Δημήτρης. Σταματάω στην άκρη του δρόμου και μετά από 5λεπτο αναμονής αρχίζουν να με ζώνουν τα φίδια πως κάτι κακό έγινε και κάνω αναστροφή.

Σε 1-2 χιλιόμετρα βλέπω στην άκρη του δρόμου τις μοτοσυκλέτες των παιδιών σταματημένες και με τα πράγματα κάτω. Πλησιάζω, σταματώ και ρωτώ τι έγινε. Μου απάντησε ο Γιάννης (ο Δημήτρης δεν μιλιόταν) πως το πίσω λάστιχο του Stelvio είχε χάσει όλο τον αέρα.
Με τις γνώσεις των παιδιών (οι δικές μου περιοριζόταν στο να τραβάω φωτογραφίες) το πρόβλημα λύθηκε μέσα σε μία ώρα όταν και ο Γιάννης φόρτωσε τον πίσω τροχό και έφυγε προς αναζήτηση βενζινάδικου για αέρα πράγμα το οποίο αποδείχθηκε πως δεν ήταν και το πιο εύκολο μιας και σε αρκετά βενζινάδικα δεν υπάρχει παροχή αέρα.
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl6kX9x-SI/AAAAAAAAAMk/hPoii7Zm-k0/s320/dsc00923.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl6kX9x-SI/AAAAAAAAAMk/hPoii7Zm-k0/s1600/dsc00923.jpg)

Τελικά το πρόβλημα είχε να κάνει με μια σπασμένη ακτίνα του πίσω τροχού στην οποία ο μηχανικός του Δημήτρη είχε ξεχάσει να βάλει την ασφάλεια. Για καλή μας τύχη η ακτίνα σπάζοντας έπεσε μέσα στο λάστιχο και έτσι υπήρχε ακόμα η βάση της η οποία βιδώθηκε πάλι στη ζάντα και με λίγη κόλλα εσωτερικά η ζημιά αποκαταστάθηκε.
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl6sfv3MNI/AAAAAAAAAMs/0mTjYU5ByDc/s320/dsc00933.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl6sfv3MNI/AAAAAAAAAMs/0mTjYU5ByDc/s1600/dsc00933.jpg)

Βέβαια ο Δημήτρης ήταν απαρηγόρητος για το όλο συμβάν αλλά σε ένα τέτοιο ταξίδι τα απρόοπτα μπορούν να συμβούν ανά πάσα στιγμή.

Αρνητική εντύπωση μας έκανε η στάση των μοτοσυκλετών που περνούσαν οι οποίοι χαιρετούσαν χωρίς να σταματήσουν να ρωτήσουν αν χρειαζόμαστε κάτι.

Τέλος πάντων ο Ιάπωνας έσωσε τον Ευρωπαίο όπως είπε και ο Γιάννης και συνεχίσαμε για Ρίγα. Το νόμισμα της Λετονίας πιο ακριβό από το ευρώ πράγμα που μας έκανε εντύπωση και γενικά σαν χώρα δεν την χαρακτηρίζεις φθηνή.
Φτάνοντας στην πρωτεύουσα της Λετονίας και μετά από μια μικρή περιήγηση στους δρόμους της πόλης καταλήξαμε στο κέντρο όπου βρίσκεται το άγαλμα της Ελευθερίας. Και εδώ αυτό που ξεχωρίζει είναι τα επιβλητικά κτίρια που δεσπόζουν στο κέντρο τηε Ρίγα. Πολύ όμορφο στοιχείο στην όλη εικόνα είναι ο ποταμός Daugava που διασχίζει την πόλη.
Μικρή στάση για καφέ, κάποιες φωτογραφίες και επόμενη μεγάλη μας στάση και διανυκτέρευση στο Parnu.
Φτάνοντας και μην έχοντας διάθεση για περιήγηση στην πόλη έμεινα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου για να παρακολουθήσω τον τελικό του Μουντιάλ σε Λετονική περιγραφή. Οι εντυπώσεις του Γιάννη και του Δημήτρη από την πόλη του Parnu μάλλον αδιάφορες και το μόνο που θα θυμάμαι από την συγκεκριμένη πόλη είναι ο ήχος των γλάρων ο οποίος από ένα σημείο και μετα είχε γίνει πολύ ενοχλητικός θυμιζοντάς μου ταινίες του Hitskok.
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUgpjxfKD8I/AAAAAAAABAM/8Gdy9qH2sQc/s320/DSC00908.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUgpjxfKD8I/AAAAAAAABAM/8Gdy9qH2sQc/s1600/DSC00908.jpg)

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUgpm78--LI/AAAAAAAABAQ/f-EmEMt_AjY/s320/DSC00910.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUgpm78--LI/AAAAAAAABAQ/f-EmEMt_AjY/s1600/DSC00910.jpg)
http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUgpowVIOpI/AAAAAAAABAU/o_XoirlvbOo/s320/DSC00914.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUgpowVIOpI/AAAAAAAABAU/o_XoirlvbOo/s1600/DSC00914.jpg)

http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUgpsh4afMI/AAAAAAAABAY/RcWku4betNk/s320/DSC00919.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUgpsh4afMI/AAAAAAAABAY/RcWku4betNk/s1600/DSC00919.jpg)
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUgpwfCbrCI/AAAAAAAABAc/3vMfFT_FW4U/s320/DSC00920.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUgpwfCbrCI/AAAAAAAABAc/3vMfFT_FW4U/s1600/DSC00920.jpg)

Κάνοντας μια μικρή παρένθεση θα ήθελα να πω πως ο τρόπος που μπορείς να διαπιστώσεις αν μια χώρα είναι φθηνή ή ακριβή, είναι να παρατηρείς την τιμή της βενζίνης. Σου δίνει μια εικόνα, γενική μεν, αλλά σε ένα ταξίδι στο οποίο κάθε μέρα σχεδόν βρίσκεσαι σε διαφορετική χώρα χάνεις την αίσθηση της ισοτιμίας του Ευρώ με το αντίστοιχο νόμισμα της χώρας. Ένα παράδειγμα είναι ότι στη Σερβία που το λίτρο της αμόλυβδης στοίχιζε 0,95 ευρώ το νερό των 500ml στοίχιζε 0,30 ευρώ ενώ στη Νορβηγία με την τιμή της αμόλυβδης να είναι στο 1,90 ευρώ το αντίστοιχο νερό στοίχιζε 3,5 ευρώ !!!
http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUgpzsUS2oI/AAAAAAAABAg/0Yujz2E0bRE/s320/DSC00937.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/TUgpzsUS2oI/AAAAAAAABAg/0Yujz2E0bRE/s1600/DSC00937.jpg)

Χάρτης Διαδρομής (http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AE+137&daddr=J.+Basanavi%C4%8Diaus+gatv%C4%97+to:A10%2FE67+to:M%C5%ABkusalas+iela&hl=el&geocode=FXK-RAMdZDNiAQ%3BFcA6UgMdMNhzAQ%3BFURhVwMdHJZ0AQ%3BFXi2ZAMdTtdvAQ&mra=mi&mrcr=2&mrsp=3&sz=9&sll=56.538287,24.43634&sspn=0.996498,2.469177&ie=UTF8&ll=56.538287,24.433594&spn=1.453883,3.515625&z=8)

[Vagelis Gar]

8η Ημέρα (12 Ιουλίου Riga - Lahti)

Αφήνοντας πίσω μας το Parnu και την Λετονία σειρά είχε η Εσθονία και το Ταλλίν από όπου θα πέρναμε το καράβι για το Helsinki. Το τοπίο παρέμεινε το ίδιο σε όλη τη διαδρομή μέχρι που φτάσαμε στην πρωτεύουσα της Εσθονίας. Αδιάφορες ευθείες πολλών χιλιομέτρων που διέσχιζαν δάση με πανύψηλα δέντρα. Οδόστρωμα που δεν μπορώ να το χαρακτηρίσω καλό με την κίνηση να γίνεται σε δρόμο μιας λωρίδας ανά κατεύθυνση.

Μπαίνοντας αντιμετωπίσαμε πρόβλημα με την σήμανση στους δρόμους της πόλης ή έτσι νομίζαμε τουλάχιστον. Φτάνουμε στο λιμάνι αρκετά νωρίς, σχεδόν 1 το μεσημέρι και αμέσως στα γραφεία της Viking Line για να κλείσουμε τα εισητήριά μας για απέναντι. Αναμονή στην ουρά και όταν έφτασε η σειρά μας η κοπέλα στο γκισέ μας ενημερώνει πως στο δρομολόγιο που θα έφευγε σε λίγο δεν υπήρχαν θέσεις για τις μοτοσυκλέτες μας.

Οκ, λέμε με το επόμενο. Ούτε εκεί μας λέει αλλά ούτε με το τελευταίο. Θα πρέπει να κάνουμε κράτηση με κάποιο από τα δρομολόγια της επόμενης ημέρας.Αστάθμιτος παράγοντας που ίσως καθυστερούσε το ταξίδι μας κατά μία ημέρα.

Ανοίγοντας παρένθεση θα ήθελα να πω πως όλο το ταξίδι, ότι αφορούσε σε κρατήσεις ξενοδοχείων, camping, θέσεων σε πλοία ήταν εντελώς απρογραμμάτιστο. Κατά την ταπεινή μου άποψη όλα τα παραπάνω περιορίζουν σε μεγάλο βαθμό την αίσθηση ελευθερίας που σου προσφέρει το ίδιο το ταξίδι. Άγχος, αγωνία και ανασφάλεια για το αν προλάβω να φτάσω από το σημείο Α στο σημείο Β για να μην χάσω κάποια κράτηση δεν είναι στοιχεία που θα συμπεριλάβω σε κανένα από τα ταξίδια μου.

Φτάνουμε λοιπόν σε άλλη πύλη του λιμανιού όπου έχει τα γραφεία της δεύτερη ναυτιλιακή εταιρία. Με την ελπίδα πως δεν θα αντιμετωπίσουμε το ίδιο πρόβλημα και εδώ κατευθυνόμαστε στα γλισέ όπου εξυπηρετικότατη υπάλληλος μας λέει πως υπάρχουν κενές θέσεις για το πλοίο που φεύγει στις 17:00. Κλείνουμε θέσεις, πληρώνουμε (40€ έκαστος) και βγαίνουμε στο μέρος που είχαμε αφήσει τις μοτοσυκλέτες.
http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl7S1jI2lI/AAAAAAAAAM8/JLVy_1sLp88/s320/dsc00946.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl7S1jI2lI/AAAAAAAAAM8/JLVy_1sLp88/s1600/dsc00946.jpg)

Οι ώρες μέχρι τις 16:30 ήταν πολλές οπότε έπρεπε να βρούμε κάποιο σημείο στο λιμάνι για να ξεκουραστούμε όπου δεν θα ενοχλούσαμε και δεν θα μας ενοχλούσε κανείς.

Το τσαντίρι λοιπόν σε πλήρη σχηματισμό με εμένα να απλώνω τη μπουγάδα της προηγούμενης ημέρες που δεν είχε προλάβει να στεγνώσει, τα παιδιά να έχουν ξαπλώσει στον μουσαμά και φυσικά το απαραίτητο μεσημεριανό το οποίο αποτελούταν από πεντανόστιμους γίγαντες και υπέροχα παξιμάδια.

Πολλές οι ώρες και υποχρεωτική ξεκούραση κάτω από τον ίσκιο των δέντρων που μας φιλοξενούσαν.
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl7lWW78ZI/AAAAAAAAANM/SM37Np1kRTo/s320/dsc00949.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl7lWW78ZI/AAAAAAAAANM/SM37Np1kRTo/s1600/dsc00949.jpg)
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl7toP0C3I/AAAAAAAAANU/06RbqkrHkgI/s320/dsc00948.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl7toP0C3I/AAAAAAAAANU/06RbqkrHkgI/s1600/dsc00948.jpg)
https://lh5.googleusercontent.com/-GKibgz4i_iw/TW6ofPTG_LI/AAAAAAAABFo/FB7B40s2Z5E/s320/P1010052.JPG (https://lh5.googleusercontent.com/-GKibgz4i_iw/TW6ofPTG_LI/AAAAAAAABFo/FB7B40s2Z5E/s1600/P1010052.JPG)

https://lh6.googleusercontent.com/-vjPHwCk-ZoY/TW6ojDZvykI/AAAAAAAABFs/mO-dQ5Umbbs/s320/P1010056.JPG (https://lh6.googleusercontent.com/-vjPHwCk-ZoY/TW6ojDZvykI/AAAAAAAABFs/mO-dQ5Umbbs/s1600/P1010056.JPG)

Με την ώρα να έχει πλησιάσει για την αποβίβασή μας τα μαζεύουμε και αρχίζουμε την αναζήτηση της πύλης από όπου θα μπαίναμε για να πάμε στο πλοίο. Τη βρήκαμε σχετικά γρήγορα και περιμέναμε στην ουρά όπου σε λίγη ώρα κατέφθασαν κάποιοι Ιταλοί (2 GS, 1 Strom) τους οποίους βρήκαμε και αργότερα στη Φινλανδία στο κάμπινγκ που μείναμε. Ο τύπος στο VStrom όντας εφευρετικός είχε ανοίξει ομπρέλα που τον κρατούσε δροσερό από τον καυτό ήλιο (η θερμοκρασία άγγιζε σχεδόν τους 40 βαθμούς, πράγμα ασυνήθιστο για την εποχή όπως μάθαμε αργότερα).
https://lh5.googleusercontent.com/-mO6fQC9SfDQ/TW6jyqqkkkI/AAAAAAAABFM/3SZYb-w_02Y/s320/DSC00958.JPG (https://lh5.googleusercontent.com/-mO6fQC9SfDQ/TW6jyqqkkkI/AAAAAAAABFM/3SZYb-w_02Y/s1600/DSC00958.JPG)

Έξω από το πλοίο πλέον και περιμένουμε να μπουν πρώτα τα αυτοκίνητα όπου και γνωρίζουμε ζευγάρι Φιλανδών οι οποίοι μας δώσαν κάποιες συμβουλές για το τι πρέπει να προσέχουμε στη χώρα τους αλλά και από πού να πάμε αν θέλουμε να δούμε κάποια όμορφα τοπία χωρίς να μπλέξουμε στους βαρετούς αυτοκινητόδρομους. Αφού τους ευχαριστήσαμε επιβιβαστήκαμε στο πλοίο Nordlandia.
https://lh5.googleusercontent.com/-H_5IJYEAwZE/TW6kRAR6yOI/AAAAAAAABFQ/7UpXfDYuP-A/s320/DSC00966.JPG (https://lh5.googleusercontent.com/-H_5IJYEAwZE/TW6kRAR6yOI/AAAAAAAABFQ/7UpXfDYuP-A/s1600/DSC00966.JPG)

https://lh4.googleusercontent.com/-AzSPJKzrpSg/TW6kVtbTOGI/AAAAAAAABFU/h-c3sVpBe-s/s320/DSC00972.JPG (https://lh4.googleusercontent.com/-AzSPJKzrpSg/TW6kVtbTOGI/AAAAAAAABFU/h-c3sVpBe-s/s1600/DSC00972.JPG)
https://lh6.googleusercontent.com/-E6xxAgtyJJI/TW6kZ3UIvzI/AAAAAAAABFY/-16dM5ceomQ/s320/DSC00974.JPG (https://lh6.googleusercontent.com/-E6xxAgtyJJI/TW6kZ3UIvzI/AAAAAAAABFY/-16dM5ceomQ/s1600/DSC00974.JPG)

Πολλοί οι επιβάτες οι περισσότεροι νεαροί Φιλανδοί οι οποίοι απ ότι μάθαμε, σε συζήτηση με κάποιους που καθόταν απέναντί μας σε διάδρομο του πλοίου, πηγαίναν στο Ταλλίν για προμήθειες σε ποτά τα οποία και αγόραζαν 3 φορές πιο φθηνά απ ότι στη Φιλανδία !!!

Παλιότερα ήταν ακόμη πιο φθηνά αλλά από τότε που η Εσθονία μπήκε στην Ε.Ε ανέβηκαν οι τιμές. Το 90% των επιβατών είχαν ειδικά καροτσάκια τα οποία ήταν γεμάτα με μπύρες και ότι άλλο ποτό μπορείτε να φανταστείτε.

Μέσα στο πλοίο πολλοί οι μεθυσμένοι επιβάτες και σε 2,5 ώρες άφιξη στο Helsinki.
https://lh3.googleusercontent.com/-WJP5l1I7q74/TW6lMTgX8WI/AAAAAAAABFc/ECc_z7WhbN0/s320/DSC00976.JPG (https://lh3.googleusercontent.com/-WJP5l1I7q74/TW6lMTgX8WI/AAAAAAAABFc/ECc_z7WhbN0/s1600/DSC00976.JPG)

https://lh4.googleusercontent.com/-srLMKYkqPP4/TW6lRDotioI/AAAAAAAABFg/yqqFEJBR7wc/s320/DSC00978.JPG (https://lh4.googleusercontent.com/-srLMKYkqPP4/TW6lRDotioI/AAAAAAAABFg/yqqFEJBR7wc/s1600/DSC00978.JPG)
https://lh3.googleusercontent.com/-yilKeEN5x08/TW6lVyjxoiI/AAAAAAAABFk/LezRW72e1xE/s320/DSC00984.JPG (https://lh3.googleusercontent.com/-yilKeEN5x08/TW6lVyjxoiI/AAAAAAAABFk/LezRW72e1xE/s1600/DSC00984.JPG)

https://lh5.googleusercontent.com/-W3-Leqe7DGI/TW6o56xrBeI/AAAAAAAABFw/T9Qnol1s4v8/s320/P1010072.JPG (https://lh5.googleusercontent.com/-W3-Leqe7DGI/TW6o56xrBeI/AAAAAAAABFw/T9Qnol1s4v8/s1600/P1010072.JPG)
https://lh4.googleusercontent.com/-zfxQocvwMfg/TW6o9ofjyPI/AAAAAAAABF0/d8z7xOqX1Bc/s320/P1010080.JPG (https://lh4.googleusercontent.com/-zfxQocvwMfg/TW6o9ofjyPI/AAAAAAAABF0/d8z7xOqX1Bc/s1600/P1010080.JPG)

Γρήγορη έξοδος από την πόλη του Helsinki προς Lahti χωρίς να σταματήσουμε πουθενά μιας και θέλαμε να προλάβουμε κάποιο κάμπινγκ ανοιχτό πριν κλείσει. Σε μια απόσταση αρκετών χιλιομέτρων προς Lahti δεν συναντήσαμε πουθενά βενζινάδικο. Καλό θα είναι πριν βγείτε από Helsinki να ψάξετε για βενζινάδικο. (κάτι που δεν κάναμε εμείς)
7χλμ από το Lahti το Muttulo, μια πανέμορφη περιοχή όπου βρισκόταν το κάμπινγκ. Ίσα που προλάβαμε να κάνουμε check in με συνοπτικές διαδικασίες (8€ μηχανή και σκηνή) αλλά όπως μας ενημέρωσε ο υπάλληλοςστην είσοδο δεν υπήρχε τίποτα στα ψυγεία για να πιούμε αφού είχαν κάποιο πάρτι και είχαν πιεί μέχρι και τα απιονισμένα νερά. Αδιάφορο το όλο θέμα μιάς και το μόνο που μας ενδιέφερε ήταν να στήσουμε τις σκηνές μας και να ξεκουραστούμε.

Επιλογή μέρους για το στήσιμο της σκηνής δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερο. Δίπλα ακριβώς στη λίμνη με τις πάπιες να κάνουν βόλτα και τον ήλιο να βρίσκεται ακόμα ψηλά. Φαγητό δεν υπήρχε οπότε ότι είχε φάει ο καθένας μέσα στο πλοίο και έτσι με συνοπτικές διαδικασίες μετά από λίγα λεπτά κλείσαμε τα φερμουάρ των σκηνών.
http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl8ABbvcmI/AAAAAAAAANc/k6QQ-EunIW0/s320/dsc00989.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl8ABbvcmI/AAAAAAAAANc/k6QQ-EunIW0/s1600/dsc00989.jpg)Χάρτης Διαδρομής (http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=Kri%C5%A1j%C4%81%C5%86a+Valdem%C4%81ra+iela&daddr=Mere+puiestee+to:Norra+esplanaden%2FPohjoisesplanadi%2FE12+to:Uudenmaankatu%2F%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AE+167&hl=el&geocode=FVoGZQMdIMRvAQ%3BFVb9igMdurZ5AQ%3BFb4WlgMdMrl8AQ%3BFaBQogMdcn2HAQ&mra=mi&mrcr=2&mrsp=3&sz=8&sll=60.640876,26.38916&sspn=1.772278,4.938354&ie=UTF8&ll=60.640876,26.38916&spn=2.585946,7.03125&z=7)

[Vagelis Gar]

9η Ημέρα (13 Ιουλίου 2010 Lahti - Kuopio)


Πρώτη διανυκτέρευση σε camping από τη στιγμή που ξεκινήσαμε το ταξίδι μας και οι εντυπώσεις μου είναι οι καλύτερες. Το στήσιμο της σκηνής μπροστά στη λίμνη, με την μοτοσυκλέτα λίγο πιο δίπλαγινόταν με τελετουργικές κινήσεις.
https://lh6.googleusercontent.com/-p5sachx_vow/TW6qViIh0sI/AAAAAAAABF4/koVkEsTntno/s320/DSC00994.JPG (https://lh6.googleusercontent.com/-p5sachx_vow/TW6qViIh0sI/AAAAAAAABF4/koVkEsTntno/s1600/DSC00994.JPG)

https://lh6.googleusercontent.com/-YmxMxXoqzJ8/TW6qaHC77YI/AAAAAAAABF8/g0SOAriCk9k/s320/DSC00995.JPG (https://lh6.googleusercontent.com/-YmxMxXoqzJ8/TW6qaHC77YI/AAAAAAAABF8/g0SOAriCk9k/s1600/DSC00995.JPG)

Η ηρεμία και η γαλήνη που επικρατούσε την συγκεκριμένη ώρα στο camping σε συνδιασμό με τις πολύχρωμες εικόνες που τα μάτια μου αντιλαμβάνονταν, μου δημιουργούσαν μια ψυχική ανάταση που εύχομαι να μην τελείωνε ποτέ.Επισφράγισμα της ελευθερίας.
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl8lpi2AkI/AAAAAAAAANk/yeKpMd76JtY/s320/dsc00997.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl8lpi2AkI/AAAAAAAAANk/yeKpMd76JtY/s1600/dsc00997.jpg)

Η επόμενη ημέρα είχε ήδη ξεκινήσει. Οι μοτοσυκλέτες υπομονετικά περίμεναν και αυτές την επιστροφή τους στο δρόμο. Διασχίζοντας το camping οι Ιταλοί που είχαμε συναντήσει στο λιμάνι του Ταλίν ετοίμαζαν τα δικά τους πράγματα για να συνεχίσουν το ταξίδι τους. Σύντομος χαιρετισμούς για "καλό δρόμο" και επιστροφή στο δρόμο με κατεύθυνση του Kuopio.

Η διαδρομή που επιλέξαμε, επαρχιακός δρόμος με ανώτατο όριο ταχύτητας τα 100χλμ/ώρα. Το τοπίο της Φινλανδίας για ακόμη μια φορά μας αποζημίωσε με το παραπάνω. Τεράστια δάση, λ'ιμνες, ποτάμια, μικροί καταράκτες, τάρανδοι, λαγοί και λογής πουλιά αποτελούσαν την εικόνα που περνούσε μπροστά από τα έκπληκτα μάτια μας.
https://lh6.googleusercontent.com/-HNWnT6ETHxE/TW6smYs2nKI/AAAAAAAABGA/RKo3YwQ1h4g/s320/DSC01000.JPG (https://lh6.googleusercontent.com/-HNWnT6ETHxE/TW6smYs2nKI/AAAAAAAABGA/RKo3YwQ1h4g/s1600/DSC01000.JPG)

https://lh6.googleusercontent.com/-2TwqIGSlbcs/TW6sp91IDYI/AAAAAAAABGE/f2NKak5cAuA/s320/DSC01010.JPG (https://lh6.googleusercontent.com/-2TwqIGSlbcs/TW6sp91IDYI/AAAAAAAABGE/f2NKak5cAuA/s1600/DSC01010.JPG)
https://lh5.googleusercontent.com/-zg92x-tZWeA/TW6suZZBJwI/AAAAAAAABGI/KO0lP7llM5g/s320/DSC01011.JPG (https://lh5.googleusercontent.com/-zg92x-tZWeA/TW6suZZBJwI/AAAAAAAABGI/KO0lP7llM5g/s1600/DSC01011.JPG)

https://lh3.googleusercontent.com/-u4hu2ufEGNo/TW6syiG-EGI/AAAAAAAABGM/sgQeRyecitw/s320/DSC01017.JPG (https://lh3.googleusercontent.com/-u4hu2ufEGNo/TW6syiG-EGI/AAAAAAAABGM/sgQeRyecitw/s1600/DSC01017.JPG)
https://lh4.googleusercontent.com/-qQWvlfXCzXs/TW6s3BURAKI/AAAAAAAABGQ/0W30hn-EBCw/s320/DSC01031.JPG (https://lh4.googleusercontent.com/-qQWvlfXCzXs/TW6s3BURAKI/AAAAAAAABGQ/0W30hn-EBCw/s1600/DSC01031.JPG)

Με τον καιρό σύμμαχό μας (θερμοκρασία περίπου 30 βαθμούς C) ο αδιάβροχος εξοπλισμός μας δεν είχε ακόμα χρησιμοποιηθεί.Άφιξη το απόγευμα κοντά στο Halolantie σε camping δίπλα σε λίμνη. Τιμή για την σκηνή και τη μοτοσυκλέτα 12 ευρώ. Αφού έστησα τη σκηνή μου επισκέυθηκα το Market του camping και με μόλις 10 ευρώ προμηθεύθηκα τα απαραίτητα για το δείπνο μου...

Χάρτης Διαδρομής (http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=Mannerheiminkatu%2F%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AE+12&daddr=Lahdentie%2F%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AE+13%2F%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AE+5+to:E63&hl=el&geocode=FWhvogMd5r2HAQ%3BFSgdrQMdbrSfAQ%3BFahJvwMd1m6lAQ&mra=mr&sll=63.292939,28.081055&sspn=3.250208,9.876709&ie=UTF8&ll=63.292939,28.081055&spn=4.744055,14.0625&z=6)

[Vagelis Gar]

10η Ημέρα (14 Ιουλίου 2010 Kuopio - Ivalo)



Δεν είχε ξημερώσει ακόμα καλά όταν ξύπνησα και ανοίγοντας το φερμουάρ της σκηνής το θέαμα μπροστά μου ήταν μοναδικό. Κάτι τέτοιες στιγμές θέλεις να τις αποτυπώσεις για πάντα είτε σαν εικόνα είτε σαν μια απαλή απόχρωση στο πίσω μέρος του μυαλού σου και όταν κάτι σε τραβάει προς τα κάτω να την αναμοχλεύεις και να χαμογελάς. Τα ήρεμα νερά της λίμνης, τα πουλιά που είχαν στήσει τον δικό τους χορό στην απέναντι όχθη, μιας και η περιοχή είχε χαρακτηρισθεί υδροβιότοπος όπου ζούσαν και αναπαράγονταν δύο είδη πουλιών (δεν θυμάμαι τα ονόματα).
https://lh6.googleusercontent.com/-rPz5NjoHS1w/TW60wOCX2dI/AAAAAAAABGU/kV4TtMLDNy0/s320/DSC01048.JPG (https://lh6.googleusercontent.com/-rPz5NjoHS1w/TW60wOCX2dI/AAAAAAAABGU/kV4TtMLDNy0/s1600/DSC01048.JPG)


https://lh4.googleusercontent.com/-Pvz20KR9LzA/TW600ocnhpI/AAAAAAAABGY/bUTSYC3HjMc/s320/DSC01051.JPG (https://lh4.googleusercontent.com/-Pvz20KR9LzA/TW600ocnhpI/AAAAAAAABGY/bUTSYC3HjMc/s1600/DSC01051.JPG)


http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl9PqLn67I/AAAAAAAAAN8/1xTmaCX1xfQ/s320/dsc01050.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl9PqLn67I/AAAAAAAAAN8/1xTmaCX1xfQ/s1600/dsc01050.jpg)
https://lh6.googleusercontent.com/-UazX3-WkO_k/TW60-NAzFxI/AAAAAAAABGg/g1Kpi1B4y4Q/s320/DSC01058.JPG (https://lh6.googleusercontent.com/-UazX3-WkO_k/TW60-NAzFxI/AAAAAAAABGg/g1Kpi1B4y4Q/s1600/DSC01058.JPG)


https://lh6.googleusercontent.com/-LGKBJY8tSf0/TW61HnkxsFI/AAAAAAAABGo/WyFjoJexrCY/s320/DSC01065.JPG (https://lh6.googleusercontent.com/-LGKBJY8tSf0/TW61HnkxsFI/AAAAAAAABGo/WyFjoJexrCY/s1600/DSC01065.JPG)


Πρωινή βόλτα στη λίμνη και κάποιες βαθιές ανάσες ώστε να μπορέσω να γευθώ με όλες μου τις αισθήσεις την ομορφιά της στιγμής.


https://lh3.googleusercontent.com/-Er5KS5cX8yY/TW605LW4x9I/AAAAAAAABGc/VwmuRdAjKSU/s320/DSC01052.JPG (https://lh3.googleusercontent.com/-Er5KS5cX8yY/TW605LW4x9I/AAAAAAAABGc/VwmuRdAjKSU/s1600/DSC01052.JPG)


https://lh4.googleusercontent.com/-hBKgF8t0MzU/TW61Pr2_AJI/AAAAAAAABGw/DOk7y_oWAXY/s320/DSC01067.JPG (https://lh4.googleusercontent.com/-hBKgF8t0MzU/TW61Pr2_AJI/AAAAAAAABGw/DOk7y_oWAXY/s1600/DSC01067.JPG)

Πίσω στη σκηνή και μάζεμα των πραγμάτων. Παρόλο που έχουν περάσει τόσες μέρες από τη στιγμή που ξεκινήσαμε το πακετάρισμα και το μάζεμα των πραγμάτων αποτελεί ακόμα έναν γρίφο. Τελικά ίσως πήρα παραπάνω πράγματα από αυτά που χρειαζόμουν. Στο τέλος θα γίνει ο απολογισμός από αυτά που πραγματικά χρειάστηκα.
https://lh3.googleusercontent.com/-LYtVeB49DpI/TW61Lxst1hI/AAAAAAAABGs/KdO59aeRZ40/s320/DSC01066.JPG (https://lh3.googleusercontent.com/-LYtVeB49DpI/TW61Lxst1hI/AAAAAAAABGs/KdO59aeRZ40/s1600/DSC01066.JPG)

http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl9YRReT_I/AAAAAAAAAOE/_Yvx4dTtKb0/s320/dsc01064.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl9YRReT_I/AAAAAAAAAOE/_Yvx4dTtKb0/s1600/dsc01064.jpg)

Προορισμός μας σήμερα, αν όλα πήγαιναν καλά, ήταν το Ivalo η μεγαλύτερη πόλη της Φινλανδίας πριν βγούμε για τα σύνορα με την Νορβηγία και στην ουσία ο τελευταίος μας σταθμός πριν πάρουμε την 92 και μετά την Ε06 όπου μας περίμενε ο δρόμος που οδηγεί στο NordKapp (E69).

Σχεδόν σε όλη μας τη διαδρομή ανατολικά της Φινλανδίας μέχρι να βγούμε από τα σύνορα ακολουθούσαμε τον 5.

Λίγο πριν το Kuusamo τα παιδιά συνέχισαν στον ίδιο δρόμο μέχρι το Ivalo ενώ εγώ κατευθύνθηκα προς το Rovaniemi το οποίο ήθελα να επισκεφτώ πρώτα για να δω από κοντά το χωριό του Αι Βασίλη και κατά δεύτερο λόγο να στείλω μια κάρτα στις μικρές μου.

Φτάνοντας εκεί το πρώτο πράγμα που συνάντησα ήταν τεράστιες διαφημιστικές πινακίδες για τα αξιοθέατα της περιοχής. Για να μπω στο χωριό του Αι Βασίλη ούτε λόγος . Ήξερα πως σε τέτοιου είδους εκθέματα το αντίτιμο είναι τσουχτερό. Αν είχα τις πιτσιρίκες μαζί μου σίγουρα θα πηγαίναμε αλλά τώρα δεν υπήρχε λόγος.

Φωτογραφίες στο γνωστό πια μεταλλικό τρίγωνο στο δρόμο που σου υπενθυμίζει πως μπαίνεις στον αρκτικό κύκλο από την πλευρά της Φινλανδίας. Επίσκεψη στα ξύλινα σπιτάκια που βρίσκονται εκεί και πλέον μπορούσα με ένα βήμα να βρίσκομαι από την πλευρά του αρκτικού.
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl9maCkm6I/AAAAAAAAAOM/epJvI-weYnE/s320/dsc01080.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl9maCkm6I/AAAAAAAAAOM/epJvI-weYnE/s1600/dsc01080.jpg)

Τα περίφημα Road Trains
https://lh3.googleusercontent.com/-6P7ISWcSAMU/TW62R86ZORI/AAAAAAAABG0/C3vupYf9mcQ/s320/DSC01070.JPG (https://lh3.googleusercontent.com/-6P7ISWcSAMU/TW62R86ZORI/AAAAAAAABG0/C3vupYf9mcQ/s1600/DSC01070.JPG)


https://lh6.googleusercontent.com/-f5OePR-JxiI/TW62WUUKjBI/AAAAAAAABG4/hX06IuJj7jg/s320/DSC01083.JPG (https://lh6.googleusercontent.com/-f5OePR-JxiI/TW62WUUKjBI/AAAAAAAABG4/hX06IuJj7jg/s1600/DSC01083.JPG)


https://lh3.googleusercontent.com/-8rIY-M73PS4/TW62aoR24CI/AAAAAAAABG8/mOa4MfTjl90/s320/DSC01084.JPG (https://lh3.googleusercontent.com/-8rIY-M73PS4/TW62aoR24CI/AAAAAAAABG8/mOa4MfTjl90/s1600/DSC01084.JPG)


https://lh5.googleusercontent.com/-TQdfj7_Nl0A/TW62fN6SB-I/AAAAAAAABHA/uM43ji6q0D4/s320/DSC01087.JPG (https://lh5.googleusercontent.com/-TQdfj7_Nl0A/TW62fN6SB-I/AAAAAAAABHA/uM43ji6q0D4/s1600/DSC01087.JPG)


https://lh5.googleusercontent.com/-Om30Ewh52Oo/TW62kBV26EI/AAAAAAAABHE/ibhxs9Z1_iA/s320/DSC01089.JPG (https://lh5.googleusercontent.com/-Om30Ewh52Oo/TW62kBV26EI/AAAAAAAABHE/ibhxs9Z1_iA/s1600/DSC01089.JPG)


https://lh3.googleusercontent.com/-OUZqL6YQZXQ/TW62pUS_wGI/AAAAAAAABHI/il_XQYaot0U/s320/DSC01091.JPG (https://lh3.googleusercontent.com/-OUZqL6YQZXQ/TW62pUS_wGI/AAAAAAAABHI/il_XQYaot0U/s1600/DSC01091.JPG)


Αποστολή της κάρτας στις μικρές (η οποία έφτασε μετά από 1 εβδομάδα) μερικές ακόμα φωτογραφίες και επιστροφή στη μοτοσυκλέτα για τα υπόλοιπα 300χλμ που μου απέμειναν μέχρι το Ivalo.
Εύκολο σκέφτηκα με την ώρα να έχει πάει 17:00. Με 100-110 χλμ/’ωρα σε 3 ώρες θα ήμουν στο ξενοδοχείο.


Όταν ξαναβγήκα στο δρόμο ο ουρανός μπροστά μου ήταν κατάμαυρος. Ήταν ακριβώς προς το σημείο που πήγαινα. Όσο προχώραγα τόσο τα σύννεφα πύκνωναν και δεν υπήρχε πλέον καμιά ελπίδα για να αποφύγω τη βροχή.

Στάση στην άκρη του δρόμου για τον απαραίτητο εξοπλισμό όπου και διαπιστώνω πως το φερμουάρ του πάνω μέρους του αδιάβροχου έχει παραδώσει πνεύμα. Το λάθος της στιγμής ήταν που δεν φόρεσα τις γκέτες. Ξεκινάω λοιπόν και σε λίγα χιλιόμετρα άρχισαν να πέφτουν σταγόνες βροχής τις οποίες ένιωθα να χτυπούν το κράνος σα χαλάζι. Λίγες στην αρχή, περισσότερες μετά ώσπου σε λίγα λεπτά είχα μπει για τα καλά στο μάτι αυτής της πολύ έντονης καταιγίδας. 80-90χλμ μέχρι το Ivalo και πίστευα πως έστω και με την δυνατή βροχή θα φτάσω σχετικά γρήγορα.

Λογάριασα όμως χωρίς τον ξενοδόχο ο οποίος στην συγκεκριμένη περίπτωση ήταν η κίνηση από τα πολλά αυτοκινούμενα τροχόσπιτα αλλά και από κάθε λογής κάμπερς. Πλέον έχω καταλάβει και τη βλακεία μου να μην φορέσω τις γκέτες νιώθοντας τις κάλτσες μου μούσκεμα και τα πόδια μου να κολυμπάνε μέσα στις μπότες.

Στάση σε βενζινάδικο για να τις φορέσω αλλά μάταιος κόπος. Μούσκεμα τα πόδια μου και κρύα το μόνο που έπρεπε να κάνω ήταν να φτάσω το συντομότερο στο ξενοδοχείο (είχαν φτάσει ήδη τα παιδιά και μου είχαν στείλει μήνυμα). 5 λεπτά κράτησε η στάση μου στο βενζινάδικο χρόνος αρκετός για να συγκεντρωθούν εκατοντάδες κουνούπια- καμικάζι τα οποία τσιμπούσαν όπου έβρισκαν.( τα κουνούπια στις Σκανδιναβικές χώρες είναι ένα πολύ έντονο φαινόμενο το οποίο αντιμετωπίζεται μόνο με πολύ καλό αντικουνοπικό από κάποιο φαρμακείο)


https://lh6.googleusercontent.com/-zlPzbtosQCk/TW64ZR3eT4I/AAAAAAAABHM/nMOGhv5AnPU/s320/DSC01098.JPG (https://lh6.googleusercontent.com/-zlPzbtosQCk/TW64ZR3eT4I/AAAAAAAABHM/nMOGhv5AnPU/s1600/DSC01098.JPG)


https://lh6.googleusercontent.com/-M6-rJgvOBhE/TW64eoEx4rI/AAAAAAAABHQ/0eyyeDb1rzg/s320/DSC01099.JPG (https://lh6.googleusercontent.com/-M6-rJgvOBhE/TW64eoEx4rI/AAAAAAAABHQ/0eyyeDb1rzg/s1600/DSC01099.JPG)


https://lh6.googleusercontent.com/-6ESdK2XSBbs/TW64i2lkmyI/AAAAAAAABHU/123DJw4OG1w/s320/DSC01100.JPG (https://lh6.googleusercontent.com/-6ESdK2XSBbs/TW64i2lkmyI/AAAAAAAABHU/123DJw4OG1w/s1600/DSC01100.JPG)


http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl90kUE8GI/AAAAAAAAAOU/Cukd10wVaT8/s320/dsc01092.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl90kUE8GI/AAAAAAAAAOU/Cukd10wVaT8/s1600/dsc01092.jpg)


Γρήγορα πάλι στο δρόμο και κατά τις 20:00 φτάνω στο ξενοδοχείο (Ivalo Hotel, λίγο πριν την πόλη). Καλό ξενοδοχείο με 105€ το τρίκλινο με πρωινό και σάουνα + πισίνα που μπορούσα να χρησιμοποιήσω δωρεάν.
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl-EVDZr8I/AAAAAAAAAOk/vfFvtQpQ0Mc/s320/dsc01102.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl-EVDZr8I/AAAAAAAAAOk/vfFvtQpQ0Mc/s1600/dsc01102.jpg)

Λίγο πριν κοιμηθώ σκέπασα τις βαλίτσες της μηχανής με το μουσαμά μιας και είχε αρχίσει ήδη ξανα να ψιχαλίζει....

Χάρτης Διαδρομής (http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=E63&daddr=Kainuuntie%2F%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AE+76+to:Viitostie%2FE63+to:Kajaanintie%2FE63+to:E75+to:Rovaniementie%2FE75+to:Ivalontie%2FE75&hl=el&geocode=FVoKwAMdBFmmAQ%3BFZ6p0gMdhFuwAQ%3BFVbN3QMdZNG5AQ%3BFew67gMdiv28AQ%3BFejb9gMdSLCIAQ%3BFeJ5BAQdnGOVAQ%3BFRyqFwQdiDakAQ&mra=mi&mrcr=5&mrsp=6&sz=11&sll=68.639054,27.456894&sspn=0.16457,0.617294&ie=UTF8&ll=68.639054,27.457581&spn=0.240102,0.878906&z=10)



(http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl-EVDZr8I/AAAAAAAAAOk/vfFvtQpQ0Mc/s1600/dsc01102.jpg)



(https://lh6.googleusercontent.com/-rPz5NjoHS1w/TW60wOCX2dI/AAAAAAAABGU/kV4TtMLDNy0/s1600/DSC01048.JPG)

[Vagelis Gar]

11η Ημέρα (15 Ιουλίου 2010 Ivalo - Nordkapp - Alta)



Η μεγάλη ημέρα είχε ήδη ξημερώσει. Για ψυχολογικούς κυρίως λόγους το NordKapp αποτελούσε πρώτο προορισμό σε αυτό το ταξίδι. Άσχετα αν στην πορεία αποτέλεσε απλά ακόμα μια στάση σε όλα αυτά που υπήρχαν μπροστά μας και μας περίμεναν.
Σχετικά γρήγορη αναχώρηση από το ξενοδοχείο και μετά από κάποια χιλιόμετρα στους δρόμους τις Φινλανδίας προς τα σύνορα με τη Νορβηγία και σε δρόμο με απίστευτα ανεβοκατεβάσματα, χωρίς να το καταλάβουμε μπαίνουμε Νορβηγία με μια μικρή πινακίδα που γράφει Norge να μας θυμίζει πως πλέον πατάμε σε Νορβηγικό έδαφος.

Μετά από κάποια χιλιόμετρα βέβαια το καταλάβαμε και από αυτά που περνούσαν δίπλα μας. Το τοπίο αρχίζει και αγριεύει και 350 χιλιόμετρα πλέον από το NordKapp η αγωνία και το δέος για αυτό που πρόκειται να συναντήσουμε αρχίζει να μεγαλώνει. Όλες οι αισθήσεις πλέον λειτουργούν προς αυτή την κατεύθυνση.
https://lh3.googleusercontent.com/-3GIVn6nx__I/TW6_SnQCSEI/AAAAAAAABHY/fKUyTLPvrS8/s320/DSC01106.jpg (https://lh3.googleusercontent.com/-3GIVn6nx__I/TW6_SnQCSEI/AAAAAAAABHY/fKUyTLPvrS8/s1600/DSC01106.jpg)

Πλησιάζοντας φτάνουμε σε διασταύρωση προς Alta. Κατεύθυνσή μας ευθεία στον Ε69 ο οποίος είναι ο δρόμος που θα μας οδηγούσε στο NordKapp. 129 χιλιόμετρα απίστευτης αγριάδας. Το τοπίο βραχώδες με τη μόνη βλάστηση που μπορούσαμε να δούμε θάμνοι και αγριόχορτα. Δεξιά σε κάθε κολπίσκο μικρά ψαροχώρια με 5-6 σπίτια.
https://lh4.googleusercontent.com/-wfeCPM6F7Bk/TW6_pIcdP2I/AAAAAAAABH0/e1V3hqg7Ps8/s320/DSC01137.jpg (https://lh4.googleusercontent.com/-wfeCPM6F7Bk/TW6_pIcdP2I/AAAAAAAABH0/e1V3hqg7Ps8/s1600/DSC01137.jpg)

https://lh6.googleusercontent.com/-Ic2wTFH5haE/TW6_YtUxSWI/AAAAAAAABHg/w5wr18VWp8s/s320/DSC01111.jpg (https://lh6.googleusercontent.com/-Ic2wTFH5haE/TW6_YtUxSWI/AAAAAAAABHg/w5wr18VWp8s/s1600/DSC01111.jpg)
https://lh6.googleusercontent.com/-B626m-6bVcA/TW6_dGfrgCI/AAAAAAAABHk/UQz9kkgShQg/s320/DSC01116.jpg (https://lh6.googleusercontent.com/-B626m-6bVcA/TW6_dGfrgCI/AAAAAAAABHk/UQz9kkgShQg/s1600/DSC01116.jpg)
https://lh3.googleusercontent.com/-aXRQA44X1pA/TW6_nLns9hI/AAAAAAAABHw/LpA_ox7zUVs/s320/DSC01120.jpg (https://lh3.googleusercontent.com/-aXRQA44X1pA/TW6_nLns9hI/AAAAAAAABHw/LpA_ox7zUVs/s1600/DSC01120.jpg)
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl_YnbqPiI/AAAAAAAAAPE/eK_U1I_Ruds/s320/dsc01155.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl_YnbqPiI/AAAAAAAAAPE/eK_U1I_Ruds/s1600/dsc01155.jpg)

Ο δρόμος σα φίδι μας οδηγούσε μια παραλιακά και μια μέσα από τα βραχώδη βουνά. Ο αέρας τόσο δυνατός και μας μαστίγωνε από και προς κάθε κατεύθυνση.
https://lh3.googleusercontent.com/-eVpPKkr9j2c/TW6_rl1GNMI/AAAAAAAABH4/tRA1UmLj2q8/s320/DSC01152.jpg (https://lh3.googleusercontent.com/-eVpPKkr9j2c/TW6_rl1GNMI/AAAAAAAABH4/tRA1UmLj2q8/s1600/DSC01152.jpg)

Αρκετή η κίνηση στο δρόμο όπου βλέπαμε ανθρώπους να ανεβαίνουν προς την «άκρη της Ευρώπης» με οποιοδήποτε μέσο.
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl_svyCAVI/AAAAAAAAAPU/HpYZ7EH3_iw/s320/dsc01153.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THl_svyCAVI/AAAAAAAAAPU/HpYZ7EH3_iw/s1600/dsc01153.jpg)


Τα τούνελ αρκετά τρομακτικά με αποκορύφωμα το μεγαλύτερο (7 χιλιόμετρα) το οποίο συνδέει το ηπειρωτικό κομμάτι με το νησάκι που βρίσκεται το NordKapp. 3 χιλιόμετρα κάθοδος στο υγρό και σκοτεινό τούνελ με τα νερά που ξερνάνε τα βράχια να στάζουν από την οροφή του τούνελ αλλά και το οδόστρωμα να είναι βρεγμένο. Στη συνέχεια 2 χιλιόμετρα σε ευθεία μέχρι που αρχίσαμε να ανηφορίζουμε προς την επιφάνεια.
https://lh3.googleusercontent.com/-3dH1I_0ZC8M/TW6_jpducgI/AAAAAAAABHs/rzTUC4Hihtg/s320/DSC01119.jpg (https://lh3.googleusercontent.com/-3dH1I_0ZC8M/TW6_jpducgI/AAAAAAAABHs/rzTUC4Hihtg/s1600/DSC01119.jpg)
https://lh6.googleusercontent.com/-FOBifhqFmZ0/TW6_8_7UIVI/AAAAAAAABIQ/UPL7Z8kXbPg/s320/P1010078.jpg (https://lh6.googleusercontent.com/-FOBifhqFmZ0/TW6_8_7UIVI/AAAAAAAABIQ/UPL7Z8kXbPg/s1600/P1010078.jpg)

https://lh5.googleusercontent.com/-aY6VqfqieMw/TW6_UthQFtI/AAAAAAAABHc/ck_18mvJD1Q/s320/DSC01109.jpg (https://lh5.googleusercontent.com/-aY6VqfqieMw/TW6_UthQFtI/AAAAAAAABHc/ck_18mvJD1Q/s1600/DSC01109.jpg)

https://lh3.googleusercontent.com/-UY_THP20kOI/TW6_hRWPh8I/AAAAAAAABHo/Dn2MPODZPi0/s320/DSC01118.jpg (https://lh3.googleusercontent.com/-UY_THP20kOI/TW6_hRWPh8I/AAAAAAAABHo/Dn2MPODZPi0/s1600/DSC01118.jpg)


https://lh6.googleusercontent.com/-JQHmmvpWih0/TW6_1uAp88I/AAAAAAAABII/IQ5lUsiBngw/s320/P1010068.jpg (https://lh6.googleusercontent.com/-JQHmmvpWih0/TW6_1uAp88I/AAAAAAAABII/IQ5lUsiBngw/s1600/P1010068.jpg)

https://lh6.googleusercontent.com/-Zii0D_jXmf0/TW6_5RnSXlI/AAAAAAAABIM/i7lwCPqSAKM/s320/P1010077.jpg (https://lh6.googleusercontent.com/-Zii0D_jXmf0/TW6_5RnSXlI/AAAAAAAABIM/i7lwCPqSAKM/s1600/P1010077.jpg)

Μετά από λίγο συναντήσαμε την είσοδο για το χώρο που βρίσκεται η μεταλλική υδρόγειος. Πληρώσαμε 35€ έκαστος και με την αγωνία μας να χτυπάει κόκκινο αφήσαμε τις μοτοσυκλέτες μας στο χώρο στάθμευσης όπου υπήρχαν εκατοντάδες άλλα οχήματα.

Κατεβαίνοντας από τη μοτοσυκλέτα το μάτι μου πέφτει σε τζιπ μαύρου χρώματος με Ελληνικά γράμματα στο πλάϊ.

Δεν το πιστεύω, σκέφτομαι, Έλληνες, και προχωρόντας λίγο ακόμα βλέπω 3 μηχανές με Ελληνικά νούμερα. Α ρε Ελλάδα, είσαι παντού τελικά.

Μπαίνοντας στην κύρια είσοδο για το μεγάλο κτίριο και παρατηρόντας προς την πλευρά της καφετέριας βλέπω μια παρέα 5 ατόμων. Δεν μπορεί λέω, αυτοί είναι. Πλησιάζω κοντά και τα υπόλοιπα ήρθαν από μόνα τους. Το πιο εντυπωσιακό ήταν πως οι 2 από τους 5 καταγόταν από τα μέρη μου (Αγριελιά Τρικάλων).
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THmADfRf4pI/AAAAAAAAAPk/RTq55ADI9Xg/s320/dsc01176.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THmADfRf4pI/AAAAAAAAAPk/RTq55ADI9Xg/s1600/dsc01176.jpg)

Αφού χαιρετηθήκαμε και ευχηθήκαμε καλό ταξίδι, σειρά είχαν οι φωτογραφίες στην υδρόγειο με τον καιρό να μην μας χαλάει το χατίρι.
https://lh3.googleusercontent.com/-etx9WTSUt7o/TW6_v1lRosI/AAAAAAAABIA/fwcqQXnaUBI/s320/P1010054.jpg (https://lh3.googleusercontent.com/-etx9WTSUt7o/TW6_v1lRosI/AAAAAAAABIA/fwcqQXnaUBI/s1600/P1010054.jpg)

Επίσκεψη και στην πανάκριβη μπουτίκ και λίγα δωράκια για τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Σκέψη για καφέ στην καφετέρια υπήρξε αλλά τελικά δεν πραγματοποιήθηκε με τον καφέ να στοιχίζει 12€.

Σε ελάχιστο χρόνο σύννεφα σκέπασαν όλο το χώρο και η ορατότητα πλέον πολύ περιορισμένη.

https://lh6.googleusercontent.com/-owCzV1IKZeQ/TW6_xSoKB6I/AAAAAAAABIE/gThNz7dZLzY/s320/P1010060.jpg (https://lh6.googleusercontent.com/-owCzV1IKZeQ/TW6_xSoKB6I/AAAAAAAABIE/gThNz7dZLzY/s1600/P1010060.jpg)

https://lh4.googleusercontent.com/-yJV2axHzvHg/TW6_uHHB2ZI/AAAAAAAABH8/TOrlvq8wNOg/s320/DSC01185.jpg (https://lh4.googleusercontent.com/-yJV2axHzvHg/TW6_uHHB2ZI/AAAAAAAABH8/TOrlvq8wNOg/s1600/DSC01185.jpg)

Άρχισαν να πέφτουν και οι πρώτες σταγόνες και αφού για ακόμη μία φορά νιώσαμε την τύχη με το μέρος μας ανεβήκαμε στις μοτοσυκλέτες μας για τον δρόμο της επιστροφής με προορισμό μας την Alta για διανυκτέρευση.
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THmAz07KJvI/AAAAAAAAAQE/6KYlPOR0YyI/s320/dsc01192.jpg

Ο παππούς της φωτογραφίας απο τη στιγμή που βγήκε στη σύνταξη έχει ανέβει 12 φορές στο NordKapp με το εργαλείο που βλέπετε (Δανός).
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THmA_UbjZhI/AAAAAAAAAQM/14TyAhly-rY/s320/dsc01201.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THmA_UbjZhI/AAAAAAAAAQM/14TyAhly-rY/s1600/dsc01201.jpg)
Το σκηνικό ίδια και στην επιστροφή με τον αέρα να συνεχίζει με την ίδια ένταση. Λίγα χιλιόμετρα μετά το NordKapp υπάρχει κάμπινγκ με ξύλινα σπιτάκια αλλά συνεχίσαμε για να κατέβουμε πιο χαμηλά.


Στάση για βενζίνη λίγο πριν φτάσουμε στην διασταύρωση προς Alta και η διαδρομή μέχρι την πόλη φανταστική. Ακολουθήσαμε τον Ε6 για αρκετά χιλιόμετρα (ο Ε6 διασχίζει όλη την Νορβηγία και φτάνει μέχρι τη Σουηδία). Άφιξή μας στην Alta και τυχαία βρίσκουμε δωμάτιο (σπίτι κανονικό δηλαδή) με 69€.


1 μεγάλη πίτσα για τα παιδιά και 1,5 λίτρο coca cola 25€. Εγώ βολεύτηκα με τις κονσέρβες μου.
Ζεστό νερό και nes café για εμένα και μερικές στιγμές χαλάρωσης πριν κλείσω τα μάτια μου και ξαναφέρω στο μυαλό μου όλες αυτές τις εικόνες που εκείνη την ημέρα είχαν περάσει μπροστά από τα έκπληκτα μάτια μου.
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THmBMX1jpJI/AAAAAAAAAQU/Wl9YUaRNt9k/s320/dsc01207.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THmBMX1jpJI/AAAAAAAAAQU/Wl9YUaRNt9k/s1600/dsc01207.jpg)

Χάρτης Διαδρομής (http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=Inarij%C3%A4rventie%2FE75&daddr=Inarintie%2FE75+to:Kaamasentie%2FE75+to:%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AE+970+to:E6+to:E6+to:E69+to:E69+to:L%C3%B8kkeveien&hl=el&geocode=FZa8FwQdHCqkAQ%3BFWZhGwQdVn-cAQ%3BFdboHgQd5HWfAQ%3BFUruIgQdBH-KAQ%3BFUrfLAQdaiZ9AQ%3BFbJIMwQd_Lp-AQ%3BFRzsOQQdEO6HAQ%3BFVToPQQdd12JAQ%3BFSSZKwQdlAdjAQ&mra=mi&mrcr=7&mrsp=8&sz=11&sll=69.973376,23.506622&sspn=0.154727,0.617294&ie=UTF8&ll=69.975493,23.510742&spn=3.615384,14.0625&z=6)

[Vagelis Gar]

12η Ημέρα (16 Ιουλίου 2010 Alta - Narvik)




Ξημέρωσε η 12η ημέρα του ταξιδιού και μας βρήκε λίγο πριν την Alta έχοντας διανύσει αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα από τη στιγμή που ξεκινήσαμε από την Ελλάδα.
Σε μια μικρή σύνοψη του ταξιδιού μέχρι στιγμής θα έλεγα πως όλα κυλάνε ιδανικά. Ο καιρός (εκτός από τη χθεσινή ημέρα) είναι ιδανικός, ιδιαίτερα προβλήματα στον δρόμο δεν έχουμε αντιμετωπίσει, τα οικονομικά μου δεδομένα είναι σε καλύτερο σημείο από ότι είχα υπολογίσει, σωματική κούραση υπάρχει αλλά είναι σε ανεκτά επίπεδα και φυσικά η μοτοσυκλέτα μου δίνει τον καλύτερό της ευατό μη δημιουργόντας μου το παραμικρό πρόβλημα. Με το GPS υπάρχει ένα θέμα το οποίο απ' ότι έχω καταλάβει αφορά την μη ύπαρξη επιλογής ώστε να μας κατευθύνει από την συντομότερη διαδρομή. Ως αποτέλεσμα αυτού είναι σε χώρες όπου οι χάρτες δεν είναι λεπτομερείς να μας οδηγεί από επαρχιακούς-αγροτικούς δρόμους. Όταν δε πλησιάζουμε σε μεγαλουπόλεις δεν επιλέγει κάποιον περιφερειακό και μας οδηγεί από το κέντρο της πόλης. Αυτό δεν είναι αναγκαία κακό αν εξαιρέσουμε το γεγονός πως σε κάποιες πρωτεύουσες (Βαρσοβία) αντιμετωπίσαμε πρόβλημα με την κίνηση αλλά και με την ζέστη.
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THmBlxJRl_I/AAAAAAAAAQc/X5lJ0hchal8/s320/dsc01216.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THmBlxJRl_I/AAAAAAAAAQc/X5lJ0hchal8/s1600/dsc01216.jpg)

Όσον αφορά την χθεσινή ημέρα και την επίτευξη στην ουσία του "στόχου" της άφιξής μου στο Nordkapp μπορώ να πω πως μου έχει μείνει μια πικρία. Ο λόγος δεν είναι άλλος από το γεγονός πως δεν κατάφερα να νιώσω την κορύφωση των συναισθημάτων που είχα ακούσει από άλλους επισκέπτες και ταξιδιώτες που φτάσαν μέχρι την βορειότερη άκρη της Ευρώπης. Ίσως να έφταιξε το γεγονός πως "άδειασα" οδηγόντας στα υπέροχα 120χλμ του Ε69 που οδηγεί στο Nordkapp, ίσως ο λίγος χρόνος που αφιέρωσα στην "άκρη της Ευρώπης", ίσως τελικά υποσυνείδητα το σημείο 71 10 21 να ήταν η τέλεια δικαιολογία για αμέτρητες ώρες οδήγησης στους Ευρωπαϊκούς δρόμους. Κάπου στη μέση κρύβεται πάντα η αλήθεια...
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THmBtvDvnaI/AAAAAAAAAQk/MwGxOGCeGgc/s320/dsc01220.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THmBtvDvnaI/AAAAAAAAAQk/MwGxOGCeGgc/s1600/dsc01220.jpg)

Έχοντας πάρει χθες μια γεύση από τα όμορφα τοπία της Νορβηγίας και κατεβαίνοντας νοτιότερα σημερινός προορισμός μας ήταν το Narvik. Καθ΄όλη τη διαδρομή που ακολουθούσαμε στον Ε6 το τοπίο ήταν μια εναλλαγή εκπλήξεων. Η θάλασσα και τα απόκρημνα βουνά να μας συντροφεύουν στα δεξιά μας και οι καταπράσινοι λόφοι με τα ψαροχώρια να βρίσκονται στα αριστερά μας. Σε ορισμένα σημεία ο δρόμος διακόπτεται αναγκαστικά από κομμάτια θάλασσας που εισχωρούν βαθειά στη στεριά και η επιβίβαση στα ferry είναι επιβεβλημένη ώστε να περάσουμε στην απέναντι πλευρά της στεριάς για να συνεχίσουμε το ταξίδι μας. Τα δρομολόγια τακτικά και χωρίς καθυστερίσεις με το αντίτιμο να κυμαίνεται μεταξύ 5-7 ευρώ.
https://lh4.googleusercontent.com/-Xw6AabpeJ2Q/TW7J3GrN8KI/AAAAAAAABIU/nwuE3iM8xl0/s320/DSC01293.JPG (https://lh4.googleusercontent.com/-Xw6AabpeJ2Q/TW7J3GrN8KI/AAAAAAAABIU/nwuE3iM8xl0/s1600/DSC01293.JPG)

https://lh4.googleusercontent.com/-TnhLTDXmtGI/TW7J70jquCI/AAAAAAAABIY/AYMUe2wSxIc/s320/DSC01294.JPG (https://lh4.googleusercontent.com/-TnhLTDXmtGI/TW7J70jquCI/AAAAAAAABIY/AYMUe2wSxIc/s1600/DSC01294.JPG)

https://lh5.googleusercontent.com/-IFJjuJho5sk/TW7J_rxQixI/AAAAAAAABIc/0KZLHCGSnHs/s320/DSC01299.JPG (https://lh5.googleusercontent.com/-IFJjuJho5sk/TW7J_rxQixI/AAAAAAAABIc/0KZLHCGSnHs/s1600/DSC01299.JPG)

https://lh5.googleusercontent.com/-6vNj28OFLQI/TW7KEAk6gdI/AAAAAAAABIg/ej0s0Rr4WQc/s320/DSC01308.JPG (https://lh5.googleusercontent.com/-6vNj28OFLQI/TW7KEAk6gdI/AAAAAAAABIg/ej0s0Rr4WQc/s1600/DSC01308.JPG)

Το μεγάλο μου πρόβλημα μου ξεκίνησε από τη στιγμή που μπήκαμε στη Νορβηγία ήταν το νερό. Σε μια χώρα που το κύριο χαρακτηριστικό της είναι οι βροχές ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί το μπουκάλι νερού των 500ml έπρεπε να κοστίζει 3,5 ευρώ!!! Όντας άνθρωπος που ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες καταναλώνω πολύ νερό (3λ την ημέρα) έπρεπε να βρω έναν τρόπο και να μην διψάω αλλά και να μην ξοδεψω μια μικρή περιουσία στην αγορά νερού. Η λύση απλή και αποτελεσματική. Κατά μήκος της διαδρομής και σχεδόν μετά από κάθε στροφή βρισκόμουν μπροστά σε ένα μικρό καταράκτη ή σε κάποιο ρυάκι που κατέληγε στη θάλασσα. Με το μπουκάλι ανά χείρας, γέμισμα, έλεγχος ποιότητας δια γυμνού οφθαλμού και κατανάλωση. Το γεγονός ότι δεν χρησιμοποίησα ούτε ένα Immodium μαρτυρά πως τελικά το νερό είνι πόσιμο, αν και διαπίστωσα πως αν το άφηνα για κάποιες ώρες εκτεθειμένο στον ήλιο άρχιζε να μυρίζει κάπως (λογικά φταίει η έλλειψη συντηρητικών που ΟΛΑ τα εμφιαλωμένα νερά περιέχουν ώστε να επιμηκύνουν τον χρόνο ζωής τους).
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THmB8spEGII/AAAAAAAAAQ0/coORGbNbuoI/s320/dsc01226.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THmB8spEGII/AAAAAAAAAQ0/coORGbNbuoI/s1600/dsc01226.jpg)
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THmCEGB0kRI/AAAAAAAAAQ8/kQkHwPrVyj0/s320/dsc01253.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THmCEGB0kRI/AAAAAAAAAQ8/kQkHwPrVyj0/s1600/dsc01253.jpg)

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THmCSPRx4gI/AAAAAAAAARM/R1XhSuG5b8I/s320/dsc01257.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THmCSPRx4gI/AAAAAAAAARM/R1XhSuG5b8I/s1600/dsc01257.jpg)

http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THmCayaXrgI/AAAAAAAAARU/FMJviFHUrSY/s320/dsc01250.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THmCayaXrgI/AAAAAAAAARU/FMJviFHUrSY/s1600/dsc01250.jpg)

Το φαγητό ήταν κάτι που δεν με απασχολούσε σε γενικές γραμμές, ειδικά στη Νορβηγία όπου το απλό σάντουιτς των βενζινάδικων στοίχιζε κοντά στα 7 ευρώ. Οι κονσέρβες και τα παξιμάδια που είχα μαζί μου, αλλά και οι πολυβιταμίνες κάνανε μια χαρά τη δουλειά τους.
https://lh5.googleusercontent.com/-poHLF_eCOCk/TW7MyRJhEuI/AAAAAAAABIk/JAMYgfj4zY0/s320/DSC01393.JPG (https://lh5.googleusercontent.com/-poHLF_eCOCk/TW7MyRJhEuI/AAAAAAAABIk/JAMYgfj4zY0/s1600/DSC01393.JPG)

Η διαδρομή μέχρι το Narvik συνεχίστηκε σε αυτούς τους ρυθμούς με τον Δημήτρη και τον Γιάννη να πηγαίνουν μπροστά από εμένα και εγώ να μένω πίσω για να φωτογραφίζω αλλά και να απολαμβάνω το κάθε τι που μου κέντριζε το ενδιαφέρον μου.
https://lh6.googleusercontent.com/-D72M2VlJYFo/TW7Nk3LsEHI/AAAAAAAABIo/fkiKzXMOqOY/s320/DSC01218.JPG (https://lh6.googleusercontent.com/-D72M2VlJYFo/TW7Nk3LsEHI/AAAAAAAABIo/fkiKzXMOqOY/s1600/DSC01218.JPG)

https://lh6.googleusercontent.com/-p4JRMDIlvbs/TW7NlQRGerI/AAAAAAAABIs/Q3BbiEz7ajo/s320/DSC01222.JPG (https://lh6.googleusercontent.com/-p4JRMDIlvbs/TW7NlQRGerI/AAAAAAAABIs/Q3BbiEz7ajo/s1600/DSC01222.JPG)

https://lh3.googleusercontent.com/-7XJYYGZmegE/TW7NpUYfguI/AAAAAAAABIw/zTD3bRLaZTM/s320/DSC01223.JPG (https://lh3.googleusercontent.com/-7XJYYGZmegE/TW7NpUYfguI/AAAAAAAABIw/zTD3bRLaZTM/s1600/DSC01223.JPG)

https://lh6.googleusercontent.com/-rljcddXurWA/TW7NtMTLOXI/AAAAAAAABI0/lKARLrs77Bs/s320/DSC01234.JPG (https://lh6.googleusercontent.com/-rljcddXurWA/TW7NtMTLOXI/AAAAAAAABI0/lKARLrs77Bs/s1600/DSC01234.JPG)

https://lh5.googleusercontent.com/-N9jfgWS49xU/TW7Nx0uj2yI/AAAAAAAABI4/CHNHCcLV-u8/s320/DSC01240.JPG (https://lh5.googleusercontent.com/-N9jfgWS49xU/TW7Nx0uj2yI/AAAAAAAABI4/CHNHCcLV-u8/s1600/DSC01240.JPG)

https://lh3.googleusercontent.com/-FV3cjHtIkWc/TW7N2RGL2yI/AAAAAAAABI8/7bjwnRWOsSc/s320/DSC01260.JPG (https://lh3.googleusercontent.com/-FV3cjHtIkWc/TW7N2RGL2yI/AAAAAAAABI8/7bjwnRWOsSc/s1600/DSC01260.JPG)

https://lh5.googleusercontent.com/-mQ1IN6B9vmU/TW7N3NYGMRI/AAAAAAAABJA/KbbpDDoR4xk/s320/DSC01261.JPG (https://lh5.googleusercontent.com/-mQ1IN6B9vmU/TW7N3NYGMRI/AAAAAAAABJA/KbbpDDoR4xk/s1600/DSC01261.JPG)

Αλλαγή λαδιών για το Vstrom και το Stelvio σε κάποιο parking της Ε6 με τα καμμένα λάδια να μπαίνουν σε μουκάλια νερού ώστε να πεταχθούν στο επόμενο βενζινάδικο. Στην γριά μου συμπλήρωσα 300ml λάδι. Στη συγκεκριμένη στάση ανακάλυψα πως η οθόνη του laptop είχε σπάσει και πλέον έπρεπε να βρω κάποιον άλλο τρόπο να μεταφέρω φωτογραφίες και video στον εξωτερικό σκληρό που είχα μαζί μου.

Η άφιξή μας στο Narvik έγινε σχετικά αργά και στην αναζήτηση καταλύματος οι τιμές των ξενοδοχείων για τρίκλινο ήταν κάτι παραπάνω από απαγορευτικές για τα οικονομικά μας δεδομένα. Για κακή μας τύχη στο δρόμο μας βρέθηκε ένα ξενοδοχείο που στους πάνω ορόφους λειτουργούσε σαν Hostel (Victoria Hotel). Εμπειρία σε τέτοιου είδους κατάλυμα δεν είχα. Μπαίνοντας ρωτάμε στη reception και μας λέει πως υπάρχουν κρεβάτια και η διαμονή μας θα στοίχιζε 50 ευρώ έκαστος. Η τιμή ήταν η ακριβότερη που είχαμε πληρώσει για κατάλυμα μέχρι στιγμής στο ταξίδι. Με το ρολόϊ όμως να δείχνει "αργάμιση" δεν είχαμε και πολλές επιλογές. Ανεβαίνοντας και ανοίγοντας την πόρτα του δωματίου αντικρύσαμε αυτό που δεν θέλαμε καν να φανταστούμε. Ένα δωμάτιο μακρόστανε με 2 διπλές κουκέτες όπου πάνω τους υπήρχαν παπλώματα βρωμερά και τριςάθλια. Κάτω από το παράθυρο το οποίο έβλεπε σε ακάλυπτο, υπήρχε τραπέζι γεμάτο με αποφάγια και άδεια κουτάκια μπύρας. Σε μια γωνία μια μεγάλη σακούλα γεμάτη βρώμικα ρούχα. Δεν τόλμησα να κοιτάξω κάτω από τα κρεβάτια. Οι τουαλέτες κοινόχρηστες και στην άλλη άκρη του διαδρόμου. Αξέχαστη, τραυματική εμπειρία...
https://lh6.googleusercontent.com/-n2EYTdO0cgY/TW7QugZBp1I/AAAAAAAABJE/jClxvjdu_po/s320/DSC01263.JPG (https://lh6.googleusercontent.com/-n2EYTdO0cgY/TW7QugZBp1I/AAAAAAAABJE/jClxvjdu_po/s1600/DSC01263.JPG)

https://lh3.googleusercontent.com/-1eMhRxcHMxk/TW7QzOgMwpI/AAAAAAAABJI/8GNkoSaGg0Q/s320/DSC01264.JPG (https://lh3.googleusercontent.com/-1eMhRxcHMxk/TW7QzOgMwpI/AAAAAAAABJI/8GNkoSaGg0Q/s1600/DSC01264.JPG)

https://lh5.googleusercontent.com/-nWzCd_C0AOE/TW7Q3za7hcI/AAAAAAAABJM/5khMk2YBgTQ/s320/DSC01266.JPG (https://lh5.googleusercontent.com/-nWzCd_C0AOE/TW7Q3za7hcI/AAAAAAAABJM/5khMk2YBgTQ/s1600/DSC01266.JPG)

Μετά από ολιγόλεπτη συζήτηση αποφασίσαμε να περάσουμε κακήν-κακώς τη βραδιά εκεί. Ήθελα όσο τίποτα άλλο να κατέβω στη reception, να ζητήσω πίσω τα 50 ευρώ και να φύγω βρίσκοντας κάποιο απόμερο σημείο στο δρόμο για να απλώσω το sleeping-bag μου για να ξεκουραστώ χωρίς να είμαι υποχρεωμένος να ξαπλώσω στο βρωμερό κρεβάτι του Hostel.

Το επόμενο πρωϊ επίσκεψη στο χώρο του πρωϊνού το οποίο για καλή μας τύχη ήταν πολύ πλούσιο.Εντύπωση μας έκαναν οι τοίχοι του συγκεκριμένου χώρου όπου διάσπαρτα ήταν κάποια έργα ζωγραφικής (μάλλον της ιδιοκτήτριας) σε τιμές από 200 ευρώ και πάνω !!!. Μάλιστα 2-3 σημεία του τοίχου ήταν άδεια με ένα μικρό αυτοκόλητο να καλύπτει το κενό και να αναγράφει πως το έργο πουλήθηκε......

Χάρτης Διαδρομής (http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=Altaveien%2FE6&daddr=Rombaksveien-e6%2FE6&hl=el&geocode=FWZlKwQdmCdiAQ%3BFY53FAQdIH8KAQ&mra=me&mrcr=0&mrsp=1,0&sz=8&sll=68.614531,19.143677&sspn=1.318155,4.938354&ie=UTF8&ll=68.616534,19.160156&spn=3.849459,14.0625&z=6)

[Vagelis Gar]

13η , 14η, 15η Ημέρα (17-18-19 Ιουλίου 2010 Narvik - Oslo - Malmo)



Από εδώ και πέρα τα πράγματα διαφοροποιούνται αρκετά στο ταξίδι. Από την 13η ημέρα θα συνέχιζα να ταξιδεύω μόνος μου και ο λόγος ήταν τόσο απλός όσο και σύνθετος. Με δύο λέξεις "Φιλοσοφία Ταξιδιού". Ο καθένας με τη δική του φιλοσοφία στο πως πρέπει να πραγματοποιηθεί ένα τέτοιο ταξίδι. Καμιά άποψη ή εκδοχή του "πως" δεν είναι κατακριτέα, σωστή ή λάθος. Είναι καθαρά επίλογή του καθενός να αναλύσει το "πως" μέσα του και να το ξετυλίξει στο δρόμο.....
(Γιάννη και Δημήτρη καλά ταξίδια και πάντα όρθιοι)

***(Η 13η, η 14η και η 15η ημέρα αφορούν τη διαδρομή μου από το Narvik μέχρι το Malmo. Τα κείμενα γράφτηκαν κατά τη διάρκεια της διαδρομής στις 3 ημέρες που βρισκόμουν στον δρόμο)

Τι να γράψω για αυτή την εμπειρία μου….

(Από το πρόχειρο ημερολόγιο σε κόλλες Α4 που κράταγα)

Αυτή τη στιγμή κάθομαι σε καντίνα στο Goteborg τρώω λουκάνικο Φρανκφούρτης και τηγανιτές πατάτες και πίνω coca cola σε καντίνα Τούρκου μετανάστη. Ακόμα δεν μπόρεσα να βρω ξενοδοχείο. Σε δύο που μπήκα ο ένας μου είπε πως είναι Full και η άλλη πως θέλει 120€ για μονόκλινο.

Σε ταξιτζή που ρώτησα πριν λίγο μου σύστησε ένα φθηνό αν και νομίζω πως είναι αυτό που χτύπησα το κουδούνι και δεν μου άνοιξαν. Θα προσπαθήσω ξανά.

13η ΗΜΕΡΑ

Όλα ξεκίνησαν ωραία και με καλό καιρό από το Narvik. Σκοπός ήταν να πλησιάσω το Trodhaim.

Στη διαδρομή κλασικά στάσεις για ξεκούραση και φωτογραφίες. Προχωρούσα στον Ε6 και η θέα από όπου περνούσα μαγευτική. Κίνηση δεν είχε πολύ αλλά ήθελε προσοχή. Το σούρουπο είχε φτάσει και το φαινόμενο «ήλιος του μεσονυκτίου» ξεδιπλωνόταν μπροστά μου.

Ήθελα και έπρεπε να το ζήσω. Να οδηγώ νύχτα στη Νορβηγία. Στα ακουστικά μου έπαιζε μουσική που λάτρευα με την πιστή μου γριά να χορεύει στους ρυθμούς του Ε6 που πλέον φιλοξενούσε ελάχιστα αυτοκίνητα.
http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv7zklbGlI/AAAAAAAAARk/y0Fgt3CM78w/s320/dsc01285.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv7zklbGlI/AAAAAAAAARk/y0Fgt3CM78w/s1600/dsc01285.jpg)
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv78kQdfpI/AAAAAAAAARs/qebzgnPQrxY/s320/dsc01274.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv78kQdfpI/AAAAAAAAARs/qebzgnPQrxY/s1600/dsc01274.jpg)
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv8FAg6g7I/AAAAAAAAAR0/1ogoaraZTh8/s320/dsc01270.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv8FAg6g7I/AAAAAAAAAR0/1ogoaraZTh8/s1600/dsc01270.jpg)
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv8N--LV5I/AAAAAAAAAR8/307Fue-k8Ig/s320/dsc01383.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv8N--LV5I/AAAAAAAAAR8/307Fue-k8Ig/s1600/dsc01383.jpg)

Δεν ήξερα καν τι ώρα είναι όταν έμπαινα στο Trodhaim. Πόλη που δε μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση με πολλούς νέους στους δρόμους μεθυσμένους και φωνακλαδες.

Δεν κοίταξα καν για ξενοδοχείο μιας και ήθελα ακόμα να συνεχίσω να οδηγώ. Περίπου 900χλμ μέχρι εκείνη τη στιγμή και προορισμός μου πλέον το Molde όπου και ήθελα από εκεί να πάω σε κάποιο κοντινό fiord.

Από το Trodhaim έπρεπε να ακολουθήσω τον Ε39. Αυτό και έκανα όμως για κακή μου τύχη ο Ε39 είναι ένας δρόμος που σε οδηγεί στο Molde αλλά από βουνά. Μόλις κατάλαβα που είχα μπλέξει η ψυχολογία μου έπεσε μιας και έπρεπε να κάνω 220χλμ σε επαρχιακό δρόμο της Νορβηγίας με τον ουρανό έτοιμο να ανοίξει και να με την ώρα να δείχνει κάτι σε μετά τα μεσάνυχτα.
http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv8Y3UK42I/AAAAAAAAASE/5Su563ltYYg/s320/dsc01390.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv8Y3UK42I/AAAAAAAAASE/5Su563ltYYg/s1600/dsc01390.jpg)

Ελάχιστα τα αυτοκίνητα στο δρόμο, το ένα μου κόρναρε και οι επιβάτες με χαιρέτησαν. Μέσος όρος ταχύτητας 50-60 χλμ/ώρα και τα χιλιόμετρα έβγαιναν με το σταγονόμετρο.

14η ΗΜΕΡΑ

Το θετικό στην όλη υπόθεση είναι ότι είδα πολλές αλεπούδες, 2-3 λαγούς και αρκετά ελάφια. Κατά τις 4 τα χαράματα έφτασα σε ένα σημείο όπου έπρεπε να πάρω καραβάκι για να περάσω απέναντι.

Μοναδικό αυτοκίνητο που περίμενε ένας Λιθουανός με τον οποίο είχαμε συναντηθεί και νωρίτερα. Παραδίπλα στάση λεωφορείου με παγκάκι μέσα. Ωραία, σκέφτομαι την πέφτω μέσα μέχρι να ξεκινήσουν τα δρομολόγια του ferry.

Δεν προλαβαίνω να ολοκληρώσω τη σκέψη μου και να σου οι πρώτες σταγόνες βροχής. Βγάζω το tag-bag από τη μηχανή και μπαίνω στο υπόστεγο της στάσης. Αρχίζει να βρέχει πολύ και εγώ αρχίζω να αναθεωρώ τη σκέψη μου για επίσκεψη στα Fiord.
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv8jd_tzNI/AAAAAAAAASM/-R141ZPRQlE/s320/dsc01408.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv8jd_tzNI/AAAAAAAAASM/-R141ZPRQlE/s1600/dsc01408.jpg)
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv8rH8T-6I/AAAAAAAAASU/5h8KedgCZLU/s320/dsc01406.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv8rH8T-6I/AAAAAAAAASU/5h8KedgCZLU/s1600/dsc01406.jpg)


Κατά τις 8 είχαν μαζευτεί στο χώρο επιβίβασης άλλα 3-4 αυτοκίνητα με το ferry να ανοίγει την πόρτα και να μπαίνουμε μέσα. 20 περίπου λεπτά η διαδρομή και 7 ευρώ το αντίτιμο.

Ήταν η ώρα που φόρεσα το αδιάβροχο, τις γκέτες και τα γάντια μου και ετοίμασα τη μηχανή για τη βροχή που θα με συνόδευε για τα επόμενα 70χλμ μέχρι το Molde. Βγαίνοντας από το ferry η βροχή ήταν πολύ έντονη αλλά αυτό που με ενοχλούσε περισσότερο ήταν το κρύο με την θερμοκρασία να μην είναι πάνω από 6-7 βαθμούς.

Πριν προλάβω να συμπληρώσω 10χλμ από τη στιγμή που βγήκα βλέπω μπροστά μου γέφυρα που συνέδεε τον δρόμο με την απέναντι όχθη. Ωραία, σκέφτομαι εδώ δεν έχει καράβι. Φτάνοντας όμως διαπιστώνω πως έχει διόδια ε κόστος 6€. Μου ήρθε ταμπλάς αφού εκτός από το κόστος έπρεπε να βγάλω και ένα βουνό ρούχα για να βρω το πορτοφόλι. Με τα πολλά βρίσκω το πορτοφόλι και η χοντρή υπάλληλος απλώνοντας το χέρι της να πάρει τα χρήματα της πέφτει ένα νόμισμα κάτω. Ήταν τόσο αγενής που δεν φιλοτιμήθηκε να βγει από το καβούκι της για να το πάρει και στην προσπάθειά μου να παρκάρω τη μηχανή για να κατέβω διαπιστώνω πως δεν γίνεται αφού η αριστερή πλαϊνή βαλίτσα «έβρισκε» στον τοίχο οπότε πήγα πιο μπροστά, κατεβάζω σταντ παίρνω το κέρμα και της το δίνω.
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv8214kjUI/AAAAAAAAASc/5mvDY_S2uLY/s320/dsc01409.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv8214kjUI/AAAAAAAAASc/5mvDY_S2uLY/s1600/dsc01409.jpg)

Περνάω τη γέφυρα και στάση σε βενζινάδικο. Καθ όλη τη διάρκεια που συνέβαιναν όλα αυτά ωρίμαζε η ιδέα να φύγω προς Όσλο και γενικά να φύγω από τη Νορβηγία. Πανάκριβη χώρα για τα οικονομικά μου δεδομένα, πολύ άσχημος καιρός.

Στάση λοιπόν σε κλειστό βενζινάδικο και μετά από λίγο έρχεται αυτοκίνητο και κατεβαίνει κάποιος τύπος. Έπρεπε πάση θυσία να βρω σύντομο δρόμο προς Όσλο αλλά να μην χρειαστεί να πληρώσω μια μικρή περιουσία στα ferry και στις γέφυρες. Για GPS ούτε λόγος μιας και δεν ήταν αδιάβροχο.

Ο Αζίλ, Σομαλός που ζούσε επί 10 χρόνια στη Νορβηγία. Αφού συζητήσαμε για κάποια ώρα για τις ομορφιές της Νορβηγίας αλλά και για την ακριβή ζωή της μου έδειξε τον πιο κοντινό δρόμο με τα δεδομένα που είχα θέσει και έφυγε. Βάζω βενζίνη (με την Visa) ετοιμάζομαι, και πάλι στο δρόμο με την βροχή λιγότερη εκείνη τη στιγμή.
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv9Bc2jtDI/AAAAAAAAASk/v6ow8-1CmpE/s320/dsc01411.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv9Bc2jtDI/AAAAAAAAASk/v6ow8-1CmpE/s1600/dsc01411.jpg)

Έπρεπε να βρω τον 62 ο οποίος κάποια στιγμή κοντά σε ένα χωριό (Oppdal ή κάτι τέτοιο και απ ότι μου είχε πει ο Αζίλ συναντά τον Ε6 που κατεβαίνει από Βόρεια). Μετά από μικρό χάσιμο βρίσκω τον 666 !!!! και τον ακολουθώ).

Ο 666 με βγάζει στον 62 και συνεχίζω για να συναντήσω τον Ε6. Στο μεταξύ η βροχή είχε αρχίσει ήδη να δυναμώνει και πλέον και το 2ο ζευγάρι γάντια είχε γίνει μούσκεμα. Τα σύννεφα είχαν κατέβει τόσο χαμηλά που νόμιζα πως θα τα αγκάλιαζα. Μέσα από το κράνος έχω ρίξει απίστευτα μπινελίκια για όλο αυτό που ζούσα. Το μόνο παρήγορο ήταν πως μου είχε καρφωθεί η σκέψη πως θα έκανα όση υπομονή χρειαζόταν ώστε να βγω από τη Νορβηγία.

Όταν ο Αζίλ μου είχε πει για αυτή τη διαδρομή είχε αναφέρει πως θα χρειαζόταν να περάσω και κάποιο ψηλό βουνό.”From tounels?» ρωτάω εγώ, Νο, μου λέει, above και μου κάνει την κίνηση πως θα πήγαινα από πάνω. Εκείνη τη στιγμή δεν πολυέδωσα σημασία. Τα χιλιόμετρα όπως είπα και πιο πριν κάτω από τέτοιες συνθήκες βγαίνουν πολύ δύσκολα αλλά πλέον η κατάσταση είχε γίνει και επικίνδυνη μιας και πολλά αυτοκινούμενα τροχόσπιτα κινούταν στο δρόμο και ο έλεγχος της μοτοσυκλέτας μου γινόταν ολοένα και πιο δύσκολος.

Οδηγώ 7 χρόνια μοτοσυκλέτα και δεν μου έχει ξανατύχει τέτοιας έντασης και διάρκειας βροχή στο δρόμο. Ευτυχώς ο μέτριος (οικονομικά) εξοπλισμός τα έβγαλε τα λεφτά του και οι γκέτες αποδείχθηκαν σωτήριες.
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv9Nfm3t5I/AAAAAAAAASs/x6p0oZwz4Ys/s320/dsc01413.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv9Nfm3t5I/AAAAAAAAASs/x6p0oZwz4Ys/s1600/dsc01413.jpg)
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv9V1RNtzI/AAAAAAAAAS0/AU9Q_9g9SiU/s320/dsc01415.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv9V1RNtzI/AAAAAAAAAS0/AU9Q_9g9SiU/s1600/dsc01415.jpg)
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv9dfB7c9I/AAAAAAAAAS8/48kFuNwWhXQ/s320/dsc01417.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv9dfB7c9I/AAAAAAAAAS8/48kFuNwWhXQ/s1600/dsc01417.jpg)
http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv9lJIVQKI/AAAAAAAAATE/XZ3vq7lhQg4/s320/dsc01421.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv9lJIVQKI/AAAAAAAAATE/XZ3vq7lhQg4/s1600/dsc01421.jpg)

Με τα πολλά έφτασα στην κορυφή του βουνού και άρχισα σιγά σιγά να κατηφορίζω. Η βροχή όσο κατέβαινα σταμάτησε και η θερμοκρασία επανήλθε στα φυσιολογικά επίπεδα.

Η διαδρομή από εδώ και κάτω μέχρι το Όσλο (400χλμ) αδιάφορη και το μόνο που ήθελα ήταν να βγάλω τα χιλιόμετρα.

Κάπου πριν το Όσλο (150χλμ) σταμάτησα σε κάποιο ποτάμι αρκετά έξω από την κεντρική αρτηρία και κοιμήθηκα για περίπου 1 ώρα. Με ξύπνησε ο ήλιος που έκαιγε το πρόσωπό μου αλλά και τα ρούχα μου.

80χλμ πριν το Όσλο ο δρόμος γίνεται αυτοκινητόδρομος αλλά η χαρά μου δεν κράτησε πολύ μιας και γινόταν σε μεγάλα κομμάτια έργα και πινακίδες με οδηγούσαν από παράδρομους. Και επειδή οι Νορβηγοί εκμεταλλεύονται τα πάντα (και καλά κάνουν) αυτά τα λίγα κομμάτια αυτοκινητόδρομου δεν γίνεται να τα χρησιμοποιήσεις χωρίς να πληρώσεις διόδια.

Υπάρχει ένα σύστημα (aytopass νομίζω λέγεται) όπου όταν περνάει το αυτοκίνητο καταγράφουν τα στοιχεία από κάτι σα προβολείς. Στο τέλος της διαδρομής έρχεται η λυπητερή.33kr στο κάθε πέρασμα από τα autopass, και απ ότι υπολόγισα 5 autopassX33kr=165kr δηλαδή κάπου 25€. Ησυχάστε όμως γιατί οι μοτοσυκλέτες δεν πληρώνουν διόδια. Έξοδος λοιπόν από τη Νορβηγία και φωτογραφία λίγο πριν τα στη γέφυρα που βρίσκεται στο δρόμο και σε οδηγεί στη Σουηδία.
http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv9xHRVBjI/AAAAAAAAATM/Uhm0lR52ZZ8/s320/dsc01427.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv9xHRVBjI/AAAAAAAAATM/Uhm0lR52ZZ8/s1600/dsc01427.jpg)
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv94vjiovI/AAAAAAAAATU/kZFnZr9Vbog/s320/dsc01432.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv94vjiovI/AAAAAAAAATU/kZFnZr9Vbog/s1600/dsc01432.jpg)


200χλμ περίπου μέχρι το Goteburg που είναι ο επόμενος προορισμός με την ώρα να πλησιάζει 19:00. Μπαίνοντας στη Σουηδία το τοπίο αλλάζει αμέσως και πλέον δεν οδηγείς σε κλειστές διαδρομές αλλά σε πιο ο#### και επίπεδα εδάφη (όπως και στη Φινλανδία περίπου).

Διαφορές επίσης και στις τιμές με τη Σουηδία να είναι 30-40 % φθηνότερη από τη Νορβηγία.


Με 3000χλμ τις τελευταίες 3 ημέρες στον ημι-ορεινό όγκο της Νορβηγίας δεν ήθελα τίποτα άλλο από έναν πλατύ με ευθείες αυτοκινητόδρομο όπου δεν θα χρειαζόταν να κάνω τίποτα. Αυτό ακριβώς είναι ο Ε6 από το Όσλο μέχρι το Goteburg. Ατελείωτα ξεκούραστα χιλιόμετρα τα οποία εκείνη τη στιγμή ήταν όαση για το σώμα μου.

Φθάνω στο Goteburg κατά τις 23:00 και με την κούραση που ένιωθα αναζητώ ξενοδοχείο. Όλα στο κέντρο και όλα πανάκριβα. Ρώτησα σε 2, 120€ το ένα 110€ το άλλο. Αφού περιπλανήθηκα για αρκετή ώρα αποφάσισα να συνεχίσω προς Malmo και αν θα έβρισκα κάτι στο δρόμο θα σταμάταγα για 2-3 ώρες.


Με τις πινακίδες να με οδηγούν ακριβώς εκεί που θέλω βρέθηκα αμέσως πάλι στον Ε6 με το ρολόι να δείχνει 01:00 και κάτι.
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv-D6gPjfI/AAAAAAAAATc/8RE_hNyXsi0/s320/dsc01448.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv-D6gPjfI/AAAAAAAAATc/8RE_hNyXsi0/s1600/dsc01448.jpg)

Δεύτερη νύχτα στο δρόμο, κουρασμένος και άυπνος. Το ήξερα πως δεν υπήρχε περίπτωση ούτε 50χλμ να κάνω γι αυτό στο πρώτο πάρκινγκ μπήκα δεξιά, σταμάτησα, άπλωσα υποστρώματα και ξάπλωσα.

Ξύπνησα κατά τις 03:00 από το κρύο και την υγρασία. Νύσταζα και το σώμα μου δεν ακολουθούσε το ζαλισμένο μου ούτως ή άλλως μυαλό αλλά έπρεπε να συνεχίσω. Στο δρόμο όλα ήταν κλειστά οπότε σκέψη για Motel δεν υπήρχε. 200χλμ μέχρι το Malmo τα οποία δεν χρειάζεται νομίζω να περιγράψω πως βγήκαν.


Ταχύτητα κοντά στα 100χλμ/ώρα και ευτυχώς η οδήγησή μου δεν είχε ιδιαίτερες απαιτήσεις.20 περίπου χλμ πριν το Malmo κάτι σαν παραισθήσεις, κάτι σαν μούδιασμα οπότε στάση, νερό στο πρόσωπο και στη συνέχεια δυνατό τραγούδι μέσα από το κράνος.
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv-OxibqyI/AAAAAAAAATk/zXYbKbIXINI/s320/dsc01458.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv-OxibqyI/AAAAAAAAATk/zXYbKbIXINI/s1600/dsc01458.jpg)

15η ΗΜΕΡΑ

Έφτασα στο Malmo περίπου στις 06:30. Στο δρόμο είχα σκεφτεί πως το πρώτο ξενοδοχείο που θα έβρισκα όσο και αν κόστιζε τα έκανα Check in.


Αυτό και έκανα, όμως μόλις μου είπε 110€ “ok, I’ll think about it” είπα και έφυγα. Ακριβό άσε που θα έκανα και check in στις 14:00. Πιο κάτω 3άστερο ξενοδοχείο και μου λέει 65€ και σήμερα κάνουν πολλοί check out. Μόλις το καθαρίσουν σας το δίνουν.Ok λέω, maybe I’ll stay 2 nights”.

http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv-Z6C_4_I/AAAAAAAAATs/0XAcP1hKlDA/s320/dsc01463.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv-Z6C_4_I/AAAAAAAAATs/0XAcP1hKlDA/s1600/dsc01463.jpg)

Έτσι η ώρα τώρα είναι 09:00 είμαι στο Malmo, έχω φύγει προχθές από Narvik, έχω βάλει τουλάχιστον 12 φορές βενζίνη, βρωμάω από πάνω ως κάτω, τα χέρια μου έχουν ρόζους από το τιμόνι, βλέπω απέναντι στην τηλεόραση ενημερωτική εκπομπή στα Σουηδικά, δεν καταλαβαίνω γρι απ ότι λέει, και πίνω Γαλλικό καφέ «κλεμμένο» από το πρωινό των υπολοίπων ενοίκων του ξενοδοχείου. http://www.moto.gr/forums/images/smilies/icon_smile_big.gif


08:00 πρωί 17 Ιουλίου με 06:30 19 Ιουλίου το προηγούμενο κομμάτι του ταξιδιού μου. Περίπου 2.400 χλμ απο Narvik μέχρι Malmo.

Βλακεία? Χαζομάρα? Απερισκεψία? Πειτε το όπως θέλετε αλλά είναι αυτές οι στιγμές που η λογική δεν είχει θέση και κυριαρχούν άλλα συναισθήματα.


Μετά από αρκετές ώρες ύπνου ξύπνησα στις 18:00 και αμέσως ετοιμάστηκα για βόλτα στην πόλη. Αυτά που μου έκαναν εντύπωση ήταν (για ακόμη μία φορά) οι ποδηλατόδρομοι, το τεράστιο πάρκο στο κέντρο της πόλης αλλά και οι πολύ φαρδιοί δρόμοι με την λίγη κίνηση.


Δεν ήταν τόσο καθαρή πόλη όσο άλλες βορειότερα. Έβλεπα πολλούς μετανάστες από παντού. Οι Έλληνες δεν θα μπορούσαν να αποτελούν εξαίρεση. Βόλτα στο κέντρο της πόλης και καφές στην κεντρική πλατεία με 4€. Φαγητό στα Mc Donalds και αφού περπάτησα αρκετά επιστροφή στο ξενοδοχείο για ανασύνταξη πραγμάτων.

Κάρτες μνήμης κινητού και κάμερας μου τις άδειασε στο σκληρό δίσκο ο ευγενέστατος Carl στη reception του ξενοδοχείου. (έχει κρατηθεί αρχείο με πολλά videos καθ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού.)

Έννοια για την μηχανή από θέμα κλοπής μέχρι τώρα δεν είχα σε καμία χώρα (την κλειδαριά δεν την έχω χρησιμοποιήσει ακόμα, και μην ακούσω κουβέντα «ποιος θα κλέψει Africa κτλ) .


Ύπνος και αύριο κατηφορίζουμε προς Δανία, Ολλανδία και βλέπουμε…..

http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv-4ttqVzI/AAAAAAAAAT0/8KDTa_phvw4/s320/dsc01468.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv-4ttqVzI/AAAAAAAAAT0/8KDTa_phvw4/s1600/dsc01468.jpg)

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv_BoM9P5I/AAAAAAAAAT8/U3c9CxhVLp4/s320/dsc01473.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv_BoM9P5I/AAAAAAAAAT8/U3c9CxhVLp4/s1600/dsc01473.jpg)


http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv_J2PuQbI/AAAAAAAAAUE/darej7ZcMpA/s320/dsc01486.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv_J2PuQbI/AAAAAAAAAUE/darej7ZcMpA/s1600/dsc01486.jpg)

http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv_SOsiAoI/AAAAAAAAAUM/qFvXR4wVSFY/s320/dsc01484.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv_SOsiAoI/AAAAAAAAAUM/qFvXR4wVSFY/s1600/dsc01484.jpg)

Χάρτης Διαδρομής (http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=Rombaksveien-e6%2FE6&daddr=Sentrumsveien%2FE6+to:E6+to:Bognes-Skaberget%2FE6+to:E6+to:Saltnestunnelen%2FE6+to:Saltfjellveien%2FE6+to:E6+to:Elgeseter+bru+to:E39+to:Halsa-Kanestraum%2FE39+to:E39+to:Rv62+to:Rv70+to:Inge+Krokanns+veg+to:E6+to:E6+to:Frederiks+Gate%2FRing1+to:M%C3%A5rten+Krakowgatan%2FE45+to:Stockholmsv%C3%A4gen&hl=el&geocode=Fe5dFAQddEQKAQ%3BFTTTEgQd5NMAAQ%3BFRwkEQQdErn3AA%3BFSAHEQQd-kv1AA%3BFf4JDQQduh_zAA%3BFWLW_wMdxHfrAA%3BFbwF9AMdiFPYAA%3BFSTL0AMdTlKvAA%3BFcrJxwMdvpieAA%3BFXJewgMd-r59AA%3BFcofwgMdNw98AA%3BFaMSvgMdEslyAA%3BFcwhvgMdMu17AA%3BFeYsvAMdqkqDAA%3BFdQSuwMdjrqTAA%3BFZ6BtAMdAueOAA%3BFfSVrgMddqKRAA%3BFYg8kgMd4MajAA%3BFaqlcAMdrri2AA%3BFUiRUAMd3N7GAA&mra=mi&mrcr=18&mrsp=19&sz=7&sll=56.722594,12.612305&sspn=3.96755,9.876709&ie=UTF8&ll=56.716566,12.612305&spn=5.791166,14.0625&z=6)

[Vagelis Gar]

16η-17η Ημέρα (20-21 Ιουλίου 2010 Malmo - Den Haag)



Μετά από ξεκούραση αρκετών ωρών ξύπνησα στις 07:00 και ετοίμασα τα πράγματά μου . Κάποια ρούχα που είχα πλύνει με το σαπούνι του ξενοδοχείου είχαν στεγνώσει και μύριζαν ωραία. Κατέβηκα κούμπωσα τις βαλίτσες στη μοτοσυκλέτα και ανέβηκα για τα υπόλοιπα.

Στο μεταξύ είχα δώσει το USB μου και την κάρτα του κινητού μου στη reception για να μου μεταφέρει καινούρια τραγούδια. Θα βαρέθηκαν να με βλέπουν και κάτι να τους ζητάω, σκέφτηκα αλλά ευγενέστατοι. Πλούσιο πρωινό ΚΑΙ με Σουηδικά αλά IKEA κεφτεδάκια και είχε έρθει η ώρα για αναχώρηση.

Η έξοδος από Malmo για Κοπεγχάγη είναι πολύ εύκολη και παντού υπάρχουν ενημερωτικές πινακίδες.

http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv_3hW6z2I/AAAAAAAAAUU/bk3pHta8x8U/s320/dsc01491.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THv_3hW6z2I/AAAAAAAAAUU/bk3pHta8x8U/s1600/dsc01491.jpg)
Σε λίγα χιλιόμετρα Toll (διόδια) και η πρώτη πληρωμή για την πρώτη γέφυρα που συνδέει τη Σουηδία με τη Δανία. 31 χιλιόμετρα η απόσταση που χωρίζει τις 2 πόλεις.

Πληρώνω 23€ δίνοντας και τα τελευταία Σουηδικά χρήματα που είχα (Φινλανδία, Νορβηγία, Σουηδία χρησιμοποιούν ακόμα το νόμισμά τους. Δέχονται να τους δώσεις € αλλά σου επιστρέφουν τα ρέστα στο δικό τους νόμισμα). Πέρασμα από την πρώτη γέφυρα και συνεχίζω πλέον στο έδαφος της Δανίας.

Τίποτα ιδιαίτερο στη διαδρομή και μίνι στάση στην Κοπεγχάγη.
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwABx_s-rI/AAAAAAAAAUc/M9CkQ_WeLlo/s320/dsc01497.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwABx_s-rI/AAAAAAAAAUc/M9CkQ_WeLlo/s1600/dsc01497.jpg)

Πόλη όμορφη με πολλούς τουρίστες που ξεφυτρώνουν από παντού.

Ερώτηση σε ένα παλικάρι με Bandit στα φανάρια για το που είναι το "γκομενάκι" :
-“Can u tell me where is the statue of the sitting lady?” (δεν θυμόμουνα εκείνη τη στιγμή πως λέγεται η γοργόνα στα Αγγλικά).
Κάγκελο το παλικάρι, σκέφτεται λίγο και μου απαντάει :
-“ Oh, u mean the mermaid?”
-Α γειά σου, “Yes”
-“Straight away to the port” μου λέει και συνεχίζω.

Κάτι όμως δεν μου κόλλαγε. Ο δρόμος όντως οδηγούσε στο λιμάνι αλλά σε μέρος που ξεφόρτωναν τα cruisesboats τους τουρίστες.

Αναστροφή και ερώτηση σε Ινδό ταξιτζή. Μου πε κάτι αριστερά-δεξιά-πάνω-κάτω “Yes” του απάνταγα εγώ, ανάθεμα αν κατάλαβα τίποτα. Οκ λέω, θα ακολουθώ δρόμο στον οποίο θα βλέπω πολλούς τουρίστες.

Με τα πολλά φτάνω στο κέντρο της πόλης και ξαναρωτάω τύπο με GS 1200.
-“the mermaid is in China” μου λέει,
-“why that?” ρωτάω,
-“because they wanted to see her” μου αποκρίνεται.
2δις Κινέζοι σκέφτομαι, θα αργήσει να έρθει… Ραντεβού κάποια άλλη φορά... και ξεκινάω.
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwASr3rUJI/AAAAAAAAAUs/30NPGdCEdTs/s320/dsc01523.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwASr3rUJI/AAAAAAAAAUs/30NPGdCEdTs/s1600/dsc01523.jpg)

Όπως περιπλανιόμουν βλέπω σε κανάλι café στις όχθες. Ωραία σκέφτομαι, coffee time.

Παρκάρω τη μηχανή κατεβαίνω 10-15 σκαλοπάτια και τσουπ κάθομαι και περιμένω. Και περιμένω. Και περιμένω. Κάποια στιγμή σηκώνομαι και πάω στο bar.
-“do I have to order from here?” ρωτάω.
-“yes” μου απαντάει η barwoman “because the waiter is kind of busy”,
ξεφόρτωνε ο φουκαράς την κάβα της ημέρας.
-“can I have a coffe?”
-“of course” μου λέει.
-“something cold” επιμένω εγώ.
Με κοιτάζει απορρημένη και μου λέει
-”do u want to put ice in your hot coffee?”………
-”ok, nevermind a cappuccino please”.

Το πιασα το υπονοούμενο. Δεν σερβίρουν κρύο καφέ εδώ. Μάλλον δεν ξέρουν καν τι είναι. Μου φτιάχνει τον καφέ και αν ήταν να γίνω πλούσιος από τον χυμένο καφέ θα ήμουν κάτι κοντά στον Ωνάση. 5€ ο καφές, ωραία λέω, παντού στις τουριστικές περιοχές κοιτάζουν να σου τα αρπάξουν.

Κάθομαι ένα 10λεπτο και προορισμός μου η Βρέμη.
http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwAeHdUwhI/AAAAAAAAAU0/0FA39fprkWg/s320/dsc01528.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwAeHdUwhI/AAAAAAAAAU0/0FA39fprkWg/s1600/dsc01528.jpg)
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwBO-hI_YI/AAAAAAAAAU8/9ZxSxFsi8dM/s320/dsc01527.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwBO-hI_YI/AAAAAAAAAU8/9ZxSxFsi8dM/s1600/dsc01527.jpg)

Πέρασμα από τη μεγάλη γέφυρα όπου πλήρωσα 30€ και λίγο μετά από μία μικρότερη όπου ευτυχώς δεν υπήρχε αντίτιμο.

Πολύς αέρας πάνω στις γέφυρες και παντού (ακόμα και μέσα στη θάλασσα) έβλεπα αιολικά πάρκα. Οδήγηση σε αυτοκινητόδρομο με όριο ταχύτητας 110χλμ/ώρα αλλά όλοι πήγαιναν πολύ παραπάνω.

Επόμενη στάση θα ήταν στο Cuxhaven και το GPS με βγάζει από τον κύριο (Ε45) που με οδηγούσε στο Αμβούργο. Ωραία, ώρα για περιπέτεια ξανά. Ο δρόμος που με έβγαλε περνούσε μέσα από χωριά (πανέμορφα) και κάπου εκεί βλέπω μικρό δάσος όπου και μπαίνω για ολιγόλεπτη στάση.

Σε μία άκρη παρκάρω τη μηχανή ανοίγω coca cola ανάβω πούρο και στέλνω sms σε 2-3 φίλους για τη μαγεία της στιγμής. Με ανοιχτό το χάρτη μπροστά μου (το GPS μόλις είχε παραδώσει πνεύμα και είχα αγοράσει χάρτη Ευρώπης, γενικός αλλά πολύ καλός) με καταλαμβάνει η απόλυτη ευτυχία.

Ταξιδεύω χωρίς άγχος για όπου θέλω…..
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwBagunjWI/AAAAAAAAAVE/sq2dDn2EZHg/s320/dsc01549.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwBagunjWI/AAAAAAAAAVE/sq2dDn2EZHg/s1600/dsc01549.jpg)

Συνέχεια προς Αμβούργο και χωρίς GPS πλέον μπαίνω μέσα στην πόλη, όμορφη πόλη και από τους δρόμους που περνούσα έβλεπα χαλαρούς ρυθμούς ζωής.

Σε λίγη ώρα βγαίνω από Αμβούργο και σίγουρος πως ο δρόμος που έχω πάρει (Ε22) σε 170χλμ περίπου θα βρισκόμουν στο Cuxhaven. Αμ, δε. Ο δρόμος που είχα πάρει με οδηγούσε βόρεια της Γερμανίας με κατεύθυνση το Rostock.

40χλμ στα χαμένα συν άλλα τόσα για την επιστροφή τελικά βρίσκω το δρόμο για Βρέμη. Το Cuxhaven εγκαταλείφθηκε σαν ιδέα γιατί με έβγαζε πιο βόρεια και πλέον με τη νύχτα να έχει απλώσει το πέπλο της είχα αποφασίσει να ταξιδέψω προς Ολλανδία.
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwBlv3EFwI/AAAAAAAAAVM/HY8bSKGx1WA/s320/dsc01553.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwBlv3EFwI/AAAAAAAAAVM/HY8bSKGx1WA/s1600/dsc01553.jpg)

Στάση σε πάρκινγκ έξω από τη Βρέμη σε δρόμο όπου υπήρχε πολύ κίνηση, ιδιαίτερα από φορτηγά, και με υπαλλήλους της οδοποιίας να δουλεύουν μέχρι αργά.

Κατεβαίνοντας από την μοτοσυκλέτα στο 5λεπτο καταφθάνει ζευγάρι Γερμανών. Ζητώ τσιγάρο (γύφτος αλλά καλή δικαιολογία για να ξεκινήσεις συζήτηση. Το τσιγάρο απ ότι καταλάβατε το είχα ξεκινήσει πάλι).

Λίγη κουβεντούλα με τα παιδιά και αφού ο μικρός εντυπωσιάστηκε με το ταξίδι μου μου είπε πως του χρόνου θα αλλάξει και αυτός το δικό του για μια καινούρια GS.

Καλά ταξίδια παλίκαρε. Χαιρετιόμαστε και συνεχίζω το μοναχικό μου ταξίδι.
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwBwqfRXWI/AAAAAAAAAVU/WygSLts5UDI/s320/dsc01555.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwBwqfRXWI/AAAAAAAAAVU/WygSLts5UDI/s1600/dsc01555.jpg)

Λίγο πριν το Oldenburg στάση για βενζίνη και νερό.

Το μάτι μου παίρνει έναν τυπάκο ψιλόλιγνο με ένα σάκο και μια φωτογραφική μηχανή στο χέρι του. Μπαίνω μέσα να πληρώσω και βγαίνοντας βλέπω και δεύτερο τύπο να κρατάει μια κιθάρα. Τους χαιρετάω και τους ρωτάω από πού είναι. Από Βρέμη μου λένε και είχαν ξεκινήσει για ταξιδάκι με ωτο-στοπ ως το Παρίσι. ΑΝ θα έφταναν απ ότι μου είπαν. Τους είπα πως θα μπορούσα να τους μεταφέρω αλλά….και τους δείχνω τη μηχανή. Γελάσανε και τους ευχήθηκα καλό ταξίδι.

Συνέχισα προς τα Ολλανδικά σύνορα με την κίνηση σαφώς πιο λίγη και τον δρόμο ελεύθερο για ξεκούραστη και άνετη οδήγηση.
http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwB7SmfF9I/AAAAAAAAAVc/PRIqp-U5o2o/s320/dsc01558.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwB7SmfF9I/AAAAAAAAAVc/PRIqp-U5o2o/s1600/dsc01558.jpg)

Πέρασμα στο Ολλανδικό έδαφος και αμέσως δεξιά σε βενζινάδικο για βενζίνη αλλά και για ξεκούραση σε τεράστιο πάρκο που βρίσκεται δίπλα.

Κουρασμένος πολύ και σήμερα αλλά κατά περίεργο τρόπο ήθελα να συνεχίσω. Σε 10 λεπτά αφού είχα σταματήσει μπαίνει στο πάρκινγκ του βενζινάδικου λεωφορείο συνοδευόμενο από αστυνομικό αυτοκίνητο για έλεγχο. Εμένα που ήμουν παραδίπλα και ούτε καν μου δώσαν σημασία.
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwCGvdFS5I/AAAAAAAAAVk/Wmd7gJyPy7g/s320/dsc01565.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwCGvdFS5I/AAAAAAAAAVk/Wmd7gJyPy7g/s1600/dsc01565.jpg)

Συνεχίζοντας προς Gronigen και στα πρώτα χιλιόμετρα στους αυτοκινητόδρομους της Ολλανδίας παρατήρησα πως οι πινακίδες πληροφόρησης είναι απλά ΠΟΛΛΕΣ.

Εντύπωση μου έκαναν μικρές πινακίδες στην άκρη του δρόμου που κάθε 100 μέτρα σου δείχναν σε πιο δρόμο είσαι και πόσα χιλιόμετρα απέχεις.(από πού? Θα σας γελάσω). Άχρηστες για εμένα εκείνη τη στιγμή εκτός από την αντανάκλαση που κάναν τα φώτα της μηχανής πάνω τους και φώτιζε λίγο περισσότερο ο δρόμος.


17η ΗΜΕΡΑ


Φτάνοντας στο Gronigen δεν σκέφτηκα καν να μπω στην πόλη μιας και δεν θα υπήρχε τίποτα ανοιχτό και ήμουν σίγουρος πως αυτή η παράκαμψη θα με κούραζε.

Αρκετά τα χιλιόμετρα μέχρι το Άμστερνταμ (περίπου 200) και συνέχιζα ακάθεκτος.

Σε βενζινάδικο που σταμάτησα για ανεφοδιασμό ζήτησα και μερικές κόλλες χαρτί για το ημερολόγιο που κράταγα. Διαύγια πνεύματος καθαρή οπότε συνεχίζω. Κίνηση μηδαμινή λίγο πριν φτάσω στο Αμστερνταμ και στην πρώτη πινακίδα που βλέπω προς Άμστερνταμ βγαίνω δεξιά.

Λάθος μεγάλο καθώς μπερδεύτηκα και πήρα έναν παραποτάμιο δρόμο ο οποίος είχε κάθε 100 μέτρα παγίδες για την ταχύτητα αλλά και πολλούς μικρούς λαγούς που πέρναγαν το δρόμο γρήγορα. Την κύρια αρτηρία που οδηγούσε στην πόλη την έβλεπα αριστερά μου και έτσι στην πρώτη έξοδο ξαναμπήκα στον κεντρικό δρόμο.

Η οδήγηση στην πόλη και ειδικότερα στο κέντρο νομίζω πως με κούρασε πολύ. Παράξενοι δρόμοι όπου το 50% είναι για πεζούς και ποδήλατα και το υπόλοιπο 50% για αυτοκίνητα και τραμ. Και εδώ πλακόστρωτο σε πολλά σημεία και για να παρκάρεις την μοτοσυκλέτα για να ρωτήσεις σε κάποιο ξενοδοχείο έπρεπε να ανέβεις σε πεζοδρόμιο. Ανεβαίνεις? Όχι βέβαια.

Πρώτη απόπειρα για ξενοδοχείο και παρκάρω τη μοτοσυκλέτα 5 μέτρα πιο κάτω από την είσοδο ώστε να μην ενοχλεί. Κατεβαίνοντας παρατηρώ με την άκρη του ματιού μου λέτσο πιτσιρικά να κοντοστέκεται. Ψιλιασμένος (ίσως και υπερβολικά) περιμένω λίγο πιο πέρα και δεν μπαίνω στην είσοδο. Προχωράει λίγο παρακάτω και μόλις πάω να μπω κοντοστέκεται ξανά.

Εννοείται πως δεν μπήκα σε καμιά είσοδο ξενοδοχείου, πήρα τη γριά και συνέχισα να ψάχνω για δωμάτιο.

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwCXjTc-9I/AAAAAAAAAVs/Nl-1GpuMlEI/s320/dsc01589.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwCXjTc-9I/AAAAAAAAAVs/Nl-1GpuMlEI/s1600/dsc01589.jpg)
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwCgXcdK2I/AAAAAAAAAV0/v46Ax4h5tYE/s320/dsc01595.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwCgXcdK2I/AAAAAAAAAV0/v46Ax4h5tYE/s1600/dsc01595.jpg)

Πιο κάτω πεζοί αστυνομικοί, σκέφτομαι ίσως βοηθήσουν. Τους ρωτάω που μπορώ να βρω κάποιο σχετικά οικονομικό ξενοδοχείο και μου απαντάνε πως στην πόλη υπήρχαν χιλιάδες. Δεν είχαν και άδικο απ ότι διαπίστωσα αργότερα. Μου προτείνουν το IBIS από το οποίο είχα περάσει πιο πριν το οποίο βρίσκεται ακριβώς δίπλα σε ένα άλλο τύπου «Μεγάλη Βρετάνια» για τα Ελληνικά δεδομένα. Μαλάκας ήμουν να μπω? Και τον αέρα που θα ανέπνεα θα μου τον χρέωναν.

Συνεχίζω και μπαίνω σε στενό δρομάκι. Ξενοδοχείο 3αστερο ψηλό και στενό όπως όλα στο ιστορικό κέντρο. Μπαίνω μέσα 100€ μου λέει ο αγουροξυπνημένος τύπος στη ρεσεψιόν (είχε ξημερώσει προ πολλού). Στην αρχή λέω ΟΚ και μου λέει μισό να δω κάτι και φεύγει. Όση ώρα έλειπε το ξανασκέφτηκα και μόλις γύρισε του είπα θα το ξανασκεφτώ.

Περιπλάνηση ξανά και σταματάω σε άλλο. Ρωτάω για μονόκλινο μου λέει δεν έχω αλλά μισό να τηλεφωνήσω στο ξενοδοχείο της αδερφής μου !!!!. Τηλεφωνεί τίποτα και εκεί. Θα τηλεφωνήσω και απέναντι μου λέει, περίμενε. Παίρνει και μου λέει πως είμαι τυχερός μιας και το απέναντι ξενοδοχείο είχε δωμάτιο. Μου δείχνει ένα μαυρό-ασπρο κτίριο και αφού τον ευχαριστώ για το ενδιαφέρον του πηγαίνω απέναντι.

Η πόρτα κλειδωμένη και μου ανοίγει τύπος μάλλον Πακιστανός.

*****(αυτή τη στιγμή που τα γράφω βρίσκομαι ήδη στο τελικό μου κατάλυμα όπου και ετοίμασα φραπεδάκι ΚΑΙ με καλαμάκι. Κουταλάκι δεν υπάρχει οπότε ότι έπεσε με το μάτι, δε βαριέσαι).

Μπαίνω λοιπόν μέσα και του λέω τα καθέκαστα. ΟΚ, μου λέει 100€. Ταρίφα θα το χουν σκέφτομαι. Τον ρωτάω για το που θα αφήσω τη μοτοσυκλέτα μου λέει πως πιο κάτω έχει γκαράζ και στοιχίζει 20€. ΟΚ λέω, και μου δίνει να συμπληρώσω την αίτηση. Μου ζητάει διαβατήριο και βγαίνοντας να το πάρω από το tag-bag ήδη στο μυαλό μου τριγύριζε η ιδέα να την κάνω και από εκεί. Μπαίνοντας ξανά τον ρωτάω αν υπάρχει στο δωμάτιο ψυγείο και air-condition μου απαντάει no τον ευχαριστώ και την κάνω.

Τελικά σκέφτομαι την λύση που είχα αφήσει τελευταία έπρεπε να την έχω σαν πρώτη. Σε συνομιλία με φίλο την προηγούμενη μου είχε πει πως υπάρχουν ωραία κάμπινγκ έξω από την πόλη.

Στο μεταξύ ξέχασα να πω πως όση ώρα έψαχνα για ξενοδοχείο κυκλοφορούσα χωρίς κράνος. Σε μια από τις στάσεις μου τσουπ δίπλα αστυνομική κλούβα με έναν αστυνομικό μέσα. Με ρωτάει γιατί δεν φορώ κράνος, πως οι νόμοι εδώ είναι αυστηροί κτλ. Του λέω πως ψάχνω για ξενοδοχείο και πως θα το φορέσω μόλις ξανανέβω στη μηχανή. Έλα όμως που δεν έφευγε και περίμενε να το φορέσω. Του ξανα εξηγώ πως θα το φορέσω μόλις ρωτήσω για δωμάτιο, τίποτα αυτός. Το φοράω το δένω και φεύγω. Από την μία σκέφτηκα πως ο τύπος ήταν μεγάλος καραγκιόζης αλλά από την άλλη ένιωσα τυχερός που δεν μου κοψε κλήση.

Συνεχίζω βγαίνοντας από Αμστερνταμ για Ρότερνταμ. Μερικές φωτογραφίες στο δρόμο για να θυμάμαι πως πέρασα και από το Άμστερνταμ και μόλις βγήκα από την πόλη στάση για βενζίνη και καφέ.

Κομμάτια πιά μετά από 1400χλμ και 24 ώρες άυπνος σταματάω σε μεγάλο Shell 20χλμ από Ρότερνταμ. Φουλάρω και παίρνω από τον αυτόματο πωλητή καφέ και βγαίνω έξω να βρω κάπου να καθίσω να ξεκουραστώ. Όπως το περίμενα. Ούτε εδώ (αλλά ούτε και σε πολλά βενζινάδικα που είχα περάσει από τόσες χώρες) δεν υπάρχει μέρος για να καθίσει κάποιος να ξεκουραστεί.

Στο συγκεκριμένο λοιπόν υπήρχαν απ έξω 5-6 σταντ όπου μπορούσες να ακουμπήσεις τον καφέ. Στο 10λεπτο έρχεται χοντρούλης κύριος (δεν θυμάμαι τη μηχανή) και όπως έβγαινε από την είσοδο του κτιρίου, τον χαιρετάω και μου ανταποδίδει. Τον ρωτάω αν υπάρχει κάποιο κάμπινγκ εκεί κοντά και μου προτείνει κάποια στο Den Haag.

Τον ευχαριστώ και ξεκινάω για Den Haag (11 χλμ από εκεί που ήμουν). Συμπαθητική πόλη με πολλές καινούριες σύγχρονες κατασκευές. Σταματάω και ρωτάω τύπο που μόλις άνοιγε το κατάστημά του. Του δείχνω τα 3 ονόματα των κάμπινγκ που μου είχε προτείνει ο προηγούμενος και τον ρωτάω για το πιο κοντινό.Delft μου λέει και ξεκινάω.
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwDB9ZvbvI/AAAAAAAAAV8/3KyfLWyzjCg/s320/dsc01599.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwDB9ZvbvI/AAAAAAAAAV8/3KyfLWyzjCg/s1600/dsc01599.jpg)
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwDJQWsH8I/AAAAAAAAAWE/xzuApLCJzKs/s320/dsc01604.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwDJQWsH8I/AAAAAAAAAWE/xzuApLCJzKs/s1600/dsc01604.jpg)
Μετά από περίπου 10χλμ φτάνω σε μια όμορφη περιοχή με πολύ πράσινο αλλά με όχι τόση ησυχία θα περίμενα.

Ακολουθώ τις πινακίδες που δείχναν προς το κάμπινγκ και φτάνω στο Duinrell Camping. Camping ακριβώς δεν θα το έλεγες. Στην ουσία πρόκειται για έναν πολυχώρο όπου σε μια τεράστια έκταση έχουν φτιάξει μια κατάσταση πραγματικό χρυσορυχείο.

Εκτός από τον χώρο που μπορούσε να φιλοξενήσει κάθε λογής camper όπου υπήρχαν ζώνες τιμών αλλά και ειδών (σκηνές, τροχόσπιτα, σπιτάκια κτλ) υπήρχε και μια παιδούπολη στην οποία οι πιτσιρικάδες θα έπρεπε να νιώθουν πανευτυχείς. Τεράστιες παιδικές νεροτσουλήθρες, παιδικές χαρές, lazy river, και ότι λογής κατάστημα για παιδιά που μπορείτε να φανταστείτε όπου οι μπόμπιρες μπορούσαν άνετα να αδειάσουν τις πιστωτικές των γονιών τους.

Το άσχημο στην όλη υπόθεση είναι πως η reception άνοιγε στις 10 και έπρεπε να περιμένω για ένα 2ωρο. Εξυπηρετικότατος φύλακας μου έδειξε μέρος για να βάλω τη μηχανή όπου θα ήταν ασφαλής ώστε να πάω εγώ σε κάποιο ίσκιο για να περιμένω.
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwDVeZFqBI/AAAAAAAAAWM/HxIClvWA9ec/s320/dsc01612.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwDVeZFqBI/AAAAAAAAAWM/HxIClvWA9ec/s1600/dsc01612.jpg)
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwDdO2P_eI/AAAAAAAAAWU/5ZpdtsDoDjk/s320/dsc01613.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwDdO2P_eI/AAAAAAAAAWU/5ZpdtsDoDjk/s1600/dsc01613.jpg)
Η ώρα πέρασε και είχε έρθει η ώρα για το check in. Ο κόσμος που περίμενε πολύς λες και θα μπαίνανε στη Disneyland. Μέσα το camping γεμάτο.

Πρέπει χωρίς υπερβολές οι επισκέπτες του να ήταν χιλιάδες. Μπαίνω λοιπόν στο χώρο του check in και παρατηρώ παραδίπλα άλλος χώρος για check out όπου κάποιοι τύποι κράταγαν κάτι σαν ταυτότητες με το όνομα του κάμπινγκ και φωτογραφίες δικές τους πάνω. Τρελάθηκα, που ήρθα γαμώτο? Φακέλωμα κανονικά? Πόση ώρα θα μας πάρει? Κοιμόμουν όρθιος.

Τέλος πάντων με τα πολλά αφού η κοπέλα μου ζήτησε και τι δε μου ζήτησε από χαρτιά και έγγραφα, έγραψε σε μια αίτηση πως είμαι Αλγερινός, εκτύπωσε κάτι χαρτιά, έκοψε κάτι εισιτήρια, μου δωσε έναν χάρτη του κάμπινγκ για το που πρέπει να πάω και με καλωσόρισε.

Μισή ώρα απίστευτης ταλαιπωρίας και βάσει των συνθηκών που είχαν προηγηθεί.

Κατευθύνομαι λοιπόν προς το μέρος προς το μέρος που μου είχαν υποδείξει (σιγά μην πήγα στο σωστό) και μπαίνοντας σε περιφραγμέννο χώρο από ψηλά φυτά βλέπω κενή θέση. Παρκάρω τη γριά και αρχίζω να κατεβάζω το τσαντήρι.

Με την άκρη του ματιού μου βλέπω χοντρή κυρία δίπλα μου να με αγριοκοιτάζει. Δεν πάμε καλά σκέφτομαι και συνεχίζω. Αυτή εκεί να συνεχίζει. Ήμουν τόσο κουρασμένος και ταλαιπωρημένος που όταν έστηνα τη σκηνή η όλη ένταση των προηγούμενων ημερών μου βγήκε σε γέλιο.

Έβριζα τραγουδιστά τη χοντρή με ότι μπινελίκι μου ερχόταν και όταν εκείνη μπήκε στη σκηνή της ακούστηκε ένας θόρυβος σα δονητής. Μπα, λέω, πρωί πρωί? Αποκλείεται, και όπως κάνω λίγο στα πλάι τη βλέπω από την μισόνοιχτη κουρτίνα της σκηνής να ξυρίζει τα πόδια της. Αποκορύφωση της στιγμής και να γελάω μόνος μου σα το ###### σκεφτόμενος πως το ζώο βγάζει τη γούνα της.
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwDrwJ_ruI/AAAAAAAAAWc/uQ3kGOY0XJc/s320/dsc01628.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwDrwJ_ruI/AAAAAAAAAWc/uQ3kGOY0XJc/s1600/dsc01628.jpg)
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwD0Joq3MI/AAAAAAAAAWk/nlQi51X13Bw/s320/dsc01630.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwD0Joq3MI/AAAAAAAAAWk/nlQi51X13Bw/s1600/dsc01630.jpg)
Η ώρα πλέον 11:00 και αφού είχα στήσει τη σκηνή, βόλτα στο camping για μικρή περιήγηση . Ψώνια στο πάμφθηνο market που βρισκόταν μέσα και επιστροφή στη σκηνή για φαγητό και ξεκούραση.

Εκεί που είχα χαλαρώσει και είχα ξαπλώσει ακούω κάποιος να χτυπά το πλαϊνό της σκηνής. “yes?” λέω. " sir,can u come out for a minute?” μου λέει γυναικεία φωνή. Βγαίνω και βλέπω μια υπάλληλο του camping να μου ζητάει το εισιτήριο που μου είχαν δώσει.

Δίνοντάς της το μου λέει πως είμαι στην ακριβή περιοχή. Δηλαδή λέω θα πρέπει να ξεστήσω και να ξαναστήσω αλλού? Ναι, μου λέει εκτός και αν πληρώσετε το αντίτιμο.

Η χοντρή σκέφτομαι, αυτή έκανε παράπονα και ήρθαν εδώ να με διώξουν.

Τα παίρνω κρανίο παίρνω το τσαντάκι και αποφασισμένος να πληρώσω όσο και αν έκανε το αντίτιμο πηγαίνω προς τη reception. Μέσα στο πορτοφόλι είχα 30€ αλλά και την κάρτα (για την είσοδό μου είχα πληρώσει 23€).

Φτάνω λοιπόν εκεί και η υπάλληλος που είχε έρθει στη σκηνή κάτι λέει με την άλλη στη reception και γυρίζει προς το μέρος μου. “will u pay the difference?” μου λέει, “Yes” της απαντώ και όσο σκεφτόμουν τη χοντρή τα έπαιρνα πιο άγρια. Της δίνω την κάρτα και αφού με κοιτάζει μου λέει “the extra amount is half a euro”. BINGO !!!!!!!!!! της δίνω το μισό ευρώ και πίσω στη σκηνή όπου η ευρύτερη περιοχή δίπλα από τη σκηνή μου πρέπει να πέρασε ένα από τα χειρότερα βράδια από το ροχαλητό μου.

Αύριο Βέλγιο, Γαλλία και βλέπουμε…….
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwEAbNw6zI/AAAAAAAAAWs/-zrhu5Bi5Ps/s320/dsc01631.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwEAbNw6zI/AAAAAAAAAWs/-zrhu5Bi5Ps/s1600/dsc01631.jpg)

Χάρτης Διαδρομής (http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=Amiralsgatan&daddr=E20+to:Vejlevej+to:Ludwig-Erhard-Stra%C3%9Fe%2FB4+to:B6+to:Ofener+Str.%2FL865+to:A31+to:A28+to:Haarlemmerweg%2Fs103+to:De+Genestetlaan&hl=el&geocode=FaJLUAMd7p_GAA%3BFS9BTAMdstSkAA%3BFaTwTgMd8k-QAA%3BFeoYMQMd-j-YAA%3BFcb4KQMd6CeGAA%3BFRbfKgMdvD59AA%3BFQJIKwMdnCtvAA%3BFfp3IQMdWDZdAA%3BFaZVHwMdxjBKAA%3BFcRfGgMdZOtBAA&mra=mi&mrcr=8&mrsp=9&sz=8&sll=51.771239,5.767822&sspn=2.236751,4.938354&ie=UTF8&ll=51.76784,5.767822&spn=3.263733,7.03125&z=7)

[Vagelis Gar]

18η Ημέρα (21 Ιουλίου 2010 Den Hagg - Paris - Fontainebleau)



Είναι στιγμές που θέλεις να μένεις μόνος και το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι με κάθε τρόπο να απολαύσεις αυτό που κάνεις. Μοναχικότητα νομίζω πως το λένε και είναι η κατάσταση που βρίσκεσαι από επιλογή.

Δεν έχει σχέση με την μοναξιά, συναίσθημα το οποίο πρέπει να είναι το πιο άσχημο απ όλα. Έχω καταλάβει εδώ και χρόνια πως είμαι μοναχικός άνθρωπος και όποτε βρίσκω ευκαιρία αποτραβιέμαι από φίλους και οικογένεια. Κάπως έτσι μοναχικά κυλάει και το ταξίδι μου. Από επιλογή.

Απόψε όμως τα συναισθήματα είναι κάπως διαφορετικά. Περίεργα, αλλόκοτα. Νιώθω ένα βάρος και το μυαλό μου γυρίζει συνέχεια γύρω από καταστάσεις και πρόσωπα που έχω αφήσει πίσω στην Ελλάδα. Το κυριότερο είναι η οικογένειά μου που πριν λίγο μιλήσαμε στο τηλέφωνο και η απουσία τους έχει αρχίσει να κάνει τα σημάδια της να μοιάζουν αξεπέραστα κάποιες στιγμές. Μία από αυτές τις στιγμές είναι αυτή η στιγμή. Το νιώθω ότι τους λείπω όπως ακριβώς μου λείπουν και αυτοί.

Αυτό το ταξίδι όμως πρέπει να το ολοκληρώσω όπως ακριβώς το είχα ονειρευτεί……

Ξύπνημα λοιπόν σήμερα το πρωί με το ξυπνητήρι από το κινητό να χτυπάει στις 08:00.

Στο κάμπινγκ επικρατούσε απόλυτη ησυχία μετά το χθεσινοβραδινό πανηγύρι που είχαν στήσει μικροί και μεγάλοι. Μέχρι τις 23:30 φωνές, φασαρία, μουσική, παιδιά να ουρλιάζουν και να παίζουν ότι παιχνίδι μπορείτε να φανταστείτε.

Ξαπλωμένος από τις 21:00 στη σκηνή κοιμήθηκα περίπου στις 24:00. Λίγο πριν κοιμηθώ άκουσα να χτυπάνε στη σκηνή κάποιες σταγόνες βροχής. Ο ουρανός δεν ήταν για βροχή αλλά καλού-κακού τράβηξα το μουσαμά ώστε να καλύψει όλη τη σκηνή αλλά και τη μηχανή.

Τελικά δεν έβρεξε και έτσι το πρωί σηκώθηκα και άρχισα σιγά-σιγά να φορτώνω τη μηχανή. Έφυγα από το κάμπινγκ κατά τις 09:00.

Προορισμό για σήμερα δεν είχα. Σκεφτόμουν να πάω μέχρι το Παρίσι αλλά το γεγονός πως δεν είχα GPS για την πόλη του Παρισιού με αποθάρρυνε.

Η άλλη εναλλακτική ήταν να πάω σε κάποια βόρεια πόλη της Γαλλίας και μετά Λουξεμβούργο. Αφού το σκέφτηκα για λίγο η απόφαση πάρθηκε. Κατεβαίνω μέχρι Παρίσι και ότι γίνει.
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwEkDceZQI/AAAAAAAAAW0/TKYaYsUfDm8/s320/dsc01632.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwEkDceZQI/AAAAAAAAAW0/TKYaYsUfDm8/s1600/dsc01632.jpg)

Με μια μικρή ανασφάλεια να μου δημιουργεί άγχος η σκέψη για το πώς θα τα καταφέρω μέσα στην πόλη του Παρισιού παίρνω τον Ε19 και στη συνέχεια τον 177 και μετά από μερικά ξεκούραστα χιλιόμετρα ήμουν στις Βρυξέλλες.

Πανέμορφη πόλη με κτίρια παλιά και νέα σε τέλεια αρμονία μεταξύ τους.

Σήμερα διαπίστωσα πως το πιο επικίνδυνο είδος φορτηγού στην προσπέραση είναι αυτό που μεταφέρει αυτοκίνητα. Το τι στροβιλίσματα αέρα υπάρχουν δεν περιγράφεται.
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwEvRUaCvI/AAAAAAAAAW8/qHGZm2Kte7s/s320/dsc01636.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwEvRUaCvI/AAAAAAAAAW8/qHGZm2Kte7s/s1600/dsc01636.jpg)
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwE3LBVMwI/AAAAAAAAAXE/_5Px5mve-2U/s320/dsc01639.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwE3LBVMwI/AAAAAAAAAXE/_5Px5mve-2U/s1600/dsc01639.jpg)

Έχοντας πλησιάσει πλέον στην πόλη του Παρισιού, στάση σε βενζινάδικο για να δω τον χάρτη. Δεν υπήρχε περίπτωση να βγάλω άκρη και συνεχίζω ακολουθώντας πινακίδες για κέντρο. Έχοντας προχωρήσει αρκετά μέσα στην πόλη παρατηρώ πως η θερμοκρασία της μοτοσυκλέτας είχε χτυπήσει κόκκινο.

Στάση δεξιά (και πάνω σε πεζοδρόμιο όπου υπήρχαν και άλλα μηχανάκια παρκαρισμένα) . Κάθομαι 10 λεπτά, χρόνος που δεν αποδείχθηκε αρκετός μιας και όταν ξαναβγήκα στο δρόμο το άκουγα το βιντιλατέρ να δουλεύει συνέχεια και έτσι λίγα μέτρα πιο κάτω ξανά στάση.

Κατεβαίνοντας βλέπω κάτω από τη μηχανή οινοπνευματί υγρό. Ώπα, σκέφτομαι ανέβασε πυρετό η γριούλα και ξέρασε. Μπαίνω σε fast-food Πακιστανών που βρισκόταν δίπλα και ζητάω 2 μπουκάλια νερό χωρίς ανθρακικό.

Ξεφορτώνω τα πράγματα στο πεζοδρόμιο, βγάζω πλαϊνή βαλίτσα, σέλα και έτοιμος να ανοίξω το πλαϊνό πλαστικό ώστε να φτάσω στο παγουράκι του ψυγείου. Κατσαβιδάκι και πάμε. Μια, δύο τίποτα. Βρε καλή μου βρε χρυσή μου τίποτα. Η βίδα είχε μουλαρώσει. Δοκιμάζω στη δεύτερη τα ίδια.

Παίρνω μεγαλύτερο κατσαβίδι από τους Πακιστανούς, τα ίδια. (εκείνη τη στιγμή θυμήθηκα σχετικό θεματάκι στο moto περί βιδών και γέλασα). Όπως πιάνω το πλαϊνό πλαστικό το τραβάω και βλέπω το παγουράκι. Λίγο ακόμα τράβηγμα και πιάνω την τάπα την οποία και ξεβιδώνω. Μισό νερό έξω, μισό μέσα έτοιμο το πότισμα.

Ξαναβάζω τα πράγματα στη μηχανή κάθομαι για λίγο στο fast-food για να γεμίσω και το δικό μου ψυγείο και μετά από υπόδειξη των Πακιστανών στο δρόμο πάλι με προορισμό τον πύργο του Άιφελ.
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwFEK_PtwI/AAAAAAAAAXM/90wTxrWxv0M/s320/dsc01644.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwFEK_PtwI/AAAAAAAAAXM/90wTxrWxv0M/s1600/dsc01644.jpg)
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwFZIOaJGI/AAAAAAAAAXU/JKzOMganY8w/s320/dsc01650.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwFZIOaJGI/AAAAAAAAAXU/JKzOMganY8w/s1600/dsc01650.jpg)

Δεν δυσκολεύτηκα να το βρω είναι η αλήθεια. Ξανά παρκάρισμα στο πεζοδρόμιο απέναντι ακριβώς από τον πύργο, κάποιες φωτογραφίες και ξεκινάμε πάλι.

Τέτοιες πόλεις θέλουν τον χρόνο τους για να τις γνωρίσεις και τέτοιες πολυτέλειες δυστυχώς δεν είχα σε αυτό το ταξίδι.
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwFkkrM_rI/AAAAAAAAAXc/_Gi-bQno9Cw/s320/dsc01652.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwFkkrM_rI/AAAAAAAAAXc/_Gi-bQno9Cw/s1600/dsc01652.jpg)

Είχε ήδη να αρχίζει να σουρουπώνει και έψαχνα κάποια ταμπέλα να με οδηγήσει νότια του Παρισού. Για καλή μου τύχη βλέπω πινακίδα Λυών (Ε6) ο οποίος μέσω του Α1 θα με έβγαζε προς τα εκεί. Την ακολουθώ και όπως όλα τα καλά πράγματα έτσι και αυτό κράτησε λίγο. Ο Α1 κλειστός λόγω έργων.

Συνεχίζω και ξαναχάνομαι. Μετά από 6-8χλμ σε προάστιο του Παρισιού σταματάω δεξιά για να ρίξω μια ματιά στο χάρτη και να ρωτήσω κάποιον που βγάζει ο δρόμος μιας και δεν είχα δει κάποια ταμπέλα.

Εκεί που κοίταζα το χάρτη ακούω πίσω μου φωνή. Δεν δίνω σημασία και σε λίγο χαιρετούρα από Γάλλο 50-55 χρονών με ένα παλιό μπλε Tenere. Ανταποδίδω το χαιρετισμό και με ρωτάει αν έχω χαθεί. Ναι του λέω, μπορείς να με βοηθήσεις? Τα υπόλοιπα είναι ιστορία με τον Phillip να κάθεται , μαζί μου περίπου 1 ώρα, να μου έχει σχεδιάσει πώς να βγω από το Παρίσι, να μου έχει σημειώσει διαδρομές που άξιζε να πάω στην επαρχία της Γαλλίας και να με προσκαλεί στο εξοχικό του στο Annecy που βρίσκεται στα Γαλλο-Ιταλικά σύνορα όπου και θα πήγαινε σε 2 μέρες να συναντήσει την οικογένειά του. Τον ευχαρίστησα πολύ έκανα αναστροφή και όπως γύριζα τον είδα να με χαιρετάει.

Κάτι τέτοιες στιγμές δίνουν αξία σε κάθε ταξίδι πιστεύω.

Στη συνέχεια ring-road και Α6 για Lyon.

(δυστυχώς η φωτογραφία πολλή σκοτεινή)
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwFvgvwbqI/AAAAAAAAAXk/C7MII9eY0LQ/s320/dsc01661.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwFvgvwbqI/AAAAAAAAAXk/C7MII9eY0LQ/s1600/dsc01661.jpg)

Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι 40χλμ νότια του Παρισιού σε κάποιο βενζινάδικο και μάλλον εδώ σε κάποια άκρη θα στρώσω τα υποστρώματα για λίγη ξεκούραση (κοντά υπάρχει περιπολικό οπότε θα είμαι οκ). Η ώρα είναι 01:30 και αύριο η μέρα αναμένεται ενδιαφέρουσα με τις διαδρομές που μου είπε ο Phillip.

(Σιγά που θα έμενα εκεί) http://www.moto.gr/forums/images/smilies/icon_smile_big.gif

Φεύγοντας από το βενζινάδικο αποφάσισα να πάω στο χωριό Faintenblue στο οποίο μου είχε πει ο Phillip πως κάτω από το κάστρο υπάρχει φωτισμένο δάσος όπου και σκηνή να έστηνα δεν θα με ενοχλούσε κανείς.

Πλησιάζοντας στο χωρίο (10χλμ) βλέπω πάρκινγκ και σκέφτομαι γιατί εκεί και όχι εδώ. Μπαίνω μέσα και στο χώρο υπήρχε νταλίκα και τροχόσπιτο. Ωραία λέω δεν είμαι μόνος. Σβήνω τη μηχανή, κατεβάζω τα υποστρώματα και παίρνω το tag-bag (το οποίο όπως φαντάζεστε έχει πολλές χρήσεις, εδώ θα αντικαθιστούσε το μαξιλάρι).

Εκεί που στρώνω τα υποστρώματα βλέπω αυτοκίνητο να μπαίνει στο πάρκινγκ. Σταματά πιο πέρα από εμένα και στο ημίφως βλέπω να κατεβαίνει αντρική φιγούρα να ακουμπά στην πόρτα του οδηγού και να ανάβει τσιγάρο.

Ξαπλώνω και σκέφτομαι πως δεν θα κοιμηθώ αλλά θα μείνω εκεί για 2-3 ώρες να ξεκουραστώ. Κάτι μου λέει ο τύπος στα Γαλλικά και πλησιάζει. Ωπ, σκέφτομαι κάτι δεν πάει καλά. Πλησιάζοντας μου λέει και κάτι άλλο που δεν κατάλαβα και μόλις έφτασε πολύ κοντά μου τον χαιρετάω στα Αγγλικά και του λέω πως δεν καταλαβαίνω. Με τα σπαστά Αγγλικά που ήξερε μου λέει “u must go”. “why?” ρωτάω εγώ. “here gays” μου λέει. Την κάτσαμε σκέφτομαι. Ο τύπος είναι gay και ήρθε εδώ για τα καθημερινά του ψώνια. “ok” του λέω, “I go” και σε χρόνο dt μαζεύω τα πράγματα και εξαφανίζομαι.

Είναι τώρα στα γεράματα για δοκιμές και πειράματα? Όχι, βέβαια.

Συνεχίζω για πολύ λίγα χιλιόμετρα και μπαίνω στο Faintanblue. Η ώρα περίπου 02:00 και λέω, θα καθίσω κάπου στην πλατεία ώσπου να ξημερώσει. Για καλή μου τύχη και σε στενό πριν φτάσω στην πλατεία σε παλιό ξενοδοχείο βλέπω φως στη reception. Λες? Αναρωτιέμαι και πλησιάζω.

Ξεχωρίζω αντρική φιγούρα και χτυπάω το τζάμι. Έρχεται ο τύπος ανοίγει την πόρτα και τον ρωτάω αν υπάρχει κανένα δωμάτιο για να περάσω τη βραδιά. Δεν καταλαβαίνει και με νοήματα του δείχνω πως ψάχνω για δωμάτιο που να έχει μπάνιο για ντους. Μου δείχνει και την τιμή (50€) η μηχανή στο πεζοδρόμιο και βουρ για ντους και ύπνο.

Το δωμάτιο ψιλοβρώμικο, μικρό, με μια τηλεόραση απλά για ντεκόρ αλλά λεπτομέρειες.

Τελευταία φορά που κοίταξα το κινητό μου έδειχνε πως η ώρα είχε πάει 03:30.

Χάρτης Διαδρομής (http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=Hubertusviaduct&daddr=R1+to:Quai+de+Willebroeck%2FWillebroekkaai%2FN201+to:Boulevard+Montmartre+to:Route+Nationale%2FD607&hl=el&geocode=Fc7wGgMdYKlBAA%3BFcxfDQMdXqpCAA%3BFfQPCAMdRGBCAA%3BFdS56QIdnLYjAA%3BFV6t4gIdSvYoAA&mra=mi&mrcr=3&mrsp=4&sz=10&sll=48.442867,2.70813&sspn=0.599436,1.234589&ie=UTF8&ll=48.441956,2.70813&spn=0.874573,1.757813&z=9)

[Vagelis Gar]

19η Ημέρα (22 Ιουλίου 2010 Faintenbleau - Tournus)



Το ξυπνητήρι για άλλη μια φορά λυσομανούσε στις 08:00 προσπάθησα να το κλείσω, δεν θυμάμαι τι έγινε τελικά και ξύπνησα στις 10:00.

Μέχρι την ώρα του chack out μου απέμεναν 2 ωρίτσες τις οποίες και εκμεταλλεύτηκα δεώντος στο πανέμορφο Faintenblue (τον τίτλο του χωριού σίγουρα τον γράφω λάθος αλλά αν βρεθείτε στο Παρίσι δεν υπάρχει περίπτωση να μην σας πουν από πού θα πάτε).

Καφεδάκι σε café μικρή βόλτα στην πόλη και πίσω στο ξενοδοχείο. Η ημέρα προσφερόταν για λίγα χιλιόμετρα μέχρι το επόμενο Γαλλικό χωριό και την πανέμορφη επαρχία.

Σε κάποια από τις στάσεις μου τηλεφωνώ στη γυναίκα μου για να μοιραστώ όλο το μεγαλείο που είχα μπροστά μου αλλά και για να της γκρινιάξω για όλα αυτά που μας έχουν μάθει πως «έτσι είναι στην Ελλάδα».
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwGgwfPhMI/AAAAAAAAAXs/Ss2I4Q3bvro/s320/dsc01662.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwGgwfPhMI/AAAAAAAAAXs/Ss2I4Q3bvro/s1600/dsc01662.jpg)
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwGn-NQThI/AAAAAAAAAX0/UztFP6Tor24/s320/dsc01663.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwGn-NQThI/AAAAAAAAAX0/UztFP6Tor24/s1600/dsc01663.jpg)
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwGw647CZI/AAAAAAAAAX8/WH6u2Rc8ZhA/s320/dsc01671.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwGw647CZI/AAAAAAAAAX8/WH6u2Rc8ZhA/s1600/dsc01671.jpg)
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwG4BVnE_I/AAAAAAAAAYE/pQeZY_8WsKM/s320/dsc01685.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwG4BVnE_I/AAAAAAAAAYE/pQeZY_8WsKM/s1600/dsc01685.jpg)
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwHB6sE7qI/AAAAAAAAAYM/HtbXlpDai1o/s320/dsc01690.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwHB6sE7qI/AAAAAAAAAYM/HtbXlpDai1o/s1600/dsc01690.jpg)
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwHJi2RBLI/AAAAAAAAAYU/RRO7Amxfekw/s320/dsc01718.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwHJi2RBLI/AAAAAAAAAYU/RRO7Amxfekw/s1600/dsc01718.jpg)
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwHSBxn1VI/AAAAAAAAAYc/az91WrFx-aQ/s320/dsc01714.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwHSBxn1VI/AAAAAAAAAYc/az91WrFx-aQ/s1600/dsc01714.jpg)

Συνολικά 250χλμ εκείνη την ημέρα με το ρολόι να δείχνει κοντά στις 18:00. Συνεχίζω στον νωχελικό μου ρυθμό περνώντας ανάμεσα από εκπληκτικά σε ομορφιά Γαλλικά χωριά και κάποια στιγμή μπαίνω σε δάσος και μένω μ@λ@κ@ς. Απίστευτο το τοπίο με τον ήλιο σιγά σιγά να έχει αρχίσει την αντίστροφη μέτρηση.

Βγαίνοντας από το δάσος ο δρόμος ανέβαινε σε μικρό λόφο και πίσω μου ο ήλιος να έχει αρχίσει να παίρνει το κόκκινο- πορτοκαλί χρώμα που βλέποντάς το σε κάνει να σκέφτεσαι πόσο όμορφες είναι οι μικρές στιγμές στη ζωή μας.

Τηλέφωνο σε φίλο και προσπάθεια να του μεταφέρω τη μαγεία της στιγμής. Στο πάρκινγκ που βρισκόμουν (το οποίο μόνο τυχαία δεν βρισκόταν εκεί) δεν ξέρω πόση ώρα έμεινα ούτε πόσες φωτογραφίες τράβηξα.

Η συγκεκριμένη διαδρομή είναι Βορειοανατολικά της Λυών όπου κοντά στην πόλη Bourges υπάρχει μικρότερη που ονομάζεται Nevers. Από εκεί λοιπόν ακολουθείτε πινακίδες για Autun όπου και θα συναντήσετε όλα αυτά για τα οποία σας μιλάω
http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwHf4HpU8I/AAAAAAAAAYk/618vM3CYSzE/s320/dsc01722.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwHf4HpU8I/AAAAAAAAAYk/618vM3CYSzE/s1600/dsc01722.jpg)

Μετά από αρκετή ώρα και χιλιόμετρα σταματώ σε Bistro λίγο απ’ όλα και κατεβαίνω για να βάλω κάτι στο στομάχι μου.

Ιδιοκτήτης κάποιος Zerar και ένα ζευγάρι να κάθεται έξω από τη μπάρα. Ρωτάω αν μιλάνε Αγγλικά, τίποτα. Του λέω κάτι να φάω κάνοντας και την αντίστοιχη κίνηση, μου απαντάει κάτι σαν “ate” λέω “yes” και βρέθηκα να πίνω ζεστό τσάι σε κάποιο ορεινό χωριό της Γαλλίας.

Όταν του ζήτησα να φωτογραφηθούμε κατάλαβε να με φωτογραφήσει, βγαίνοντας βγάζω και μια κουνημένη του μαγαζιού και πάμε παρακάτω προς αναζήτηση τροφής.
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwHqk9DjOI/AAAAAAAAAYs/PTlDTUp_Xgw/s320/dsc01725.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwHqk9DjOI/AAAAAAAAAYs/PTlDTUp_Xgw/s1600/dsc01725.jpg)

Φαγητό λίγα χιλιόμετρα παρακάτω σε εστιατόριο Πορτογάλων όπου όταν καταφέραμε να συνεννοηθούμε μου έφτιαξαν πιατέλα με κρύες σαλάτες, σαλάμια και τυριά. Πεντανόστιμο και χορταστικό. Espresaki προσφορά του καταστήματος και φύγαμε για Autun όπου πίστευα πως όπως χθες θα έβρισκα κάπου να μείνω

Μπήκα στην πόλη περίπου στις 24:00. Λίγη κίνηση στους δρόμους, μια τεράστια φωτισμένη πλατεία και 1-2 Bistro ανοιχτά. Στη διαδρομή και λίγο πριν την πόλη 2-3 2άστερα ξενοδοχεία κλειστά.

Ακολουθώ πινακίδα που με οδηγούσε σε ξενοδοχείο, ευγενέστατη κοπέλα μου λέει full και ξανά προς την πλατεία. Συνηθισμένος πιά παρκάρω μηχανή πιάνω παγκάκι και αρχίζω να γράφω το ημερολόγιό μου.

Λίγο πιο πέρα 2 πιτσιρικάδες ακούγαν δυνατά μουσική. Κάποια στιγμή πλησιάζουν κάτι μου λένε λέω πως δεν καταλαβαίνω και φεύγουν. Η ώρα είχε πάει πια 01:30 και εκεί που είχα χαλαρώσει πιάνω με το μάτι μου 4 νεαρούς να περνούν από πίσω μου και να κατευθύνονται στο παγκάκι που καθόταν πριν οι άλλοι 2. Οι 2 όμως ήταν οι προηγούμενοι.

Με ζώσαν τα φίδια μαζεύω τα πράγματα ανεβαίνω στη μηχανή και φεύγουμε για Dijon.
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwH5AbpDlI/AAAAAAAAAY0/KT2g_9IVYBo/s320/dsc01730.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwH5AbpDlI/AAAAAAAAAY0/KT2g_9IVYBo/s1600/dsc01730.jpg)

Η απόσταση μέχρι Dijon 70 περίπου χιλιόμετρα από τα οποία τα 35 με πυκνή ομίχλη. Στάση σε απόμερο μέρος και ισοθερμικά από μέσα μιας και το κρύο αρκετά τσουχτερό.
http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwIDsFK_QI/AAAAAAAAAY8/44uWBKBdKiI/s320/dsc01736.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwIDsFK_QI/AAAAAAAAAY8/44uWBKBdKiI/s1600/dsc01736.jpg)

Άφιξη στη Dijon περίπου στις 04:00 και δεν έψαξα καν για ξενοδοχείο. Το μόνο που ήθελα ήταν να πιώ έναν καφέ. Τέτοια ώρα τέτοια λόγια και έξοδος από την πόλη προς Λυών (Α31).

Λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω από τα μεγαλύτερα βενζινάδικα σε όλο μου το ταξίδι. Σταματάω, βενζίνη, καφές και αράζω κάπου απόμερα μέχρι που άρχισε να χαράζει. Περίπου 90χλμ σε απίστευτο αυτοκινητόδρομο με 4,5 λωρίδες ανα κατεύθυνση και προορισμός μου το Tournus.

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwINaXtJKI/AAAAAAAAAZE/Gi1BaLIHXgQ/s320/dsc01737.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwINaXtJKI/AAAAAAAAAZE/Gi1BaLIHXgQ/s1600/dsc01737.jpg)

Το συγκεκριμένο πάρκαρε δίπλα απο το Africa αλλά τι να μας πει το καβουρδιστήρι.....
http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwIXXOakwI/AAAAAAAAAZM/gIfuDQUGpDs/s320/dsc01740.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwIXXOakwI/AAAAAAAAAZM/gIfuDQUGpDs/s1600/dsc01740.jpg)

Χάρτης Διαδρομής (http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=Rue+Aristide+Briand%2FD210&daddr=Avenue+du+11+Novembre+1918+to:D907+to:Route+de+Ch%C3%A2teau-Chinon%2FD978+to:Boulevard+S%C3%A9vign%C3%A9%2FD974+to:Avenue+du+Clos+Mouron%2FN6&hl=el&geocode=FeSu4gIdYE4pAA%3BFeSLzgIdOJkkAA%3BFSrtzAId4DAwAA%3BFTSEzAIdxmZBAA%3BFQ4Y0gIdAspMAA%3BFWKixgIdDNZKAA&mra=mi&mrcr=4&mrsp=5&sz=8&sll=46.732331,4.608765&sspn=2.477432,4.938354&ie=UTF8&ll=46.732331,4.614258&spn=3.614531,7.03125&z=7)

[Vagelis Gar]

20η Ημέρα (23 Ιουλίου 2010 Tournus)




Λίγα λόγια και για την σημερινή ημέρα η οποία ήταν αφιερωμένη στην ξεκούραση του θεϊκού μου κορμιού. Ξενοδοχείο στην άκρη της πόλης ιδιοκτησίας κατόχου Harley ο οποίος στο εστιατόριο του ξενοδοχείου στα ράφια είχε μινιατούρες μοτοσυκλετών με τους αναβάτες του και στα σουπλά στα τραπέζια μια από τα ίδια.

Δυστυχώς δεν τον γνώρισα μιας και εκείνη την ημέρα έλειπε αλλά ο τύπος στη reception μου είπε πως το αφεντικό του τρελαμένος με τα ταξίδια είναι μέλος στο Harley Club Γαλλίας και όλοι αυτοί είναι φίλοι του από τη λέσχη.


Δωμάτιο σοφίτα με φεγγίτη, ωραίο φαγητό στο εστιατόριο αλλά λίγο τσιμπημένες οι τιμές και Γαλλικό πρωινό με κρουασάν και λοιπά Γαλλικά εδέσματα.


http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwI8Azw0lI/AAAAAAAAAZU/hLnhdqhN-Tw/s320/dsc01763.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwI8Azw0lI/AAAAAAAAAZU/hLnhdqhN-Tw/s1600/dsc01763.jpg)
Το ξενοδοχείοhttp://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwJHZ508NI/AAAAAAAAAZc/NcpGoQLybnQ/s320/dsc01779.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwJHZ508NI/AAAAAAAAAZc/NcpGoQLybnQ/s1600/dsc01779.jpg)

Δείγμα απο τα σουπλάhttp://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwJRvYmmOI/AAAAAAAAAZk/iczGnZ6YbnI/s320/dsc01749.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwJRvYmmOI/AAAAAAAAAZk/iczGnZ6YbnI/s1600/dsc01749.jpg)

http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwJahR5sSI/AAAAAAAAAZs/d0hbIK1Tiao/s320/dsc01776.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwJahR5sSI/AAAAAAAAAZs/d0hbIK1Tiao/s1600/dsc01776.jpg)http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwJiU-JsLI/AAAAAAAAAZ0/1t6f9ZWadfQ/s320/dsc01781.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwJiU-JsLI/AAAAAAAAAZ0/1t6f9ZWadfQ/s1600/dsc01781.jpg)

[Vagelis Gar]

21η Ημέρα (24 Ιουλίου 2010 Tournus - Winterthur)



Μετά το περιποιημένο πρωινό η ώρα να έχει πάει περίπου 09:00 ετοιμάζω τα πράγματα στη μοτοσυκλέτα και είμαι έτοιμος να ξεκινήσω για την σημερινή μικρή μου περιπέτεια. Κύριος προορισμός μου το Wattwill στην Ελβετία κοντά στην St.Gallen.

Εδώ να πω πως κάθε φορά που κλείνω δωμάτιο σε ξενοδοχείο η πρώτη μου ερώτηση είναι αν έχει πρωινό. Τρώγοντας καλά το πρωί δεν χρειάζεται να φάω τα βρωμοσάντουιτς από τα βενζινάδικα. Μαύρος ο ουρανός σήμερα αλλά δε βαριέσαι, πλέον ότι καιρό και να έχει δεν με ενοχλεί.

Στιγμιαία σκέψη να φορέσω τα αδιάβροχα και παίρνοντας το ρίσκο να μην τα φορέσω μου βγήκε σε καλό μιας και μετά από κάποια χιλιόμετρα τα σύννεφα αραίωσαν και κάπου κάπου έσκαγε μύτη ο ήλιος.

Εύκολα βγήκα από Tournus προς Broungen – Bresse. Το μόνο που με προβλημάτιζε ήταν πως λόγω Κυριακής όλα τα βενζινάδικα ήταν κλειστά (να μην ξεχνάτε πως πλέον οδηγούσα σε επαρχιακούς δρόμους της Γαλλίας) αλλά το πιο άσχημο ήταν πως είχαν τοποθετήσει και αλυσίδες στις εισόδους και έτσι δεν μπορούσα να μπω για να βάλω από τον αυτόματο πωλητή. Τελικά βρίσκω αντιπροσωπεία της Renault που λειτουργούσε και σαν βενζινάδικο (όχι η μόνη) και φουλάρω.

Φτάνω στο Bresse και έπρεπε να βρω τον δρόμο που οδηγούσα στην Claude. Ρωτάω 2-3 μου δείχνουν την ίδια κατεύθυνση. Προχωρώ 5-6χλμ έξω από την πόλη και βλέπω πινακίδα προς Lous Le Sannier (πόλη που ήταν 50χλμ και αρκετά πιο έξω από εκεί που πήγαινα εγώ). Γυρίζω πάλι προς την πόλη και σε 2-3χλμ ρωτάω μια ευγενέστατη κυρία που έβγαινε από παράδρομο με το αυτοκίνητό της και μου δείχνει την κατεύθυνση από όπου ερχόμουν.

Αναστροφή πάλι, δε βαριέσαι λέω θα κάνω 50 παραπάνω χιλιόμετρα. Φτάνοντας στη Lous πάλι πουθενά ταμπέλα για Claude (πόλη που θα με οδηγούσε προς τα σύνορα προς Ελβετία).

Εκεί και σε μια απόσταση 15χλμ πρέπει να μου πήρε τουλάχιστον 1 ώρα μπρος – πίσω ρωτώντας διάφορους μεταξύ άλλων και κάποια παιδιά που είχαν σταματήσει και αυτοί στην άκρη του δρόμου και κοιτούσαν τον δικό τους χάρτη πιο ενημερωμένο από τον δικό μου.
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwJ1Cy-MWI/AAAAAAAAAZ8/7d6G2qSIgLg/s320/dsc01784.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwJ1Cy-MWI/AAAAAAAAAZ8/7d6G2qSIgLg/s1600/dsc01784.jpg)

Με τα πολλά φτάνω στο Champangole και καρφί για τα Γαλλο- Ελβετικά σύνορα από το Portarlier. Συνοριακός σταθμός υπήρχε και αφού ο υπάλληλος με ρώτησε τι είναι αυτό πάνω στο κράνος (είχα την κάμερα) με χαιρέτησε και έφυγα.

Από τα σύνορα μέχρι την Travers από όπου μπήκα και στον αυτοκινητόδρομο για Ζυρίχη η διαδρομή είναι πολύ όμορφη με το τρένο να περνά ακριβώς δίπλα στο δρόμο. Vignetta στους Ελβετικούς δρόμους την οποία και δεν πλήρωσα παίρνοντας ρίσκο.

Ατελείωτα χιλιόμετρα σε μια αδιάφορη διαδρομή αν εξαιρέσεις τη θέα που είχα σε κάποιο σημείο σε μια μεγάλη λίμνη στα αριστερά μου. Βενζίνη με περίπου 1,25€. Γρήγορα χιλιόμετρα με την Ζυρίχη πλέον να είναι κοντά.

Πολύ μεγάλη η κίνηση στους δρόμους και πλησιάζοντας ακόμα πιο πολύ στην πόλη αναρωτιόμουν αν θα έπρεπε να μπω για να χαζέψω λίγο ή να συνεχίσω.
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwJ-z9zEqI/AAAAAAAAAaE/zMUOLULy_PY/s320/dsc01785.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwJ-z9zEqI/AAAAAAAAAaE/zMUOLULy_PY/s1600/dsc01785.jpg)
http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwKFyqZtpI/AAAAAAAAAaM/8MNQ30-M2Cs/s320/dsc01792.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwKFyqZtpI/AAAAAAAAAaM/8MNQ30-M2Cs/s1600/dsc01792.jpg)

Απόφαση στα γρήγορα και τι άλλο, μπαίνω στην πόλη βγαίνοντας από τον 1.

Η ιδέα τελικά αποδείχθηκε πολύ άστοχη. Χωρίς GPS και χωρίς χάρτη της πόλης με μια Ζυρίχη κανονικό εργοτάξιο. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά μόλις είχε τελειώσει ποδοσφαιρικός αγώνας με τους φιλάθλους να έχουν γεμίσει τους δρόμους..

Όπως είπα και πιο πριν έργα παντού και πολλές ταμπέλες σκεπασμένες και έπρεπε να μαντεύω προς τα πού να πάω. Βλέπω σταματημένη κλούβα της αστυνομίας με ανοιχτή την πίσω πόρτα και αστυνομικούς (λέγε με ΜΑΤ) μέσα. Σταματάω ακριβώς μπροστά τους (νομίζω το συγκεκριμένο πλάνο το έχω και στην κάμερα) και τους ρωτάω από πού θα βγω για St.Gallen. Μου εξηγεί και φεύγω.

Εννοείται πως χάθηκα και πάλι κάνοντας κύκλους κάπου κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό.

Τελικά βλέπω πινακίδα για Winterhur (στο δρόμο το χωριό προς St.Gallen) και την ακολουθώ βγαίνοντας πάλι στον 1. Η απόσταση μεταξύ Ζυρίχης και St.Gallen περίπου 90χλμ αλλά γινόταν έργα στο δρόμο και με την ώρα να έχει πάει 20:00 και με 550χλμ τις προηγούμενες ώρες αισθανόμουν πολύ κουρασμένος.

Μπήκα στη St.Gallen περίπου 21:30 και αμέσως αναζήτηση ξενοδοχείου. Σκέφτηκα πως η τύχη μου είχε τελειώσει μιας και στην Ελβετία έχω αρκετούς συγγενείς αλλά όλοι βρισκόταν στην Ελλάδα για διακοπές όπως μου είπε ο πατέρας μου στο τηλέφωνο. Άκουγα τη μάνα μου να φωνάζει και να λέει να πάω σε μια φίλη της στο Wattwill για να μείνω. Ούτε τους ήξερα ούτε με ήξεραν δεν υπήρχε περίπτωση να πάω.

Αναζήτηση λοιπόν ξενοδοχείου στη St.Gallen όπου χωρίς υπερβολές έκανα ατελείωτες βόλτες μέχρι να βρω ξενοδοχείο να ρωτήσω.

Χωρίς να έχω δει πολλά από την πόλη δεν μου έκανε και εντύπωση και το μόνο που παρατήρησα ήταν οι πολλές φωτογραφικές κάμερες στα φανάρια.

Με τα πολλά βρίσκω ξενοδοχείο μου λέει 105€. Για ακόμη μία φορά λέω οκ και μου δείχνει ένα χώρο δίπλα στο ξενοδοχείο για να βάλω τη μηχανή.

Έχω παρκάρει και πάω να κατεβάσω το tag-bag όταν χτυπάει το τηλέφωνό μου. Στην άλλη άκρη της γραμμής ξαδέρφη μου που μένει με τον άντρα της κοντά στη Ζυρίχη.” Μας πήρε ο πατέρας σου τηλέφωνο και μας είπε πως είσαι Ελβετία. Εμείς φεύγουμε Τετάρτη για Ελλάδα. Δεν το συζητάω θα έρθεις να κοιμηθείς εδώ.”

Δεν της έφερα καμία αντίρρηση. Μπήκα στο ξενοδοχείο, είπα πως δεν θα κάνω check in (αλήθεια πόσες φορές το έχω κάνει αυτό) και φεύγω για κάποιο χωριουδάκι λίγο έξω από τη Ζυρίχη.

Στην έξοδο για το χωριό με περίμενε ο Γιώργος και σε 5’ μπαίναμε στο σπίτι. Περιποιημένη μακαρονάδα, 2 αυγά τηγανιτά και μια σαλάτα και αραλίκι στην βεράντα για 1-2 τσικουδιές και λίγη κουβεντούλα με τα παιδιά. Είχαν πλέον κοιμηθεί όταν τελείωσα το μπάνιο μου και πήγα και εγώ στον ξενώνα για να κλείσω τα μάτια μου και να ξεκουραστώ.

Χάρτης Διαδρομής (http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=A6&daddr=Boulevard+Edouard+Herriot%2FD1079+to:Avenue+de+la+Lib%C3%A9ration%2FD436+to:46.385848,6.2040302+to:46.64672,7.06147+to:Laupenstrasse%2F%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AE+1%2F%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AE+10+to:Sihlquai+to:Technikumstrasse%2F%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AE+1&hl=el&geocode=FXCExgIddLRKAA%3BFa4pwQIdCJ5PAA%3BFbqxwwIdKEdZAA%3BFbjKwwIdfqpeACkjbdvMIV2MRzFkRzcQI69TWg%3BFcDFxwId3r9rACnT1WqL_mKORzE2kUVsCu_11g%3BFT5czAIdwGlxAA%3BFeD50gId_keCAA%3BFQbD1AIdOieFAA&mra=mi&mrcr=4&mrsp=7&sz=10&via=3,4&sll=47.432732,8.843994&sspn=0.611263,1.234589&ie=UTF8&ll=47.431803,8.843994&spn=0.891829,1.757813&z=9)

[Vagelis Gar]

22η Ημέρα (25 Ιουλίου 2010 Winterthur - Male)



Καφεδάκι και σπιτικό πρωινό την επόμενη ημέρα με τον πιτσιρικά (2 χρονών) να μην του πολυαρέσει η ιδέα ενός ξένου στο σπίτι τους. Κράνος και γάντια στο πάτωμα και το πρόβλημα λύθηκε.

Σήμερα θα πήγαινα στην πόλη που έχω γεννηθεί (Wattwill) αλλά μόλις βγήκα στη βεράντα και είδα τον ουρανό απογοητεύτηκα. Μαυρίλα παντού και ψιλόβροχο. Θα βρέξει σήμερα, άκουσα στην τηλεόραση μου λέει η Άντζελα και πέφτω ψυχολογικά ακόμη πιο πολύ. Δεν μένεις άλλη μια μέρα? Με ρωτάει. Δεν υπήρχε τέτοια περίπτωση και αφού τους χαιρετάω βγαίνω για τη γνωστή μου πλέον συνήθεια.

Φόρτωμα της μηχανής και ξανά στο δρόμο. Αδιάβροχα, γκέτες, γάντια και έτοιμος.
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwKes_PDRI/AAAAAAAAAaU/Y1JCsbohnbY/s320/dsc01798.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwKes_PDRI/AAAAAAAAAaU/Y1JCsbohnbY/s1600/dsc01798.jpg)

Το Wattwill 70χλμ από εκεί και με το που έφτασα δεν μπορώ να πω πως ένιωσα κάτι ιδιαίτερο. Σαν να έκανα άλλη μια στάση στο ταξίδι μου. Ίσως να έφταιγε ότι είχα φύγει πολύ νωρίς από εκεί για Ελλάδα (στα 6 μου).

Μια γρήγορη βόλτα στο χωριό και βάσει χάρτη έπρεπε να βγω στο Davos και μετά στα Ελβετο-Ιταλικά σύνορα. Λόγια για να περιγράψω την ομορφιά που υπήρχε τριγύρω μου δεν υπάρχουν και θα αφήσω τις φωτογραφίες να μιλήσουν.

Εντύπωση στο Davos μου έκανε ότι στους δρόμους κυκλοφορούσαν πολλοί ραβίνοι. Πέρασμα από το τελωνείο στα σύνορα εντελώς τυπικός έλεγχος και προορισμός μου το Male όπου ήταν κοντά στους Δολομίτες. Θα ξεκουραζόμουν εκεί τη βραδιά ώστε την επόμενη να περάσω από κάποια πάσα που φίλοι μου σύστησαν.

Δεν έπρεπε να περιμένω μέχρι την επόμενη για να περάσω από πάσο μιας και μετά από κάποια χλμ άρχισα να ανηφορίζω για να φτάσω τελικά στην κορυφή του Fluelapass. Και πάλι φωτογραφίες γιατί από λόγια δεν….
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwKtYQlEnI/AAAAAAAAAac/bV2MonjxZKU/s320/dsc01802.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwKtYQlEnI/AAAAAAAAAac/bV2MonjxZKU/s1600/dsc01802.jpg)

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwK0UdB13I/AAAAAAAAAak/pNiLpF7GP6A/s320/dsc01803.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwK0UdB13I/AAAAAAAAAak/pNiLpF7GP6A/s1600/dsc01803.jpg)

http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwK79-UBXI/AAAAAAAAAas/I1NF6GWWLjs/s320/dsc01808.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwK79-UBXI/AAAAAAAAAas/I1NF6GWWLjs/s1600/dsc01808.jpg)

http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwLC9gMkYI/AAAAAAAAAa0/CBaqibSS_C0/s320/dsc01810.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwLC9gMkYI/AAAAAAAAAa0/CBaqibSS_C0/s1600/dsc01810.jpg)

http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwLKKlgLUI/AAAAAAAAAa8/oQ6ZQi6jYiM/s320/dsc01821.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwLKKlgLUI/AAAAAAAAAa8/oQ6ZQi6jYiM/s1600/dsc01821.jpg)

http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwLRpoVoLI/AAAAAAAAAbE/5SDqrHzJQj8/s320/dsc01820.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwLRpoVoLI/AAAAAAAAAbE/5SDqrHzJQj8/s1600/dsc01820.jpg)

http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwLa1g4xLI/AAAAAAAAAbM/qQcFjEpsmgo/s320/dsc01823.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwLa1g4xLI/AAAAAAAAAbM/qQcFjEpsmgo/s1600/dsc01823.jpg)

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwLidO9nnI/AAAAAAAAAbU/Lr2ZudfRpZk/s320/dsc01827.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwLidO9nnI/AAAAAAAAAbU/Lr2ZudfRpZk/s1600/dsc01827.jpg)

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwLqpI0VbI/AAAAAAAAAbc/LMd_H1mF2Ig/s320/dsc01829.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwLqpI0VbI/AAAAAAAAAbc/LMd_H1mF2Ig/s1600/dsc01829.jpg)

Φτάνω κοντά στο Male και ξενοδοχείο πάνω στο δρόμο με καταπληκτική θέα απέναντι. Μπαίνοντας κυριούλα μου λέει πως το δωμάτιο στοιχίζει 50€ με δείπνο (το οποίο σερβίρονταν στις 19:00 και μόλις που πρόλαβα), πρωινό και πάρκινγκ για τη μηχανή.

Check in και τα υπόλοιπα αποτελούν ευχάριστες ώρες για το στομάχι και το σώμα μου.
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwL0xfDyhI/AAAAAAAAAbk/KjmmAwL94RE/s320/dsc01841.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwL0xfDyhI/AAAAAAAAAbk/KjmmAwL94RE/s1600/dsc01841.jpg)

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwL8gFU5OI/AAAAAAAAAbs/VXBb7vbDCh8/s320/dsc01839.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwL8gFU5OI/AAAAAAAAAbs/VXBb7vbDCh8/s1600/dsc01839.jpg)
Χάρτης Διαδρομής (http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=Technikumstrasse%2F%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AE+1%2F%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AE+15&daddr=Umfahrungsstrasse+to:A13+to:Promenade+to:Via+Nazionale%2FSS42&hl=el&geocode=FRrD1AId_j-FAA%3BFbKm0QIdypuKAA%3BFZLNzwId2ryQAA%3BFbYnygIdMBaWAA%3BFTQVwwIdwkumAA&mra=mi&mrcr=3&mrsp=4&sz=9&sll=46.217852,10.566101&sspn=1.250472,2.469177&ie=UTF8&ll=46.954012,9.420776&spn=1.799796,3.515625&z=8)

[Vagelis Gar]

23η Ημέρα (26 Ιουλίου 2010 Male - Portogruaro)



Δολομιτικές Άλπεις και για αυτή την ημέρα θα γράψω μόνο πως στο τέλος της ημέρας διανυκτέρευσα κάπου ανατολικά της Βενετίας (χωρίς να πάω Βενετία).

Τα υπόλοιπα στις φωτογραφίες.

http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwMKQp3S2I/AAAAAAAAAb0/JKzXCswnLqY/s320/dsc01854.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwMKQp3S2I/AAAAAAAAAb0/JKzXCswnLqY/s1600/dsc01854.jpg)

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwMiKdKx9I/AAAAAAAAAcE/VSBI_-aOkRM/s320/dsc01855.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwMiKdKx9I/AAAAAAAAAcE/VSBI_-aOkRM/s1600/dsc01855.jpg)

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwMotbcq-I/AAAAAAAAAcM/44DoeCGhKYs/s320/dsc01860.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwMotbcq-I/AAAAAAAAAcM/44DoeCGhKYs/s1600/dsc01860.jpg)

http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwMw8vFnJI/AAAAAAAAAcU/4Ewv1EiZt9g/s320/dsc01862.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwMw8vFnJI/AAAAAAAAAcU/4Ewv1EiZt9g/s1600/dsc01862.jpg)

(Περισσότερες φωτογραφίες από Δολομιτικές Άλπεις θα ανεβάσω αργότερα)

Χάρτης Διαδρομής (http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=Strada+Statale+del+Tonale+e+della+Mendola%2FSS42&daddr=A13+to:Via+Peron%2FSR203+to:A27+to:Via+delle+Rose&hl=el&geocode=FY5-wwIdagKnAA%3BFdlhxQIdHjWtAA%3BFZZ0wAIdcO-4AA%3BFdyltwIdnpu7AA%3BFYiNugIdutvDAA&mra=mi&mrcr=3&mrsp=4&sz=10&sll=45.712892,12.855377&sspn=0.63096,1.234589&ie=UTF8&ll=45.711933,12.854004&spn=0.920566,1.757813&z=9)

[Vagelis Gar]

Για τα υπόλοιπα αναμείνατε :)

[Vagelis Gar]

24η Ημέρα (27 Ιουλίου 2010 Portogruaro - Zagreb)



Αναχώρηση από το χωριό που έμεινα και πρώτη μου στάση θα ήταν η Τεργέστη. Ιταλική autostrada τέλεια και στάση για βενζίνη.

Εκεί που άφησα τη γριά δίπλα και λίγο πιο πίσω GS με περίεργη κίτρινη πινακίδα. Μπαίνω μέσα, παίρνω τα νεράκια μου και τον καφέ και βγαίνω. Εκείνη την ώρα ο τύπος με το GS φόραγε το μπουφάν για να φύγει. Τον χαιρετάω μου ανταποδίδει και καταλήξαμε να πιούμε 2 καφέδες και να συζητήσουμε για τα ταξίδια μας.

O Sergei Ουκρανός ο οποίος γύριζε από το Μαρόκο όπου είχε πάει με φίλο του και ο οποίος είχε μείνει για λίγες μέρες παραπάνω. Απίθανος τύπος, του δώρισα αυτοκολλητάκι από το NordKapp και λίγο πριν φύγουμε σαν δικό του δώρο μου έδωσε πακέτο Ουκρανικά τσιγάρα (το οποίο και δεν έχω ανοίξει).

Καλά ταξίδια αδερφέ.
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwNEtOI6GI/AAAAAAAAAcc/7OzlO7hOHrE/s320/dsc01870.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwNEtOI6GI/AAAAAAAAAcc/7OzlO7hOHrE/s1600/dsc01870.jpg)

Από Τεργέστη μπαίνω στη Σλοβενία. Δεν είδα πολλά από αυτή τη μικρή χώρα μιάς και το πέρασμά μου ήταν γρήγορο.

Από επαρχιακό δρόμο βγαίνω στα Κροατικά σύνορα και προορισμός η Rijeka όπου ήθελα να περάσω για να κατέβω ακόμα πιο νότια προς Δαλματικές ακτές. Όλα καλά μέχρι τη Rijeka αλλά μόλις κατέβηκα στον δρόμο που παραλικά σε πάει σχεδόν μέχρι την Αλβανία με έπιασε απελπισία.

Πανέμορφα μέρη αλλά ο δρόμος μαύρα χάλια. Μπαλώματα παντού, πολύ κίνηση και μικρή ταχύτητα μιας και κάθε τόσο έπρεπε να πέφτω στα 40-50χλμ/ώρα από τα πολλά χωριά που υπήρχαν παραθαλάσσια. 110χλμ σε αυτό το δρόμο και βλέπω πινακίδα που σε 30χλμ σε βγάζει στην εθνική για Ζάγκρεμπ.

Χωρίς δεύτερη σκέψη αρχίζω να ανεβαίνω και λίγο πριν βγω στην εθνική τους είχε έρθει η ώρα για φαγητό. Στάση σε ξύλινο εστιατόριο στην άκρη του δρόμου και αφού μου φέρνει τον κατάλογο και δεν καταλαβαίνω τίποτα του λέω να μου φέρει κάτι σε ψημμένο κοτόπουλο και μια σαλάτα.

Μετά από ΠΟΛΥ ώρα ήρθε η παραγγελία μου που αποτελούνταν από ένα άθλιο Gordon blue κοτόπουλο και από μία ακόμα πιο άθλια σαλάτα.

http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwNRp5GGeI/AAAAAAAAAck/SYYueIi9-5E/s320/dsc01875.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwNRp5GGeI/AAAAAAAAAck/SYYueIi9-5E/s1600/dsc01875.jpg)

Όσο έτρωγα με πλησίασε ξανθός με κοτσίδα και κοιτάζοντας τη μηχανή μου λέει πως χρειάζεται μάζεμα γιατί είναι επικίνδυνο να οδηγώ με τέτοια αλυσίδα. Του λέω πως το ξέρω απλά το ανέβαλα. (λάδια ξέχασα να σας πω πως δεν άλλαξα αλλά συμπλήρωσα 2 φορές τη 2η μάλιστα σχεδόν 1 λίτρο).

Αφού πληρώνω, ανεβαίνω πάνω στη μηχανή και πάω από την πλαϊνή πλευρά του εστιατορίου. Κατεβάζω τα πράγματα και την πλαϊνή βαλίτσα ώστε να έχω πρόσβαση στην κλειδαριά για να ανοίξω τη σέλα όπου από κάτω ήταν τα εργαλεία. Προσπαθώ να ξεσφίξω την πίσω αριστερή βίδα του τροχού, τίποτα.

Βάζω το κλειδί, δοκιμάζω με το πόδι, πάλι τίποτα. Τηλέφωνο στο Γιάννη (J.T.R) μήπως κατεβάσει καμιά ιδέα για το πώς να την ξεσφίξω και μου λέει κλείσε και θα σε πάρω εγώ. Στο μεταξύ είχα μπεί ξανά στο εστιατόριο για να ζητήσω σφυρί ώστε σιγά σιγά να χτυπήσω το κλειδί για να πάρει η βίδα τις βόλτες της.

Αυτό και έγινε. Με μια μίνι βαριοπούλα που μου έδωσε ο σερβιτόρος η επέμβαση έγινε με χειρουργική ακρίβεια. Το βράδυ με βρήκε σε αυτοκινητόδρομο για Ζαγκρεμπ όπου έκλεισα δωμάτιο σε ξενοδοχείο και βγήκα για μια βόλτα στην πανέμορφη πόλη όπου για πρώτη φορά στο ταξίδια χτύπησα 2 μπιρόνια (ξενέρωτος ε?)

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwNb7CbPVI/AAAAAAAAAcs/ids0ZDz2vd0/s320/dsc01882.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwNb7CbPVI/AAAAAAAAAcs/ids0ZDz2vd0/s1600/dsc01882.jpg)

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwNjgf8NRI/AAAAAAAAAc0/Op4821ZBH28/s320/dsc01884.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwNjgf8NRI/AAAAAAAAAc0/Op4821ZBH28/s1600/dsc01884.jpg)

Χάρτης Διαδρομής (http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=Via+Stadio&daddr=Viale+Miramare+to:A7%2FE61+to:%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AE+8%2FE65+to:%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AE+23%2FE65+to:A1+to:Savska+cesta&hl=el&geocode=FeB7ugIdBM7DAA%3BFZytuAIdnCfSAA%3BFXzQswIdkz_cAA%3BFUzargIdLjnjAA%3BFUQargIdxgfmAA%3BFW68tAIdvsHoAA%3BFeK_ugIdDoDzAA&mra=mi&mrcr=5&mrsp=6&sz=8&sll=44.957024,15.556641&sspn=2.557754,4.938354&ie=UTF8&ll=44.957024,15.556641&spn=3.731677,7.03125&z=7)

[Vagelis Gar]

25η Ημέρα (28 Ιουλίου Zagreb - Sarajevo)



http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwNxwXv3QI/AAAAAAAAAc8/iPO30THVtmw/s320/dsc01897.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwNxwXv3QI/AAAAAAAAAc8/iPO30THVtmw/s1600/dsc01897.jpg)


Σχέδιο για διαδρομή από Ζάγκρεμπ προς Βελιγράδι μιας και ήδη είχα αρχίσει να κουραζόμουν και δεν ήθελα άλλες οδικές περιπέτειες.

Μήνυμα του Γιάννη που μου λέει πως ο συγκεκριμένος αυτοκινητόδρομος είναι ο πιο βαρετός της Ευρώπης. 350χλμ βαρεμάρας όπως χαρακτηριστικά μου είπε. Ας είναι λέω θα πάω.

Στα πρώτα 120χλμ έψαχνα έξοδο από τον αυτοκινητόδρομο όπου και τον βρήκα προς Banja Lyka. Από Banja Lyka διαδρομή απίστευτης ομορφιάς μέχρι το Sarajevo.

http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwN4LthEkI/AAAAAAAAAdE/mmG64yEiWq4/s320/dsc01906.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwN4LthEkI/AAAAAAAAAdE/mmG64yEiWq4/s1600/dsc01906.jpg)

http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwOArU5VEI/AAAAAAAAAdM/u0YGXVHvcio/s320/dsc01904.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwOArU5VEI/AAAAAAAAAdM/u0YGXVHvcio/s1600/dsc01904.jpg)

Αυτή η πόλη που ο θάνατος πήγαινε διακοπές παλιότερα σε τραγούδι των De Spell πλέον είναι μια πόλη που σφύζει από ζωή με τα παλιά κτίρια όμως μπαρουτοκαπνισμένα να σου θυμίζουν το πρόσφατο παρελθόν.

Έξοδος στην πόλη σε κεντρικούς πεζόδρομους όπου όλα τα café και τα εστιατόρια γεμάτα. Επιστροφή στο ξενοδοχείο με μια αίσθηση ικανοποίησης που τελικά επέλεξα να έρθω μέχρι εδώ.

http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwOLHejQtI/AAAAAAAAAdU/kj4IjwyxLQw/s320/dsc01913.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwOLHejQtI/AAAAAAAAAdU/kj4IjwyxLQw/s1600/dsc01913.jpg)

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwOSH_SIaI/AAAAAAAAAdc/7GLa2E6E1e8/s320/dsc01914.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwOSH_SIaI/AAAAAAAAAdc/7GLa2E6E1e8/s1600/dsc01914.jpg)

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwObKjCWqI/AAAAAAAAAdk/4me9tNsGuoA/s320/dsc01919.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwObKjCWqI/AAAAAAAAAdk/4me9tNsGuoA/s1600/dsc01919.jpg)

Χάρτης Διαδρομής (http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=Avenija+Marina+Dr%C5%BEi%C4%87a&daddr=E70+to:44.767407,17.181702+to:43.851563,18.357239&hl=el&geocode=FRTeugId4BH0AA%3BFULBswIdzFMCAQ%3B%3B&mra=mi&mrcr=2&mrsp=3&sz=8&sll=44.574817,17.858276&sspn=2.574728,4.938354&ie=UTF8&ll=44.574817,17.852783&spn=3.756432,7.03125&z=7)

[Vagelis Gar]

26η Ημέρα (29 Ιουλίου Sarajevo - Trikala)


Ξεκίνημα από Sarajevo και στο μυαλό μου είχα την τελευταία στάση του ταξιδιού που θα ήταν το Nis στη Σερβία πριν μπω Σκόπια και μετά Ελλάδα.

Στάση σε βενζινάδικο όπου για ακόμη μια φορά τα κορίτσια των INA (φίρμα πρατηρίων) αποτελούν μια ΠΟΛΥ ευχάριστη νότα στο ταξίδι σου.
http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwOoDDgivI/AAAAAAAAAds/7G5U8sVCwOs/s320/dsc01890.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwOoDDgivI/AAAAAAAAAds/7G5U8sVCwOs/s1600/dsc01890.jpg)


Μη ρωτάτε πως, από πού, και γιατί αλλά μετά από κάποια χιλιόμετρα έξω από το Sarajevo και ψάχνοντας ένα χωριό που ήταν στα σύνορα με τη Σερβία βρέθηκα στο μέρος που θα δείτε στις φωτογραφίες.



25 περίπου χιλιόμετρα σε αυτό το δρόμο και τους μόνους που συνάντησα αυτοκίνητο Ολλανδών (2 νεαροί και μια κοπέλα) που μάλλον και αυτοί πήγαιναν στα χαμένα.

Η μόνη μου ανησυχία κάποιο σκασμένο λάστιχο αλλά είχα προσπεράσει τους Ολλανδούς οπότε μια σιγουριά ότι κάποιος έρχεται πίσω μου την ένιωθα και συνέχιζα.
http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwOyBKRbHI/AAAAAAAAAd0/2gHUc3dl538/s320/dsc01929.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwOyBKRbHI/AAAAAAAAAd0/2gHUc3dl538/s1600/dsc01929.jpg)

http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwPFUaHbWI/AAAAAAAAAd8/GFT4UIo56FA/s320/dsc01932.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwPFUaHbWI/AAAAAAAAAd8/GFT4UIo56FA/s1600/dsc01932.jpg)

http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwPMwLY4cI/AAAAAAAAAeE/9cCOyFAZWMA/s320/dsc01939.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwPMwLY4cI/AAAAAAAAAeE/9cCOyFAZWMA/s1600/dsc01939.jpg)

http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwPV7fys2I/AAAAAAAAAeM/iQxQHepJwbA/s320/dsc01943.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwPV7fys2I/AAAAAAAAAeM/iQxQHepJwbA/s1600/dsc01943.jpg)

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwPf4SLnlI/AAAAAAAAAeU/W9NEHkU-J60/s320/dsc01947.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwPf4SLnlI/AAAAAAAAAeU/W9NEHkU-J60/s1600/dsc01947.jpg)

Με τα πολλά και κατά τις 24:00 έφτασα στο Nis.

Έλα όμως που η επιθυμία μου να πατήσω Ελλάδα ήταν έντονη. Στάση για φουλάρισμα έξω από το Nis, πετάω τα υποστρώματα σε κάδο, δένω τα υπόλοιπα πιο σφιχτά και τα τακτοποιώ καλύτερα μιας και ο σάκος που είχα πίσω στη σέλα είχε έρθει μπροστά και πίεζε τη μέση μου και ξεκινάω για τα τελευταία 150χλμ μέχρι σύνορα με Σκόπια + 250χλμ μέχρι τα σύνορα με Ελλάδα + 270χλμ από τα σύνορα για Τρίκαλα.

Πολλή η κίνηση από τους μετανάστες (Έλληνες και Τούρκους) που κατέβαιναν από Σερβία. Πολύ επικίνδυνο κομμάτι 50-60χλμ αυτό εκεί που τελειώνει ο αυτοκινητόδρομος και μπαίνεις σε δρόμο (όπως αυτός στον Νέο Παντελεήμονα στην Ε.Ο Θεσσαλονίκης – Αθήνας)

http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwPtpgh-tI/AAAAAAAAAec/3Y0nPweZfw0/s320/dsc01961.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwPtpgh-tI/AAAAAAAAAec/3Y0nPweZfw0/s1600/dsc01961.jpg)

Έφτασα περίπου στις 02:00 στα Σερβο- Σκοπιανά σύνορα. Τυπικός έλεγχος.

Σταμάτησα 3 φορές σε βενζινάδικα στα Σκόπια για βενζίνη και ξεκούραση, δεν με ενόχλησε κανένας και πλέον στις 5 και κάτι έμπαινα στα Ελληνικά σύνορα με το ντεπόζιτο γεμάτο βενζίνη λόγω της απεργίας των φορτηγών που με προσγείωσε απότομα στην Ελληνική πραγματικότητα.
http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwP4pFAykI/AAAAAAAAAek/kamQgLFiwaU/s320/dsc01965.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwP4pFAykI/AAAAAAAAAek/kamQgLFiwaU/s1600/dsc01965.jpg)

http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwQBOzDraI/AAAAAAAAAes/v1qqyh1fYXc/s320/dsc01967.jpg (http://2.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwQBOzDraI/AAAAAAAAAes/v1qqyh1fYXc/s1600/dsc01967.jpg)
Ανοιχτοί ορίζοντες, ανοιχτοί δρόμοι.

Βάζουμε τελεία αλλά όχι παύλα σε αυτό το ταξίδι και κοιτάμε μπροστά σχεδιάζοντας το επόμενο.

Πολλά ευχαριστώ σε διάφορους ανθρώπους (ξέρουν αυτοί) που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ήταν δίπλα μου καθ όλη τη διάρκεια που βρισκόμουν στο δρόμο.

Και μια θέση στην ψυχή μου σε όλους αυτούς που γνώρισα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.





Βαγγέλης Γκαραγκούνης

http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwQMRqZ5QI/AAAAAAAAAe0/RAVj2SxyeDY/s320/dsc01971.jpg (http://1.bp.blogspot.com/_ft8dPuylUhs/THwQMRqZ5QI/AAAAAAAAAe0/RAVj2SxyeDY/s1600/dsc01971.jpg)

Χάρτης Διαδρομής (http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=43.847601,18.340759&daddr=43.350348,18.84613+to:43.166325,19.274597+to:42.956724,19.576035+to:42.912485,20.332718+to:43.72804,20.684051+to:43.319783,21.90628+to:42.235228,21.70578+to:41.131711,22.551727+to:40.606238,22.719269+to:39.638057,22.414398+to:39.553401,21.785431&hl=el&geocode=&mra=mi&mrcr=10&mrsp=11&sz=9&sll=39.719863,22.129211&sspn=1.390087,2.469177&ie=UTF8&ll=39.719863,22.126465&spn=2.028073,3.515625&z=8)

[adventure]

Πολύ όμορφο ταξίδι Βαγγέλη σε ευχαριστώ που με ταξίδεψες τόσο όμορφα .

Να είσαι καλά να μας ξανά ταξιδέψεις .

:sm8:

[FZMAN]

:sm8:

[ARGI]

Nα προσθέσω και εγώ ένα εκπληκτικό βιντεάκι που βρήκα,
σχετικά με το NORTH CAPE, το οποίο θα μπορούσα να το ονομάσω

"NORTH CAPE, FOUR SESSIONS"

http://www.youtube.com/watch?v=8_Viiu3hqR8

;););)