z_atomic_land = mission 1

[z_atomic]

Ηρθε η ώρα μετά από διάφορα ξεκάρφωτα γεγονότα που με καθυστερούσαν, να ολοκληρώσω το ταξιδιωτικό μου (σχεδόν) στην Βόρεια Ιταλία φέτος το καλοκαίρι.

Καθώς πολλοί ήταν οι φίλοι μου που ήθελαν να το διαβάσουν και δεν είναι μέλη ούτε στο gsforum ούτε στο facebook και καθώς ήθελα να μην χαλάσω κανένα χατήρι αποφάσισα να το ποστάρω σε ένα blog. Δυστυχώς είναι μεγάλος όγκος των δεδομένων για να αντιγράψω το περιεχόμενο και να το πσοτάρω και ξεχωριστά εδώ.

Παρόλα αυτά θα προσπαθήσω να το ποστάρω και εδώ, συζητώντας και με τον Νικο (Λεοντόκαρδος) αύριο στον κάφε μπας και βρω εύκολο τρόπο.

Προς στιγμήν μπορείτε να δείτε το trailer, καθώς έκανα ότι μπορούσα για να πετύχω την αμερικανιά :D

z_atomic_land = mission 1 - YouTube (http://youtu.be/7C5AD7UHVHY)

το blog του είναι το

z_atomic_land (http://z-atomic.blogspot.com/)

[ARGI]

Atomic, πότε με το καλό στους σινεμάδες το έργο??:confused::D
;););)

Για δώσε, μας έφτιαξε η μουσική σου...
Αναμένουμε συνέχεια SUMMER 2011..
;););)

[z_atomic]

:sm7::sm7::sm7:
Την πέτυχα την αμερικανιά δηλαδή.......... ωραία πρώτη ξεφτίλα accomplished

[Xanthi]

[QUOTE=ARGI;512695]
:sm7::sm7::sm7:
Την πέτυχα την αμερικανιά δηλαδή.......... ωραία πρώτη ξεφτίλα accomplished


http://content.sweetim.com/sim/cpie/emoticons/000204AE.gif (http://www.sweetim.com/s.asp?im=gen&lpver=3&ref=10)


Μετά από τέτοιο διαφημιστικό τρέιλερ, περιμένουμε μια πολύ εντυπωσιακή ταινία.................:);):)



(http://www.sweetim.com/s.asp?im=gen&lpver=3&ref=12)

[adventure]

Καλά έχουμε ξεφύγει τελείως όλο το σκηνοθετικό ταλέντο έχει πέσει στο φόρουμ .

:rolleyes: :rolleyes: :rolleyes:

Το μόνο που μου έκατσε κάπως ήταν το μπουκάλι πίσω από τη ρόδα στο πρώτο πλάνο κατά τα άλλα μουσική και μοντάζ σούπερ .


:sm8::sm8:

Περιμένουμε τη συνέχεια με αγωνία .

:) :) :)

[z_atomic]

Καλά έχουμε ξεφύγει τελείως όλο το σκηνοθετικό ταλέντο έχει πέσει στο φόρουμ .

:rolleyes: :rolleyes: :rolleyes:

Το μόνο που μου έκατσε κάπως ήταν το μπουκάλι πίσω από τη ρόδα στο πρώτο πλάνο κατά τα άλλα μουσική και μοντάζ σούπερ .


:sm8::sm8:

Περιμένουμε τη συνέχεια με αγωνία .

:) :) :)


το μπουκαλι δεν ειναι τυχαια εκει ειναι μαζι με τον καφε στο autogrill....κλασσική στάση για ξεκούραση...:D

όσο για το σκηνοθετικό προσπαθώ να αναδείξω το μέγεθος του αυτοσαρκασμού (μπορώ και χειρότερα)...δεν διακρίνομαι για την σοβαρότητα / σοβαροφάνεια μου πάντως ;)

[adventure]

το μπουκαλι δεν ειναι τυχαια εκει ειναι μαζι με τον καφε στο autogrill....κλασσική στάση για ξεκούραση...:D

όσο για το σκηνοθετικό προσπαθώ να αναδείξω το μέγεθος του αυτοσαρκασμού (μπορώ και χειρότερα)...δεν διακρίνομαι για την σοβαρότητα / σοβαροφάνεια μου πάντως ;)

Αν το είδε έτσι ο σκηνοθέτης εγώ περισσεύω .

:) :) :)

[z_atomic]

Αν το είδε έτσι ο σκηνοθέτης εγώ περισσεύω .

:) :) :)


το αντιθετο καλοδεχούμενες όλες οι παρατηρήσεις, αν και η καριέρα μου ως σκηνοθέτης δεν υπάρχει.....εγώ απλά υπηρετώ την τέχνη......:D

[ARGI]

Αν το είδε έτσι ο σκηνοθέτης εγώ περισσεύω .




:) :) :)


Δημητρή μου, είμαστε πολύ ταπεινοί ώστε να πιάσουμε το καλλιτεχνικό οίστρο,
που επικρατεί σε αυτό το φόρουμ.!!!

:D:D:D

[z_atomic]

Δημητρή μου, είμαστε πολύ ταπεινοί ώστε να πιάσουμε το καλλιτεχνικό οίστρο,
που επικρατεί σε αυτό το φόρουμ.!!!

:D:D:D

το ξέρεις φυσικά ότι μου αρέσει πολύ που το ξεφτιλίζουμε από τώρα....
αυτός είναι ο σκοπός εξάλλου......:)

[princess]

Κρυφό μου ταλέντο....για αυτο δεν ήρθες να μας βρεις είχες την πλοκή του σεναρίου σε εξέλιξη εεεεε?;):):)

[commander]

εεεεεεεεε τι εχασα???? :confused::confused:
ποιος ηρθε????:D:D:D

[nivo]

γεια σου ρε Ζηση scorsese !!!:D

[z_atomic]

γεια σου ρε Ζηση scorsese !!!:D

η ενεργος συμμετοχή σου στον διασυρμό του trailer αυξάνει την ικανοποίησή μου ως προς την αμερικανοποιησή του.....

:D

ειμαι τελικά ένας επιτυχημένος "αμερικανοποιός"

[adventure]

Δημητρή μου, είμαστε πολύ ταπεινοί ώστε να πιάσουμε το καλλιτεχνικό οίστρο,
που επικρατεί σε αυτό το φόρουμ.!!!

:D:D:D

Δεν έχεις άδικο Αργύρη δόξα το θεό είμαστε ταλαντούχο φόρουμ σε όλα τα μήκη και πλάτη του καλλιτεχνικού στερεώματος .

:D :D :D

[ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΣ]

η ενεργος συμμετοχή στον διασυρμό του trailer αυξάνει την ικανοποίησή μου ως προς την αμερικανοποιησή του.....

:D




... λίγη συνέχεια ακόμη, για να "φύγει" το thread κ να πάει στο χιούμορ ... http://i247.photobucket.com/albums/gg124/ELINADOUR/SMILES-2/NEYR-31.gif




.

[REK]

:) :) :)

[REK]

λοιπόν, εγώ λεώ να ξανασκεφτείς την έξοδο σου απο την χώρα και το ευρώ:D:Dκαι να πιάσεις τα σκηνοθετικά μια χαρούλα σε βλέπω..;):):)

αμερικανία ξεαμερικανιά το εχείς το θέμα..:cool:

περιμένουμε την συνέχεια..

[ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΣ]

Αααααχχχχ ... και κακολογούσα τον teoooooo,

που στα "έχωνε" βάναυσααααααα .... http://www.displayus.com/emoticons/iconos2/36_5_8.gif (http://www.displayus.com/emoticons)










:sm7::sm7::sm7:

[megalopsyxos]

Yποψιάζομαι ότι αυτό το τρέμουλο στη λήψη είναι για να εμφυτεύσει στο θεατή την αγωνία και να μεγενθύνει την προσμονή της τελικής λύτρωσης μέσα απ το σασπένς της δράσης-ανάδρασης εντός του Χιτσκοκικού τοπίου :p

[moby_gr]

Ωραίος ο Ζήσης :)

[teoo]

... λίγη συνέχεια ακόμη, για να "φύγει" το thread κ να πάει στο χιούμορ ... http://i247.photobucket.com/albums/gg124/ELINADOUR/SMILES-2/NEYR-31.gif





http://content.sweetim.com/sim/cpie/emoticons/0002064B.gif (http://www.sweetim.com/s.asp?im=gen&lpver=3&ref=10)http://content.sweetim.com/sim/cpie/emoticons/0002064B.gif (http://www.sweetim.com/s.asp?im=gen&lpver=3&ref=10)






(http://www.sweetim.com/s.asp?im=gen&lpver=3&ref=12)

[teoo]

Αααααχχχχ ... και κακολογούσα τον teoooooo,

που στα "έχωνε" βάναυσααααααα .... http://www.displayus.com/emoticons/iconos2/36_5_8.gif (http://www.displayus.com/emoticons)




:sm7::sm7::sm7:

Η δουλειά δεν είναι ντροπή που λέει και μια ψυχή...

http://content.sweetim.com/sim/cpie/emoticons/0002064B.gif (http://www.sweetim.com/s.asp?im=gen&lpver=3&ref=10)http://content.sweetim.com/sim/cpie/emoticons/0002064B.gif (http://www.sweetim.com/s.asp?im=gen&lpver=3&ref=10)

[z_atomic]

PROLOGUE λεμε

Προετοιμάζοντας και πραγματοποιώντας ένα ταξίδι με τη μοτοσυκλέτα, αποτελεί, πριν ξεκινήσεις ακόμη, μια εκκολαπτόμενη περιπέτεια. Όσοι έχουμε αυτό το μικρόβιο φροντίζουμε να το διατηρούμε, γιατί αποτελεί πηγή μόνιμης ευτυχίας.
Έχουν υπάρξει άνθρωποι κατά μονάς ή και σε ομάδες που έχουν κάνει απίστευτα δύσκολα και επικίνδυνα ταξίδια, αντιμετωπίζοντας ακόμη και ζητήματα ζωής και θανάτου.
Τέτοια ταξίδια δεν αξιώθηκα να κάνω ακόμη. Το ταξίδι αυτό, δεν αποτελεί ούτε άθλο, ούτε κάτι ιδιαίτερο για να το παρουσιάσω ως κάτι αντικειμενικά σημαντικό. Ήταν απλά ένα προσωπικό στοίχημα, το οποίο υποσχέθηκα να κερδίσω. Ήταν σημαντικό για μένα και αυτό μου έφτανε.
Πριν σοβαρέψω και άλλο τον πρόλογο (που δεν το θέλω με την καμία), δηλώνω απλά μέσω αυτής της δημοσίευσης, οτι θα ήθελα να μοιραστώ αυτή τη μικρή περιπέτεια με όσους έχουν όρεξη να τη διαβάσουν.


http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/z-photizing.jpg


ΑΥΣΤΗΡΗ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ
Τα παρόν ημερολόγιο ταξιδίου, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αντιμετωπιστεί ως ασφαλές. Ο υπογράφων έχει κατηγορηθεί ουκ ολίγες φορές, για αντισυμβατικότητα, παρορμητικότητα, υπέρμετρη φλυαρία (ψέματα λένε), μηδενισμό, ύφος υπεροψίας, ασύνδετες σκέψεις, χαμένη αίσθηση του χρόνου, απουσία φόβου, αναισθησία κινδύνου (new expression), έλλειψη χιούμορ, δυσκοιλιότητα, μαγουλάδες, αξύριστο...πρόσωπο, madchester και Punk fan at the same time, ΠΑΟΚ μεχρι θανάτου, αυτοσαρκαστής.... και για το τέλος...... χωρισμένος με τη σοβαροφάνεια.
Δεν σκοπεύω να καταρρίψω καμία από τις παραπάνω κατηγορίες, γι αυτό και δεν μπορω σε καμία περίπτωση να εγγυηθώ (κάπου το άκουσα τελευταία αυτό), για την ακεραιότητα τόσο των ματιών σας, όσο και για την κατάσταση του νευρικού σας συστήματος, σε οποιαδήποτε φάση ανάγνωσης.
Επίσης το παρόν «ταξιδιωτικό» έχει καταταχθεί στην κατηγορία «θρίλερ», για όσους με μακροχρόνιους αγώνες, έχουν κατακτήσει και κατοχυρώσει σταθερή θέση, στην πλευρά του αγαπημένου τους καναπέ που τους βολεύει περισσότερο και δεν διανοήθηκαν ούτε καν να ταξιδέψουν μέχρι το περίπτερο. Το ίδιο ισχύει και για όσους αντιμετωπίζουν τους μοτοσυκλετιστές ως κορύνες σε bowling game.
Όλες οι αναφερόμενες καταστάσεις, πρόσωπα και ονόματα, έχουν απόλυτη σχέση με την πραγματικότητα. Δεν χρησιμοποιήθηκαν κομπάρσοι και οι φωτογραφίες πλην 2-3 με αστερίσκο καθώς και τα βίντεο έχουν όλα αποτυπωθεί από εμένα.
Έχετε το δικαίωμα να παραμείνετε σιωπηλοί κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης. Οτιδήποτε θέλετε να σχολιάσετε, παρακαλώ κάντε το γραπτώς. Οποιοδήποτε γραπτό σχόλιο, μπορεί και θα χρησιμοποιηθεί εναντίον σας In the court of law. Σε περίπτωση εγκλωβισμού στο κείμενο, έχετε δικαίωμα να κάνετε ένα και μοναδικό τηλεφώνημα.
Για χορηγίες, εκφράσεις θαυμασμού και αγάπης, στείλτε μου προσωπικό μήνυμα (ΠΜ) και θα φροντίσω να τα παραλάβω αυτοπροσώπως.

ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ
Καταναλώστε το πριν λήξει

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ
Θα παρακαλούσα για την κατανόησή σας, σε ότι αφορά τις αμερικανιές που εμφανίζονται κατά διαστήματα στο κείμενο. Υπήρξαν και τέτοιες στιγμές.....

[z_atomic]

λίγη υπομονή και έρχεται το Part I..... τα μεσάνυχτα

[egefalikos]

Πάλι ξαγρυπνία βλέπω, άντε Ζήση προχώρα...:)

[z_atomic]

Η ώρα είχε φτάσει...
Μετά από μια τρομερά δύσολη χρονιά, μια επιθυμία επιτέλους γίνεται πραγματικότητα.
Ένα ταξίδι μόνος μου με την Piouzi (το όνομα της χοντρής μου πια) σε μέρη που ζήλευα όταν έβλεπα τους συνφορουμίτες ( gsforum.gr), να πατούν ονειρεμένα τοπία στους Δολομίτες....το Stelvio, και τόσα ακόμη σημεία που δεν χορταίνεις να τα χαζεύεις στις φωτογραφίες τους.
Η απόφαση άργησε να έρθει αλλά ήταν ειλημμένη και τίποτα δεν μπορούσε να με σταματήσει. Το χειμερινό χαζό ατύχημα, μου έδωσε μαθήματα που δεν είχα πάρει στα 17 χρόνια που οδηγάω μηχανή. Όλη αυτή η χρονιά γενικά μου έκανε εντατικά φροντιστήρια ζωής. Έτσι ήμουν έτοιμος από κάθε άποψη
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά

Ημέρα -150 (περίπου)
Στόχος: Όνειρο

Το ένα πόδι ψηλά σε σκαμπό να μην πονάει.....Τα χέρια κολλημένα στο πληκτρολόγιο και τα μάτια στοχεύουν μια-μια τις φωτογραφίες από ταξίδια φίλων. «Κάνε υπομονή θα γίνεις καλά» σκέφτηκα.........


Ημέρα -45 (περίπου)
Στόχος: Απόφαση

«Θα πάμε;» με ρωτάω...
«Το συζητάς;» απαντάω..........


Ημέρα -44 (περίπου)
Στόχος: Οργάνωση

...Πιάνουμε δουλειά λοιπόν
Τίποτα δεν ήταν έτοιμο.
Βγάλε πορείες, όρισε σταθμούς διαμονής, κλείσε ακτοπλοϊκά, κλείσε εισιτήρια και τέλος ξενοδοχεία. Για τα ακτοπλοϊκά "καθάρισε" ο συμφορουμίτης Αντώνης (moby) και τον ευχαριστώ θερμά.
Έπρεπε επίσης να προμηθευτώ όλο τον εξοπλισμό, προκειμένου να ολοκληρώσω με ασφάλεια και σχετική άνεση (στεγνός), το ταξίδι μου. Το ατύχημα είχε αναβάλει κάποιες αγορές μου οπότε άρχισε το σαφάρι για την ολοκλήρωση του πακέτου. Παντελόνι να ταιριάζει με το revit cayenne pro, μπότες, αδιάβροχα, gps, φωτογραφική (άσχετη με ασφάλεια και άνεση αλλά απαραίτητη για να συντηρήσει τις άπειρες εικόνες , μυρωδιές, θερμοκρασία...σκέψεις )
Επιπλέον χάρτες, ασφάλεια και πράσινη κάρτα,τυπωμένα αποδεικτικά κρατήσεων,εισητήρια και όλη η χρήσιμη και άχρηστη χαρτούρα που η ανασφάλεια προτρέπει να πάρεις μαζί.


Ημέρα 0: Πέμπτη 04/08/11
Στόχος: Κλείσιμο Βαλιτσών και Ύπνος

Αφού δεν πήρα ανάσα όλη τη μέρα από το "τρέξιμο", τα ψώνια της τελευταίας στιγμής και το δυσκολότερο...το έξυπνο πακετάρισμα στις βαλίτσες, είχε έρθει η ώρα για να χαλαρώσω. Κάθησα στο μπαλκόνι και έπαιξα με τη φωτογραφική μου λίγο πριν αλλάξει η μέρα. Λατρεύω την Αθήνα τον Αύγουστο και ήθελα να πάρω μερικές εικόνες της μαζί.

Φωτό 0-1: Είμαι μεθυσμένος ή απλά η Αθήνα καταρρέει?

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-0/image001.jpg


Φωτό 0-2: Διακριτικός νέον σταυρός....σεμνά και ταπεινά!!!

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-0/image002.jpg


Φωτό 0-3: gazi towers looking at her!

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-0/P7300035.jpg



Ολα έτοιμα setαρισμένα και πακεταρισμένα λοιπόν. Υπνο για να την κάνουμε νωρίς. Ο ύπνος όμως δεν έρχονταν και το «νωρίς» έγινε «αργότερα»

[z_atomic]

Ημέρα 1: Παρασκευή 05/08/11

Στόχος: Passo Ε.Ο. Αθηνών - Πατρών - Λιμάνι Πάτρας

Briefing (Οι αμερικανιές που λέγαμε)

briefing day 1 - YouTube

Χάρτης

Athens, Greece to Patras, Greece - Google Maps (http://g.co/maps/p8er6)


Όταν ανακοίνωσα σε οικογένεια και φίλους ότι θα πραγματοποιήσω μόνος (χωρίς καν συνεπιβάτη) το ταξίδι, όλοι άρχισαν τη μουρμούρα και τις συμβουλές του στύλ:
"Που θα πας μόνος σου......και τι θα γίνει αν συμβεί κάτι?",
"Μα σε ξένη χώρα και θα ταξιδεύεις μόνος ρε παιδί μου?",
" Χάθηκαν τα μέρη στην Ελλάδα μας και θες να πας στα ξένα?"
" Μα δεν φοβάσαι να πας μόνος σε άγνωστους δρόμους? ....σε παρακαλώ κάνε μου τη χάρη και αν δεν βρεις κάποιον να πας παρέα μην πας είναι επικίνδυνο"
Η απάντηση που σκεφτόμουν ήταν πάντα η ίδια:
"Μόλις φτάσω Πάτρα και σας πάρω να σας πω ότι έφτασα καλά..... μπορείτε να χαλαρώσετε"


Κεφάλαιο 1 : Passo Ε.Ο. Αθηνών - Πατρών

Πέρασμα (passo) με υψηλό συντελεστή δυσκολίας για έμπειρους μοτοσυκλετιστές. Θα μπορούσε να αποτελέσει το ύψιστο στόχο για κάθε αναβάτη.

Φωτό 1-1*: Ε.Ο. Αθηνών - Πατρών!!!

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-0/1.jpg


Οι τρεις (3) λωρίδες ξαφνικά γίνονται μία (1) και λίγο πιο κάτω κάτι περίεργα παραδοσιακά σπιτάκια ελληνικής αρχιτεκτονικής εθνικής οδού του '60 σου ζητούν χρήματα για να περάσεις.
Πληρώνω απορημένος και σκέφτομαι μήπως απλά είναι σαν τους αστυνομικούς σε τριτοκοσμικές χώρες (όχι σύγχρονες όπως η Ελλάδα) , που χωρίς λόγο σου κόβουν μια προφορική κλήση; Εκεί βέβαια μπορείς να την πληρώσεις επιτόπου και να την διαπραγματευτείς ρίχνοντας το κόστος ακόμη και στο μισό. Η απορία μου για τα σπιτάκια παραμένει:
"Για ποιο λόγο πλήρωσα και γιατί δεν παίζει να το παζαρέψω μπας κ γλιτώσω κάτι?"


Φωτό 1-2* Παραδοσιακά σπιτάκια του '6o πηγαίνοντας προς Πάτρα!!!


http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-0/diodiakorinthos.jpg



Με το που απομακρύνθηκα από τα σπιτάκια κατάλαβα γιατί πλήρωσα. Είναι η μοναδική Ε.Ο. στην Ευρώπη που σου δίνει τη δυνατότητα να οδηγήσεις σε ειδική διαδρομή προδιαγραφών WRC. Τι κακεντρεχείς που είμαστε τελικά εμείς οι Έλληνες....αμέσως να γκρινιάξουμε.
Η ειδική διαδρομή λοιπόν περιλάμβανε φορτηγά και κάθε είδους τετράτροχα ακόμη και τρίκυκλα, αρκετά με οδηγούς των 300-1000 ευρώ (κόστος απόκτησης διπλώματος), με κινητό, άτακτους συνεπιβάτες και οτιδήποτε θα μπορούσε να τραβήξει την προσοχή τους από το δρόμο. Έτσι οι διαγραμμίσεις ήταν διακοσμητικές και ο νόμος του "οδήγα στη ΛΕΑ γιατί είμαι απέναντι και θελω να προσπεράσω" απαράβατος. Ας τολμούσες να κάνεις κι αλλιώς. Εκτός των άλλων, ξαφνικά προβάλουν μπροστά σου, λακούβες έτοιμες να σε καταπιούν, κουφάρια σκοτωμένων ζώων, το μπουκάλι με νερό που πέταξε το μπροστινό ζώο, καθώς και στρώματα θαλάσσης φουσκωμένα και άλλα περίεργα αντικείμενα που έπεφταν από τις οροφές των υπερχειλισμένων οικογενειακών suv. Αξέχαστη διαδρομή
Live your myth in Greece


Κεφάλαιο 2 : Λιμάνι Πάτρας

Μετά από δυόμιση ώρες έφτασα στο προσφάτως κατασκευασμένο λιμάνι της Πάτρας. Η σήμανση για να φτάσεις εκεί πάντως ανύπαρκτη. Φαντάσου να είσαι ξένος και να φτάσεις αργά το βράδυ και να θες να προλάβεις το πλοίο. Σούπερ ελληνική πραγματικότητα λέμε.

Φωτό 1-3: Λιμάνι Πάτρας

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-1/image005.jpg


Ώρα για stamina, να πάρουμε δύναμη πριν πατήσουμε για τελευταία φορά ελληνική γη.


Φωτό 1-4: Η Piouzi χορταίνει λιακάδα (κάτι ήξερε)


http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-1/image008.jpg



Αφού έκανα check-in στα εισητήρια κάθισα χάμω, στο φρεσκοστρωμένο με πλακάκι, εξωτερικό χώρο του terminal. Ελλείψη χρόνου και λόγω ζέστης δεν σταμάτησα στο κέντρο της Πάτρας και έτσι ο χυμός και το σαντουιτς προήλθαν από αυτόματο πωλητή. Εμένα μου φάνηκαν τόσο νόστιμα πάντως (Stergιοu που είχαμε και στο στρατό).

Φωτό 1-5: Στο πλακάκι για σνακ

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-1/image006.jpg


Καλό το διάλειμμα, αλλά ώρα για επιβίβαση. Πέρασα γρήγορα τον έλεγχο και φόρτωμα στο πλοίο. Ήταν ακόμη νωρίς και δεν είχε πολύ κόσμο. Έτσι η Piouzi είχε μια γωνία δική της...περίπου γιατί δίπλα μας μετά από λίγο, πάρκαρε ενα ζευγάρι Ιταλών, η Anto και ο Carlo που μόλις επέστρεφαν από το γύρο της Κρήτης. Με ρώτησαν που πάω και παρόλο που είχε ζέστη στο αμπάρι, κάθισαν υπομονετικά εκεί να μου γράψουν σε ένα χαρτί, μέρη που θα ήταν ωραία να πάω κοντά στις διαδρομές μου. Τον Carlo και την Anto θα τους ξανασυναντούσα στην Ιταλία, σε ενα autogrill στην autostrada. Αλλάξαμε τηλέφωνα για να επικοινωνήσουμε για να τους ξεναγήσω στην Ελλάδα του χρόνου.
Αυτό που είναι τόσο πολύ παράξενο γι αυτούς που δεν γνωρίζουν τι εστί μοτοσικλετισμός, είναι η αμεσότητα, η φιλική διάθεση και ο τρόπος γενικά που επικοινωνούμε μεταξύ μας οι μοτοσυκλετιστές. Είναι σαν να τους ήξερα από πάντα και κάποια στιγμή να συναντηθήκαμε στο πλοίο. Μετά το ταξίδι, την δίψα για χιλιόμετρα και την περιπέτεια, αντίστοιχης σημασίας θεωρώ και το αίσθημα οικειότητας, που αναπτύσσεται με μιας, μεταξύ μοτοσικλετιστών.

Φωτό 1-6: Piouzi's corner

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-1/image009.jpg


Αφού βρήκα σε ποια αίθουσα βρίσκεται το «αεροπορικό» μου κάθισμα, αφήνω τα πράγματα μου και βγαίνω στο πίσω «μπαλκόνι» να δω τη θέα. Πλην σπανίων περιπτώσεων δεν λέω ποτέ «αντίο» σε πρόσωπα ή μέρη. Έτσι σε κάθε ταξίδι κοιτώ τα μέρη και τους ανθρώπους που αφήνω πίσω και απλά σκέφτομαι ότι κάποια στιγμή θα τους ξαναδώ. Ούτε συζήτηση βέβαια για την Πάτρα.


Φωτό 1-7: Τελευταία ματιά στην Πάτρα και αναχώρηση


http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-1/image010.jpg


Επιστρέφω στα ενδότερα να αράξω στη θέση μου και βλέπω αυτό:


Φωτό 1-8: Η αίθουσα "αεροπορικών" θέσεων μετά την αναχώρηση

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-1/image011.jpg



Φωτό 1-9: Ένα κύμα απόλυτης ικανοποίησης με πλημμύρισε .... εις μάτην

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-1/P8050068.jpg


Απίστευτο!!!! Ούτε οικογένειες, ούτε πιτσιρίκια, ούτε φασαρίες, ούτε τυπάκια με τα i-phone στη διαπασών, και το κυριότερο κανείς στη διπλανή θέση. Πρώτης τάξεως ευκαιρία για ύπνο. Φυσικά δεν μπορούσα να την αφήσω να πάει χαμένη. Το προηγούμενο βράδυ είχα κοιμηθεί μόνο 3 ώρες. Ευκαιρία λοιπόν για αναπλήρωση ύπνου αλλά και ροκάνισμα (αθλητικογραφικός όρος) του χρόνου πλεύσης.
Ξαφνικά την εκπληκτική στάση "W" που είχα υιοθετήσει (για ώρες) για να κοιμηθώ στο διπλό κάθισμα με το διαχωριστικό στη μέση, ήρθε να την διακόψει μια δυνατή βοή που fullαρε το χώρο. Ξυπνάω απορημένος, σχεδόν τρομαγμένος ότι φτάσαμε Ιταλία, ξεφορτώσαμε, ανέβηκαν οι επιβάτες προς Ελλάδα και εγώ ακόμη κοιμόμουν. Τόσο βαθύς ήταν ο ύπνος μου. Κοιτάω το ρολόι, το οποίο με μπέρδεψε εντελώς. Ήταν η ώρα που είχαμε φτάσει Ηγουμενίτσα. Όλα όσα είχα αποφύγει ως εφιάλτη στην προσπάθεια μου να κοιμηθώ, τώρα στέκονταν μπροστά μου στο χειρότερο δυνατό συνδυασμό. Παιδιά, σκυλιά, i-phone κλπ κλπ. Ταυτόχρονα το στομάχι μου είχε αρχίσει να έχει καλλιτεχνικές ανησυχίες με ιδιαίτερη κλίση στα κρουστά. Σε συνδυασμό με την ανακοίνωση ότι "το εστιατόριο θα παραμείνει ανοιχτό για ακόμη μισή ώρα" με ανάγκασε να σηκωθώ άμεσα. Φυσικά σκέψεις για φωτογραφίες ούτε καν γεννήθηκαν στο μυαλό μου. Πείνα καταραμένη...
Αφού ολοκλήρωσα το slalom ανάμεσα στα "πτώματα" που κοιμόντουσαν στον διάδρομο, ανέβηκα στο εστιατόριο να φάω κανένα κανονικό φαγητό γιατί υποπτεύτηκα (σωστά όπως αποδείχθηκε) ότι θα ξαναέτρωγα μερίδα σερβιρισμένη μετά από 2 μέρες. Ήταν η πρώτη φορά που αποφάσισα να φάω σε εστιατόριο πλοίου. Δεν ήταν και άσχημα, αλλά δεν τρελάθηκα κιόλας.
Η χορταστική μερίδα bologneze (με τρελαίνει η ρώσικη προφορά της λέξης), με επανέφερε στην προΗγουμενί(τσας) κατάσταση. Νύσταξα. Slalom again και διατατικές για στάση W. Οι εφιάλτες μάλλον δεν ήταν ικανοί να με κρατήσουν ξύπνιο. ΖzzzzzzzzzzzzzzZ.

Η φωτό της ημέρας


Φωτό 1-10: Κινητό κινέζικο touratech store....gadget της τελευταίας στιγμής για ψιλιασμένους μοτοσυκλετιστές (Λιμάνι Πάτρας)


http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-1/image007.jpg

συνεχίζεται..........(κάντε υπομονή)

[spade ace]

Μ'αρέσει γιατί η προβολή της άνωθεν μοτοσινεφίλ ταινίας τρόμου συνοδεύεται και από διαλείμματα...δείγμα της ρετρό απόδοσης του σκηνοθέτη να προσανατολίσει το κοινό σε ανάλογες αίθουσες του είδους ...που αρκούνται στη μονοφωνική έστω βρε αδερφέ, μεστή κατά τα άλλα αναπαραγωγή ήχου!
Υ.Γ Η μόνη επικριτική μου παρατήρηση το......pop corn(classic american way) ή αν προτιμάς η τυροπιτουλα (κουρου εννοείται) και η μπυρίτσα???(λόγω summer2011 σαφώς άρα ετεροχρονισμένα επιβεβλημένο θερινό roof κατά πρτίμηση cinema)

Keep On!!!:D:D:D

[Jefe]

Έλα βρέ Ζήση! Γύρνα πίσω στο πληκτρολόγιο να γράψεις....!!!!!!




Υ.Γ. Στις 4/8, φύγαμε κι εμείς με ΑΝΕΚ γιά Ανκόνα......... συνταξιδέψαμε??? :D




Jefe

[PACO]

συνεχισε ζηση πριν αρχισω το χασισι.....:D
ωραια τα αφηγεισαι και τα εξηγεις!!
εσυ και ο αλεφαντος!!
περα απο πλακα στρωσου και δωσε φωτο:cool:

[z_atomic]

Έλα βρέ Ζήση! Γύρνα πίσω στο πληκτρολόγιο να γράψεις....!!!!!!




Υ.Γ. Στις 4/8, φύγαμε κι εμείς με ΑΝΕΚ γιά Ανκόνα......... συνταξιδέψαμε??? :D




Jefe

Θανάση καλησπέρα

Δεν ταξιδέψαμε μαζί...εγώ ταξίδευα στις 5/8....το είχα δει ότι κάποιος ταξίδευε στις 4 αλλά δεν θυμόμουν ότι ήσουν εσύ......φυσικά και θα είχαμε συννενοηθεί πιο πριν για να βρεθούμε στο πλοίο
:)

Οσο για τη συνέχεια έρχεται...μέχρι τα μεσάνυχτα

[z_atomic]

Μ'αρέσει γιατί η προβολή της άνωθεν μοτοσινεφίλ ταινίας τρόμου συνοδεύεται και από διαλείμματα...δείγμα της ρετρό απόδοσης του σκηνοθέτη να προσανατολίσει το κοινό σε ανάλογες αίθουσες του είδους ...που αρκούνται στη μονοφωνική έστω βρε αδερφέ, μεστή κατά τα άλλα αναπαραγωγή ήχου!
Υ.Γ Η μόνη επικριτική μου παρατήρηση το......pop corn(classic american way) ή αν προτιμάς η τυροπιτουλα (κουρου εννοείται) και η μπυρίτσα???(λόγω summer2011 σαφώς άρα ετεροχρονισμένα επιβεβλημένο θερινό roof κατά πρτίμηση cinema)

Keep On!!!:D:D:D

Σου είπα να φάμε εκμέκ σοκολάτα χτες και δεν ήθελες.........

[z_atomic]

συνεχισε ζηση πριν αρχισω το χασισι.....:D
ωραια τα αφηγεισαι και τα εξηγεις!!
εσυ και ο αλεφαντος!!
περα απο πλακα στρωσου και δωσε φωτο:cool:

ε οχι και αλέφαντος ρε John. πες με οτι θες αλλα όχι αλέφαντο....:D

με πιέζεις το ξέρεις? ;)

[Magelanos]

Ζήση προχώρα σε θέλει όλη χώρα...;);)

[z_atomic]

Ζήση προχώρα σε θέλει όλη χώρα...;);)

+1135 έχει πέσει το χρηματιστήριο

[commander]

εισαι μεΓΑΑΑΑλη ψωναρα.....!!!!!:sm7::sm7:

Αντε ξεκινα καμια φορα λεμε...!!

[z_atomic]

εισαι μεΓΑΑΑΑλη ψωναρα.....!!!!!:sm7::sm7:


Το ξέρω γι αυτό με γουστάρεις ;)
Τελειώνω περίμενε

Άσε που έχω ξεκινήσει ήδη και δεν έχεις διαβάσει γραμμή.................έχουμε φτάσει στο 2ο μέρος και εσύ ακόμη περιμένεις να ξεκινήσω.............αφηρημένος μονίμως

[commander]

Άσε που έχω ξεκινήσει ήδη και δεν έχεις διαβάσει γραμμή.................έχουμε φτάσει στο 2ο μέρος και εσύ ακόμη περιμένεις να ξεκινήσω.............αφηρημένος μονίμως

:sm7::sm7::sm7::sm7::sm7::sm7::sm7::sm7::sm7::sm7::sm7::sm7:

[z_atomic]

Ημέρα 2: Σάββατο 06/08/11
Στόχος: Ancona - Bolzano (Hotel Eberle).

Briefing (και η αμερικανιά συνεχίζεται)
briefing day 2 - YouTube


Χάρτης
Day-2 Ancona Bolzano (Hotel Eberle) - Google Maps (http://maps.google.com/maps/ms?msid=214542667769520077919.0004b23f07710cd1c4ba7&msa=0)


Κεφάλαιο 1 :Ακόμα στο πλοίο και ο Ισαακ

...Νομίζω ότι κοιμήθηκα αρκετά ....12 ώρες και βάλε.... "fcuk!!! Νιώθω το κεφάλι μου σαν κλούβιο καρπούζι. Ας πιω ένα panadol να συνέλθω. Μα τι στο Δία (προφητικό), γιατί πονάνε τα χείλια μου;". Είχα καταλάβει τι συνέβαινε, αποκτήσαμε συνοδηγό...έρπης ο επιχείλιος εις τριπλούν . Πες το όπως θες...ίωση, κρύωμα, άγχος, υπερκόπωση; Δεν με νοιάζει, με νοιάζει το αποτέλεσμα και το αποτέλεσμα μόνο ευχάριστο δεν ήταν.

Saturday morning's fever. Είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι δεν θα άφηνα τίποτα και κανένα να χαλάσει τη διάθεση μου. Πάμε για πρωινό λοιπόν....

Έχοντας τον καφέ στο ένα χέρι, δύο Έλληνες με κάλεσαν στο τραπέζι τους. Είδαν το tankbag που κρατούσα στο άλλο χέρι και αμέσως χωρίς δεύτερη σκέψη με κάλεσαν να μοιραστούμε εμπειρίες και ιστορίες μοτοσυκλέτας. Ο Ισαακ, που ταξίδευε επίσης με ένα R1200GS Adventure και ο φίλος του ο Πάνος με την κοπέλα του οι οποίοι ταξίδευαν με αυτοκίνητο.

Κοιτώντας τον Ισαακ, δεν χρειάστηκε πάνω από 3 δευτερόλεπτα να καταλάβω ποιον μου θύμιζε.. Ζακ Γαλυφιανάκης..ιδιος... φτυστός, κλώνος. Αργότερα στην κουβέντα διαπίστωσα ότι όντως ήταν ο κλώνος του. Το χιούμορ, η αρκετή δόση ευχάριστης τρέλας και το πάθος για περιπέτεια δεν μου άφησαν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης της αρχικής μου άποψης. Απίστευτος τύπος. Όχι ότι τα άλλα παιδιά δεν ήταν ευχάριστα αλλά ο Ισαάκ ήταν αποθέωση.

Η παρέα ήταν καλή, οι ιστορίες πολλές και ενδιαφέρουσες και ο χρόνος κυλησε γρήγορα. Ο Ισαάκ, ήθελε να ταξιδέψουμε παρέα μέχρι την έξοδο της Autostrada για Μπολόνια, που ήταν και ο προορισμός του. Φυσικά μου ήταν αδύνατο να του αρνηθώ. Φοβερός τύπος.


Κεφάλαιο 2 : Ancona - Bolzano

Η κίνηση στο λιμάνι της Ανκόνα, ήταν χαοτική. Βρίζουμε τους Έλληνες λιμενικούς αλλά οι Ιταλοί είναι χειρότεροι στη διαχείριση. Με τα χίλια ζόρια και τις "χοντρές" μας φορτωμένες αρκετά..με προσοχή στους ελιγμούς καταφέραμε να παρακάμψουμε πολλά ΙΧ και φορτηγά. Όμως η ουρά των οχημάτων ήταν ατελείωτη και η ταλαιπωρία δεδομένη.

Από το πουθενά ένας Ιταλός μοτοσυκλετιστής έρχεται από δίπλα μας και με νοήματα μας προτρέπει να τον ακολουθήσουμε. Βγαίνουμε στο αντίθετο ρεύμα για 1-2 χιλιόμετρα προσπερνώντας όλη την ουρά που είχε μποτιλιαριστεί στην έξοδο για autostrada και ακολουθούμε πορεία για το αεροδρόμιο. Από εκεί βγήκαμε σε άλλη έξοδο για την Autostrada Adriatica παρακάμπτοντας το μποτιλιάρισμα και γλιτώνοντας πολύτιμο χρόνο. Το έγραψα και πριν, ο μοτοσυκλετισμός είναι ένα μεγάλο μυστήριο (και δεν θέλω να λυθεί).

Στάση στο πρώτο Autogrill, όπου είχαμε ραντεβού με τον Πάνο και την κοπέλα του, για καλό καφέ και Pannini, το αγαπημένο φαγητό του Ισαακ (σημ. σε όλο του το ταξίδι καθημερινά, όπως δήλωσε). Για το μόνο πράγμα που μετάνιωσα ήταν που δεν τον έβγαλα μια φωτό. Ταξίδευε με παντελονάκι, ορειβατικό παπούτσι, ενώ το πανέμορφο pharao jacket το είχε δέσει στο topcase. "Μα τι τύπος;" λέω απο μέσα μου. "Γαμώ τα παιδιά". Εκεί ξανασυνάντησα τον Carlo και την Anto και αλλάξαμε και mail.

Ταξιδέψαμε με τον Ισαακ πάνω από 200 χλμ μέχρι την έξοδο για Μπολόνια (μόλις είδα την πινακίδα "bologna" μου έτρεξαν τα σάλια πάλι για μακαρονάδα). Λίγο πιο πριν είχαμε σταματήσει για να φορέσουμε αδιάβροχα......είχαν έρθει τα πρωτοβρόχια να μας προϋπαντήσουν.

Χαιρετηθήκαμε και θα ξαναμιλούσαμε τηλεφωνικώς στην περίπτωση που ήθελε να ακολουθήσει κάποιες διαδρομές μου.

Συνέχισα μόνος και έστριψα στην έξοδο για Verona. Ήθελα καφέ επειγόντως....και Pannini.


Φωτό 2-1: Στάση για καφέ μετά την έξοδο για Verona. Η Piouzi με στραβοκοιτάει....πεινάει


http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-2/P8060070.jpg



Σε λίγο νυχτώνει... η κούραση δεν είναι μεγάλη αλλά σε συνδυασμό με την γρίπη και τον πυρετό έχει αρχίσει και με ενοχλεί...ελαφρώς. Τα προηγούμενα 300χλμ ήταν βαρετά καθώς κινούμασταν δίπλα σε απέραντες πεδιάδες. Τα επόμενα χιλιόμετρα ήταν σχετικά όμορφα, με την πεδιάδα να τερματίζει και την θέση της να καταλαμβάνουν μεγάλοι ορεινοί όγκοι, έντονες κοιλάδες και φυσικά ...βροχή. Πολλή βροχή.

Έφτασα στην έξοδο για Bolzano, και ήρθε η ώρα να πληρώσω τα διόδια. "30 euros" μου λέει ο τύπος στο toll. Το είπαμε και πριν....τίποτα δεν θα μου χαλούσε τη διάθεση σε αυτό το ταξίδι. Το garmin zumo (gps) εξηγήθηκε σπαθί και με έβγαλε ακριβώς στο ξενοδοχείο στα ορεινά περίχωρα του Bolzano, με λίγη ταλαιπωρία από τα στενά ανηφορικά (μέχρι και 20% κλίση) και ολισθηρά δρομάκια. Σημασία είχε ότι έφτασα στη βάση μου.


Φωτό 2-2: Η θέα φτάνοντας στο ξενοδοχείο


http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-2/P8070071.jpg




Στάθηκα στο κάγκελο της τεράστιας βεράντας για να δω τη θέα και να πάρω μια ανάσα. Παλιά θα ήταν στιγμή για τσιγάρο...εδώ και 2 χρόνια όμως όχι.


Φωτό 2-3: Σιδηροδρομικός σταθμός


http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-2/P8070077.jpg





Φωτό 2-4: Πόλη γεμάτη δράση


http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-2/P8070078.jpg




Φωτό 2-5: Bolzano is quiet


http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-2/P8070081.jpg



Φωτό 2-6: Bolzano is sleeping


http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-2/P8070080.jpg




Το ξενοδοχείο ήταν super και η εξυπηρέτηση special. Φρόντισαν να κρατήσουν 15 λεπτά παραπάνω την κουζίνα ανοιχτή για να μπορέσω να παραγγείλω κάτι να φάω. Η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά τελικά, ιδιαίτερα στα ξενοδοχεία και την συμπεριφορά που τυγχάνει κανείς.



Φωτό 2-7: ώρα για ύπνο



http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-2/P8070073.jpg








Ο ύπνος καθόταν τώρα στο τραπέζι μου και μου ψιθύριζε ότι είχε έρθει η ώρα να τον συναντήσω.



Η φωτό της ημέρας

Φωτό 2-8: Η Piouzi φλερτάρει με άλλον...στο ηλιοβασίλεμα


http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-2/P8060069.jpg

[spade ace]

O Andy Wachowski αλλά "matrix" έχει προεπιλεχθεί στο default της γραμματοσειράς πάντως!!!! Περιμένω να ξεδιπλωθεί ο καλλιτέχνης...να τον διαβάσει και απολαύσει βέβαια ο θεατής!

[z_atomic]

O Andy Wachowski αλλά "matrix" έχει προεπιλεχθεί στο default της γραμματοσειράς πάντως!!!! Περιμένω να ξεδιπλωθεί ο καλλιτέχνης...να τον διαβάσει και απολαύσει βέβαια ο θεατής!

βασικά βλακωδώς οι αμερικάνοι πλασάρουν στις ταινίες τους ακόμη dos οθόνες από ΙΒΜ ....τι να πω...εγώ απλά τους αντιγράφω....αν δεν διάβασες τον πρόλογό μου δεν θα με καταλάβεις ποτέ.....:D

http://blogs.technet.com/blogfiles/km/WindowsLiveWriter/Evenastaleblogisstillrelevantanduseful_C7C3/Old%20IBM-PC_2.png

[spade ace]

Επειδή χαίρομαι για τον πρόλογο, προσμένω στη συνέχεια και εύχομαι ως τον επίλογο -της ''Αμερικανιάς'' που θα μας πλασάρεις-, να έχω πολλά πολλά να καταλάβω και να ρωτήσω για να υπάρχει διαδραστικότητα!!! you know..

[teo71]

Ζήση γερά με τσα-μπου-κά...:sm7::sm7:

[z_atomic]

Ζήση γερά με τσα-μπου-κά...:sm7::sm7:

και εσυ σαν τον Θεολόγο αφηρημένος.....

......και...........αδιάβαστος.........:D

[teo71]

και εσυ σαν τον Θεολόγο αφηρημένος.....

......και...........αδιάβαστος.........


Εγώ αδιάβαστος???

Που ρουφάω τα κείμενα σου, λέξη προς λέξη σαν πρωινό Jacobs (τον κόκκινο, τον δυνατό)....

Άντε...

Σκάσε και δούλευε....

Περιμένουμε....

[z_atomic]

Εγώ αδιάβαστος???

Που ρουφάω τα κείμενα σου, λέξη προς λέξη σαν πρωινό Jacobs (τον κόκκινο, τον δυνατό)....

Άντε...

Σκάσε και δούλευε....

Περιμένουμε....

Καλά ντε

Τι βαράς αφεντικόοοοοοοοοο;


ωχουυυυυυυυυυυυυυ:D

[princess]

Καλά ντε

Τι βαράς αφεντικόοοοοοοοοο;


ωχουυυυυυυυυυυυυυ:D

Τα τραβαγε ο οργανισμός σου......αντι να παρακολουθείς τα ταξίδια των άλλων,τελείωνε το δικό σου.:p;):)

[z_atomic]

Τα τραβαγε ο οργανισμός σου......αντι να παρακολουθείς τα ταξίδια των άλλων,τελείωνε το δικό σου.:p;):)

κ συ βρουτε?

[teoo]

Έλα βρέ Ζήση! Γύρνα πίσω στο πληκτρολόγιο να γράψεις....!!!!!!




Υ.Γ. Στις 4/8, φύγαμε κι εμείς με ΑΝΕΚ γιά Ανκόνα......... συνταξιδέψαμε??? :D




Jefe

Θανάση ένα σου λέω μόνο είσαι ποοοοολύ τυχερός…..:sm7::sm7::sm7:

[teoo]

εισαι μεΓΑΑΑΑλη ψωναρα.....!!!!!:sm7::sm7:

Αντε ξεκινα καμια φορα λεμε...!!

Όχι εκεί…..!!! όταν στα 'λεγα δε μ' άκουγες...


:sm3::sm3::sm3:

[teoo]

Επειδή χαίρομαι για τον πρόλογο, προσμένω στη συνέχεια και εύχομαι ως τον επίλογο -της ''Αμερικανιάς'' που θα μας πλασάρεις-, να έχω πολλά πολλά να καταλάβω και να ρωτήσω για να υπάρχει διαδραστικότητα!!! you know..

ΟΟΟΟΟΧΧΧ...!!!! :confused::sm1::confused:

[commander]

Όχι εκεί…..!!! όταν στα 'λεγα δε μ' άκουγες...


:sm3::sm3::sm3:
αστον να το γραψει τον εχουμε παρει μονοτερμα....!!!
:sm7::sm7::sm7::sm7:

[teoo]

αστον να το γραψει τον εχουμε παρει μονοτερμα....!!!
:sm7::sm7::sm7::sm7:



Σαν το γεφύρι της αρτας ένα πράμα...!
:sm3:

[REK]

ποιος ξέρει τι ετοιμάζει και αργεί...:Απορία::Απορία::Απορία:

που εισαι ρε Ζήσηηηηηηηηηηηηηηη...?:D:D:D

[CPretenteriS]

Ρε σεις θα τον αφήσετε...;;; Εχει οιστρο τη νυχτα... Να... τωρα οπου να ´ναι θα σκασει μυτη... :sm7::sm7:


CPS

Sent from my iPhone 4 using Tapatalk

[z_atomic]

εγω λείπω διασκεδάζοντας με 2 γυναίκες και ένα χαμένο κορμί (ονόματα δεν λέμε) και η τύχη μου δουλεύει...ετσι σας θέλω.....στην αναμονή να γουστάρετε....

[spade ace]

εγω λείπω διασκεδάζοντας με 2 γυναίκες και ένα χαμένο κορμί (ονόματα δεν λέμε) και η τύχη μου δουλεύει...ετσι σας θέλω.....στην αναμονή να γουστάρετε....

:sm8::sm8::sm8::sm8::sm8::sm8::sm8::sm8::sm8:

[commander]

εγω λείπω διασκεδάζοντας με 2 γυναίκες και ένα χαμένο κορμί (ονόματα δεν λέμε) και η τύχη μου δουλεύει...ετσι σας θέλω.....στην αναμονή να γουστάρετε....

Να τα βλέπετε........ Αυτός σπρώχνει και μεις πέζουμε το που.......ι μας !!!!!!:D:D

[z_atomic]

Να τα βλέπετε........ Αυτός σπρώχνει και μεις πέζουμε το που.......ι μας !!!!!!:D:D

Καλημέρα λέμε.....η νυχτερινή έξοδος αποτελεί μέρος της διαδικασίας σύνταξης του ταξιδιωτικού........μην αισθάνεσαι άσχημα

[REK]

καλως το παιδί...καλα ξυπνητούρια αγόρι μου..:D;):)

[z_atomic]

καλως το παιδί...καλα ξυπνητούρια αγόρι μου..:D;):)

Καλημέρα george...Επιτέλους ένας συγκροτημένος και σοβαρός άνθρωπος είπε το αυτονόητο...καλημέρα..
όχι σαν κάποιον που όταν λείπω μπαίνει στο θέμα και του αλλάζει τα φώτα.....κύριε Teoooooooooooo

[teoo]

Να τα βλέπετε........ Αυτός σπρώχνει και μεις πέζουμε το που.......ι μας !!!!!!:D:D


το κομοδίνο μπορεί... :D:D:D

[z_atomic]

το κομοδίνο μπορεί... :D:D:D

Μου αρέσει που αναλύεις με αυτό τον τρόπο στο μυαλό σου τι κάνω όταν δεν γράφω το ταξιδιωτικό......:D

[mario]

Αντε βρε φίλε δώσε μας λίγο ακόμα....

[z_atomic]

Αντε βρε φίλε δώσε μας λίγο ακόμα....

Προσπαθώ φίλε μου, σκάνε και διάφορες δουλειές και είναι πολλές οι φωτό από εδώ και στο εξής...το συντομότερο θα σας έχω την τρίτη μέρα :)

[commander]

:sm3::sm3::sm3:το κομοδίνο μπορεί... :D:D:D

[z_atomic]

Ημέρα 3: Κυριακή 07/08/11
Στόχος: Bolzano - Passo Pordoi - Bolzano

Briefing (Η americania που έγινε συνήθεια)

briefing day 3 - YouTube


Χάρτης

day-3 bolzano - passo pordoi - bolzano - Google Maps (http://maps.google.com/maps/ms?msid=214542667769520077919.0004b24ea9fcc6684c6bc&msa=0)

Κεφάλαιο 1: Bolzano

Το πρωινό ξύπνημα μου επιφύλαξε μια δυσάρεστη έκπληξη(?)... ο πυρετός είχε ανέβει μάλλον. Στο μυαλό μου ήρθε η Φωτεινή η φαρμακοποιός μου, που επέμενε να πάρω τα panadol flue. Την είχα ακούσει ευτυχώς. Πρωινό γρήγορα και αναχώρηση για την πρώτη, στην ουσία, διαδρομή.

Βγαίνοντας στην τεράστια βεράντα του ξενοδοχείου για να πάρω το πρωινό μου αντίκρισα κάτι που δεν μπορούσα να φανταστώ το προηγούμενο βράδυ.



Φωτό 3-1: Στρώνοντας το βούτυρο στη φρυγανιά

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070086.jpg



Φωτό 3-2: Η γειτονιά μας

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070091.jpg



Φωτό 3-3i &3ii: Μη προσβάσιμα (φαινομενικά) σπίτια απέναντι

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070088.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070089.jpg



Φωτό 3-4: Το Bolzano είναι όμορφο μόνο το βράδυ

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070087.jpg



Περίεργη πόλη. Ενώ είναι η τελευταία μεγάλη Ιταλική μεγάλη πόλη πριν τα σύνορα με την Αυστρία, οι κάτοικοι είναι περισσότερο Βαυαροί από ότι Ιταλοί. Στο ξενοδοχείο που έμενα οι ιδιοκτήτες μιλούσαν Γερμανικά (η merkl μας κυνηγάει παντού).

Μέχρι πριν τον Α Παγκόσμιο πόλεμο η πόλη άνηκε στην Αυστρουγγαρία και συγκεκριμένα στην περιφέρεια του Τιρόλο. Προσαρτήθηκε στην Ιταλία με το τέλος του Α Παγκοσμίου Πολέμου και αργότερα ο Μουσολίνι σε συνεργασία με τον Αδόλφο (τον γνωστό), εφήρμοσαν ενα πρόγραμμα Ιταλοποίησης της ευρύτερης περιοχής. Έτσι τυπικά επικράτησε η Ιταλική γλώσσα και κουλτούρα κάτι όμως που δεν μου φάνηκε να ανταποκρίνεται και πολύ στην πραγματικότητα. Από τα θετικά της πόλης είναι η παραγωγή πολύ καλού κρασίου. Το τίμησα δεόντως. Τέλος τα ιστορικά στοιχεία. Ώρα για δράση


Κεφάλαιο 2: Passo Pordoi - η ανάβαση
Αρματώνομαι με τα απαραίτητα και ξεκινώ με την Piouzi την ανάβαση για Passo Pordoi. Βγαίνοντας από ένα μεγάλο τούνελ, "τρακάρω" πάνω σε ένα εκτυφλωτικά πράσινο τοπίο. Φυσιολατρικό σοκ μονομιάς...με το καλημέρα.


Φωτό 3-5: Φυσιολατρικό σοκ

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070096.jpg



Το δεύτερο σοκ που παθαίνεις είναι της ποιότητας του οδοστρώματος. Οι επικλίσεις του στις στροφές και η εξαιρετική άσφαλτος ευνοούν την ερωτοτροπία του δρόμου με τα ελαστικά της Piouzi. Η αίσθηση της οδήγησης σε τέτοιο δρόμο ήταν πρωτόγνωρη και φανταστική. Ακόμη δεν άρχισα την διαδρομή και είχα ήδη .......ερεθιστεί (ευγενική διατύπωση).



Φωτό 3-6: Άποψη οδοστρώματος (μετά από 5-6 περισσότερο αποτυχημένες προσπάθειες φωτογράφισης)

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070094.jpg



Φωτό 3-7: Green Piouzi

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070097.jpg



Φωτό 3-8: Λίγο μετά το τούνελ (ας είναι καλά η "θεία" που με έβγαλε μια φωτό)

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070095.jpg



Η χάρα ήταν μεγάλη και δεν κρυβόταν (κάτι μου θυμίζει αυτό). Μου άρεσαν τα πάντα. Ο δρόμος, το τοπίο, η Piouzi λιγότερο φορτωμένη, η μυρωδιά του αέρα και η λίγη ψύχρα που επικρατούσε το πρωί. Βέβαια για να πω την αλήθεια το ####βάρεσα και άργησα αρκετά.Συνέχισα λοιπόν προς το πρώτο χωριό που θα συναντούσα (βλ. χάρτη) το Nova Levante


Φωτό 3-9i & 9ii: Στο πρώτο μικρό χωριό που συνάντησα - Nova Levante

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070106.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070108.jpg



Φωτό 3-10i & 10ii: Προαύλιο εκκλησίας - βοσκοτόπι για μουλάρια (καθόλου τυχαίο)

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070102.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070098.jpg



Φωτό 3-11: Πίσω το Βουνό Latemar (Υψ. 2.799 μ.) των Δολομιτών

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070104.jpg



Επόμενος σταθμός χωρίς να το ξέρω 5 λεπτά πιο κάτω... σε ένα σημείο (φωτό 3-12) που δεν σε προϊδέαζε για το τι θα έβλεπες. Σταμάτησα μόνο και μόνο επειδή είδα αρκετές μηχανές και αυτοκίνητα σταθμευμένα. Είπα και γω ο κουτσομπόλης να δω τι στο Δία (τον πολυμελετούσα) συνέβαινε.

Φωτό 3-12: Μα τι (στο Δία) γίνεται εδώ;

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070114.jpg



Σβήνοντας κινητήρα στα αυτιά μου ηχούσαν τρομπόνια, τσέλο, βιολιά τρομπέτες και διάφορα άλλα όργανα που δεν γνωρίζω την ονομασία τους. Στην αρχή κόλλησα...ρε λες να έκανα λάθος στα mp3 και να έχωσα στην Playlist την Καμεράτα Ορχήστρα φίλων της μουσικής; Αν την έκανα τη μ@@@κια θα περάσω ζάχαρη στο δρόμο. Ότι πρέπει για να μην κοιμηθώ. Μόλις έβγαλα το κράνος όμως χάρηκα....

Πρώτον γιατί η Καμεράτα παρέμεινε στο Μέγαρο Μουσικής, να την προλογίζει η Μαρία Παπαδή στο Mega και δεύτερον γιατί αντίκρισα τη λίμνη Laggo di Carezza ανάμεσα από τα δέντρα και άκουγα ένα πλήθος μουσικών να πετάνε τις κοινές τους νότες μέσα στα νερά της.

Έμεινα λίγο κόκκαλο να πω την αλήθεια. Σάστισα με την εικόνα και το γαλαζοπράσινο χρώμα του νερού, σε συνδυασμό με τη μουσική. Δεν το περίμενα το ομολογώ. Όπως ομολογώ ότι νόμιζα ότι προς στιγμή είχα κάνει λάθος στην διαδρομή μου. Και όμως είναι τόσο μικρή λίμνη που δύσκολα την πρόσεχες στο χάρτη.

Η τύπου καμεράτα (πάνω από 20 άτομα πάντως) , συνέχιζε το "βιολί" της στις όχθες της λίμνης . Κατάφερα να την αντικρίσω μόνο τη στιγμή που έφευγα ανηφορικά από τη λίμνη. Από εκεί που σταμάτησα δεν φαίνονταν με τίποτα.


Φωτό 3-13: Ε; Νερό;

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070113.jpg



Φωτό 3-14 (i,ii&iii): Laggo di Carezza
http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070111.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070120.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070117.jpg



Φωτό 3-15: Απίστευτα χρώματα

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070110.jpg


Βέβαια εγώ με τα χρώματα την πάτησα. Γιατί είδα μόνο ένα φάσμα χρωμάτων. Lago di Carezza σημαίνει λίμνη του ουράνιου τόξου. Η Lago di Carezza με βάση το μύθο αποτελεί το αποτέλεσμα ενός ξορκιού.

Ο μύθος λοιπόν, λέει ότι η λίμνη κατοικούνταν από την όμορφη νύμφη Undine. O μάγος Latemar, το όνομα του οποίου δόθηκε στο βουνό της φωτό 3-11, και το οποίο καθρεφτίζεται στη λίμνη, ερωτεύτηκε την νύμφη και προσπάθησε κάμποσες φορές ανεπιτυχώς να την αιχμαλωτίσει. Εξοργισμένος από την αποτυχία του, ζήτησε την συμβουλή του Masare (τοπικός πολυξερίδης) ο οποίος τον προέτρεψε να εμφανίσει ένα ουράνιο τόξο πάνω από τη λίμνη, για να προσελκύσει την νύμφη και να την απαγάγει. Έτσι και έκανε, αλλά με το που τον αντίκρισε η Undine βγαίνοντας από το νερό, έφυγε τρομαγμένη και χάθηκε μακριά. Ο Latemar (ο "άσχημος" πλέον) εξαγριωμένος που δεν κατάφερε τελικά να την αιχμαλωτίσει, "έσπασε" το ουράνιο τόξο σε χιλιάδες κομμάτια και τα σκόρπισε στη λίμνη. Γι αυτό και σήμερα στα νερά της μπορεί να διακρίνει κανείς να εμφανίζονται όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου (εγώ δεν είδα πάντως ούτε τα μισά).


Φωτό 3-16: Αυτό παθαίνει όποιος πάει να βγάλει μόνος του φωτό (χάλια λέμε σαν τον Latemar)

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070116.jpg



Φωτό 3-17: "Λοιπόν Piouzi.....αρκετά ####βαρέσαμε με τη καμεράτα...φεύγουμε"

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070121.jpg



To Passo Pordoi ήταν εκεί και περίμενε αλλά η ημέρα όχι για πάντα. Έτσι αφού ξεμπέρδεψα με τα της λίμνης, ξεκουμπίστηκα με την Piouzi ασταμάτητος μέχρι το Passo Pordoi.

σημ. σήμερα αργά μετά τον καφέ το επόμενο επεισόδιο

[z_atomic]

Κεφάλαιο 3: Passo Pordoi (σκέτο)

Passo pordoi.....πέρασμα πλαισιωμένο μεταξύ Sass Pordoi και Sass Bece, σε υψόμετρο 2.239μ. Αποτελείται από 28 φουρκέτες ανάβασης. Οριοθετεί τα σύνορα μεταξύ της επαρχίας Trento και τη επαρχίας Beluno. Κατασκευάστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα, για τη σύνδεση του Bolzano με την Cortina. Ήθελε δεν ήθελε έμπλεξε και σε μάχες στον first παγκόσμιο πόλεμο.


Φωτό 3-18: Είπαμε 2.239 μ. τι περίμενες;

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070122.jpg



Φωτό 3-19: Ευτυχώς έβαλα 50 δείκτη προστασίας στο πρόσωπο

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070125.jpg



Φωτό 3-20: Ξενέρωτοι Έλληνες με τον ήλιο σας

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070124.jpg



Φωτό 3-21: Το πάθημα που δεν έγινε μάθημα (o Latemar ξαναχτύπησε)

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070135.jpg



Φωτό 3-22: Οδηγός "Πως να χτίσετε στην ψηλότερη κορυφή χωρίς να έχετε θέα"

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070151.jpg



Φωτό 3-23: No θέα no sheeps

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070150.jpg



Φτάνοντας στο ψηλότερο σημείο οδικώς, παρκάρω σε ένα πάρκινγκ που οι μηχανές ήταν περισσότερες από τα αυτοκίνητα. Η θερμοκρασία έχει πέσει αισθητά (10 βαθμοί) και ο καιρός όπως θα έπρεπε το καλοκαίρι. Μουντός με πλήρη απουσία ήλιου, κρύο και έτοιμος για βροχή.

Ο καφές είχε κάνει κράτηση στο στομάχι μου εδώ και ώρα. Και είπα να τον συνοδέψω και με ένα περιποιημένο sandwich. Αφου παίξαμε (με τα μάτια και τα χαμόγελα) λίγο με τα κορίτσια του cafe, αποφάσισα να αφήσω το ζεστό χώρο του και να περπατήσω λίγο στην περιοχή.

Τα τουριστικά και τα καφέ ήταν τα μόνα κτίρια που είδα, εκτός από το κτίριο του τηλεφερίκ. Είχε χαμηλή νέφωση και το σκεφτόμουν αν άξιζε τον κόπο να το χρησιμοποιήσω για να ανέβω στην κορυφή. Το σκέφτηκα για 5'' βέβαια. Σιγά και μην δεν πήγαινα


Φωτό 3-24: Τηλεφερίκ και....σακ βουαγιάζ

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070145.jpg



Φωτό 3-25: Ανεβαίνοντας

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070160.jpg



Φωτό 3-26(i &ii): Οι τελευταίες από τις 28 φουρκέτες

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070154.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070156.jpg



Φωτό 3-27 εως 31: I am high (?)

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070149.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070147.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070161.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070158.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070164.jpg

Φωτό 3-32 εως 35: Full of Χλωρίδα

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070166.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070165.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070163.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070162.jpg


Φτάνοντας στην κορυφή αν έχει καλό καιρό θα δεις αυτό

http://farm5.staticflickr.com/4136/4777219588_6e19eecc63.jpg (http://www.flickr.com/photos/32615155@N00/4777219588/)
Another view of the Marmolada, road through Passo Pordoi in the foreground (http://www.flickr.com/photos/32615155@N00/4777219588/) by Fifi314 (http://www.flickr.com/people/32615155@N00/), on Flickr


* Photo belongs to Another view of the Marmolada, road through Passo Pordoi in the foreground | Flickr - Photo Sharing! (http://flic.kr/p/8h9uWY)
[/CENTER]


Ατύχησα στη θέα, όμως το ομιχλώδες τοπίο με εξίταρε περισσότερο αποδεικνύοντας για ακόμη μια φορά ότι κάτι δεν πάει καλά με μένα


Φωτό 3-36: Από τα 2.239 μ στα 2.950 μ

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070170.jpg



Φωτό 3-37: Είναι ωραία να μην ξέρεις.......

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070174.jpg



Φωτό 3-38 εως 41: Τυπικό θερινό σκηνικό Έλληνα παραθεριστή

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070173.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070172.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070171.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070178.jpg



Καιρού επιτρέποντος, δεν περιορίζεσαι στα του καφέ του τηλεφερίκ. Υπάρχουν διαδρομές (on foot φυσικά) αρκετών χιλιομέτρων κατά μήκος της κορυφογραμμής που σε οδηγούν σε άλλα καταφύγια - εστιατόρια. Οι πινακίδες ήταν κατατοπιστικές όπως και ο χάρτης (φωτό 42 &44)

Φωτό 3-42 εως 44: σουρεάλ

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070176.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070175.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070179.jpg




Φωτό 3-45: (με ύφος 1000 καρδιναλίων) Μην κορδώνεσαι στο Passo Pordoi ανέβηκες ....όχι στα Ι####ια

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070177.jpg



Φωτό 3-46 εως 47: Κατεβαίνοντας

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070186.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070185.jpg



Κεφάλαιο 4: Passo Pordoi - η κατάβαση

Ήρθε και η ώρα της κατάβασης. Άλλες πόσες αριθμημένες φουρκέτες, που δεν θέλεις να τελειώσουν ποτέ. Στενός δρόμος, στεγνός πια, με καταπληκτική θέα και με άσφαλτο ερωτεύσιμη.

Οι φουρκέτες τελείωσαν αλλά οι ευχάριστες εκπλήξεις όχι. Ότι έβρισκες μπροστά σου σε τοπίο ήταν κάτι το απίστευτα εθιστικό. Δεν ήθελες να φύγεις αλλά ήξερες ότι το ίδιο πιθανόν θα συνέβαινε και στα υπόλοιπα χιλιόμετρα. Επόμενος σταθμός Arabba


Φωτό 3-48 εως 49: Arabba
http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070195.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070193.jpg





Η διαδρομή μετά την Arabba φρόντισε να επιβεβαιώσει την παράδοση. Όσο πιο μακριά τόσο πιο όμορφα. Δεν ήθελα να σταματήσω να οδηγώ για να αποθανατίσω όσα έβλεπα. Δεν ήθελα ούτε δευτερόλεπτο να διακόψω την ροή των εικόνων στα μάτια μου. Όσες φωτό και να "τραβήξεις" δεν μπορείς με τίποτα να προσφέρεις σε όποιον δεν ήταν εκεί, την συνολική εικόνα που "χτιζόταν" στο μυαλό σου.



Κεφάλαιο 5: Η εμφάνιση του Δια και η διαδρομή της επιστροφής

Όταν ξεκίνησα αυτό το ταξίδι, συνειδητά είχα επιλέξει να ταξιδέψω μόνος. Το ήθελα πολύ. Καμιά φορά όμως, θέλεις δεν θέλεις αποκτάς και "συνοδοιπόρους" στα ταξίδια σου. Έτσι και εκείνη την ημέρα έκανα μια διαπίστωση. Ξαφνικά προκύπτει ως αποτέλεσμα στο μυαλό (????) μου ότι όλες αυτές τις ημέρες με συνόδευε το γνωστό ελληνικό ρητό.......συνουσιάζεται (Sic) ο Δίας.

Από που να ξεκινήσω, από το ότι από την πρώτη μέρα ο πυρετός έπαιζε κρυφτούλι με το Panadol flue ασταμάτητα μέχρι και εκείνη τη στιγμή; Από το ότι έφτασα στο passo pordoi που έχει απίστευτη θέα και εγώ το πέτυχα με ομίχλη και ορατότητα στα 5 μέτρα; Τα είπαμε και τα ξαναλέμε.

Δεν θα χαλούσα τη διάθεσή μου αλλά δεν μπορούσα να αγνοήσω και την παρουσία του αφεντικού του δωδεκάθεου. Το δέχτηκα τι να έκανα; Έχει δικαίωμα και αυτός για διακοπές στα ξένα βουνά, με απίστευτη όρεξη για +ουσία. Εγώ γιατί έπρεπε να ήμουν μάρτυρας σε αυτή; Που να ήξερα και τις ορέξεις του τις επόμενες ημέρες. Αρκετά μακρηγόρησα με αυτόν.

Επέλεξα λοιπόν να κάνω μια κυκλική διαδρομή. Μετά την Arabba κινήθηκα μέσω του SR48 (κωδικοποίηση οδικού δικτύου) προς Cortina d' Ampezzo. Δεν έφτασα μέχρι εκεί αλλά στη διασταύρωση με τον SP24, τον ακολούθησα για να βρεθώ στην La Villa.

Mετά από αυτή τη διασταύρωση λοιπόν άρχισε ο Δίας τα ερωτικά του. Βροχή ντουζιέρας και ορατότητα χαμηλή. Δεν μπορώ να πω ότι χαλάστηκα. Όσο πιο δύσκολο γινόταν τόσο μου άρεσε, αλλά ο πονοκέφαλος από τον πυρετό και τα αδιάβροχα, έκαναν την κατάσταση ελαφρώς κουραστική. Διασχίζοντας το Passo Valparola χωρίς γκρίνια, απολάμβανα το ομιχλώδες τοπίο και ξάφνου βλέπω μπροστά μου αυτό

Davanti al Forte Tre Sassi | Flickr - Photo Sharing! (http://www.flickr.com/photos/emanuelelotti/4986320678/)

το οποίο φυσικά λόγω βροχής αδυνατούσα να φωτογραφήσω. Βάλε στο σενάριο βροχή, ομίχλη, μηδέν κίνηση οχημάτων και μετά αυτό και ο dr. who joined the club. Έπαθα μεγάλη πλάκα. Νόμιζα ότι σε λίγο θα συναντούσα την 3η μεραρχία της αυστροουγγρικής πολεμικής μηχανής.

"Δεν πάω καλά ο π@π@ρας....τελείωσε.... έχω παραισθήσεις από τον πυρετό"

Χαλάρωσα μόλις είδα τα παρκαρισμένα ΙΧ και μια ταμπέλα για το μουσείο Forte Tre Sassi. Χτίστηκε το 1897 για την υπεράσπιση των νότιων περιοχών της Αυστρουγγρικής αυτοκρατορίας. Μετά τις πρώτες εβδομάδες του first παγκοσμίου πολέμου βομβαρδίστηκε και εγκαταλείφθηκε. Τώρα γιατί το θεώρησαν τόσο σημαντικό ιστορικά που να το κάνουν μουσείο και να χρεώνουν και 7 ευρω για να το δεις δεν καταλαβαίνω. Απλά εκμεταλλεύονται και το παραμικρό.

Λίγο πιο μετά έφτασα στην La Villa. Για τελευταία φορά "έριξα μια ματιά πίσω" με την κάμερα.

Φωτό 3-50 έως 53: Φεύγω και αφήνω πίσω Δολομίτες

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070205.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070199.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070200.jpg


http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070208.jpg



Φωτό 3-54: Αυτή την (δόλια) μύτη δεν την αποχωρίζομαι ποτέ


http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070203.jpg



Φωτό 3-55 έως 56: Στην όμορφη La Villa


http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070197.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070196.jpg



Στάση λοιπόν στη La Villa για νερό και panadol και συνεχίζουμε για την επιστροφή. Η βροχή μια σταματούσε μια ξεκινούσε...οπότε τα αδιάβροχα δεν ξεκολλούσαν πάνω από τα revit.

Φωτό 3-57 έως 61: Φεύγοντας από La Villa

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070212.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070211.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070210.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070213.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070209.jpg



Φωτό 3-61 έως 62: Συνάντησα το χωριό picollino. Αντε να είσαι άντρας και να σε ρωτάνε από που βαστάει η σκούφια σου...και να λες ότι είσαι από το Picollino

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070215.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070214.jpg



Μετά το Piccolino η βροχή ήταν το αντίθετο. Ασταμάτητη και έντονη. Στα πλάνα μου για εκείνη την ημέρα συμπεριλαμβάνονταν και επίσκεψη στο Innsbruck (Αυστρία). Φτάνοντας λοιπόν στη διασταύρωση του SS49 (που διέσχιζα) με την Autostrada, έστριψα δεξιά για Innsbruck ακολουθώντας τον SS12 (παράπλευρος της Autostrada). Η βροχή αποτέλεσμα του hornie Δία, και όσο πήγαινα βόρεια τόσο "μαύριζε" ο ουρανός. Συνέχισα πάραυτα. Λίγο πιο κάτω σταμάτησα για κατούρημα.

Φωτό 3-63: Αρχική θέα στο κατούρημα

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070221.jpg



Καθώς ελίχθηκα ανάμεσα από κάτι θάμνους για εντοπισμό βέλτιστου σημείου ανακούφισης, είδα κάτι που το είχα πίσω μου στην πορεία και δεν το πρόσεξα πιο πριν.

Φωτό 3-64 εως 65: franzensfeste fortress

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070218.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070217.jpg



Άκου τώρα ιστορία για το franzensfeste fortress. Ξεκίνησε να χτίζεται το 1833 ως οχυρωματικό έργο από τον μπούλη αυτοκράτορα Francis I.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/f/f4/Martin_van_Meytens_006.jpg

Το 1838 εγκαταλείφθηκε η κατασκευή του, γιατί λέει δεν ήταν λειτουργική η περιοχή για κατασκευή φρουρίου (πολλά χρόνια αργότερα μαθεύτηκε ότι ο εργολάβος ήταν Έλληνας).

Ακόμη λοιπόν ένα άχρηστο και χωρίς ιστορία μνημείο (????) μετατράπηκε σε μουσείο, σε αντίθεση με την Ελλάδα όπου, τα σημαντικά ιστορικά μνημεία μετατρέπονται (αυτόματα κιόλας) σε άχρηστα (χωρίς χρήση) τοπία.

Ο πονοκέφαλος γινόταν και πιο έντονος. Το panadol ήθελε και φαγητό μαζί, η ώρα ήταν περασμένη και η θέα μου προς τα βόρεια (φωτό 3-66-67-68) δεν βοηθούσε την κατάσταση. Μάλλον τα πάντα θα επιδεινώνονταν με την επιμονή μου για Innsbruck, το οποίο θα το έβλεπα, το πιο πιθανό, βράδυ. Δώρον άδωρον δηλαδή.


Φωτό 3-66 εως 68: Η θέα προς τα βόρεια

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070220.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070226.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070225.jpg



Φωτό 3-69 εως 70: Οι καθιερωμένες αναμνηστικές με την Piouzi και αναστροφή για Bolzano.

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070224.jpg
http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070222.jpg



Παίρνουμε με την Piouzi τον δρόμο του γυρισμού στο σπίτι μας εεεεεε στο ξενοδοχείο μας εννοούσα. Το βλέπαμε όντως σαν σπίτι. Μετά από 9 ώρες στο δρόμο με βροχή και πυρετό, το δωμάτιο στο ξενοδοχείο φάνταζε Home.

Έμεναν 50 χιλιόμετρα για επιστροφή. Δεν τα έκανα μέσω Autostrada αλλά μέσω του SS12 και τοπικού οδικού δικτύου. Τα διάνυσα σε 55 ατελείωτα και μαρτυρικά λεπτά ελέω κίνησης και ορίου ταχύτητας. Ο πυρετός έκανε πάρτυ με το Δία στο upper τμήμα του κεφαλιού μου. Το επαρχιακό δίκτυο είχε και τα καλά του όμως.


Φωτό 3-71 εως 73: Μέρος της ανταμοιβής μου για τα 55 μαρτυρικά λεπτά επιστροφής

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070230.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070229.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070228.jpg




Ξενοδοχείο, ζέστη, ντους, και έφοδος στο εστιατόριο. Ο κατάλογος είναι όλος δικός μου (λέμε τώρα).

Μετά από μάχες σώμα με σώμα με σαλάτα και κυρίως πιάτο, η χαριστική βολή δόθηκε με Gelato. Η βραδιά δεν είχε κλείσει ακόμη. Ένα τηλεφώνημα ήρθε να ταράξει την διαδικασία πέψης. Ισαακ στο τηλέφωνο. " Έλα Ζήση είμαι Bolzano και το πρωί θα σε πάρω τηλέφωνο να βρεθούμε να πάμε Stelvio μαζί man" "Super Ισαάκ... περιμένω τηλέφωνό σου το πρωί" του απάντησα.

Έπρεπε να αναδιοργανώσω τα πλάνα της επόμενης ημέρας, με βάση την εμπειρία του Passo Pordoi. Όλα τα σύνεργα ήταν μπροστά μου. Καλό ντόπιο κόκκινο κρασί (σε ατελείωτες ποσότητες) , aqua naturale (no gas είπαμε), gps garmin zumo και φωτοτυπίες χάρτη για back-up. Passo Stelvio here we come.....

Φωτό 3-74: Επαναπροσδιορισμός στόχων επόμενης μέρας - Σύνεργα

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-3/P8070232.jpg



Το βίντεο της ημέρας

DAY-3 - YouTube

[CPretenteriS]

Δωωωωωσσεεεε Ζήσηηη !!! :)


CPS

Sent from my iPhone 4 using Tapatalk

[adventure]

Keep posting ζήση .

:sm8:

[ΤΖΩΡΤΖΗΣ]

Γεια σου ρε Ζήση παιχταρά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Περιμένουμε τη συνέχεια...
ΑΨΟΓΟΣ!!!!;)

[spade ace]

τι posties κάνεις ρε Ζήση!!! Δώσε χρώμα στους θεατές σου!!!

[lempoi]

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΑΠΙΘΑΝΕ!!!:sm8::sm8::sm8:

[panagiotis.farmer]

:sm8:

[Jefe]

Ζήση, μολάμε ότι είσαι ταλεντάρα στην παρουσίαση! Ωραίο φίλε! Περιμένουμε και το υπόλοιπο! ;)




Jefe

[z_atomic]

Ημέρα 4: Δευτέρα 08/08/11
Στόχος: Bolzano - Passo Stelvio - και βλέπουμε - Bolzano

Briefing

briefing day 4 - YouTube

Χάρτης

08-08-11-teliko - Google Maps (http://maps.google.com/maps/ms?msid=214542667769520077919.0004b424a8c2925cb02fc&msa=0)

View Larger Map

Κεφάλαιο 1: Bolzano (πάλι)
Αφού ξεράθηκα το βράδυ σαν να κατέβασα ένα κασάκι μπύρες (κρασί ήταν για την ακρίβεια) , με την τσίμπλα στο μάτι πάω για πρωινό. Πεινούσα πολύ και φυσικά είχα πυρετό. "Καλημέρα Δία". Δεν πρόλαβα να αστειευτώ στο μυαλό μου και μου κόπηκε η όρεξη κατευθείαν μόλις αντίκρισα αυτό......

Φωτό 4-1 εως 5: Βρέχει καταρακτωδώς και φως στο τούνελ δεν παίζει

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080246.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080249.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080243.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080241.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080240.jpg



Η βροχή είναι πάλι εδώ και ασταμάτητη. Δεν πρόλαβα να στραβοκαταπιώ, χτυπάει το κινητό...ο Ισαάκ 7:30 το πρωί. "Ρε τρελοκομείο" λέω από μέσα μου "μα τι ώρα ξύπνησες;".
"Καλημέρα man" μου λέει με φανερό ύφος απογοήτευσης
"Καλημέρα Ισαάκ που είσαι; τι ώρα θα συναντηθούμε;" τον ρωτάω
"Man ρώτησα εδώ στο ξενοδοχείο και μου είπαν ότι δεν θα φτιάξει ο καιρός και δεν παίζει να πάμε, τουλάχιστον εγώ με βροχή δεν θέλω να πάω. Έχω ξεκινήσει ήδη για γαλλική Ριβιέρα"
Δεν άντεξα και έβαλα τα γέλια . " Κανένα πρόβλημα φίλε μου καλό δρόμο να χεις". Ο αυθορμητισμός και οι δραστικές αποφάσεις είναι ότι καλύτερο για έναν άνθρωπο.
"Τhanks man, θα τα πούμε" αποκρίθηκε με επίσης φανερό ύφος ανυπομονησίας να φύγει για πιο ζεστά και στεγνά μέρη.
Τι παιδί και αυτός!!!
Κάθομαι μέσα αυτή τη φορά για πρωινό. Εκτός του ότι έχει πολύ κρύο, βρέχει τόσο πολύ, που πότε πότε ένα σπρέι φρόντιζε να ραντίζει τα λίγα τραπέζια που ήταν στρωμένα έξω.
Έπρεπε να αλλάξω τα πλάνα μου σε λιγότερο από 12 ώρες για δεύτερη φορά. Shit λέμε, γ@@ώ τις πρωινές ορέξεις του Δια...πάλι +ουσιάζεται. Ε όχι μεγάλε δεν θα μου χαλάσεις εσύ το πρόγραμμα....εγώ θα το εφαρμόσω κανονικότατα και ας ρίξει και χαλάζι (πρόσεχε τι εύχεσαι!!!!!).
Έφαγα με την ησυχία μου, ήπια 2 καφέδες, έπαιξα με τη φωτογραφική και χαλαρά πήγα στο δωμάτιο να ετοιμαστώ.
Μέχρι να κάνω μπάνιο, να φορτώσω τα απαραίτητα και να φορέσω τις μπαλάσκες και τις τελαμόνες, είχε συνωμοτήσει το σύμπαν. Δηλαδή για να ακριβολογώ με λυπήθηκε ο Δίας, η απλά ολοκλήρωσε πρόωρα την πρωινή του "άσκηση"
Είχε σταματήσει να βρέχει και στο βάθος ο ήλιος με κόπο προσπαθούσε να σκίσει μια παχιά κουρτίνα μαύρης νέφωσης. "Κρίμα για τον Ισαακ" σκέφτηκα.

Κεφάλαιο 2: Passo Stelvio - Η ανάβαση
Ξεκίνησα τελικά με λιακάδα ακολουθώντας το δρόμο για Merano. Φτάνοντας στο Merano το μετάνιωσε και άρχισε να ξαναρίχνει κάτι λίγα. Μετά ξανά ηλιοφάνεια. Αυτό θα συνεχιζόταν μέχρι να φτάσω στο Passo Stelvio, αλλά με αρκετή βροχή από ένα σημείο και μετά. Λίγο μετά το Merano φτάνω στο Ponte di Stelvio.

Φωτό 4-6 εως 7: Ponte di Stelvio

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080264.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080263.jpg


Το χρώμα του νερού στο χείμαρρο είναι λες και ξέπλυνες την μπατανόβουρτσα, από το καινούργιο γκρίζο χρώμα που έβαψες το δωμάτιό σου.

Φωτό 4-8 εως 10: Νερό μπατανόβουρτσας

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080259.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080258.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080262.jpg


Δεν το κρύβω ότι η ανάβαση του Passo Stelvio ήταν ο πιο ποθητός στόχος ολόκληρου του ταξιδιού μου. Το 2011 μου επιφύλασσε μόνο δυσάρεστες εκπλήξεις που έπρεπε να ξεπεράσω μόνος μου. Έτσι πέρα από την απόλαυση της οδήγησης, το Passo Stelvio για μένα είχε συμβολικό χαρακτήρα.
Να καταφέρω να ανέβω μόνος μου σε οποιεσδήποτε συνθήκες (πέτυχα ευτυχώς δύσκολες), να νικήσω τις ανασφάλειες και τις φοβίες μου. Δεν το κρύβω επίσης, ότι η αδυναμία στο δεξί μου πόδι από το ατύχημα ήταν κάτι που με ανησυχούσε.
Αν και κυρίως η φίλη μου η Βάσω (personal trainer), καθώς και το προσωπικό στο γυμναστήριο TopGym (http://www.topgym.gr/) έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν και το πέτυχαν. Το μυαλό μου έπρεπε να συντονιστεί με το σώμα όμως και αυτό ήθελε πίστη. Μια ανασφάλεια την είχα, αλλά είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι θα τα κατάφερνα. Πήρα μια βαθιά ανάσα λοιπόν και ξεκίνησα.


Φωτό 4-11 εως 13: Η Piouzi πριν το γεφυράκι στο Ponte di Stelvio...για μια βαθιά ανάσα πριν ξεκινήσουμε την ανάβαση

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080257.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080256.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080260.jpg



Με το που ξεκίνησα, ο Δίας μου υπενθύμισε ότι ήταν εκεί και θα μου έκανε παρέα. Άρχισε να βρέχει δυνατά πάλι, με διακοπές, και φυσικά ο πυρετός εκεί, κολλητός του.
Έχοντας λοιπόν τις καλύτερες των συνθηκών υπέρ μου ξεκίνησα την ανάβαση. Όμως από την αρχή σχεδόν διαπίστωσα ότι δυσκολευόμουν αρκετά να μετατοπίσω το βάρος της Piouzi όταν χρειάζονταν. Στην αρχή σκέφτηκα μήπως ήταν λάθος κατανομή βάρους, την οποία όμως απέκλεισα γιατί ήταν κάτι που ιδιαίτερα εκείνη την ημέρα το διπλοτσέκαρα.
Πριν φτάσω στο πιο δύσκολο τμήμα της ανάβασης σταμάτησα να αποθανατίσω μια απίστευτη εικόνα που δεν μπορούσα να τη φανταστώ όσο και να χάζευα το google earth.

Φωτό 4-14 εως 15: Αριστερά η κορυφή Trafoier Eiswand (3.565μ) και δεξιά η Tuckettspitze (3.462μ)

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080265.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080268.jpg



Φωτό 4-16 εως 18: Οι παγετώνες μεταξύ των 2 κορυφών (προσέξτε στη φωτό 4-17 το καταφύγιο κάτω αριστερά για να αντιληφθείτε το μέγεθος του παγετώνα)

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080266.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080269.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080270.jpg




Η μικρή αυτή στάση μου έδωσε και την ευκαιρία να σκεφτώ καθαρά. Έφταιγε η ρύθμιση στην ανάρτηση για την δυσκολία μετατόπισης του κέντρου βάρους της Piouzi. Άλλαξα ρύθμιση και συνέχισα την ανάβαση.
Η ανάβαση για άλλους λόγους πια ήταν πιο δύσκολη και ιδιαίτερα στις δεξιές στροφές, τις οποίες έπρεπε να τις παίρνεις όσο πιο "ανοιχτά" γινόταν για να μπορείς να κρατήσεις όρθια τη "χοντρή".
Όμως οι δεξιές ανηφορικές στροφές είχαν το μειονέκτημα ότι δεν μπορούσες να δεις αν ερχόταν κανείς που κατέβαινε, γιατί ο δρόμος στις άκρες ήταν κατασκευασμένος με πέτρινα τοιχεία αντιστήριξης . Έτσι κάθε δεξιά στροφή ήταν ένα ρίσκο, μια τυφλή επιλογή.
Το συνήθισα αλλά...... ένας Ιταλός οδηγός αυτοκινήτου που κατέβαινε από το Stelvio, αποφάσισε ότι είχε έρθει η στιγμή να δοκιμάσει τα abs του σε μια δικιά μου δεξιά στροφή.
Ο προφυλακτήρας του σταμάτησε μόλις 1-2 μέτρα από την Piouzi, και το δεξί μου αδύνατο πόδι έπρεπε να στηρίξει εμένα και τα 260 κιλά της Piouzi, στο χειρότερο σημείο της στροφής. Ακριβώς στο κέντρο της όπου από δεξιά το έδαφος είναι απότομο και κατηφορικό.
Τα χρειάστηκα!!!! Όπως και το πόδι μου που σήκωσε όλο αυτό το βάρος. Ευτυχώς δεν έρχονταν κανείς πίσω μου και σιγά σιγά αφήνοντας τη μηχανή να τσουλήσει όπισθεν, έστριψα αριστερά σε ένα ξέφωτο για να ηρεμήσω και να εκτιμήσω την κατάσταση του δεξιού ελλατωματικού ποδιού. Ευτυχώς οι daytona boots απορρόφησαν βάρος και κλίση δρόμου και δεν είχα τραυματισμό. Ευκαιρία για φωτογραφίες

Φωτό 4-19 εως 20: Οι παγετώνες πάλι, όπως φαίνονταν από το ξέφωτο

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080275.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080272.jpg



Φωτό 4-21 εως 22: Ότι γλύτωσε από τους παγετώνες (το νερό της μπατανόβουρτσας)

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080279.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080278.jpg



Φωτό 4-23 εως 25: Η θέα από το ξέφωτο

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080273.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080274.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080276.jpg




Συνεχίζω για το τελευταίο και πιο δύσκολο κομμάτι. Εκεί η συνήθεια το έκανε πιο εύκολο, αλλά μια εικόνα θα με σημαδέψει για πάντα........αργότερα όμως την συνειδητοποίησα.Η υπερένταση και η αυτοσυγκέντρωση για να ανέβεις, δεν σου επέτρεπε να προσέξεις με λεπτομέρεια, του τι συμβαίνει γύρω σου.
Προτελευταία στροφή πριν τα τουριστικά και στάση στο κλασσικό σημείο για φωτό.


Φωτό 4-26 εως 27: classical photo point

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080281.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080280.jpg




Φωτό 4-28 εως 30: Η αφεντιά μου, που χάρη σε ένα ζευγάρι Τσέχων, μπήκε στο "κάδρο"

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080282.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080283.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080284.jpg



'Ωρα για παιχνίδι
Εδώ μπορείτε να δείτε σε 360 μοίρες πως περίπου ήταν μια αριστερή (εύκολη στροφή) αλλά και το τι έβλεπες κάτω και πάνω από το δρόμο.
(παίξτε με το ποντίκι σύροντας το προς οποιαδήποτε κατεύθυνση ή χρησιμοποιήστε τα εργαλεία στην αριστερή πλευρά της εικόνας)

Stilfserjochstraße - Strada dello Stelvio (Stilfs - Stelvio) (http://www.360cities.net/image/stilfserjochstrae-strada-dello-stelvio-stilfs-stelvio-south-tyrol-bolzano-bozen)







Φωτό 4-31-1 & 2: 2 κλειστές δεξιές

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/deksia-2.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/deksia.jpg



Στην κορυφή η θερμοκρασία "έγραφε" τέσσερις (4) βαθμούς.
Καφέ....καφέ...καφέ γρήγορα. Το κόβω με τα πόδια για καφέ στο tibet. Κρύο και χιόνια που δεν έλιωσαν ποτέ λέμε.


Φωτό 4-31-2: 3D VIEW από το tibet καφε (παίξτε όπως πριν)

Stilfser Joch (http://www.360cities.net/image/stilfser-joch-italy)



Από το cafe είχα την καλύτερη θέα, ιδιαίτερα του τελευταίου δύσκολου (για μένα) τμήματος. Τότε συνειδητοποίησα που ανέβηκα.


Φωτό 4-32: Η θεα από το Tibet café

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080287.jpg



Φωτό 4-33 εως 34: Το τελευταίο "δύσκολο" τμήμα


http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080288.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080289.jpg


Ο καφές αυτός ήταν από τους πιο τονωτικούς (στο μυαλό μου πάντα) που είχα πιει ποτέ. Μου χρειάστηκε ένα πεντάλεπτο να συνέλθω από το κρύο, παρόλο που φορούσα όλες τις επενδύσεις. Άραξα σε έναν πενταθέσιο καναπέ και χάζεψα και την υπόλοιπη θέα πλην της ανάβασης.


Φωτό 4-34 εως 36: Και στο βάθος Άλπεις..... Άλπεις ....... Άλπεις


http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080292.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080290.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080291.jpg




Όταν πια χαλάρωσα και απολάμβανα τη θέα, σαν προβολέας μπροστά στα μάτια μου εμφανίστηκε η εικόνα που αντίκρισα ανεβαίνοντας......
Ένας τύπος, ποδηλατιστής, αλλά όχι σαν τους εκατοντάδες που είδα εκεί. Ήταν σε στάση ξαπλωμένου με ανασηκωμένη την πλάτη, σε ένα ιδιόμορφο ποδήλατο, όπου τα πόδια του ήταν δεμένα για να μην κουνιούνται και ποδηλατούσε με τα χέρια. Ήταν ανάπηρος και γω μ@λακ@ς που νόμιζα ότι κάτι πέτυχα.
Αυτός ο άνθρωπος χωρίς να το ξέρει πέτυχε πολύ περισσότερα από το να ανέβει αυτό το δύσκολο Passo. Συντέλεσε στο να δω διαφορετικά όλη μου τη ζωή. Πρώτον γιατί είχα καταφέρει αυτό που είχα βάλει ως στόχο ταξιδιού και δεύτερον γιατί είδα ότι υπάρχουν στόχοι που στη σκέψη μας είναι ανέφικτοι αλλά κάποιοι τους πετυχαίνουν. Θα θυμάμαι αυτόν τον άνθρωπο σε όλη μου τη ζωή.

Ντριιιιιιιιν!!!!!!!!! Τέρμα το διάλειμμα ο Δίας έχει κάψες και αρχίζει να το δείχνει. Ένα μαύρο πυκνό σύννεφο, λες και το έστειλε ο Sauron (Lord of the rings), πλησίαζε απειλητικά την Gondor εεεε το Stelvio ήθελα να πω.
Πίνω τις τελευταίες γουλιές του doppio, κατουρώ και τραβώ μέσα από το καφέ φωτό και βίντεο. "Φτάνει η λούφα πάμε έξω στο κρύο".
Έξω το "ξύρισμα" ήταν δωρεάν. Άνεμος δυνατός για να κουβαλήσει προς το Stelvio το μεγάλο μαύρο σύννεφο του Sauron, οι 4 βαθμοί είχαν real feel (φράση του μοναδικού Κωστή Μπ.) -1 βαθμούς και ο Δίας κάπου εκεί γύρω κρυβόταν .
Βγαίνοντας από το Thibet cafe συνειδητοποίησα ότι τα άσπρα που έβλεπα πριν πάνω στο βράχο, δεν έχουν να κάνουν με τις "πονηρές συνήθειες" του Δία, αλλά απλά ήταν χιόνια. Ημουν στην κορυφή, ήμουν στο Passo Stelvio, ήταν 8/8 και εγώ έπαιζα με το χιόνι. Δεν ήξερα τι να πρωτοπιστέψω.......


Πριν φύγω έπρεπε να τιμήσω μια παράδοση του gsfroum.gr. Να φάω βρόμικο από τον Ιταλό. Ο Ιταλός για όσους δεν ξέρουν, είναι μια καντίνα με λουκάνικα (όλων των προελεύσεων) πάνω στο δρόμο στο Stelvio απέναντι από τα τουριστικά.
Του πιάνω κουβέντα και του λέω ότι στην Ελλάδα έχει γίνει διάσημος. Γελούσε. Μου πρότεινε να φάω το χοιρινό πικάντικο λουκάνικο και γω του πρότεινα να πάει πλατεία Μαβίλης να φάει διπλό βραστό σπέσιαλ με σάλτσες πάνω-κάτω. Να φάει δηλαδή κανένα βρώμικο της προκοπής, γιατί το δικό του ήταν μέτριο.
Ούτε αυτό δεν σεβάστηκε το κ@@@παιδο ο Δίας. Το μαύρο σύννεφο του Sauron είχε καταφθάσει στο Passo Stelvio. Κουμούτσιασα (που έλεγε και ο μακαρίτης ο πιο αγαπημένος μου θείος) γρήγορα το βρώμικο, και πάω στην Piouzi για να την βάλω μπρος να φύγουμε. Δεν πρόλαβα. Η ψιχάλα έγινε αυτό που την ίδια μέρα νωρίτερα έλεγα ότι δεν θα μου χαλούσε το πρόγραμμα. ΧΑΛΑΖΙ!!!!!


Κεφάλαιο 3: Umbrail Pass - το άγνωστο

Έβαλα τα γέλια (Δία ####-off είπα από μέσα μου), έβγαλα τα αδιάβροχα για μια ακόμη φορά από το top case και ετοιμάστηκα για τη μεγάλη μάχη κάτω από ένα σκέπαστρο για να μην βρέχομαι.
Ένας Ιταλός με το απλό R1200GS ετοιμαζόταν για το ίδιο δίπλα μου. Πιάσαμε κουβέντα περιμένοντας μπας και κοπάσει το χαλάζι. Μιλήσαμε κανένα 10 λεπτό για πολλά. Για τις "χοντρές" μας, τα ταξίδια, την κρίση στην Ελλάδα, τη επερχόμενη στην Ιταλία και το βρώμικο που πριν λίγο και οι 2 καταβροχθίσαμε.
Με ρώτησε ποια ήταν η πορεία μου μετά το Stelvio. Οταν του είπα για το Livigno μου είπε ότι δεν ήταν πολύ μακριά αλλά δυστυχώς ο καιρός θα ήταν χειρότερος εκεί. Και ήταν και αρκετά αργά για να επιστρέψω μέρα στο ξενοδοχείο μου με αυτή τη διαδρομή. Για να μην γυρίσω λοιπόν από τα ίδια μέρη που ήρθα μου πρότεινε διαδρομή μέσω Umbrail Pass.
"Χμμ θα πρέπει να το περάσω στο gps για να το βρω" του αποκρίθηκα.
"Δεν χρειάζεται φίλε μου. Κατεβαίνω για Bormio και η διασταύρωση είναι στο δρόμο μου. Οπότε αν θέλεις ακολούθησέ με."
Έτσι και έγινε, αλλά κατεβαίνοντας προς Bormio το χαλάζι όλο και δυνάμωνε. Μετά από καποια χιλιόμετρα, φτάσαμε στη διασταύρωση για Umbreil Pass. Χαιρετηθήκαμε και έστριψα στο άγνωστο..σε μια διαδρομή που δεν είχα μελετήσει καθόλου.
Ο δρόμος είναι αρκετά στενός και κατώτερης ποιότητας. Το χαλάζι είχε μετατραπεί σε πυκνή βροχή και η ορατότητα ακόμη χαμηλή. Δεν φοβάμαι ποτέ, αλλά εκείνη την ημέρα ένιωθα τόσο ατρόμητος. Οτι σκεφτόμουν στο Passo Stelvio είχε επαληθευθεί. Δεν ήμουν ο ίδιος άνθρωπος πλέον.
Σβήνω το gps και συνεχίζω απόλυτα συγκεντρωμένος στο δρόμο. Ευχάριστη χάραξη, όμως δεν περνούσε ψυχή και δεν φαινόταν και ψυχή προς τα εκεί που πήγαινα. Τουλάχιστον μετά από λίγο σταμάτησε η βροχή και μπορούσα να χαζεύω και λίγο δεξιά αριστερά. Υπέροχο πρωτόγονο τοπίο χωρίς ίχνος πολιτισμού (πλην του δρόμου).

Φωτό 4-37: Πρωτόγονο τοπίο


http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080298.jpg




Σταματώ στην άκρη. Ξαπλώνω στο χώμα (τα αδιάβροχα ξεπλύθηκαν αργότερα στη βροχή) να απολαύσω τη σιγή. Μόνο ο άνεμος ακούγονταν. ####!!! Ζω σε ένα όνειρο. Δεν θέλω να φύγω από εδώ. Νηστικός όμως από εικόνες, ήθελα να ανακαλύψω και άλλο άγνωστο και "την έκανα" μετά από λίγο. Πριν φύγω έβγαζα μια φωτό την Piouzi, όταν αυτή μου πέταξε το γάντι (by all means). "Γιατί;"


Φωτό 4-38 εως 39: Στο Umbrail pass και η Piouzi μου ρίχνει το γάντι..... γιατί?


http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080299.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080297.jpg





Δεν μου απάντησε παρά λίγα χιλιόμετρα παρακάτω.......όπου μετά από ένα γεφυράκι η άσφαλτος μας τελείωσε και μαζί η λειτουργία σκέψης μου. Ήταν ότι καλύτερο μπορούσε να μου συμβεί. Χώμα σε παρθένα γη, άγνωστη κατάσταση μπροστά μου, απουσία ανθρώπων, πυκνό δάσος, σκοτεινό απόγευμα από βαριά συννεφιά. Γινόταν όλο και καλύτερο τελικά.
Ήταν μια διαδρομή που ο διακόπτης μου γύρισε στη θέση "automatic" . Ήμουν σε μια νιρβάνα, οδηγούσα μηχανικά και ο καμβάς δίπλα μου γέμιζε σταδιακά με δέντρα, μυρωδιές, ήχους, και σκόνη στην πλάτη μου. Ήταν μια παράλληλη πραγματικότητα. Αυτή η μέρα δεν ήθελε να την ξεχάσω με τίποτα.
Όλα τα καλά έχουν και ένα τέλος.....έτσι και το χώμα. Μετά από μερικές εντυπωσιακές φουρκέτες καταλήγω στο χωριό Santa Maria. Κλασσική στάση για Panadol και νερό.


Φωτό 4-40 εως 42: Santa Maria


http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080300.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080302.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080301.jpg




Ακολούθησα βόρεια πορεία, αφού ενεργοποίησα το gps, για να πάω στον επόμενο προορισμό μου. Μόλις βγήκα από την Santa Maria διαπίστωσα ότι βρισκόμουν εδώ και πολλά χιλιόμετρα σε Ελβετικό έδαφος. Έλεγχος σε συνοριακό σταθμό προς Ιταλία και συνέχεια με πολλή βροχή πλέον.


Κεφάλαιο 4: Lago di Resia

Μετά από μια διαδρομή μιας ώρας με απολαυστικές ανηφορικές στροφές αλλά και ντουζιέρα....έφτασα στον επόμενο προορισμό μου....Lago di Resia λίγο πριν τα ιταλο-αυστριακά σύνορα.


Φωτό 4-43 εως 45: Lago di Resia


http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080303.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080308.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080306.jpg




Η Lago di Resia είναι μια τεχνητή λίμνη, η οποία είναι η μεγαλύτερη της περιοχής και προέκυψε από τη συνένωση 2 φυσικών λιμνών της Reschensee και της Mittersee. Η κατασκευή του φράγματος ξεκίνησε τον Απρίλιο του 1940. Αλλά οι Έλληνες (όχι οι εργολάβοι αυτή τη φορά) τους χάλασαν τα σχέδια. Ο πόλεμος ανάγκασε την κατασκευή να ολοκληρωθεί τον Ιούλιο του 1950.
Η τεχνητή λίμνη δεν θα μπορούσε να μην πάρει στο βυθό χωριά, που στην προκειμένη περίπτωση ήταν το Graun και το Reschen. Μετά την κατασκευή του φράγματος οι κάτοικοι των 2 χωριών μεταφέρθηκαν σε νεόκτιστο συγχωνευμένο χωριό που πήρε το όνομα και των 2, το Reschen-Graunn.


Φωτό 4-46 εως 52: Το νέο χωριό Reschen-Graunn


http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080313.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080311.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080310.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080309.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080307.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080305.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080304.jpg




Από τα βυθισμένα χωριά, διασώθηκε μόνο η κορυφή του καμπαναριού μιας εκκλησίας του 14ου αιώνα.


Φωτό 4-53 εως 55: Το καμπαναριό 14ου αιώνα


http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080316.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080314.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080315.jpg




Φωτό 4-56: Πιτσιρικάδες προσπαθούν να φτάσουν το καμπαναριό κολυμπώντας


http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080317.jpg




Μια από τις πιο σημαντικές μέρες στη ζωή μου πλησίαζε στο τέλος της, καθώς διέσχιζα το κέντρο του Bolzano.


Το ξενοδοχείο με περίμενε να ξεκουραστώ για το τελευταίο βράδυ εκεί και να συνεχίσω για πιο θερμά κλίματα.


Φωτό 4-57: Η πιο έντονη ημέρα του ταξιδιού έχει γνωστό αποτέλεσμα----ZzzzzzzzzzzZ


http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-4/P8080335.jpg




Το βίντεο της ημέρας

Περιλαμβάνει όλα τα video, που μαγνητοσκοπήθηκαν και φωτογραφίες της ημέρας (επιλέξτε την high definition 1080p προβολή κάτω δεξιά στο παράθυρο του youtube.... αν κολλάει επιλέξτε χαμηλότερη ανάλυση).

* Καλύτερα δείτε το full screen μέσα από YOUTUBE για να φαίνονται καλά φωτό και video


mission1=day 4 passo stelvio.mp4 - YouTube


Συνεχίζεται...........................................................................................

[z_atomic]

Συνεχίζεται μάλλον μετά τις γιορτές δεν προλαβαίνω να ποστάρω την επόμενη μέρα...τα βίντεο θελουν ώρες και εγώ μεθαύριο φεύγω.....αν προλάβω θα ποστάρω μια μέρα ακόμη

[phoenix]

ΜΠΡΑΒΟ ΦΙΛΕ ΚΑΙ ΕΥΓΕ

[z_atomic]

ΜΠΡΑΒΟ ΦΙΛΕ ΚΑΙ ΕΥΓΕ

ευχαριστώ φίλε μου.....να είμαστε γεροί να ταξιδεύουμε

[REK]

μπράβο ρε φίλε...είσαι καταπληκτικός..;)






Στράτοοοοοοοοοοοοο...παίρνε ιδεες...:D:D

[z_atomic]

μπράβο ρε φίλε...είσαι καταπληκτικός..;)






Στράτοοοοοοοοοοοοο...παίρνε ιδεες...:D:D


thanks george :)

[spade ace]

Zήση τα λόγια περιττά..κι οχι μόνο για οτι βλέπουμε.. Καλές γιορτές να έχεις και με το καλό να φύγεις για όπου.. εγώ έχω ήδη φύγει! Πάντα γερός !!!

[z_atomic]

Zήση τα λόγια περιττά..κι οχι μόνο για οτι βλέπουμε.. Καλές γιορτές να έχεις και με το καλό να φύγεις για όπου.. εγώ έχω ήδη φύγει! Πάντα γερός !!!


Ευχαριστώ Αλέξανδρε

Εύχομαι να περάσεις καλά όπου και να πας....

ξεκουράσου για να φύγουμε κανένα ταξίδι μετα

[CPretenteriS]

Μπράβο ρε φιλαράκι !!! Ωραία videάκια και φωτό !! :):)

[z_atomic]

Μπράβο ρε φιλαράκι !!! Ωραία videάκια και φωτό !! :):)

Ευχαριστώ Κωστή

Καλές γιορτές να έχεις εσύ και οι δικοί σου με υγεία

[Jefe]

Respect Ζήση! Απλά ......................τρομερός! :) ;)




Jefe

[Strats]

Μπράβο Ζήση! Να σε καλά φίλε. Σε περιμένουν πολλά ακόμα όμορφα ταξίδια ;)

[adventure]

Μπράβο Ζήση απίθανη η γραπτή σου αφήγηση όπως τα βίντεο και οι φωτογραφίες σου .

:) :) :)

Να είσαι καλά να μας ταξιδεύεις .

:sm8:

[z_atomic]

Respect Ζήση! Απλά ......................τρομερός! :) ;)




Jefe

ευχαριστώ Θανάση για τα καλά σου λόγια


σας χρωστάω καφέ στην Πάτρα δεν το ξεχνώ

και ως γνωστόν κρατώ πάντα τις υποσχέσεις μου

να περάσετε καλά τις γιορτές και να έχετε υγεία

τα υπόλοιπα "χτίζονται"

[z_atomic]

Μπράβο Ζήση! Να σε καλά φίλε. Σε περιμένουν πολλά ακόμα όμορφα ταξίδια ;)

Ευχαριστώ Στράτο

και εσύ να είσαι πάντα γερός και μακριά μας τα ατυχήματα


Εύχομαι και σε σένα τα καλύτερα ταξίδια....μας περιμένουν άλλωστε

Τις ευχές μου σε σένα και στους δικούς σου για χαρούμενες γιορτές και γέμισμα μπαταριών (οι "χοντρές" δεν έχουν ανάγκη δίνει η bmw φορτιστή - συντηρητή) :)

Καλά να περνάς φίλε

[teo71]

ευχαριστώ Θανάση για τα καλά σου λόγια


σας χρωστάω καφέ στην Πάτρα δεν το ξεχνώ

και ως γνωστόν κρατώ πάντα τις υποσχέσεις μου

να περάσετε καλά τις γιορτές και να έχετε υγεία

τα υπόλοιπα "χτίζονται"


Αντί να ευχαριστείς όλο τον κόσμο έναν έναν, δεν γράφεις καμμιά μέρα ακόμη....:p

[z_atomic]

Μπράβο Ζήση απίθανη η γραπτή σου αφήγηση όπως τα βίντεο και οι φωτογραφίες σου .

:) :) :)

Να είσαι καλά να μας ταξιδεύεις .

:sm8:


Και εσύ να είσαι καλά Δημήτρη και ευχαριστώ για τα σχόλιά σου γενικά....

Να είμαστε καλά να ταξιδεύουμε και να τα μοιραζόμαστε

Βλέπεις η ευτυχία όσο και να μοιράζεται αλλά δεν μειώνεται

Καλές γιορτές σου εύχομαι

[CPretenteriS]

Αντί να ευχαριστείς όλο τον κόσμο έναν έναν, δεν γράφεις καμμιά μέρα ακόμη....:p

:D:D:D


CPS

Sent from my iPhone 4 using Tapatalk

[Jefe]

ευχαριστώ Θανάση για τα καλά σου λόγια


σας χρωστάω καφέ στην Πάτρα δεν το ξεχνώ

και ως γνωστόν κρατώ πάντα τις υποσχέσεις μου

να περάσετε καλά τις γιορτές και να έχετε υγεία

τα υπόλοιπα "χτίζονται"


Θα σε περιμένουμε με χαρά Ζήση!
Καλά Χριστούγεννα και εύχομαι τα καλύτερα να έρθουν με την νέα χρονιά!




Jefe

[z_atomic]

Αντί να ευχαριστείς όλο τον κόσμο έναν έναν, δεν γράφεις καμμιά μέρα ακόμη....:p

ευχαριστώ Θοδωρή


:D

[z_atomic]

Αντί να ευχαριστείς όλο τον κόσμο έναν έναν, δεν γράφεις καμμιά μέρα ακόμη....:p

Δεν προλαβαίνει τώρα γεμίζει τριβάλιτσο να φύγει. Την άλλη εβδομάδα παίζει να ποστάρω και 2 ημέρες να καλύψουμε τη χασούρα

Καλές γιορτές Θοδωρή

[teo71]

Δεν προλαβαίνει τώρα γεμίζει τριβάλιτσο να φύγει. Την άλλη εβδομάδα παίζει να ποστάρω και 2 ημέρες να καλύψουμε τη χασούρα

Καλές γιορτές Θοδωρή

Καλές γιορτές Ζήση..

[Magelanos]

Καλές γιορτές φιλαράκι καλά να περάσεις και μόλις επιστρέψεις, ξέρεις εσύ… δώσε πραμα στο λαό… ;);)

[z_atomic]

Όπως είπα και πιο πριν.....θα φροντίσω να πόστάρω 1- 2 ημέρες την άλλη εβδομάδα
Καλές γιορτές Πάνο και καλά να περάσεις


p.s. sorry για τα τηλεγραφήματα αλλά φορτώνω βαλίτσες

[dim orestiada]

μπραβο Ζηση πολυ ωραιες φωτο κ τελεια παρουσιαση. αντε κ στα επομενα..

[lobo]

Μπράβο Ζήση, πολύ ωραία αφήγηση, φοβερές φωτογραφίες!!! Μεγάλο RESPECT!!

Καλές γιορτές με υγεία και πολλά χιλιόμετρα!!!

Αναμένουμε τη συνέχεια!!! :sm5:

[z_atomic]

μπραβο Ζηση πολυ ωραιες φωτο κ τελεια παρουσιαση. αντε κ στα επομενα..

Μπράβο Ζήση, πολύ ωραία αφήγηση, φοβερές φωτογραφίες!!! Μεγάλο RESPECT!!

Καλές γιορτές με υγεία και πολλά χιλιόμετρα!!!

Αναμένουμε τη συνέχεια!!! :sm5:

Καλή χρονιά παιδιά και να είμαστε υγιείς να απολαμβάνουμε τις βόλτες μας.
Ευχαριστώ για τα σχόλια.


P.S. Η 5η ημέρα σε λίγη ώρα

[z_atomic]

Ημέρα 5: Τρίτη 09/08/11
Στόχος: Bolzano - Arona (Lago Maggiore)

Briefing

http://www.youtube.com/watch?v=OIbQxLxAx4o


Χάρτης


09-08-11-bolzano - arona - Google Maps (http://maps.google.com/maps/ms?msid=214542667769520077919.0004a87447febe4593fe7&msa=0)


Κεφάλαιο 1: Bolzano - Lago Di Santa Giustina

Η μεγαλύτερη σε χρόνο διαδρομή όλου του ταξιδίου. Το σίγουρο είναι ότι θερμοκρασίες κάτω από 10 βαθμούς θα αποτελούσαν παρελθόν πια.
Ξύπνησα τόσο ήρεμος όσο ποτέ. Σήμερα, μετά από τρεις ημέρες, έπρεπε να αφήσω το Hotel Eberle και το Bolzano.
Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Ο πυρετός είχε εξαφανιστεί και πηγαίνοντας για πρωϊνό πρώτη φορά αντίκρυσα τους Δολομίτες από το ξενοδοχείο. Υπέροχη εικόνα για αποχαιρετισμό


Φωτό 5-1 εως 3: Οι Δολομίτες μου αποκαλύφθηκαν από μακριά την τελευταία ημέρα στο Bolzano

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090361.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090362.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090363.jpg




Με ανάμικτα συναισθήματα φόρτωσα την Piouzi, χαιρέτησα το φιλικότατο προσωπικό του άριστου ξενοδοχείου Hotel Eberle (http://www.booking.com/hotel/it/eberle.el.html?aid=311101;label=eberle-IaF7mPEtdsNKNGD0BTwxoQS2626075637;ws=&gclid=CPDM4eT8gawCFQaIDgodnFjxdg) και ξεκίνησα για θερμότερα κλίματα.
Η διαδρομή μέχρι το Passo della Mendola (μου θυμίζει κάτι με ....μέντολες αλλά δεν είναι της παρούσης) είναι γεμάτη από απίστευτες φουρκέτες, όμορφη γενικά χάραξη δρόμου, πυκνή βλάστηση και δροσιά σε σχέση με τα καυτά αυγουστιάτικα πεδινά. Απόλυτα τουριστικό μέρος με πολύ όμορφα κτίσματα. Δεν ξόδεψα πάνω από 10 λεπτά για στάση εκεί.


Φωτό 5-4 εως 8: Passo della Mendola πιθανή πατρίδα των γνωστών.π.......ρια μέντολες

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090364.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090365.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090366.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090368.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090367.jpg




Ώρα για κατάβαση από το passo Mendola και πορεία προς Lago di Santa Giustina. Η κατάβαση αποτελούνταν από μια διαδρομή μέσα από πυκνό δάσος, σε στενό αλλά καλής ποιότητας δρόμο.
Με τις απουσίες του πυρετού και της βροχής είχα ξεχάσει ότι υπήρχε και ο Δίας στο κόλπο ακόμη. Νόμιζα ότι τον είχα αφήσει πίσω μου στο Passo Stelvio. Όντως εκεί είχε μείνει να αράξει, αλλά φρόντισε να μου στείλει αντιπρόσωπο να μου δυσκολέψει λίγο την ημέρα.
Απολαμβάνοντας λοιπόν την "νορμάλ" θερμοκρασία, τον ήλιο, τις μυρωδιές του δάσους και το περιβάλλον, είχα ανοικτό το κράνος για να αντιλαμβάνομαι καλύτερα τα πάντα.
Ξάφνου μια μαύρη κουκίδα με πλησιάζει με 80χλμ/ώρα. Δεν πρόλαβα να το σκεφτώ. Με αγάπησε και σφήνωσε ανάμεσα στη φαβορίτα μου και το κράνος. Για κάποιον ανεξήγητητο λόγο, άρχισε να με "τσιμπάει" τουλάχιστον 4-5 φορές.
Για να μην δω την αφίσα στο επαρχιακό δίκτυο της Ιταλίας με τίτλο " ο νέος Κόκκοτας (one sided) ήρθε στην πόλη μας για μία και μοναδική εμφάνιση" και με φωτό ανφας το κεφάλι μου βγάζοντας το κράνος , έπρεπε να σταματήσω κάπου, αλλά είχε δέντρα ακριβώς στην άκρη του δρόμου και από πίσω μου έρχονταν ένας κ@υλόγκαζος φορτηγατζής.
Η μαρκίζα με φωτό την φαβορίτα μου στην επαρχιακή ιταλομπουζουκλερί πλησίαζε επικίνδυνα. Έπρεπε να βρω ένα πλάτωμα επειγόντως. Μετά από 1-2 χιλιόμετρα σταμάτησα στην άκρη και βγάζω το κράνος.
Οι 4-5 "τσιμπιές", έγινα 7-8 σίγουρα και ο πόνος στην αριστερή φαβορίτα ήταν εκνευριστικός. Τελικά το φαρμακείο αποδείχτηκε το πιο χρήσιμο gadget σε όλο το ταξίδι μου. Μισό κιλό fenistil στο μισό πρόσωπο και φύγαμε......
........όοοοοοχι περίμενε.......... πριν πνίξεις την καημένη την σφίγγα σε fenistil............
Η απεσταλμένη του Δία με σκοπό να μου χαλάσει τη μέρα....δεν τα κατάφερε, καθώς ο αχαλίνωτος έρωτας της με τη φαβορίτα μου, και τα συνθλιμένα της οπίσθιά της στο εσωτερικό του κράνους περιόρισαν τη δράση της


Φωτό 5-9 :
Μια μέλισσα (σφίγγα για την ακρίβεια) τον Αύγουστο


http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090369.jpg




Η συνέχεια της διαδρομής ήταν εξίσου όμορφη μέχρι τη λίμνη, αλλά η μετατροπή του πόνου σε πρήξιμο και ελαφριά φαγούρα, με απέτρεπε από το να απολαύσω στο έπακρο τις εικόνες γύρω μου. Για 10η φορά το λέω......δεν υπήρχε περίπτωση να χαλάσω την διάθεσή μου.
Το gps σωστά με πήγε από τη βόρεια πλευρά της λίμνης (συντομότερη απόσταση), όμως διαπίστωσα ότι είχα χάσει αρκετή από την παραλίμνια διαδρομή. Από την άλλη, μου βγήκε σε καλό, γιατί το ταξίδι μου ήταν αρκετά μεγάλο ήδη εκείνη την ημέρα και δεν με έπαιρνε για χρονοβόρες περιηγήσεις.

Φωτό 5-10 εως 11: Στο βάθος η λίμνη Lago di Santa Giustina

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090370.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090371.jpg



Φωτό 5-12 εως 13: Στον οικισμό Dres κοντά στην λίμνη

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090372.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090373.jpg




Κεφάλαιο 2: Lago Di Santa Giustina-Lago di Como - Lugano

Τα επόμενα χιλιόμετρα θα ακολουθούσαν μια φανταστική κοιλάδα που αποτελούνταν κυρίως από παραθεριστικούς οικισμούς. Στάσεις στο χωριό Mezzana, και στο Passo del Tonale

Φωτό 5-14 εως 17: Στον χωριό Mezzana

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090374.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090375.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090377.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090376.jpg



Φωτό 5-18 εως 23: Στο Passo del Tonale

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090380.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090379.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090378.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090383.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090382.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090381.jpg



Επόμενη στάση Ponte di legno. Δημοφιλές θέρετρο για σκι, της Λομβαρδίας. Προσωπικά 2-3 μέρες σε ένα σαλέ την στιγμή που πέρασα, δεν θα με χαλούσαν. Η απόλυτη χαλάρωση.
Καφέ και Pannini (που να βρίσκεται άραγε ο Ισαάκ;) για να πάρουμε δυνάμεις. Έχει ακόμη αρκετά χιλιόμετρα με χαμηλό όριο ταχύτητας.


Φωτό 5-24 εως 31: Στο θέρετρο Ponte di legno

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090384.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090385.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090390.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090389.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090388.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090387.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090386.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090391.jpg



Η Lago di Como περιμένει, αλλά η κίνηση είναι ανυπόφορη τώρα. Τα φορτηγά δεν κάνουν καθόλου στην άκρη για να περάσεις. Το ότι πήγαινα σιγά μου έδωσε τη δυνατότητα να απαθανατίσω ένα πολύ όμορφο χωριό. Την Sirta .


Φωτό 5-32 εως 34: Πανέμορφο χωριό - Sirta

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090392.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090393.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090394.jpg



Μετά από είκοσι λεπτά, επιτέλους βγήκα από την ατελείωτη κοιλάδα. Μέχρι εκείνη την στιγμή είχαν ήδη περάσει έξι ώρες απίστευτης διαδρομής.
Η θερμοκρασία ανέβηκε πια και το μάτι που είχε συνηθίσει στα ορεινά πράσινα καρέ, ξαφνιάστηκε από το ποσοστό της μπλε εικόνας.


Φωτό 5-35 εως 40: Με Μπλε και Πράσινους κόκκους

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090396.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090399.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090398.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090408.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090397.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090409.jpg




Φωτό 5-41 εως 42: F@cking tired

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090407.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090406.jpg




Ωραία η Lago di Como αλλά δεν ήταν ούτε ο στόχος, ούτε ο πόθος μου. Η ταλαιπωρία με βρήκε εκεί που δεν την περίμενα. Από την Lago di Como στο Laguno.
Δύο μεγάλα λεωφορεία, με αντίστοιχα μεγάλο φορτίο τουριστών αποφάσισε να κινηθεί στα στενά δρομάκια που συνδέουν τις 2 λίμνες. Σε ορισμένα σημεία που περνούσαν μέσα από οικισμούς, χωρούσαν να περάσουν μόνο αυτά, με αποτέλεσμα σε πολλά σημεία να δημιουργούν τρελό μποτιλιάρισμα. Ακόμη και εγώ δεν μπορούσα να τους προσπεράσω.
Όπως και οι φορτηγατζήδες έτσι και αυτοί δεν σε άφηναν να προσπεράσεις με την καμία. Είχε τρελή ζέστη πια. Εγώ ερχόμενος από πιο ψυχρά μέρη φορούσα αρκετά layers για να βρίσκομαι σε στάση. Και η Piouzi είχε ανεβάσει θερμοκρασία κοντά στο μέγιστο. Δεν είχε και Parking να σταματήσω.
Εμπρός λεωφορεία, δεξιά τοίχος και αριστερά μποτιλιάρισμα. Έκανα την απέλπιδα προσπάθεια να προσπεράσω τα λεωφορεία. Κανείς δεν έκανε στην άκρη και μάλιστα οι απέναντι όρμησαν προς τα πάνω μου να μου κλείσουν το δρόμο. Και τότε άρχισε η σουρεάλ κατάσταση.
Ήταν η πρώτη φορά που έχασα την ψυχραιμία μου σε όλο το ταξίδι. Ο οδηγός του λεωφορείου είχε βγάλει το κεφάλι έξω από το παράθυρο και μου τα έχωνε, ενώ τόση ώρα με "έκλεινε".
Μια αντιπαθητική εκκολαπτόμενη πεθερά κάποιου δύσμοιρου Ιταλού (μάλλον), από το απέναντι ρεύμα κυκλοφορίας, άρχισε να βρίζει, με ρυθμό ξανθιάς βυζαρούς τηλεπαρουσιάστριας σε κυριακάτικο βραδινό show της RAI UNO. Φορτώνω άσχημα. Αυτοί με έβριζαν στα Ιταλικά και εγώ στα Ελληνικά...και άκρη δεν βγάζαμε.
Θα δοκιμάσω λέω τα γιουγκοσλάβικα που λέει ο κυρ Ηλίας, ο πατέρας του φίλου μου του Νίκου Κ., μπας και συνεννοηθούμε. Απευθυνόμενος στον οδηγό του λεωφορείου του λέω "αυτή η κ@@@ολα φταίει, που μου έκλεισε το δρόμο, γ@μώ τον antihristoc (αντιχριστότσ).
Ξαφνικά σταμάτησαν να με βρίζουν και κατάλαβαν ότι δεν είμαι Ιταλός και τσάμπα η μίρλα. Με άφησαν να περάσω, με στυλ λες και μου παρείχαν δάνειο συνοδεία μνημονίου.
Με αυτά και με αυτά έφτασα στο Lugano. Πολύ κοσμοπολίτικο για τα γούστα μου....ουστ βρωμοελβετοί

Φωτό 5-43 εως 49: Στάση Lugano για "ψύξη" της Piouzi και δικής μου

[http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090423.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090422.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090421.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090420.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090419.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090411.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090410.jpg



Φωτό 5-50: Ο "παππούς" ήταν ο μόνος άνθρωπος που μου χαμογέλασε στο Lugano. Οι υπόλοιποι ήταν διακοπές με φάτσες ξυνισμένες......

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090413.jpg




Δεν την χώνεψα καθόλου αυτή την πόλη. Αν δεν είχε ανεβάσει θερμοκρασία η Piouzi δεν θα σταματούσα ούτε λεπτό, στο αποστειρωμένο καχέκτυπο του Μονακό.
Πολύ φιγούρα, μηδέν ζεστασιά. Από τα πιο αντιπαθητικά μέρη που επισκέφτηκα στη ζωή μου. Δεν θέλω να ξαναπατήσω εκεί. Αφού δεν την πάλευα στην κυριολεξία, βγαίνουμε για να συνεχίσουμε τη διαδικασία ψύξης έξω από την πόλη δίπλα στη λίμνη.

Φωτό 5-51 εως 55: Στάση εξω από το Lugano για να "ανάσες"

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090418.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090416.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090415.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090414.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090417.jpg




Κεφάλαιο 3: Lugano - Arona (Lago Maggiore)

Υπολείπονταν πια το τελευταίο δίωρο οδήγησης μέχρι την Arona. Η διαδρομή δίπλα από την Lago Maggiore ήταν η ανταμοιβή μου για την ταλαιπωρία στο Lugano.
Απίστευτη πορεία μέσα από στενό επαρχιακό δρόμο, χτισμένο δεξιά και αριστερά από "πράσινους" ευωδιαστούς τοίχους που διακόπτονταν πότε - πότε από μπλε κομμάτια λίμνης (της πιο μεγάλης και όμορφης από τις τρεις "γειτόνισσες").
Χωρίς κίνηση, χωρίς φασαρία, χωρίς διασταυρώσεις....παρά λίγα μικρά χωριά στις όχθες ήσυχα και αυτά, σαν τα νερά της λίμνης. Είχα να δω τόσο ηλιόλουστο τοπίο, από την Πάτρα φεύγοντας.

Φωτό 5-56 εως 60: Παραλίμνιο ήσυχο ηλιόλουστο χωριό.

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090429.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090428.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090427.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090426.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090425.jpg




Είχα συμπληρώσει δέκα (10) ώρες ταξιδεύοντας με ελάχιστες μικρές στάσεις. Ότι δεν κατάφεραν το κρύο, η βροχή, το χαλάζι και οι ορεινές διαδρομές τις προηγούμενες ημέρες, το πέτυχαν η ζέστη παρέα με το Lugano. Παρόλα αυτά το ξενοδοχείο (Hotel Ristorante San Carlo (http://www.booking.com/hotel/it/ristorante-san-carlo.el.html?aid=311101;label=ristorante-san-carlo-CQWXd6CDTFaYS_9aX4464QS5152095977;ws=&gclid=CP2kjsTRvK0CFSFItAodMnpxAA)) στην Arona, ήταν ότι έπρεπε.
Αφού τακτοποιήθηκα στο δωμάτιο κατέβηκα Aron(α) - Aron(α) στο εστιατόριο. Πάλι πείνα....αρκετή. Η θέα απερίγραπτη με έκανε να ξεχαστώ λιγάκι όπως και η πανίδα της περιοχής, μέχρι να έρθουν τα πιάτα.


Φωτό 5-61 εως 62: Θέα ξεκούρασης στο ξενοδοχείο

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090430.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090433.jpg





Φωτό 5-63 εως 64: Περιμένοντας τα πιάτα (αγναντεύοντας την πανίδα)


http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090432.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090431.jpg



Το φαγητό ήταν εξαιρετικό και αρκετό και σε συνδυασμό με την κούραση, φώναξαν το σερβιτόρο επειγόντως για το λογαριασμό.



Φωτό 5-65 εως 66: Όταν με βλέπεις και τραβάω τέτοιες φωτό...βάλε με για ύπνο

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090435.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090434.jpg



Φωτό 5-67: Pouring moon and lights in the Lake

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-5/P8090436.jpg




Για ύπνο γρήγορα.

Το βίντεο της ημέρας

Περιλαμβάνει όλα τα video, που μαγνητοσκοπήθηκαν και φωτογραφίες της ημέρας (επιλέξτε την high definition 1080p προβολή κάτω δεξιά στο παράθυρο του youtube.... αν κολλάει επιλέξτε χαμηλότερη ανάλυση).

mission1=day 5 bolzano - arona - YouTube

Συνεχίζεται...................................................................

[z_atomic]

Ημέρα 6: Τετάρτη 10/08/11
Στόχος: Arona - Firence
Κεφάλαιο 1: Arona - Genoa

Briefing
τέλος οι αμερικανιές...εξευρωπαϊσμός πια


Αφετηρία: Arona (It)
Ενδιάμεσος προορισμός: Cinque Terre
Τελικός προορισμός: Firence (It)
Απόσταση: 510Km
Χρόνος ταξιδίου: 6 ώρες



Χάρτης

Ημέρα 6: Arona - Firence (http://maps.google.com/maps/ms?msid=214542667769520077919.0004bed5669dabdff1670&msa=0)

Γνώριζα ότι και αυτή η ημέρα θα είχε πολλά χιλιόμετρα μετακίνησης, παρά περιήγησης. Γνώριζα επίσης, ότι η παραμονή μου δίπλα στη λίμνη θα διαρκούσε μόνο για την διανυκτέρευση και το πολύ για κανένα δίωρο το πρωί, περπατώντας στον οικισμό San Carlo στα περίχωρα της Arona, που βρίσκονταν το ξενοδοχείο.


Φωτό 6-1: Ο San Carlo

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100454.jpg



Φωτό 6- 2 εως 6-7: Βολτάρωντας στο San Carlo

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100455.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100453.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100451.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100450.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100449.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100458.jpg




Λίμνη Μaggiore

Η "Μεγάλη Λίμνη" είναι η δεύτερη μεγαλύτερη λίμνη της Ιταλίας και εντοπίζεται στα νότια των Άλπεων.Έχει έκταση 213 τετραγωνικά χιλιόμετρα, μέγιστο μήκος 54 χλμ και μέγιστο πλάτος 12 χλμ.
Τροφοδότες ποταμοί είναι οι Ticino, Maggia, Toce και Tresa. Συνδράμουν επίσης οι ποταμοί Verzasca, Giona και Cannobino.
Στα νότια της λίμνης (ακριβώς απέναντι από την Arona), δεσπόζει το κάστρο Rocca Borromeo. Η αρχική κατασκευή του χρονολογείται στο δέκατο αιώνα και είναι ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα κάστρα της Λομβαρδίας. Η σημερινή του μορφή (τείχη), διαμορφώθηκε αιώνες αργότερα, όταν και ανακατασκευάστηκε από τις οικογένειες Visconti και Della Tore. Σε συνδυασμό με το κάστρο Rocca di Arona, αποτελούσαν τον κύριο στρατηγικό άξονα για τον έλεγχο της λίμνης Maggiore. Η θέση του, επέτρεπε τον οπτικό έλεγχο για εισβολείς τόσο από βορρά (Άλπεις) όσο και από το νότο. Η κυριότητα των δύο κάστρων, ανήκει από το 1449 μέχρι και σήμερα στην οικογένεια Borromeo (απ΄όπου και η ονομασία του).
Η Maggiore αποτελούσε την κύρια "οδό" μεταφοράς γρανίτη και μάρμαρου, για την κατασκευή των μεγάλων κτιρίων του Μιλάνου. Αρκετά με τα ιστορικά.

Είχε έρθει η ώρα να φύγω (ακόμη δεν έφτασα) από την Arona. Ήταν απλά ο ενδιάμεσος σταθμός μου για την Firence. Άφησα ανοιχτούς λογαριασμούς με τη Lago Maggiore, κάτι που μου δίνει όλες τις δικαιολογίες για να την ξαναεπισκεφτώ.


Φωτό 6-8 έως 6-13: Lago Maggiore (όπως φαίνεται από το ξενοδοχείο)


http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100463.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100447.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100446.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100445.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100444.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100441.jpg


Φωτό 6-14 έως 6-15: Rocca Borromeo

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100442.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100443.jpg



Φωτό 6-16: Και μια πανοραμική

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100439.jpg



Το ξενοδοχείο ήταν αρκετά καλό για την τιμή του. Η θέα ότι έπρεπε για να ξεκινήσει καλά η μέρα και η Piouzi ξεκούραστη και φορτισμένη, μετά από πολλές μέρες με ήλιο από πρωί-πρωί. Ξαφνικά άρχισα να συνειδητοποιώ ότι έκανα καλοκαιρινές διακοπές..... :)


Φωτό 6-17 εως 6-20: Η αυλή του ξενοδοχείου

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100440.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100460.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100462.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100461.jpg



Μετά από την διαδρομή Ancona - Bolzano, ήταν η πρώτη φορά μετά από τόσες μέρες, που έπρεπε να ξαναμπώ στην Autostrada....και δεν γούσταρα καθόλου. Boring, boring, boring. Το απίστευτα ηλίθιο όριο των 130 που δεν το τηρείς αλλά δεν θες να το ξεπεράσεις και πολύ, γιατί δεν γνώριζα αν σου παίρνουν δίπλωμα σε περίπτωση τέτοιας παράβασης, σε σκότωνε. Ήθελα με ένα μαγικό τρόπο να φτάσω Genoa στο λεπτό, χωρίς να κάνω αυτή την άχρηστη διαδρομή. Όλα στο πρόγραμμα ήταν όμως και το αγνόησα ως ζήτημα. Στάση σε Autogrill για καφέ και το απαραίτητο κατούρημα. Το ζήτημα του tankbag όταν ταξιδεύεις μόνος, είναι μεγάλο. Έπρεπε να το παίρνω μαζί μου και για κατούρημα. Άντε κάνε παιχνίδι εσύ με ένα χέρι. Ο άνθρωπος τελικά όλα μπορεί να τα καταφέρει (μεγάλο κατόρθωμα).

Φωτό 6-21 : Autostrada (Autogrill)

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100466.jpg



Ένα κλασσικό λάθος που κάνω ακόμη και σήμερα, είναι το ότι όταν σχεδιάζω τις διαδρομές μου, ορίζω ως ενδιάμεσα σημεία πόλεις, ακόμη και αυτών που δεν θέλω να μπω στο κέντρο τους και απλά θέλω να περάσω απ' έξω. Το gps όμως, αυτόματα όταν δηλώνεις την πόλη, ως ενδιάμεσο προορισμό σου,σε οδηγεί στο κέντρο της. Έπρεπε να τις τροποποιώ ελαφρώς. Έτσι συνέβη και με την Genoa. Μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση το πλήρωσα ακριβά. Καθώς είναι πολυσύχναστο λιμάνι, σφίζει από κίνηση στην οποία μπλέχτηκα την χειρότερη ώρα της ημέρας..ντάλα μεσημέρι. Μπαΐλντισα και σταμάτησα κάπου που δεν θυμάμαι αν ήταν κέντρο, για να πιω νερό. Συνειδητοποίησα ότι είχα χάσει 40 λεπτά από τη στιγμή που εγκατέλειψα την autostrada για να διασχίσω την πόλη. Και το χειρότερο? Εκ πρώτης όψεως δεν μου άρεσε. Την εγκατέλειψα λοιπόν χωρίς φωτό.




Κεφάλαιο 2: Genoa - Cinque Terre

Ξανα στην Autostrada, και πορεία για Cinque Terre.

Cinque Terre είναι μια περιοχή που χαρακτηρίζεται ως απότομη πλαγιά, τύπου Σαντορίνης (ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα βέβαια), κατά μήκος της ακτογραμμής ανάμεσα από τη Genoa και τη La Specia. Αποτελείται από πέντε (5) χωριά Monterosso al Mare, Vernazza, Corniglia, Manarola και Riomaggiore. Τα πέντε χωριά, η ακτογραμμή, και οι πλαγιές πέριξ των χωριών αποτελούν τμήμα του Εθνικού Πάρκου Cinque Terre, το οποίο αποτελεί και μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.

Ενδιάμεσος σταθμός Levanto. Συμπαθητικό...μια φωτό και φύγαμε, έχει ζέστη.


Φωτό 6-22 : Levanto

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100469.jpg



Φεύγοντας από Levanto, ακολούθησα μια ορεινή μεν, παραθαλάσσια δε, διαδρομή. Η χλωρίδα θύμιζε Ελλάδα και ένιωθα οικεία...σαν να πήγαινα για μπάνιο, αλλά ντυμένος σαν αστροναύτης. Nevermind το gps για πρώτη φορά, αλλά χωρίς υπαιτιότητα κανενός μας, μπερδεύτηκε και εξέλαβε ως Cinque Terre το πάρκο και με πήγαινε στην κορυφή του βουνού.
Αποτέλεσμα έχασα τη διασταύρωση και ήταν πολύ μακριά πια για να γυρίσω. Αποφάσισα να ακολουθήσω την εναλλακτική πρόσβαση. Μέσω La Spezia. Δεν άργησα να δω τη θέα από τα "πεντοχώρια".

Φωτό 6-23 εως 6-29 : Cinque Terre

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100477.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100474.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100476.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100475.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100473.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100472.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100470.jpg



Φτάνοντας στα φημισμένα πεντοχώρια λοιπόν, με περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη. Η μισή Ιταλία είχε "πλακώσει" στο συγκεκριμένο μέρος και η τροχαία είχε φροντίσει να περιμένει στην διασταύρωση. Πλησιάζοντας μου έκαναν διάφορα νοήματα του στιλ "αστο καλύτερα μην κατεβαίνεις κάτω" αν και δεν θα το επιχειρούσα να εισχωρήσω στα χωριά με τέτοια κίνηση. Είχε πια υπερβολική ζέστη και γω ήμουν ντυμένος Black Κnight. Και ήθελε και περπάτημα. Δε σφάξανε......Έφυγα για Firence διασχίζοντας την La Spezia



Φωτό 6-30 : Επιστρέφοντας La Spezia

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100471.jpg




Φωτό 6-31 εως 6-33 : La Spezia

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100481.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100480.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100482.jpg



Φωτό 6-34 : La Spezia (πανοραμική)

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100479.jpg



Κεφάλαιο 3: @Firence
Μετά από καμιά ώρα και κάτι επιτέλους έφτασα Firence. Ήθελα τόσο πολύ να συναντήσω το ντους για ώρες........Μετά από κανένα μισάωρο κάτω από τη "βροχή" της ντουζιέρας (αντιθετοαντίστροφο του βροχή "ντουζιέρα" που συνάντησα στις Άλπεις), φόρεσα άνετα παπούτσια και αποφάσισα να φάω επιτέλους εκτός ξενοδοχείου.


Φωτό 6-35 Στο σιδηροδρομικό σταθμό (συνεχίζονται οι αποτυχημένες προσπάθειες αξιοπρεπούς αυτοφωτογράφισης)

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100490.jpg


Φωτό 6-36 : Στο βάθος η Santa Maria Novella και πάνω αριστερά το Άγιο Πνεύμα

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100488.jpg




Παρά τα 500 και κάτι χιλιόμετρα της ημέρας, η βόλτα On foot ήταν ευεργετική. Μου θύμισε τις επισκέψεις μου στο Μιλάνο, που μου πρόσφεραν πάντα (για δικούς μου λόγους) την απόλυτη χαλάρωση, μόνο που από το σκηνικό έλειπε ένα πολύ αγαπημένο πρόσωπο. Αυτό που μετράει φυσικά είναι να κρατάμε μόνο τις ευχάριστες αναμνήσεις. Μόνο που εκείνη τη στιγμή το στομάχι μου προσπαθούσε μάταια να θυμηθεί την τελευταία ευχάριστη ανάμνησή του. Λύση ανάγκης....πίτσα (εύκολα -γρήγορα-πετυχημένα).

Έπρεπε και να την "κάψω" όμως. Με φόρα συνεχίζω την περιπατητική περιήγησή μου. Φτάνω στην Duomo (παντού στην Ιταλία υπάρχει μια). Προσπαθούσα να τραβήξω καμιά φωτό και να αυτοτραβηχτώ (δεν το ξαναγράφω αυτό ακούγεται kinky) φωτογραφία, ώσπου ακούω αναπάντεχα(;) Ελληνική διάλεκτο. Μ@@@κα λέω από μέσα μου, πλακώσαμε οι Ελληνάρες να φάμε τα τελευταία euros σε ταξίδια. Μιλήσαμε λίγο και προσφέρθηκε να με φωτογραφίσει ο άντρας / πατέρας της οικογένειας. Εμείς οι Έλληνες δεν μπορούμε να συνεργαστούμε ούτε εκτός Ελλάδας. Την έσκισε τη φωτό αλλά δεν πειράζει...ένας λόγος να την θυμάμαι.

Φωτό 6-37 : Επιτέλους η camera περισσότερο από 1 μέτρο μακριά μου

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100498.jpg



Οι πρωτεύουσες μεγάλων αυτοκρατοριών, βασιλείων, σουλτανάτων κλπ κλπ, χαρακτηρίζονται συνήθως από χλιδάτα κτίρια και όπως πάντα ένα επιβλητικό θρησκευτικό κτίσμα. Τις περισσότερες φορές η ανέγερση των κατασκευών αυτών διαρκούσαν δεκαετίες. Έτσι καταπολεμούνταν σε εκείνα τα χρόνια η ανεργία και οι ανταρσίες (να χεις δουλειά να μην σκέφτεσαι). Wondrers λοιπόν για να έχουμε ανάπτυξη = δουλειές = μίζες = φορολόγηση εισοδήματος = επιστροφή πλούτου πάλι εκεί από όπου πρωτομοιράστηκε........σας θυμίζει κάτι; Ενίοτε για να μην πω πιο συχνά, η χρήση δούλων έχριζε την κατασκευή ακόμη πιο οικονομική (μήπως να ανησυχούμε για το που παμε;). Για τους θρησκευτικούς αρχηγούς δεν θα πω το ίδιο. Αυτοί δεν μοιράζουν ποτέ...όσα και να έχουν, ζητάνε πάντα και δεν θέλουν και έλεγχο - φορολόγηση. Φτάνει όμως με το πολιτικοθρησκευτικό μου παραλήρημα.


Φωτό 6-38 εως 6-42 : A wonder (of architecture), an internal peacemaker

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100507.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100506.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100503.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100500.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100499.jpg



Με αυτά και με αυτά, εμένα όλα αυτά τα κτίσματα, που ναι μεν τα θεωρώ εντυπωσιακά και ορισμένες φορές θαύματα μηχανικής και αρχιτεκτονικής, δεν με συγκινούν. Τουναντίον δίνω συνήθως περισσότερη προσοχή στα μεσοαστικά κτίρια και καμιά φορά και στα σπίτια "επιφανών" (δυστυχώς και αναπόφευκτα) οικογενειών, που παρέμειναν ερειπωμένα. Είναι πιο ειλικρινή τουλάχιστον απο τα συμβολικού τύπου τερατουργήματα. Είμαι ένα αστόπαιδο, που λέει και η φίλη μου η Ελένη Α. Θ.

Φωτό 6-43 : That's art

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100502.jpg


Φωτό 6-44 : Ghosts among us

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100531.jpg


Φωτό 6-45 εως 6-53: Σνομπάροντας τα "στημένα" αξιοθέατα

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100508.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100514.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100510.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100505.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100527.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100526.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100524.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100525.jpg

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8100522.jpg



Φωτό 6-54: Το μαγαζί του Ιταλού θείου μου

http://i1108.photobucket.com/albums/h410/z_atomic/z_atomic_land/mission-1/day-6/P8110532.jpg


Η πίτσα "κάηκε" όπως και η πατούσα από το πολύ περπάτημα. Είχα δύο χιλιόμετρα για επιστροφή και τα "καύσιμα" τελείωναν. Έπρεπε να επιστρέψω ξενοδοχείο για φόρτιση. Η επόμενη μέρα θα είχε επίσης ποδαρόδρομο.... καιρός να ξεκουραστεί και η Piouzi.

Το βίντεο της ημέρας

Σήμερα δεν έχει.............αύριο συνοψίζοντας τις 2 ημέρες

[teoo]

Αναμένουμε την συνέχεια !!!

:D:):D

[ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΣ]

Αναμένουμε την συνέχεια !!!


:D:):D



+ 1200 !!!

[aleckan]

Τη συνεχεια! ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ!!:D

[phoenix]

το ξαναδιαβασα και παλι μπραβο

[z_atomic]

Αυτή την Πέμπτη 17/5/2012 φιλοξενούμαι ζωντανά στην εκπομπή "Όταν βγαίνουν τα κράνη" στο Motoradiostation MotorcycleRadio 20.00 - 22.00 όπου θα περιγράψω το ταξίδι του προηγούμενου καλοκαιριού με την Piouzi