Alext
18-06-2009, 13:22
Πριν από 40 χρόνια, στις 13 Μαρτίου 1969, η σημερινή Dr. Ing. h.c. F. Porsche παρουσίασε στη Διεθνή Έκθεση Αυτοκινήτου της Γενεύης την Porsche 917, ένα αυτοκίνητο το οποίο, ακόμα και με τα σημερινά πρότυπα, ξεπερνάει τον ορισμό του "σούπερ σπορ αυτοκινήτου": Το αυτοκίνητο αυτό έγινε θρύλος και θεωρήθηκε ένα από τα ταχύτερα και πιο επιτυχημένα αγωνιστικά μοντέλα όλων των εποχών.
Η Porsche ξεκίνησε το "Project 917" τον Ιούνιο του 1968, όταν η Διεθνής Ομοσπονδία Αυτοκινήτου, η γνωστή FIA, ανακοίνωσε μια κατηγορία "αναγνωρισμένων (homologaged) σπορ αυτοκινήτων" με κυβισμό έως πέντε λίτρα και ελάχιστο βάρος 800 κιλά. Υπό την επίβλεψη του Ferdinand Piëch, η παραγωγή των προβλεπόμενων 26 μονάδων του νέου αγωνιστικού μοντέλου ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο του 1969, έτσι ώστε η 917 να μπορέσει να ξεκινήσει την αγωνιστική της καριέρα τον ίδιο χρόνο. Αφού εγκατέλειψε τους πρώτους τρεις αγώνες λόγω τεχνικών προβλημάτων, η 917 ξεκίνησε την επιτυχημένη πορεία της τον Αύγουστο του 1969 με συμμετοχή στον αγώνα 1.000 χιλιομέτρων του Österreichring, αποσπώντας τη νίκη με τους Jo Siffert και Kurt Ahrens.
Η διαμόρφωση του κινητήρα της 917 ήταν ασυνήθιστη, όσο και οι διαφορετικές εκδόσεις του αμαξώματός της. Πίσω από το κάθισμα του οδηγού υπήρχε ένας αερόψυκτος, δωδεκακύλινδρος κινητήρας οριζόντιας διάταξης, με στροφαλοφόρο άξονα που χαρακτήριζε τη μονάδα ως κινητήρα V 180 μοιρών. Ο κινητήρας αυτός των 520 ίππων είχε αρχική χωρητικότητα 4,5 λίτρα. Το σωληνοειδές πλαίσιο ήταν κατασκευασμένο από αλουμίνιο, ενώ το αμάξωμα από συνθετικά υλικά ενισχυμένα με υαλονήματα. Οι μηχανικοί της Porsche εξέλιξαν και άλλες εκδόσεις του αμαξώματος, ώστε αυτό να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις που έθεταν οι διάφορες αγωνιστικές πίστες. Το μοντέλο με το κοντό πίσω μέρος σχεδιάστηκε για δρόμους με έντονες στροφές, όπου υπήρχε ανάγκη για μεγάλη πίεση επαφής, ώστε οι οδηγοί να μπορούν να στρίβουν με μεγάλες ταχύτητες. Το μοντέλο με το μακρύ πίσω μέρος σχεδιάστηκε για γρήγορες πίστες, όπου η οδήγηση απαιτεί υψηλές τελικές ταχύτητες. Στη συνέχεια δημιουργήθηκε η ανο
ικτή 917 Spyder, η οποία χρησιμοποιήθηκε στους αγώνες CanAm και Interseries.
http://www.auto24.gr//ast/cov/po/porsche_917_in01_b.jpg
O Hans Hermann στο Le Mans του 1970
Στα τέλη της αγωνιστικής σεζόν του 1970, η Porsche επιβεβαίωσε την ανωτερότητά της με τα μοντέλα 917 και 908/03, αποσπώντας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αγώνων (Markenweltmeisterschaft) εννέα στις δέκα νίκες. Οι νίκες αυτές ξεκίνησαν στην Daytona και συνεχίστηκαν στο Brands Hatch, τη Monza, το Spa, την πίστα του Nürburgring, το Targa Florio, το Le Mans, το Watkins Glen και το Österreichring. Το σημαντικότερο γεγονός πάντως στη σεζόν αυτή ήταν η πολυπόθητη γενική νίκη στον 24ωρο αγώνα αντοχής του Le Mans, όπου οι Hans Herrmann και Richard Attwood έφεραν το τρόπαιο στο Zuffenhausen στις 14 Ιουνίου 1970. Η 917 με το κοντό πίσω μέρος που οδηγούσαν, βαμμένη στα χρώματα Porsche Salzburg (κόκκινο και άσπρο) και με τον αριθμό 23, κατάφερε να νικήσει όχι μόνο τους αντιπάλους της, αλλά και την έντονη βροχόπτωση.
Όπως και την προηγούμενη χρονιά, έτσι και στη σεζόν του 1971 η 917 κυριάρχησε, με αποτέλεσμα η Porsche να κερδίσει και πάλι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αγώνων (Markenweltmeisterschaft) με οκτώ στις δέκα νίκες. Και για ακόμα μία φορά, η Porsche 917 ήταν η νικήτρια στον 24ωρο αγώνα του Le Mans 24-Hour – αυτή τη φορά με τον Gijs van Lennep και τον Dr. Helmut Marko, οι οποίοι πέτυχαν παγκόσμιο ρεκόρ με μέση ταχύτητα 222 χλμ./ώρα σε μια απόσταση 5.335 χιλιομέτρων, ένα ρεκόρ που παραμένει αλώβητο ακόμα και σήμερα. Ένα ειδικό χαρακτηριστικό εκείνης της 917 με το κοντό πίσω μέρος, η οποία ξεχώριζε με το "πτερύγιο καρχαρία" που είχε, ήταν το σωληνοειδές πλαίσιο από μαγνήσιο.
http://www.auto24.gr//ast/cov/po/porsche_917_in02_b.jpg
Ένα μοντέλο της 917 με μακρύ πίσω μέρος πέτυχε ένα ακόμα ρεκόρ το 1971. Στην ευθεία του Mulsanne, η οποία αποτελεί μέρος του 24ωρου αγώνα του Le Mans, αυτό το μοντέλο με τον αριθμό 21 έτρεξε με την υψηλότερη ταχύτητα των 387 χιλιομέτρων ανά ώρα. Μια ακόμα σημαντική αναγνώριση στο Le Mans πέτυχε η αγωνιστική Porsche 917/20. Το μοντέλο αυτό αποτελούσε ένα συνδυασμό των εκδόσεων με κοντό και μακρύ πίσω μέρος, ενώ ξεχώριζε με το μεγάλο πλάτος της. Παρόλο που αυτό το αγωνιστικό μοντέλο με το ροζ χρώμα (και το παρατσούκλι "το γουρούνι") εγκατέλειψε στα μισά του αγώνα, το ασυνήθιστο χρώμα του το κατέταξε ανάμεσα στα πιο διάσημα μοντέλα που έχει δημιουργήσει ποτέ η Porsche.
Όταν ο κανονισμός της ευρωπαϊκής FIA για το "πεντάλιτρο σπορ αυτοκίνητο" αποσύρθηκε στα τέλη της σεζόν 1971, η Porsche αποφάσισε να συμμετάσχει στο Canadian American Challenge Cup (CanAm). Τον Ιούνιο του 1972, η ιδιωτική αγωνιστική ομάδα Penske χρησιμοποίησε για πρώτη φορά την Porsche 917/10 Spyder με τον υπετροφοδοτούμενο κινητήρα. Με ιπποδύναμη που έφτανε τους 1.000 ίππους, η Porsche Spyder κυριάρχησε στη σειρά των αγώνων και εξασφάλισε στην Porsche το πρωτάθλημα CanAM με νίκες στο Road Atlanta, το Mid Ohio, το Elkhart Lake, το Laguna Seca και το Riverside. Τον επόμενο χρόνο, η 917/30 Spyder των 1.200 ίππων πραγματοποίησε την πρεμιέρα της στους αγώνες. Η ανωτερότητα του θηριώδους αυτού αυτοκινήτου που οδηγούσε ο Mark Donohue ήταν τόσο προφανής που τελικά χρειάστηκε να αλλάξουν οι κανονισμοί του CanAM, έτσι ώστε η 917/30 να εξαιρεθεί από περαιτέρω συμμετοχές στη σεζόν 1974. Και όπως είναι αναμενόμενο από την Porsche, οι τεχνολογίες βελτίωσης των επιδόσεων που είχαν εξελιχθεί για τους αγώνες αυτούς μεταφέρθηκαν με επιτυχία στην έκδοση παραγωγής αυτού του σπορ αυτοκινήτου. Έτσι ξεκίνησε η καριέρα της 911 Turbo με τον πλευρικό υπερσυμπιεστή καυσαερίων το 1974. Έκτοτε, το μοντέλο αυτό είναι συνώνυμο των επιδόσεων που έχουν να προσφέρουν τα σπορ αυτοκίνητα της Porsche.
Η φήμη της 917 έχει μέχρι και σήμερα θρυλικές διαστάσεις. Αυτός είναι και ο λόγος που 50 ειδικοί των διεθνών αγώνων αυτοκινήτου από το Βρετανικό περιοδικό αυτοκινήτου "Motor Sport" πρότειναν την 917 ως το "σημαντικότερο αγωνιστικό αυτοκίνητο στην ιστορία". Η Porsche κατασκεύασε συνολικά 65 μονάδες της 917. Από αυτά, τα 44 ήταν κουπέ με κοντό και μακρύ πίσω μέρος, δύο ήταν PA Spyder και 19 ήταν CanAm και Interseries Spyder με κινητήρες τούρμπο έως 1.400 ίππων. Επτά από τα σημαντικότερα μοντέλα της 917 – ανάμεσα σε αυτά και τα αυτοκίνητα που νίκησαν στο Le Mans το 1970 και το 1971, καθώς και η 917/30 Spyder – εκτίθενται σήμερα στο νέο μουσείο της Porsche, στο Zuffenhausen της Στουτγάρδης.
Η Porsche ξεκίνησε το "Project 917" τον Ιούνιο του 1968, όταν η Διεθνής Ομοσπονδία Αυτοκινήτου, η γνωστή FIA, ανακοίνωσε μια κατηγορία "αναγνωρισμένων (homologaged) σπορ αυτοκινήτων" με κυβισμό έως πέντε λίτρα και ελάχιστο βάρος 800 κιλά. Υπό την επίβλεψη του Ferdinand Piëch, η παραγωγή των προβλεπόμενων 26 μονάδων του νέου αγωνιστικού μοντέλου ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο του 1969, έτσι ώστε η 917 να μπορέσει να ξεκινήσει την αγωνιστική της καριέρα τον ίδιο χρόνο. Αφού εγκατέλειψε τους πρώτους τρεις αγώνες λόγω τεχνικών προβλημάτων, η 917 ξεκίνησε την επιτυχημένη πορεία της τον Αύγουστο του 1969 με συμμετοχή στον αγώνα 1.000 χιλιομέτρων του Österreichring, αποσπώντας τη νίκη με τους Jo Siffert και Kurt Ahrens.
Η διαμόρφωση του κινητήρα της 917 ήταν ασυνήθιστη, όσο και οι διαφορετικές εκδόσεις του αμαξώματός της. Πίσω από το κάθισμα του οδηγού υπήρχε ένας αερόψυκτος, δωδεκακύλινδρος κινητήρας οριζόντιας διάταξης, με στροφαλοφόρο άξονα που χαρακτήριζε τη μονάδα ως κινητήρα V 180 μοιρών. Ο κινητήρας αυτός των 520 ίππων είχε αρχική χωρητικότητα 4,5 λίτρα. Το σωληνοειδές πλαίσιο ήταν κατασκευασμένο από αλουμίνιο, ενώ το αμάξωμα από συνθετικά υλικά ενισχυμένα με υαλονήματα. Οι μηχανικοί της Porsche εξέλιξαν και άλλες εκδόσεις του αμαξώματος, ώστε αυτό να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις που έθεταν οι διάφορες αγωνιστικές πίστες. Το μοντέλο με το κοντό πίσω μέρος σχεδιάστηκε για δρόμους με έντονες στροφές, όπου υπήρχε ανάγκη για μεγάλη πίεση επαφής, ώστε οι οδηγοί να μπορούν να στρίβουν με μεγάλες ταχύτητες. Το μοντέλο με το μακρύ πίσω μέρος σχεδιάστηκε για γρήγορες πίστες, όπου η οδήγηση απαιτεί υψηλές τελικές ταχύτητες. Στη συνέχεια δημιουργήθηκε η ανο
ικτή 917 Spyder, η οποία χρησιμοποιήθηκε στους αγώνες CanAm και Interseries.
http://www.auto24.gr//ast/cov/po/porsche_917_in01_b.jpg
O Hans Hermann στο Le Mans του 1970
Στα τέλη της αγωνιστικής σεζόν του 1970, η Porsche επιβεβαίωσε την ανωτερότητά της με τα μοντέλα 917 και 908/03, αποσπώντας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αγώνων (Markenweltmeisterschaft) εννέα στις δέκα νίκες. Οι νίκες αυτές ξεκίνησαν στην Daytona και συνεχίστηκαν στο Brands Hatch, τη Monza, το Spa, την πίστα του Nürburgring, το Targa Florio, το Le Mans, το Watkins Glen και το Österreichring. Το σημαντικότερο γεγονός πάντως στη σεζόν αυτή ήταν η πολυπόθητη γενική νίκη στον 24ωρο αγώνα αντοχής του Le Mans, όπου οι Hans Herrmann και Richard Attwood έφεραν το τρόπαιο στο Zuffenhausen στις 14 Ιουνίου 1970. Η 917 με το κοντό πίσω μέρος που οδηγούσαν, βαμμένη στα χρώματα Porsche Salzburg (κόκκινο και άσπρο) και με τον αριθμό 23, κατάφερε να νικήσει όχι μόνο τους αντιπάλους της, αλλά και την έντονη βροχόπτωση.
Όπως και την προηγούμενη χρονιά, έτσι και στη σεζόν του 1971 η 917 κυριάρχησε, με αποτέλεσμα η Porsche να κερδίσει και πάλι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αγώνων (Markenweltmeisterschaft) με οκτώ στις δέκα νίκες. Και για ακόμα μία φορά, η Porsche 917 ήταν η νικήτρια στον 24ωρο αγώνα του Le Mans 24-Hour – αυτή τη φορά με τον Gijs van Lennep και τον Dr. Helmut Marko, οι οποίοι πέτυχαν παγκόσμιο ρεκόρ με μέση ταχύτητα 222 χλμ./ώρα σε μια απόσταση 5.335 χιλιομέτρων, ένα ρεκόρ που παραμένει αλώβητο ακόμα και σήμερα. Ένα ειδικό χαρακτηριστικό εκείνης της 917 με το κοντό πίσω μέρος, η οποία ξεχώριζε με το "πτερύγιο καρχαρία" που είχε, ήταν το σωληνοειδές πλαίσιο από μαγνήσιο.
http://www.auto24.gr//ast/cov/po/porsche_917_in02_b.jpg
Ένα μοντέλο της 917 με μακρύ πίσω μέρος πέτυχε ένα ακόμα ρεκόρ το 1971. Στην ευθεία του Mulsanne, η οποία αποτελεί μέρος του 24ωρου αγώνα του Le Mans, αυτό το μοντέλο με τον αριθμό 21 έτρεξε με την υψηλότερη ταχύτητα των 387 χιλιομέτρων ανά ώρα. Μια ακόμα σημαντική αναγνώριση στο Le Mans πέτυχε η αγωνιστική Porsche 917/20. Το μοντέλο αυτό αποτελούσε ένα συνδυασμό των εκδόσεων με κοντό και μακρύ πίσω μέρος, ενώ ξεχώριζε με το μεγάλο πλάτος της. Παρόλο που αυτό το αγωνιστικό μοντέλο με το ροζ χρώμα (και το παρατσούκλι "το γουρούνι") εγκατέλειψε στα μισά του αγώνα, το ασυνήθιστο χρώμα του το κατέταξε ανάμεσα στα πιο διάσημα μοντέλα που έχει δημιουργήσει ποτέ η Porsche.
Όταν ο κανονισμός της ευρωπαϊκής FIA για το "πεντάλιτρο σπορ αυτοκίνητο" αποσύρθηκε στα τέλη της σεζόν 1971, η Porsche αποφάσισε να συμμετάσχει στο Canadian American Challenge Cup (CanAm). Τον Ιούνιο του 1972, η ιδιωτική αγωνιστική ομάδα Penske χρησιμοποίησε για πρώτη φορά την Porsche 917/10 Spyder με τον υπετροφοδοτούμενο κινητήρα. Με ιπποδύναμη που έφτανε τους 1.000 ίππους, η Porsche Spyder κυριάρχησε στη σειρά των αγώνων και εξασφάλισε στην Porsche το πρωτάθλημα CanAM με νίκες στο Road Atlanta, το Mid Ohio, το Elkhart Lake, το Laguna Seca και το Riverside. Τον επόμενο χρόνο, η 917/30 Spyder των 1.200 ίππων πραγματοποίησε την πρεμιέρα της στους αγώνες. Η ανωτερότητα του θηριώδους αυτού αυτοκινήτου που οδηγούσε ο Mark Donohue ήταν τόσο προφανής που τελικά χρειάστηκε να αλλάξουν οι κανονισμοί του CanAM, έτσι ώστε η 917/30 να εξαιρεθεί από περαιτέρω συμμετοχές στη σεζόν 1974. Και όπως είναι αναμενόμενο από την Porsche, οι τεχνολογίες βελτίωσης των επιδόσεων που είχαν εξελιχθεί για τους αγώνες αυτούς μεταφέρθηκαν με επιτυχία στην έκδοση παραγωγής αυτού του σπορ αυτοκινήτου. Έτσι ξεκίνησε η καριέρα της 911 Turbo με τον πλευρικό υπερσυμπιεστή καυσαερίων το 1974. Έκτοτε, το μοντέλο αυτό είναι συνώνυμο των επιδόσεων που έχουν να προσφέρουν τα σπορ αυτοκίνητα της Porsche.
Η φήμη της 917 έχει μέχρι και σήμερα θρυλικές διαστάσεις. Αυτός είναι και ο λόγος που 50 ειδικοί των διεθνών αγώνων αυτοκινήτου από το Βρετανικό περιοδικό αυτοκινήτου "Motor Sport" πρότειναν την 917 ως το "σημαντικότερο αγωνιστικό αυτοκίνητο στην ιστορία". Η Porsche κατασκεύασε συνολικά 65 μονάδες της 917. Από αυτά, τα 44 ήταν κουπέ με κοντό και μακρύ πίσω μέρος, δύο ήταν PA Spyder και 19 ήταν CanAm και Interseries Spyder με κινητήρες τούρμπο έως 1.400 ίππων. Επτά από τα σημαντικότερα μοντέλα της 917 – ανάμεσα σε αυτά και τα αυτοκίνητα που νίκησαν στο Le Mans το 1970 και το 1971, καθώς και η 917/30 Spyder – εκτίθενται σήμερα στο νέο μουσείο της Porsche, στο Zuffenhausen της Στουτγάρδης.