Βατοί Χωματόδρομοι (μιά χαλαρή βόλτα με το Σύλλογο)

[danaos]

ΜΠΡΑΒΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ
Αυτα ειναι τα ωραια
Τρομερη παρουσιαση!!
Και φυσικα τα λογια ειναι λιγα για την κυρια στο 800!!! respect!!!!!!

Παντα τετοια ευχομαι απο καρδιας!!!

[gelasios]

:sm5::sm5: πολύ ωραία βόλτα αλλά και παρουσίαση!!!!

[Albatros]

Μπράβο παιδιά πάντα τέτοια...

[Markas]

Κάνουμε μερικά μέτρα στην άσφαλτο και βγαίνουμε πάλι στο χωματόδρομο με κατεύθυνση βόρεια και στόχο το οροπέδιο του Καθαρού. Και εκεί που είχα περάσει τα μύρια όσα, σε μια απλή φαινομενικά χωμάτινη-τσιμεντένια ανηφόρα, κάπου φαίνεται βρίσκει εμπόδιο ο μπροστινός τροχός και συγχρόνως πέφτει σε τσαϊλι με χαμηλή πρόσφυση ο πίσω! Αποτέλεσμα; Ένα ξαφνικό παντιλίκι δεξιά και πτώση! Δείτε πως βρέθηκε η μηχανή κάθετα στο δρόμο με 25 χλμ!



Πρόβλημα; Κανένα! Οι χούφτες και τα σαμάρια προστάτεψαν τη μηχανή και δε δημιουργήθηκε καμία ζημιά αισθητική και μη! Οπότε συνεχίζουμε κανονικά με το ηθικό ακμαίο!


Το ξέρατε ότι είχαμε τέτοια τοπία στην Κρήτη και μάλιστα στο Λασίθι;




Μέσα στο δάσος του Σελάκανου κάνουμε μια στάση στο κλασικό δέντρο της Έβγα (Έβγα, από το βγαίνω! Διάφορα μηχανάκια έχουν βγει από το δρόμο, στουκάρανε εκεί και έχουν αφήσει τα συντρίμμια τους) όπου ο ΜοτοΜοτο βγάζει τα περισσευούμενα από χτες παϊδάκια τα οποία τα χτυπάμε στο πόδι. Η ώρα άλλωστε έχει πάει 13:10 και τα στομάχια μας έχουν αρχίσει να γουργουρίζουν.


Με το στομάχι ελαφρά ικανοποιημένο παίρνουμε πάλι το δρόμο. Αποφασίζουμε να μη σταματήσουμε για κανονικό φαγητό σε ταβέρνα αλλά να συνεχίσουμε μέχρι το Σκαλάνι. Τα τοπία εναλλάσσονται γρήγορα αλλά παραμένουν πάντα όμορφα…


Στο βάθος το Ίστρο


Οροπέδιο Καθαρού




Οροπέδιο Λασιθίου


Κατεβαίνουμε μέχρι τον πάτο του οροπεδίου όπου πάλι παίρνουμε την ευθεία οδό στη μέση του.


Βόρεια του Χώνου ξεκινάει ο δρόμος για Κασταμονίτσα. Ένας χωματόδρομος σε κακό χάλι αρχικά, με πολλές φυτευτές πέτρες, που βελτιώνεται όμως σταδιακά όταν αρχίσει να κατηφορίζει πάλι.


Η θέα προς τη νήσο Ντία και το Ηράκλειο από το ψηλότερο σημείο του δρόμου. Αυτό που φαίνεται κοντά είναι ένα μινωικό μονοπάτι που χρησιμοποιείτε μέχρι και σήμερα από τους πεζοπόρους!

[CPretenteriS]

Μπράβο ρε παίδες... ωραία εκδρομή... άψογο φωτορεπορτάζ !!!

Πάντα τέτοια...

[paschalis]

Aψογοι!
Ωριαο λιτο χωματινο οχτακοσαρι!
Και ορθα χρησιμοποιουμενο!

[saitman]

[gandreas]

:sm5::sm5::sm4::sm5:

[Markas]

Η ώρα 15:00, η κούραση μεγάλη αλλά η όρεξη δε μας αφήνει (ακόμα). Τα τοπία μας αποχαυνώνουν και μας κρατάνε. Στο βάθος το Καστέλι με το ομώνυμο αεροδρόμιό του.


Στο Καστέλι ξαναβάζουν βενζίνη τα δύο καθαρόαιμα και συνεχίζουμε πηγαίνοντας προς Ηράκλειο. Από άσφαλτο; Μπααα! Ο Αρχηγός, όπου βρει έξοδο χώνεται και μας πάει σε λασπουριές και κακοχωματόδρομους όσο περισσότερο γίνεται. Ξέρετε τι είναι να βλέπεις επί 3 χιλιόμετρα στα 5 μέτρα από εσένα παράλληλα τα αυτοκίνητα να κινούνται άνετα στην άσφαλτο; Και εμείς; Εμείς μπαινοβγαίναμε στις λασπολακούβες και κοπανιόμασταν στις πέτρες. Ο ΜοτοΜοτο δεν άντεξε το πόνο στα χέρια και βγήκε στην άσφαλτο όταν δεν έβλεπε κανείς (ή έτσι νόμιζε…). Ό Αρχηγός από την άλλη, όρθιος, κοιτούσε συνεχώς δεξιά και αριστερά όποτε ήταν σε άσφαλτο ψάχνοντας για την επόμενη μαζοχιστική διαδρομή μας. Extreme, η συνεπιβάτης μου: Νίκο, δεν πας εσύ μπροστά να σε κυνηγάει αυτός στην άσφαλτο, γιατί όσο τον αφήνεις τόσο θα μας χώνει στις λάσπες και δε θα φτάσουμε ούτε αύριο! Δυστυχώς, πάνω που ετοιμαζόμουν να κάνω κίνηση, στρίβει δεξιά και βγαίνει σε άλλο χωματόδρομο που πάλι έχει χαθεί στο πράσινο!
Αρχηγός: Νίκοοο! Αριστερά ρε, πιο αριστερά!
Διπλός: Ρε Νεκτάριε, που να πάω, εδώ δε χωράω καλά καλά ούτε δεξιά, τι αριστερά μου λες;
Αρχηγός: Ρε Μακάκα έχει μια πέτρα τεράστια….
Διπλός: Στα φρύδια μου η πέτρα, ποδιά έχω από κάτω, πιο αριστερά εγώ δεν πάω.


Εκείνη τη στιγμή ακούγεται ΧΓΡΑΠ! Πράγματι, ακουμπάει η ποδιά αλλά καμία ζημιά, στο κάτω κάτω της γραφής, για αυτό την είχα πάρει.
Αρχηγός: Εγώ στα έλεγα. Άντε τώρα προχώρα, τι, το μοντέλο κάνεις;


Επιτέλους αρχίζουμε να βλέπουμε γνωστά τοπία! Στο βάθος το Σκαλάνι.




Καθόμαστε φανερά ικανοποιημένοι και κουρασμένοι στην καφετέρια Endo του Φασαρία και ανακεφαλαιώνουμε τα πεπραγμένα της εκδρομής! Ολικά χιλιόμετρα 277. Μέση κατανάλωση για το BMW μου, 5,3 lt/100km. Μέση ταχύτητα της εκδρομής, 28km/hr.


Πτώσεις; Δύο. Ζημιές; Μια μικρή γρατσουνιά στο αριστερό πλαστικό από κλαδί πιθανότατα. Από τις πτώσεις πρακτικά τίποτα!


Αν και ένα πλυσιματάκι πρέπει να γίνει και μάλιστα σύντομα!


Εδώ θέλω να ξεκαθαρίσω πως όλοι προσέχαμε ο ένας τον άλλο, κανένας δεν πέταξε στον πίσω λάσπες επίτηδες, πάντα είχαμε οπτική επαφή με τον μπροστά αλλά και τον πίσω και γενικά η συμπεριφορά όλων των παιδιών ήταν άψογη! Το όλο ταξιδιωτικό φτιάχτηκε με χιουμοριστική διάθεση αλλά μερικές σκηνές που περιγράφονται, αν και αστείες, έγιναν πραγματικά όσο και αν κάποιοι σας πούνε διαφορετικά… . Θα ξαναπήγαινα; Εννοείται! Θα ξαναπήγαινε η γυναίκα μου; Χαλαρά! Οπότε, τα συμπεράσματα δικά σας…

Και στην άλλη βόλτα με το καλό!

[yns]

Στην επόμενη θα είμαι κι εγώ μέσα!!! Σου ξαναδίνω τα συγχαρητήριά μου γιατί αποδεικνύεις πως το μηχανάκι πάει (σχεδόν) παντού (και διπλός παρακαλώ) και πως πολλοί τα αγοράζουν όντως για να τα ξεζουμίσουν!

Μπράβο Νικολή για το εγχείρημα και για τον απίθανο τρόπο που μας το παρουσίασες (λες κι ήμουν εκεί), μπράβο Κική, μπράβο σε όλα τα παιδιά που συμμετείχαν.