Σαν αυριο....
 

Δεν είξερα που να το βάλω και σκέφτηκα τα διάφορα μια και τα ΣΥΝΑΙΣΘΉΜΑΤΑ μας είναι κάτι σαν διάφορα ώρες ώρες .
Πάντα σας γράφω κάτι ευχάριστο αλλά αυτή την φορά θα σας πω την στεναχώρια μου...σαν αύριο πριν απο 5 χρόμια -10/Ο6/2004-έχασα τον κολιτό μου με μία 650 gs το κειμενάκι το είχα γράψει τότε και και σας το παραθέτω έτσι αυτούσιο , σόρυ αν στεναχωρίσω κάποια φιλαράκια το είχα βάλει σε αρκετά φόρουμ που έγραφα τότε...άλλα αν δεν γράψω σε σας ΤΟΝ πονο και την στεναχώρια που να την γράψω.....που θα τα γράψω...

Ο Μιχάλης έφυγε!
Οδηγούσα άνετα όταν άρχισα να ζαλίζομαι και το φορτηγό κοντά μου άρχισε να έρχεται πολύ γρήγορα κατά Πάνω μου.
Ένα σύννεφο από το πουθενά μας χωρίζει και αρχίζω να ακούω κάτι παράξενες φωνές ποιο κάτω, τα σύννεφα έχουνε φύγει και μια παρέα από κάτι μοτοσικλετιστές τσακώνονται για τον Ροσσι.
-εδώ στη μέση του πουθενά σκεφτικά ?δεν έχω ξαναδεί μηχανές!
Ρε παιδιά μήπως χαθήκατε ?ρωτάω!
Αυτοί μόλις με βλέπουνε χαρές αγκαλιές τη γίνεται πως ήτανε το ταξίδι τώρα αρχίζουν τα ωραία και κάτι τέτοια!
Όλα καλά ρε παιδιά ?τους λέω, από εδώ δεν βγαίνει πουθενά μόνο στο λατομείο, εκεί πάω τώρα!
Ξέρεις Μιχάλη τα πλάνα αλλάξανε και θα χρειαστεί να κάνεις μια αλλαγή πορείας θα στα πούμε ποίο κάτω έλα να ποιούμε ένα τσιπουράκι - τρελαινότανε για τσίπουρο- και θα στα εξηγήσουμε ,περιμένουμε λίγο και φεύγουμε!
Αφού ξεκινήσανε ο δρόμος δεν μου θύμιζε και πολλά αν και τον έκανα κάθε μέρα κάτι στροφιλικια κάτι φίδια δεν ξέρω πως είχα αποχτήσει τέτοια γραμμή στον δρόμο κόντεψα να ξύσω κιόλας ,μιλάμε για γαμώ τις διαδρομές-κοιτά τη έχανα τόσο καιρό σκέφτηκα-ώσπου να τελειώσω την σκέψη μου φτάσαμε σε ένας μέρος, κάτι σαν πανελλήνια αλλά με πολύ ησυχία!!
Ανοίγει μία μεγάλη πόρτα και μπαίνουμε μέσα όπου μας υποδέχονται με γκαζια και κορνες-εγώ άρχισα να παραξενεύομαι-σταματάμε βγάζω το κινητό να πάρω τηλέφωνο στην κυρα να δω τη κάνει η κορακλα, αλλά μπα! πουθενά σήμα
Ξαφνικά άρχισε να κάνει λίγο ψυχρά όλοι σταματήσανε να μιλάνε και αρχίσανε να μαρσάρουνε και να εξαφανίζονται σιγά σιγά μέσα σε ένα σύννεφο με χαιρετάγανε και μου χαμογελούσαν τα πρόσωπα γινότανε όλο και ποιο γνωστά –καμία πλάκα μου ετοιμάζουν τα ####παιδα λέω-έμμηνα μόνος, πόντου σύννεφα , ο δρόμος πουθενά , ξαφνικά ένα άσπρο μπαλόνι σταματάει δίπλα μου, σκύβω το πιάνω και διαβάζω…
ΦΙΛΕ ΓΙΝΑΝΕ ΟΛΑ ΟΠΩΣ ΤΑ ΗΘΕΛΕΣ…
zitsos.
Την πέμπτη στις 10 Ιουνίου 04 στην ΚΟΖΑΝΗ ο κολλητός ,κουμπάρος ,αδερφός ,φίλος μου ΜΙΧΆΛΗΣ έφυγε από κοντά μας .
Αυτός με μύησε στον κόσμο τις μηχανής, κολλητοί από το δημοτικό, ίδιο θρανίο , μαζί λύκειο ,Θεσσαλονίκη συγκατοικεί τρία χρόνια μετά παντρεύτηκε εχει και μία κοράκλα που τώρα θα κλήσει τα τα 6 τότε ήτανε ενος !
Βρισκότανε με την μηχανή πίσω άπω ένα φορτηγό και να αρχίσει το μεγάλο ταξίδι.
Στέλνουμε άλλων έναν απεσταλμένο στην χώρα των αγγέλων όπου εκεί θα των υποδεχτούν .
Στην κηδεία του όλη φοράγαμε άσπρα κουστούμια και κρατάγαμε άσπρα μπαλόνια μας είχε ακμηστηρευτει πολλές φόρες τι ήθελε να κάνουμε αν κάποτε κάτι δεν πήγενε καλά !!
Τώρα η κοράκλα του κλείνη τα 6 της και την έχω μεγάλη καψούρα θέλω να μεγαλώσει και να της μεταφέρω τα πάντα ΓΙΑ τον πατερα της......!
Αυτά παιδάκια πείητε ένα τσεκουράκι για αυτούς που είναι εκεί πάνω και μας προσέχουν ....κάλους δρόμους να έχουμε!!
http://img265.imageshack.us/img265/9345/70679931.jpg

__________________
οι τρελοί μείναμε λίγοι!!
http://www.bmwmoto.gr/forum/images/misc/progress.gif

Απάντηση: Σαν αυριο....
 

Φίλε Ζίτσο,

πραγματικά, συγκινητικό το κείμενο σου ...

Όπως λες,

μερικές φορές, είναι δύσκολο να μεταφέρουμε στο "χαρτί",

τα συναισθήματά μας ....

Εσύ όμως το έκανες με μεγάλη επιτυχία

και μας μετέφερες τις σκέψεις σου ....http://i247.photobucket.com/albums/g...-2/RESP-02.gifhttp://i247.photobucket.com/albums/g...-2/RESP-02.gifhttp://i247.photobucket.com/albums/g...-2/RESP-02.gif

Νάσαι καλά να θυμάσαι κ να μνημονεύεις τον φίλο σου ....http://i247.photobucket.com/albums/g...-2/BRAV-81.gif





Για ΟΛΟΥΣ εμάς....... τα μάτια μας 14 !!!!!!!!!!!




.

Απάντηση: Σαν αυριο....
 

:(:(:(

Απάντηση: Σαν αυριο....
 

:(:(:(

Απάντηση: Σαν αυριο....
 

:(:(:(

Απάντηση: Σαν αυριο....
 

Φιλε Κωστα σε νιωθω γιατι περασα τα ιδια αλλα οχι με φιλο αλλα με τον αδερφο μου.Δυστυχως ετσι ειναι η ζωη πολυ σκληρη.

Απάντηση: Σαν αυριο....
 

Ανατρίχιασα...

Μπράβο Ζίτσο!
Έκανες το καλύτερο μνημόσυνο στο φίλο σου.

Απάντηση: Σαν αυριο....
 

:(:(:(

Απάντηση: Σαν αυριο....
 

:(:(:( Πολύ συγκινητικό φίλε. Να 'σαι πάντα καλά, να θυμάσαι τον φίλο σου!


Jefe

Απάντηση: Σαν αυριο....
 

:(:(:(:(:(:(:(:(

Απάντηση: Σαν αυριο....
 

:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(

Απάντηση: Σαν αυριο....
 

Να σαι καλα αδελφε να τον θυμασε........

Απάντηση: Σαν αυριο....
 

Απάντηση: Σαν αυριο....
 

Απάντηση: Σαν αυριο....
 

Ανατρίχιασα...Τι να πω , οι περισσότεροι απο εμας έχουμε χάσει φίλους άδικα και είναι τόσο σκληρό..να ζήσεις να τον θυμάσαι , και σίγουρα απο εκεί ψηλά, θα χαμογελάει ...

Κώστας

Απάντηση: Σαν αυριο....
 

Κωστή μπράβο ωραίο κείμενο, να έχεις πάντα τις καλύτερες αναμνήσεις και να βλέπεις πάντα τον φίλο σου να ξαναμεγαλώνει μέσα από το κορίτσι του!
Όλοι το έχουμε ζήσει αυτό από φίλους και αδελφούς και το μαγικό στην υπόθεση αυτή είναι ότι δεν θυμάμαι ούτε μια κακή στιγμή από αυτούς τους ανθρώπους και πάντα στο μυαλό μου γυρίζει ένα χαμόγελό τους!

Απάντηση: Σαν αυριο....
 

:(:(:(

Απάντηση: Σαν αυριο....
 

φιλαράκια ευχαρηστώ όλους για τα καλά λόγια αλλά οι δρόμοι είναι για μας και οι φίλοι μας πάντα θα είναι κοντα μας!!!!;)

Απάντηση: Σαν αυριο....