.,.,.,Περί Μανιταριών και άλλων.,.,.,

[alx_k]

Εγώ δε θα μιλήσω περί μανιταριών... αλλά για των υπόλοιπων άλλων μικρών πραγμάτων που σου προσφέρει απλόχερα η φύση.




Ο δρόμος προς το βουνό αγκαλιασμένος από πελώρια κωνοφόρα, σε οδηγεί στα πιο ωραία μέρη, όλων μας των αισθήσεων...



"Κερατζήδες" λέγονται αυτοί που για δουλειά επέλεξαν να τιθασεύουν πελώριους κορμούς και να τους κατεβάζουν απ τα ψηλά βουνά!
Θεωρείται μια από τις δυσκολότερες δουλειές όλων των εποχών!



Ο δρόμος προς την κορυφή ποτέ δεν θα είναι εύκολος και στρωτός...
Κάθε προσπάθεια να τον ανέβεις αξίζει...





Τους λάτρεψα αυτούς τους δυο!
Κατάλευκοι όπως και η ψυχή τους ποτέ δεν μας έχασαν από τα μάτια τους!
Μας οδήγησαν στα πιο ωραία μονοπάτια του βουνού...







Να σηκώνεις το βλέμμα σου και να αντικρίζεις αυτό.
Όλα τα προβλήματα που κουβαλάς στο μυαλό σου απλά κάνουν ένα "πουυφ" και εξαφανίζονται!





Η φύση ποτέ δε σκέφτεται ατομικά και εγωκεντρικά.
Έχει μάθει να συνεργάζεται, να δέχεται, να αγκαλιάζει, να εξελίσσεται προς όφελος όλων...



Μια οξιά φιγουράρει πανέμορφη λίγο πριν κοιμηθεί στου χειμώνα το πέπλο...



Το βουνό...



Το χωριό...



Η συντροφιά των λιγοστών κατοίκων του χωριού...



Το χωριό όμως εξελίσσεται κι αυτό...
Η νέα ψηφιακή εποχή έχει μπει για τα καλά κι εδώ...
Συσκευές μια άλλης εποχής δεν φθείρονται μονό στον χρόνο, αλλά και από ανθρώπου χέρι...





Το ποτάμι...
Πηγή ζωής...



Τα χαμηλά σύννεφα στις γύρω κορυφές σηματοδοτούν ότι ο χειμώνας μπήκε.



Ο δρόμος άδειος, αλλά πάντα εκεί. Περιμένει απλά να τον διαβείς...