Μάλλον δεν κοιτούσες καλά φίλε μου. . .
Και γιατί η αντίδραση να είναι και να έχει το χρώμα, έτσι όπως εσύ το καταλαβαίνεις;
Και από την άλλη, δεν μπορώ να καταλάβω αυτό το γενικό τσουβάλιασμα που επικρατεί από μερικούς που νομίζουν πως τα ξέρουν όλα. . . κι αν είναι έτσι γιατί δεν γράφουν τις ιδέες τους σ' ένα βιβλίο, ή γιατί δεν συγκροτούν ένα σώμα εθνοσωτήρων, που θα αναλάβουν να σώσουν και να ξεβρωμίσουν τον τόπο από όλους όσους σήκωσαν τώρα το κεφάλι;
Με ποιο σκεπτικό μπορείς να πεις σε κάποιον: Ααα! εσύ κοιμόσουν και απολάμβανες "παροχές" τόσα χρόνια, τώρα σκάσε και στήσου.
Και για να το κάνω πιο λάιτ, παραθέτω ένα απόσπασμα από τις: Ιστορίες του κυρίου Αγησίλαου
Χτύπησε η πόρτα. "Δεν περιμένω κανέναν", σκέφτηκε, αλλά σηκώθηκε. Άνοιξε, είδε μπροστά του έναν χαμογελαστό τύπο, με στολή, καπελάκι. Κρατούσε ένα δέμα, ήταν από τους λεγόμενους κούριερ.
-Καλημέρα! Ένα δέμα για τον κύριο Αναστασόπουλο!
-Έχετε κάνει λάθος, εγώ λέγομαι Σωτηρόπουλος.
-Δεν έχει σημασία κύριε! Κι εσείς άνθρωπος δεν είστε;
Μέρες που 'ναι, καλή χρονιά να 'χουμε. . . που δεν το βλέπω
κι ας είμαστε λιγότερο εριστικοί και χωρίς ακραίους χαρακτηρισμούς μεταξύ μας.
Ο καθένας από εμάς εδώ έχει τις ιδέες του και ο χώρος που μας φιλοξενεί, είναι περισσότερο για να βρούμε αυτά που μας ενώνουν κι όχι να ψάχνουμε αφορμές για έντονες αντιπαραθέσεις.
Καληνύχτα σας
