[Markas]

Τυχαία ανακάλυψα κάτι ερείπια. Φαίνεται ότι και οι Γερμανοί του Β΄ Παγκοσμίου εκτίμησαν τη θέα και έφτιαξαν ένα παρατηρητήριο. Χωσμένο στο έδαφος , δε φαινότανε ούτε από δέκα μέτρα!


Η θέα ήτανε μαγευτική! Αλλά είπαμε, κοντά στο γκρεμό να το φτιάξουν όμως αυτοί το παρακάνανε με αποτέλεσμα να πέσει τμήμα του στο γκρεμό με το πέρας του χρόνου.




Μα πραγματικά καλή θέα οι Γερμανοί! (Ακρωτήριο Λίθινο εδώ, νοτιότερο σημείο της Νήσου Κρήτης)


Για να δούμε και λίγο προς την ενδοχώρα βόρεια…


Το Φαράγγι που φαίνεται κοντά λέγεται Μάρτσαλο και στην αρχή του έχει μια Μονή (χωρίς μόνιμους μοναχούς πλέον). Συνεχίζουμε την περιπλάνηση!


Όλο το φαράγγι (2 χμ) και η ευρύτερη περιοχή είχε γνωρίσει μεγάλη θρησκευτική ακμή λόγω πολλών ανθρώπων που ασκήτεψαν στη Μονή και στις πολλές σπηλιές του φαραγγιού. Όλος ο χώρος του φαραγγιού χρησίμεψε ως καταφύγιο σε περιόδους διωγμών με αποτέλεσμα να έχει αρκετά καλύβια και σπηλαιώδη κελιά. Από αυτά μερικά αναστηλώθηκαν και από άλλα φαίνονται μόνο τα θεμέλιά τους. Στη μέση του φαραγγιού βρίσκεται ένα μισογκρεμισμένο κτίσμα (φούρνος) που χρησίμευε για να ψήνουν οι πειρατές τα παξιμάδια τους.


Βλέπετε πουθενά τη Μονή; Πάντως εκεί είναι...


Αφήνουμε τη μηχανή και συνεχίζουμε με τα πόδια για 5 λεπτά.










Ο ναός της Παναγίας είναι εξ ολοκλήρου σκαμμένος μέσα στο βράχο σαν κατακόμβη και παρείχε καταφύγιο από κάθε είδος εισβολείς. Είχε εγκαταλειφθεί και κατολισθήσεις τον είχαν κρύψει εντελώς. Στα μέσα του 19ου αιώνα ένας βοσκός τον ανακάλυψε πάλι τυχαία (από την τρύπα στον τρούλο). Κατέβηκε με σχοινιά στο ναό όπου βρήκε αρκετές πολύτιμες εικόνες που φυλάσσονται στη Μονή Οδηγητρίας. Σύντομα καθαρίσθηκε και αναστηλώθηκε ο ναός και διαμορφώθηκε ο περιβάλλων χώρος.


Κελί Αγίων Παρθένιου και Ευμένιου (Μόνασαν εδώ μέχρι που πήραν άδεια και φύγανε για να ξαναφτιάξουν τη Μονή Κουδουμά)


Η θέα προς τη θάλασσα με το μικρό φοινικόδασος.


Επιστρέφουμε στη Μονή Οδηγητρίας και κατεβαίνουμε προς Καλούς Λιμένες.