[ortho]

Χθες κατέβηκα στο Σύνταγμα. Στεκόμουν στο πεζοδρόμιο της πλατείας και κοίταζα προς τη βουλή. Κάποια στιγμή ακούω γιούχα και βλέπω το Χατζηδάκη να κατεβαλινει από την αριστερή ράμπα όπως κοιτάμε τη βουλή παρέα μέ έναν σωματοφύλακα. Αμέσως άρχισαν να φεύγουν πλαστικά ποτήρια με καφέ κατά πάνω του κι άρχισε αρκετός κόσμος να τον κυνηγά όπως κατευθυνόταν προς Πανεπιστημίου. Οτι ακολούθησε το έμαθα αργότερα από το ιντερνετ.

Το θέμα είναι ότι ο βουλευτής κατέβηκε αεράτος. Είχε αρχίσει το βρισίδι κι έκανε ότι δεν ακούει. Ο κόσμος σχολίαζε το απύθμενο θράσσος που πρέπει να έχει για να εμφανιστεί έτσι μέσα σε τόσο κόσμο.

Δε μπορώ να πω ότι το χαίρομαι που τον έδειραν, αλλά δε θα είναι ο τελευταίος. Κατέβηκα να συμμετάσχω στη διαμαρτυρία. Προς το παρόν δεν είμαι διατεθιμένος να αρχίζω να ρίχνω κι εγώ ψιλές. Πόσο θα αργήσει όμως αυτή η ώρα; Οταν δε θα μπορούμε να αγοράσουμε ούτε τρόφιμα φοβάμαι ότι η κατάσταση θα ξεφύγει από κάθε έλεγχο.

Το ΄89 σπούδαζα στη Ρουμανία. Ο Τσαουσέσκου έπεσε όταν ο στρατός κι η αστυνομία γύρισαν με τον κόσμο, αφού βέβαια υπήρξαν χιλιάδες νεκροί.

Αλλά όπως έχω ξαναγράψει, ευχαρίστως θα έθαβα τον Παπανδρέου στην άμμο να τον στεγνώσει ό ήλιος τον προδότη.