f1shf1nder33
25-02-2013, 22:32
Ένα ακόμη στενάχωρο της εποχής.:(
Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
1. Δημήτρης Κοντογιάννης
Καθόμουνα στου Λέντζου και έπινα καφέ
Και βλέπω έναν τύπο μαζί με σένανε
Και σκύβω το κεφάλι να μη με δεις εσύ
Θολώνει το μυαλό μου και σκίζεται η γη
Δεν πίστεψα πως ήταν αλήθεια όλα αυτά
Τα χείλη μου δαγκώνω, δεν ήταν ψέματα
Μου φάνηκε πως σπάσαν καθρέφτες χίλιοι δυο
Μα εγώ απ’τον καθρέφτη σε βλέπω και πονώ
Ρ.
Τριγύρω κουβεντιάζανε για τα πολιτικά
Και πώς ο Μαύρος σούταρε δοκάρι τη μπαλιά
Κι εγώ ο μαύρος τώρα δα βλέπω πως μια στιγμή
Να σβήσει η ζωή μου ήτανε αρκετή
Τ’Αγίου Βαλεντίνου, αχ πίκρα και καημέ
Καθόμουνα στου Λέντζου και έπινα καφέ
Κάνω να πω να φύγω μα γόρδιος δεσμός
Μ’ έχει δεμένο χάμω, αχ να `μουνα τυφλός
Μου φέρνει το γκαρσόνι χαρτί λογαριασμού
Πανάκριβα πληρώνω το πλάι τ’ αλλουνού
Κι εσύ γιατί ποιος ξέρει παράγγειλες λικέρ
Και μένα στην καρδιά μου δεκάξι κομπρεσέρ
Τα μάτια μου θολώνουν ψιχάλες του καιρού
Εσύ εκεί, εγώ εδώ θαμώνας του χαμού
.......................................................................................................
Μετά από 49 χρόνια λειτουργίας, το θρυλικό καφενείο «Λέντζος» όπου ανακαλύφθηκε ο καφές φραπέ, έβαλε λουκέτο, λόγω κρίσης.
«Στην έκθεση Θεσσαλονίκης το 1957, δούλευα στο περίπτερο της Νεστλέ. Λέω, δεν φτιάχνω έναν κρύο νεσκαφέ στο σέικερ που προορίζεται για το κακάο, να δω τι θα βγει; Μου λέρωσε το κοστούμι, αλλά έτσι γεννήθηκε ο φραπέ! Από την αρχή ο κόσμος τον είδε σαν αναψυκτικό. Λέγανε: η μπίρα είναι μισό ποτήρι αφρός και κοστίζει 8 δραχμές. Αυτός ο καφές είναι επίσης μισός αφρός, αλλά κοστίζει 7 δραχμές.», είχε δηλώσει σε συνέντευξή του ο Δημήτριος Βακόνδιος από τη Θεσσαλονίκη.
Τι σχέση έχει όμως του καφενείο Λέντζος με τον φραπέ;
«Το μαγαζί ξεκίνησε ως ζαχαροπλαστείο πολυτελείας το 1964. Φτιάχναμε πολύ ωραίες πάστες και τις παράγγελνε ο κόσμος μαζί με το καφεδάκι του. Μια ημέρα είχα μπει πίσω από τον μπουφέ επειδή έλειπε μια κοπέλα με άδεια. Εκεί που καθόμουν πειραματιζόμουν και μου ήρθε η ιδέα να ανακατέψω στο μίξερ τον καφέ με διαφορετική δοσολογία. Αυτό ήταν! Ο πρώτος φραπέ α λα Λέντζος σερβιρίστηκε και από τότε έγινε ανάρπαστος» δηλώνει Χρήστος Λέντζος .
Πολλά είχαν γραφτεί σχετικά με τα συστατικά του φραπέ. Ότι βάζει μπέικιν πάουντερ, αβγό, ή κρέμα γάλακτος, για να πετύχει το πλούσιο μείγμα.
«Από το 1965 που άνοιξα, μέχρι το 1971», έλεγε «έφτιαχνα τον φραπέ στο σέικερ. Τότε είναι που αγόρασα το πιο δυνατό μίξερ Μπράουν και τελειοποίησα τη συνταγή του καλού φραπέ. Το ίδιο μίξερ έχουν και άλλα μαγαζιά, αλλά τσιγκουνεύονται τη δόση. Στη χονδρική συσκευασία νεσκαφέ των 2,5 κιλών που αγοράζουν όλες οι καφετέριες, η εφορία υπολογίζει ότι αντιστοιχούν 1.000 δόσεις καφέ. Εγώ δεν βγάζω ούτε 400! Ετοιμάζω ένα γλυκό μείγμα και για τον μέτριο προσθέτω έξτρα καφέ από πάνω. Οι πελάτες ζητάνε τον έξτρα καφέ, γι' αυτό τους πιάνει καμιά φορά και το στομάχι τους!»
Πηγή protothema.gr
Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
1. Δημήτρης Κοντογιάννης
Καθόμουνα στου Λέντζου και έπινα καφέ
Και βλέπω έναν τύπο μαζί με σένανε
Και σκύβω το κεφάλι να μη με δεις εσύ
Θολώνει το μυαλό μου και σκίζεται η γη
Δεν πίστεψα πως ήταν αλήθεια όλα αυτά
Τα χείλη μου δαγκώνω, δεν ήταν ψέματα
Μου φάνηκε πως σπάσαν καθρέφτες χίλιοι δυο
Μα εγώ απ’τον καθρέφτη σε βλέπω και πονώ
Ρ.
Τριγύρω κουβεντιάζανε για τα πολιτικά
Και πώς ο Μαύρος σούταρε δοκάρι τη μπαλιά
Κι εγώ ο μαύρος τώρα δα βλέπω πως μια στιγμή
Να σβήσει η ζωή μου ήτανε αρκετή
Τ’Αγίου Βαλεντίνου, αχ πίκρα και καημέ
Καθόμουνα στου Λέντζου και έπινα καφέ
Κάνω να πω να φύγω μα γόρδιος δεσμός
Μ’ έχει δεμένο χάμω, αχ να `μουνα τυφλός
Μου φέρνει το γκαρσόνι χαρτί λογαριασμού
Πανάκριβα πληρώνω το πλάι τ’ αλλουνού
Κι εσύ γιατί ποιος ξέρει παράγγειλες λικέρ
Και μένα στην καρδιά μου δεκάξι κομπρεσέρ
Τα μάτια μου θολώνουν ψιχάλες του καιρού
Εσύ εκεί, εγώ εδώ θαμώνας του χαμού
.......................................................................................................
Μετά από 49 χρόνια λειτουργίας, το θρυλικό καφενείο «Λέντζος» όπου ανακαλύφθηκε ο καφές φραπέ, έβαλε λουκέτο, λόγω κρίσης.
«Στην έκθεση Θεσσαλονίκης το 1957, δούλευα στο περίπτερο της Νεστλέ. Λέω, δεν φτιάχνω έναν κρύο νεσκαφέ στο σέικερ που προορίζεται για το κακάο, να δω τι θα βγει; Μου λέρωσε το κοστούμι, αλλά έτσι γεννήθηκε ο φραπέ! Από την αρχή ο κόσμος τον είδε σαν αναψυκτικό. Λέγανε: η μπίρα είναι μισό ποτήρι αφρός και κοστίζει 8 δραχμές. Αυτός ο καφές είναι επίσης μισός αφρός, αλλά κοστίζει 7 δραχμές.», είχε δηλώσει σε συνέντευξή του ο Δημήτριος Βακόνδιος από τη Θεσσαλονίκη.
Τι σχέση έχει όμως του καφενείο Λέντζος με τον φραπέ;
«Το μαγαζί ξεκίνησε ως ζαχαροπλαστείο πολυτελείας το 1964. Φτιάχναμε πολύ ωραίες πάστες και τις παράγγελνε ο κόσμος μαζί με το καφεδάκι του. Μια ημέρα είχα μπει πίσω από τον μπουφέ επειδή έλειπε μια κοπέλα με άδεια. Εκεί που καθόμουν πειραματιζόμουν και μου ήρθε η ιδέα να ανακατέψω στο μίξερ τον καφέ με διαφορετική δοσολογία. Αυτό ήταν! Ο πρώτος φραπέ α λα Λέντζος σερβιρίστηκε και από τότε έγινε ανάρπαστος» δηλώνει Χρήστος Λέντζος .
Πολλά είχαν γραφτεί σχετικά με τα συστατικά του φραπέ. Ότι βάζει μπέικιν πάουντερ, αβγό, ή κρέμα γάλακτος, για να πετύχει το πλούσιο μείγμα.
«Από το 1965 που άνοιξα, μέχρι το 1971», έλεγε «έφτιαχνα τον φραπέ στο σέικερ. Τότε είναι που αγόρασα το πιο δυνατό μίξερ Μπράουν και τελειοποίησα τη συνταγή του καλού φραπέ. Το ίδιο μίξερ έχουν και άλλα μαγαζιά, αλλά τσιγκουνεύονται τη δόση. Στη χονδρική συσκευασία νεσκαφέ των 2,5 κιλών που αγοράζουν όλες οι καφετέριες, η εφορία υπολογίζει ότι αντιστοιχούν 1.000 δόσεις καφέ. Εγώ δεν βγάζω ούτε 400! Ετοιμάζω ένα γλυκό μείγμα και για τον μέτριο προσθέτω έξτρα καφέ από πάνω. Οι πελάτες ζητάνε τον έξτρα καφέ, γι' αυτό τους πιάνει καμιά φορά και το στομάχι τους!»
Πηγή protothema.gr