[Carduelis]

Εκεί καταντήσαμε!
Στη ζητιανιά είμαστε σαν κράτος και κάνουμε τεμενάδες σε κάθε τοκογλύφο που μας δανείζει. Βέβαια στην ουσία όλοι φταίμε για το χάλι της πατρίδας μας (ΟΧΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΟΜΩΣ) είτε γιατί βολευόμασταν από τα ψίχουλα που έπεφταν από το τραπέζι της εξουσίας, είτε γιατί βλέπαμε και δεν μιλάγαμε, είτε γιατί τελικά δεν αντιδρούσαμε ποτέ.
Νομίζω πως αυτό που ήθελε το "κράτος" και οι δανειστές μας το κατάφεραν ήδη πολύ καλά: Ο καθένας μας με τεντωμένο δάχτυλο να δείχνει το διπλανό του και να λέει "Εσύ φταίς που περνάω άσχημα!"
Ιδιωτικοί υπάλληλοι εναντίον Δημοσίων, ελεύθεροι επαγγελματίες εναντίον μισθωτών, μικροιδιοκτήτες εναντίον μεγαλοιδιοκτητών κοκ.
Είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς οτι ένα κράτος που έχει καταστρέψει το δημόσιο τομέα δεν θα έχει κάνει το ίδιο και στον ιδιωτικό; αν παίζει με σημαδεμένη τράπουλα στο δημόσιο γιατί να είναι τίμιο και αξιόπιστο στον ιδιώτη;
Από την άλλη υπάρχει έστω ένας εδώ μέσα που να μην πιστεύει οτι το πράγμα έπιασε πάτο; σε οποιονδήποτε επαγγελματικό κλάδο και αν ανήκει; οτι πρέπει επιτέλους να αλλάξουν σχεδόν όλα; και δυστυχώς υπό πίεση;
Το ερώτημα είναι αν έχουμε τη θέληση ή τη δυνατότητα να αλλάξουμε νοοτροπίες σαν άτομα και σαν κοινωνία γιατί αυτό που βλέπουμε σαν οικονομική κρίση δεν είναι μόνο πρόβλημα διαχείρισης χρημάτων και ισολογισμών αλλά κυρίως πρόβλημα παιδείας και κοινωνικής συνοχής.
Το ξέρω οτι ακούγεται μαλακισμένα "δασκαλίστικο", αλλά πιστεύω πως πρώτα πιάσαμε πάτο σαν κοινωνία και μετά σαν οικονομία..