[aeriko]

Το λάστιχο λεγόταν Νίκος, πρωτοξάδελφος του γιατρού. Στρωθήκαμε στα τσίπουρα και τους μεζέδες και παραλίγο να χάσουμε το πλοίο (Νότη θα έχω συνέχεια άγχος).
Από αυτό εδώ το σημείο θέλω να ευχαριστήσω τα παιδιά για την απίθανη παρέα,Νότης, Βασίλης, ξάδελφος Νίκος, ο χασάπης της πλατείας με τα τσίπουρα στην καβάτζα και την Εφη που μας ανέχτηκε τόσες ώρες στο μαγαζί της.
Το άλλο μισό του νησιού το αφήσαμε για άλλη φορά. Τι να κάνουμε να έχουμε αιτία για να ξεκινήσουμε πάλι