PDA

View Full Version : Πρώτο ταξίδι έτυχε ναύλος για το Νότο . . .


nikos-x
10-02-2013, 23:32
Σαν σήμερα πέθανε ο σπουδαίος ποιητής, Νίκος Καββαδίας, ο ποιητής της θάλασσας . . .

Ο λογοτέχνης Νίκος Καββαδίας γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίου του 1910 στο Χαρμπίν της Μαντζουρίας. Ο πατέρας του, Χαρίλαος, είχε τη ρωσική υπηκοότητα και διατηρούσε επιχείρηση εισαγωγών - εξαγωγών. Η μητέρα του, Δωροθέα, ήταν κεφαλλονίτικης καταγωγής. Σε ηλικία τεσσάρων ετών, η οικογένειά του επέστρεψε στην Κεφαλονιά και το 1921 μετακόμισε στον Πειραιά, όπου τελείωσε το Δημοτικό και το εξατάξιο Γυμνάσιο.

Το 1928 δίνει εξετάσεις στην Ιατρική Σχολή, αλλά την ίδια χρονιά αρρωσταίνει βαριά ο πατέρας του και αναγκάζεται να δουλέψει. Για μερικούς μήνες εργάζεται σε ναυτικό γραφείο, κρατώντας τα λογιστικά βιβλία, και τον επόμενο χρόνο, αμέσως μετά το θάνατο του πατέρα του, μπαρκάρει ναύτης σε φορτηγό.

Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του, αποτυπώνει στο χαρτί τις εικόνες από τα μέρη που επισκέπτεται, τη ναυτική ζωή, τους ναυτικούς και τις σxeσεις τους με την πατρίδα τους, τη θάλασσα και τις γυναίκες. Τον Ιούνιο του 1933 κυκλοφορεί την πρώτη του ποιητική συλλογή, με τίτλο Μαραμπού και εισαγωγικό σημείωμα του Καίσαρα Εμμανουήλ. Το βιβλίο τυπώνεται σε 245 αντίτυπα, στο τυπογραφείο του περιοδικού Ο Κύκλος, με έξοδα του ίδιου.

Το 1939 παίρνει το δίπλωμα ασυρματιστή, αν και αρχικά ήθελε να γίνει καπετάνιος. Ακολουθεί ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, πηγαίνει στρατιώτης στην Αλβανία και στα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής μένει ξέμπαρκος στην Αθήνα. Ξαναμπαρκάρει το 1944 και ταξιδεύει αδιάκοπα ως ασυρματιστής σ’ όλο τον κόσμο.

Τον Ιανουάριο του 1947 εκδίδεται η δεύτερη ποιητική συλλογή του Πούσι κι επανεκδίδεται, ύστερα από δεκατέσσερα χρόνια, το εξαντλημένο Μαραμπού από τον Θανάση Καραβία, ο οποίος το Μάρτιο του 1954 θα κυκλοφορήσει και τη Βάρδια, το μοναδικό πεζό του Νίκου Καββαδία.

Από το τελευταίο ταξίδι του επέστρεψε το Δεκέμβριο του 1974 και αμέσως ξεκίνησε τις προετοιμασίες για την έκδοση της τρίτης ποιητικής συλλογής του, την οποία όμως δεν πρόλαβε να δει τυπωμένη. Πέθανε ξαφνικά στις 10 Φεβρουαρίου του 1975, από εγκεφαλικό επεισόδιο. Στην ατζέντα του βρέθηκαν τρεις στίχοι που ήθελε να τους προτάξει στο Τραβέρσο, κάτι που δεν έγινε...


Μα ο ήλιος αβασίλεψε κι ο αητός απεκοιμήθη
και το βοριά το δροσερό τον πήραν τα καράβια.
Κι έτσι του δόθηκε καιρός του Χάρου και σε πήρε.


Τρία χρόνια μετά το θάνατό του, κάποια από τα ποιήματά του μελοποιήθηκαν από τον Θάνο Μικρούτσικο, στο δίσκο Σταυρός του Νότου. Μέσω αυτών των τραγουδιών, και άλλων που ακολούθησαν, ο Νίκος Καββαδίας έγινε γνωστός στο ευρύτερο κοινό.



Διαβάστε περισσότερα: Βιογραφίες - Νίκος Καββαδίας (http://www.sansimera.gr/biographies/44#ixzz2KWpbwbie)

.

.

.

Ποτέ μου δεν κατάφερα να ξεχωρίσω κάποιο από τα ποιήματά του, τα λάτρεψα ΟΛΑ.

ΞΕΜΠΑΡΚΟΙ - ΠΟΥΣΙ (ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ) - YouTube (http://youtu.be/_3pWZPkcUbQ)

Καλά ταξίδια σε όλους τους Ναυτικούς.

commander
10-02-2013, 23:37
:ye02:

gsmaniac
10-02-2013, 23:40
κατι τετοια κανει η θαλασσα......:)

Στάλθηκε από Λελοφον

yns
11-02-2013, 02:40
Ποτέ μου δεν κατάφερα να ξεχωρίσω κάποιο από τα ποιήματά του, τα λάτρεψα ΟΛΑ.


Κι εγώ Νίκο αλλά περισσότερο απ'όλα ίσως με συγκινεί αυτό:

ΜΑΡΑΜΠΟΥ- ΞΕΜΠΑΡΚΟΙ - YouTube

Capitain
11-02-2013, 23:35
Θα μείνω πάντα ιδανικός κι αναξιος εραστης των μακρυσμενων θαλασσών και των γαλάζιων πόντων..
Ευχαριστουμε Νίκο.

danaos
11-02-2013, 23:46
Λόγο ύπαρξης 2 ναυτικών στην οικογένεια ο Καββαδίας ήταν πάντα απο τις πρώτες επιλογές ακουστικές ή έντυπες.
Ακόμα και τώρα όποτε τον ακούω ανατριχιάζω...

jtnakos
12-02-2013, 00:09
Ευχαριστουμε αδερφακι'..Πολυ ωραια βιογραφια και άδοξο τελος ..


:th11::th11:

siraxanz
12-02-2013, 00:29
:th11:

yannis
12-02-2013, 09:01
Γειά σου Νικόλα με τις ευαισθησίες σου!!!!!!!!!!!!:):):)
Έχουν ειπωθεί και γραφτεί τόσα πολλά για τον Καββαδία, που περισσεύει κάτι παραπάνω από μένα.
Αν και δεν είναι καθαρά αντιπροσωπευτική παρουσίαση της ναυτιλίας, είναι για πολλούς από μας (τους μόνιμους αναχωρητές!!!!) η φωτογραφία της καραβίσιας ψυχής μας...


ΥΓ. Να διορθώσω, πως πρώτη η Μαρίζα Κωχ είχε μελοποιήσει ποιήματά του, το 1977. Μάλιστα είχαμε κάνει (νεολαίος όντας της Ε.ΚΟ.Ν."Ρήγας Φεραίος") και μια παρουσίασή τους στο Δημοτικό θέατρο του Πειραιά, την οποία προλόγισε η αδελφή του Τζένια.

nikos-x
12-02-2013, 11:46
. . . ΥΓ. Να διορθώσω, πως πρώτη η Μαρίζα Κωχ είχε μελοποιήσει ποιήματά του, το 1977 . . .

ΜΟΥΣΩΝΑΣ - ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ - ΜΑΡΙΖΑ ΚΩΧ (http://youtu.be/dD9oVZNJQDM)

:)

Έχεις δίκιο, φίλε Γιάννη κι ίσως είναι η πιο αντιπροσωπευτική για να τιμήσει το έργο του.

Το λάθος μου, (δεν έκανα έλεγχο αυτό που αντέγραψα), οφείλεται στο γεγονός ότι προτιμούσα να διαβάζω και να "ταξιδεύω" μέσα από τα ποιήματά του, από το ν' ακολουθώ δισκογραφικές εταιρείες που γεννάνε ψεύτικες εικόνες κατά το πως τους βολεύει.

Οι ευαισθησίες είναι γέννημα της πεταμένης ταυτότητας, αλλά και των ανεκπλήρωτων και τσαλακωμένων ονείρων, που άλλες φορές γεννάνε θυμό, άλλες έρωτα για καθετί μακρινό.

http://i47.tinypic.com/2ytsbvr.jpg

nikos-x
12-02-2013, 11:50
* Τὰ παρακάτω ποιήματα δὲν ἐντάχθηκαν σὲ κάποια ποιητικὴ συλλογὴ τοῦ Νίκου Καββαδία ἀλλὰ δημοσιεύθηκαν σὲ διάφορα ἔντυπα. να σημειωθείότιο Ν. Καββαδίας υπέγραφε τότε Πέτρος Βαλχάλας.

Πόθος

Πᾶμε στὸ κάμπο πέρα κεῖ τ᾿ ἀπόβραδο
πιασμένοι ἀπὸ τὸ χέρι ὡραῖο κοράσι
ὁ ἀχὸς τῆς πολιτείας τῆς ἀρρωστιάρικης
ποτὲ νὰ μὴ μπορέση νὰ μᾶς φτάσῃ.Καὶ κεῖ στὸν κάμπο πέρα τὸν ἀνθόσπαρτο
ὅπου γιορτάζει πάντα ἡ φύσι
ἀγκαλιαστοὶ θὰ νοιώσουμε τὸν ἔρωτα
ὡς ὅτου ἡ ψυχὴ νὰ μᾶς ἀφήσῃ.Καὶ χελιδόνι νὰ γενῇ γοργόφτερο
ψηλὰ στὸν οὐρανὸ νὰ φτερουγίσῃ
νὰ διαλαλήσῃ ἐκεῖ μὲ τυτιρίσματα
-Χαρήκαμε τ᾿ ὅ,τι εἴχαμε ποθήσει.

ΠΕΤΡΟΣ ΒΑΛΧΑΛΑΣ

*Δημοσιεύτηκε στὸ Περιοδικὸ τῆς Μεγάλης Ἑλληνικῆς Ἐγκυκλοπαίδειας στὶς 22 Ἰανουαρίου 1928, ἀρ. φύλλου 114, σελίδα 7.


Δάκρυ

Τὸ βράδυ πέθανε ἡ παιδούλα
ποὖχε ἀρρωστήσει τὴν αὐγή.
Ἴσως ἡ ἁγνή της ἡ ψυχούλα
μὲ τ᾿ ἄστρα θέλησε νὰ βγῇ.
Καὶ τώρ᾿ ἀστέρι θἄχει γίνει
τὸν οὐρανὸ γιὰ νὰ ὀμορφήνῃ.

ΠΕΤΡΟΣ ΒΑΛΧΑΛΑΣ

*Δημοσιεύτηκε στὸ Περιοδικὸ τῆς Μεγάλης Ἑλληνικῆς Ἐγκυκλοπαίδειας στὶς 29 Ἰανουαρίου 1928, ἀρ. φύλλου 115, σελίδα 2.

mario
13-02-2013, 11:01
* Τὰ παρακάτω ποιήματα δὲν ἐντάχθηκαν σὲ κάποια ποιητικὴ συλλογὴ τοῦ Νίκου Καββαδία ἀλλὰ δημοσιεύθηκαν σὲ διάφορα ἔντυπα. να σημειωθείότιο Ν. Καββαδίας υπέγραφε τότε Πέτρος Βαλχάλας.

Πόθος

Πᾶμε στὸ κάμπο πέρα κεῖ τ᾿ ἀπόβραδο
πιασμένοι ἀπὸ τὸ χέρι ὡραῖο κοράσι
ὁ ἀχὸς τῆς πολιτείας τῆς ἀρρωστιάρικης
ποτὲ νὰ μὴ μπορέση νὰ μᾶς φτάσῃ.Καὶ κεῖ στὸν κάμπο πέρα τὸν ἀνθόσπαρτο
ὅπου γιορτάζει πάντα ἡ φύσι
ἀγκαλιαστοὶ θὰ νοιώσουμε τὸν ἔρωτα
ὡς ὅτου ἡ ψυχὴ νὰ μᾶς ἀφήσῃ.Καὶ χελιδόνι νὰ γενῇ γοργόφτερο
ψηλὰ στὸν οὐρανὸ νὰ φτερουγίσῃ
νὰ διαλαλήσῃ ἐκεῖ μὲ τυτιρίσματα
-Χαρήκαμε τ᾿ ὅ,τι εἴχαμε ποθήσει.

ΠΕΤΡΟΣ ΒΑΛΧΑΛΑΣ

*Δημοσιεύτηκε στὸ Περιοδικὸ τῆς Μεγάλης Ἑλληνικῆς Ἐγκυκλοπαίδειας στὶς 22 Ἰανουαρίου 1928, ἀρ. φύλλου 114, σελίδα 7.


Δάκρυ

Τὸ βράδυ πέθανε ἡ παιδούλα
ποὖχε ἀρρωστήσει τὴν αὐγή.
Ἴσως ἡ ἁγνή της ἡ ψυχούλα
μὲ τ᾿ ἄστρα θέλησε νὰ βγῇ.
Καὶ τώρ᾿ ἀστέρι θἄχει γίνει
τὸν οὐρανὸ γιὰ νὰ ὀμορφήνῃ.

ΠΕΤΡΟΣ ΒΑΛΧΑΛΑΣ

*Δημοσιεύτηκε στὸ Περιοδικὸ τῆς Μεγάλης Ἑλληνικῆς Ἐγκυκλοπαίδειας στὶς 29 Ἰανουαρίου 1928, ἀρ. φύλλου 115, σελίδα 2.


Σ'ευχαριστούμε Νίκο!:)

marabu
13-02-2013, 13:08
:re21: Νικο ευχαριστούμε :ye36:

Chrislog
13-02-2013, 14:27
Θαύμαζα και εξακολουθώ να θαυμάζω το έργο του Καββαδία… θεωρώ ότι και καμία σχέση να μην έχεις με τη θάλασσα θα βρεις εύκολα ένα στίχο του να ταυτιστείς….

Πάντα στριφογυρνά στο μυαλό μου το πόσο ειρωνικά του φέρθηκε η ζωή στο τέλος του… ήταν άδοξο, αφού δεν πέθανε στην αγκαλιά της θάλασσας, όπως ο ίδιος είχε ποθήσει, πέθανε σε μια κλινική της Αθήνας, τους «Αγίους Αποστόλους», από εγκεφαλικό επεισόδιο και δυστυχώς είχε μια κηδεία «σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες»

Κι εγώ που τόσο επόθησα μια μέρα να ταφώ
σε κάποια θάλασσα βαθιά στις μακρινές Ινδίες,
θα χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ
και μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες.

Σα να το ήξερε…..

aleckan
13-02-2013, 15:43
Μ εχει πιασει (εκτος απο την οικον.κριση),ενα κρυολογημα,και μια απαισιοδοξια,γενικως...Κι απανω που σκεφτομαι τους στιχους του μακαριτη πια Αλκη Αλκαιου...........
"οι φιλοι στα γραναζια τους,
στα φρενα και στα γκαζια τους
κι η Ελλαδα ν αρμενιζει,με μιαν ελπιδα κοσκινο"

διαβαζω και κατι τετοια στο φορουμ και σκεφτομαι πως υπαρχει ελπιδα.
Να σαι καλα Νικο!

napgeo
13-02-2013, 16:44
Ο Ν. Καββαδίας υπήρξε από τους μεγαλύτερους ποιητές που ύμνησαν το Θαλάσσιο στοιχείο.
-------------------------------------------------

Να σημειώσω και ένα ποίημα του παραφρασμένο και τραγουδισμένο από τους Κουλουριώτες Ναυτικούς.
- Εμείς οι Ναυτικοί
- Πέραμα Παλούκια
- Εδώ και εκεί……………….

yns
13-02-2013, 19:08
Να διορθώσω, πως πρώτη η Μαρίζα Κωχ είχε μελοποιήσει ποιήματά του, το 1977.

:ye02:
Ας ακούσουμε λοιπόν κι από αυτήν την μεγάλη ερμηνεύτρια το "Φάτα Μοργκάνα"

Φατα Μοργκανα -N. kavadias (original) - YouTube

ilias vara
13-02-2013, 19:28
:ye02::ye02:

katsim
13-02-2013, 19:32
Το θλιβερο ειναι οτι εχει απαγορευτει η διδασκαλεια του στα σχολεια.... Σε μια χωρα που ο μισος πλυθησμος ασχολειται με τη θαλασσα...

yannis
14-02-2013, 08:07
ΜΟΥΣΩΝΑΣ - ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ - ΜΑΡΙΖΑ ΚΩΧ (http://youtu.be/dD9oVZNJQDM)

:)

Έχεις δίκιο, φίλε Γιάννη κι ίσως είναι η πιο αντιπροσωπευτική για να τιμήσει το έργο του.

Το λάθος μου, (δεν έκανα έλεγχο αυτό που αντέγραψα), οφείλεται στο γεγονός ότι προτιμούσα να διαβάζω και να "ταξιδεύω" μέσα από τα ποιήματά του, από το ν' ακολουθώ δισκογραφικές εταιρείες που γεννάνε ψεύτικες εικόνες κατά το πως τους βολεύει.

Οι ευαισθησίες είναι γέννημα της πεταμένης ταυτότητας, αλλά και των ανεκπλήρωτων και τσαλακωμένων ονείρων, που άλλες φορές γεννάνε θυμό, άλλες έρωτα για καθετί μακρινό.

http://i47.tinypic.com/2ytsbvr.jpg



Μπααα, η αναφορά μου ήταν περισσότερο για να θυμηθώ τα νιάτα μου και λιγότερο για την αντικειμενικότητα της δημοσίευσής σου!!!!
Ούτε και υπάρχει κάποιος που να αντιπροσωπεύει, με την μελοποίηση του κάποιον ποιητή, καλύτερα ή χειρότερα... άλλωστε όπως είδες αρκετοί, αν και "βουνίσιοι", γοητεύονται από την αρμύρα του. Αφορμή, είναι η τέχνη και "κολαούζος", για να ξεδιπλώσουμε την ψυχή μας στο παζάρι των συναισθημάτων... Εμένα, ας πούμε ο Καββαδίας ήταν πάντα στην σκέψη μου σαν μεγαλύτερος αδερφός, φίλος, συνάδελφος, κάτι οικείο τέλος πάντων. Αυτός που με συγκινούσε περισσότερο και κάθε φορά που διάβαζα μία στροφή του ανακάλυπτα ένα καινούριο νόημα, ήταν ο Καβάφης. Ίσως γιατί έβγαλα τον θυμό και τα παράπονά μου νωρίς (δεν είχα περιθώρια για καθυστερήσεις!!)... ίσως γιατί πάντα μου κέντριζε περισσότερο το ενδιαφέρον η φιλοσοφία... τώρα πια καταλαβαίνω πως δεν είναι η ζωή που τόσο αλλάζει, όσο το βλέμμα μας που ξακρίζει τις σκιές!!
Είναι θαυμάσια η αίσθηση να σιγουράρεις τη ρότα σου!!!!!!!!!!!!! Τότε μόνο αποκτάει νόημα το ταξίδι. Γιατί το ταξίδι χωρίς σκοπό, η άσκοπη περιπλάνηση, δεν ταιριάζει σε συνειδητούς ανθρώπους παρά μόνο σε χασομέρηδες. Η αλήθεια είναι πως αυτούς τους βαριέμαι και γίνομαι ανυπόμονος και απότομος πολλές φορές μαζί τους, όμως όσο μεγάλη κι αν είναι η ζωή, ποτέ δεν περισσεύει ούτε ένα ψίχουλο για πέταμα.
Για άλλη μια φορά θα σχολιάσω, πως εδώ μέσα πολλές φορές ευτύχησα να επικοινωνήσω με μερικούς εξαιρετικούς και αξιόλογους ανθρώπους (οι "μασκαράδες" μόλις περάσει το καρναβάλι ξεχνιούνται!!). Με τους περισσότερους ανταλλάξαμε υποσxέsεις για συνάντηση... φευ, άλλα η ζωή κελεύει... με όλους όμως νοιώθω σαν να βρεθήκαμε και να το 'πιαμε το ποτήρι!!!! Έτσι κι αλλιώς η Γη είναι στρογγυλή και στις διασταυρώσεις δεν έχει φανάρια... ποτέ δεν ξέρεις... :ye33:

ΥΓ. Μην ξεχνάς πως και τα πιο μακρινά... δίπλα σε κάποιον είναι.

sliv
14-02-2013, 13:37
ο πατέρας μου ήταν λάτρης το Καββαδια ... ακούω τα τραγούδια με τούς στοίχους του από 5 χρονών ...

ξέρω σχεδόν τους στοίχους απέξω ... είναι συνδεδεμένοι με την παιδική μου ηλικία.... όμορφες στιγμές στο νησί (Ιθάκη)..... και την θάλασσα .....!!

χαίρομαι που τον τιμούμε σε αυτό το νήμα.....


:re25:

ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
14-02-2013, 14:54
:ye02:

Ευχαριστούμε

xurxes
14-02-2013, 15:06
:re25:


Νικόλα όταν σε πιάσει το μεράκι......κεντας ρΕ ατιμΕ!!!

nikos-x
15-02-2013, 20:19
Μπααα, η αναφορά μου ήταν περισσότερο για να θυμηθώ τα νιάτα μου και λιγότερο για την αντικειμενικότητα της δημοσίευσής σου!!!!
Ούτε και υπάρχει κάποιος που να αντιπροσωπεύει, με την μελοποίηση του κάποιον ποιητή, καλύτερα ή χειρότερα... άλλωστε όπως είδες αρκετοί, αν και "βουνίσιοι", γοητεύονται από την αρμύρα του. Αφορμή, είναι η τέχνη και "κολαούζος", για να ξεδιπλώσουμε την ψυχή μας στο παζάρι των συναισθημάτων... Εμένα, ας πούμε ο Καββαδίας ήταν πάντα στην σκέψη μου σαν μεγαλύτερος αδερφός, φίλος, συνάδελφος, κάτι οικείο τέλος πάντων. Αυτός που με συγκινούσε περισσότερο και κάθε φορά που διάβαζα μία στροφή του ανακάλυπτα ένα καινούριο νόημα, ήταν ο Καβάφης. Ίσως γιατί έβγαλα τον θυμό και τα παράπονά μου νωρίς (δεν είχα περιθώρια για καθυστερήσεις!!)... ίσως γιατί πάντα μου κέντριζε περισσότερο το ενδιαφέρον η φιλοσοφία... τώρα πια καταλαβαίνω πως δεν είναι η ζωή που τόσο αλλάζει, όσο το βλέμμα μας που ξακρίζει τις σκιές!!
Είναι θαυμάσια η αίσθηση να σιγουράρεις τη ρότα σου!!!!!!!!!!!!! Τότε μόνο αποκτάει νόημα το ταξίδι. Γιατί το ταξίδι χωρίς σκοπό, η άσκοπη περιπλάνηση, δεν ταιριάζει σε συνειδητούς ανθρώπους παρά μόνο σε χασομέρηδες. Η αλήθεια είναι πως αυτούς τους βαριέμαι και γίνομαι ανυπόμονος και απότομος πολλές φορές μαζί τους, όμως όσο μεγάλη κι αν είναι η ζωή, ποτέ δεν περισσεύει ούτε ένα ψίχουλο για πέταμα.
Για άλλη μια φορά θα σχολιάσω, πως εδώ μέσα πολλές φορές ευτύχησα να επικοινωνήσω με μερικούς εξαιρετικούς και αξιόλογους ανθρώπους (οι "μασκαράδες" μόλις περάσει το καρναβάλι ξεχνιούνται!!). Με τους περισσότερους ανταλλάξαμε υποσxέsεις για συνάντηση... φευ, άλλα η ζωή κελεύει... με όλους όμως νοιώθω σαν να βρεθήκαμε και να το 'πιαμε το ποτήρι!!!! Έτσι κι αλλιώς η Γη είναι στρογγυλή και στις διασταυρώσεις δεν έχει φανάρια... ποτέ δεν ξέρεις... :ye33:

ΥΓ. Μην ξεχνάς πως και τα πιο μακρινά... δίπλα σε κάποιον είναι.

Φίλε Γιάννη, καλησπέρα.
Όποιος και να 'ταν ο σκοπός της αναφοράς σου . . . εγώ μια ισοπαλία θα την πάρω. :sm7:

Tο πρώτο τραγούδι σε ποίηση Kαββαδία που, πως είπαμε, εκδόθηκε λίγο μετά το θάνατό του, το 1975, ήταν τ Iδανικός κι ανάξιος εραστής (επάνω στο ποίημαMal du depart), του Γιάννη Σπανού (δίσκο: Tρίτη Aνθολογία, Λύρα), με τον Kώστα Kαράλη. O Καρυωτακικός, αλλά εν τέλει χαρακτηριστικά καββαδιακός, τόνος των στίχων δέθηκε αρμονικά με την υποφώσκουσα δραματικότητα της ωραίας μελωδίας και το τραγούδι έγινε επιτυχία ία.
H συνέχεια ήρθε γρήγορα και ήταν πλουσιότερη:
Tο 1977 η Mαρίζα
Kωχ εκδίδει ένα δίσκο με τίτλο το όνομά της (CBS-Sony) . . .

Κώστας Καράλης - Iδανικος κι αναξιος εραστης (1975) (http://youtu.be/TON1WjP-KiA)

Και μια που ανέφερες τον Καβάφη.
Κάποτε ο Ντίνος Χριστιανόπουλος σχολίασε για τον Καββαδία:

"Η ποίηση του Καββαδία έχει την ίδια ποιότητα και πυκνότητα με την ποίηση του Καβάφη –τουλάχιστον ως προς την τέχνη. Πράγματι, ενώ από τους άλλους μας ποιητές μπορεί κανείς να διαλέξει εύκολα τα δυο τρία καλύτερα ποιήματά τους, από τον Καβάφη και τον Καββαδία δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις –και να σκεφτεί κανείς πως ούτε ο ένας ούτε ο άλλος πήραν ποτέ τους κανένα βραβείο! Γι’ αυτό, όταν κατακάτσει ο κουρνιαχτός από τους πολυδιαφημισμένους ποιητές μας κι όταν οι μοντέρνοι μας πάθουν καθίζηση, ο Καββαδίας θα εξακολουθήσει αβίαστα και με το δίκιο του να επιζεί".

Όσο για τη ζωή, φίλε Γιάννη, όσο πιο μεγάλη είναι, τόσες πιο πολλές παγίδες κρύβει και πιο πολλές πληγές αφήνει.

Με αφορμή το σχόλιό σου: "μόνιμοι αναχωρητές" (μ' αρέσει και το Πελαγίσιος δρομέας) σου εύχομαι, για μία ακόμη φορά, καλά ταξίδια (βαπόρια, αεροπλάνα, ελικόπτερα, μοτοσυκλέτες) και να μας "ξυπνάς" συχνότερα με το γραπτό σου λόγο.

. . . ρΕ ατιμΕ!!!

Η τιμή τιμή δεν έχει και χαρά σ' όποιον την έχασε. :p

Για τους φίλους που σχολίασαν και αγάπησαν κάτι από τον Πελαγίσιο δρομέα, υπάρχει ένα χορταστικό Αφιέρωμα στον Nίκο Kαββαδία (https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&cad=rja&ved=0CDQQFjAA&url=http%3A%2F%2Fwwk.kathimerini.gr%2Fkath%2F7days%2F1999%2F02%2F28021999.pdf&ei=JBoeUbGuHcf34QSgvYHADQ&usg=AFQjCNED_dqO3ElrAPFI-_N4nYvJAF35GA&sig2=uBQL2mckBQagPJ_BLgCiwA&bvm=bv.42553238,d.bGE), πλούσιο σε σχόλια και φωτογραφίες και εικόνες.

Και εδώ: η μοναδική συνέντευξη του Καββαδία στο Φρέντυ Γερμανό (https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=2&cad=rja&ved=0CDwQFjAB&url=http%3A%2F%2Festamou.blogspot.com%2F2010%2F06%2Fblog-post_09.html&ei=NmYeUdSOF4rLsgbSpoHoBA&usg=AFQjCNGMBNYNxNF5AcN5g__zk49ZPrNA8g&sig2=4pzYzScOhsHsAkdJQzZo3w&bvm=bv.42553238,d.Yms)

J.T.R
15-02-2013, 21:42
ΜΟΥΣΩΝΑΣ - ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ - ΜΑΡΙΖΑ ΚΩΧ (http://youtu.be/dD9oVZNJQDM)

:)

Έχεις δίκιο, φίλε Γιάννη κι ίσως είναι η πιο αντιπροσωπευτική για να τιμήσει το έργο του.

Το λάθος μου, (δεν έκανα έλεγχο αυτό που αντέγραψα), οφείλεται στο γεγονός ότι προτιμούσα να διαβάζω και να "ταξιδεύω" μέσα από τα ποιήματά του, από το ν' ακολουθώ δισκογραφικές εταιρείες που γεννάνε ψεύτικες εικόνες κατά το πως τους βολεύει.

Οι ευαισθησίες είναι γέννημα της πεταμένης ταυτότητας, αλλά και των ανεκπλήρωτων και τσαλακωμένων ονείρων, που άλλες φορές γεννάνε θυμό, άλλες έρωτα για καθετί μακρινό.

http://i47.tinypic.com/2ytsbvr.jpg
Νικο...το εχω:)

xntinou
15-02-2013, 22:15
Βαθύ ... thread για πολύ χειροκρότημα :)

Όταν ακούω την εκτέλεση Μικρούτσικου στους εφτά νάνους με πιάνει κατιτίς ..

chriscarver
15-02-2013, 23:37
και να μας "ξυπνάς" συχνότερα με το γραπτό σου λόγο.

και σένα φίλε Νίκο ο λόγος σου, δεν πάει πίσω... Διάβαζα πρόσφατα το ταξιδιωτικό στην Τουρκία και μου άρεσε πολύ ο περιεκτικός, ακριβής και περιγραφικός -ακριβώς όσο πρέπει- τρόπος που εκφράζεσαι:ye02:

yannis
16-02-2013, 10:06
Φίλε Γιάννη, καλησπέρα.
Όποιος και να 'ταν ο σκοπός της αναφοράς σου . . . εγώ μια ισοπαλία θα την πάρω. :sm7:

Tο πρώτο τραγούδι σε ποίηση Kαββαδία που, πως είπαμε, εκδόθηκε λίγο μετά το θάνατό του, το 1975, ήταν τ Iδανικός κι ανάξιος εραστής (επάνω στο ποίημαMal du depart), του Γιάννη Σπανού (δίσκο: Tρίτη Aνθολογία, Λύρα), με τον Kώστα Kαράλη. O Καρυωτακικός, αλλά εν τέλει χαρακτηριστικά καββαδιακός, τόνος των στίχων δέθηκε αρμονικά με την υποφώσκουσα δραματικότητα της ωραίας μελωδίας και το τραγούδι έγινε επιτυχία ία.
H συνέχεια ήρθε γρήγορα και ήταν πλουσιότερη:
Tο 1977 η Mαρίζα
Kωχ εκδίδει ένα δίσκο με τίτλο το όνομά της (CBS-Sony) . . .

Κώστας Καράλης - Iδανικος κι αναξιος εραστης (1975) (http://youtu.be/TON1WjP-KiA)

Και μια που ανέφερες τον Καβάφη.
Κάποτε ο Ντίνος Χριστιανόπουλος σχολίασε για τον Καββαδία:

"Η ποίηση του Καββαδία έχει την ίδια ποιότητα και πυκνότητα με την ποίηση του Καβάφη –τουλάχιστον ως προς την τέχνη. Πράγματι, ενώ από τους άλλους μας ποιητές μπορεί κανείς να διαλέξει εύκολα τα δυο τρία καλύτερα ποιήματά τους, από τον Καβάφη και τον Καββαδία δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις –και να σκεφτεί κανείς πως ούτε ο ένας ούτε ο άλλος πήραν ποτέ τους κανένα βραβείο! Γι’ αυτό, όταν κατακάτσει ο κουρνιαχτός από τους πολυδιαφημισμένους ποιητές μας κι όταν οι μοντέρνοι μας πάθουν καθίζηση, ο Καββαδίας θα εξακολουθήσει αβίαστα και με το δίκιο του να επιζεί".

Όσο για τη ζωή, φίλε Γιάννη, όσο πιο μεγάλη είναι, τόσες πιο πολλές παγίδες κρύβει και πιο πολλές πληγές αφήνει.

Με αφορμή το σχόλιό σου: "μόνιμοι αναχωρητές" (μ' αρέσει και το Πελαγίσιος δρομέας) σου εύχομαι, για μία ακόμη φορά, καλά ταξίδια (βαπόρια, αεροπλάνα, ελικόπτερα, μοτοσυκλέτες) και να μας "ξυπνάς" συχνότερα με το γραπτό σου λόγο.



Η τιμή τιμή δεν έχει και χαρά σ' όποιον την έχασε. :p

Για τους φίλους που σχολίασαν και αγάπησαν κάτι από τον Πελαγίσιο δρομέα, υπάρχει ένα χορταστικό Αφιέρωμα στον Nίκο Kαββαδία (https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&cad=rja&ved=0CDQQFjAA&url=http%3A%2F%2Fwwk.kathimerini.gr%2Fkath%2F7days%2F1999%2F02%2F28021999.pdf&ei=JBoeUbGuHcf34QSgvYHADQ&usg=AFQjCNED_dqO3ElrAPFI-_N4nYvJAF35GA&sig2=uBQL2mckBQagPJ_BLgCiwA&bvm=bv.42553238,d.bGE), πλούσιο σε σχόλια και φωτογραφίες και εικόνες.

Και εδώ: η μοναδική συνέντευξη του Καββαδία στο Φρέντυ Γερμανό (https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=2&cad=rja&ved=0CDwQFjAB&url=http%3A%2F%2Festamou.blogspot.com%2F2010%2F06%2Fblog-post_09.html&ei=NmYeUdSOF4rLsgbSpoHoBA&usg=AFQjCNGMBNYNxNF5AcN5g__zk49ZPrNA8g&sig2=4pzYzScOhsHsAkdJQzZo3w&bvm=bv.42553238,d.Yms)




:sm7::sm7::sm7:

Με ρούμπωσες!!!!! :ye02:
Υπέροχος ο Σπανός και μάλιστα τον πρώτο καιρό θυμάμαι όλο μπερδεύαμε τον Καββαδία με τον Σκαρίμπα!!!! Ήταν το "σπασμένο καράβι" του Κόλλια και ο "ιδανικός εραστής" του μπαρμπα-Γιάννη;;; Ή το ανάποδο?!?!?! :cool2:

Θα διαφωνήσω, όμως ως προς την Ζωή!!!!
Όσο ζεις μαθαίνεις και όσο μαθαίνεις, απολαμβάνεις. Όχι με την έννοια του ηδονισμού, αλλά με την χαρά της δημιουργίας. Όσο συντελείς, με τις όποιες δυνάμεις σου, στην προσπάθεια της ανθρωπότητας για εξέλιξη, εξερεύνηση και κυριαρχία στο σύμπαν, δεν μπορεί παρά να νοιώθεις ισορροπημένος και κατ΄επέκταση ευτυχής!!!

Ευχαριστώ για τις ευχές!!!!!:)
Η προσφώνηση δεν έχει καμμιά σημασία. Όπως και να το πεις... εγώ θα φεύγω. Όχι από κάπου, αλλά πάντα για κάπου!!! Και όπως είπες με κάθε μέσον. Ξέχασες τις καμήλες και του ελέφαντες:D!!!!

Το «Κον-Τίκι» τώρα δικαιώνεται - Κόσμος - Επικαιρότητα - Τα Νέα Οnline (http://www.tanea.gr/news/world/article/4636359/?iid=2)

sagini.sail
16-02-2013, 11:42
Σ΄ ευχαριστούμε πολύ Νίκο (Καββαδία) -Χ..