[frits]

Έχεις δίκιο αλλά το πρώτο βήμα και το καλό παράδειγμα πρέπει να το δίνουν οι κρατούντες, αυτοί έχουν το μαχαίρι και το καρπούζι.
Εγώ είμαι το παράδειγμα για τα παιδιά μου, (όσο είναι μικρά ακόμα) εγώ καθορίζω σε μεγάλο βαθμό την συμπεριφορά τους, δεν μπορώ για παράδειγμα να ζητώ από τον μικρό να μην βρίζει αν εγώ κατεβάζω "καντήλια" στο σπίτι.

Έχω φτάσει 43 και δεν έχω δει ένα λαμόγιο που έφαγε δημόσιο χρήμα να πάει φυλακή εκτός και αν δεν υπάρχει κανένα, (στην Αμερική περάσανε σε δισεκατομυριούχους βραχιολάκια, εδώ ούτε σε ένα υπαλληλάκο της εφορίας, του ΚΤΕΟ, του χρηματιστηρίου δεν μιλάω για εργολάβους, προμηθευτές κ.λ.π)

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Γερμανία (εώς 7 ετών) , Στον παιδικό σταθμό και δεν μιλάω για κανένα ιδιωτικό, μας πήγαιναν 2 φορές την εβδομάδα στο πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής (υπήρχαν 4-5 σε ένα προάστειο εργατών έξω από το Μόναχο) και μας εκπαίδευαν στην συμπεριφορά μας σαν πεζοί, "εκεί μας είπαν να πούμε στους γονείς μας να μας κρατούν από την εσωτερική πλευρά του πεζοδρομίου, έτσι ώστε αν φύγουμε από το χέρι τους να μην πάμε κατευθείαν στον δρόμο και όλα αυτά το 1972. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΑ στον πολίτη.
Πες μου σε παρακαλώ κάτι κάπου που μας προσφέρετε από αυτό που ονομάζουμε κράτος στην Ελλάδα, κάτι που να αποτελεί παράδειγμα, να παράγει έργο πραγματικό, να προσφέρει παιδεία με την ευρεία έννοια του όρου.

Τέλος πάντων ξέφυγα αλλά παθαίνουν τα νεύρα μου όταν μπαίνει θέμα σχέσης πολίτη και κράτους στην Ελλάδα.