PDA

View Full Version : Διάβασαν την σκέψη με πείραμα-σταθμό!


skippybi
05-02-2010, 23:44
http://www.otherside.gr/wp-content/uploads/2010/02/brain-05.jpg

Για πέντε χρόνια νεαρός Βέλγος βρισκόταν σε κατάσταση «φυτού», μη μπορώντας να επικοινωνήσει με το περιβάλλον του εξαιτίας σοβαρού τραύματος στο κρανίο λόγω αυτοκινητιστικού δυστυχήματος το 2003.

Βρετανοί και βέλγοι ερευνητές αφού χρησιμοποίησαν μια συσκευή απεικόνισης του εγκεφάλου σε πραγματικό χρόνο, (δηλαδή μια μαγνητική τομογραφία λειτουργικού συντονισμού – fMRI), απέδειξαν ότι ο ασθενής μπορούσε να σκέφτεται και να είναι ικανός να απαντάει σε ερωτήσεις κλειστού τύπου “ναι” και “όχι” αλλά και σε ερωτήσεις που του έκαναν οι γιατροί (όπως π.χ. “είναι Τόμας το όνομα του πατέρα σου;”), αλλάζοντας με τη θέλησή του την εγκεφαλική δραστηριότητά του.


Η συγκεκριμένη έρευνα, που διήρκησε τρία χρόνια, δημοσιεύτηκε στο έγκυρο ιατρικό περιοδικό “New England Journal of Medicine”, σύμφωνα το Ρόιτερ και το BBC. Οι επιστήμονες μελέτησαν συνολικά 54 περιπτώσεις ασθενών που είχαν χαρακτηριστεί “φυτά” και διαπίστωσαν μέσω της τομογραφίας fMRI ότι τρεις από αυτούς έδιναν σημάδια επίγνωσης – ανάμεσά τους ήταν και ο 29χρονος Βέλγος , ο μόνος που τελικά μπόρεσε να επικοινωνήσει με τους γιατρούς με “ναι” και “όχι”).

Οι ερευνητές δήλωσαν έκπληκτοι από τη δυνατότητα “επικοινωνίας” με τον ασθενή. Όπως δήλωσε ο υπεύθυνος νευροεπιστήμων Άντριαν Όουεν του Συμβουλίου Ιατρικής Έρευνας του Κέιμπριτζ της Βρετανίας:
“Μπορούσε να απαντήσει σωστά στις ερωτήσεις που του κάναμε, αλλάζοντας απλώς τις σκέψεις του. Όχι μόνο η έρευνά μας έδειξε ότι ο ασθενής δεν ήταν σε κατάσταση φυτού, αλλά, το σημαντικότερο, για πρώτη φορά μέσα σε πέντε χρόνια, βρήκε έναν τρόπο να επικοινωνήσει τις σκέψεις του στον έξω κόσμο”.


Διαβαστε την συνεχεια (http://www.otherside.gr/2010/02/peirama-stathmos-diavazei-ti-skepsi/#more-22906)

ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΣ
06-02-2010, 00:23
Σοβαρότατη εξέλιξη .....http://i247.photobucket.com/albums/gg124/ELINADOUR/SMILES-2/BRAV-81.gif

MARK
06-02-2010, 10:50
Μπράβο,μεγάλο επίτευγμα που δίνει ελπίδα σε πολύ κόσμο που έχει συγγενείς σε τέτοια κατάσταση..........:sm4:

spyrosk58
06-02-2010, 11:30
Αυτά να βλέπουν αυτοί που θέλουν να "τραβάνε τα καλώδια" και οι υπέρμαχοι της ευθανασίας (όχι ότι δεν υπάρχουν περιπτώσεις που αποτελούν λύτρωση).

Arkas
06-02-2010, 11:47
Αυτά να βλέπουν αυτοί που θέλουν να "τραβάνε τα καλώδια" και οι υπέρμαχοι της ευθανασίας (όχι ότι δεν υπάρχουν περιπτώσεις που αποτελούν λύτρωση).
Από το στόμα μου το πήρες Σπύρο!

pirate
06-02-2010, 12:10
παιδιά δεν είναι τόσο άπλα τα πράγματα ειδικά σε μια χώρα όπως η Ελλάδα μας που δεν έχει ούτε τους χώρους αλλά ούτε και το ειδικό προσωπικό για τέτοιους ασθενείς που απόρροια ατυχήματος είναι σε κώμα , πολύ μεγάλη κουβέντα, με πολλές παραμέτρους όπως βιοηθικής, ψυχολογικούς (συγγενείς), κοινωνικούς. Θα προσπαθήσω να σας στείλω την μελέτη

ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΣ
06-02-2010, 21:26
παιδιά δεν είναι τόσο άπλα τα πράγματα ειδικά σε μια χώρα όπως η Ελλάδα μας που δεν έχει ούτε τους χώρους αλλά ούτε και το ειδικό προσωπικό για τέτοιους ασθενείς που απόρροια ατυχήματος είναι σε κώμα , πολύ μεγάλη κουβέντα, με πολλές παραμέτρους όπως βιοηθικής, ψυχολογικούς (συγγενείς), κοινωνικούς. Θα προσπαθήσω να σας στείλω την μελέτη


....περιμένουμε ....:rolleyes:

tsompanis
06-02-2010, 22:05
να καταλαβαίνεις τα πάντα γύρω σου και να μην μπορείς να κάνεις κάτι!
μεγάλη φρίκη!ούτε στον χειρότερο μου εχθρό:hmmm:

gemara
06-02-2010, 22:42
Είμαι σίγουρος ότι η περίπτωση του νεαρού Βέλγου δεν είναι πρωτοφανής αλλά κάτι συνηθισμένο.

Σας καταθέτω και γω την σχετική εμπειρία μου με τον κολλητό μου που μετά από 3,5 μήνες σε κώμα στην εντατική, επέζησε χάρη στο πείσμα της μητέρας του που δεν επέτρεψε στους γιατρούς να "τραβήξουν" τα καλώδια, αφού της τον είχαν "τεκμηριωμένα" ξεγραμμένο. Στην συνέχεια ο Γεράσιμος έμεινε 15 μήνες "φυτό" και κλινήρης χωρίς καμμία απολύτως αντίδραση στο νοσοκομείο μαζί με την μητέρα του να τον φροντίζει. Εκεί διαπίστωσα με συγκίνηση ότι αντιδρούσε σε αυτά που του έλεγα με την τελευταία φάλαγγα του αντίχειρά του! Μάλιστα "συννενοηθήκαμε" και το ένα κούνημα σήμαινε "ναι" και τα δύο "όχι"! Το βλέμμα του παρ' όλα αυτά παράμενε απλανές και ακίνητο.
Όλως ξαφνικά μετά από 1,5 χρόνο άρχισε να "ξυπνάει" και σήμερα 8 χρόνια μετά, ζει μια φυσιολογική ζωή, οδηγώντας το αυτοκίνητό του, πηγαίνοντας στην δουλειά του και όταν είδε την GS μια φορά (δεν ήταν ποτέ μηχανόβιος) που πήγαμε για καφέ μου είπε: "Ρε μεγάλε, αυτό είναι 1200, πωπωωω!", ;)

Γεια σου ρε Τζέρυ!:)

Carduelis
07-02-2010, 13:14
Σίγουρα από πλευράς κατανόησης της λειτουργίας του εγκεφάλου επιστημονικά υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα. Αυτή η μέθοδος θέλει δουλειά μέχρι να γίνει και κλινικά χρήσιμη.
Η δικιά μου εμπειρία με τέτοια βαριά περιστατικά, μια και το αναφέρει ο Γιώργος, είναι πως πρώτα τα αγαπημένα τους πρόσωπα είναι που παρατηρούν την όποια βελτίωση και μετά οι γιατροί. Στις πολύ βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις πιθανά οι άρρωστοι ανταποκρίνονται ευκολότερα σε γνωστά και αγαπημένα πρόσωπα και ειδικά στη μάνα, παρά σε άγνωστο νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό.
Και ένα ακόμα πιό σημαντικό, όταν κάποτε κατανοήσουμε και μετρήσουμε ποσοτικά την αγάπη, είμαι σίγουρος πως ειδικά η αγάπη της μάνας στο παιδί θα είναι η μεγαλύτερη! Δεν έχω καταλάβει αν η αγάπη της μάνας απλά τρέφει την ελπίδα και την πίστη, ή αν όντως το "μητρικό ένστικτο" μεταφράζεται σε μια ισχυρότερη επικοινωνία της μάνας με το παιδί της που ίσως κάποτε εξηγηθεί επιστημονικά.
Πάντως ξέρω σίγουρα πως αυτοί οι άρρωστοι δίχως την συμπαράσταση των αγαπημένων τους είναι χαμένοι..

BOXER
07-02-2010, 18:32
Σίγουρα από πλευράς κατανόησης της λειτουργίας του εγκεφάλου επιστημονικά υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα. Αυτή η μέθοδος θέλει δουλειά μέχρι να γίνει και κλινικά χρήσιμη.
Η δικιά μου εμπειρία με τέτοια βαριά περιστατικά, μια και το αναφέρει ο Γιώργος, είναι πως πρώτα τα αγαπημένα τους πρόσωπα είναι που παρατηρούν την όποια βελτίωση και μετά οι γιατροί. Στις πολύ βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις πιθανά οι άρρωστοι ανταποκρίνονται ευκολότερα σε γνωστά και αγαπημένα πρόσωπα και ειδικά στη μάνα, παρά σε άγνωστο νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό.
Και ένα ακόμα πιό σημαντικό, όταν κάποτε κατανοήσουμε και μετρήσουμε ποσοτικά την αγάπη, είμαι σίγουρος πως ειδικά η αγάπη της μάνας στο παιδί θα είναι η μεγαλύτερη! Δεν έχω καταλάβει αν η αγάπη της μάνας απλά τρέφει την ελπίδα και την πίστη, ή αν όντως το "μητρικό ένστικτο" μεταφράζεται σε μια ισχυρότερη επικοινωνία της μάνας με το παιδί της που ίσως κάποτε εξηγηθεί επιστημονικά.
Πάντως ξέρω σίγουρα πως αυτοί οι άρρωστοι δίχως την συμπαράσταση των αγαπημένων τους είναι χαμένοι..


:sm8: Ετσι γιατρε!