Ο Γεροβοσκός ΧΧΧ(ακατάλληλον)


Ένας τελειόφοιτος της Ψυχολογίας έπρεπε να κάνει μια εργασία για τα δυνατά

συναισθήματα. Ο επιβλέπων καθηγητής του συνέστησε να αποφύγει τους

ανθρώπους των πόλεων, πολλά λόγια και λίγη ουσία και να ψάξει για πηγές

στην ύπαιθρο. Μια και δυο, παίρνει τα βουνά και σ` ένα χωριό στην Πίνδο

εντοπίζει ένα γεροντάκι που καθόταν μοναχό του.

- Γεια σου παππού... μπλα μπλα μπλα ...θυμάσαι να μου πεις μια φορά που να

σου `τύχε κάτι και να χάρηκες ΠΟΛΥ; Ο γεράκος σκέφτεται, σκέφτεται...

- Μια φορά, πριν πολλά χρόνια ένας γείτονας-Θεός σχωρεστον -έχασε ένα

πρόβατο στο βουνό. Μαζευτήκαμε λοιπόν καμία δεκαριά νοματαίοι, βγήκαμε στο

βουνό, βρήκαμε το πρόβατο, το μαμήσαμε και το φέραμε πίσω. (-Αυτό δεν

μπαίνει στην εργασία...για να ξαναδοκιμάσω) -ωραία...μήπως θυμάσαι καμιά

ΑΛΛΗ φορά, που να `γίνε κάτι ΑΛΛΟ και να χάρηκες ΠΟΛΥ; Ξανασκέφτεται ο

γεράκος....

- Μια άλλη φορά, ένας άλλος γείτονας-Θεός σχωρεστον κι αυτόν-έχασε την κόρη

του στο βουνό. Ε, μαζευτήκαμε καμιά εικοσαριά άντρες, βγήκαμε στο βουνό,

ψάξαμε, τη βρήκαμε, τη μαμήσαμε και τη φέραμε πίσω. (-σε λάθος κατεύθυνση

ψάχνω, ας αλλάξω θέμα)

- ωραία, παππού...τώρα να σε ρωτήσω κάτι άλλο...θυμάσαι να μου πεις αν σου

έτυχε ποτέ τίποτα που να ντράπηκες ΠΟΛΥ;;; Ο γεράκος πέφτει σε βαθιά

περισυλλογή...το βλέμμα χαμηλωμένο...και τελικά, με ύφος μεγάλης ένοχης,:

- Μια φορά χάθηκα στο βουνό........