kostas-patra
19-06-2009, 14:34
κάθε μερα με τη μηχανή συναντάω μηχανές, σκούτερ και παπιά στο δρόμο, με άλλους αναβοσβήνουμε τα φώτα, μεάλλους ένα νεύμα του κράνους
εχθές το πρωί, στην ακτή δυμαίων, παραλιακή οδό της πάτρας κοντά στην περιοχή του λαδόπουλου είχε γίνει ένα ατύχημα με ένα σκούτερ
κόσμος σταματημένος, περιπολικά να διευκολύνουν την κίνηση, περίεργοι να σταματούν να δούν κάτι και να μάθουν κάτι, ένα βουλιαγμένο αυτοκίνητο από πίσω, ένα κατεστραμμένο μπροστινό από το σκούτερ και ένα παλλικάρι αιμόφυρτο στην άσφαλτο
με το που έφτασα, έφτασε και το ασθενοφόρο.
πλησίασα για να μην γίνει κάτι που θα μπορούσε να στοιχήσει στο παλικάρι
όταν είδα πως του είχαν φορέσει κολλάρο και ετοίμαζαν το φορείο, δεν ανακατεύτηκα καθόλου
πλησίασα μόνο το παλικάρι να του πω πως θα μάζευα το μηχανάκι του εγώ στο πλάι, μετά τις φωτό του ανακριτικού, όχι πως θα κανα κάτι άλλο, αφού θα το μάζευε ο γερανός
το παλικάρι ήταν σε κατάστασση σόκ, πονούσε, αίματα έτρεχαν και έλεγε συνέχεια για τον υπολογιστή και τα χαρτιά που είχε στη θήκη στο μηχανάκι, ένα xmax.
παρουσία αστυνομικών ανοίξαμε το κάθισμα, μάζεψαν το περιεχόμενό του καικαταγράφηκε για να του παραδοθεί απο τους ίδιους τους αστυνομικούς
μετακινήσαμε το στραβωμένο μηχανάκι στο πλάι και αφού κανείς δεν είχε βγάλει ακόμα φωτογραφίες από τον τόπο και τα στοιχεία του ατυχήματος έβγαλα εγώ τις φωτό με το κινητό μου
έμεινα κανα μισάωρο, αλλά μετά εφόσον το ανακριτικό θα καθυστερούσε κι άλλο, οι αστυνομικοί μου παν να φύγω, αφού δεν είχα δεί κάτι και πως θα πρόσεχαν εκείνοι το μηχανάκι
μετά από ενα οκτάωρο δουλειάς,-λιγότερο μάλλον γιατί άργησα καμιά ώρα λόγω του συμβάντος να φτάσω, είπα να περάσω από το νοσοκομείο να τον δώ, αν ήταν καλά, να του ευχηθώ συλλυπητήρια για το συμβάν, γρήγορα περαστικά και να του δώσω τις φωτό, που σε πολλές φορές έχουν αποδειχτεί σοβαρές στις όποιες μετέπειτα διεκδικήσεις
φτάνω στο νοσοκομείο του ρίου, στα επείγοντα περιστατικά, στο γαφείο κίνησης, ρωτάω νοσηλεύτριες, με παραπέμπουν όλοι στο χειρουργικό
ένας γιατρός?νοσηλευτής? και μια γιατρος ήταν στην αίθουσα
ρωτάω για τον τραυματία του τρακαρίσματος των 08:00 από την ακτή δυμαίων και με ρωτούν το όνομα.
δεν το ξέρω
και εμείς πως θα τον βρούμε;
πόσοι ήρθαν βρε παιδιά με ασθενοφόρο το πρωί, στις 8;
αν δεν μας πείτε όνομα, δεν μπορούμε να σας βοηθήσουμε, λέει ο νεαρός και συνεχίζει την κουβέντα με την κυρία
συγνώμη λέω, ήμουν περαστικός, δεν το ήξερα τον άνθρωπο από χθές, έγινε ένα περιστατικό, έχω κάτι που τον αφορά και δεν με βοηθάτε
τι να σας κάνω κύριε;
απ ότι φαίνεται, του απαντώ τίποτα
πάω να φύγω εκνευρισμένος λέγοντάς τους οτι δεν ασκούν ούτε δουλειά ούτε λειτούργημα
η κυρία σκύβει το κεφάλι, ο νεαρός κοκκινίζει και μου λέει να περιμένω
εκείνη τη μέρα είχαν γίνει μόνο δύο ατυχήματα, δύο εισαγωγές από τρακάρισμα και οτ ύπος έπαιζε το βαρύ πεπόνι και την εξουσία
να σου πώ τα δύο ονόματα αρχίζει και μου φωνάζει
δεν πειράζει, θα τα βρώ από την αστυνομία, αρκεί να μην σας χρειαστεί για σοβαρή δουλειά κανένας
αυτό είναι το κρίμα
συμπεράσματα:
1. οι αστυνομικοί είχαν κάνει άψογα τη δουλειά τους
2.το παλικάρι φορούσε από τα ανοιχτά κράνη, το οποίο βρέθηκε καμιά δεκαριά μετρα πιο πέρα
3.το τζίν δεν έσωσε τα γόνατα από την πτώση, γιατί δεν ήταν αυτή η δουλειά του
4. το ασθενοφόρο ήρθε αμέσως
5. από τους δεκάδες, μέχρι και εκατοντάδες, αυτόπτες, βρέθηκε μόνο ένας μάρτυρας
6.τα δισκόφρενα δεν είναι εκείνα που θα σε σώσουν, αν οι συνθήκες και οι επιλεογές σου δεν είναι τέτοιες που να σε βοηθήσουν
7.οι αποστάσεις ασφαλείας σώζουν ζωές σαν τις ζώνες
8.αυτό που νομίζεις οτι δεν θα σου συμβεί ποτέ, μπορεί να σε περιμένει στην επόμενη γωνία, εσένα που οδηγείς και εσένα που δεν κάνεις την δουλειά σου
σήμερα αύριο θα περάσω πάλι από το νοσοκομείο
εχθές το πρωί, στην ακτή δυμαίων, παραλιακή οδό της πάτρας κοντά στην περιοχή του λαδόπουλου είχε γίνει ένα ατύχημα με ένα σκούτερ
κόσμος σταματημένος, περιπολικά να διευκολύνουν την κίνηση, περίεργοι να σταματούν να δούν κάτι και να μάθουν κάτι, ένα βουλιαγμένο αυτοκίνητο από πίσω, ένα κατεστραμμένο μπροστινό από το σκούτερ και ένα παλλικάρι αιμόφυρτο στην άσφαλτο
με το που έφτασα, έφτασε και το ασθενοφόρο.
πλησίασα για να μην γίνει κάτι που θα μπορούσε να στοιχήσει στο παλικάρι
όταν είδα πως του είχαν φορέσει κολλάρο και ετοίμαζαν το φορείο, δεν ανακατεύτηκα καθόλου
πλησίασα μόνο το παλικάρι να του πω πως θα μάζευα το μηχανάκι του εγώ στο πλάι, μετά τις φωτό του ανακριτικού, όχι πως θα κανα κάτι άλλο, αφού θα το μάζευε ο γερανός
το παλικάρι ήταν σε κατάστασση σόκ, πονούσε, αίματα έτρεχαν και έλεγε συνέχεια για τον υπολογιστή και τα χαρτιά που είχε στη θήκη στο μηχανάκι, ένα xmax.
παρουσία αστυνομικών ανοίξαμε το κάθισμα, μάζεψαν το περιεχόμενό του καικαταγράφηκε για να του παραδοθεί απο τους ίδιους τους αστυνομικούς
μετακινήσαμε το στραβωμένο μηχανάκι στο πλάι και αφού κανείς δεν είχε βγάλει ακόμα φωτογραφίες από τον τόπο και τα στοιχεία του ατυχήματος έβγαλα εγώ τις φωτό με το κινητό μου
έμεινα κανα μισάωρο, αλλά μετά εφόσον το ανακριτικό θα καθυστερούσε κι άλλο, οι αστυνομικοί μου παν να φύγω, αφού δεν είχα δεί κάτι και πως θα πρόσεχαν εκείνοι το μηχανάκι
μετά από ενα οκτάωρο δουλειάς,-λιγότερο μάλλον γιατί άργησα καμιά ώρα λόγω του συμβάντος να φτάσω, είπα να περάσω από το νοσοκομείο να τον δώ, αν ήταν καλά, να του ευχηθώ συλλυπητήρια για το συμβάν, γρήγορα περαστικά και να του δώσω τις φωτό, που σε πολλές φορές έχουν αποδειχτεί σοβαρές στις όποιες μετέπειτα διεκδικήσεις
φτάνω στο νοσοκομείο του ρίου, στα επείγοντα περιστατικά, στο γαφείο κίνησης, ρωτάω νοσηλεύτριες, με παραπέμπουν όλοι στο χειρουργικό
ένας γιατρός?νοσηλευτής? και μια γιατρος ήταν στην αίθουσα
ρωτάω για τον τραυματία του τρακαρίσματος των 08:00 από την ακτή δυμαίων και με ρωτούν το όνομα.
δεν το ξέρω
και εμείς πως θα τον βρούμε;
πόσοι ήρθαν βρε παιδιά με ασθενοφόρο το πρωί, στις 8;
αν δεν μας πείτε όνομα, δεν μπορούμε να σας βοηθήσουμε, λέει ο νεαρός και συνεχίζει την κουβέντα με την κυρία
συγνώμη λέω, ήμουν περαστικός, δεν το ήξερα τον άνθρωπο από χθές, έγινε ένα περιστατικό, έχω κάτι που τον αφορά και δεν με βοηθάτε
τι να σας κάνω κύριε;
απ ότι φαίνεται, του απαντώ τίποτα
πάω να φύγω εκνευρισμένος λέγοντάς τους οτι δεν ασκούν ούτε δουλειά ούτε λειτούργημα
η κυρία σκύβει το κεφάλι, ο νεαρός κοκκινίζει και μου λέει να περιμένω
εκείνη τη μέρα είχαν γίνει μόνο δύο ατυχήματα, δύο εισαγωγές από τρακάρισμα και οτ ύπος έπαιζε το βαρύ πεπόνι και την εξουσία
να σου πώ τα δύο ονόματα αρχίζει και μου φωνάζει
δεν πειράζει, θα τα βρώ από την αστυνομία, αρκεί να μην σας χρειαστεί για σοβαρή δουλειά κανένας
αυτό είναι το κρίμα
συμπεράσματα:
1. οι αστυνομικοί είχαν κάνει άψογα τη δουλειά τους
2.το παλικάρι φορούσε από τα ανοιχτά κράνη, το οποίο βρέθηκε καμιά δεκαριά μετρα πιο πέρα
3.το τζίν δεν έσωσε τα γόνατα από την πτώση, γιατί δεν ήταν αυτή η δουλειά του
4. το ασθενοφόρο ήρθε αμέσως
5. από τους δεκάδες, μέχρι και εκατοντάδες, αυτόπτες, βρέθηκε μόνο ένας μάρτυρας
6.τα δισκόφρενα δεν είναι εκείνα που θα σε σώσουν, αν οι συνθήκες και οι επιλεογές σου δεν είναι τέτοιες που να σε βοηθήσουν
7.οι αποστάσεις ασφαλείας σώζουν ζωές σαν τις ζώνες
8.αυτό που νομίζεις οτι δεν θα σου συμβεί ποτέ, μπορεί να σε περιμένει στην επόμενη γωνία, εσένα που οδηγείς και εσένα που δεν κάνεις την δουλειά σου
σήμερα αύριο θα περάσω πάλι από το νοσοκομείο