PDA

View Full Version : Το Παιδί της αγάπης


EOD-K9
31-10-2009, 17:29
Το Παιδί της αγάπης


Αργά το βραδύ της 28 Οκτωβρίου γύρισα σπίτι μετά από ολοήμερη βόλτα και φαγοπότι.
Βαριόμουνα να μπω στο ίντερνετ οπότε έψαχνα κανένα περιοδικό να ξεφυλλίσω στο κρεβάτι μέχρι να με πάρει ο ύπνος (θέμα δευτερόλεπτων).
Τίποτα το ενδιαφέρων δεν βρήκα μια και ο άσπρος σίφουνας ταχε αναμαζώξει ούλα όποτε κουλουκούτιζα τα βιβλία της γυναίκας μου που δεν έχω διαβάσει, μια και η θεματολογία που διαβάζουμε είναι διαφορετική.
Τίποτα το ενδιαφέρον από τίτλους και το μάτι μου πέφτει στο:
<< Το παιδί της αγάπης >>
Με κρητική προφορά (χωριάτικη που ξέρω ότι τσατίζει την κυρά) ρωτώ :
Ηντανε επαε το ρίξαμε στις δακρύβρεχτες ιστορίες αγάπης ??
...............................ωχ Αι Μανώλη μου ήντα μου'σύρε

Άρχισα να το διαβάζω βαριεστημένα ..........μπας και θα διάβαζα και πολύ....... ίσα να με πάρει ο ύπνος .......
Έκπληξη !! στις 4 πρώτες σελίδες το ενδιαφέρων και η περιέργεια μου είχαν κορυφωθεί !! !!
Που να το αφήσω .......... .....................χθες το τέλειωσα
Τώρα πως να γράψεις και να περιγράψεις ένα βιβλίο τόσο καταιγιστικών συναισθημάτων τόσο ανθρώπινων τόσο ζωντανών
Τι βιβλίο χωρίς φόνο χωρίς περιπλοκές ........ή μήπως είχε
Ναι είχε .....είχε φόνους και περιπλοκές συναισθημάτων !!!!!!!
Και πολλούς!!!!
Έτσι είναι φίλοι μου όλο και κάποιον ήρωα του βιβλίου θα θυμίσει εσάς.
Μπορεί να μην είστε ο ορφανός Στέλιος αλλά μπορεί να είστε ένας από αυτούς που γύρισαν την πλάτη σε ένα Στέλιο....
Μπορεί να είστε ο Αλέκος με ένα ανεκπλήρωτο πλατωνικό (σχεδόν) έρωτα..
Ίσως να είστε ο γιος της Μαρίνας ο Άγγελος ,έστω και στο τελευταίο κομμάτι της ιστορία για να κλάψετε γι'αυτους που δεν καταλάβατε
Εαν είστε όμως γονείς τότε είστε ένα κομμάτι της Μαρίνας και είμαι σχεδόν σίγουρος γι'αυτο
Γιατί καταντήσουμε να εργαζόμαστε από το πρωί μέχρι το βράδυ για να προσφέρουμε στα παιδιά μας τα πάντα ενώ στη ουσία δεν τους προσφέρουμε το βασικότερο την αγάπη και την παρουσία μας την παρέα μας τον γονέα φίλο ,αποξενωνόμαστε από τα παιδιά μας για χάρη μιας ουτοπίας.
Σαν πως δεν έχουμε αποξενωθεί δεν σταματήσαμε να μιλάμε και να επικοινωνούμε σαν άνθρωποι??


Δεν χρειάζεται να γράψω περισσότερα άπλα ας διαβαστεί αν πέσει στα χέρια σας..............

κομμάτια σκόρπια
..Δεν αφήνω πίσω μου τίποτε. Ήρθα και φεύγω από τη ζωή αυτή σαν ένα φύλλο που ο άνεμος το πήγαινε πότε από δω και πότε από κει. Μόνο η δική σου αγάπη έδωσε νόημα σε αυτή τη σύντομη πορεία και θέλω φεύγοντας να σε βεβαιώσω πως δεν πήγε χαμένη...

Έτσι απλά. Όπως τον πέταξαν στο ίδρυμα νεογέννητο μωρό, όπως τον πήγαν πίσω στη φυσική του οικογένεια μικρό παιδάκι. Έτσι απλά, όπως τον έφεραν στην Αθήνα τεσσάρων ετών, όπως τον πήραν στην ανάδοχη οικογένεια στα δέκα του. Έτσι απλά, το φέρνουν πάλι πίσω στο ίδρυμα δώδεκα ετών παιδί. Πόσο απλό ακούγεται! Με τη διαφορά ότι δε μιλάμε για βαλίτσα αλλά για έναν άνθρωπο, για ένα αθώο παιδί.

Αγαπάμε έναν άνθρωπο και τον επιλέγουμε γι’ αυτό που είναι, όχι για να τον κάνουμε αυτό που θέλουμε εμείς. Οι περισσότεροι άνθρωποι, αυτό το λάθος κάνουμε....

Πάντα μου έλεγες ότι τα παιδιά δεν ανήκουν σε κείνους που τα γεννούν, άλλα σε κείνους που τ' αγαπούν .Μ'αυτη τη λογική ,εγώ είμαι δικό σου παιδί.Παιδί της αγάπης

Το Παιδί της αγάπης

http://www.psichogios.gr/datafiles/covers/big/22528.jpg Μαρίας Τζιρίτα

Το πρωί που έκατσα να γράψω το ποστ αυτό είδα ότι δεν είναι άγνωστη η Μαρία !!! (σε μας ) είναι η Memy (http://www.gsforum.gr/member.php?u=1522)
Και είναι το δεύτερο βιβλίο της που σχολιάζουμε ......
Δεν ξέρω τι θα πήγαινε καλλίτερα :
βουνό με βουνό δεν σμίγει
ή
τα μεγάλα πνεύματα συναντιούνται

EOD-K9
31-10-2009, 17:31
τα μεγάλα πνεύματα συναντιούνται

βέβαια έμενα και τον Arkas (http://www.gsforum.gr/member.php?u=9) λέω

:D:D

Arkas
11-11-2009, 01:43
Κυριάκο, έκανες μια πολύ όμορφη παρουσίαση!;)
Προσωπικά, δεν το έχω διαβάσει ακόμη, αλλά θα το κάνω με την πρώτη ευκαιρία.

Σε ευχαριστούμε φίλε!

ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΣ
11-11-2009, 08:42
Άμα θέλει ο Κυριάκος ...και συγγραφέας γίνεται .... ;)

Μπράβο για την παρουσίαση ...

Μας κέντρισες το ενδιαφέρον .... ;)

wolferin
18-11-2009, 12:01
και αυτο το βιβλιο της Μαριας ,το πρωτο της,αναφερεται σε πραγματικη ιστορια κ εγινε best-seller

ειναι πραγματικα πολυ δυνατο και συναισθηματικα φορτωμενο

το εβλεπα να γεννιεται και μετα δυσκολιας κρατουσα τα δακρυα μου!!!!

MARK
18-11-2009, 14:20
Ενδιαφέρον ακούγεται... Ευχαριστούμε για υην αφήγηση....;)