[Markas]

Μια τελευταία φωτογραφία και αναχώρηση. Η ώρα είναι πια 14:30 και θέλουν να περάσουν και από το φαράγγι της Τρυπητής. Φουλ γκάζι λοιπόν και έφυγαν!

Το αξιοπερίεργο για όλο το υπόλοιπο της διαδρομής είναι πως οι πιλότοι μας είναι σα να έχουν πάρει φτερά! Εκεί που πριν φοβόντουσαν μικρές πετρούλες στο δρόμο, τώρα περνάνε με μπόλικο γκάζι!

Στις λάσπες ούτε που δίνουν πια σημασία.

Η Extreme από την άλλη δεν είναι και ιδιαίτερα χαρούμενη με αυτήν την εξέλιξη. Κρυώνει και οι φωτογραφίες που βγάζει καταλήγουν συνήθως θολές. Πολύ γρήγορα πάντως περνάνε από τη μονή, στρίβουν δεξιά, νότια πάλι…

…περνάνε ρυάκια χωρίς να κόψουν…

…φουρκέτες…

…μέσα από τους Καλούς Λιμένες και συνεχίζουν παραλιακά ανατολικά.

Μοναδική στάση γίνεται για άλλαγμα μπαταριών στη φωτογραφική με αναμμένο κινητήρα και πάμε για τη συνέχεια.

Ο δρόμος από τους Καλούς Λιμένες έως το Φαράγγι της Τρυπητής είναι ένα μίγμα χωματόδρομων καλής, μέτριας ή κακής ποιότητας και λίγης ασφάλτου σε πολλά σημεία μάλιστα μπαζωμένης από χείμαρρους.

Στο βάθος το όρος Κεφάλι ενώ πιο κοντά οι Καλοί Λιμένες.

Στο λιμάνι του Λέντα σταματάνε για μια ανάσα.

Αστεία λεπτομέρεια:Το GPS του Θαρραλέου νομίζει πως βρίσκεται στη θάλασσα καθώς δεν είχε ακόμα αναβαθμίσει τους χάρτες. Γενικά, δεν είχε σχεδόν κανένα από τους κακούς χωματόδρομους (αυτούς που ούτε το Google Maps έχει). Μάλλον τον βλέπω να ψάχνει για άλλο...

Στο λιμάνι υπάρχει ένα ναυαγισμένο καΐκι το οποίο γίνεται αμέσως αντικείμενο παιχνιδιού για τον Διπλό! Ηθικόν ακμαιότατον!

Στο βάθος φαίνεται να πλησιάζει ένας ψαράς…

Πρέπει να φαίνονταν ταλαιπωρημένοι γιατί για τρίτη φορά σήμερα έρχεται ένας άγνωστος για να τους καλέσει να πιούνε μια ρακή, να φάνε ένα μεζέ. Οι φίλοι μας όμως βιάζονται. Η ώρα έχει ήδη πάει 4 και στις 5:24 δύει ο ήλιος. Αρνούνται λοιπόν την ευγενική προσφορά του ψαρά και αρκούνται στο να τους βγάλει μια αναμνηστική φωτογραφία