Ενας χρονος χωρις τον Κωστα
 

Σαν σημερα περσι τετοια μερα, εφευγε απο την ζωη ο γαμπρος μου ο Κωστας!

Θυμαμαι που τρεις μηνες ετρεχα με τηλεφωνα και αλλα να βρω δοτες αιμοπεταλιων. Τελικα δεν εγινε τιποτα.Ο Κωστας εφυγε...

Δεν εχει σημασια ομως. Αρκει που προσπαθησαμε να τον σωσουμε. Ηταν γραπτο του ομως να φυγει στα 48 του χρονια!

Απο τοτε μεχρι τωρα δεν εχει αλλαξει κατι. Η κορουλα του κλεινει τα 4 της χρονια σε λιγες μερες. Δεν θα ξεχασω ποτε εκεινο το βραδυ, τεσσερις μερες μετα την κηδεια που με φωναξε πανω η αδελφη μου να ηρεμησω την ανιψια μου, επειδη της ειχε πει οτι ο μπαμπακας της δεν θα ξαναερθει σπιτι και οτι τωρα ποια ειναι ψηλα στον ουρανο και την βλεπει! Τωρα ποια το εχει καταλαβει και οταν της το λενε, απανταει οτι ο μπαμπας μου με βλεπει απο τον ουρανο!
Η αδελφη μου προσπαθει να συνεχισει την ζωη της. Μπορει μπροστα μας να δειχνει δυνατη και να προχωραει, αλλα ειμαι σιγουρος οτι θα της λειπει. Οταν την ρωτησα καποια στιγμη πως νοιωθει, μου ειπε οτι της φαινεται καπως που δεν χτυπαει καθολου το τηλεφωνο. Εστω και στο νοσοκομειο οταν ηταν, ενα τηλεφωνο χτυπουσε και ακουγε την φωνη του.

Ασχημα συναισθηματα ολα αυτα. Καπου και μενα μου λειπει, ασχετα αν δεν τον εβλεπα συχνα λογω των ταξιδιων που εκανε. Μερικες φορες οταν κοιταω τις φωτογραφιες του δεν μπορω να το πιστεψω οτι δεν ειναι ποια αναμεσα μας. Σωματικως τουλαχιστον, γιατι η ψυχη του παντα ειναι.


Ζηταω συγνωμη γι αυτη την καταθεση ψυχης, αλλα ηταν κατι που ηθελα να το κανω. Ισως να πιστευω οτι ο Κωστας θα το διαβασει.

Κλεινω θελοντας να ευχαριστησω για ακομα μια φορα τα παιδια που περσι ανταποκριθηκαν στο καλεσμα μου και πηγαν να δωσουν αιμοπεταλια. Το Ντινοπουλο, το Nοτη και ολους τους αλλους, που δεν τους θυμαμαι αυτη την στιγμη.
Φυσικα να ευχαριστησω ξανα και οσους ηθελαν να πανε, αλλα δεν πηγαν, ασχετα για τον λογο.

Παιδια σας ευχαριστω πολυ. Δωσαμε λιγους μηνες ζωης σ αυτον τον ανθρωπο και καθε φορα που μαθαινε οτι ενας εδινε αιμοπεταλια επαιρνε θαρρος να συνεχισει.

Καλα να εισαι Κωστα εκει πανω και να μας προσεχεις.

Απάντηση: Ενας χρονος χωρις τον Κωστα
 

η πουτ@ν@ η ζωη ετσι ειναι.............να'σαι καλα να τον θυμασαι :cool:

Απάντηση: Ενας χρονος χωρις τον Κωστα
 

.... σίγουρα θα τα "διαβάζει" Ηλία ... :(

Να είστε καλά, να τον θυμάστε ... ;)

Απάντηση: Ενας χρονος χωρις τον Κωστα
 

Απάντηση: Ενας χρονος χωρις τον Κωστα
 

κουράγιο σε όλους σας...


να σας βλέπει να χαμογελάτε, αυτό θέλει φιλαράκι!!!:)

Απάντηση: Ενας χρονος χωρις τον Κωστα
 

Μη ζητάς συγνώμη επειδή έχεις συναισθήματα,μακάρι ομως να μην υπήρχε η αιτία να τα εκφράσεις.Ευτυχώς γι αυτούς που μένουν πίσω, ο χρόνος κυλάει και η ζωη αναπροσαρμοζεται.Σιγά σιγά θα είναι πιο εύκολο να χαμογελούν και να προχωρούν μπροστά έχοντας πάντα δίπλα τους ανθρώπους να τους αγαπούν και να τους στηρίζουν.Δεν μπορούν να γυρίσουν το χρόνο πίσω πρέπει όμως να προσφέρουν στη μικρούλα το καλύτερο αύριο.Καλη δύναμη.:(

Απάντηση: Ενας χρονος χωρις τον Κωστα
 

Καλά έκανες και το ανέφερες..δεν υπάρχουν συγνώμες για τέτοια πράγματα.
Να σται καλά να τον θυμάστε..:(
Έτσι ίσως εξηγείται το πρωινό σου "ξάπλωμα"..έτρεχες στα περασμένα και που μυαλό για τα άλλα..:(

Απάντηση: Ενας χρονος χωρις τον Κωστα
 

Εχεις δικιο σ αυτα που λες.

Δεν θα ξεχασω ποτε καποια στιγμη αυτο που ειπε η μικρη. Την ρωτησαν καποια στιγμη για τον μπαμπα της και αυτη απαντησε:" Τωρα εχω δυο μπαμπαδες: Εναν ψηλα στον ουρανο και ενα τον Θειο Ηλια"!

Εμεινα καγκελο...!!!!

Προσπαθουμε να στηριζουμε την αδελφη μου και την κορουλα της, γιατι τα πραγματα ειναι δυσκολα οταν φευγει ενας απο το σπιτι. Η αδελφη μου δεν δουλευει και τωρα την βγαζει με την συνταξη μονο. Αν δεν ειχα βαλει καποια "μεσα" στο ΙΚΑ, ακομα θα περιμενε να βγει η συνταξη. Δεν ρωταει κανεις ομως πως ζει ο αλλος μεχρι τοτε. Και τωρα με την κριση που υπαρχει αντε να παρει καποιος μια γυναικα χηρα, 44 χρονων.

Τελος παντων. Ολα αυτα ειναι ενα αλλο κεφαλαιο ομως. Εμεις παντως προσπαθουμε οσο μπορουμε να ειμαστε διπλα τους και να τους στηριζουμε.

Απάντηση: Ενας χρονος χωρις τον Κωστα
 

Λες; δεν αποκλειεται.

Και ετσι για να ευθυμησουμε λιγο, τωρα που εφυγε ο Κωστας εχασα και το βυσμα στα καραβια της ΑΝΕΚ Lines.
Επειδη ο γαμπρος μου ηταν οδηγος νταλικας και ταξιδευε συνεχεια Πατρα-Ανκονα, οταν πηγαινα ταξιδι στο εξωτερικο μιλουσε στον καπετανιο και μ εβαζε να κοιμηθω σε καμπινα μονοκλινη εξωτερικη παντα χωρις να πληρωνω ευρω και μου εδιναν και καρτα εκπτωτικη, που δινουν σε οδηγους.

Ααα ρε γμτ!!! Εχασα το βυσμα μου.

:):)

Να ειναι καλα ομως εκει πανω και ειμαι σιγουρος οτι μας βλεπει (και ισως να γελαει με τα χαλια μας, γιατι αυτος ειναι σιγουρο οτι εχει ηρεμησει πλεον).

Απάντηση: Ενας χρονος χωρις τον Κωστα
 

Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός... Να είστε καλά να τον θυμόσαστε...