Με τα πολλά και αφού είχε αρχίσει να νυχτώνει φτάνουμε σε κάποιο χωριό που λέγεται Grdelica.
Εκεί και στην δεξιά πλευρά του δρόμου στο κέντρο του χωριού βλέπουμε δεξιά παρκαρισμένα μια Africa και ένα BMW. Απέναντι ακριβώς μικρό καφέ με μια παρέα να κάθεται απ' έξω. Ρίχνει ο Γιάννης την ιδέα για καφέ και εννοείται πως μετά την ταλαιπωρία του χωματόδρομου η ιδέα του καφέ και του κρύου νερού έμοιαζε ιδανική.
http://3.bp.blogspot.com/-aJQPHa7l8w...0/_DSC1295.JPG

http://1.bp.blogspot.com/-llQJyJCjd9...0/_DSC1296.JPG

Κατεβαίνουμε, καθόμαστε σε ένα τραπέζι και πριν παραγγείλουμε έρχεται ο σερβιτόρος (Kinezo, το παρατσούκλι του, φανατικός Partizan Βελιγραδίου και Γαύρος μέχρι κόκκαλο !!!) και μας λέει πως η παρέα δίπλα μας προσκαλεί να καθίσουμε στο τραπέζι τους. Δεχόμαστε με χαρά και γνωρίζουμε τον Nenad (Africa και ιδιοκτήτης αλευροβοιμηχανίας), τον Janko (ΒΜW και δικαστής) και κάποιο τρίτο παιδί που μου διαφεύγει το όνομά του.
http://2.bp.blogspot.com/-4ZezAMSA7o...0/_DSC1297.JPG


Κανένας από τους τρεις δεν γνώριζε Αγγλικά και τον ρόλο του μεταφραστή είχε ο ιδιοκτήτης του καφέ. Αφού τα "είπαμε" για περίπου μια ώρα μας ρωτάνε για την διανυκτέρευσή μας. Με το σκοτάδι να έχει πέσει για τα καλά το αρχικό μας πλάνο για διανυκτέρευση στο Nis εγκαταλείφθηκε τους λέμε πως δεν έχουμε κάποιο πλάνο.
"Ελάτε μαζί μας μέχρι το Leskovac" μας λένε,
"Να φάμε κάτι και να σας βρούμε κάποιο ξενοδοχείο να διανυκερεύσετε."
Ζητάμε λογαριασμό, δεν μας αφήνουν να πληρώσουμε και λίγο πριν ανέβουμε στις μοτοσυκλέτες μας ο Nenad αγόρασε από ένα παρακείμενο μαγαζί ένα είδος Σέρβικης ρακί.

Στο δρόμο για το Leskovac, οι δύο νέοι Σέρβοι φίλοι μας στρίβουν ξαφνικά δεξιά και βγαίνουν από τον κύριο δρόμο και μπαίνουν σε έναν δρόμο ο οποίος μας οδηγούσε σε κάποια απομακρυσμένα χωριά. Ελάχιστος ο φωτισμός, λακούβες, λάσπες και να συνεχίζουμε να απομακρυνόμαστε από τον προορισμό μας. Με ζώσαν τα φίδια (κάτι που συνέβη και στον Γιάννη απ' ότι μου είπε αργότερα). Στιγμιαία μου πέρασε η ιδέα να κάνω αναστροφή και να γυρίσουμε πίσω αλλά κάτι μου έλεγε πως έπρεπε να συνεχίσω.
Μετά από περίπου μισή ώρα μπαίνουμε σε μια αυλή όπου απ' ότι μάθαμε αργότερα ήταν το σπίτι του Nenad, το οποίο ήταν δίπλα από την επιχείρησή του . Πήγαμε από το σπίτι του για να αφήσει το Africa και να πάρει το αυτοκίνητο. Μην μπορώντας να συνενοηθούμε δεν μπορούσαμε να ρωτήσουμε που πάμε και να μας δώσουν να καταλάβουμε :). Βαθύς αναστεναγμός και για τους δυο μας και πορεία πλέον προς το Leskovac :).

Φτάνοντας στην πόλη σταματούν σε ένα εστιατόριο (αρκετά πολυτελείας για τα Σέρβικα δεδομένα) και οι σερβιτόροι με μετάννοιες μας υποδέχονται και μας πηγαίνουν στο τραπέζι μας στον πάνω όροφο του εστιατορίου. Όλα καλά μέχρι εδώ έλα όμως που δεν θα μπορούσαμε να συνενενοηθούμε μιας και ο Nenad γνώριζε 5 λέξεις όλες κι όλες Αγγλικά και ο Γιάννης άλλες 5 Σέρβικα.
Είτε το πιστεύετε είτε όχι το δείπνο μας κράτησε πάνω από 2 ώρες !!!!! Με πολύ προσπάθεια από όλους μας και με μια μικρή βοήθεια από τον σερβιτόρο η βραδυά κύλησε μια χαρα :).
Pleskovac (αν το λέω σωστά το τεράστιο μπιφτέκι), σαλάτες, επιδόρπια, ρακές, μπύρες και την ώρα του λογαριασμού (παρόλη την προσπάθεια που καταβάλαμε) πάλι όλα κερασμένα.

Janko
http://1.bp.blogspot.com/-oCsgessFxQ...0/_DSC1299.JPG

Nenad
http://3.bp.blogspot.com/-YFYRcy7w5p...0/_DSC1300.JPG

(πως το λένε αυτό με τις μπανάνες, το παγωτό και την σαντιγί δεν ξέρω αλλά μου άρεσε πολύ :) )
http://2.bp.blogspot.com/-zwD6PMMfKV...415+x+939).jpg

Φεύγοντας μας καληνύχτισε ο Nenad και ο Janko ανέλαβε να μας βρει ξενοδοχείο για να περάσουμε την νύχτα. 1 και κάτι μετά τα μεσάνυχτα και μπαίναμε στο ωραίο μας δωμάτιο (50 ευρώ με πρωινό).
http://4.bp.blogspot.com/-cU6EXpXNh9...0/_DSC1304.JPG

Χάρτης Διαδρομής
Χάρτης Διαδρομής 2
Χάρτης Διαδρομής 3

Αρχική Δημοσίευση από ΙoannisPanagiotidis (������ 746685) ..πανεμορφα φιλε!..δεν ηθελα να σχολιασω για να μην διακοψω τη γραφη σου... 2 μηχανες , πολυ ορεξη ,και καλη παρεα ...φανταζομαι τη καταιγίδα εντυπωσιακών φωτογραφιών θα ακολουθησει.... ...αναμενουμε την συνεχεια!:re25:

Αρχική Δημοσίευση από Vagelis Gar (������ 746619) http://1.bp.blogspot.com/-hD5UUoBDA5...+x+1378%29.jpg . . . Δεν ξέρω ρε παιδιά αλλά τα πρώτα χιλιόμετρα από το κάθε οδοιπορικό μου, μοιάζουν (και είναι) τόσο τέλεια...τόσο μοναδικά. Μικρές στιγμές που "καρφώνονται" στο μυαλό και με συντροφεύουν μια ζωή. Και ξέρετε...δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια για να τις ανακαλέσεις. Κάποιες φορές δε, ξεπηδούν ακάλεστες λες και θέλει ο ίδιος σου ο εαυτός να σε κάνει να ξαναταξιδέψεις, να σε κάνει να θυμηθείς, να σε κάνει να ξεχάσεις...