Αν τελικά αφήσουμε κατά μέρος τις προσωπικές έριδες και μπούμε στο "ψητό", θα βάλω κι εγώ ένα λιθαράκι στην κουβέντα.
Κατά την δική μου ταπεινή άποψη το μεγαλύτερο έγκλημα που συνέβη δεν είναι το μέγεθος του χρέους αλλά η είσοδός μας σ' έναν δρόμο δίχως επιστροφή. Αυτά τα άεργα ρεμάλια που μας κυβερνάνε χρόνια ολόκληρα δεκαετίες θα έλεγα, κατάφεραν δύο πολύ σημαντικά επιτεύματα.
Α) Γ@μησαν την ψυχολογία του κόσμου (τους βολεύει καλύτερα έτσι), στερώντας μας οποιαδήποτε προσδοκία για κάτι καλύτερο, αύριο, (όσοι έχουν παιδιά που αγωνίζονται να πετύχουν σε κάποια σχολή ή που σπουδάζουν σκέφτονται πολύ σοβαρά την μετανάστευση) κλπ παραδείγματα.
Β) Γ@μησαν την περηφάνια του Έλληνα και τον έκαναν να νιώθει "ο επαίτης που σέρνεται στις πόρτες της Ευρώπης και Αμερικής για λίγα δανεικά".
Τελικά όμως να δείτε που το αξίζουμε όλο αυτό που πάθαμε και θα συνεχίσουμε να παθαίνουμε. Έρχονται οι δημοτικές εκλογές και μακάρι να βγω ψεύτης αλλά δεν το πιστεύω, θα υπάρξει πάλι αθρόα προσέλευση των ψηφοφόρων, θα υπάρξουν πάλι εντάσεις μεταξύ των πολιτών για το ποιος είναι καλύτερος και ποιός είπε τα περισσότερα ψέματα, αντί να καθήσουν σπίτια τους, να πάνε μιαν εκδρομή ή να κάνουν κάτι άλλο βρε αδερφέ.
Μην τους δίνετε αξία, γράψτε τους όπως μας έγραψαν. Ανησυχούν μόνο όταν τρίζει το καρεκλάκι που κάθονται. Όσο πιό πολύ τρίζει τόσο πιο πολύ ανησυχούν.
Θα μου πείτε δεν είναι τρόπος αντίδρασης αυτός. Θα συμφωνήσω, όμως ο τρόπος αντίδρασης που έχω στο μυαλό μου δεν μπορεί αβίαστα να γραφτεί σε δημόσιο φόρουμ, περιέχει μπόλικο sex για τους πολιτικούς μας, μηδενός εξαιρουμένου.
Ένας αγανακτισμένος και πολύ θυμωμένος πολίτης
