....ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΤΙ ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΤΡΟΜΟΣ
Το κατέβασμα μας άφησε έντονες μνήμες και συγκινήσεις.
Μέχρι τώρα η συναισθηματική μας μνήμη αποτύπωνε εικόνες λόγω του πρωτόγνωρου, της απίστευτης ομορφιάς, της οδηγικής απόλαυσης.
Αυτή τη φορά η αποτύπωση έγινε λόγω του φόβου, του τρόμου, της αδρεναλίνης.
Δεν ξέρω πόσες φορές ζήτησα από το Θεό να μας φυλάει στα χιλιόμετρα που κάναμε μέχρι να κατέβουμε κάτω.
Ήταν από τις λίγες φορές που σκεφτόμουν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων να γράφουν για τους Έλληνες μοτοσυκλετιστές που.......... κάνοντας το ταξίδι των ονείρων τους, αφήνοντας πίσω..........
ΚΑΙ ΕΞΗΓΩ
Ο δρόμος για το κατέβασμα είναι Ε Π Ι Κ Ι Ν Δ Υ Ν Ο Σ !!!!
Πολύ στενός, κρεμασμένος σε ένα γκρεμό εκατοντάδων μέτρων, χωρίς προστατευτικές μπάρες ή τοιχία , με το πλάτος του να είναι σε πολλά σημεία όχι πάνω από τρία μέτρα.
Με κλειστές στροφές χωρίς ορατότητα.
Οδηγούσαμε τέρμα αριστερά αποφεύγοντας να πατάμε στο δεξί τμήμα , πάνω από το χάος.
Τα χέρια και το σώμα έσφιξαν αφθόρμητα πάνω στην μηχανή.Ζήτησα από την Θάλεια να έρθει όσο πιό κοντά μου γίνεται και να ξεχάσει τις φωτογραφίες.
Παρακαλούσαμε να μην έρχεται κάποιος από απέναντι γιατί πέρα από το ότι οδηγούσαμε αριστερά και δεν βλέπαμε τι έρχεται, αν παρ'ελπίδα ανέβαινε κάποιο αυτοκίνητο,εγώ με τα σαμάρια να περισσεύουν , ΔΕΝ ΧΩΡΟΥΣΑ!!!
Φυσικά, όπως καταλαβαίνετε, από το κυρίως κομμάτι δεν υπάρχουν φωτογραφίες παρά μόνο από την αρχή και το τέλος.Μόνο βιντεάκι από την μοτοσυκλέτα του Μανώλη, που όμως λόγω του τρόπου λήψης της go pro και του ύψους από το οδόστρωμα ( ακριβώς πάνω από την ρόδα) δεν μπορεί να δείξει κάτι από τα παραπάνω.
Όταν φτάσαμε κάτω, σταματήσαμε και ένας μεγάλος αναστεναγμός ανακούφισης βγήκε από το στόμα μας και την ψυχή μας.Τα χέρια και το σώμα είχαν πιαστεί από την ένταση.
ΜΟΛΙΣ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑΣΑΝ ΕΤΣΙ!!!!
Η ΑΡΧΗ
Λίγα μέτρα πιό κάτω συναντήσαμε άγριους Αίγαγρους των Άλπεων.Ευτυχώς μας έδωσαν το δικαίωμα να τους φωτογραφήσουμε.
Εδώ αριστερά στην φωτογραφία
Στα απέναντι βουνά καταρράκτες έσκιζαν τις πλαγιές.
Αλλά ο δρόμος άρχισε να μας δείχνει την επικινδυνότητά του.
ΤΟ ΧΑΟΣ!!!! ΕΔΩ ΟΔΗΓΑΩ ΤΕΡΜΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ!!! ΕΙΠΕ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ!!!
ΜΟΛΙΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ!!!
ΤΕΡΜΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ!!!!
ΑΡΑΓΕ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ;
ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΟΜΑΛΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΕ ΝΟΡΜΑΛ ΔΡΟΜΟ.ΑΣ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ!!!
ΓΕΙΑ ΣΟΥ GAVIA . ΘΑ ΣΕ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΟΛΗ ΜΑΣ ΤΗΝ ΖΩΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΝΤΟΝΕΣ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕΣ.
Σε λίγο φτάσαμε στο Ponte di Legno.Το ξενοδοχείο μας ήταν έξω από τον οικισμό, μέσα στο δάσος.Ένα κουκλίστικο ξενοδοχείο, με υπέροχη θέα και άνετα δωμάτια.
Αράξαμε τις μηχανές σε κλειστό χώρο και χαλαρώσαμε στα δωμάτιά μας και στο εστιατόριο.Είχαμε τόσα πολλά να πούμε για την σημερινή μας μέρα.
Μην ξεχνάμε ότι:
Ξεκίνησε από το Garmisch στην Γερμανία,
διασχίσαμε την Αυστρία,
ανεβήκαμε στο Stelvio,
και νοιώσαμε τι πάει να πει Gavia.
ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΕΛΑΙΔΗΜΑ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΜΑΣ ΠΗΓΑΜΕ ΓΙΑ ΥΠΝΟ.
ΑΥΡΙΟ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΑΜΕ ΤΙΣ ΑΛΠΕΙΣ ΜΕ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ ΤΟ ΜΙΛΑΝΟ.