Αρχική Δημοσίευση από yannis (������ 956649)

Δεν νομίζω πως είναι ακριβώς έτσι.
Είναι μεγάλη κουβέντα, έτσι επιφανειακά μπορούμε να χαζολογήσουμε λίγο...

Ο φασισμός είναι αρχέγονη έκφραση. Στηρίζεται στους νόμους της φύσης και όπως λέμε, "όλοι κρύβουμε έναν φασίστα μέσα μας". Σε κάθε κρίσιμη και επικίνδυνη κατάσταση η τάση κάθε έμβιου όντος είναι να στραφεί σε συντηρητικές επιλογές για ασφάλεια. Αν έρθει μια οικονομική κρίση για παράδειγμα, δεν θα ρισκάρεις τις οικονομίες σου σε αβέβαιες επενδύσεις, όσο προκλητικές και να είναι, αλλά αν είναι δυνατόν θα τα κρύψεις και στον κόρφο σου για τα δύσκολα.
Επίσης, αντίστοιχα πρώτα θα εξασφαλίσεις την επιβίωσή σου, μετά της οικογενείας σου, της παρέας σου, της πόλης σου, του κράτους σου και ούτω καθ' εξής. Ανάποδα αυτό σημαίνει πως στα δύσκολα περιχαρακώνεσαι κοντά σε ότι θεωρείς όμοιό σου. Έτσι πιστεύεις πως θα είσαι ασφαλέστερος.
Τώρα, από τη μια βάλε έναν άνθρωπο εξελιγμένο, με ανοικτούς ορίζοντες, όραμα και στόχο για την ζωή. Από την άλλη βάλε ένα χαϊβάνι.
Ερώτηση. Ποιός από τους δύο θα πάρει ένα ρόπαλο και θα κυνηγάει τους αλλόφυλους;;;
Όσο υπάρχουν ψήγματα ανωριμότητας μέσα μας, όλοι είμαστε εν δυνάμει φασίστες.
Ο κoμουvισμός από την άλλη είναι το αντίθετο. Απορρίπτει τους νόμους της φύσης και με χριστιανική αφέλεια, επιδιώκει ένα σύστημα πολιτικοοικονομικό αλλά κυρίως κοινωνικό που θα ρυθμίσει την κοινωνία με τέτοιο τρόπο που δεν θα υπάρχουν ανισότητες, ανταγωνισμός, πόλεμος κλπ κλπ. Σε μια συγκεκριμένη ιστορική στιγμή και κάτω από ανάλογες συνθήκες όπως του χριστιανισμού αναπτύχθηκαν αυτές οι απόψεις. Την εποχή του Παύλου (του ιδρυτή του χριστιανισμού) ο κόσμος σπαρασσόταν από τους πολέμους, την ωμή βία και σκλαβιά. Μια άποψη που ευαγγελιζόταν ειρήνη και αγάπη φάνηκε σαν αχτίδα ελπίδας στους αδυνάτους. Φυσικά η συνέχεια είχε απ' όλα. Μετά την επικράτηση, καταστροφές, σταυροφορίες, ιερά εξέταση κλπ κλπ
Ο κoμουvισμός βλάστησε στην βιομηχανική επανάσταση. Στην μετάβαση από την φεουδαρχία στην αστική εξουσία. Απάνθρωπες συνθήκες δουλειάς σε εργοστάσια, τραίνα, βαπόρια με στυγνή εκμετάλλευση. Σε κάθε σκληρά καταπιεζόμενο αδύναμο, φαντάζει όμορφος ένας κόσμος χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς αγωνία για επιβίωση. Όμως επειδή στηρίζεται σε μια ουτοπία, κάθε προσπάθεια εγκαθίδρυσις του καταλήγει σε κακόγουστη αντιγραφή του λεγόμενου καπιταλιστικού συστήματος.
Τι να κάνουμε... η μόνη επιλογή της ανθρωπότητας, στηρίζεται στην ελεύθερη οικονομία, την παγκοσμιοποίηση και την πρόοδο. Μέσα από τον ανταγωνισμό, αφού "οι ανάγκες είναι ανάλογες των καταστροφών" και όπως περιεκτικά δήλωναν οι λαμπροί (sic) πρόγονοι μας "πόλεμος πατήρ πάντων".
Συμπερασματικά και απλουστευτικά ο φασισμός είναι μια ζωώδης έκφραση, ενώ ο κoμουvισμός μια ευγενής πρόθεση αλλά ανεφάρμοστη...
Από τη μια ένα πιθήκι, από την άλλη ένας καντηλανάφτης. Θα πάμε στην εκκλησία σε κανένα μνημόσυνο, θα πάμε και στο αττικό πάρκο να γελάσουμε με τις μαϊμούδες. Αλλά τις περισσότερες μέρες προσπαθούμε σκληρά όπως οι μέλισσες, τα μυρμήγκια, οι κινέζοι, για αυτοσυντήρηση, εξέλιξη, κυριαρχία και μέσα από κει για επιβίωση.