[Arkas]

Αρχική Δημοσίευση από bald-t

ειναι ενα απο τα ποιο καλα - δυσκολα θεματα που εχω διαβασει στο φορουμ αυτο. ενα θεμα που μου δημιουργει αναμεικτα θελω-αισθανομαι-κανω
γεννηθηκα μεγαλωσα και πλεον ζω σε ενα νησι μεσα στις "γκριζες" ζωνες και τα 12 μιλια που ακουμε καθε τοσο.τη Λερο
στα σαραντα χρονια της ζωης μου θυμαμαι τρεις "κρισεις" με τους "απεναντι"
η πρωτη ηταν νομιζω καπου το '76-'78 δεν θυμαμαι ακριβως .θυμαμαι ομως τη μανα μου να μας τραβαει εμενα και την αδερφη μου στο λιμανι του Πειραια φορτομενη τις βαλιτσες για να ππρολαβουμε το "Μιμικα" να γυρισουμε αρων-αρων στο νησι.
η δευτερη ηταν το '85-'86 οταν ενα καραβι το ¨"Σισμικ" θα εβγαινε απο τα Δαρδανελια για να καμει γεωτρησεις στο Αιγαιο. θυμαμαι τον πατερα μου με το λουκανικο στο χερι και το Μ1κρεμασμενο στον ωμο να πηγαινει σε καποιο φυλακειο μαζι με αλλους πατεραδες ικανους να υπερασπισουν την πατριδα. βγηκαν εξω τα κανονια,ανοιξαν οι αποθηκες πυρομαχικων.εμεισ σαν παιδια δεν καταλλαβαμε και πολλα.ολο βολτα καθως ειχαν σταματισει τα σχολεια λογω πολεμικης κρισης.
πηγα φανταρος και μετα επιασα δουλεια σε εναν τηλεοπτικο σταθμο (MEGA CHANNEL) σαν οπερατερ -ηχοληπτης στην προτευουσα.ηρθε λοιπον η τριτη κριση η μερα "των Ιμιων" η μαλλον "η νυχτα των Ιμιων".
σχολασα κατα τις 00.30 και μου ειπαν να ξεκουραστω λιγο σπιτι μου αλλα να ειμαι stand buy. την ιδια ωρα στη Λερο οπως και σε αλλα νησια η αστυνομια ξυπνουσε τουσ νεους που μπορουσαν να παρουν οπλο και τουσ εντυνε στο χακι.ξυπνυσαν και την μανα μου απο τις πρωτες αναζητοντας εμενα λογω ειδικοτητας.η βροχη επεφτε τουλουμι και το μελλον αβεβαιο.
κτυπησε το τηλεφωνο μου στην αθηνα ηταν η μανα μου και μου ειπε το τι συμβαινει στο νησι .σε λιγο ξαναχτυπαει και ειναι καποιος λοχαγος ο οποιος μου επιβεβαιοσε τα οσα του ειπε ο πατερας μου στο νησι και οτι να μην φυγω απο το τηλεφωνο κοντα γιατι αν συμβει κατι θα πηγαινα ως ανταποκριτης στη πρωτη γραμμη λογω επαγγελματος.
Ε ΛΟΙΠΟΝ ΝΑΙ !!!!!!! ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΑΤΩΣΩ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΒΡΑΔΙΑ.ΚΑΙ ΛΥΠΑΜΑΙ ΑΛΛΑ ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΚΛΑΨΑΜΕ ΜΟΝΟ ΤΡΕΙΣ.
τωρα πια εφυγα απο την αθηνα εδω και15 χρονια.ζω στο νησι που μεγαλωσα μεσα στα 12 μιλια, μεσα στη γκριζα ζωνη, διπλα στα ιμια. καθε μερα ζω με τα αεροπλανα που πεταν απο πανω μας, με τα καραβια που χαλασε το πηδαλιο τους και κοντευαν να βγουν στη μυκονο, με την κανονιοφορο που εμποδιζει τα καικια μας να ψαρεψουν στα νερα μας.
και εδω ειναι τα αναμεικτα συναισθηματα που σας ελεγα.οσο και αν λεω "ΕΥΤΥΧΩΣ"για εκεινη τη νυχτα αλλο τοσο και λιγο ακομα θα ηθελα να ριξω μια μπουνια σε αυτον τον μπουνταλα ψευτοπαληκαρα που με ενοχλει καθε τοσο και να του θυμισω πως μπορει να φοραμε φουστανελες αλλα κατω απο αυτες υπαρχουν.................................. ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ ΜΕ ΨΥΧΗ.
αλλα ειπαμε η διπλοματια ειναι αυτη που ΚΥΒΕΡΝΑ

Άψογη "ανταπόκριση" Πάνο!