Σαν σήμερα................ [Αρχείο]

riko46

10-12-2009, 08:02

1832 Η Υψηλή Πύλη εκδίδει τον "Προνομιακόν Χάρτην ή την Οργανικήν Διάταξιν", με την οποία ιδρύεται η "Ηγεμονία της Σάμου". Η Σάμος παραμένει κάτω από την κυριαρχία του σουλτάνου, αλλά αποκτά μια μορφή αυτονομίας, καθώς θα κυβερνιέται από χριστιανό ηγε (Ιστορία)
http://pf.pstatic.gr/CMAN/i/164/I0/125421-28824483.jpg 1957 Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ αποφαίνεται υπέρ της αυτοδιάθεσης της Κύπρου. (Ιστορία)
http://pf.pstatic.gr/CMAN/i/164/I0/125421-28824484.jpg 1963 Το Νόμπελ Λογοτεχνίας απονέμεται πρώτη φορά σε Έλληνα. Ο Γιώργος Σεφέρης είναι ο νικητής. Κατά την τελετή βράβευσης, ο μεγάλος μας ποιητής αναφέρει: "Ανήκω σε μια χώρα μικρή. Είναι μικρός ο τόπος μας, αλλά η παράδοσή του είναι τεράστια... (Πολιτισμός)
http://pf.pstatic.gr/CMAN/i/164/I0/125421-28824500.jpg 1991 Στη σύνοδο κορυφής της ΕΟΚ στο Μάαστριχτ της Ολλανδίας υπογράφεται η ομώνυμη συνθήκη, η οποία προβλέπει κοινό νόμισμα και κοινή αμυντική πολιτική μέχρι το τέλος του 1999. (Ιστορία)

.........................;)

skippybi

10-12-2009, 16:16

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 1963

Πώς έζησαν οι Ελληνες το πρώτο Νομπέλ τους

Και τι έγραφαν χαιρέκακα οι ευρωπαίοι και οι αμερικανοί άσπονδοι φίλοι της Ελλάδας για τη βράβευση του Γιώργου Σεφέρη

Στις 24 Οκτωβρίου αναγγέλλεται ότι το βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας δίδεται για πρώτη φορά σε Ελληνα και αυτός είναι ο Γιώργος Σεφέρης! Είναι η ίδια χρονιά που δύο μήνες πριν, το βραβείο Λένιν για την ειρήνη έχει δοθεί στον Μανόλη Γλέζο.

Η είδηση μεταδίδεται στις 12.00 ώρα Γκρίνουιτς (2 μ.μ. Ελλάδος) και κάνει τον γύρο του κόσμου. «Ασφαλώς κάθε Ελληνική ψυχή σκιρτά εκ συγκινήσεως και εθνικής υπερηφανείας» γράφει ο «Συναγερμός» Λευκωσίας στο φύλλο του της 28ης Οκτωβρίου. «Η προσγενομένη εις τον κ. Σεφέρην, ποιητήν και διπλωμάτην, τιμή αναγνωρίσεως του μεγάλου έργου του αντανακλάται και επί ολοκλήρου του πολιτισμού της μητρός πατρίδος, η οποία είναι τω όντι υπερήφανος διότι ένα άξιον τέκνον της επεβλήθη διεθνώς και έτυχε της μεγίστης διεθνούς τιμής. Εύγε του!» καταλήγει το δημοσίευμα (ΑΠ 807 Α/3, Χ. Τσίκος από Γ.Τ. Λευκωσίας). Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται σύσσωμος ο ελληνικός αλλά και ο κυπριακός Τύπος αφού ο ποιητής τού «Κύπρον, ου μ' εθέσπισεν» έχει μπει για τα καλά στις καρδιές των βασανισμένων Κυπρίων. Η «Αγιανάπα», η «Σαλαμίνα της Κύπρος» και οι «Λεπτομέρειες στην Κύπρο» θα τον εγγράψουν βαθιά στη συνείδηση των ελλήνων αδελφών. Τηλεγραφήματα από γυμνάσια, οργανώσεις, ως και εκείνο του Εθνάρχη Μακαρίου είναι από τα πρώτα που θα φθάσουν στον ποιητή για να τον συγχαρούν. Στην Ελλάδα, κυβέρνηση και σύσσωμος ο πολιτικός, πνευματικός και επιστημονικός κόσμος, ο Τύπος στο σύνολό του επιχαίρουν και πανηγυρίζουν. «Πώς ακούσατε το μεγάλο νέο;», «Με χαρά, φυσικά» απαντά ο ποιητής. «Και το περιμένατε;», «Ομολογώ όχι! Είχα πολλούς αντιπάλους. Συγκεκριμένα διάβασα προ ημερών στον "Φιγκαρό" ότι για το φετινό Νόμπελ η Σουηδική Ακαδημία είχε υπόψη της 80 υποψηφίους» («Φιλελεύθερος», φύλλο 26.10.1963, ΑΠ 807/Α/3 από Γ.Τ. Λευκωσίας).

Να, τι έγραφε χαιρέκακα η «Washington Post» για τους αντιπάλους του Σεφέρη στο φύλλο της τής 30ής Οκτωβρίου: «Για ποιον λόγο η Σουηδική Ακαδημία αγνόησε κατά το παρελθόν τον διεθνούς φήμης Ελληνα Νίκο Καζαντζάκη, όπως και άλλες μορφές των γραμμάτων, τον Τολστόι, τον Ζολά, τον Γκόρκυ; Το βραβείο στον Σεφέρη συμβολίζει τον εκπεσμό ενός θεσμού». Στη Βρετανία έχει προηγηθεί κατά πέντε ημέρες (25 Οκτ.) ο «Guardian». «Παρ' όλον που υπήρχον άλλοι γνωστότεροι υποψήφιοι ως ο Pablo Neruda, ο Sartre, ο Moravia και ο Green, εν τούτοις η εκλογή της Σουηδικής Ακαδημίας πρέπει να θεωρηθή ως άμεμπτος» (ΑΠ 4282, Μ. Κοσμάτος από Γ.Τ. Λονδίνου).

Η «Χαραυγή» της Κύπρου (26 Οκτ.) θα σημειώσει για αυτό: «Σ' ερώτηση δημοσιογράφων αν αληθεύει πως ο Νερούντα και ο Σαρτρ, οι δύο ισχυρότεροι αντίπαλοί του, δεν πήραν το Νόμπελ γιατί έχουν αριστερές ιδέες, ο Σεφέρης απάντησε με υπεκφυγή».

Δύο ημέρες μετά την αναγγελία της βράβευσης, στις 27 Οκτωβρίου, ο αμερικανός συγγραφέας Χένρι Μίλερ θα αφιερώσει έναν ύμνο για τον ποιητή στη «Sunday Telegraph» με τίτλο «Ποιητής της φωτιάς». Οι «Times» θα πουν γι' αυτόν: «Αν και ποιητής της συγχρόνου ευρωπαϊκής παραδόσεως, εν τούτοις κάθε στίχος του δεικνύει σαφώς πόσον βαθύτατα είναι προσκολλημένος εις το τοπίον, την ιστορίαν και τους μύθους της χώρας του». Ενώ αναφερόμενοι στο έργο του θα γράψουν ότι πρόκειται «για ένα μίγμα σκέψεων και συναισθημάτων, μιας νοσταλγίας (nostalgia) που πηγαίνει πίσω, σ' έναν πολιτισμό 3.000 ετών».

Η ΑΠΟΝΟΜΗ Πώς θα είμαστε «λιγότερο ρομπότ»

Ο ποιητής στις 10 Δεκεμβρίου θα παραλάβει το βραβείο από τα χέρια του βασιλιά Γουσταύου Στ´, για να θυμηθεί τη στιγμή που ως διάδοχος του θρόνου είχε ενδιαφερθεί να ενισχύσει οικονομικά τις ανασκαφές στην ακρόπολη της Ασίνης. Ο Σεφέρης όμως θα εμπνευσθεί από τον ανασκαφέα της, αρχαιολόγο Αλεξ Πέρσον και θα γράψει γι' αυτόν και το έργο του «Ο βασιλιάς της Ασίνης». «Να, γιατί η Ασίνη μού είχε χαρίσει ένα ποίημα» είπε τη λαμπρή βραδιά ενώπιον του υψηλού ακροατηρίου που τον παρακολουθούσε να απαγγέλλει το συγκεκριμένο ποίημα στα ελληνικά και μετά να αναπτύσσει σε έξοχα γαλλικά «Λίγα λόγια για τη νεώτερη ελληνική παράδοση». Ο ίδιος αγάπησε εξίσου όλα τα έργα του. «Ολα. Δεν έχω απαρνημένα έργα». Και στην ερώτηση «Πιστεύετε πως στον σημερινό κόσμο μπορεί ν' ανθέξη το Ελληνικό πνεύμα κι η ποίηση;» εκείνος είχε πει με μιαν αδιόρατη θλίψη: «Δεν ξέρω. Η ανθρωπότητα όμως χρειάζεται και το Ελληνικό πνεύμα και την ποίηση για να είναι λιγώτερο ρομπότ». Αν ζούσε σήμερα θα επανελάμβανε τα ίδια λόγια, ίσως με πιο μεγάλη θλίψη και ίσως ακόμη με φόβο. Ποιος μπορεί να ξέρει;

Πηγή: Το Βήμα