GS Forum - λίμνη τσιβλού,κεφτεδάκια και τα νερά της στυγος

Η ΕΛΕΓΕΙΑ ΤΗΣ ΤΣΙΒΛΟΥΣ, μερος β

Δυό οι σκηνές μας, αντικρυστά η μια στην άλλη, για να μπορούμε να κατοπτεύουμε την περιουσία μας, τις μηχανές και την παρέα μας, αλλά κατόπιν δικής μου προτροπής μπήκαμε στα κουκούλια sleepingbagsμας και κοιμηθήκαμε όλοι στην ίδια σκηνή, αφήνοντας στην άλλη, όλο τον μοτοσυκλετιστικό εξοπλισμό μας, αποτελούμε από κράνη, μπότες, παντελόνια και μπουφάν με προστασίες, ενδοσυννενόηση, gps, ασυρμάτους, πιστόλια, χειροπέδες, κουκούλες και μαύρες σακούλες. Τις ωτοασπίδες τις χρειάστηκαν επειδή κάποιος από την παρέα ροχάλιζα και δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν όλα όσα εγώ έλαβα γνώση
Την 4 πρωινή ξύπνησα προς νερού μου και από μια αναδυόμενη δυσωδία από τον διπλανό θάμνο. Όποιος την νύχτα πορπατεί, ##### πατεί κι εγώ τα πάτησα. Αυτό που μπορεί να φαντάζει βρωμερό, βλεδυρό και ατυχές, ίσως μερικές φορές να είναι το εισιτήριο της σωτηρίας

Ήταν τότε που το πρόσεξα, στο φως του φεγγαριού έτσι όπως έπεφταν στο γυαλιστερό ρεζερβουάρ του, το ερπετόροδο σύναπτε σχέσεις με την άβουλη 1100 του λόρενς. Είχε πλησιάσει και έτριβε με το τιμόνι του τη σέλα και το ρεζερβουάρ της μεγαλύτερης μηχανής, θωπεύοντάς την και με υπόκωφους εγκατικούς ήχους διατυμπάνιζε πως διέθετε αρσενικά καρμπυρατέρ που λόγω στύσης έρρεαν συνεχώς και εγώ από λάθος μου το παρερμήνευα σε αυξημένη κατανάλωση.
Το μοτο γκούζι γούσταρε τρελά την εκδρόμα, αλλά δεν χάρηκε καθόλου σαν με είδε από τους καθρέφτες του να αποτελειώνω την προς νερού ανάγκη μου.

Δίχως να χάσει χρόνο, κατεβάζει σε νεκρά και ξεχύνεται βουβό προς το μέρος μου, κυνηγώντας με προς τον παρακείμενο γκρεμνό. Η αλήθεια είναι πως δεν υπηρέτησα στα λόκ, δεν ήμουν προετοιμασμένος για ένα τέτοιο αφύσικο παρανόρμαλ φαινόμενο και τράπηκα σε φυγή. Η φωνή δεν έβγαινε του λάρυγγός μου και ένιωθα τα ποδάρια μου να ακουμπούν στην πλάτη.

Μόνη διέξοδος ήταν το μονοπάτι προς την λίμνη, ανάμεσα σε ανθισμένα σπάρτα και νυσταλέα έλατα, που υπό το φώς της ημιπανσελήνου φάνταζαν τρομακτικότερα από την επερχόμενη κατάρρευση του ασφαλιστικού, που διόλου δεν με ένοιαζε εκείνη τη στιγμή, γιατί απ ότι φαινόταν δεν θα χα αύριο.

Πέριξ της λίμνης φύονταν νεροκαλαμιές που φιλοξενούσαν παπιά, ένα ολάκερο οικοσύστημα από σκώληκες, καραβίδες, τρίτωνες και βρύα και λοιπά ασήμαντα τα οποία όλα ξεσηκώθηκαν σαν άρχισα να τσαλαβουτώ στα γαλήνια νερά της για να σωθώ από το μοτο τέρας.

Σταμάτησε στην όχθη και με φώτιζε με την μικρή σκάλα. Το άρχισα στα παρακάλια, στις φοβέρες καις το τέλος πήγα να το ρίξω στο φιλότιμο.

Όλα δεν σου τα έδωσα; Ντίζες μου ζήτησες; Ντίζες εγώ
Καινούρια μπουζί μου ζήτησες; Άρχοντας εγώ, πάρε σου είπα
Δεν σου έφτιαξα καινούρια σέλα ρε αχάριστο;
Δεν σε γράσαρα και δεν σου κάλυψα τις σκουριές;
Δεν σου άλλαξα τα φώτα, εννοώντας τα λαμπάκια του καντράν;
Θες να σε ξαποστείλω στον αχρηστομάστορα στην καλλιθέα να σε κάνει ανταλλακτικά;

Με το που άκουσε η λίμνη πως πήγα να φοβερίσω το έρμο μηχανάκι, που το πιασαν λυγμοί εξάτμισης, πήρε να φουσκώνει, να μπαμπαλίζει κάπου στο κέντρο και νερένια χέρια έκαμαν την εμφάνισή τους.
Τα παπιά άρχισαν να κρώζουν και να ξεσηκώνονται σε φυγή, ενώ στις εκκλήσεις μου για βοήθεια κανένας δεν απαντούσε, μαις και οι ωτοασπίδες έκαναν τη δουλειά για την οποία προορίζονταν

Το ποσειδώνιο χέρι με τράβηξε στα έγκατα της λίμνης και λίγο πριν παραδώσω πνεύματι μια φωνή ήχησε μές στο μυαλό μου, βρήκα την ανάσα μου, το νερό της λίμνης δεν με πείραζε πλέον, ούτε μάτια μου τσουζε, τα άνοιξα και είδα ΑΥΤΟΥΣ, τους βρεξωγήινους καθισμένους ανακούρκουδα.

Μιλούσαν δίχως να ανοιγοκλείνουν στόμα και τους καταλάβαινα κατευθείαν στο μυαλό κα όχι διαισθητικά

Γιατί την κακομεταχειρίζεσαι άθλιε άνθρωπε την θεά του ήχου;

Παρακαλώ, κάποιο λάθος κάνετε

Μην αντιμιλάς γιατί θα σου κόψουμε την φύση και δεν θα χει αργότερα αύγουστο για σένα

Μα πως…. Τι ξέρετε.. τι είναι αυτά που λέτε;

Του βάζεις νοθευμένη σούπερ, του καρφώνεις Δευτέρα στο κιβώτιο και το κακολογείς στο φόρουμ;

Μα… ξέρετε και το φόρουμ;

Φυσικά, όλα τα ξέρουμε, είμαστε βρεξωγήινοι, όχι αδαείς και ανενημέρωτοι
Υποσχέσου πως θα το φροντίζεις σαν τα μάτια σου

Αυτό δεν γίνεται, δεν φτάνει που ###### την τσέπη μου, το πιασα να χαμουρεύεται με μια άλλη μηχανή
Για να σου πώ, αν ξαναμιλήσεις υποτιμητικά για την πρέσβειρα του βρεξωγήινου πολιτισμού στη γή σας, θα βρεθούμε στην ευχάριστη θέση να σε καταστρέψουμε, αντίθετα από τις δεσμεύσεις μας

Συγνώμη, θα με φάτε, επειδή λέω καμιά κουβέντα παραπάνω για το μοτο μπουρδέλ………..

ΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ, δεν παίρνεις πρέφα τι σου λένε; τα πήρε ο μεγαλόσωμος της παρέας του και όρμησε να με φάει. Πισοπάτησα, δεν πρόλαβα να τρέξω, έπεσα με την πλάτη και σήκωσα τα πόδια ψηλά. Αυτό ήταν, του μύρισαν τα ##### στο παπούτσι και με άφησε ζωντανό.

Είπαμε, εμείς και καρχαρίες είμαστε καθαρά είδη, δεν τρώμε junkfood.

Ωραία, υπόσχομαι κι εγώ να μην ξαναναφέρω κακό λόγο για το μπουρ, εεεεε, για το τέρας του λοχ νες.

Ούτε αυτό μας αρέσει.

Μα αυτό δεν το πα εγώ, το πε ο φίλος μου ο νόντι, ο ντόκτορ

Τότε συμφωνία, φέρε μας να φάμε τον φίλο σου και όσους κατά καιρούς έχουν γελάσει με τη πρέσβειρα της μηχανικής τελειότητας και θα σε αφήσουμε λέφτερο

Αυτό δεν γίνεται, εγώ τους φίλους μου δεν τους τρώω και πόσω μάλλον, ο γιατρός δεν τρώγεται

Όλα τρώγονται, ακούστηκε με μια φωνή σαν διαβολική συμφωνία πίσω μου, στο κέντρο της λίμνης