[ckk]

Ευχαριστούμε παιδιά για τις ανησυχίες και τις ευχές σας.

Ήταν άλλη μια ωραία εκδρομή, με ωραίο σχεδιασμό, οργάνωση, εκτέλεση (όχι της γάτας) , ξεκινήσαμε στην ώρα μας μετά το ραντεβού στα διόδια, καφεδάκι στο Αρτεμίσιο. Στρίψαμε μετά για Βυτίνα και μετά για στην πορεία που έβγαλε το zumo για… Καλαμάτα εμείς με αρχηγό τον Κώστα με την Νατάσσα αρνηθήκαμε να ακολουθήσουμε και είπαμε ευγενικά στον zumio Πρετεντέρη να συνεχίσουμε για Λαγκάδια, που ήταν από ΑΛΛΟΥ. Συνεχίσαμε για Λαγκάδια, μέσα από μια πολύ όμορφη διαδρομή, για διάφορα θερμαντικά με κέικ και κολοκυθόπιτες. Εικόνες από βουνά, πεδιάδες, κοιλάδες, πλατώματα, ρυάκια και ποτάμια μας συνόδευαν στην μέχρι τώρα, στριφτούλικη για μερικούς, Αλπική διαδρομή μας. Μετά τα Λαγκάδια οι στροφές γίνονται αντιστρόφως ανάλογες με το πλάτος του δρόμου, με τον Πρετεντέρη να ηγείται όπως πάντα και τον Δημήτρη να σκουπίζει, από Εθνική μέχρι παντού πολύ καλά.

Πλησιάζοντας προς Ολυμπία και έχοντας συμβεί διάφορα μαγικά, λέει ο Πρετεντέρης ‘δεν πατάω καμία γάτα – για το καλό ρε παιδί μου’ και πάτησε λευκή τοπική γάτα, η οποία σφαδάζουσα… από χαρά και τιμή, που πατήθηκε από έναν Πρετεντέρη, το είπε σε όλη την περιοχή. Παιδιά σε όλη την υπόλοιπη διαδρομή, όχι γάτα – ούτε κοκόρι δεν βρέθηκε μπροστά μας.

Φτάνοντας στον αρχαιολογικό χώρο, δυστυχώς δεν μπορέσαμε να δούμε την αξιόλογη ψηφιοποίηση της Αρχαίας Ολυμπίας γιατί είχαν πλημυρίσει τα υπόγεια του κτιρίου. Ο αρχαιολογικός χώρος όμως, μας θύμισε πόσο θαυμάσιοι ήμασταν σαν λαός, την άσχημη παρένθεση που ζούμε τώρα, και πόσο άγρια πρέπει από δω και πέρα να βάλουμε μπροστά, για να φτάσουμε εμείς πρώτα από όλα κάπου καλύτερα, αλλά και για να βουλώσουμε μερικά, καλοπροαίρετα Ευρωπαϊκά στόματα. Δυστυχώς δεν είχα φωτογραφική μαζί μου, φωτογραφίες θα σηκώσουν οι άλλοι συμμετέχοντες.
Φεύγοντας από Ολυμπία, φτάσαμε στο όντως πολύ όμορφο δάσος της Φολόης. Δεν το ήξερα. Ήταν πράγματι μαγευτικό το μέρος που έπαιζε ο gsmaniac αλλά και εγώ Κώστα. Μπήκα μέσα στο υπέροχο χαλί, που βλέπετε στις φωτο και έγινα λίγο… χωματούλης. Το φχαριστήθηκα, περιμένοντας τον Πρετεντέρη, που το zumo μάλλον τον είχε στείλει… αλλού. ΟΧΙ αστειεύομαι, είχε μείνει πίσω για να μας πάρει φωτογραφίες και να κάνει την ανταπόκρισή του με την βάση. Στην ταβέρνα μας περίμεναν με tagged table, δηλαδή υπήρχε το όνομα ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ σε ταμπελάκι. Όλο το υπόλοιπο μαγαζί άδειο. Τζάκι αναμένο, αρνί λαδορίγανη, παστό, λουκάνικο χωριάτικο, σπετζοφάι, φρικασέ, κλπ.., όλα τα καλά είχε κανονίσει αυτό το παιδί. Με σίγουρα κρέατα και όχι τίποτα γάτες, διότι είχαμε προλάβει και τις είχαμε πατήσει..

Φύγαμε για Καλάβρυτα, όπου και ήπιαμε άλλο ένα θερμαντικό καφεδάκι με κάτι σφηνάκια σοκολάτας σουφλέ και ξεκινήσαμε για πίσω, από μια Εθνική οδό γεμάτη έργα – κινδύνους και, ζητώντες τον λόγο που τους μουντζώσαμε, φορτηγατζήδες.

Περάσαμε όμορφα με όλα τα παιδιά, δεμένη ομάδα βγάλαμε τα 600χλμ χωρίς κανένα πρόβλημα – παράπονο. Άντε και στα επόμενα.

Ευτυχισμένα Χριστούγεννα να έχουμε όλοι και Καλή Πρωτοχρονιά.