syan
27-12-2008, 16:08
Αγαπητοί φίλοι μοτοσικλετιστές,
Ξέρω ότι όλοι μας γνωρίζουμε αρκετά για την μηχανή μας, για το τι πρέπει να προσέχουμε, για την βροχή, για το κρύο, για τα service κτλ. Εγώ θα ήθελα μόνον να υπογραμμίσω μέσα στις τόσες γνώσεις μας ότι εκτός από την Θεά καλή τύχη θα πρέπει να είμαστε κατά το πλείστον όσο πιο πολύ γίνεται εξασφαλισμένοι και από την Θεά κακιά τύχη. Και η πείρα μου, σχετικά με την μοτοσικλέτα αλλά και με ότι αναπτύσσει ταχύτητα γενικότερα, σ’ ένα τόπο που όλοι αποκαλούμε Ελλαδιστάν, δείχνει μία μόνον λέξη «πρόβλεψη». Καλό scanning του γύρου περιβάλλοντος (καθρέπτες), νερά, οδόστρωμα, οδηγοί κτλ. είναι ότι καλύτερο για να αποφύγουμε απρόβλεπτα μικρά η και ανεπανόρθωτα συμβάντα..
Για παράδειγμα, ας υπολογίζουμε τους οδηγούς, δίπλα μπροστά και πίσω, από τον τρόπο πού οδηγούν. Ας μην τους θεωρούμε όλους ικανούς, συγκεντρωμένους και με οδική αγωγή. Η μάλλον να τους θεωρούμε ικανούς για οτιδήποτε, ως απρόβλεπτους. Τους περνάμε με την πρώτη ευκαιρία. Και όχι κοντά τους, τηρούμε αποστάσεις. Το ίδιο και για τα φορτηγά και νταλίκες. Με την προϋπόθεση ότι όλοι χειριζόμαστε με άνεση την μοτοσικλέτα μας, γνωρίζουμε τις ικανότητές της αλλά και τις δικές μας, το μυαλό πρέπει να απασχολείται μόνον με την πρόβλεψη, κάτι που με τον καιρό γίνεται ένας καλός εθισμός. Κοιτάμε μακριά και στον δρόμο και στον χρόνο. Η ταχύτητα της σκέψης και των υπολογισμών πρέπει πάντα να είναι μεγαλύτερη από αυτή της μοτοσικλέτας. Βλέπουμε μπροστά!!
Για τους δικάβαλους επίσης να πω ότι:
Ο επιβάτης πρέπει να γνωρίζει την συμπεριφορά μας ως οδηγός και να είναι ενημερωμένος από πρίν. Να μην τον τρομάζουμε με απότομες κινήσεις, φρένα και επιταχύνσεις. Μπορεί να μας βγεί σε κακό μια αντίδρασή του από φοβία η ίχνη πανικού.
Δεν θα πω περισσότερα σαν μια αρχή που ήθελα να θίξω. Εχουμε καταλάβει πιστεύω το νόημα των γραφομένων και ας τα έχουμε πιθανώς ξανακούσει. Όσο αυξάνεται η εμπειρία μας τόσο αλλάζουν οι προτεραιότητές μας. Οι αρχαίοι έλεγαν ότι στους νεώτερους σε ηλικία είναι απαραίτητα συνυφασμένο το μάθημα με το πάθημα. Πρέπει όμως να κάνουμε ότι είναι δυνατόν για να στενέψουμε τα όρια αυτής της σχέσης. Το πάθημα με μοτοσικλέτα όμως (ως extreme sport για όσους έτυχε να μην το γνωρίζουν) πιθανώς να μας αλλάξει τον τρόπο ζωής … και ξαφνικά να ζούμε ανάπηροι. Λίαν σκληρό!
Δυστυχώς και ευτυχώς για άλλους λόγους, ζούμε σε μια χώρα οπου τα κακώς κείμενα δεν εξαλείφονται εύκολα. Και τα κακώς κείμενα είναι οι αιτίες των ετησίως στατιστικώς ατυχημάτων, αναπηρίας και θανάτων που συνεχίζουν να βασανίζουν αυτή την χώρα με πρωταγωνιστές τις οικογένειες αλλά και όλους εμάς τους φίλους των φίλων που πονάμε και για τον άγνωστο συν-μοτοσυκλετιστη.
«Πρόβλεψη λοιπόν» !!!
Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας
Ξέρω ότι όλοι μας γνωρίζουμε αρκετά για την μηχανή μας, για το τι πρέπει να προσέχουμε, για την βροχή, για το κρύο, για τα service κτλ. Εγώ θα ήθελα μόνον να υπογραμμίσω μέσα στις τόσες γνώσεις μας ότι εκτός από την Θεά καλή τύχη θα πρέπει να είμαστε κατά το πλείστον όσο πιο πολύ γίνεται εξασφαλισμένοι και από την Θεά κακιά τύχη. Και η πείρα μου, σχετικά με την μοτοσικλέτα αλλά και με ότι αναπτύσσει ταχύτητα γενικότερα, σ’ ένα τόπο που όλοι αποκαλούμε Ελλαδιστάν, δείχνει μία μόνον λέξη «πρόβλεψη». Καλό scanning του γύρου περιβάλλοντος (καθρέπτες), νερά, οδόστρωμα, οδηγοί κτλ. είναι ότι καλύτερο για να αποφύγουμε απρόβλεπτα μικρά η και ανεπανόρθωτα συμβάντα..
Για παράδειγμα, ας υπολογίζουμε τους οδηγούς, δίπλα μπροστά και πίσω, από τον τρόπο πού οδηγούν. Ας μην τους θεωρούμε όλους ικανούς, συγκεντρωμένους και με οδική αγωγή. Η μάλλον να τους θεωρούμε ικανούς για οτιδήποτε, ως απρόβλεπτους. Τους περνάμε με την πρώτη ευκαιρία. Και όχι κοντά τους, τηρούμε αποστάσεις. Το ίδιο και για τα φορτηγά και νταλίκες. Με την προϋπόθεση ότι όλοι χειριζόμαστε με άνεση την μοτοσικλέτα μας, γνωρίζουμε τις ικανότητές της αλλά και τις δικές μας, το μυαλό πρέπει να απασχολείται μόνον με την πρόβλεψη, κάτι που με τον καιρό γίνεται ένας καλός εθισμός. Κοιτάμε μακριά και στον δρόμο και στον χρόνο. Η ταχύτητα της σκέψης και των υπολογισμών πρέπει πάντα να είναι μεγαλύτερη από αυτή της μοτοσικλέτας. Βλέπουμε μπροστά!!
Για τους δικάβαλους επίσης να πω ότι:
Ο επιβάτης πρέπει να γνωρίζει την συμπεριφορά μας ως οδηγός και να είναι ενημερωμένος από πρίν. Να μην τον τρομάζουμε με απότομες κινήσεις, φρένα και επιταχύνσεις. Μπορεί να μας βγεί σε κακό μια αντίδρασή του από φοβία η ίχνη πανικού.
Δεν θα πω περισσότερα σαν μια αρχή που ήθελα να θίξω. Εχουμε καταλάβει πιστεύω το νόημα των γραφομένων και ας τα έχουμε πιθανώς ξανακούσει. Όσο αυξάνεται η εμπειρία μας τόσο αλλάζουν οι προτεραιότητές μας. Οι αρχαίοι έλεγαν ότι στους νεώτερους σε ηλικία είναι απαραίτητα συνυφασμένο το μάθημα με το πάθημα. Πρέπει όμως να κάνουμε ότι είναι δυνατόν για να στενέψουμε τα όρια αυτής της σχέσης. Το πάθημα με μοτοσικλέτα όμως (ως extreme sport για όσους έτυχε να μην το γνωρίζουν) πιθανώς να μας αλλάξει τον τρόπο ζωής … και ξαφνικά να ζούμε ανάπηροι. Λίαν σκληρό!
Δυστυχώς και ευτυχώς για άλλους λόγους, ζούμε σε μια χώρα οπου τα κακώς κείμενα δεν εξαλείφονται εύκολα. Και τα κακώς κείμενα είναι οι αιτίες των ετησίως στατιστικώς ατυχημάτων, αναπηρίας και θανάτων που συνεχίζουν να βασανίζουν αυτή την χώρα με πρωταγωνιστές τις οικογένειες αλλά και όλους εμάς τους φίλους των φίλων που πονάμε και για τον άγνωστο συν-μοτοσυκλετιστη.
«Πρόβλεψη λοιπόν» !!!
Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας