Συνεχίζοντας την διαδρομή μας έπρεπε να κατέβουμε χαμηλά στο φράγμα της Συκιάς και να αρχίσουμε να ανεβαίνουμε προς το Βουλγαρέλι όπου είχαμε δώσει ραντεβού με φίλους από την Άρτα για να συνεχίσουμε την διαδρομή μαζί. Πις οφ Κεϊκ λέμε και ξεκινάμε...
Για όποιον έχει κάνει το συγκεκριμένο κομμάτι δεν χρειάζεται να πω κάτι. Για όλους τους υπόλοιπους, απλά, βάλτε το σε κάποια μελλοντικά σας σχέδια και δεν θα το μετανοιώσετε. Από την αγριάδα του τοπίου, τα πέτρινα γεφύρια, τις χαράδρες, τα χωριουδάκια με τους φιλόξενους κατοίκους, μέχρι τα μισοτελειωμένα τούνελ στα βουνά των Αγράφων λίγο μετά το χωριό της Αργιθέας.
Κάποιες φωτογραφίες που σίγουρα δεν μπορούν να αποτυπώσουν αυτά που το μάτι και η ψυχή βλέπει...
Στην σιδερένια γέφυρα του Πετρωτού. Κάντε μια στάση και ρίχτε μια ματιά γύρω σας....
(Φωτογραφία Γιάννη)
Πέτρινο γεφύρι Πετρωτού
Λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω τα τρομακτικά τούνελ των Αγράφων. Αυτή την περίοδο τα νερά από το βουνό είναι τόσα πολλά που τα τούνελ (6) στάζουν από παντού. Να είστε προετοιμασμένοι για αρκετό νερό (εμείς δεν ήμασταν :P ).
(φωτογραφία Φώτης Τριάντος)
Επίσης ο δρόμος μέσα στα τούνελ μάλλον ποτάμι θυμίζει οπότε και εκεί προσοχή.
(φωτογραφία Φώτης Τριάντος)