pkaran
26-03-2012, 10:07
Με αφορμή τα μπουφάν για το καλοκαίρι παραθέτω το παρακάτω άρθρο του Θανάση Χούντρα ο οποίος υπήρξε εκπαιδευτής μου πολλές φορές στο safe riding school Level 1 και Level 2.
Ο τζίτζικας και ο μοτοσυκλετιστής (του Θανάση Χούντρα)
Έσφιξαν οι ζέστες
Και από ό,τι φαίνεται θα σφίξουν και άλλο στις επόμενες εβδομάδες. Τους περσινούς αέρηδες δεν θα τους δούμε από ό,τι λένε, στοιχείο που περιπλέκει περισσότερο τα πράγματα. Με δεδομένα αυτά λοιπόν, ας κάνουμε ένα φρεσκάρισμα στο θέμα "μοτοσυκλέτα σε τροπικό κλίμα"…
Ο οδηγός, η μοτοσυκλέτα και το περιβάλλον στο οποίο κινούμαστε αποτελούν ένα τρίπτυχο που επηρεάζεται από τέτοια ακραία καιρικά φαινόμενα. Παρότι το προφανές είναι το αντίθετο, τα προβλήματα του χειμώνα είναι εκείνα που αντιμετωπίζονται ευκολότερα, και όχι του καλοκαιριού. Με πλήρη εξοπλισμό ξεπερνάς το κρύο, η μοτοσυκλέτα καλοπερνά καθώς ψύχεται, τα λάστιχα δεν ξεραίνονται, οι δρόμοι είναι καθαροί γιατί βρέχει συχνά- και αν μας πιάσει βροχή, με ένα αδιάβροχο το λύσαμε και αυτό. Το καλοκαίρι με τον καύσωνα, τα πράγματα ζορίζουν πραγματικά.
Έχουμε την εντύπωση ότι επειδή κάνει ζέστη, πρέπει να αφαιρέσουμε ρούχα για να μη ζεσταινόμαστε. Και εδώ ξεκινούν τα προβλήματα. Δέρμα εκτεθειμένο στον ήλιο ψήνεται χωρίς να μάς ειδοποιεί. Η κίνηση "δροσίζει" το δέρμα που ψήνεται σε χαμηλή φωτιά και καταλήγουμε με έγκαυμα στο τέλος της διαδρομής. Το κράνος δείχνει ασφυκτικό, οπότε μένει σπίτι και αυτό, με αποτέλεσμα να χτυπά ο ήλιος κατακούτελα, προετοιμάζοντας μια ωραιότατη ηλίαση
Μα, αυτό είναι μόνο η αρχή. Τα αντανακλαστικά πέφτουν, η συγκέντρωση μειώνεται και η εκτίμηση της όποιας κατάστασης γίνεται προβληματική.
Τα έντομα θεριεύουν το καλοκαίρι. Όποιος έχει αισθανθεί τον πόνο από τη μετωπική σύγκρουση σιτεμένου μπάμπουρα στο μάτι, καταλαβαίνει τι εννοώ.
Τι κάνουμε για όλα αυτά; Αναγνωρίζουμε ως κυρίαρχο στον καλοκαιρινό εξοπλισμό μας το κράνος –πέρα από την προφανή του αξία ως προστατευτικό σε ενδεχόμενο πτώσης. Μάς κρατά δροσερούς, δεν μάς χτυπά ο ήλιος, τα έντομα συνθλίβονται στη ζελατίνα και όχι στο πρόσωπό μας, η σκόνη δεν φτάνει στα μάτια μας, η φυμέ ζελατίνα κρατά τη θερμοκρασία χαμηλά και δεν μάς τυφλώνει ο ήλιος.
Με το κράνος δεδομένο, το θέμα που απομένει είναι η προστασία στο υπόλοιπο σώμα. Για να μην το ταλαιπωρούμε, όποιος δεν έχει δοκιμάσει το νέο είδος μπουφάν -τα "τρύπια", αεριζόμενα, ελεύθερης ροής αέρα ή όπως θέλετε πείτε τα- απλά δεν μπορεί να φανταστεί πόσο δροσερά είναι. Πόσο πιο δροσερά αισθάνεσαι σε σχέση με το να φοράς απλά ένα T-shirt. Η δουλειά τους είναι απλά να κουβαλάνε τα προστατευτικά σε ώμους, αγκώνες, πλάτη και όχι η ρύθμιση της θερμοκρασίας. Σε βαθμό που βραδάκι με ολίγη από την καλοκαιρινή υγρασία "την ακούς" από το κρύο.
Κάτι ανάλογο ισχύει και για τα γάντια. Ένα αεριζόμενο καλοκαιρινό δεν αφήνει το ιδρωμένο χέρι να σπινάρει στο τιμόνι και φέρει τα προστατευτικά για την κακιά στιγμή.
Φτάνοντας στα πόδια, ξεκινά και η πρώτη μάχη. Για να μην το παιδεύουμε, θα αρκεστώ στο γεγονός ότι ένα jean έχει συντελεστή τριβής πιο κοντά στα δερμάτινα και τις κορντούρες, παρά στα λινά και λοιπά καλοκαιρινά υφάσματα. Ειδικά όταν σήμερα κυκλοφορούν και ειδικά μοτοσυκλετιστικά jean με νήματα kevlar και "αόρατες" ενισχύσεις, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για εκτεθειμένες επιφάνειες στα πόδια.
Καταλήγοντας στα παπούτσια, η μάχη φουντώνει. Με οτιδήποτε λιγότερο από έστω κλειστό αθλητικό παπούτσι, τα πράγματα μπορούν να εξελιχθούν άσχημα, χωρίς καν να υπάρξει πτώση. Αρκεί ένα στραβοπάτημα στο φανάρι, μια πέτρα που θα σηκώσει ο τροχός στον χωματόδρομο για την παραλία, ακόμη και ο μπάμπουρας που αποφάσισε να κάνει χαμηλή πτήση για να καταστρέψει το υπόλοιπο του καλοκαιριού μας.
Ανάλογα σημαντικές είναι και οι αποφάσεις που πρέπει να πάρουμε για τη μοτοσυκλέτα μας. Πρώτη κίνηση που επιβάλλεται είναι μια αλλαγή λαδιών. Ό,τι καλύτερο μπορούμε να προσφέρουμε στον κινητήρα μας. Μαζί με ένα service εννοείται, που θα περιλαμβάνει έλεγχο σε όλα τα ζωτικά υγρά, ψυγείου, φρένων, συμπλέκτη.
Όλες οι λειτουργίες που παράγουν θερμότητα έχουν κάποιο σύστημα ψύξης, το οποίο περνά δύσκολες ώρες στους 42 βαθμούς…
Η αλυσίδα ζητά λίπανση, καθώς στεγνώνει ποιο ευκολα. Η πυκνότητα του αέρα αλλάζει, με αποτέλεσμα να αλλοιώνεται η σύνθεση στο καύσιμο μείγμα που σημαίνει αρρυθμίες στον κινητήρα, μεγαλύτερη κατανάλωση και χαμηλότερη αυτονομία.
Τελικά, ένα πλήρες service πρέπει να θεωρείται αναπόσπαστο κομμάτι της προετοιμασίας για τις διακοπες μας και το υπολοιπο καλοκαιρι.
Το σημαντικότερο στοιχείο σε μια μοτοσυκλέτα, τα λάστιχά της, δεινοπαθούν το καλοκαίρι. Ο ήλιος τα ξεραίνει, η καυτή άσφαλτος επίσης, η σκόνη και τα βαριά κατάλοιπα των καυσαερίων κολλάνε πάνω τους, συμβάλλοντας όλα στη μείωση της πρόσφυσης. Ακόμη και ένα καινούργιο λάστιχο, όμως, σύντομα θα χάσει τις ιδιότητές του –πολύ πιο σύντομα από ό,τι τους υπόλοιπους μήνες του χρόνου.Η αλλαγή ελαστικών μέσα στο καλοκαίρι περισσότερο κοστίζει, παρά ενδείκνυται. Βέβαια, αν έχουμε μπροστά μας μακρινό ταξίδι ή τα ελαστικά είναι ήδη φθαρμένα, η αλλαγή επιβάλλεται. Διαφορετικά, προτιμότερο είναι η αντικατάσταση να γίνει μετά το καλοκαίρι, όταν οι λόγοι υπερβολικής και γρήγορης φθοράς τους μειώνονται.
Αν ορθά χρησιμοποιείτε όλον τον χρόνο πιέσεις χαμηλότερες (έως 2 psi) από τού κατασκευαστή για να τα βοηθήσετε να έρθουν σε θερμοκρασία λειτουργίας στη γλιστερή άσφαλτο, ανεβάστε τες το καλοκαίρι (στις εργοστασιακές ή ακόμη έως και +2 psi). Βοηθάτε έτσι τα ελαστικά να μην υπερθερμαίνονται από την καυτή άσφαλτο.
Φροντίστε να παρκάρετε τη μοτοσυκλέτα στον ίσκιο. Οι "καυτές σέλες" ανήκουν σε τίτλο ταινίας, αλλά γίνονται και πράξη το καλοκαίρι. Πέρα από τη φθορά σε χρώματα, πλαστικά και ελαστικά της μοτοσυκλέτας, βράζει το ρεζερβουάρ σε βαθμό να φτάσετε να απορείτε πώς αυξήθηκε έτσι η κατανάλωση. Απλά η βενζίνη εξατμίζεται πιο γρήγορα, διαφεύγοντας από το ρεζερβουάρ σε αέρια μορφη,απλώστε μια πετσέτα που θα καλύπτει σέλα, ρεζερβουάρ και όργανα.
Οι δρόμοι γλιστρούν περισσότερο από τη σκόνη και τα επικαθήμενα σωματίδια, η γνωστή κακή άσφαλτος φθάνει σε σημείο να λιώνει, μειώνοντας την πρόσφυση ακόμη περισσότερο, οπότε οι ρυθμοί πρέπει να είναι ανάλογα χαμηλότεροι. Ειδικά αν δείτε μαύρη ενιαία επιφάνεια, έχετε κατά νου ότι περνάτε πάνω από σκέτη πίσσα με πρόσφυση κηλίδας πετρελαίου…
Μια ξαφνική βροχή θα μετατρέψει όλα αυτά σε σαπουνάδα που μάλιστα δημιουργεί και αφρό. Απλά αποφύγετε τη μετακίνηση, καθώς είναι σαν να κινείστε σε AZAX.
Οι οδηγοί των αυτοκινήτων περνάνε σοβαρά ζόρια το καλοκαίρι -στο περιβάλλον των μοτοσυκλετιστών ανήκουν και αυτοί. Λιώνουν από τη ζέστη, εκνευρίζονται από την ακινησία και αυτό τούς κάνει ακόμη πιο επικίνδυνους. Να περιμένετε τις πιο απίθανες αντιδράσεις, φυλαχτείτε. Τα σταματημένα αυτοκίνητα δεξιά και αριστερά του δρόμου, στην αγωνία να φτάσουν οι οδηγοί τους στην παραλία, πιθανότατα θα ξεπαρκάρουν μόλις φτάσετε δίπλα τους.Γνωρίζετε ότι η προβληματική πρόσφυση δεν αφορά μόνο εσάς αλλά και τα αυτοκίνητα, οπότε σε κάθε (αριστερή για εσάς) στροφή να είστε υποψιασμένοι ότι έρχεται αυτοκίνητο χωρίς έλεγχο.
Όσο για εσάς, απλά φροντίστε τη δίψα σας και πίνετε νερό πριν ξεκινήσετε τη διαδρομή σας. Αν διψάσετε, βιώνετε ήδη το πρώτο σημάδι της αφυδάτωσης που δεν είναι καλός σύντροφος στην οδήγηση. Μειώνεται η αντίληψη, τα αντανακλαστικά και η κρίση, οπότε φροντίστε προκαταβολικά. Προτιμήστε κάποιο ισοτονικό ή νερό και συνδυάστε το με κάποιο φρούτο, μπανάνα ή σνακ που θα κρατήσει τα υγρά στο σώμα.
Ένα βρεγμένο μαντήλι στον λαιμό συμβάλλει σημαντικά σε αίσθηση δροσιάς, ειδικά αν ανήκετε σε εκείνους που δεν αποχωρίζονται τη συνήθεια των track day ούτε με καύσωνα.
Αν μαζί με όλα αυτά καβατζάρετε κάπου στη μοτοσυκλέτα σας μερικά χρήσιμα, οι ιδιαιτερότητες του καλοκαιριού δεν θα σάς βρουν απροετοίμαστους.Ένα στικ για τσιμπήματα με εύκολη πρόσβαση, μια αλοιφή για εγκαύματα, μερικά αποστειρωτικά φακελάκια για πληγές, χωράνε παντού. Ένα αδιάβροχο, ένα σετ επισκευής ελαστικών (με φιάλες),θα βοηθήσουν μαζί με τα εργαλεία της μοτοσυκλέτας, έναν mini φακό και έναν ελβετικό σουγιά να ξεπεράσουμε δυσκολίες.
Μια λίστα με χρήσιμα τηλέφωνα στον τόπο προορισμού μπορούν να σας γλιτώσουν χρόνο και κοπο.
Πάρτε ένα δεύτερο σετ κλειδιών και δώστε το σε όποιον ταξιδεύει μαζί σας. Είτε στον συνεπιβάτη σας, είτε σε άλλον οδηγό της παρέας.
Με δεδομένη τη χειρότερη πρόσφυση, κινούμαστε πάντα υποψιασμένοι, γνωρίζοντας ότι είναι πιο σημαντικό να κάνουμε τα πράγματα "σωστά". Δεν ξεκινάμε να στρίβουμε νωρίς, μπαίνουμε πιο βαθιά στη στροφή για να στρίψουμε, ώστε να έχουμε καλύτερο οπτικό πεδίο, λιγότερη ώρα τη μοτοσυκλέτα υπό κλίση και τελικά λιγότερη κλίση στη στροφή. Υπολογίζουμε μεγαλύτερες αποστάσεις φρεναρίσματος και εξίσου καλά τις προσπεράσεις. Ειδικά σε δρόμους που δεν γνωρίζουμε, όπου εγκυμονούν και οι περισσότερες εκπλήξεις.
Διατηρώντας ένα κλικ χαμηλότερο ρυθμό,εξασφαλίζουμε κάτι που, ειδικά στον καύσωνα, γίνεται καθοριστικό. Μειώνεται η ένταση η οποία οδηγεί σε σφίξιμο το οποίο φέρνει με τη σειρά του πλείστα όσα καταστροφικά στην οδήγηση. Με σβέλτη οδήγηση κάτω από τα όριά μας, καταφέρνουμε να μένουμε χαλαροί στο τιμόνι, επιτρέποντας στη μοτοσυκλέτα να συμβάλλει στη διατήρηση της σταθερότητας με τρόπο που μόνον εκείνη "γνωρίζει". Ένα γλίστρημα θα έχει αίσια κατάληξη, όσο είμαστε χαλαροί στο τιμόνι. Αν σφίξουν τα χέρια, τα πράγματα γίνονται δύσκολα.
Πράγματα που γνωρίζουμε λίγο ως πολύ, άλλα χιλιοειπωμένα και άλλα λιγότερο γνωστά. Ένα φρεσκάρισμα πάντα βοηθά, ειδικά όταν είμαστε προ των πυλών ενός τροπικού καλοκαιριού. Όσο και αν φαίνεται παράδοξο, το τοπίο στους +40ο C είναι πιο αφιλόξενο για τη μοτοσυκλέτα και για τον οδηγό της από ό,τι ο χειμώνας ολόκληρος. Έλα, όμως, που τώρα είναι η εποχή της μοτοσυκλέτας!
Ας κινηθούμε έξυπνα πριν και κατά τη διάρκεια των εξορμήσεών μας για να κερδίσουμε το ποθούμενο: ένα αξέχαστο καλοκαίρι.
Μην ξεχνάτε τον βασικό κανόνα του Έλληνα ταξιδευτή, μικρών ή μεγάλων αποστάσεων: κάθε χρόνο και ένας νέος τόπος. Δεν έχει σημασία για πόσο και πού. Όταν επισκέπτεσαι ένα μέρος για πρώτη φορά, τότε πραγματικά αποκόπτεσαι από τη ρουτίνα των έντεκα μηνών.
Στη ζέστη δύο είδη υποφέρουν, αλλά το γλεντάνε κιόλας: ο τζίτζικας και ο μοτοσυκλετιστής!
Συγγραφέας: Θανάσης Χούντρας
:re25::re25::re25::re25:
Ο τζίτζικας και ο μοτοσυκλετιστής (του Θανάση Χούντρα)
Έσφιξαν οι ζέστες
Και από ό,τι φαίνεται θα σφίξουν και άλλο στις επόμενες εβδομάδες. Τους περσινούς αέρηδες δεν θα τους δούμε από ό,τι λένε, στοιχείο που περιπλέκει περισσότερο τα πράγματα. Με δεδομένα αυτά λοιπόν, ας κάνουμε ένα φρεσκάρισμα στο θέμα "μοτοσυκλέτα σε τροπικό κλίμα"…
Ο οδηγός, η μοτοσυκλέτα και το περιβάλλον στο οποίο κινούμαστε αποτελούν ένα τρίπτυχο που επηρεάζεται από τέτοια ακραία καιρικά φαινόμενα. Παρότι το προφανές είναι το αντίθετο, τα προβλήματα του χειμώνα είναι εκείνα που αντιμετωπίζονται ευκολότερα, και όχι του καλοκαιριού. Με πλήρη εξοπλισμό ξεπερνάς το κρύο, η μοτοσυκλέτα καλοπερνά καθώς ψύχεται, τα λάστιχα δεν ξεραίνονται, οι δρόμοι είναι καθαροί γιατί βρέχει συχνά- και αν μας πιάσει βροχή, με ένα αδιάβροχο το λύσαμε και αυτό. Το καλοκαίρι με τον καύσωνα, τα πράγματα ζορίζουν πραγματικά.
Έχουμε την εντύπωση ότι επειδή κάνει ζέστη, πρέπει να αφαιρέσουμε ρούχα για να μη ζεσταινόμαστε. Και εδώ ξεκινούν τα προβλήματα. Δέρμα εκτεθειμένο στον ήλιο ψήνεται χωρίς να μάς ειδοποιεί. Η κίνηση "δροσίζει" το δέρμα που ψήνεται σε χαμηλή φωτιά και καταλήγουμε με έγκαυμα στο τέλος της διαδρομής. Το κράνος δείχνει ασφυκτικό, οπότε μένει σπίτι και αυτό, με αποτέλεσμα να χτυπά ο ήλιος κατακούτελα, προετοιμάζοντας μια ωραιότατη ηλίαση
Μα, αυτό είναι μόνο η αρχή. Τα αντανακλαστικά πέφτουν, η συγκέντρωση μειώνεται και η εκτίμηση της όποιας κατάστασης γίνεται προβληματική.
Τα έντομα θεριεύουν το καλοκαίρι. Όποιος έχει αισθανθεί τον πόνο από τη μετωπική σύγκρουση σιτεμένου μπάμπουρα στο μάτι, καταλαβαίνει τι εννοώ.
Τι κάνουμε για όλα αυτά; Αναγνωρίζουμε ως κυρίαρχο στον καλοκαιρινό εξοπλισμό μας το κράνος –πέρα από την προφανή του αξία ως προστατευτικό σε ενδεχόμενο πτώσης. Μάς κρατά δροσερούς, δεν μάς χτυπά ο ήλιος, τα έντομα συνθλίβονται στη ζελατίνα και όχι στο πρόσωπό μας, η σκόνη δεν φτάνει στα μάτια μας, η φυμέ ζελατίνα κρατά τη θερμοκρασία χαμηλά και δεν μάς τυφλώνει ο ήλιος.
Με το κράνος δεδομένο, το θέμα που απομένει είναι η προστασία στο υπόλοιπο σώμα. Για να μην το ταλαιπωρούμε, όποιος δεν έχει δοκιμάσει το νέο είδος μπουφάν -τα "τρύπια", αεριζόμενα, ελεύθερης ροής αέρα ή όπως θέλετε πείτε τα- απλά δεν μπορεί να φανταστεί πόσο δροσερά είναι. Πόσο πιο δροσερά αισθάνεσαι σε σχέση με το να φοράς απλά ένα T-shirt. Η δουλειά τους είναι απλά να κουβαλάνε τα προστατευτικά σε ώμους, αγκώνες, πλάτη και όχι η ρύθμιση της θερμοκρασίας. Σε βαθμό που βραδάκι με ολίγη από την καλοκαιρινή υγρασία "την ακούς" από το κρύο.
Κάτι ανάλογο ισχύει και για τα γάντια. Ένα αεριζόμενο καλοκαιρινό δεν αφήνει το ιδρωμένο χέρι να σπινάρει στο τιμόνι και φέρει τα προστατευτικά για την κακιά στιγμή.
Φτάνοντας στα πόδια, ξεκινά και η πρώτη μάχη. Για να μην το παιδεύουμε, θα αρκεστώ στο γεγονός ότι ένα jean έχει συντελεστή τριβής πιο κοντά στα δερμάτινα και τις κορντούρες, παρά στα λινά και λοιπά καλοκαιρινά υφάσματα. Ειδικά όταν σήμερα κυκλοφορούν και ειδικά μοτοσυκλετιστικά jean με νήματα kevlar και "αόρατες" ενισχύσεις, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για εκτεθειμένες επιφάνειες στα πόδια.
Καταλήγοντας στα παπούτσια, η μάχη φουντώνει. Με οτιδήποτε λιγότερο από έστω κλειστό αθλητικό παπούτσι, τα πράγματα μπορούν να εξελιχθούν άσχημα, χωρίς καν να υπάρξει πτώση. Αρκεί ένα στραβοπάτημα στο φανάρι, μια πέτρα που θα σηκώσει ο τροχός στον χωματόδρομο για την παραλία, ακόμη και ο μπάμπουρας που αποφάσισε να κάνει χαμηλή πτήση για να καταστρέψει το υπόλοιπο του καλοκαιριού μας.
Ανάλογα σημαντικές είναι και οι αποφάσεις που πρέπει να πάρουμε για τη μοτοσυκλέτα μας. Πρώτη κίνηση που επιβάλλεται είναι μια αλλαγή λαδιών. Ό,τι καλύτερο μπορούμε να προσφέρουμε στον κινητήρα μας. Μαζί με ένα service εννοείται, που θα περιλαμβάνει έλεγχο σε όλα τα ζωτικά υγρά, ψυγείου, φρένων, συμπλέκτη.
Όλες οι λειτουργίες που παράγουν θερμότητα έχουν κάποιο σύστημα ψύξης, το οποίο περνά δύσκολες ώρες στους 42 βαθμούς…
Η αλυσίδα ζητά λίπανση, καθώς στεγνώνει ποιο ευκολα. Η πυκνότητα του αέρα αλλάζει, με αποτέλεσμα να αλλοιώνεται η σύνθεση στο καύσιμο μείγμα που σημαίνει αρρυθμίες στον κινητήρα, μεγαλύτερη κατανάλωση και χαμηλότερη αυτονομία.
Τελικά, ένα πλήρες service πρέπει να θεωρείται αναπόσπαστο κομμάτι της προετοιμασίας για τις διακοπες μας και το υπολοιπο καλοκαιρι.
Το σημαντικότερο στοιχείο σε μια μοτοσυκλέτα, τα λάστιχά της, δεινοπαθούν το καλοκαίρι. Ο ήλιος τα ξεραίνει, η καυτή άσφαλτος επίσης, η σκόνη και τα βαριά κατάλοιπα των καυσαερίων κολλάνε πάνω τους, συμβάλλοντας όλα στη μείωση της πρόσφυσης. Ακόμη και ένα καινούργιο λάστιχο, όμως, σύντομα θα χάσει τις ιδιότητές του –πολύ πιο σύντομα από ό,τι τους υπόλοιπους μήνες του χρόνου.Η αλλαγή ελαστικών μέσα στο καλοκαίρι περισσότερο κοστίζει, παρά ενδείκνυται. Βέβαια, αν έχουμε μπροστά μας μακρινό ταξίδι ή τα ελαστικά είναι ήδη φθαρμένα, η αλλαγή επιβάλλεται. Διαφορετικά, προτιμότερο είναι η αντικατάσταση να γίνει μετά το καλοκαίρι, όταν οι λόγοι υπερβολικής και γρήγορης φθοράς τους μειώνονται.
Αν ορθά χρησιμοποιείτε όλον τον χρόνο πιέσεις χαμηλότερες (έως 2 psi) από τού κατασκευαστή για να τα βοηθήσετε να έρθουν σε θερμοκρασία λειτουργίας στη γλιστερή άσφαλτο, ανεβάστε τες το καλοκαίρι (στις εργοστασιακές ή ακόμη έως και +2 psi). Βοηθάτε έτσι τα ελαστικά να μην υπερθερμαίνονται από την καυτή άσφαλτο.
Φροντίστε να παρκάρετε τη μοτοσυκλέτα στον ίσκιο. Οι "καυτές σέλες" ανήκουν σε τίτλο ταινίας, αλλά γίνονται και πράξη το καλοκαίρι. Πέρα από τη φθορά σε χρώματα, πλαστικά και ελαστικά της μοτοσυκλέτας, βράζει το ρεζερβουάρ σε βαθμό να φτάσετε να απορείτε πώς αυξήθηκε έτσι η κατανάλωση. Απλά η βενζίνη εξατμίζεται πιο γρήγορα, διαφεύγοντας από το ρεζερβουάρ σε αέρια μορφη,απλώστε μια πετσέτα που θα καλύπτει σέλα, ρεζερβουάρ και όργανα.
Οι δρόμοι γλιστρούν περισσότερο από τη σκόνη και τα επικαθήμενα σωματίδια, η γνωστή κακή άσφαλτος φθάνει σε σημείο να λιώνει, μειώνοντας την πρόσφυση ακόμη περισσότερο, οπότε οι ρυθμοί πρέπει να είναι ανάλογα χαμηλότεροι. Ειδικά αν δείτε μαύρη ενιαία επιφάνεια, έχετε κατά νου ότι περνάτε πάνω από σκέτη πίσσα με πρόσφυση κηλίδας πετρελαίου…
Μια ξαφνική βροχή θα μετατρέψει όλα αυτά σε σαπουνάδα που μάλιστα δημιουργεί και αφρό. Απλά αποφύγετε τη μετακίνηση, καθώς είναι σαν να κινείστε σε AZAX.
Οι οδηγοί των αυτοκινήτων περνάνε σοβαρά ζόρια το καλοκαίρι -στο περιβάλλον των μοτοσυκλετιστών ανήκουν και αυτοί. Λιώνουν από τη ζέστη, εκνευρίζονται από την ακινησία και αυτό τούς κάνει ακόμη πιο επικίνδυνους. Να περιμένετε τις πιο απίθανες αντιδράσεις, φυλαχτείτε. Τα σταματημένα αυτοκίνητα δεξιά και αριστερά του δρόμου, στην αγωνία να φτάσουν οι οδηγοί τους στην παραλία, πιθανότατα θα ξεπαρκάρουν μόλις φτάσετε δίπλα τους.Γνωρίζετε ότι η προβληματική πρόσφυση δεν αφορά μόνο εσάς αλλά και τα αυτοκίνητα, οπότε σε κάθε (αριστερή για εσάς) στροφή να είστε υποψιασμένοι ότι έρχεται αυτοκίνητο χωρίς έλεγχο.
Όσο για εσάς, απλά φροντίστε τη δίψα σας και πίνετε νερό πριν ξεκινήσετε τη διαδρομή σας. Αν διψάσετε, βιώνετε ήδη το πρώτο σημάδι της αφυδάτωσης που δεν είναι καλός σύντροφος στην οδήγηση. Μειώνεται η αντίληψη, τα αντανακλαστικά και η κρίση, οπότε φροντίστε προκαταβολικά. Προτιμήστε κάποιο ισοτονικό ή νερό και συνδυάστε το με κάποιο φρούτο, μπανάνα ή σνακ που θα κρατήσει τα υγρά στο σώμα.
Ένα βρεγμένο μαντήλι στον λαιμό συμβάλλει σημαντικά σε αίσθηση δροσιάς, ειδικά αν ανήκετε σε εκείνους που δεν αποχωρίζονται τη συνήθεια των track day ούτε με καύσωνα.
Αν μαζί με όλα αυτά καβατζάρετε κάπου στη μοτοσυκλέτα σας μερικά χρήσιμα, οι ιδιαιτερότητες του καλοκαιριού δεν θα σάς βρουν απροετοίμαστους.Ένα στικ για τσιμπήματα με εύκολη πρόσβαση, μια αλοιφή για εγκαύματα, μερικά αποστειρωτικά φακελάκια για πληγές, χωράνε παντού. Ένα αδιάβροχο, ένα σετ επισκευής ελαστικών (με φιάλες),θα βοηθήσουν μαζί με τα εργαλεία της μοτοσυκλέτας, έναν mini φακό και έναν ελβετικό σουγιά να ξεπεράσουμε δυσκολίες.
Μια λίστα με χρήσιμα τηλέφωνα στον τόπο προορισμού μπορούν να σας γλιτώσουν χρόνο και κοπο.
Πάρτε ένα δεύτερο σετ κλειδιών και δώστε το σε όποιον ταξιδεύει μαζί σας. Είτε στον συνεπιβάτη σας, είτε σε άλλον οδηγό της παρέας.
Με δεδομένη τη χειρότερη πρόσφυση, κινούμαστε πάντα υποψιασμένοι, γνωρίζοντας ότι είναι πιο σημαντικό να κάνουμε τα πράγματα "σωστά". Δεν ξεκινάμε να στρίβουμε νωρίς, μπαίνουμε πιο βαθιά στη στροφή για να στρίψουμε, ώστε να έχουμε καλύτερο οπτικό πεδίο, λιγότερη ώρα τη μοτοσυκλέτα υπό κλίση και τελικά λιγότερη κλίση στη στροφή. Υπολογίζουμε μεγαλύτερες αποστάσεις φρεναρίσματος και εξίσου καλά τις προσπεράσεις. Ειδικά σε δρόμους που δεν γνωρίζουμε, όπου εγκυμονούν και οι περισσότερες εκπλήξεις.
Διατηρώντας ένα κλικ χαμηλότερο ρυθμό,εξασφαλίζουμε κάτι που, ειδικά στον καύσωνα, γίνεται καθοριστικό. Μειώνεται η ένταση η οποία οδηγεί σε σφίξιμο το οποίο φέρνει με τη σειρά του πλείστα όσα καταστροφικά στην οδήγηση. Με σβέλτη οδήγηση κάτω από τα όριά μας, καταφέρνουμε να μένουμε χαλαροί στο τιμόνι, επιτρέποντας στη μοτοσυκλέτα να συμβάλλει στη διατήρηση της σταθερότητας με τρόπο που μόνον εκείνη "γνωρίζει". Ένα γλίστρημα θα έχει αίσια κατάληξη, όσο είμαστε χαλαροί στο τιμόνι. Αν σφίξουν τα χέρια, τα πράγματα γίνονται δύσκολα.
Πράγματα που γνωρίζουμε λίγο ως πολύ, άλλα χιλιοειπωμένα και άλλα λιγότερο γνωστά. Ένα φρεσκάρισμα πάντα βοηθά, ειδικά όταν είμαστε προ των πυλών ενός τροπικού καλοκαιριού. Όσο και αν φαίνεται παράδοξο, το τοπίο στους +40ο C είναι πιο αφιλόξενο για τη μοτοσυκλέτα και για τον οδηγό της από ό,τι ο χειμώνας ολόκληρος. Έλα, όμως, που τώρα είναι η εποχή της μοτοσυκλέτας!
Ας κινηθούμε έξυπνα πριν και κατά τη διάρκεια των εξορμήσεών μας για να κερδίσουμε το ποθούμενο: ένα αξέχαστο καλοκαίρι.
Μην ξεχνάτε τον βασικό κανόνα του Έλληνα ταξιδευτή, μικρών ή μεγάλων αποστάσεων: κάθε χρόνο και ένας νέος τόπος. Δεν έχει σημασία για πόσο και πού. Όταν επισκέπτεσαι ένα μέρος για πρώτη φορά, τότε πραγματικά αποκόπτεσαι από τη ρουτίνα των έντεκα μηνών.
Στη ζέστη δύο είδη υποφέρουν, αλλά το γλεντάνε κιόλας: ο τζίτζικας και ο μοτοσυκλετιστής!
Συγγραφέας: Θανάσης Χούντρας
:re25::re25::re25::re25: