frits
06-11-2009, 00:13
http://www.gsforum.gr/picture.php?albumid=63&pictureid=815
Πρόκειται για ένα μοναδικό βιβλίο με απίστευτο υλικό που περιέχει την λεπτομερή καταγραφή και τον προσδιορισμό της ταυτότητας του ελληνικού μοτοσυκλετισμού.
Ο ελληνικός μοτοσυκλετισμός είναι πλέον υπεραιωνόβιος. Εκατόν δέκα χρόνια έχουν περάσει από τον Ιούλιο του 1895, όταν η μοτοσυκλέτα του Νικόλα Κοντογιαννάκη κύλησε τις τρεις ρόδες της στην Πανεπιστημίου «με την καταπληκτική δια την εποχήν ταχύτηταν των 15 χιλιομέτρων». Η πρώτη μοτοσυκλέτα που εμφανίστηκε στην Ελλάδα είχε κινητήρα εσωτερικής καύσης και αποτέλεσε σημαντική είδηση στον Τύπο της εποχής:
«…Κατά τα απογεύματα του θέρους του 1895, κατάπληκτοι οι Αθηναίοι διαβάται της οδού Πανεπιστημίου έβλεπον ένα θορυβώδες τρίτροχον είδος ποδηλάτου, επί του οποίου σχεδόν αιωρείτο εις επιβάτης, να διατρέχη με την καταπληκτική δια την εποχήν ταχύτητα των 15 χιλιομέτρων την απόσταση μεταξύ Δυτικής Εκκλησίας - Ζαχαροπλαστείου Γιαννάκη και τανάπαλιν… το οποίον, εν μέσω κονιορτού, καπνού και θορύβου, μετέφερε τον θαυμαζόμενον επιβάτην του εις απόστασιν 200 μέτρων, ταχύτερον μιας αμάξης! Όπου όμως έπρεπε να βασανισθή επί ημίσειαν ώραν δια να θέση και πάλιν εις κίνησιν τη μηχανήν του κατά αντίστροφον διεύθυνσιν…»
Η «Ιστορία του Ελληνικού Μοτοσυκλετισμού» αποτελείται από οκτώ κεφάλαια και είναι εικονογραφημένη με πρωτότυπο φωτογραφικό υλικό που συνέλεξε ο δημοσιογράφος Μιχάλης Αρβανιτόπουλος ύστερα από 450 προσωπικές συνεντεύξεις που πήρε σε παλιούς μοτοσυκλετιστές στις τέσσερις γωνιές της χώρας, από την Αλεξανδρούπολη έως την Κρήτη.
Τα οκτώ κεφάλαια του βιβλίου πραγματεύονται τα εξής θέματα:
Στο πρώτο, «Ο Χιλιομετροφάγος, ο Γκοτζαμάνης και ο Ινδιάνος», παρουσιάζεται η κοινωνική ιστορία του ελληνικού μοτοσυκλετισμού, το πολιτισμικό υπόβαθρο πάνω στο οποίο βασίζονται και εξηγούνται όλες οι υπόλοιπες δραστηριότητες της ελληνικής μοτοσυκλετιστικής κουλτούρας, από το 1895 έως το 1980.
Στο δεύτερο, «Η μοτοσυκλέτα στους ελληνικούς πολέμους», καταγράφεται η χρήση της μοτοσυκλέτας από την εμπόλεμη Ελλάδα και τους ιστορικούς της εχθρούς, κυρίως στον ελληνικό χώρο αλλά και στη Μικρασία και τη Μέση Ανατολή, από το 1913 έως τα τέλη της δεκαετίας του 1960.
Στο τρίτο κεφάλαιο, «Νέοι ορίζοντες μάσας», σκιαγραφείται το έπος του μεταφορέα, ή πώς ακριβώς η μοτοσυκλέτα συνέβαλε στη μεγάλη ανοικοδόμηση της χώρας και πέρασε έτσι για πρώτη φορά στα χέρια του λαού.
Στο τέταρτο κεφάλαιο, «Ελληνική πατέντα», αναπτύσσεται η πλούσια κουλτούρα του ελληνικού συνεργείου μοτοσυκλέτας.
Η ιστορία συνεχίζεται στο πέμπτο κεφάλαιο, για το «Θηρίο με τη μικρή καρδούλα», όπου γίνεται αναφορά στην παρουσία του μοτοποδήλατου και στον τρόπο που διεκδίκησε τη δική του θέση στο μεγαλείο.
Το έκτο κεφάλαιο, «Αγώνες φτιαγμένοι για το θεατή», είναι ένα συμπίλημα αναφορών σε πέντε διαφορετικά θεάματα που πρόσφερε η μοτοσυκλέτα στο ελληνικό κοινό, και που τα περισσότερα απ’ αυτά δεν ήταν ακριβώς αυτό που λέμε «αγώνες».
Στο έβδομο κεφάλαιο παίρνουμε μια μικρή μόνο αλλά αντιπροσωπευτική γεύση των αγώνων ταχύτητας και μοτοκρός, σε δέκα πορτρέτα μερικών από τους μεγαλύτερους θρύλους που έσπασαν τα χρονόμετρα στην Ελλάδα.
Η Ιστορία κλείνει με τη «Μοτοσυκλέτα του πατέρα μου», έναν ερμηνευτικό επίλογο που κοιτάζει το μέλλον του ελληνικού μοτοσυκλετισμού με τα μάτια των παιδιών.
Το βιβλίο για την «Ιστορία του Ελληνικού Μοτοσυκλετισμού» κυκλοφόρησε από την εκδοτική εταιρία MOTOTECH A.E. στο πλαίσιο της συμπλήρωσης των είκοσι χρόνων του περιοδικού ΜΟΤΟ. Η έρευνα και η καταγραφή της ιστορίας πραγματοποιήθηκε σε πρωτογενές επίπεδο από τον δημοσιογράφο Μιχάλη Αρβανιτόπουλο, διήρκεσε τέσσερα χρόνια μέχρι την ολοκλήρωσή της και χρηματοδοτήθηκε εξ ολοκλήρου από το περιοδικό ΜΟΤΟ. Πηγές της ιστορίας αποτέλεσαν δημοσιεύματα τύπου από το αρχείο της ΕΣΗΕΑ, αρχεία δήμων και κοινοτήτων. Η έκδοση καλύπτει την περίοδο 1896 – 1980, περιλαμβάνει σπάνιο φωτογραφικό υλικό και αποτελείται από 540 σελίδες. Με διαστάσεις 21Χ29, το βιβλίο έχει μορφή coffee table book.
Πρόκειται για ένα μοναδικό βιβλίο με απίστευτο υλικό που περιέχει την λεπτομερή καταγραφή και τον προσδιορισμό της ταυτότητας του ελληνικού μοτοσυκλετισμού.
Ο ελληνικός μοτοσυκλετισμός είναι πλέον υπεραιωνόβιος. Εκατόν δέκα χρόνια έχουν περάσει από τον Ιούλιο του 1895, όταν η μοτοσυκλέτα του Νικόλα Κοντογιαννάκη κύλησε τις τρεις ρόδες της στην Πανεπιστημίου «με την καταπληκτική δια την εποχήν ταχύτηταν των 15 χιλιομέτρων». Η πρώτη μοτοσυκλέτα που εμφανίστηκε στην Ελλάδα είχε κινητήρα εσωτερικής καύσης και αποτέλεσε σημαντική είδηση στον Τύπο της εποχής:
«…Κατά τα απογεύματα του θέρους του 1895, κατάπληκτοι οι Αθηναίοι διαβάται της οδού Πανεπιστημίου έβλεπον ένα θορυβώδες τρίτροχον είδος ποδηλάτου, επί του οποίου σχεδόν αιωρείτο εις επιβάτης, να διατρέχη με την καταπληκτική δια την εποχήν ταχύτητα των 15 χιλιομέτρων την απόσταση μεταξύ Δυτικής Εκκλησίας - Ζαχαροπλαστείου Γιαννάκη και τανάπαλιν… το οποίον, εν μέσω κονιορτού, καπνού και θορύβου, μετέφερε τον θαυμαζόμενον επιβάτην του εις απόστασιν 200 μέτρων, ταχύτερον μιας αμάξης! Όπου όμως έπρεπε να βασανισθή επί ημίσειαν ώραν δια να θέση και πάλιν εις κίνησιν τη μηχανήν του κατά αντίστροφον διεύθυνσιν…»
Η «Ιστορία του Ελληνικού Μοτοσυκλετισμού» αποτελείται από οκτώ κεφάλαια και είναι εικονογραφημένη με πρωτότυπο φωτογραφικό υλικό που συνέλεξε ο δημοσιογράφος Μιχάλης Αρβανιτόπουλος ύστερα από 450 προσωπικές συνεντεύξεις που πήρε σε παλιούς μοτοσυκλετιστές στις τέσσερις γωνιές της χώρας, από την Αλεξανδρούπολη έως την Κρήτη.
Τα οκτώ κεφάλαια του βιβλίου πραγματεύονται τα εξής θέματα:
Στο πρώτο, «Ο Χιλιομετροφάγος, ο Γκοτζαμάνης και ο Ινδιάνος», παρουσιάζεται η κοινωνική ιστορία του ελληνικού μοτοσυκλετισμού, το πολιτισμικό υπόβαθρο πάνω στο οποίο βασίζονται και εξηγούνται όλες οι υπόλοιπες δραστηριότητες της ελληνικής μοτοσυκλετιστικής κουλτούρας, από το 1895 έως το 1980.
Στο δεύτερο, «Η μοτοσυκλέτα στους ελληνικούς πολέμους», καταγράφεται η χρήση της μοτοσυκλέτας από την εμπόλεμη Ελλάδα και τους ιστορικούς της εχθρούς, κυρίως στον ελληνικό χώρο αλλά και στη Μικρασία και τη Μέση Ανατολή, από το 1913 έως τα τέλη της δεκαετίας του 1960.
Στο τρίτο κεφάλαιο, «Νέοι ορίζοντες μάσας», σκιαγραφείται το έπος του μεταφορέα, ή πώς ακριβώς η μοτοσυκλέτα συνέβαλε στη μεγάλη ανοικοδόμηση της χώρας και πέρασε έτσι για πρώτη φορά στα χέρια του λαού.
Στο τέταρτο κεφάλαιο, «Ελληνική πατέντα», αναπτύσσεται η πλούσια κουλτούρα του ελληνικού συνεργείου μοτοσυκλέτας.
Η ιστορία συνεχίζεται στο πέμπτο κεφάλαιο, για το «Θηρίο με τη μικρή καρδούλα», όπου γίνεται αναφορά στην παρουσία του μοτοποδήλατου και στον τρόπο που διεκδίκησε τη δική του θέση στο μεγαλείο.
Το έκτο κεφάλαιο, «Αγώνες φτιαγμένοι για το θεατή», είναι ένα συμπίλημα αναφορών σε πέντε διαφορετικά θεάματα που πρόσφερε η μοτοσυκλέτα στο ελληνικό κοινό, και που τα περισσότερα απ’ αυτά δεν ήταν ακριβώς αυτό που λέμε «αγώνες».
Στο έβδομο κεφάλαιο παίρνουμε μια μικρή μόνο αλλά αντιπροσωπευτική γεύση των αγώνων ταχύτητας και μοτοκρός, σε δέκα πορτρέτα μερικών από τους μεγαλύτερους θρύλους που έσπασαν τα χρονόμετρα στην Ελλάδα.
Η Ιστορία κλείνει με τη «Μοτοσυκλέτα του πατέρα μου», έναν ερμηνευτικό επίλογο που κοιτάζει το μέλλον του ελληνικού μοτοσυκλετισμού με τα μάτια των παιδιών.
Το βιβλίο για την «Ιστορία του Ελληνικού Μοτοσυκλετισμού» κυκλοφόρησε από την εκδοτική εταιρία MOTOTECH A.E. στο πλαίσιο της συμπλήρωσης των είκοσι χρόνων του περιοδικού ΜΟΤΟ. Η έρευνα και η καταγραφή της ιστορίας πραγματοποιήθηκε σε πρωτογενές επίπεδο από τον δημοσιογράφο Μιχάλη Αρβανιτόπουλο, διήρκεσε τέσσερα χρόνια μέχρι την ολοκλήρωσή της και χρηματοδοτήθηκε εξ ολοκλήρου από το περιοδικό ΜΟΤΟ. Πηγές της ιστορίας αποτέλεσαν δημοσιεύματα τύπου από το αρχείο της ΕΣΗΕΑ, αρχεία δήμων και κοινοτήτων. Η έκδοση καλύπτει την περίοδο 1896 – 1980, περιλαμβάνει σπάνιο φωτογραφικό υλικό και αποτελείται από 540 σελίδες. Με διαστάσεις 21Χ29, το βιβλίο έχει μορφή coffee table book.