Οδοιπορικό στη Τυνησία

[LakisGS]

Ένα από τα πολλά καλά που έχει η χώρα μας, είναι όπως ξέρουμε όλοι, η γεωγραφική της θέση. Πράγμα που με τους ιδιαιτέρως ανίκανους πολιτικούς που έχουμε, από «όπλο», έχει γίνει μειονέκτημα. Αλλά αυτό δεν θα μας απασχολήσει αυτή τη στιγμή. Βρισκόμαστε ανάμεσα σε τρεις ηπείρους, μία εκ των οποίων είναι και η Αφρική...
Κάθε ταξιδευτής και κάτοχος των λεγόμενων “on-off” μηχανών, πιστεύω ότι κάπου στην άκρη του μυαλού του έχει την Αφρική και τη Σαχάρα. Δεν θα αποτελούσαμε εξαίρεση λοιπόν εμείς...
Ένας καλός και σχετικά κοντινός προορισμός λοιπόν για να πάρουμε μια καλή γεύση από έρημο και Αφρική, και να τεστάρουμε τους εαυτούς μας και τις μηχανές μας για κάποια σχέδια που έχουμε για το μέλλον, ήταν η Τυνησία. Η αλήθεια είναι ότι μας φόβιζαν λίγο τα τελευταία γεγονότα εκεί, καθώς και η γενικότερη αναταραχή στον αραβικό κόσμο, αλλά η επιθυμία μας να πάμε ήταν πολύ μεγάλη...
Τυχαία μια μέρα που μιλούσα στον κουνιάδο μου για το ταξίδι αυτό, έμαθα ότι υπήρχε ένα ταξιδιωτικό πρακτορείο στη Λάρισα όπου ο άνδρας της κοπέλας που το έχει είναι Τυνήσιος, και δουλεύει και ο ίδιος σε αυτό το τομέα. Μια πολύ καλή ευκαιρία λοιπόν, αγοράζοντας τα εισιτήρια για τα καράβια Ελλάδα-Ιταλία, και Ιταλία-Τυνησία, από το εν λόγω πρακτορείο, να μάθουμε και μερικές χρήσιμες πληροφορίες. Μια χαρά.
Έτσι λοιπόν ένα απόγευμα προς το τέλος του Σεπτεμβρίου, πήγα στο πρακτορείο των παιδιών όπου και γνώρισα τον Abdallah. Τρομερό παιδί, ευγενικότατο και με πολλή αγάπη για τη πατρίδα του. Και πάνω απ’ όλα πολύ καλός στη δουλειά του. Συγκινήθηκεαρκετά όταν έμαθε ότι θέλουμε να ταξιδέψουμε με αυτόν το τρόπο στη Τυνησία, σε εποχές μάλιστα που δεν υπάρχει κανένα ενδιαφέρον από το Ελληνικό κοινό για εκεί. Έτσι λοιπόν με μεγάλη του χαρά θα μας έδινε όσες πληροφορίες χρειαζόμασταν για το ταξίδι, και θα ήταν στη διάθεση μας και για ότι δυσκολία αντιμετωπίζαμε εκεί. Μας καθησύχασε σε ότι αφορά στη κατάσταση εκεί, λέγοντας μας να αποφύγουμε μόνο ένα μικρό κομμάτι στη κεντρική Τυνησία που ήταν ακόμα σε μια κάποια αναταραχή.
Έτσι λοιπόν μετά από λίγο καιρό κλείσαμε τα εισιτήρια, και μπήκαμε στην τελική ευθεία της προετοιμασίας μας για το ταξίδι. Η ημερομηνία αναχώρησης ορίστηκε για την Πέμπτη 27/10/2011.
Αν και η διάρκεια του ταξιδιού θα ήταν σχετικά σύντομη (10 ημέρες), τα πράγματα που θα έπρεπε να πάρουμε μαζί ήταν αρκετά. Αιτία αυτού ήταν, πρώτον γιατί οι κλιματολογικές συνθήκες θα άλλαζαν κατά πολύ στη διάρκεια του ταξιδιού, και δεύτερον, είχαμε σχεδιάσει να κατασκηνώσουμε όπου οι συνθήκες μας το επέτρεπαν. Ε, ξέρετε τώρα... «Αdventure» ταξίδι χωρίς κάμπινγκ λέει? Δέν λέει... Και ειδικότερα στη Σαχάρα. Τι ωραία που ηχεί στ’ αυτιά και τι σκηνές σου έρχονται στο μυαλό όταν το λές... Κάμπινγκ στη Σαχάρα!
Έτσι λοιπόν έπρεπε να κανονίσουμε για αρκετά ρούχα λόγω του κλίματος όπως είπαμε, σκηνές-υπνόσακους-φαγητά κλπ είδη κάμπινγκ, εργαλεία, λάδια-ξύδια για της μηχανές, κάμερες, φορτιστές, μπαταρίες, χάρτες, καθώς και αρκετά φάρμακα. Από απλά αναλγητικά και αντισηπτικά, μέχρι ενέσεις κορτιζόνης και αντιβιοτικά για τσιμπίματα σκορπιών (η έρημος έχει αρκετούς...). Σε αυτό βοήθησε πολύ εννοείται, ο γιατρός της παρέας μας, ο Κυριάκος.
Εδώ θα ήθελα να πω – οι ταξιδευτές το ξέρουν καλά – ότι όση χαρά σου δίνει το ταξίδι, άλλη τόση χαρά σου δίνει και η προετοιμασία του... Ακόμα και τα έξοδα τα «γουστάρεις», αν εξαιρέσεις φυσικά τη μουρμούρα των γυναικών... Ορίστε μας, τόσα έξοδα ο κύριος για να κάνει το κέφι του και εγώ θα κάτσω εδώ σαν τη Πηνελόπη να δουλεύω και να τον περιμένω. Αλλά δεν θα γυρίσεις με το καλό? Θα σου δείξω εγώ. Θα με πας εκεί και εκεί, θα με πας και στο γάμο της ξαδέλφης μου που δεν ήθελες να έρθεις... Και όλα αυτά τα ωραία που ακούμε εμείς οι παντρεμένοι που δυστυχώς ΔΕΝ έχουμε ψυχή... (Πλάκα κάνω μωρό μου, για τους άλλους τα γράφω αυτά.)

Με αυτά και μ’ αυτά λοιπόν ήρθε η πολυπόθητη 27/11, ημέρα της αναχώρησης μας.


Η ομάδα ήταν.



Ο Κυριάκος με BMW R 1200 GS ADVE




Ο Νότης με BMW R 1200 GS




O Δημήτρης (hawk eye) με HONDA XLV 1000




Ο Μάνος (manosxlv) με HONDA XLV 1000




...και εγώ (LakisGS) με BMW R 1200 GS ADVE


Όαση η ομάδα έτσι? Μόνο ο Αντωνίου δεν ήρθε μαζί μας, γιατί όπως είπε και ο κελεμπίας, τι να το κάνεις το παλτό στην έρημο...