ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΣ
21-11-2009, 03:44
Πολλές ευχές σε όλες τις Μαρίες,
εντός και εκτός φόρουμ ...
Επίσης στους:Βιργινία, Μαρία, Μάριος, Μάρω, Μαριέττα, Σουλτάνα, Δέσποινα, Παναγιώτη www.eortologio.gr (http://www.eortologio.gr/)
ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ-ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΑΙ 21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
http://www.xfe.gr/graphs/eisodia.jpg
«Σήμερον πιστοί χορεύσωμεν, εν ψαλμοίς και ύμνοις, τω Κυρίω άδοντες, τιμώντες και την αυτού, ηγιασμένην σκηνήν, την έμψυχον κιβωτών, την τον αχώρητον Λόγον χωρήσασαν, προσφέρεται γαρ Θεώ, υπερφυώς τη σαρκί νηπιάζουσα, και Αρχιερεας ο μέγας, Ζαχαρίας δέχεται, ευφραινώμενος ταύτην, ώς Θεού κατοικητήριον». Η Άννα, μητέρα της Θεοτόκου, επειδή πέρασε όλη σχεδόν τη ζωή της στείρα, χωρίς να γεννήσει παιδί, παρακάλεσε προσευχόμενη το Θεό, μαζί με τον άνδρα της Ιωακείμ, να τους χαρίσει παιδί. Και αν γινόταν αυτό, αμέσως θα το αφιέρωναν στο Θεό.
Και πράγματι, ο Θεός ευδόκησε και η Αννα γέννησε την Υπεραγία Θεοτόκο Μαρία. Όταν αυτή έγινε τριών χρονών, την πήραν οι γονείς της και αφιέρωσαν τη θυγατέρα τους στο Θεό, αφού την πήγαν στο Ναό. Την παρέδωσαν στον αρχιερέα Ζαχαρία, ο όποιος αφού την παρέλαβε, την εισήγαγε στα Άγια των Αγίων, όπου μόνο ο αρχιερέας έμπαινε μια φορά το χρόνο. Αλλά ο Ζαχαρίας γνώριζε δι' αποκαλύψεως τι έμελλε να συμβεί δια της κόρης αυτής.
Εκεί η Παρθένος έμεινε δώδεκα χρόνια. Όλο αυτό το διάστημα ο αρχάγγελος Γαβριήλ προμήθευε την Παναγία με τροφή ουράνια. Βγήκε τότε, όταν ήλθε ή στιγμή να συμβάλει στη σάρκωση του Σωτήρα Χριστού, πού είναι «ο αγαπήσας ημάς και δούς παράκλησιν αιωνίαν και ελπίδα αγαθήν εν χάριτι» (Β΄ Θες. 2:16). Ο Οποίος, δηλαδή, μας αγάπησε και μας έδωσε παρηγοριά που δε θα έχει τέλος, αλλά θα είναι αιώνια, και μας χάρισε ελπίδα αγαθών ουρανίων.
πηγή:xfe.gr
εντός και εκτός φόρουμ ...
Επίσης στους:Βιργινία, Μαρία, Μάριος, Μάρω, Μαριέττα, Σουλτάνα, Δέσποινα, Παναγιώτη www.eortologio.gr (http://www.eortologio.gr/)
ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ-ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΑΙ 21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
http://www.xfe.gr/graphs/eisodia.jpg
«Σήμερον πιστοί χορεύσωμεν, εν ψαλμοίς και ύμνοις, τω Κυρίω άδοντες, τιμώντες και την αυτού, ηγιασμένην σκηνήν, την έμψυχον κιβωτών, την τον αχώρητον Λόγον χωρήσασαν, προσφέρεται γαρ Θεώ, υπερφυώς τη σαρκί νηπιάζουσα, και Αρχιερεας ο μέγας, Ζαχαρίας δέχεται, ευφραινώμενος ταύτην, ώς Θεού κατοικητήριον». Η Άννα, μητέρα της Θεοτόκου, επειδή πέρασε όλη σχεδόν τη ζωή της στείρα, χωρίς να γεννήσει παιδί, παρακάλεσε προσευχόμενη το Θεό, μαζί με τον άνδρα της Ιωακείμ, να τους χαρίσει παιδί. Και αν γινόταν αυτό, αμέσως θα το αφιέρωναν στο Θεό.
Και πράγματι, ο Θεός ευδόκησε και η Αννα γέννησε την Υπεραγία Θεοτόκο Μαρία. Όταν αυτή έγινε τριών χρονών, την πήραν οι γονείς της και αφιέρωσαν τη θυγατέρα τους στο Θεό, αφού την πήγαν στο Ναό. Την παρέδωσαν στον αρχιερέα Ζαχαρία, ο όποιος αφού την παρέλαβε, την εισήγαγε στα Άγια των Αγίων, όπου μόνο ο αρχιερέας έμπαινε μια φορά το χρόνο. Αλλά ο Ζαχαρίας γνώριζε δι' αποκαλύψεως τι έμελλε να συμβεί δια της κόρης αυτής.
Εκεί η Παρθένος έμεινε δώδεκα χρόνια. Όλο αυτό το διάστημα ο αρχάγγελος Γαβριήλ προμήθευε την Παναγία με τροφή ουράνια. Βγήκε τότε, όταν ήλθε ή στιγμή να συμβάλει στη σάρκωση του Σωτήρα Χριστού, πού είναι «ο αγαπήσας ημάς και δούς παράκλησιν αιωνίαν και ελπίδα αγαθήν εν χάριτι» (Β΄ Θες. 2:16). Ο Οποίος, δηλαδή, μας αγάπησε και μας έδωσε παρηγοριά που δε θα έχει τέλος, αλλά θα είναι αιώνια, και μας χάρισε ελπίδα αγαθών ουρανίων.
πηγή:xfe.gr