Εδώ βρισκόμαστε στο ιστορικό τμήμα της πόλης, στην πλατεία
Ban Jelačić όπου τριγύρω της υπάρχουν διάφορες εκκλησίες, παλάτια, μουσεία, γκαλερί και τα κυβερνητικά κτίρια που είναι δημοφιλή για τους τουρίστες .
Περπατώντας γύρω από την πλατεία Jelacic χρειάστηκε να ρωτήσω διάφορους ανθρώπους ψάχνοντας και εκεί διαπίστωσα άλλη μια σημαντική διαφορά μεταξύ της Σερβίας και της Κροατίας. Σε αντίθεση με τη Σερβία που αγγλικά μιλούσαν λίγοι εκεί όλοι οι νέοι άνθρωποι όχι απλά μιλούσαν αγγλικά αλλά είχαν λεξιλόγιο επίπεδου proficiency.
Απλά για να είμαι ακριβής μόνο κροάτισσες ρωτούσα..
Ο έφιππος κύριος είναι ο
Jozip Jelacic, κυβερνήτης της Κροατίας από το Μάρτιο του 1848 έως το Μάιο του 1859. Μέλος της βουλής και αξιόλογος στρατηγός που έμεινε στην ιστορία από τις στρατιωτικές του εκστρατείες κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1848
Η επόμενη φωτογραφία είναι τροφή για σκέψη. Πρόκειται για έναν κεντρικό μονόδρομο με ελάχιστη κίνηση εκείνη την ώρα. Έκατσα λίγα λεπτά και παρατήρησα τους κροάτες. Όλοι ανεξαιρέτως περίμεναν υπομονετικά να ανάψει το πράσινο φανάρι για τους πεζούς. Κανένας δεν πέρασε με κόκκινο αν και η κίνηση ήταν ελάχιστη και όλοι διέσχιζαν τον δρόμο μόνο από τη διάβαση.
Μετά από λίγο μου συνέβη κάτι που θα μου μείνει αξέχαστο. Σε μια διάβαση πεζών χωρίς φωτεινό σηματοδότη πήγα να περάσω και σταμάτησε ένα τραμ τριών βαγονιών ! Έμεινα κατάπληκτος.. Γιατί εκεί οι άνθρωποι έχουν
ΠΑΙΔΕΙΑ . Εδώ για όλα τα κακά που συμβαίνουν στους δρόμους μας φταίνε οι κακοί δρόμοι, η ελλιπής σήμανση, η τροχαία που δεν κάνει σωστά τη δουλειά της, ο ανάδρομος Ερμής.. Καιρός είναι να κοιτάξουμε την καμπούρα μας και να δούμε ο καθένας τι μπορεί να κάνει για το κάθε πρόβλημα γιατί με το να αποποιούμαστε ευθύνες και να βρίζουμε άλλους δε βγαίνει τίποτα.
Το ανώτατο δικαστήριο της Κροατίας
Κι αυτό το κτίριο με τα κεραμίδια είναι το δικό τους μέγαρο Μαξίμου. Με έναν φρουρό όλο κι όλο..