Γέμισα...στεναχώρια για έναν συμφορουμίτη και φίλο...
Όχι από εκείνους...τους κολητούς...
Όχι από εκείνους...τους "δήθεν" φίλους...
Αλλά αληθινός και ας επικοινωνούσαμε 2 φορές τον χρόνο μέσω της παρέας...
Από εκείνους που δεν παρεξηγιούνται αν δεν πάρεις τηλέφωνο...
Ας είναι...
Εύχομαι στους οικείους του, κουράγιο και την θλίψη να την καλύψουν οι αναμνήσεις από τα "έργα και ημέρες" του...φίλου μας!
Καλό ταξίδι φίλε...
