GS Forum - Έκθεση: «Η 28η Οκτωßρίου»

έκθεση παιδιού από δημοτικό σχολείο της Αθήνας ...

Έκθεση: «Η 28η Οκτωßρίου»Η 28η Οκτωßρίου είναι µια πάρα πολύ σπουδαία µέρα. Η 27ηΟκτωßρίου και η 29η Οκτωßρίου δεν λένε και πάρα πολλά πράγµατα. Η 26ηΟκτωßρίου κάτι λέει άµα σε λένε Δηµήτρη. Ο Δηµήτρης Καλπακλής που τονλένε Δηµήτρη και πάει Δευτέρα, χαίρεται πάρα πολύ που τον λένε Δηµήτρηγιατί γιορτάζει και
παίρνει πάρα πολλά
παιχνίδια και είναι πάρα πολύτυχερός. Ενώ άµα σε λένε Νεκτάριο δεν είσαι και πολύ τυχερός, γιατίκανένας δεν ξέρει πότε γιορτάζουν οι Νεκτάριοι. Κάποτε πρέπει ναγιορτάζουν οι Νεκτάριοι, γιατί ένα παιδί που το λένε Νεκτάριο µού
είπεότι κάποτε γιορτάζουν ακόµα και οι Νεκτάριοι, αλλά επειδή κανέναςάνθρωπος στον κόσµο δεν ξέρει πότε γιορτάζουν οι Νεκτάριοι, αυτό τοπαιδί είναι πολύ στενοχωρηµένο και τρέχουν και οι µύξες του. Η 28η Οκτωßρίου είναι
µια πάρα πολύ σπουδαία µέρα άµα πέφτειΔευτέρα, γιατί έχουµε τριήµερο και πάµε εκδροµή στο χωριό του µπαµπάµου. Εκτός αν δεν πάµε, γιατί η µαµά µου δεν
χωνεύει τη µαµά τουµπαµπά µου, ενώ χωνεύει πάρα πολύ τη δική της µαµά που δεν τη χωνεύειο µπαµπάς µου, οπότε µπορεί να µείνουµε και σπίτι. Εµείς τα παιδιά είµαστε πάρα πολύ περήφανα που έχουµε την 28ηΟκτωßρίου. Γιατί πριν γίνει η 28η Οκτωßρίου, είχανε να γιορτάζουνεµόνο την 25η Μαρτίου. Την 28η Οκτωßρίου πηγαίνανε σχολείο κανονικάγιατί δεν υπήρχε 28η Οκτωßρίου. Δηλαδή υπήρχε 28η Οκτωßρίου, αλλάκανένας δεν το έκανε θέµα γιατί δεν είχανε µπει οι Γερµανοί. Έπρεπεπρώτα να µπουν οι Γερµανοί και µετά να γίνει μια μέρα της προκοπής. Εγώ είµαι πολύ περήφανη Ελληνοπούλα. Νιώθω ένα ρίγος. Και µόλιςτο είπα στη µαµά µου µού έßαλε θερµόµετρο και είχα 37,4 και µου έδωσεσιρόπι και µου πέρασε το ρίγος. Η
γιαγιά
µου νιώθει ένα ρίγος από µόνη της, γιατί εκείνη την έζησε την 28η Οκτωßρίου και πρέπει να την πέρασεπάρα πολύ ωραία.Η κυρία Χρυσάνθη, η δασκάλα µας, µας είπε ότι την 28η Οκτωßρίουήρθε ο Ιταλός
πρέσßης στο σπίτι του Ιωάννη Μεταξά, νύχτα, χωρίς νατηλεφωνήσει πρώτα και τον ρώτησε αν µπορούν να πάρουνε την Ελλάδα καινα την έχουνε για δικιά τους σ' όλη του τη ζωή. Και ο Ιωάννης
Μεταξάςτσαντίστηκε που τον ξυπνήσανε και είπε «ΟΧΙ». Κι αυτό το «ΟΧΙ» το είπεπολύ ηρωικά γι' αυτό κι εµείς το λέµε «το ηρωικό ΟΧΙ». Κι εµένα όταν ήρθε η Χαρούλα σπίτι µου, µου ζήτησε όλες µου τιςΜπάρµπι και τη Σίντι αστροναύτη, της είπα ηρωικά «ΟΧΙ» γιατί δεν είναικαθόλου
ευγενικό αυτό που έκανε ο Ιταλός πρέσßης και η Χαρούλα. Άµαθέλεις να χαρίσεις κάτι το κάνεις από µόνος σου. Κι ο κύριος Μεταξάςδεν ήθελε να χαρίσει την Ελλάδα ούτε εγώ τη Σίντ αστροναύτη.Και µετά
τους πολεµήσαµε τους
Ιταλούς. Δηλαδή, εγώ δεν τους πολέµησαγιατί δεν είχα γεννηθεί ακόµα. Ούτε ο µπαµπάς ούτε η µαµά. Η µαµά δενξέρω πότε γεννήθηκε γιατί όποτε τη ρωτάω «µαµά, πόσων χρόνων είσαι;»µου απαντάει
«µήπως είδες το Βετέξ της
κουζίνας;». Και τότε όλοι οι Έλληνες ßγήκανε έξω καιφιλιόντουσαν κι εµένα δενµου αρέσει να µε φιλάνε οι φίλες της µαµάς µου γιατί έχουνε σάλια.Αλλά εκείνη η µέρα ήτανε
πολύ σπουδαία και δεν τους
ένοιαζε τουςηρωικούς Έλληνες που σαλιώνανε ο ένας τον άλλον. Και τώρα, από τη χαρά µας ßάζουµε την ελληνική σηµαία στοµπαλκόνι. Όµως εµείς δεν ßάζουµε την
ελληνική σηµαία, γιατί ότανµετακοµίσαµε τη χάσαµε.Και κάθε 28 Οκτωßρίου ντρεπόµαστε πάρα πολύ,αλλά τον υπόλοιπο χρόνο το ξεχνάµε και δεν πάµε να αγοράσουµε µιακαινούργια. Αυτά και ελπίζω να µην ξαναρθούν οι Γερµανοί. Ελπίζω επίσηςη έκθεση να είναι τρεις σελίδες και ελπίζω µετά να πάµε στο ΒίλατζΣέντερ, γιατί δεν έχω δει ακόµα το Σκούµπι Ντου.Ζήτω η 28η Οκτωβρίου!