Η διαδικασία του Γιάννη είναι εξαιρετική και πάνσωστη.
Ο δικός μου μηχανικός στο περιστέρι λοιπόν, μου αλλάζει τις Βαλβολίνες του διαφορικού (γωνιακή μετάδοση είναι αλλά τέσπα) αλλά και τα λάδια του κιβωτίου ΚΑΘΕ 6.000 χλμ.
Για το διαφορικό κάνει μια μαϊμουδιά (τα ρουφάει με σύριγγα άπό τη βίδα που αδειάζουν - που σημαίνει ότι όλο και κάτι του μένει κάτω) κι όντως συμπληρώνει 180 mlg πάλι με τη σύριγγα από την ίδια τρύπα.
Μετά από κάθε αλλαγή λιπαντικών στο διαφορικό και το σασμάν το μηχανάκι είναι βούτυρο.
Υποψιάζομαι ότι ενώ θεωρητικά η τρύπα αδειάσματος πρεπε να λειτουργεί και σαν ένδειξη στάθμης (ότι περισσεύει στάζει και φεύγει πριν μπει η βίδα στη θέση της) τελικά η αλήθεια είναι ότι μάλλον βρίσκεται σε λάθος θέση για τα μηχανάκια σα του Γιάννη και μένα (04). Αν δηλαδή βάλεις τόση ποσότητα όσο να στάξει και να στραγγίξει πριν την ταπώσεις σηκώνεις τρελή πίεση σε ταξίδι - έχεις πολύ πράμα μέσα.