Kυριακή 20 Ιουνίου, 10η μέρα και κατευθυνόμαστε προς Σλοβενία. Προορισμός μας η Λουμπλιάνα, χιλιόμετρα 480.Ξεκινήσαμε με καλό καιρό και το θερμόμετρο γύρω στους 22 ο C η διαδρομή σήμερα είχε πέρασμα από κομμάτι Αυστριακών Άλπεων. θα πηγαίναμε μέσω Leoben, Klagenfurt.Σιγά σιγά το θερμόμετρο έπεφτε και σταματήσαμε να βάλουμε τις επενδύσεις .
Σε κάποιο σημείο λίγο έξω από τη Βιέννη προσπεράσαμε και αυτό το αυτοκίνητο,
Η διαδρομή μας θα γινόταν μέσω επαρχιακού δρόμου, παρασυρθήκαμε και περνώντας από ένα χωριό ενώ το όριο ήταν 50 εμείς πηγαίναμε με 70 – 80 στα επόμενα 2 χιλιόμετρα μας προσπερνά ένα skoda Octavia πολιτικό με 1 αστυνομικό ο οποίος μας κάνει νόημα να σταματήσουμε. Καταλάβαμε όλοι την παρανομία μας. Βέβαια ο αστυνομικός χωρίς πνεύμα και ειρωνεία αλλά ευγενικότατος μας εξήγησε τα όρια του επαρχιακού και μας είπε ότι θα πρέπει ο καθένας μας να πληρώσει πρόστιμο 20 ευρώ. Κάναμε την πλάκα μας βγάλαμε τις φωτογραφίες μας
Και συνεχίσαμε
Βρισκόμαστε σε Αλπικό τοπίο με βροχή και το θερμόμετρο κοντά στους 13 ο C
Pisokolitos στρίβει το μωρό του
Κάναμε και μία στάση για καφεδάκι και φαγητό σε ένα παραδοσιακό Αυστριακό εστιατόριο – μοτέλ.
Αλπικός καιρός και τοπίο
Οι κοριτσάρες με τέλειο background
Σιγά σιγά ετοιμαζόμαστε για να συνεχίσουμε το ταξίδι,
Ο Κώστας Zak ο φωτογράφος μας ,το αποτέλεσμα το βλέπετε στην οθόνη σας. Πολύ δύσκολο πράγμα η επιλογή των φωτογραφιών που ανεβάζω είναι πάρα πολλές και όλες καλές .
Όσο πλησιάζαμε Σλοβενία τόσο πιο πολύ δυνάμωνε η βροχή
Στα σύνορα της Αυστρίας με Σλοβενία υπήρχε ένα μεγάλο τούνελ που κόβει το βουνό και καταλήγει στη Σλοβενία. Πληρώσαμε αν θυμάμαι καλά 6,50 ευρώ τη μοτό και μετά από 10 χιλιόμετρα μπαίνοντας Σλοβενία πλήρωνες ελάχιστη χρέωση 7 μερών για βινιέτα (προπληρωμένη κάρτα διόδου) άλλα 7,50 ευρώ. Προσπαθήσαμε να τους πείσουμε να μας αφήσουν να περάσουμε γιατί θα χρησιμοποιούσαμε μόνο επαρχιακό αλλά τελικά δεν τα καταφέραμε, μάλιστα ο Ιταλός και ο Ζακ τα ‘χωσαν κανονικά στην υπάλληλο γιατί το παίζε λίγο ιστορία. Πληρώσαμε και συνεχίσαμε, είχε αρχίσει να νυχτώνει και έπρεπε να φτάσουμε στην Λουμπλιάνα, είχαμε ανοιχτό το θέμα της διαμονής. Φτάσαμε περιπού 21.30 έβρεχε πάρα πολύ και η πόλη ήταν κυριολεκτικά έρημη. Κατευθυνθήκαμε προς το ξενοδοχείο που είχαμε βρει από το Booking,δυστυχώς δεν είχε διαθέσιμα δωμάτια και αρχίσαμε την αναζήτηση, προθυμοποιήθηκε ένας ταξιτζής να μας βοηθήσει δε μιλούσε καλά αγγλικά και ήταν δύσκολο να συνεννοηθούμε μέχρι που περνώντας μία κοπέλα με ποδήλατο σταμάτησε μόνη της και μας ρώτησε αν χρειαζόμαστε βοήθεια. Την ρωτήσαμε αν μπορεί να μας προτείνει κάπου να μείνουμε. Μας κατεύθυνε μες την βροχή αυτή μπροστά με το ποδήλατο και 3 adventure να την ακολουθούν ,απίστευτο θέαμα και πραγματικά απίστευτη κοπέλα αυτή η κίνηση μας άφησε άφωνους και τους 4,δύσκολο έως απίθανο να το κάνε κάποιος αυτό στην χώρα μας. Να ναι καλά η κοπέλα και την ευχαριστούμε ακόμα μία φορά. Τελικά μείναμε σε ένα Ηοstel με 19 ευρώ το άτομο και τις μοτό μπροστά στο ξενοδοχείο σε σημείο που ο receptionist τις έβλεπε κανονικότατα. Τακτοποιηθήκαμε στο δωμάτιο και βγήκαμε μία βόλτα στην πόλη η οποία ήταν κυριολεκτικά άδεια λόγο καιρού.
Περπατήσαμε λίγο τσιμπήσαμε και κάτι σ’ένα fast food και επιστρέψαμε στο δωμάτιο για ύπνο.Η μέρα ήταν κουραστική και η επόμενη έλεγε φωτογραφική ,περπάτημα και τουρισμό.
