[Markas]

Το Μαριδάκι …


Και η θέα προς Τσούτσουρα.




Το χωριό είναι σχετικά νέο, εντελώς άναρχα δομημένο μέσα σε ένα φαράγγι με ένα ρυάκι να περνάει μέσα από τον οικισμό και να δημιουργεί μια πράσινη όαση σε ένα άνυδρο ξερό τοπίο.


Ξεκινάμε πάλι με στόχο τον κοντινό Τσούτσουρα. Κοντινό σε χιλιόμετρα αλλά μακριά λόγω του δρόμου που γυρίζει νότια προς ενδοχώρα για αρκετά χιλιόμετρα μέχρι να σβήσει το φαράγγι και να περάσει από την άλλη μεριά ο δρόμος και να κατέβει πάλι προς τη θάλασσα στον Τσούτσουρα.


Ο χωματόδρομος καλύτερος από αυτόν που ήρθαμε αλλά πάλι μάλλον κακός.


Τσούτσουρας στο βάθος. Χαμηλά στο φαράγγι (δε φαίνεται στη φωτογραφία) το Μαριδάκι.


Θέα προς βορρά.


Από το τέλος του φαραγγιού με θέα προς νότο.




Αρχίζει η κατάβαση.


Αν ερχόμασταν από το χωματόδρομο του Αχεντριά αυτό θα βλέπαμε κάποια στιγμή.




Τσούτσουρας. Επιτέλους επιστροφή στο πολιτισμό!!


Για όποιον θέλει να κάνει τη διαδρομή ανάποδα υπάρχει πινακίδα για το δρόμο (φαίνεται όχι όπως έρχεσαι από Ηράκλειο αλλά από το αδιέξοδο τέρμα δυτικά).


Σε αυτό το σημείο τελειώνει και το τρίτο μέρος της περιπλάνησης στα Αστερούσια όρη. Εδώ απολαμβάνουμε τη θέα δυτικά.


Η επιστροφή όμως έχει και αυτή τις χάρες της. Εδώ ο φιδίσιος δρόμος του Τσούτσουρα. Η ανάβαση…


…και η κατάβαση


Λόφος Κάστελος στο χωριό Καστελλιανά.


ΤΕΛΟΣ ΤΡΙΤΟΥ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗΣ ΑΣΤΕΡΟΥΣΙΩΝ
Σύνολο χιλιομέτρων περίπου 200 από τα οποία (υποθέτω, δεν το μέτρησα αυτή τη φορά) τα 100 χώμα.
Ξεκινήσαμε στις 08:30 και γυρίσαμε στις 18:00. Συνολικός χρόνος εκδρομής δηλαδή εννιάμιση ώρες από τις οποίες πάλι τις έξι περάσαμε πάνω στη σέλα.
Μέσος όρος χλμ/ώρα: 33! (όσο πάμε και χειρότερα μου φαίνεται…)
Δεν κουραστήκαμε όσο θα περίμενε κανείς επειδή ο καιρός ήταν ιδανικός για την εποχή. Σχετικά δροσερός (22-26C) και με σκόρπια σύννεφα να μας σκιάζουν.
Όμορφη εκδρομή αλλά ταλαιπωρία. Μεγάλο άγχος αλλά και αίσθημα ότι τα καταφέραμε στο σωστό δρόμο από Εθιά. Δεν αξίζει τόσο για δικάβαλο (εκτός και αν έχεις αποφασισμένη σύντροφο) και με τίποτα το κατακαλόκαιρο, τουλάχιστο όχι όλη μαζί.
Στη Μονή Του Άγιου Νικήτα θα μπορέσετε να μείνετε φιλοξενούμενοι ή να κάνετε ελεύθερο κάμπινγκ αλλά καλύτερα όχι στο φοινικόδασος που είναι περιφραγμένο γιατί ο Κρητικός Φοίνικας είναι προστατευόμενο είδος.

ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ!