[aeriko]

ΤΗΣ ΠΑΡΓΑΣ
(1819)

Η Πάργα ήταν η τελευταία από τις πόλεις της Στερεάς και της Πελοποννήσου, που υποδουλώθηκε στους Τούρκους.
Από τις αρχές του 15ου αιώνα τάχθηκε υπό την προστασία των Ενετών. Μετά την κατάλυση της Ενετικής Πολιτείας περιήλθε μαζί με τα Ιόνια Νησιά στην κατοχή των Γάλλων. Αλλά το 1814 παραδόθηκε στους Αγγλους, οι οποίοι αφού την κράτησαν για λίγο καιρό την παρέδωσαν στους Τούρκους το 1817.
Πρίν την παράδοση,που συντελέσθηκε την 28 Απριλίου 1819, οι Παργινοί που ανέρχονταν σε 40.000 ψυχές άφησαν την πατρίδα τους αφού προηγουμένως ανέσκαψαν τους τάφους των προγόνων τους, μάζεψαν τα οστά και τα έκαψαν στην πλατεία της πόλης για να μην βεβηλωθούν από τους Αλβανούς.

Τρία πουλάκια από την Πρέβεζα διαβήκανε στην Πάργα.
Το ΄να κοιτάει την ξενιτιά, τ’ άλλο τον αη Γιαννάκη,
το τρίτο το κατάμαυρο μοιρολογάει και λέει:
-Πάργα, Τουρκιά σε πλάκωσε. Τουρκιά σε τριγυρίζει.
Δεν έρχεται για πόλεμο, με προδοσιά σε παίρνει.
Βεζίρης δεν σ’ ενίκησε με τα πολλά τ’ ασκέρια.
Εφευγαν Τούρκοι σα λαγοί το παργινό τουφέκι,
Κι οι Λιάπηδες δεν ήθελαν να ‘ρτουν να πολεμήσουν.
Είχες λεβέντεςς σα θεριά, γυναίκες αντρειωμένες,
Πο’ ‘τρώγαν βόλια για ψωμί, μπαρούτι για προσφάγι.
Τ’ άσπρα πουλήσαν το Χριστό, τ’ άσπρα πουλούν και σένα.

Πάρτε μανάδες, τα παιδιά, παπάδες τους αγίους.
Αστε λεβέντες, τ’ άρματα κι αφήστε το τουφέκι.
Σκάψτε πλατιά, σκάψτε βαθιά, όλα σας τα κιβούρια,
Και τ’ αντρειωμένα κόκαλα ξεφάψτε του γονιού σας.
Τούρκους δεν επροσκύνησαν, τούρκοι μην τα πατήσουν.

Συλλογή Ν. Πολίτη ΄΄Δημοτικά Τραγούδια’’