Και μιας και ξαναμπήκαμε στα αγαπημένα Βαλκάνια να συνεχίσουμε ακούγοντας αυτό...
Gramatik - Muy Tranquilo (Street Bangerz Vol. 3!) - YouTube

Έξοδος από την πόλη της Λουμπλιάνα με κατεύθυνση τα σύνορα με την Κροατία.
Αυτοκινητόδρομος, Autoban, Autoroute, Autostrada όπως και να το πείτε το ίδιο βαρετός είναι...
Γκάζι, βενζίνη, γκάζι, βενζίνη....πφφφ
Άφιξη στα σύνορα και φωτογραφία στην ενδιαφέρουσα Κροάτικη πινακίδα καλοσωρίσματος.
http://3.bp.blogspot.com/-n8VSRA2icS...0/_DSC1665.JPG

Tranzit πέρασμα από την Κροατία και άφιξη στο Βελιγράδι. Διανυκτέρευση στο ίδιο hostel (Hostel 12), μια μικρή βόλτα στην πόλη και επιστροφή για ξεκούραση. Η βραδιά όμως δεν τελείωσε με την επιστροφή μας στο hostel. Στην νυχτερινή βάρδια στη reception ήταν κάποιος νεαρός Σέρβος. Φέρνοντας εμείς τις πίτσες, τα σάντουιτς και τα λοιπά junky εδέσματα τον προσκαλέσαμε στην κοινόχρηστη βεράντα να μας κάνει παρέα. Έβαλε τις μπύρες και όταν πια πήγαμε για ύπνο το ρολόϊ έδειχνε 3 και κάτι.

Χάρτης Διαδρομής

Στον δρόμο και πάλι για την προτελευταία μέρα του ταξιδιού μας και αφού τηλεφωνηθήκαμε με τον Alex για να κανονίσουμε την ώρα του πρωϊνού μας καφέ, φορτώσαμε τις καλές μας και ήμασταν έτοιμοι. Καφές στο κέντρο του Βελιγραδίου, τον οποίο με δυσκολία πληρώσαμε (για ακόμη μια φορά ο Σέρβος φίλος μας ήθελε να μας κεράσει).
Έξοδος από το Βελιγράδι υπό την καθοδήγηση του Alex που μας έκανε μια μικρή ξενάγηση στα κατεστραμένα, από τις "έξυπνες βόμβες" κρατικά κτίρια του Βελιγραδίου. Επόμενη μας στάση στο Leskovac όπου μετά από επικοινωνία μας περίμενε ο Janko.

Φαγητό στο ίδιο εστιατόριο
http://2.bp.blogspot.com/-om9nLOMHdn...0/_DSC1674.JPG

και για πρώτη φορά στη ζωή μου έφαγα Καρατζόρζεβα (μετά από παρότρυνση του Γιάννη)
http://2.bp.blogspot.com/-ivIt8daLHU...0/_DSC1667.JPG

Για ακόμη μια φορά (και ίσως γίνομαι κουραστικός αλλά δεν μπορώ να μην πω για την Σέρβικη φιλοξενία) ο Janko δεν μας άφησε να πληρώσουμε....Κατά τη διάρκεια του γεύματός, πλησίασε στο ταπέζι μας η γυναίκα του ιδιοκτήτη του εστιατορίου και μας λέει:

"Όταν θα φτάσετε στη Vranje θα σας περιμένει ο Cuki .Θέλει να σας γνωρίσει και να κεράσει μια μπύρα, μιλήσαμε πριν λίγο και τον έχω ενημερώσει πως είστε εδώ"
.................
Τι γίνεται ρε παιδιά....

Χαιρετάμε τον Janko ευχαριστώντας τον για την φιλοξενία, με την ευχή πως κάποια στιγμή θα ξανανταμώσουν οι δρόμοι μας και ξεκινάμε για πιο Νότια.
Το ραντεβού και η διανυκτέρευσή μας είχε κανονιστεί από τον Cuki στο motel Vranje (πάνω στον δρόμο, μπορείς να διακρίνεις μια μικρή παρακμή στον χώρο αλλά πεντακάθαρο και μόλις 10 ευρώ το άτομο για την διανυκτέρευση !!!)
Φτάνοντας μας περίμενε ο Cuki με κάποιους φίλους του (δυστυχώς δεν θυμάμαι τα ονόματά τους, άτιμο αλτσχαιμερ). Γρήγορες συστάσεις και "να παραγγείλω μπύρες?". Και δώστου μπύρες με συνοδεία πατάτας τηγανητής. Αργάμιση και τα παιδιά αναχωρούν από το motel ανανεώνοντας το ραντεβού μας για την επόμενη ημέρα για μια μίνι ξενάγηση στη Vranje και καφέ στο κέντρο της πόλης.

Περίπου στις 9 πρωϊνή ήμασταν έτοιμοι και περιμέναμε τον νέο μας φίλο ο οποίος δεν άργησε να έρθει. Πληρώνουμε, κάνουμε check out και συνοδεία 3 μοτοσυκλετών μπαίνουμε στην Vranje. Κομώπολη στην ουσία, ήσυχη με ωραίο κόσμο και εύκολη να την γυρίσεις.
"Πάμε από το μαγαζί μου, για να φάτε πρωινό" μας λέει ο Cuki.
Λίγο έξω από το κέντρο σταματάμε τις μοτοσυκλέτες μας και κατεβαίνουμε.
http://1.bp.blogspot.com/-ja-nAMFHIB...0/_DSC1676.JPG

Το μαγαζί που μας είπε ο Cuki, μια pub από την οποία, αν κρίνω από τις φωτογραφίες που μας έδειξε, πέρασε κόσμος και κόσμος (μοτοσυκλετιστικός).
http://2.bp.blogspot.com/-Hf6WJr7h2J...0/_DSC1675.JPG

Η ομιλία του σε σπαστά Αγγλικά και κάπου κάπου έριχνε και Ελληνικές λέξεις. Συμπάθειά του Η Ελλάδα και οι Έλληνες. Φανταστικός τύπος, γεμάτος διάθεση για ταξίδια και ζωή....
http://3.bp.blogspot.com/--ZSzXfSt5S...0/_DSC1681.JPG

Ο ίδιος πρόεδρος μοτοσυκλετιστών Vranje με ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ταξίδια σε όλον τον κόσμο.
http://2.bp.blogspot.com/-U4p04nswHn...415+x+939).jpg

Το M.F FREE BIKERS Club έχει να επιδείξει πολλες δραστηριότητες με την πιο σημαντική από αυτές η βοήθεια που πρεσέφερε σε 2 ορφανά παιδιά τα οποία ζούσαν σε ένα απομονωμένο χωριό της Σερβίας και αναγκαζόντουσαν να περπατάνε 2 ώρε μέσα σε λάσπες και έρημους δρόμους για να πάνε στο σχολείο τους. Σε συνεργασία με τον στρατό της Σερβίας κατασκευάσαν καινούριο σπίτι στο χωριό που βρισκόταν το σχολείο, το εξόπλησαν και το παρέδωσαν στα παιδιά. Η κυβέρνηση της Σερβίας θέλοντας να δείξει την ευγνωμοσύνη της για την πράξη αυτή απένειμε στη μοτοσυκλετιστική λέσχη τιμητική πλακέτα (η οποία φαίνεται στο αριστερό μέρος της φωτογραφίας). Έχω to DVD από τις δραστηριότητες της λέσχης το οποίο ευελπιστώ κάποια στιγμή να ανεβάσω στο blog μου.
http://2.bp.blogspot.com/-fJCTcH8o51...0/_DSC1678.JPG

Καθόμαστε σε ένα τραπεζάκι έξω και καταφθάνει η γυναίκα του κρατώντας καφέδες, κουλούρια, τυρόπιττες και ξυνόγαλα. Για ακόμη μια φορά νιώσαμε άβολα με την φιλοξενία αυτού του υπέροχου λαού...

Τελείωνοντας το πρωϊνό μας καταφθάνουν οι φίλοι του Cuki και αναχώρηση για το κέντρο της πόλης, για τον δεύτερο καφέ της ημέρας. Οι καφετέριες η μια δίπλα στην άλλη (έγραψα και πιο πάνω πως η Σερβία θυμίζει σε πολλά Ελλάδα).
http://2.bp.blogspot.com/-n4he4TNl-Q...0/_DSC1688.JPG

Μια μεγάλη παρέα Σέρβοι και Έλληνες και συζητήσεις για ταξίδια, μοτοσυκλέτες, διακοπές στην Ελλάδα και σχολιασμός των κορμιών που πέρναγαν δίπλα από το τραπέζι μας :).
http://1.bp.blogspot.com/-4TjCERraDD...0/_DSC1686.JPG

Αφού μας αφήσαν να κεράσουμε τους καφέδες...(το πιστέψατε ε? χαχαχαχα)
είχε έρθει η ώρα της αναχώρησης. Οι φίλοι μας με τις μοτοσυκλέτες τους μας συνόδευσαν μέχρι την έξοδο της πόλης. Αποχαιρετισμός και υπόσχεση για συνάντηση στην Σερβία ή στην Ελλάδα...

Είσοδος στα Σκόπια και στάση για κάποιες φωτογραφίες στην όμορφη χαράδρα που διασχίζει ο δρόμος (επικίνδυνος και θέλει προσοχή)
http://1.bp.blogspot.com/-EXXrW0452U...0/_DSC1691.JPG

και ακόμη μια στάση στα 2 τούνελ πριν τα σύνορα
http://3.bp.blogspot.com/-KXAaStUSBx...0/_DSC1695.JPG

http://3.bp.blogspot.com/-t4IkXF2aFS...0/_DSC1700.JPG

http://3.bp.blogspot.com/-4BUsQxGCk3...0/_DSC1702.JPG

Άφιξη στα Ελληνικά σύνορα με τις σκέψεις να βρίσκονται ακόμα σε όλα αυτά που ζήσαμε αυτές τις 8 ημέρες που βρισκόμασταν στον δρόμο. Καφές στο ίδιο σημείο και ανασκόπηση του ταξιδιού με το χαμόγελο και των δυο μας τύπου Τζόκερ :).

Οι δρόμοι μας χώρισαν μετά από λίγα χιλιόμετρα με τον Γιάννη να στρίβει αριστερά για Θεσσαλονίκη και εμένα δεξιά για Τρίκαλα με τον ουρανό βαρύ και μαύρο και την καταιγίδα να πλησιάζει απειλητικά.

Τίποτα πιο σημαντικό εκείνη την στιγμή από το συναίσθημα πληρότητας που ένιωθα πως ακόμα ένα ταξίδι είχε φτάσει στο τέλος του γεμίζοντας την ψυχή μου με εικόνες αρώματα και μουσικές.

Αν τελικά η ευτυχία κρύβεται μέσα σε πράγματα που πολλοί δεν μπορούν ή δεν θέλουν να βρουν, νιώθω ευτυχισμένος που κατάφερα να μπορέσω αρκετή δόση ευτυχίας να βρω στα ταξίδια μου...

Στα ταξίδια σε 2 ρόδες...

(Γιάννη στο έχω ξαναπεί αλλά νιώθω την ανάγκη να στο ξαναπω. Είσαι ένας άνθρωπος που μαζί του θα μπορούσα να γυρίσω σε όλον τον κόσμο. Ένας αυθεντικός ταξιδιώτης...Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο στη ζωή σου και σύντομα να ξανανταμώσουν οι δρόμοι μας)

Ευχαριστώ πολύ για την ανάγνωση,
καλούς δρόμους να έχουμε ΟΛΟΙ.

Respect!

Μπράβο και στους 2 για το ταξίδι, τις εμπειρίες και τις φωτογραφίες που μοιραστήκατε μαζί μας! Βαγγέλη οι περιγραφές σου με κάνουν να συνταξιδεύουμε...

:re05:

:re25::re25::re25::re25::re25::ye02::ye02::ye02::re26::re26::re26: