Απόσπασμα:
Αρχική Δημοσίευση από Arkas
Σε ένα ρημαγμένο και αποδομημένο από θεσμούς και αξίες κράτος,
πάντα θα βρεθεί ο απατεώνας φαρμακοποιός,
ο επίορκος γιατρός,
ο φοροκλέπτης επιχειρηματίας
και το λαμόγιο ο λογιστής.
Δυστυχώς οι ελαστικοποιημένες συνειδήσεις όλο και πληθαίνουν
ενώ οι καθαρές χαρακτηρίζονται πλέον, τουλάχιστον γραφικές
και αναχρονιστικές.
.
|
Δημήτρη στην πρώτη φράση είπες τα πάντα!
Θα προσθέσω και την πεποίθηση του Νεοέλληνα ότι το κράτος είναι κλέφτης, το κράτος από τη μεριά του θεωρεί το Νεοέλληνα κλέφτη. Υπάρχει σχέση αμοιβαίας δυσπιστίας. Σαν έμπορος που είσαι το γνωρίζεις από πρώτο χέρι. Κάθε λίγο σου ζητούν να πληρώσεις περαιώσεις, σε θεωρεί de facto κλέφτη. Αυτό σε εκνευρίζει και σε βάζει στη λογική να κλέψεις. Ξέρεις ότι κι όλες τις αποδείξεις να κόψεις, να δηλώσεις όλα τα εισοδήματα και περιουσιακά σου στοιχεία, θα έρθει κάποια στιγμή το κράτος και θα πει, κ. Δημήτρη, δώσε άλλα 10.000 πχ. και κλείνουμε. Κι είμαι σίγουρος ότι θα το κάνεις, διότι ακόμη κι αν δεν έχεις κλέψει ούτε ευρώ, κάποιο λάθος θα υπάρχει στα βιβλία σου, κάποια ασυμφωνία στην αποθήκη σου.
Το ελληνικό κράτος δε μας έχει πείσει, τι είπα ο άνθρωπος, ότι οι φόροι, άμεσοι κι έμμεσοι, που πληρώνουμε, χρησιμοποιούνται για τη βελτίωση των παροχών του προς εμάς.
Πληρώνεις τα δημοτικά τέλη και το πεζοδρόμιο έξω απο το μαγαζί σου είναι μιά παγίδα για τους πελάτες σου κι εσένα. Πληρώνεις για την αποκομιδή των σκουπιδιών και τα έχεις συνέχεια έξω από την πόρτα σου.
Κυκλοφορείς το όχημά σου κι ακόμα και το πιό ακριβό αμορτισέρ παραδίδει το πνεύμα πριν από την ώρα του.
Στέλνεις το παιδί σου στο σχολείο και το κάνεις υποχρεωτικά, διότι ξέρεις ότι χωρίς φροντιστήριο δε θα τα καταφέρει.
Θα μπορούσα να γράψω κανένα σεντόνι, όπως όλοι μας άλλωστε.
Το υπάρχον πολιτικό προσωπικό είναι αποτυχημένο, στην πλειοψηφία του διεφθαρμένο. Δεν ξέρω αν υπάρχει καλύτερο πολιτικό σύστημα.
Χρειάζεται "μπουλντόζα", ολική ανατροπή του σκηνικού. Χρειαζόμαστε ανθρώπους ικανούς και πάνω απ'όλα ευσυνείδητους. Ο πέλεκυς του νόμου πρέπει να πέφτει βαρύς παντού, σε όλα τα κεφάλια.
Δεν νομίζω ότι υπάρχει ποτέ περίπτωση να επιστραφούν τα κλεμμένα, ούτε πρόκειται να μας χαριστεί το χρέος, αλλά δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουμε με αυτούς. Ηρθε επιτέλους η ώρα η γενιά του Πολυτεχνείου να παροπλιστεί εκτός κάποιων εξαιρέσεων ίσως. Πολύ φοβάμαι όμως ότι κι η γενιά η δική μας, των 40+ έχει διαβρωθεί, με όποιον δάσκαλο καθίσεις.... Η κατάσταση είναι πραγματικά απογοητευτική. Δεν υπάρχει ο ηγέτης, ο εθνεγέρτης, αυτός που κρατά στο ένα χέρι τη ζυγαριά και στο άλλο τον πέλεκυ.
Αφού έχουμε ούτως ή άλλως διεθνή έλεγχο, ας γίνει σωστά κι ολοκληρωτικά. Και πάλι τα συμφέροντα άλλων θα εξυπηρετήσουν.
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα!
Οσο όμως κλεινόμαστε στο μικρόκοσμό μας και τους αφήνουμε να συνεχίζουν, η κατάσταση θα γίνεται όλο και πιό ζοφερή.
Θα συνέχιζα, αλλά φωνάζει η Βίκυ ότι θα κρυώσει το φαγητό.
