Nondas
04-07-2011, 11:51
Είμαι ένας επαγγελματίας κτίστης.
Την ημέρα του ατυχήματος δούλευα στην στέγη μιας εξαόροφης οικοδομής.
...
Μετά το πέρας της εργασίας μου είδα ότι μου περίσσευαν περίπου 250 κιλά τούβλα. Αντί να τα κατεβάσω στα χέρια από την σκάλα απεφάσισα να τα βάλω σε ένα βαρέλι και να τα κατεβάσω με μια τροχαλία που ευτυχώς υπήρχε στην στέγη από πριν.
Σπρώχνω λοιπόν το βαρέλι στο κενό, το γεμίζω με τα 250 κιλά τούβλα και
κατεβαίνω στον δρόμο. Λύνω το σκοινί κρατώντας το γέρα για να κατεβάσω τα τούβλα αργά και σταθερά.
Όπως γράφω και στο έντυπο που μου δώσατε, το βάρος μου είναι 62 κιλά.
Ξαφνιασμένος από ένα δυνατό τράβηγμα, τα 'χασα και ξέχασα να αμολήσω το σκοινί. Όπως αντιλαμβάνεστε απογειώθηκα και άρχισα μια ταχεία άνοδο παράλληλα προς την οικοδομή.
Στο τρίτο πάτωμα περίπου συναντήθηκα με το βαρέλι που κατέβαινε. Αυτό εξηγεί τα κατάγματα του κρανίου και της ωμοπλάτης μου.
Η συνάντηση με το βαρέλι επιβράδυνε την άνοδο μου και συνέχισα να ανεβαίνω μέχρι που τα δάχτυλα του δεξιού μου χεριού χώθηκαν μέσα στην τροχαλία.
Έως τότε, είχα βρει ήδη τον εαυτό μου και έτσι μπόρεσα να κρατηθώ γέρα από το σκοινί παρά τον πόνο μου.
Την ίδια στιγμή το βαρέλι συγκρούεται με το πεζοδρόμιο και του φεύγει ο
πάτος.
Ελευθερωμένο από το βάρος των τούβλων το βαρέλι ζύγιζε τώρα 25 κιλά.
Όπως καταλαβαίνετε ξεκίνησα μια γρήγορη κάθοδο παράλληλα προς την οικοδομή.
Στο τρίτο πάτωμα περίπου, συναντήθηκα με το βαρέλι που ανέβαινε. Αυτό εξηγεί
τα κατάγματα στους αστραγάλους και τα τραύματα στο κάτω μέρος του σώματός μου.
Αυτή τη φορά η σύγκρουση με το βαρέλι με φρενάρισε αρκετά ώστε να απαλύνει την πτώση μου πάνω στο σωρό από τα τούβλα.
Με λύπη μου σας πληροφορώ ότι ξαπλωμένος κατάχαμα, ακινητοποιημένος από τον πόνο κοιτώντας το άδειο βαρέλι έξι πατώματα πάνω από το κεφάλι μου, χάνω τις αισθήσεις μου και αμολάω το σκοινί.....
Αυτό εξηγεί τα κατάγματα στο θώρακα και τα πλευρά.
Ο Δηλών
Την ημέρα του ατυχήματος δούλευα στην στέγη μιας εξαόροφης οικοδομής.
...
Μετά το πέρας της εργασίας μου είδα ότι μου περίσσευαν περίπου 250 κιλά τούβλα. Αντί να τα κατεβάσω στα χέρια από την σκάλα απεφάσισα να τα βάλω σε ένα βαρέλι και να τα κατεβάσω με μια τροχαλία που ευτυχώς υπήρχε στην στέγη από πριν.
Σπρώχνω λοιπόν το βαρέλι στο κενό, το γεμίζω με τα 250 κιλά τούβλα και
κατεβαίνω στον δρόμο. Λύνω το σκοινί κρατώντας το γέρα για να κατεβάσω τα τούβλα αργά και σταθερά.
Όπως γράφω και στο έντυπο που μου δώσατε, το βάρος μου είναι 62 κιλά.
Ξαφνιασμένος από ένα δυνατό τράβηγμα, τα 'χασα και ξέχασα να αμολήσω το σκοινί. Όπως αντιλαμβάνεστε απογειώθηκα και άρχισα μια ταχεία άνοδο παράλληλα προς την οικοδομή.
Στο τρίτο πάτωμα περίπου συναντήθηκα με το βαρέλι που κατέβαινε. Αυτό εξηγεί τα κατάγματα του κρανίου και της ωμοπλάτης μου.
Η συνάντηση με το βαρέλι επιβράδυνε την άνοδο μου και συνέχισα να ανεβαίνω μέχρι που τα δάχτυλα του δεξιού μου χεριού χώθηκαν μέσα στην τροχαλία.
Έως τότε, είχα βρει ήδη τον εαυτό μου και έτσι μπόρεσα να κρατηθώ γέρα από το σκοινί παρά τον πόνο μου.
Την ίδια στιγμή το βαρέλι συγκρούεται με το πεζοδρόμιο και του φεύγει ο
πάτος.
Ελευθερωμένο από το βάρος των τούβλων το βαρέλι ζύγιζε τώρα 25 κιλά.
Όπως καταλαβαίνετε ξεκίνησα μια γρήγορη κάθοδο παράλληλα προς την οικοδομή.
Στο τρίτο πάτωμα περίπου, συναντήθηκα με το βαρέλι που ανέβαινε. Αυτό εξηγεί
τα κατάγματα στους αστραγάλους και τα τραύματα στο κάτω μέρος του σώματός μου.
Αυτή τη φορά η σύγκρουση με το βαρέλι με φρενάρισε αρκετά ώστε να απαλύνει την πτώση μου πάνω στο σωρό από τα τούβλα.
Με λύπη μου σας πληροφορώ ότι ξαπλωμένος κατάχαμα, ακινητοποιημένος από τον πόνο κοιτώντας το άδειο βαρέλι έξι πατώματα πάνω από το κεφάλι μου, χάνω τις αισθήσεις μου και αμολάω το σκοινί.....
Αυτό εξηγεί τα κατάγματα στο θώρακα και τα πλευρά.
Ο Δηλών