skippybi
18-01-2009, 19:39
http://www.skai.gr/photos/200901/m18-160621danaei.jpg H Δανάη σε εξώφυλλο δίσκου στον οποίο είχε συνεργαστεί με τον Μίμη Πλέσσα
Την τελευταία της πνοή σε ηλικία 96 ετών, άφησε η Δανάη Στρατηγοπούλου, κορυφαία ερμηνεύτρια του Αττίκ, τραγουδίστρια, στιχουργός, συνθέτης, συγγραφέας και μεταφράστρια.
Μόλις πληροφορήθηκε το θάνατο της Δανάης Στρατηγοπούλου, ο υπουργός Πολιτισμού Αντώνης Σαμαράς έκανε την ακόλουθη δήλωση:
« Η Δανάη, ήταν μια μεγάλη κυρία του Πολιτισμού των Γραμμάτων και των Τεχνών. Με την παρουσία της, το ταλέντο και το ήθος της , η Δανάη ξεχώρισε ως κορυφαία ερμηνεύτρια του Αττίκ, και απέδωσε με εξαιρετική επιτυχία ελληνικά δημοτικά τραγούδια καθώς και ιδιότυπες ισπανικές μελωδίες. Εκτός από την τεράστια προσφορά της στο τραγούδι, η Δανάη διακρίθηκε για το συγγραφικό και ποιητικό της έργο, βραβευόμενη μάλιστα και από την Προεδρία της Δημοκρατίας της Χιλής.
Η Δανάη αποτέλεσε ένα φωτεινό σύμβολο για πολλούς νέους καλλιτέχνες. Στους οικείους της εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια.»
Η κηδεία της θα γίνει το μεσημέρι της Τετάρτης, από το πρώτο νεκροταφείο.
Η Δανάη Στρατηγοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα στις 8 Φεβρουαρίου του 1913 (κατά άλλους 1911) αλλά τα παιδικά της χρόνια τα πέρασε στη Γαλλία (Παρίσι και Μασσαλία). Τελειώνοντας τις γυμνασιακές της σπουδές παρακολούθησε για ένα χρόνο οικονομικές επιστήμες και γράφτηκε στη Σχολή Πολιτικών Επιστημών, ενώ έλαβε δίπλωμα της Γαλλικής Ακαδημίας. Από πολύ νωρίς όμως ακολούθησε το ελαφρό τραγούδι και σπούδασε ορθοφωνία και φωνητική μουσική. Το 1935 πρωτοεμφανίζεται ως δημοσιογράφος ενώ ένα χρόνο μετά το 1936 ασχολείται πλέον επαγγελματικά με το καλλιτεχνικό της πάθος που ήταν το τραγούδι. Τη τέχνη του τραγουδιού διδάχθηκε από την εξαίρετη τότε καλλιτέχνιδα Μάγγη Καρατζά. Έτσι αργότερα συμμετέχει στη Μάντρα του Αττίκ με ίδιο καλλιτεχνικό όνομα Δανάη όπου και διέπρεψε ως η καλύτερη ερμηνεύτρια των αξιόλογων συνθέσεων του Αττίκ και Χαιρόπουλου, αποδίδοντας επίσης με εξαιρετική επιτυχία ελληνικά δημοτικά τραγούδια καθώς και ιδιότυπες ισπανικές μελωδίες.
Όταν ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος η Δανάη κατέφυγε στα Τρίκαλα όπου και διέμενε η αδελφή της. Το 1946 βρίσκεται καθηγήτρια φωνητικής μουσικής στο Ελληνικό Ωδείο Αθηνών και στη Δραματική Σχολή Ευγ. Χατζίσκου. Στην περίοδο της Χούντας διετέλεσε καθηγήτρια "τιμής ένεκεν" στην έδρα Ελληνικής Λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο του Σαντιάγκο και κατά την περίοδο 1972-1973 τακτική έμμισθη καθηγήτρια στο αυτό Πανεπιστήμιο.
Διετέλεσε μέλος της Εταιρείας Στιχουργών και Μουσικοσυνθετών Ελλάδος, της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Επιτροπής Αλληλεγγύης με την Χιλή, του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών κ.ά. ν
Τιμήθηκε με πολλές καλλιτεχνικές διακρίσεις, επαίνους, δύο βραβεία για τους στίχους της καθώς και ειδικό βραβείο της Προεδρίας της Χιλής επί Αλλιέντε στο Φεστιβάλ του Χιλιανού ελαφρού τραγουδιού το 1972.
Στο πλούσιο συγγραφικό της έργο ξεχωριστή θέση κατέχουν οι μεταφράσεις της, στίχων του Πάμπλο Νερούντα.
Συγγραφικό έργο
"Τραγουδώντας" (χρονικό) 1954
"Αντιδράσεις" (ποίηση) 1960
"Τα υψώματα του Μάτσου Πίτσου" του Π. Νερούντα, μετάφραση 1966
"Για ένα ζευγάρι ρόδα" (λαογραφική μελέτη) 1972
"Ελληνίδες ηρωίδες στο δημοτικό τραγούδι" (μελέτη) 1972 και ακολουθούν από το 1973:
"Εστραβαγάριο"
"Είκοσι ποιήματα αγάπης κι ένα τραγούδι απελπισμένο"
"Λάμψη και θάνατος του Χοακίμ Μουριέτα"
"Γενικό άσμα"
"Νύχτα του Σαββάτου" του Μπερναβέντε, μετάφραση
"Η μάυρη βίβλος της βορειοαμερικανικής επέμβασης στη Χιλή" του Αρμάνδο Ουρίβε, μετάφραση
"Η Χιλή θα νικήσει" του Χουάν Φοντό, μετάφραση
και πολλούς στίχους για τραγούδια ή μουσική σ΄ ελληνικά τραγούδια και σε ποίηση Π. Νερούντα
Την τελευταία της πνοή σε ηλικία 96 ετών, άφησε η Δανάη Στρατηγοπούλου, κορυφαία ερμηνεύτρια του Αττίκ, τραγουδίστρια, στιχουργός, συνθέτης, συγγραφέας και μεταφράστρια.
Μόλις πληροφορήθηκε το θάνατο της Δανάης Στρατηγοπούλου, ο υπουργός Πολιτισμού Αντώνης Σαμαράς έκανε την ακόλουθη δήλωση:
« Η Δανάη, ήταν μια μεγάλη κυρία του Πολιτισμού των Γραμμάτων και των Τεχνών. Με την παρουσία της, το ταλέντο και το ήθος της , η Δανάη ξεχώρισε ως κορυφαία ερμηνεύτρια του Αττίκ, και απέδωσε με εξαιρετική επιτυχία ελληνικά δημοτικά τραγούδια καθώς και ιδιότυπες ισπανικές μελωδίες. Εκτός από την τεράστια προσφορά της στο τραγούδι, η Δανάη διακρίθηκε για το συγγραφικό και ποιητικό της έργο, βραβευόμενη μάλιστα και από την Προεδρία της Δημοκρατίας της Χιλής.
Η Δανάη αποτέλεσε ένα φωτεινό σύμβολο για πολλούς νέους καλλιτέχνες. Στους οικείους της εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια.»
Η κηδεία της θα γίνει το μεσημέρι της Τετάρτης, από το πρώτο νεκροταφείο.
Η Δανάη Στρατηγοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα στις 8 Φεβρουαρίου του 1913 (κατά άλλους 1911) αλλά τα παιδικά της χρόνια τα πέρασε στη Γαλλία (Παρίσι και Μασσαλία). Τελειώνοντας τις γυμνασιακές της σπουδές παρακολούθησε για ένα χρόνο οικονομικές επιστήμες και γράφτηκε στη Σχολή Πολιτικών Επιστημών, ενώ έλαβε δίπλωμα της Γαλλικής Ακαδημίας. Από πολύ νωρίς όμως ακολούθησε το ελαφρό τραγούδι και σπούδασε ορθοφωνία και φωνητική μουσική. Το 1935 πρωτοεμφανίζεται ως δημοσιογράφος ενώ ένα χρόνο μετά το 1936 ασχολείται πλέον επαγγελματικά με το καλλιτεχνικό της πάθος που ήταν το τραγούδι. Τη τέχνη του τραγουδιού διδάχθηκε από την εξαίρετη τότε καλλιτέχνιδα Μάγγη Καρατζά. Έτσι αργότερα συμμετέχει στη Μάντρα του Αττίκ με ίδιο καλλιτεχνικό όνομα Δανάη όπου και διέπρεψε ως η καλύτερη ερμηνεύτρια των αξιόλογων συνθέσεων του Αττίκ και Χαιρόπουλου, αποδίδοντας επίσης με εξαιρετική επιτυχία ελληνικά δημοτικά τραγούδια καθώς και ιδιότυπες ισπανικές μελωδίες.
Όταν ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος η Δανάη κατέφυγε στα Τρίκαλα όπου και διέμενε η αδελφή της. Το 1946 βρίσκεται καθηγήτρια φωνητικής μουσικής στο Ελληνικό Ωδείο Αθηνών και στη Δραματική Σχολή Ευγ. Χατζίσκου. Στην περίοδο της Χούντας διετέλεσε καθηγήτρια "τιμής ένεκεν" στην έδρα Ελληνικής Λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο του Σαντιάγκο και κατά την περίοδο 1972-1973 τακτική έμμισθη καθηγήτρια στο αυτό Πανεπιστήμιο.
Διετέλεσε μέλος της Εταιρείας Στιχουργών και Μουσικοσυνθετών Ελλάδος, της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Επιτροπής Αλληλεγγύης με την Χιλή, του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών κ.ά. ν
Τιμήθηκε με πολλές καλλιτεχνικές διακρίσεις, επαίνους, δύο βραβεία για τους στίχους της καθώς και ειδικό βραβείο της Προεδρίας της Χιλής επί Αλλιέντε στο Φεστιβάλ του Χιλιανού ελαφρού τραγουδιού το 1972.
Στο πλούσιο συγγραφικό της έργο ξεχωριστή θέση κατέχουν οι μεταφράσεις της, στίχων του Πάμπλο Νερούντα.
Συγγραφικό έργο
"Τραγουδώντας" (χρονικό) 1954
"Αντιδράσεις" (ποίηση) 1960
"Τα υψώματα του Μάτσου Πίτσου" του Π. Νερούντα, μετάφραση 1966
"Για ένα ζευγάρι ρόδα" (λαογραφική μελέτη) 1972
"Ελληνίδες ηρωίδες στο δημοτικό τραγούδι" (μελέτη) 1972 και ακολουθούν από το 1973:
"Εστραβαγάριο"
"Είκοσι ποιήματα αγάπης κι ένα τραγούδι απελπισμένο"
"Λάμψη και θάνατος του Χοακίμ Μουριέτα"
"Γενικό άσμα"
"Νύχτα του Σαββάτου" του Μπερναβέντε, μετάφραση
"Η μάυρη βίβλος της βορειοαμερικανικής επέμβασης στη Χιλή" του Αρμάνδο Ουρίβε, μετάφραση
"Η Χιλή θα νικήσει" του Χουάν Φοντό, μετάφραση
και πολλούς στίχους για τραγούδια ή μουσική σ΄ ελληνικά τραγούδια και σε ποίηση Π. Νερούντα